Pillen slikken

Ik slik al heel wat jaren medicijnen en zal dit ook mijn leven lang moeten doen. Nou merk ik dat ik af en toe weerstand voel om ze te nemen, zowel psychisch als lichamelijk.

Ik heb hormonen die ik een half uur voor ontbijt in moet nemen (schildklierhormonen), maar doordat ik (mede dankzij andere medicijnen) heel erg trek heb de hele tijd en vooral 's ochtends, ga ik meestal meteen als ik opgestaan ben eten. Niet slim natuurlijk.
Verder heb ik ook in periodes flink last met het slikken zelf. Ik krijg de medicijnen dan niet door mijn keel en moet kokhalzen en soms zelfs braken. In andere periodes kan ik een handjevol medicijnen tegelijk slikken. Ik weet niet hoe dit komt.

Hoe kijk jij tegen medicijngebruik aan? Heb je er moeite mee? En als je er moeite mee hebt, hoe komt dat dan?

[Vogelvrij]

Tsja, als je medicijnen nodig hebt, dan moet het, hè. Ik kan me wel voorstellen dat je er weerzin tegen voelt, maar als je ze niet neemt, voel je je op den duur eerder slechter dan beter. Het is vervelend en je kan er gefrustreerd van worden, maar uiteindelijk zal dat niet echt helpen.

Maar ik snap het wel, want zelf slik ik geen medicijnen, maar de huisarts heeft me gezegd dat ik best wel eerder maagzuurremmers mag slikken dan dat ik nu doe (namelijk: zo goed als nooit). Ze zei dat die medicijnen absoluut geen kwaad kunnen en dat het onzin is om pijn te hebben terwijl die pijn eenvoudig te verminderen is, maar toch slik ik ze nog steeds liever niet

Vroeger had ik moeite met medicijngebruik, maar inmiddels niet meer. Van de meeste dingen ben ik zelfs blij dat ik ze slik, zoals de schildklierhormonen, omdat ik me er beter door voel.

Bij de schildklierhormonen zit ik dus, net als jij, met dat half uur tot je mag eten. Ik wacht na het slikken ook niet altijd exact een half uur met eten, omdat ik soms haast heb. Daardoor worden ze dan ietsje minder opgenomen, maar dat overleef ik ook wel weer. Ik heb ook wel eens gelezen dat je ze 's avonds in kunt nemen, een paar uur na je laatste maaltijd. Zou je ook eens kunnen bespreken met je arts als je denkt dat dat voor jou beter zou werken?

Als ik ze 's ochtends niet neem omdat ik meteen ga eten, probeer ik wel een moment op de dag te zoeken wanneer ik twee uur niet gegeten heb, maar dat is met mijn voedingspatroon vaak ver te zoeken. Maar goed, binnenkort ga ik stoppen met de medicijnen waar ik trek van krijg en moe van word. Ik hoop dat het dan ook weer beter gaat met het innemen van de schildklierhormonen.

[silentbob]

ik heb geen idee hoe pillen slikken voor mij is, simpel omdat ik er nog nooit 1 geslikt heb(ook geen aspirine/paracetemol etc, maar ben wel een keer geopereerd dus weet niet wat ze me toen allemaal toegediend hebben, maar daar hoefde ik zover ik me herinner geen pillen voor te slikken, alleen zo'n narcosekapje)

als het zonder kan doe ik het liever zonder, de meeste pillen zijn nou eenmaal niet bepaald gezond(kijk maar naar de bijsluiters), dus als ik ze niet echt nodig heb slik ik ze ook niet

Ik kon vroeger pillen niet heel doorslikken, maar op een gegeven moment ben ik begonnen met die ieniemienie anticonceptiepillen en van daar heb ik het opgebouwd. Maar ik heb nu redelijk grote capsules voorgeschreven gekregen en dat wordt misschien toch wel even lastig. Zo nu en dan moet ik er ook flink van kokhalzen, maar met een beetje oefenen lukt het hopelijk wel weer.

Psychisch heb ik geen last van weerstand, ik ben juist eerder geneigd om overal wel een pilletje voor te willen slikken. Lekker makkelijk.

[Daantje_0705]

Ik denk dat vrijwel iedereen die een (chronische) ziekte heeft en daarvoor medicijnen gebruikt vandaag of morgen wel eens een baaldag heeft en alles gewoon ff wil 'vergeten'. Lijkt me ook niet meer dan logisch, iedereen wil gezond en normaal zijn en niet anders dan anderen.

Ik heb zelf astma en gebruik daarvoor behoorlijk wat medicijnen. Ik heb er ook wel eens de balen van als ik wakker wordt dat ik eerst m'n hele medicijnen ritueel door moet voor ik kan gaan eten/de deur uit kan. Was in de vakantie nog behoorlijk frustrerend dat m'n vriend gewoon op kan staan, aan kan kleden en kan gaan ontbijten verder niets terwijl ik toch wel ff bezig ben. Ik weet alleen ook wel dat ik echt niet functioneer zonder medicijnen. Vaak word ik echt benauwd wakker en dan wil ik echt m'n medicijnen wel. Ik merk ook echt dat ze uitgewerkt zijn, dat helpt ook als stimulans om ze wél te nemen Tuurlijk heb ik ook wel eens een dag alles laten staan maar dat beviel vaak zo slecht dat ik de dag erna alles braaf weer genomen heb. Ik slik ook al jaren de anticonceptiepil en daar wordt je wel trouw van. In m'n stopweek van de pil vergeet ik m'n andere pil-medicijnen ook vaker

