angststoornis en het gevoel bekeken en gevolgt te worden

[linn567]

hey, mijn naam is linn(this eigelijk nirt mijn echte naam) en ik ben 16 jaar. Ik heb adhd dn dyslexie. Ik ben een paar weken geleden onderzocht omdat ik sociale angst had, mezelf sneed en somber was. de psychiaror heeft toen de diagnose sociale fobie gesteld. Hij legde uit dat onstaan is door het volgende. Ik was altijd al angstig en verlegen in dociale situaties en ben buitengesoten en gepest op de bassischool en had geen vrienden, door mijn adhd kan ik geen overzicht houden in sociale situaties en alles is verergerd door de druk van school en de ruzies en problenen hier thuis met mijn broer.Maar er is nog een ander punt wat ik aan niemand verteld heb namelijk ik heb heel vaak het gevoel dat ik bekeken/gefimd/gevolgd word en dat mensen dit dan zien en mij in de gaten houden en bekijken/observeren. met mensen bedoel ik mijn ouders,leraren,de psychiator en een aantal beroemde mensen waarvan ik fan ben. Ik heb dus dan het gevoel alsof hun mee kijken en ik alles goed moet doen ookal ben ik alleen. Voorbeelden hiervan zijn dat ik niet naar de wc ga omdat ik niet wil dat ze dat zien of dat ik me op een bepaalde mabier ga gedragen, of dat ik dingen niet doe of dat ik me zo gedraag dat get lijkt of mij problenen heel erg zijn. En ik weet niet of dit hoort bij mijn angstoornis en te maken heeft dat ik bang ben om raar gevonden te worden. Of dat het normaal is en iedereen hier wel eens last van heeft, of dat ik het eigelijk moet zeggen tegen de psychiator ondar het belangrijk is omdat ik hierdoor me slms anders gedraag en me problemen soms overdrijf. Of dat jullie misschien tips hebben hoe ik hier canaf moet komen want ik vind het heel vervellend en weet dat het niet zo is maar ik moet me gewoon zo gedragen en kan hier niks aan doen. trouwens voor mijn sociale fobie komen er mensen bij ons thuis pratennen gelpen me met dingen zodat ik ze niet meer ontwijk en me leven weer opbouw en meer inziht in mezelf krijg. en ze leren mijn ouders ook hoe zij mij kunnen helpen enzo en ermee om moeten gaan. Maar ik hoop dat jullie me tips kunnen geven hoe ik hiervan af kom of dat ik het tog moet zeggen tegen de psychiator. inidegeval bedankt

[Elin3]

Het lijkt me inderdaad verstandig om dit te vertellen aan je hulpverleners, en zeker aan je psychiater. Hoe beter ze jouw problematiek in kaart kunnen brengen, hoe beter ze je kunnen helpen. Als je het naar vind om te vertellen kan je het bijvoorbeeld ook opschrijven, net zoals je hier op het forum hebt gedaan. Dan kan je psychiater het lezen.