Het Grote Lucht Je Hart Topic #124

[Dott]

*geeft dikke knuffel aan metallica*

Ik zou wel weer eens iemand willen die wel eerlijk is.. maar ja, kennelijk zijn die van de aardbodem verdwenen.
Ik wil gewoon in bed kruipen, mn telefoon uit doen, mn laptop uit doen, en net doen of ik niet besta..
En ik wil wel meer dingen.. maar ik hou me (nu nog) in, 1 keer deze week was veel meer dan voldoende.. Wil niet opnieuw 'verslaafd' raken..

[metallica]

Dott schreef:

Ik zou wel weer eens iemand willen die wel eerlijk is.. maar ja, kennelijk zijn die van de aardbodem verdwenen.
Ik wil gewoon in bed kruipen, mn telefoon uit doen, mn laptop uit doen, en net doen of ik niet besta..
En ik wil wel meer dingen.. maar ik hou me (nu nog) in, 1 keer deze week was veel meer dan voldoende.. Wil niet opnieuw 'verslaafd' raken..

Pff, dat had ik ook kunnen schrijven... Maar pas een beetje op jezelf meis en doe idd je best er niet helemaal aan toe te geven. Uiteindelijk geeft het alleen maar moeilijkheden. Ik doe ook m'n best, enja, t is lastig. Maar je weet zelf waarschijnlijk ook als de beste dat het anders alleen maar van kwaad naar erger gaat. Het komt allemaal weer goed, vroeg of laat. Probeer te genieten van je nieuwe huisje en je poezels en probeer hem te laten gaan. Hij is je echt niet waard als hij zo met je omgaat, want volgens mij ben je een enorme schat

[IcedEarth]

Okeee. Dat was liefde.
Pijnlijk pijnlijk. Ja, nu is het dus echt echt echt over.
En aan mij dat te aanvaarden.
Daar was ik toch zo goed in?
Never give up, never give up.

En oh tibet. Dat is nog erger dan mijn liefdesverdriet.
Tibet, tibet. We hebben nog meer gebedsvlaggetjes in mijn moeders tuin gehangen.
En al die lieve tibetanen die ik in nepal sprak......hun land, hun cultuur.
wat zijn mensenrechten nu nog? Mishandelingen, propaganda.
En wat kunnen wij doen? Ja, naar demonstraties gaan, de vredesmars in NL lopen, ticket for tibet festival, kaarsjes branden, petities ondertekenen, voor amnesty mailen mailen mailen. Maar oh, UPRISE UPRISE.
Ik heb zo'n machteloos gevoel. Nu weet ik heus dat er overal mr-schendingen zijn...maar door al die tibetanen die ik sprak, het tibetaans boeddhisme dat me zo inspireert knaagt dit harder, harder, te hard.

@ Ice Earth: ik geloof dat ik me herken in dat verhaal over liefde. En wat jij schrijft over Nepal, voel ik ook. Maar dan over Peru. Hoe goed of slecht het daar ook kan gaan.

en verder:

Hay amores que se vuelven resistentes a los daños,
Como el vino que mejora con los años,
Así crece lo que siento yo por ti
Hay amores que se esperan al invierno y florecen
Y en las noches de otoño reverdecen
Tal como el amor que siento yo por ti.

[Dott]

metallica schreef:

Pff, dat had ik ook kunnen schrijven... Maar pas een beetje op jezelf meis en doe idd je best er niet helemaal aan toe te geven. Uiteindelijk geeft het alleen maar moeilijkheden. Ik doe ook m'n best, enja, t is lastig. Maar je weet zelf waarschijnlijk ook als de beste dat het anders alleen maar van kwaad naar erger gaat. Het komt allemaal weer goed, vroeg of laat. Probeer te genieten van je nieuwe huisje en je poezels en probeer hem te laten gaan. Hij is je echt niet waard als hij zo met je omgaat, want volgens mij ben je een enorme schat

Ik voel me zo gebruikt.
En hij blijft maar zeggen dat dat niet zo is.
Ik twijfel of ik met hem wil praten of hem in zn eigen sop gaar wil laten koken.

[Redhair]

IcedEarth, wat daar gebeurd is heel droevig inderdaad.

Pff, gisteravond was ik echt weer eens te labiel. Ben met mijn deken op de bank gaan liggen, paradise now was op belgie, geweldige film. Weinig van meegekregen, ben in slaap gevallen en werd vanmorgen om tien uur gewekt door vrolijke kindermuziek van ketnet. Ooh, mijn arme nek, mijn bank is geen slaapbank. Vanmorgen voelde ik me nog wat leeg, heb een stuk met de hond gewandeld en daarna weer met mijn deken en laptop op de bank gezeten. Twee films gekeken, ik werd weer vrolijk. Net kwam C. even langs om iets te lenen, zo ga ik naar hem toe en vanavond weer kraken. Het gaat weer goed. Ik moet echt eens gaan bedenken wat ik nou eigenlijk wil. Me gewoon over het algemeen goed voelen, vrij stabiel, of pieken van gelukzalig gevoel, enthousiasme over alles, geweldigheid en dalen van chaos, woedebuien, wanhoop en soms zelfs zelfmoordgedachtes. Wat trekt me zo aan die speed, als ik er soms zo gek van/door word?

