Najaah goed, ik zal maar beginnen dan met een lang verhaal.
Ongeveer 2 maanden geleden ontmoette ik een hele leuke jongen in de kroeg. We zaten aan een stuk door te praten en we kwamen erachter dat we veel dingen gemeen hadden. Najaah leuk en aardig dus email adressen uitgewisseld. En daarna nog vaak gepraat op msn enzo.. Een week na de eerste ontmoeting hebben we weer afgesproken in dezelfde kroeg. Wederom was het heel leuk en ik begon em ook echt leuk te vinden. Een paar dagen daarna zijn we gezellig naar de stad geweest en dr hing al wel een spanning, maar niets gebeurd.. Weer een paar dagen later weer afgesproken en k kreeg vlindertjes in mn buik. Uiteindelijk hadden we gezoend, en ik natuurlijk blij, want hij vond me ook leuk
Volgende dag nog over gehad over wat da nou betekende en hij bekende dat hij mij ook erg leuk vond en dat ie ook verliefd was, maar dattie t erg rustig aan wilde doen en zonder veplichtingen en verwachtingen en alles waar je in een serieuze relatie mee te maken krijgt.
Najaah dat is prima want ik had, net als hij, net een relatie achter de rug.. Dus wij gewoon fijn en lol hebben etc.. maar een weekje later ging ik bij hem slapen, niet omdat we sex zouden hebben, maar gewoon omdat het wat makkelijker was. En ineens voelde ik me echt superonzeker. Gewoon of hij mij ook echt wel leuk vond en hoe hij me zag: als zijnde vriendinnetje of als zijnde 'goede vriendin + nog iets meer'. En daar hebben we het over gehad, en hij wilde het allemaal het liefst vaag houden... En dat maakte me super onzeker, want jah, ik superverliefd enzo.. elke keer vlinders in mn buik, smile op mn gezicht als ik aan hem denk of als ik zijn naam hoor vallen etc etc. . Erg lastig want ik wilde niet gekwetst worden. En hij was bang om mij te kwetsen, want hij wist niet zeker of het wel meer was dan alleen verliefdheid en wanneer da weg zou zijn, dan zouden we ermee moeten stoppen.. En omdat de kans voor mijn gevoel groot was dat de verliefdheid voor hem snel over zou zijn hebben we een paar keer proberen te besluiten om elkaar maar te leren kennen als 'gewone vrienden'. Maar elke keer als we dat deden kwam er toch weer een moment dat we weer gingen zoenen, of dat ie steeds bleef zeggen: van je bent echt lief en fanatastisch.. Net 5 minuten nadat we hadden besloten om ermee te stoppen!
Net als vorige week, we gingen naar de film.
En hij deed al erg afstandelijk tegen me: bv: hij gaf me 3 zoenen op de wang ipv een zoen op de mond / tongzoen. En najaah toen gingen we een jointje roken enzo, maar later, onder de film werd ik er helemaal niet goed van dat ie zo afstandelijk deed. Ik voelde me echt verrot toen. En toen we later naar de kroeg gingen begon ie van: Ik vind je echt heel leuk maar ik voel me niet zo op mn gemak bij wat we hebben op het moment, en ik vind je wel leuk, maar ik weet niet of het alleen die kloteverliefdheid is enzo en najaah ik wist totaaal niet wat te zeggen want we waren stoned en ik kon niet echt helder nadenken enzo.. Dus toen besloten dat we beter gewoon vrienden konden zijn. En ik wilde em GVD ZOENEN! En toen we bij zijn huis waren (ik kon niet meer terug naar mn eigen huis, al wilde ik dat eigenlijk wel) begon hij me een knuffel te geven en te zeggen dat ik erg lief was en fanatastisch en najaah en toen maar gaan slapen en toen we in bed lagen begon hij me weer te zoenen! Hoe verwarrend!! En jaaah het was heel fijn, we hebben 'het' niet gedaan toen (en nog steeds niet lol) en nou goed, de volgende dag gedaan alsof we die hele avond niet eens hadden gepraat over die shit, en t was gewoon geweldig en leuk. Later toch maar besloten dat we beiden eens goed moesten nadenken over wat we nou eigenlijk wilden etc.. dus toen hij me bij de tram afzette dacht ik dat ik em voor het laaatst zou zoenen... en verrek, de volgende keer dat we afspraken deden we gewoon weer veel van wat vriendjes en vriendinnetjes doen.. Gewooon lekker genieten en verliefd zijn en wel zien wat er van gaat komen..
En dat doe ik, begrijp me niet verkeerd! Ik vind het heerlijk, maar het feit dat ie zo moeilijk doet maakt me zoow fucking onzeker! Ik word er helemaal gek van! En van het weekend begon hij ineens te zeggen dat er toch wel iets meer is dan alleen verliefdheid etc.. Wat is dus wel erg leuk vond
En hij begint ook steeds lievere dingen te zeggen etc... Dus najaah ik geniet er van, maar ben ook erg bang dat het morgen al over kan zijn, en dat doet me pijn, helemaal nadat we die moeilijke shit hadden..
En godver, hij is zooooo lief tegen me! Ik verlang echt naar hem steeds maar weer... ik kan geen genoeg van hem krijgen... Maarjaah ik moet em vrij laten... Dat is het beste denk ik..
Hij denkt ook teveel na... net als ik... maarjaaah t is zo fucking moeilijk om het gewoon te laten gaan zoals het gaat! Ik heb er geen controle over! Wil ik ook niet, want dan ga ik afhankelijk worden van hem! En hem claimen en dat moet ik niet doen! Maar t is zoo fucking moeilijk maar ook zooow leuk! En fijn en we hebben echt suuuuperveel lol en we kunnen echt heeeel goed praten, we zitten redelijk op dezelfde golflengte, ookal doet hij univ, en ik maar een mbo opleiding... en ookal is ie wat ouder...
Hmmm verliefdheid is echt geweldig, maar soms ook zooooo klote...
najaah dit wilde ik even kwijt..
Iemand nog tips ofzo?
Herkenning?