Autisme

[JustInHere97]

Ik merk dat ik aantal autischtische trekjes heb en dat maak mij erg onzeker is sommige situaties. Ik zoek graag na bevestiging, als iets niet duidelijk is of anders dan normaal gesproken.

Verder sociaal gezien kom ik lastig mee met leeftijd genoten, waar onder mijn klas. Ik heb het niet zo met stoer doen en haantjes gedrag. Dat vind ik op een onprettige manier indruk maken op anderen.

Daarnaast heb ik moeite met in slaap komen, wanneer ik negatieve feedback heb gekregen op mijn functioneren. Sommige geven feedback zonder er goed bij na te denken hoe het overkomt. Maar heb hier ook last van, wanneer ik denk dat ik iets vergeet, wat ik die dag nog moet doen. Dat maakt mij erg onrustig, dingen vergeten heb ik vooral wanneer ik mij onzeke voel.

Het probleem is vooral, dat ik niet de stempel autisme wil krijgen, omdat het later voor mij lastiger word voor het vinden van een baan. Omdat ik namelijk begeleider wil worden in een woning voor mensen met een beperking of kinderen/jongeren met beperking die niet thuis kunnen wonen.

Weet iemand tips hoe je best om kunt gaan als je zelf autisme hebt? Wat je kunt doen als je niet in slaap kan komen, wegens negatieve gedachtens?

Hier boven zijn hoofdzakelijke vragen waar ik meer antwoord wil krijgen, verdere tips of uitleg is altijd welkom.

[Elin3]

Mijn vader heeft juist via zijn werk ontdekt dat hij autistisch is. Hij heeft daar goede begeleiding gehad en sinds dien kan hij er veel beter mee omgaan. Hij is minder snel boos of aangevallen en kan wat beter dingen relativeren nu hij weet dat hij autisme heeft.

Misschien kan jij eens met je huisarts gaan praten. Hij of zij heeft mogelijk tips voor je hoe je hiermee om kunt gaan, of kan je wat technieken aanleren om je te helpen.

Mijn vader wilde ook nooit de stempel "autist" tot men op het werk vond dat hij zijn competenties niet haalde. Hij is heel precies in zijn werk maar minder goed met het onderhouden van contacten of aanvoelen van mensen. Het beoordelings-systeem was ingericht op de gemiddelde mens en door zijn autisme scoorde mijn vader slecht. Nu hij duidelijkheid heeft houdt het bedrijf daar rekening mee en wordt hij minder afgerekend op zijn tekortkomingen, omdat hij zijn werk wel prima doet.

Bij jou zal het denk ik ook lastig zijn in je latere baan als jij niet leert omgaan met je autistische trekken. Jongeren kunnen behoorlijk hard zijn en jou in een boze bui makkelijk negatieve feedback geven. Ook moet je als begeleiding goed kunnen aanvoelen hoe het gaat en kunnen inspelen op situaties. Als er ineens een vechtpartij uitbreekt of iets anders onverwachts gebeurt moet jij direct bekwaam kunnen handelen. Ik weet niet tot in hoeverre je "autisme" je hierin beperkt.

Wat betreft dingen vergeten zijn er gelukkig makkelijke manieren om er mee om te gaan. Zet dingen in je agenda of neem een opschrijfboekje mee met een to do list. Het is een kleine moeite, maar het kan je enorm helpen als je onrust in je hoofd hebt.

[Helpmij123]

JustInHere97 schreef:

Daarnaast heb ik moeite met in slaap komen, wanneer ik negatieve feedback heb gekregen op mijn functioneren. Sommige geven feedback zonder er goed bij na te denken hoe het overkomt. Maar heb hier ook last van, wanneer ik denk dat ik iets vergeet, wat ik die dag nog moet doen. Dat maakt mij erg onrustig, dingen vergeten heb ik vooral wanneer ik mij onzeke voel.

Het probleem is vooral, dat ik niet de stempel autisme wil krijgen, omdat het later voor mij lastiger word voor het vinden van een baan. Omdat ik namelijk begeleider wil worden in een woning voor mensen met een beperking of kinderen/jongeren met beperking die niet thuis kunnen wonen.

Weet iemand tips hoe je best om kunt gaan als je zelf autisme hebt? Wat je kunt doen als je niet in slaap kan komen, wegens negatieve gedachtens?