[Yana]

Nee, vandaag is geen goede dag en dat ik daar vanavond mee geconfronteerd ga worden is nog minder leuk.

Ook vandaag gaat weer voorbij...

[Dott]

Yana schreef:

Nee, vandaag is geen goede dag en dat ik daar vanavond mee geconfronteerd ga worden is nog minder leuk.

Ook vandaag gaat weer voorbij...

Knuffel

Vandaag is naar want ik heb allerlei gekke buikkrampen die ik normaal nooit heb en nu kan ik niet naar de supermarkt fietsen voor avondeten en ik heb ook niets in huis maar als ik niet eet gaat het natuurlijk nooit over. En waarom zijn er nou geen acw-masters in Utrecht te vinden? Ik wil juist zo graag naar Utrecht. Maar positief aan vandaag: sjokela!

[rare kwast]

@moontje: ik ben vandag gaan werken ja, een lange vermoeiende dag, nog 3 en dan weer weekend, maar wel paas weekend dus das ook weer vermoeiend
jij alvast succes woensdag.. zet em op!

[Nijn*]

@ Yana: je wilt het misschien niet horen, maar ik ben trots op je *knuff*

OT: Hmm, vervelende dag waar ik tegenop zag viel uiteindelijk 100% mee! CPE ging eigenlijk beter dan ik had verwacht en zie nu ook niet meer tegen donderdag op (oke wel een beetje maar minder dan eerst). Aan het bespreken van mijn franse mondeling heb ik echt superveel gehad, ben blij dat ik ben gegaan!
En therapie, ach. Het was wel fijn, goed om alles even door te spreken (ben toch sterker dan ik dacht ) maar tja,, niet heel veel zeggend.
En nu zit ik mezelf op te fokken voor m'n mondeling van morgen, ben zenuwachtig dus ga nu maar even alles voorbereiden en doorspreken met mijn mams. Meer kan ik ook niet doen. Maar grrr, ik ben zooo zenuwachtig.

Vandaag heb ik maar even voor vermijding gekozen, had geen zin in een (mogelijke) confrontatie.
En ik heb me de hele dag rot gevoeld. Iedereen haat me, en ikzelf nog het meest.

*zucht*

Jee morgen voor het eerst sinds 4 maand weer naar school =|
Ik ben benieuwd. Wat zé zullen vragen, en of ze me negeren.
Ach we will see.

p.s. niet te vergeten ik hou van mijn vriendje

[Vogelvrij]

Ik vraag mij af of het dan toch uitmaakt dat mijn moeder maar het halve verhaal kent. En wat ik moet doen. Ik geloof dat ik enkel een klein beetje meer support nodig heb, dat ik dat van haar verlang.
En ik ben lekker pathetisch aan het missen

[punkstar]

morgen maatschappelijk werk, woensdag huisarts...al 3 maanden verder maar ondertussen ben ik nog steeds zo ontzettend moe

[Calyx]

~lienepien~ schreef:

En ik heb me de hele dag rot gevoeld. Iedereen haat me, en ikzelf nog het meest.

*zucht*

Voel me net zo.

[moon]

Ik kan het even niet meer dragen
Ik weet niet meer hoe ik er allemaal doorheen moet. Vorige week was ik ondanks alles zo goed aan het volhouden, maar het duurt te lang, langer dan ik kan dragen. Am was onvermijdelijk, meer probeer ik met al mijn kracht te voorkomen. Het is zo moeilijk.

J. moet dat stomme ziekenhuis uit. En verder...
..Ik stort in woensdag, dan moet ik weer een gesprek hebben over wat gebeurt is, ik wil er niet over praten en ik kan er niet over praten. En dan komen woensdag die ouders ook nog en ik heb geen flauw idee hoe ik me tegenover hen op moet stellen en...ik kan niet meer.

Als ik geen ouders had, had ik de boel afgebroken nu. Dan had ik echt alles op mijn kamer kapot gemaakt wat ik kapot kon maken.
Mijn ouders doen zoveel voor mij, dat ik het gevoel heb alles voor ze te moeten doen. Eigenlijk doe ik ook al ontzettend veel voor ze, want ik doe misschien wel het moeilijkste dat je voor iemand kunt doen....in leven blijven. Er is weinig zo zwaar als dat voor iemand op te moeten brengen, al klinkt het zo simpel.

@ moon: kop op wijffie!

Weet je, ik zit zo oude mailtjes te lezen. En ik snap het gewoon niet. En het erge is dat ik weet dat we imperfect waren. En ik weet dat het allemaal aan hem lag. Maar waarom zat en zit hij dan zo diep? Hoe kan dat nou? Hoe kán dat nou? Ik wil niet twijfelen aan wat hij wel of niet voor me gevoeld heeft. Ik wil het niet. Hoe kan ik nou zo vol zijn er van? Ik deed alsof ik de wijste was. En daardoor ben ik mezelf te kort gekomen en heb ik nooit alles kunnen uitschreeuwen. En nog steeds wil dat niet.

