Advertentie | |
|
07-12-2011, 13:03 | |
Lieve Diamera,
ik ben inmiddels 27 en ik ben ook pas op de universiteit opengebloeid. Daar is het wat makkelijker om mensen op je eigen golflengte te vinden. Het was alsof er een nieuwe wereld voor me openging. Ik kan je PsyQ aanraden (www.psyq.nl) om een professioneel luisterend oor te vinden. Zij zitten op vele locaties in Nederland. En de ene psycholoog is de ander niet, je moet er maar een klik mee hebben. Je voelt vanzelf wanneer het goed zit (en anders ga je naar een ander, maar geef het wel een kans). Het feit dat je zo moet huilen elke keer is waarschijnlijk toch omdat je heel veel emotie opgekropt hebt in je lichaam (die muur om je heen bouwen is niet altijd goed voor je) en dat werkt natuurlijk niet opbouwend voor je verlegenheid. Ik ben geen expert, maar ik denk dat alles er gewoon een keer uit moet, dat je alles er eens flink uit moet gooien, er uit moet huilen. Maar daarvoor heb je wel eerst iemand nodig die je vertrouwt. Hopelijk vind je dit bij PsyQ (zij kennen je vrienden en familie niet EN hebben geheimhoudingsplicht, dus het voelt ook wat vrijer om gewoon alles te zeggen wat op je hart ligt). Over je verlegenheid. Stel jezelf de vraag: ben ik sportief, creatief of een bolleboos (interessant vinden om te leren). Maak een beslissing en kies minimaal 1 ding om jezelf te leren de remmen los te gooien en je stem of emotie ergens in te gooien. Als je ergens fanatiek in bent, vergeet je je verlegenheid even (en dan kan je achteraf misschien wel van jezelf schrikken van hoe uitgaand je wel niet kunt zijn). Je moet even je kracht, je interesse vinden en die verder versterken. Je POSITIEVE punten VERSTERKEN! a. sportief? - sportclub Kies een sport. Maakt niet uit welke, als je er maar alles voor geeft. Bv. tennis, ram die innerlijke rommelingen eruit, of hardlopen, blijven doorrennen tot het uit je tenen komt. Je krijgt er adrenaline van en dat is nou precies wat je nodig hebt. Je bent daarna voldaan en te moe om nog na te denken over moeilijke dingen in je leven. Huilen ben je ook te moe voor. Gewoon lekker sport gebruiken als uitlaatklep. Maar WEL bij een vereniging zodat je met andere mensen in een groepje zit. Als iemand al zegt van, jeetje, dat was echt zwaaar die training, floept er bij jou zo een antwoord van bevestiging uit (bv. ja echt niet normaal). Zo simpel kan het zijn. En dan gaat het ook niet over jouw persoonlijke leven of hoe het met je gaat. b. creatief? - toneelclub Iemand zei al toneel. Das echt super want dan hoef je niet jezelf te zijn en kan je een 'alter ego' spelen. In die persoonlijkheid kan je dan misschien de persoon spelen die je zelf niet durft te zijn. Het is een stuk makkelijker om je voor te doen als iemand anders. Als je leert je te uiten, hardop te spreken op toneel, gekke bekken te trekken, ... en daar op een gegeven moment wel je draai in begint te vinden, dan kan je daarna stukje bij beetje het proberen toe te passen in je eigen leven, je echte ik. => Jij bent de ene extreme: stil, op toneel wordt er het andere extreme van je verwacht: uitgaand zijn, hard praten, inleven in je rol (je wordt gepusht waardoor je sneller over die drempel komt van jezelf uiten dan zonder die stok achter de deur) en uiteindelijk in het normale leven zijn de mensen juist het gemiddelde tussen die twee extremen, niet stil maar ook niet extreem aanwezig en hardpratend. Toen ik begon met skiracen (en met mn skit'tjes netjes naast elkaar skiede) moest ik eerst een paar trainingen lang met een meter tussen mijn ski's skien, zag eruit als een kleuter op de piste! Van het ene extreme naar het andere extreme dus, maar daarna skiede ik wel precies met die, wat is het, 50cm tussen mn ski's wat essentieel is voor de slalomtechniek. c. bolleboos? - debateerclub ga bij een debateerclub. Hier leer je goed spreken en contact maken met je 'tegenstander' op een bepaalde manier. Bij debatteren moet je wel op je strepen gaan staan om je stelling te winnen. Doordat je goed je huiswerk doet over een onderwerp, voel je je ook wat steviger in de schoenen staan en daardoor is het makkelijker om tegen iemand in te gaan. Je hebt argumenten achter de hand waarmee je vlijmscherp uit kan halen. Kennis is macht. Als je voelt dat je meer weet over het onderwerp dan je tegenstander, of dat zijn argumenten maar matig zijn, gaat je zelfvertrouwen automatisch groeien waardoor je automatisch harder gaat spreken. Daarnaast is het goed voor je educatieve ontwikkeling, dus altijd mooi mee genomen. Lang verhaal, maar SUCCES iig! Laatst gewijzigd op 07-12-2011 om 13:10. |
08-12-2011, 01:51 | |
Beste Diamera,
Ik heb veel goede tips gelezen hierboven en ik beveel ook de clubs van annathsegers aan. Ik weet niet wat ik nog moet toevoegen, maar ik weet bijna zeker dat je niet de enige op school ben die verlegen is. Ikzelf ben ook nogal verlegen en heb weinig vrienden daarbij wordt ik nog gepest, maar bij toeval heb ik een vriendin gekregen (geen relatie, gewoon een vriendin) en die was ook erg onzeker enzo, ik had al een hele goede vriendin, maar die trekt veel met andere in mijn klas op en dan krijg je toch het gevoel dat je klas steeds closer wordt en jij een beetje achterblijft. Maar ik heb veel lol met die "onzekere" vriendin. We lijken bijna helemaal niet op elkaar. Zij zit ook op een ander niveau (havo, ik zit op gymnasium) en ze heeft ook een hele andere cultuur. Toch kunnen we goed met elkaar opschieten, ik weet niet of jij ook een vriend(in) heb waar je erg goed mee kan opschieten en die ook zo haar problemen heeft. Maar met haar kan ik ook over zaken praten waar ik mee zit en samen steunen we elkaar. Ik hoop dat je er wat aan heb Dus ik raad aan, als je nog niet zo vriend(in) heb om er een te vinden, dat klinkt gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk wel dat het je lukt. Het is mij ook gelukt. Heel veel succes en laat snel nog wat van je horen. Laatst gewijzigd op 08-12-2011 om 17:31. |
08-12-2011, 21:23 | |
Ik herken heel goed hoe je je voelt! Ik ben nu ook bijna 16 en voelde me zeker tot ik 14 was net zo. Ik heb een erg moeilijk basisschoolverleden (ik ben erg heftig gepest, ook fysiek) gehad en zo herken ik je angst voor grotere groepen ook wel. Ik heb echt trauma's aan niet uitgekozen worden bij gym, dus ik weet hoe het is om ergens buiten te staan.