Hier boven zijn hoofdzakelijke vragen waar ik meer antwoord wil krijgen, verdere tips of uitleg is altijd welkom.

Hey,

Ik heb zelf autisme en weet dit sinds 2 jaar~, autisme is slechts een stempeltje, wat helaas door velen erg negatief word gezien. Ik zou zeggen maak je niet teveel zorgen over het stempeltje, het belangrijkste is hoe jij het beste met je karakter/autisme die combinatie kan omgaan. Ook autisme is er in soorten en maten, als je negatieve gedachtes hebt kun je is proberen na te gaan of de gedachtes die jij hebt reëel zijn. Probeer positieve/helpende gedachtes te bedenken!

Neem me niet kwalijk, maar ik zie niet goed in wat dat te maken heeft met autisme. Er zijn wel meer mensen die feedback niet goed kunnen hanteren, sociaal wat onhandig zijn en slecht tegen onvoorspelbare zaken kunnen. Dat maakt je nog geen autist.
Om maar iets te noemen - Ik had tot een jaar of vijf geleden bijna tot geen contacten met leeftijdsgenoten, behalve de noodzakelijke. Al van jongs af aan kon ik niets met mensen van mijn eigen leeftijd. Zodra iemand twee/drie jaar jonger of ouder was ging het prima, maar verder niet. Ik heb geen idee waarom. Ook kon ik heel er heel slecht tegen als gemaakte afspraken niet werden nagekomen. Daar kon ik ontzettend in doorschieten en heel erg boos worden, tot in het hele extreme. Dat is vanzelf minder geworden. Ik heb geen autisme (en mocht ik dat wel hebben, wat dan nog?) en functioneer prima.
Niet alles hoeft een label te hebben, soms zijn het ook gewoon zaken van je persoonlijkheid en leer je er vanzelf mee om gaan.

[Helpmij123]

Enilorac schreef:

Neem me niet kwalijk, maar ik zie niet goed in wat dat te maken heeft met autisme. Er zijn wel meer mensen die feedback niet goed kunnen hanteren, sociaal wat onhandig zijn en slecht tegen onvoorspelbare zaken kunnen. Dat maakt je nog geen autist.
Om maar iets te noemen - Ik had tot een jaar of vijf geleden bijna tot geen contacten met leeftijdsgenoten, behalve de noodzakelijke. Al van jongs af aan kon ik niets met mensen van mijn eigen leeftijd. Zodra iemand twee/drie jaar jonger of ouder was ging het prima, maar verder niet. Ik heb geen idee waarom. Ook kon ik heel er heel slecht tegen als gemaakte afspraken niet werden nagekomen. Daar kon ik ontzettend in doorschieten en heel erg boos worden, tot in het hele extreme. Dat is vanzelf minder geworden. Ik heb geen autisme (en mocht ik dat wel hebben, wat dan nog?) en functioneer prima.
Niet alles hoeft een label te hebben, soms zijn het ook gewoon zaken van je persoonlijkheid en leer je er vanzelf mee om gaan.

Dat is een goeie insteek, er zijn een paar zaken die vaak bij autisme voorkomen, maar als je enkele kenmerken hebt heb je niet persé autisme.

En erg belangrijk wat je zegt, en mocht ik dat hebben wat dan nog? Het is slechts een labeltje maak je er niet te druk om

[Elin3]

Helpmij123 schreef:

Dat is een goeie insteek, er zijn een paar zaken die vaak bij autisme voorkomen, maar als je enkele kenmerken hebt heb je niet persé autisme.

En erg belangrijk wat je zegt, en mocht ik dat hebben wat dan nog? Het is slechts een labeltje maak je er niet te druk om

Belangrijk is wel dat je met die uitdagingen leert omgaan, of er nu een labeltje aan hangt of niet. Zodat je zo goed mogelijk, en ook op een voor jezelf prettige manier, kunt meekomen in de maatschappij.

[JustInHere97]

Laat ik even beginnen met jullie te bedanken voor de meedenkende en delen van jullie ervaring met autisme. Dit beurt mij een beetje op voor het slapen gaan.

Jah ik merk dat ik aantal autistische trekjes vertoon, laat ik zo zeggen. Heb even met mijn stagebegeleidster, SLB-er gehad en orthopedagoog moet nog over hebben. Dat ik erg moeite heb met de onduidelijk is wat er precies aan de hand is.