[coopergirl]

Vanavond had ik een gesprek met m'n studieloopbaanbegeleider, alleen was ik dit vergeten. Beetje jammer, want nu had ik me er verder niet op voorbereid.. "Loop je nog ergens tegenaan, drempels, dilemma's?" En wat zeg ik... "nee hoor, alles gaat perfect, ik heb immers alles gehaald so far". Pff, en dat terwijl ik eigenlijk mijn planningsprobleem bespreekbaar wilde maken. Dat stomme self-handicapping is irritant. Alles op het laatste moment zodat ik een excuus heb, mocht ik het tentamen of de presentatie onvoldoende scoren. Zo irritant, want ik had het graag willen aankaarten. Ik wil er namelijk wél echt iets mee... En sja, dan zeg ik dat alles goed gaat.. Ja, ik haal de vakken wel en de cijfers zijn ook goed (vandaag een 9 voor onderzoek terug gekregen), maar het zou zo fijn zijn als het wat relaxter gebeurd ipv op het laatste moment inclusief alle negatieve schema's die ik dan uit de kast trek. Maar goed, alles gaat dus prima.. Béétje jammer.

Ik. Ben. Het. Zat.
Oke, ruzie in onze klas, m'n vriendin doet stom tegen ons, ik heb hartstikke hoofdpijn, ik ben moe en ik moet eigenlijk nog een hele hoop doen. En ik heb eigenlijk geen tijd om het hele verhaal te typen terwijl ik het heel graag zou doen.

[indigo]

Jeetje, voel ik me even egoistisch met mijn blije liedjes en huppeltjes door het huis heen .
Sterkte en *knuf* @moon, sjanne067, IcedEarth, Calyx, lienepien, Yana, Dott en alle anderen die van die verdrietige berichtjes posten. Kop op, de lente komt ook voor jullie .

IcedEarth schreef:

En oh tibet. Dat is nog erger dan mijn liefdesverdriet.
Tibet, tibet. We hebben nog meer gebedsvlaggetjes in mijn moeders tuin gehangen.
En al die lieve tibetanen die ik in nepal sprak......hun land, hun cultuur.
wat zijn mensenrechten nu nog? Mishandelingen, propaganda.
En wat kunnen wij doen? Ja, naar demonstraties gaan, de vredesmars in NL lopen, ticket for tibet festival, kaarsjes branden, petities ondertekenen, voor amnesty mailen mailen mailen. Maar oh, UPRISE UPRISE.
Ik heb zo'n machteloos gevoel. Nu weet ik heus dat er overal mr-schendingen zijn...maar door al die tibetanen die ik sprak, het tibetaans boeddhisme dat me zo inspireert knaagt dit harder, harder, te hard.

QFT ja. Echt, oh, bah. En jij bent er nog geweest ook. Ik zou haast discriminerend worden tegenover die vreselijke arrogante domme Chinezen.

OT: en verder gaat alles goed maar ik moet leren en niet zoveel achter de computer zitten, dus ga ik maar beneden leren. En ja, gos, ik wil gewoon dat B. zélf eens interesse toont. Maar mss moet ik me erbij neerleggen dat hij dat niet heeft ofzo .

[darkfairy]

.

darkfairy schreef:

.

tisser?

[Morri]

sjanne067 schreef:

Ik. Ben. Het. Zat.
Oke, ruzie in onze klas, m'n vriendin doet stom tegen ons, ik heb hartstikke hoofdpijn, ik ben moe en ik moet eigenlijk nog een hele hoop doen. En ik heb eigenlijk geen tijd om het hele verhaal te typen terwijl ik het heel graag zou doen.

Meisje toch, vergeet jezelf niet. Je hebt het ongetwijfeld druk, maar je moet je afvragen of je er beter van wordt als je jezelf voorbij rent... Ik vind het moeilijk om te zien dat je precies de dingen doet die ik zolang gedaan heb, terwijl ik nu zie dat het anders kan. Ik weet dat jij het ook kunt, je zult zelf alleen nog tot dat inzicht moeten komen. En dat hoeft niet vandaag, het komt, ook voor jou, en je ziet vanzelf wanneer. Maar echt, rustig blijven is het sleutelwoord. Accepteer wat je niet kunt veranderen, verander wat je niet kunt accepteren... in die volgorde. Wees lief voor jezelf zoals je ook lief voor anderen bent. Vergeet niet dat mijn pm-box altijd open is voor je!

