Ik voel me mislukt. Ben een bijna 22 jarige jongen en heb geen startkwalificatie. Heb twee MBO niveau 4 studies verknald. Een jaar Bedrijfsadministrateur gedaan, vervolgens 3 jaar in een welzijnsopleiding. Tijdens mijn welzijnsopleiding ben ik verslaafd geraakt aan blowen. Elke dag minimaal een blowtje roken. Nu gelukkig alweer gestopt ermee, omdat ik nu pas besef dat ik toekomst aan het verkloten ben.
Nu pas komen al die negatieve gevoelens en gedachtes terug en raken ze mij in één grote klap. Zit nu in de put en weet niet meer wat ik moet doen. Door het blowen ben ik sociaal geïsoleerd geraakt.
Het was niet altijd zo. Het zag er nog goed uit na mijn VMBO-TL diploma. Keurig behaald in 4 jaar en op mijn 16e naar het MBO. Heb sindsdien in feite geen step verder gezet.
Alleen een zielig VMBO diploma.
Ik zit nu tranend achter mijn laptop te typen, volledig bewust dat dit mijn eigen dikke schuld is.
De afgelopen 6 jaar zijn weg. Ik heb er niks in bereikt.
Thuis loopt het niet lekker. Heb een zus die psychisch niet in orde is. Zij heeft haar opleiding niet afgemaakt op het HBO. Dit kwam te hard aan bij haar en ze werd letterlijk gek. Dit gebeurde 7-8 jaar geleden. Ze zit de hele dag thuis te niksen en buiten rond te hangen. Ik voel me langzaam in dezelfde rol als haar glippen.
Kwam oude klasgenoten tegen die nu op het HBO zitten. Tranen stonden me in de ogen. Jonger dan mij en al verder in hun toekomst dan ik ben op dit moment.
Momenteel gaan er twee extreem tegengestelde gedachtes door mijn hoofd.
- Mezelf uit mijn lijden verlossen en sterven. Ben 22 jaar en heb niks. Toekomst ziet er niet rooskleurig uit. Altijd weinig tot geen vrienden gehad.
Zie geen enkele vooruitzicht om een meisje te ontmoeten. Enige optie is dat ik trouw met een meisje uit de geboorteland van mijn ouders. Zie ik nooit gebeuren, spreek de taal niet en heb totaal niks met de cultuur.
- Voor de derde keer een MBO opleiding starten(Sociaal Cultureel Werker niveau 4) met een schone lei en frisse moed. Dit keer wil ik er alles voor geven. Hopelijk binnen drie jaar een MBO niveau 4 diploma. Dan zal ik 25 jaar zijn. Mijn studieschuld omgezet in een gift en hopelijk kan ik aan de slag dan.
Mocht je het allemaal hebben gelezen dan heb je nu een aardig idee hoe mijn situatie is.
Enkele vraagjes
- Is het verstandig om nog te beginnen aan een MBO opleiding. Zal 22 zijn als ik start in September.
- Heeft er iemand hier ervaring met die opleiding? Zoja, Is het moeilijk, ingewikkeld etc?
- Als jullie (levens)advies of tips hebben. Ik hoor het graag.
|