Mijn orthopedagoog maakt mijn gedachtens juist negatiever doordat ze steeds over heeft, dat ik (mogelijk) autisme heb, tenminste zo komt over. Me stagebegeleidster en me SLB-er denken meer met mij mee en zeggen: iedereen heeft wel autistische trekjes. Het is alleen hoe je er mee omgaat.

Nou ik merk zelf duidelijk dat ik bepaalde trekjes heb, maar er komt meer bij kijken. Doordat ik ben gepest en irritant vind dat mijn klasgenoten overal een weerwoord op hebben. Ben ik in de klas vrij gesloten en ben ik vooral met mijn studie bezig. Op stage, voetbal en met vrienden kan ik gewoon (makkelijker) mezelf zijn.

Verder heb ik door mijn verleden soort van faalangst/perfectionisme opgebouwd. Ik kijk heel kritisch op mijzelf en anderen. Misschien wel iets te kritisch soms. Daardoor begin ik heel veel te twijfelen en dat maakt mij onzeker. Hoe onzekerder ik me voel, hoe meer ik last krijg van die zo genoemde autistische trekjes.

Het punt is, ik weet zelf hoe ik in elkaar steek en waar ik fijn bij voel. Ik wil gewoon mezelf zijn, zonder dat ik bang hoef te zijn over een opmerking, omdat ik bijvoorbeeld een vraag stel.

Dat mijn orthopedagoog duidelijk voor mijn gevoel mij een label wilt geven, snap ik niet. Ik ga er na toe omdat zij me gerust kan stellen met mij dagelijkse problemen. Het is soort van uitlaat klep, ze zet mij wel na het gesprek aan het denken. Waardoor ik onbewust mezelf probeer te verbeteren/ontwikkelen.

Dat ik negatieve gedachtens heb, dat is een feit voor mijn gevoel. Maar het is meer door onzekerheden die mij 's avonds vooral daar naar toen leiden. Waardoor ik vaak minder slaap doordat ik later in slaap val. Dan moet ik voor het slapen soort ritueeltje doen, dan merk ik dat niet werkt en dan probeer ik ontspanningsoefeningen.

Doordat ik slecht slaap, ga ik mij minder lekker in mijn vel voelen. Het enige waar ik dan echt behoefte aan heb, is rust en tijd voor mijzelf.

Kan zijn dat ik in herhaling val in sommige punten, maar ik wil graag even alles hierop kwijt.

Iemand tips voor een betere nachtrust? Omdat ik vaak in me bed, nog even de dag verwerk, als ik tijd voor krijg. Das het eerste probleem waar ik echt geen raad mee weet.

[Elin3]

Je kunt voor het slapen gaan wat dingen opschrijven (misschien juist al eerder op de avond), schriftje dichtdoen helpt misschien om het ook weer naast je neer te leggen.

Je kunt elke dag de positieve gedachten ook een beetje forceren. Schrijf elke dag vijf dingen op waar je dankbaar voor bent bijvoorbeeld. Of ga 's avonds nog sporten! Daarbij komt endorfine vrij waar je gelukkiger van wordt. Een boek lezen voor je gaat slapen kan ook fijne afleiding zijn.

Op Youtube zijn een hoop Guided Relaxation en ASMR video's te vinden, waar mensen met slaapproblemen ook veel baat bij hebben.

[Helpmij123]

Goeie tips die Eline geeft, Neem verder ook de tijd om de dingen die je die dag hebt meegemaakt 'te verweken'. Dat je nog (tot op zekere hoogte) over dingen nadenkt is niet verkeerd, dus houd daar rekening mee. Als je maar blijft piekeren en echt niet tot slapen kan komen hoe lang je ook over de dingen nadenkt, kun je inderdaad proberen jezelf af te leiden, lees een strip of een blad of iets wat jij fijn vind bijv. Als ik is niet in slaap kan komen en teveel nadenk probeer ik ook nog wel is heel bewust adem te halen, focus je gewoon op diep en langzaam in en uit ademen, word ik zelf vaak rustig van.

Dan zijn er nog mensen die het fijn vinden om bijv. te tellen, in stappen van 7 of wat dan ook, in je hoofd 7-14-21 etc. Vind dit zelf niet zo heel goed werken, maar ook een manier om je hersens even geen ruimte te geven om te gaan liggen piekeren. Een soort schaapjes tellen , kijk vooral wat fijn is voor jou.