OT: ik heb controle en rust. Oké niet volledig, maar zoveel meer dan eerst dat het me echt blij maakt. Ja, dit is goed, nu moet ik volhouden. Ik hoop wel dat ik nog met haar kan praten, zou het toch wel fijn vinden. Ben blij met haar steun ook al is een docent-leerlingrelatie altijd een beetje vreemd. Maar zij begrijpt het, we zijn een beetje dezelfde types denk ik. Ze is een voorbeeld omdat ze het zo goed doet. Ik ga mijn best doen en dan kom ik ver. Raar dit, een maand geleden zat ik nog zo diep in mijn depressie dat ik niet dacht hier uit te komen, nu zit ik hier.

[IcedEarth]

leven leven geven geven.
men moet zijn leven maar leven.
en accepteren, blijft toch mijn hoofdmoot.
tevredenheid is een deugd, zelfs in een zogenaamd maakbare wereld.
Ja, in een wereld waarin denkt men alles te moeten/kunnen bereiken (het ideale gewicht, de ideale relatie, de ideale woonplaats, de ideale studie, het ideale leven) zijn er zoveel situaties waarin men simpelweg machteloos staat.
En oh, heus, ik blijf timmeren aan de weg, mijn mond gaat open bij onrecht, ik protesteer, maak er iets van, DOE IETS, maar uiteindelijk, uiteindelijk, is het leven niet maakbaar. Besluit ik zelf wat ik voel, want daar gaat het in the end toch om, hoe je het ervaart, wat je er mee doet, hoe je het voelt. Zul je het beste van een situatie moeten maken. En als er iets te verbeteren/veranderen valt, zeker doen. Maar, ach, wie ben ik. In een wereld van grote regeringen, hopeloze liefdes, astronauten, bureaucratie, lange armen. Een klein meisje met idealen, die er het beste van wil maken. Met een gebroken hart (dat nog wel klopt). Met zoveel lieve vrienden, familie, mooie bomen, wandelingen te maken, feestjes te vieren, liefde te er varen, te kanoën, te reizen, te schrijven, te lachen, te kletsen, te vrijen, te koken, te huilen.
En ja, ik praat tegen mezelf. Waarom kan een hart zo zeer doen? Waarom kan er zoveel onrecht zijn? Waarom zijn bananen krom? (Omdat ze groeien naar de zon!)
Misschien groei ik ook wel naar de zon. Groeit tibet uiteindelijk naar de zon.
Ik word sterker, ik word steeds slimmer, ik ontwikkel me, that's for sure. Kut momenten zijn minder kut, duren minder lang. Beledigingen, afwijzing, gevlei, erkenning, bevestiging, het zal er altijd zijn, dus zal ik iets met het gevoel moeten doen dat van dergelijke ervaringen pijn/genot maakt. Want oh genot. Dat heb ik voor de afgelopen jaren genoeg gehad. Impulsiviteit, hasj, gescharrel, gekloot. Wanneer ik ergens naar streef beloof ik in het vervolg mijn beweegredenen te onderzoeken; wil ik genot (niet duurzaam/tijdelijk) of geluk. Iets waar wij allen recht op hebben. Wat niet bereikt wordt door de beste hasj, het beste feest, de beste seks, het beste gevlei, geflirt, aandacht (fucking aandacht, waarom was dat mijn craving?!). Maar door acceptatie, door gemoedsrust, tevredenheid, mededogen. En oh natuurlijk wil ik mijn gekke ik niet kwijt. Mijn vrienden zouden een nieuw iemand moeten zoeken die zich keer op keer in benauwde situaties weet te werken, ze zouden minder lachen. Want nee, natuurlijk, ik blijf lachen, om mijn maffe gekke wilde ik. En och, er zijn ergere mensen.

Sorry ik typ nog even door, ik ben zo verward.
Ik moet wel. Er zit me te veel dwars.
Er doe zoveel pijn.
Er zijn zoveel fijne gevoelens.
Ik ben zo gelukkig.
Mijn hart doet zo'n zeer.
Het leven is zo leuk.
Het schenden van mensenrechten is aan het orde van de dag.
Ik ben vrij (vrijheid blijheid?!)
Ik ben alleen.
Er is aandacht voor Tibet.
De wereld kijkt, ze kunnen er niet onderuit!!!!!!
De wereld onderneemt niets serieus.
Ik word nooit boos, heb nooit ruzie
Ik laat me graag gebruiken, over me heen lopen.
Ik val op de geweldigste jongens met wie ik de geweldigste dingen beleef.
Ik val op de jongens aan wie je nooit iets hebt.
En ik moet slapen want de dag was te lang, te veel gevoelens, te veel gedachten, te veel bezorgdheid, te veel leven?

dit topic was het beste idee sinds de uitvinding van het subforum volgensmij

ot: ik heb een gedichtje voor haar geschreven en dat heb ik op een mooi stukje (ingepakte!) pure chocolade geplakt, wat ben ik toch ook raar. maar ik heb mn best gedaan, en ik hoop zo dat ze het leuk vind

[punkstar]

naja ik zit zo vol dat ik misselijk ben en ik blijf gewoon eten
domme koe

[kroot]

verrassing: mijn zusje moest in Leiden zijn, en belde daarna of ze even langs kon komen. Was kort maar wel gezellig. En ik ben me suf aan het piekeren over een kadootje voor haar: ze wordt vrijdag 18! Als iemand suggesties heeft: graag!

