Voor de aankomende SE-week ( ;( ) moet iedereen een betoog schrijven. Ik schrijf het betoog over of klonen wel goed is. Heb alvast geoefend en wou \'m even laten \'raten\' en kijken wat er verbeterd kan worden.
Klonen van mensen, goed of slecht?
22 februari 1997, Schotse wetenschappers maken bekend dat ze een schaap gekloond hebben, Dolly. Dit is het begin van de ‘kloonhype’. Maar is dit nou wel goed? En wat als er ook mensen gekloond gaan worden? Hoe gaat klonen in zijn werk en wat is DNA nou precies? Waarom niet, en waarom wel?
DNA is de afkorting van Deoxyribo Nucleic Acid, een deel van de chromosomen dat verantwoordelijk is voor de overdracht van alle erfelijke eigenschappen. Een heel klein beetje DNA kan ongelooflijk veel informatie opslaan.
Met klonen wordt bedoelt het voortplanten van organismen. De nakomelingen zijn exacte kopieën en hebben dus ook dezelfde erfelijke eigenschappen. Bij mensen zijn twee cellen nodig om een nakomeling te verwekken. Elke ouder geeft de helft van het genetisch materiaal. Er zijn dan ook geen mensen die dezelfde erfelijke eigenschappen hebben, behalve eeneiige tweelingen. Klonen is dus eigenlijk het ‘splitsen’ van een embryo. Het klonen is bedacht door Hans Spemann, hij ontdekte in de jaren ’30 dat afgesplitste cellen van een salamanderembryo konden groeien als zij een complete celkern bevatte. Hij voerde het experiment niet uit maar later pasten onderzoekers deze techniek wél toe bij schaap Dolly. Dolly ontstond uit een leeggehaalde, onbevruchte eicel waarin de kern was aangebracht van een cel uit de uier van de genetische moeder van Dolly. Die cel werd vervolgens ingebracht in de baarmoeder van een ‘draagmoeder’ die vijf maanden later Dolly ter wereld bracht. Dolly en het schaap die de uiercel leverde vormden samen een kloon.
Huidige toepassingen zijn het produceren van genetisch identieke nakomelingen, dit bijvoorbeeld als ouders geen kinderen kunnen krijgen. Ook het maken van lichaamscellen voor het genezen van ziektes is een mogelijkheid.
Maar moeten we dat nou wel doen? Dat klonen. Er bestaan altijd al mensen die identiek aan elkaar zijn. Die leveren geen speciale problemen op, zijn ze minder gelukkig dan anderen? Klonen is eigenlijk zelfbevruchting, is dat onnatuurlijk? Bij veel planten en dieren komt dat toch ook al voor. Maar wil God dat wel? Dat wij ons zelf vermenigvuldigen. Daar zijn we niet voor gemaakt. In principe kunnen mensen door klonen ‘onsterfelijk worden’ omdat hun lichaam steeds blijft voortleven. Maar is het slecht voor het kind om genetisch gelijk aan de moeder te zijn? Ze zijn nu ook al half identiek, en dat geeft ook geen problemen. De diversiteit van de samenleving wordt bedreigt door het klonen. “De variatie en variabiliteit van erfelijke kenmerken zijn immers noodzakelijke voorwaarden voor een menselijke samenleving.” Meent Dr. Oele van de DNA-commissie. Maar is er dan wel vermindering van de variatie? Er zit in ‘normale gevallen’ nog altijd 25 jaar tussen de moeder en kind, dus de kans op verwarring is heel klein.
Wat kan ik nou over het klonen zeggen? Eigenlijk zijn de tegenargumenten allemaal van morele basis, er zit niet echt een wetenschappelijke kant aan. Er is niets mis met die argumenten en ik ben zelf ook gelovig. Ik ga mee met de mensen die zeggen dat klonen verboden moet worden, wij zijn niet door God gemaakt om onszelf te klonen. Ik denk dat een ‘neutraal’ iemand waarschijnlijk ‘voor’ zal zijn, hij gelooft niet in God dus valt er al één tegenargument af. Als dit betoog uit een neutraal standpunt bekeken wordt wegen de voordelen niet geheel op tegen de nadelen.
Alvast bedankt, Mono