Helpen

[Nomen Est Omen]

Heej allemaal, ik heb jullie advies nodig.

Het gaat met het zusje van een hele goede vriend van mij niet goed. Ze snijdt en krast zichzelf, trekt haar haar uit, heeft heel weinig zelfvertrouwen en is depressief. Ze heeft een paar weken geleden geprobeerd zelfmoord te plegen, door voor een auto te springen. Ze gaat nog maar halve dagen naar school, ze wordt behandeld in een dagcentrum. Daar krijgt ze therapie e.d. Hun gezinssituatie is niet echt ideaal, stiefbroertjes en -zusjes, en een stiefmoeder waar ze het niet goed mee kan vinden. Hun moeder is 5 jaar geleden overleden. Het meisje in kwestie is trouwens 15.

Nou zit die vriend van mij daar dus heel erg mee. Logisch, hij geeft veel om zijn zusje en vindt het vreselijk haar zo ongelukkig te zien. We praten daar heel veel over, hij vindt het fijn zijn verhaal kwijt te kunnen, en ik wil graag helpen. Ik denk dat mede door hetgeen we samen hebben 'bedacht' haar te helpen, het af en toe al beter gaat; ze vertrouwt hem nu in ieder geval, en gaat steeds vaker naar hem toe om te praten.

Nu heeft hij haar gezegd dat hij met mij altijd zo goed kan praten, en dat zij dat misschien ook eens moet doen. Nu spreekt ze me weleens aan op msn, zij wil wel met mij praten. Maar ik vind het toch een beetje 'eng', ik voel me al gauw verantwoordelijk en ik ben bang dat ik het verkeerde zeg. Ik wil wel heeeel graag helpen, maar wat zou ik nog kunnen veranderen... (ze heeft al die therapeuten enz. al, al vraag ik me af of die zin hebben )

Wat kan ik het beste wel en wat niet zeggen? Wat zijn absoluut verkeerde opmerkingen die iemand kan maken? En wat kan ik wel zeggen...om haar te helpen. Of moet ik gewoon helemaal niet met haar praten omdat dat niet verstandig is?

Pfff, ik zit er best mee. Kan iemand me helpen

(als je meer wilt weten, vraag maar!)

[Ui]

Wat je zeker nooit moet doen is haar het idee geven dat zij zich aanstelt..

Het best kan je ( denk ik ) gewoon naar haar luisteren.. en haar proberen te begrijpen..

Het probleem oplossen lukt je niet.. daar zijn therapeuten voor, die hebben ervoor geleerd, dus probeer je daar niet mee bezig te houden.

Probeer juist te luisteren, haar te begrijpen, tijd voor haar te nemen, en haar proberen duidelijk te maken dat ze heel veel waard is en dat heel veel mensen van haar houden.

[Vana]

Ik denk dat ze het beste met haar broer kan blijven praten, aangezien hij haar broer is en dichtbij haar staat. Dan is het voor haar denk ik ook gemakkelijker om dingen te vertellen. En als jij het 'eng' vindt, denk ik dat je het niet moet doen, omdat ze na een tijdje misschien alleen jou nog dingen wil toevertrouwen en misschien loopt dat slecht af , als jij bijvoorbeeld zegt dat het jou te veel wordt.

[Fantôme]

Vana schreef op 22-06-2004 @ 10:23 :
Ik denk dat ze het beste met haar broer kan blijven praten, aangezien hij haar broer is en dichtbij haar staat. Dan is het voor haar denk ik ook gemakkelijker om dingen te vertellen. En als jij het 'eng' vindt, denk ik dat je het niet moet doen, omdat ze na een tijdje misschien alleen jou nog dingen wil toevertrouwen en misschien loopt dat slecht af , als jij bijvoorbeeld zegt dat het jou te veel wordt.

ik denk dat dat per persoon verschillend is.
De een vind het makkelijker om te praten met iemand die dichterbij staat, zoals haar broer in dit geval, de ander heeft dat liever niet, juist omdat hij/zij zo dichtbij staat...

@ TS, Ik denk om te beginnen dat je gewoon naar haar verhaal kan luisteren, en haar idd, nooit het idee geven dat ze zich aanstelt. Hoe je verder met haar om moet gaan, tja, dat is moeilijk te zeggen, mensen zijn allemaal verschillend en wat voor de 1 een goede manier is kan voor de ander helemaal verkeerd zijn. Maar als je dus gewoon naar haar luisterd zal je haar al snel een 'goed' gevoel erover geven, en wanneer ze wat vaker met je heeft gepraat zou ze waarschijnlijk ook meer 'aankunnen' om het zo even te zeggen, je hoeft dan niet letterlijk op ieder wordt wat je zegt/intypt te letten omdat ze, wanneer ze je beter kent, er minder snel iets achter zal zoeken. Zeg haar eventueel, als je denkt iets te zeggen wat ze anders (en verkeerd) op kan vatten, hoe je het precies bedoeld e.d.

suc-6, en ga jezelf niet verantwoordelijk voelen voor haar, want dat ben je niet, en het is ook onmogelijk om dat te zijn. Ze is 15 en ik denk dat ze dat zelf ook heel goed beseft.

liefs, wen

[Nijn*]

Er zijn niet echt opmerkingen die je wel of niet moet maken, want dat is per persoon verschillend, en een vind dit fijn de ander dat.

Neem de tijd om naar haar te luisteren, stel vragen, dan krijg ze in ieder geval het gevoel dat je haar serieus neemt, en dat je aandacht aan haar besteed. Als je je zorgen maakt, zeg dit dan gerust tegen haar, maar zorg niet dat ze een schuldgevoel krijgt.. Jij bent niet verantantwoordelijk voor haar! Het zijn haar eigen keuzes die ze maakt!

En als laatste, probeer haar duidelijk te maken, dat je je zorgen maakt, dat haar broer zich zorgen maakt, en daarbij nog vele anderen waarschijnlijk. Laat haar merken hoe vervelend je het zou vinden als er iets met haar zou gebeuren, en laat haar merken heoveel waard ze is.

Sterkte ermee! Liefs, mar.