[Pruts0r]

Moet het cadeautje dan persé aan bepaalde eisen voldoen? Koop gewoon iets origineels, waarvan je denkt dat ze het leuk vindt. Het gaat om het gebaar, niet om de grootte van het cadeau.

[Rob]

kroot schreef:

verrassing: mijn zusje moest in Leiden zijn, en belde daarna of ze even langs kon komen. Was kort maar wel gezellig. En ik ben me suf aan het piekeren over een kadootje voor haar: ze wordt vrijdag 18! Als iemand suggesties heeft: graag!

Kijk eens of de cadeaushop aan het begin van de Haarlemmerstraat (geloof ik! >.<) wat leuks heeft?

[Redhair]

Wow, wat moest die jaloezie bij mij? Ik ben niet jaloers toch? Waarom voelde ik me zo? Wie zegt dat hij op de grond zat omdat zij er ook zat? Hij heeft ook sinds een paar dagen een puppy, die was samen met de puppy van H. en een van haar op de grond. Maar toen ik een keer naar hen keek leek het alsof ze zoenden. Misschien lag er wel een pup tussen. En wat dan nog? Er waren toch geen verwachtingen, we waren toch alleen vrienden? Daarnaast weet ik toch hoe C. is. Pff, die drugs, ik voel steeds stomme dingen, die ik niet kan begrijpen. Word langzaam weer fucked up, een zootje. Ik wil niets met hem maar word wel jaloers als ik denk dat hij nu met een ander bezig is. Ben ik zo aandachtsgeil? Zo opzoek naar bevestiging? Meestal ben ik het enige meisje, met een aantal jongens. Nu is een andere vriendin van H. en hem ook even hier in de stad, verblijft ze bij hun, C. zit met haar ergens en ik ga me kut voelen. Het klopt niet, ik klop niet. Wat is het toch met hun? Met hem? Wat trekt me zo aan? Binnenkort zijn ze pleite en ga ik me weer even kut voelen omdat ik niet meer weet wat ik moet doen op een dag, niet meer alleen kan zijn. Pfff ik word zo moe van mezelf maar ben ook weer eens fucking stoned.

kroot schreef:

verrassing: mijn zusje moest in Leiden zijn, en belde daarna of ze even langs kon komen. Was kort maar wel gezellig. En ik ben me suf aan het piekeren over een kadootje voor haar: ze wordt vrijdag 18! Als iemand suggesties heeft: graag!

Ik kreeg een hele mooie ring van mijn ouders en dit jaar kreeg ik van mijn zusjes een paar oorbellen. En een halve meter pindarotsjes.
Ennnn ik weet niet wat voor band jij en je zusje hebben, maar ik kreeg van een vriendinnetje twee vissen, Dr. Phill en Oprah Winfrey. Onder het mom van: 'ik heb niet zo heel veel tijd, maar ik wil wel nog af en toe je psycholoog zijn hoor! Dus nu kun je dat aan Phill en Oprah kwijt.' Erg tof! Dus...

[Missy1234567890]

~lienepien~ schreef:

Iedereen haat me, en ikzelf nog het meest.

Waarom haat iedereen je?

En dat laatste, ja, herkenbaar op het moment. Waar is mijn discipline gebleven? Ik wéét toch dat het minste wat ik moet doen om me goed te blijven voelen, op tijd opstaan is? (Ik had m'n wekker niet gezet, dacht van wel, maar toen ik daar achter kwam en het nog een schappelijke tijd was, ben ik ook niet opgestaan)

Die ***-scriptie. Daar komt het door. Als ik gericht aan het werk kon, zou ik al m'n tijd wel gebruiken, nu verslaap ik de halve dag. Ik weet ook wel dat ik de enige ben die hier verbetering in kan brengen, maar arghh Misschien moet ik ze gewoon mailen, gewoon zeggen dat ik het hier en hier over wil doen, of we het daar over kunnen hebben binnenkort. Dan kan ik er in de tussentijd nog even over nadenken. Misschien moet ik dat doen...maar ik ben bang dat zij meteen hoge verwachtingen van mij hebben en ik daar niet aan kan voldoen. Misschien moet dit mijn doel van vandaag worden, dan kan ik toch nog trots zijn op mezelf, dan heb ik toch nog iets nuttigs gedaan.

Morgen naar huis, hopelijk werken morgenmiddag. En anders alvast dingen inpakken. A.s. maandag verhuizen, dus dan moet alles klaar staan.