Ik heb ook langere tijd (minstens 2/3 van mijn leven) heel andere interesses gehad. Nu is dat behoorlijk rechtgetrokken, maar ook als dit niet zo is kan je vaak genoeg raakvlakken vinden met bepaalde mensen. Probeer je eens beter te oriënteren: kijk inderdaad eens een populaire film, check nieuwe muziek en kijk eens wat er op school speelt en wat je leuk vindt aan clubjes (schoolkrant, toneelclub...) om verlegenheid te overwinnen en mensen (op school) te vinden die misschien niet per se van uitgaan houden, maar wél van bijv. verhalen schrijven of acteren. Wie zegt dat interesses spectaculair moeten zijn? Als je zo'n clubje vindt en er eenmaal goed inzit val je zo al in een gezellig, sociaal kringetje en hoef je helemaal geen buitenstaander of groepsmens te zijn. Tot op bepaalde hoogte duw je jezelf ook in een rol. Dat klinkt nu hard, maar je zal zeker zien dat het zo is. Ik ben natuurlijk geen psycholoog, maar ik denk dat je snel moet huilen omdat je je opgesloten voelt als het 'dieper komt'. Hierbij kan het helpen om met een goede vriendin of inderdaad met een psycholoog gaat praten om wat meer inzicht te krijgen en hier losser over wordt. Ik zou het trouwens zeker niet iets vinden om je dood over te schamen! Ik vind huilen veel 'beter' dan keihard over je emoties heen schreeuwen.
__________________
"The moment one gives close attention to anything, even a blade of grass, it becomes a magnificent world in itself.''-Henry Miller
|
09-12-2011, 11:13 | |
Ik heb al deze reacties gelezen is best heel ve hulp ikzelf had dat ook alleen waarschijnlijk minder erg maar ben uiteindelijk naar een psych gegaan die heeft mij heel goed geholpen uiteindelijk zeiden ze tegen mij dat ik een vorm van autisme had waardoor bij mij die sociale problemen kwamen toen hebben ze me op een SOVA gedaan is net zo iets als assertieviteit alleen dan meer gericht op het ontwikkelen van contact leggen met andere mensen heb bij die groep ook vrienden gemaakt omdat je dan ook merkt van hé ik ben niet de enige ook ben ik een keer van school verandert ( naar een speciaal onderwijs school )na het moment dat ik klaar was met die sova omdat ze op mijn vorige school wisten van me geslotenheid en dan zouden ze moeilijke vragen kunnen gaan stellen waar ik niet aan toe was verder blijft het heel veel mengen en net als wat de rest zegt zoek je interesses en ga daar dan mee aan de gang. Maar heel veel succes verder hoop dat je er verder mee komtet alles wat hier allemaal door iedereen aan tips is aangedragen. ( srry voor slechte interpunctie en zinsopbouw.
|
09-12-2011, 15:51 | ||||
Citaat:
Citaat:
Ik ben echt ontzettend blij met iedereens hulp en advies. Het voelt echt alsof aan mezelf kan werken, meer zelfvertrouwen kan kweken, en gewoon een fijne tijd tegemoet ga! Ik ben er eigenlijk nooit zo mee bezig geweest, maar ik denk nu dat je er echt bij gebaat kunt zijn om ten eerste je zorgen eruit te gooien, en er ten tweede wat aan te kunnen doen! Heel erg bedankt allemaal Wat mij betreft mag hier nu wel een slotje op. Citaat:
|
Ads door Google |
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
ik weet het niet meer Barb4 | 7 | 30-12-2007 19:34 | |
Psychologie |
zie het niet meer zitten... looneylover | 18 | 04-03-2006 10:06 | |
Psychologie |
Ik zie het niet meer zitten... See-Me | 5 | 24-08-2003 14:40 | |
Psychologie |
Ik wil het niet meer/Hoe moet ik verder? Miracle | 33 | 05-01-2003 21:56 | |
Verhalen & Gedichten |
en ik snap het niet... DutchGirl | 6 | 18-12-2002 21:20 | |
Psychologie |
Kan ik niet beter stoppen met therapie.. pati | 9 | 14-02-2002 19:19 |