Wat trouwens wel veel kan helpen is om het te bespreken met je arts. Een arts begrijpt echt wel dat jij als puber/jong volwassene een moment doormaakt waarop je baalt van je ziekte, je medicijnen en je anders zijn en hij/zij zal als het een goede arts is proberen om het zo makkelijk mogelijk te maken. Ik heb ooit eens aan m'n arts gevraagd of ik weer terug mocht naar m'n oude medicijnen omdat ik die fijner vond om te inhaleren, daar had ik niet zo'n 'toeter-voorzetkamer' bij nodig waardoor het minder opviel en ik het makkelijker mee kon nemen. Voordeel was dat het ook beter hielp maar dat was niet de enige reden. Hij heeft het toen zonder problemen gewijzigd. Vaak zijn er meerdere goede medicijnen met hetzelfde effect maar is het persoonsgebonden wat beter bevalt. Een arts heeft er niets aan om medicijnen voor te schrijven die jij als patiënt vervolgens niet gebruikt omdat je je er niet fijn bij voelt. Het is jouw lijf, jouw ziekte en jij voelt het beste aan wat het beste bij je past. Ik heb nu een heel fijn zelfbehandelschema waarbij ik heel veel eigen verantwoordelijkheid heb gekregen in verhogen/verlagen van m'n medicijnen. Ik vind het heel fijn en voel me er goed bij. Ik hoef niet meer alles te overleggen met m'n arts, kan eerder ingrijpen en heb het gevoel dat ik alles meer zelf in de hand heb. Misschien is zoiets voor jullie ook te realiseren?

Over problemen met pillen slikken: ik heb het niet, nooit gehad ook maar weet dat sommige mensen het een stuk makkelijker vinden om het niet met water in te nemen maar met een lepel yoghurt of vla. Wel ff checken of dat geen kwaad kan met je medicijnen want dat mag niet met alles!

[Hawahaai]

Ik heb moeite met het doorslikken van medicijnen. Paracetamol kan ik alleen per kwart naar binnen krijgen, en dan nog met moeite. Soms gaat het alsnog mis en moet ik dan direct spugen als reflex. De calcium-magnesiumtabletten (die ik slik tegen kramp), zijn nog veel groter en die kosten ook altijd erg veel moeite. Maar ik weet waar ik het voor doe, dus zet ik toch maar door.

[Balance]

Vroeger kon ik het allerkleinste pilletje nog niet inslikken. Het lukte me gewoon niet, ik hield teveel controle met mijn tong. Uiteindelijk heb ik ze toch leren doorslikken. Wat voor mij wel werkte was het pilletje niet op het puntje van mijn tong leggen, maar juist heel erg achterin. En dan een teug water. Achterin heb je namelijk veel minder controle over zo'n ding dan voorin. Verder vind ik het ook handig om niet een té grote slok te nemen. De truc voor mij is namelijk om de slok water rechtstreeks door te slikken, niet eerst nog door je mond laten gaan. Want als je dat doet, stroomt het pilletje mee en komt hij alsnog 'in de greep' van je tong
Als ik Panadol Zapp slik (dat zijn flinke pillen) dan kan ik er soms nog best moeite mee hebben. Maar kleine pilletjes gaan nu heel makkelijk, zelfs zonder water.

Psychisch heb ik er geen moeite mee, dus daar kan ik niet over mee praten. Ik slik ook niet zoveel pillen.

[duivelaartje]

Ik kon vroeger al vrij snel paracetamol enzo doorslikken. Nu mik ik, als ik pijnstillers gebruik, vaak 2 tegelijk in m'n mond, slokje water en weg zijn ze.

Het vreemde bij mij is dat ik sommige periodes heel goed kan slikken en andere periodes ik moet braken. Het heeft dan dus niet met een trucje leren te maken.

@ Daantje: mijn arts denkt gelukkig ook goed met me mee. Ze kan heel goed begrijpen dat ik met de medicijnen wil stoppen die ik nu slik waar ik dik en sloom van word. Ik heb van te voren al aangegeven dat ik niet (te veel) wilde aankomen. Ik heb, op aandringen van haar, het medicijn een kans gegeven, maar ik kom toch heel veel aan, dus stoppen we er nu ook weer mee. Ik ga terug naar mijn oude medicatie. Die werkt niet vlekkeloos, maar dat neem ik op de koop toe. Ik tril liever dan dat ik een zeekoe word.

ik kan zelf ook totaal niets slikken
ik moet altijd eerst iets doorbijten voordat ik het kan slikken, maar dat is dan weer zo ranzig bij sommige medicijnen
meestal doe ik het dan in een glas water en kijk ik of het oplost, drinken gaat bij mij gemakkelijker

Ik moet veel medicijnen op een dag slikken, er was een tijd dat ik over de 15 pillen per dag zat. Inmiddels spuit ik het meerendeel van de medicijnen zodat ik minder bijwerkingen heb.
Ik heb niet zo'n moeite met mijn medicijnen innemen. Ik weet dat als ik het niet doe ik meer klachten krijg. Soms vind ik het wel vervelend als ik bij iemand ben, die ik niet zo goed ken.

Het is trouwens wel heel erg vervelend als je dik en sloom van de medicijnen wordt. Ik ben een tijdje écht heel dik geweest van de prednison (had een erg hoge dosis), zodat iedereen kon zien dat ik aan de prednison zat. Niet echt leuk.