[Dott]

ik denk dat ik toch vrij zeker kan zijn dat als je zegt: Ik weet niet meer of ik kan geloven dat je van me houd, maar ik hou wel van jou en daarom maak ik me er zo druk over.
Waarna hij boos het huis uitstormt en met deuren gaat smijten, dat ik kan zeggen dat het over is

Heb vannacht niet geslapen, had tot 3 kwartier geleden geen puf om uit bed te kruipen, maar heb het toch maar gedaan.
Overduidelijk ga ik niet naar school vandaag en zit de kans er dik in dat ik straks gewoon weer in bed kruip om me verder rot te voelen.
Ik weet het ook niet meer... wat ik voel, wat ik denk, mijn hoofd is zo vol dat ik er barstende koppijn van krijg.
Vraag me niet waarom, maar mn kat zit al sinds ik op ben bij me om me te troosten..
Gekke beesten.
En het troost ook.. maar niet genoeg.. mijn kat is hij niet.. en ik mis hem nu al

Dott schreef:

ik denk dat ik toch vrij zeker kan zijn dat als je zegt: Ik weet niet meer of ik kan geloven dat je van me houd, maar ik hou wel van jou en daarom maak ik me er zo druk over.
Waarna hij boos het huis uitstormt en met deuren gaat smijten, dat ik kan zeggen dat het over is

Heb vannacht niet geslapen, had tot 3 kwartier geleden geen puf om uit bed te kruipen, maar heb het toch maar gedaan.
Overduidelijk ga ik niet naar school vandaag en zit de kans er dik in dat ik straks gewoon weer in bed kruip om me verder rot te voelen.
Ik weet het ook niet meer... wat ik voel, wat ik denk, mijn hoofd is zo vol dat ik er barstende koppijn van krijg.
Vraag me niet waarom, maar mn kat zit al sinds ik op ben bij me om me te troosten..
Gekke beesten.
En het troost ook.. maar niet genoeg.. mijn kat is hij niet.. en ik mis hem nu al

*knuff* Is klote meid.... En ik denk dat ik gewoon even ga zeggen wat ik denk, al is het misschien niet wat je wil horen... Het is beter dat hij nu even gaat. Zolang jij op die manier van hem afhankelijk blijft (als in: je voelt je klote als hij er niet is of niets van zich laat horen en bent pas weer gelulkkig als hij naast je zit, bij wijze van spreken.), zorg je niet goed voor jezelf. Ik denk namelijk dat je eerst alleen gelukkig moet kunnen zijn, tevreden met zijn met jezelf, voordat je iemand écht kunt toestaan om van jou te houden. Ik hoop niet dat je het verkeerd opvat, maar zo zie ik het. Je bent beter af zonder hem!

ot: Ik ben heel trots op mam. Ze zegt al minstens een jaar dat ze het klote vind op haar huidige werkplaats en nu heeft ze eindelijk de stap genomen om te solliciteren. Ze is nu naar een sollicitatiegesprek en ze hebben haar vanmorgen nog gebeld. Een plaats waar ze een paar werken geleden een open sollicitatie naar heeft gestuurd, belde vanmorgen of ze niet eens op gesprek wilde komen. Er werd gezegd: 'Als je maar goed weet dat je met je Z-opleiding een heel gewenst iemand bent!'

@Rob: Hoe is het nu met jou?

[Missy1234567890]

Het lukt niet. En ik moet echt oppassen dat ik niet helemaal negatief ga denken en aan alles en iedereen ga lopen twijfelen.

En vannacht ook zo'n rotdroom/nachtmerrie. Ik droomde dat ik gekidnapt was door Dutroux...dat ik in die kelder zat. En dat ik op een gegeven moment ontsnapt was naar m'n ouders maar dat hij me weer gevonden had. Hoe raar... ik heb wel dat boek van Sabine Dardenne gelezen, maar dat is al meer dan 2 maanden geleden.

[Vogelvrij]

Ik meld me aan voor een master Het voelt zo voorbarig, het idee dat ik over drie maanden al mijn bachelor zou hebben, pffff... Als ik op dit tempo doorga met mijn huiswerk, komt dat volgens mij sowieso niet echt goed. Maar aanmelden voor een master is ook tijd besteden aan je studie, dus dat mag. En ik lees Torens van Februari en dat telt als werken aan mijn bachelorwerkstuk. Missy, heel veel succes met jouw scriptie, ik snap echt hoe je je voelt en hoe lastig het allemaal is...

@Missy1234567890: Het gaat niet om wat anderen van je denken, het gaat om wat jij er zelf en van jezelf denkt (los van anderen dus). Bedenk waar je het over wilt doen en heb het daar over met iemand van de uni (vertel er eventueel je twijfels en angsten bij, dat geeft anderen vaak een hoop duidelijkheid - bovendien kan de ander jou ook duidelijkheid geven over hoe hij/zij er echt tegenaan kijkt, grote kans dat dat niet overeenkomt met wat jij denkt), die kan je dan vast weer verder helpen. Niets doen en/of er helemaal in je eentje mee blijven zitten helpt je niet verder. (})
Ik ken de problemen trouwens...en mede daarom heb ik me aangemeld voor een zelfstudie cursus onderzoeksopzet maken (in Utrecht gegeven bij het IVLOS) om het e.e.a. aan problemen voor te zijn. Ik ben op dit moment met die cursus bezig en ik moet zeggen dat het goed bevalt. Het is heel gestructureerd opgezet en de begeleidende docent is prettig om mee te werken (veel positief opbouwend commentaar, puur op de opzet gericht, inhoudelijk zeggen ze er niets over, omdat ze er vaak te weinig vanaf weten, de cursus is immers voor alle studenten van alle faculteiten geschikt). Ik hoop dat ik na afloop van de cursus een flink aantal handvatten heb om een onderzoeksopzet op te stellen die ik in kan leveren bij mijn begeleidende docent, maar ik denk dat dat wel het geval zal zijn. Misschien is zo'n soort cursus ook een idee voor jou?

[Dott]

Secret Agent schreef:

*knuff* Is klote meid.... En ik denk dat ik gewoon even ga zeggen wat ik denk, al is het misschien niet wat je wil horen... Het is beter dat hij nu even gaat. Zolang jij op die manier van hem afhankelijk blijft (als in: je voelt je klote als hij er niet is of niets van zich laat horen en bent pas weer gelulkkig als hij naast je zit, bij wijze van spreken.), zorg je niet goed voor jezelf. Ik denk namelijk dat je eerst alleen gelukkig moet kunnen zijn, tevreden met zijn met jezelf, voordat je iemand écht kunt toestaan om van jou te houden. Ik hoop niet dat je het verkeerd opvat, maar zo zie ik het. Je bent beter af zonder hem!

ik weet het ik weet het, ik weet het allemaal wel.
Maar mijn hart weet het niet..
En zoals in L&R staat, ik heb hem al eerder uit mn leven geflikkerd, en na een tijdje was ik gelukkig.
Af en toe dacht ik wel aan hem, maar goed dat doet iedereen wel eens geloof ik.
En toen kwam ie op een gegeven moment terug in mn leven.
Na nog geen dag waren we weer verliefd op elkaar.. het was weggezakt maar dit was echt opnieuw.. en het is gewoon allemaal raar..
En ik geloof niet in de ware, echt niet.. maar als het zou bestaan zou hij in de buurtk omen..
Helaas val ik altijd op verkeerde jongens, en is ie lief als ik er ben maar anders als ik weg ben.. en ik weet niet welke van hem nou de echte is.. volg je me nog?

^Ik snap, ik snap. Heb in dezeflde situatie gezeten. Rationeel gezien is hij de grootste lul die er bestaat, maar gevoelsmatig is hij degene met wie je (bij wijze van) wil trouwen. Hij is de enige die ervoor kan zorgen dat jij je in de hemel waant, maar tegelijkertijd degene die je door de modder sleurt. Ik zal niet meer zeggen dat je hem los moet laten, omdat ik er zelf schijtmisselijk van werd. Mijn ex werd een ontzettende lul, op bijna dezeflde manier als jouw jongen. Ik heb op een gegeven moment tegne hem gezegd dat hij maar eens moest laten zien hoe graag hij me wilde. en toen bleek hij niks tot weinig interesse te tonen. Meer dan een msn-gesprek zat er niet in. De week nadat ik hem dat gezgd heb, kwam ik hem tegne met uitgaan. Hij zei een stijf 'hallo' en liep verder. De rest van de avond heeft hij me min of meer genegeerd. Toen ging er een knop om en nu ben ik zo goed als over hem heen.
Ik zal niet meer zeggen dat je hem los moet laten, want dat kun jij alleen. Kom op meid! Als er iets is, you know where to find me!

Wat kan ik toch makkelijk van mijn stuk worden gebracht als het om sommige dingen gaat. Het slaat gewoon nergens op.

[Dott]

Secret Agent schreef:

^Ik snap, ik snap. Heb in dezeflde situatie gezeten. Rationeel gezien is hij de grootste lul die er bestaat, maar gevoelsmatig is hij degene met wie je (bij wijze van) wil trouwen. Hij is de enige die ervoor kan zorgen dat jij je in de hemel waant, maar tegelijkertijd degene die je door de modder sleurt. Ik zal niet meer zeggen dat je hem los moet laten, omdat ik er zelf schijtmisselijk van werd. Mijn ex werd een ontzettende lul, op bijna dezeflde manier als jouw jongen. Ik heb op een gegeven moment tegne hem gezegd dat hij maar eens moest laten zien hoe graag hij me wilde. en toen bleek hij niks tot weinig interesse te tonen. Meer dan een msn-gesprek zat er niet in. De week nadat ik hem dat gezgd heb, kwam ik hem tegne met uitgaan. Hij zei een stijf 'hallo' en liep verder. De rest van de avond heeft hij me min of meer genegeerd. Toen ging er een knop om en nu ben ik zo goed als over hem heen.
Ik zal niet meer zeggen dat je hem los moet laten, want dat kun jij alleen. Kom op meid! Als er iets is, you know where to find me!

Hij doet wel moeite voor me, eel moeite ook.. dat moet ik hem nageven.
Dat maakt het allemaal nog veel moeilijken

Ouch I have lost myself again
Lost myself and I am nowhere to be found,
Yeah I think that I might break
I've lost myself again and I feel unsafe

Dat ja, ik voel me onveilig. En ik weet niet waarom en ik heb er geen reden toe. Ik geloof niet dat ik echt vaak gekwetst ben, of wel? Ik weet het niet eens meer. Ik zorg alleen dat het ook niet meer zal gebeuren. En och, ik ben toch best gelukkig? Maar als ik dan vrolijke zomerliedjes hoor (jason mraz<3) dan twijfel ik toch. Wil ik dat wel echt? Hm, nee. Maar het alternatief wil al helemaal niet, dus wat blijft er dan over?
Ik heb soms echt geen idee waar ik naar toe werk. Ik doe maar wat: met mn studie, vriendschappen, mijn lijf, relaties, alles in het algemeen. Ik doe maar wat, en het zal vast wel goedkomen want 'het komt altijd wel goed met mij'. Ik ben sterk, ik kom overal doorheen, ik kan alles aan. En het is waar, ik kán ook alles aan. Maar dat betekent niet dat ik het soms niet aan wil kunnen. Soms wilde ik dat ik op kon geven, alles los kon laten, mezelf kon laten vallen en me op laten vangen. Dat ik klein kon zijn, en zwak, en niet altijd degene die overal een antwoord op weet. Soms wilde ik dat mensen er voor mij konden zijn, zoals ik er altijd voor hun ben.

[coopergirl]

net dik 20 km gefietst en ik kreeg onderweg een ontzettende hagelbui op mijn hoofd, windstoten en veel regen. Hmmz, en dat terwijl ik met een stralende zon van huis ging >_< De volgende keer iets meer vertrouwen in de vooruitzichten hebben, want die bleken het te hebben voorspeld.. M'n bijgewerkte kapsel hangt als een bos slierten aan m'n hoofd. En 6 kilo kattenvoer op je fiets vervoeren is ook te veel. En eigenlijk ben ik nu chagrijnig. Gelukkig ga ik vanavond spruitjes met kaassaus eten, daar word ik echt superblij van <3

[metallica]

Bleh, ik word denk ik ziek en dat kan ik nu echt even niet hebben, want ik heb volgende week tentamen statistiek en moet mn verslag inleveren... Verdomme ik ben gewoon zo doodmoe, de hele dag al. Het liefst zou ik mijn bed inkruipen en er helemaal niet meer uitkomen. Mja, de plicht roept. Ik ga proberen me in te houden en zelf eens een keer niets laten horen. Als hij me echt zo leuk en lief vindt als hij zegt, hoeft het niet allemaal van mij uit te komen. Dus dat ga ik even niet doen punt.

[Heksjuh]

Mijn vriendje en ik zijn wel heel raar. We waren aan het slapen en ineens hoorde ik zijn moeder roepen: "Wees nou toch eens stil!". Ze stond voor de deur van de kamer van mijn vriend, dus ik werd er wakker van. Ik tegen vriend:"He? Maar we zijn toch aan het slapen?" Blijkt dat mijn vriend en ik tijdens het slapen tegen elkaar praten. Ze had blijkbaar al een paar keer van onder geroepen dat we stil moesten zijn. Hoe raar is dat. Maar wel heel cool.

[Nijn*]

Hmm, wat een slaperigheid allemaal. Vanmiddag mijn Engelse mondeling gehad, was superzenuwachtig maar ik heb gewoon voor elk onderdeel (uitspraak, fluency, woordenschat, argumentatie) een 9 gekregen, dus een 9 als eindscijfer!! En nu heb ik het hoogste cijfer van 6vwo! Haha, dus ben helemaal blij!
Oh en ben langs 'mijn nieuwe werk' geweest, haha krijg al helemaal zin om daar te werken! Ga eind maart waarschijnlijk met mijn nieuwe collega's uit eten om iedereen te leren kennen enz. en werd al helemaal enthousiast over mijn eerste werkdag!
Verder ben ik ontzettend moe en heb ik net even een halfuurtje geslapen, maar zometeen alweer bijles geven dus nu zit ik slaperig voor me uit te staren. Vandaag is leuk En gisteravond voelde ik me nog zo slecht dat ik echt niet wist wat ik met mezelf aan moest.. Vanavond lekker desperate housewives kijken en daarna vroeg naar bed want morgen ook weer de hele dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bezig zijn. Gek wel, hoe alles ineens zo snel gaat. Over een paar maanden is alles alweer afgelopen, zitten de examens erop en is het hopen dat ik geslaagd ben. Het gaat zo gigantisch snel, alles is ook zo snel anders geworden,, niet te geloven.. Ik vraag me af waar ik me een jaar van nu bevind..

Look left, look right
To the moon and the night
Everything under the stars is in your arms

[duivelaartje]

Nijn*, een 9, weet je hoe goed.

"Wat zie je er toch úit!"

Ja, ik ga het wel gewoon geloven.