Artificiële talen #4

[Vogelvrij]

http://forum.scholieren.com/showthread.php?t=1444177

Links van eerdere topics mogen jullie zelf opzoeken

Veel plezier

-----------

Ik heb een werkwoord voor er is/ er zijn gemaakt, wat ook het werkwoord 'hebben' is: ra
Er is melk: Ra su.
Er waren geen boeken: Marada bïka. (ma ontkenning, da verleden tijd)

Bij hebben kan er eventueel een bezitsuffix worden toegevoegd om onduidelijkheid te voorkomen:
Hij heeft geen boek: Maräs bïkaya. ( ( y)a is dan dus het bezitsuffix)

Enne, hoezo 'En ieuw, Romaanse talen'?

En heb hier een artificiële taal gevonden, gemaakt door Tolkien, maar vind hem wel heel mooi, ook al zijn er weinig teksten van, iemand al gehoord van Zwarte Taal?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwarte_Taal

En overigens, het begint al aardig te lukken met mijn nieuwe taal, voorbeeldzinnen volgen gauw

[Vogelvrij]

Ik houd gewoon niet zo van Romaanse talen, smaken verschillen hè Al die lidwoorden en onregelmatigheden (oké, die wou jij er dus juist uithalen )... En ik ben nu eenmaal heel erg fan van suffixen

Ja, ik had wel eens gehoord dat Tolkien een eigen taal gemaakt had, dat vind ik meteen het enige leuke aan Tolkien! En kom maar op met die voorbeeldzinnetjes, misschien kan ik een aantal van dezelfde vertalen

Ik heb nog niets gedaan, concentratie van 0 Maar ik ga straks toch eens wat proberen

[Vogelvrij]

Bij mij is het allemaal één groot drama. Ten eerste bemerkte ik tot mijn schrik dat een naamvalssuffix hetzelfde was als bezitsuffix derde persoon enkelvoud en dat is gewoon níet handig. Dus nu heb ik maar een lelijk bezitsuffix. Ten tweede is het wel heel leuk om een VSO-taal én geen naamval voor het lijdend voorwerp te willen, maar dat levert wel een probleem op. Kijk:
Hij slaat: çinis, of met nadruk: çinis ÿ
Hij slaat hem: çinis ÿ, of: çinis ÿ ÿ (= lelijk )
De man slaat: çinis adam
Hij slaat de man: çinis adam, of: çinis ÿ adam
De man slaat hem: çinis adam ÿ

Het kan zo allemaal wel, maar vooral van çinis ÿ ÿ word ik niet vrolijk en ik vraag me af of ik een soort constructie kan maken zoals in het Frans, een je t'aime-idee, maar ik weet niet goed of dat aannemelijk is en hoe dat dan precies zou moeten Help?

Vogelvrij schreef:

Ik houd gewoon niet zo van Romaanse talen, smaken verschillen hè Al die lidwoorden en onregelmatigheden (oké, die wou jij er dus juist uithalen )... En ik ben nu eenmaal heel erg fan van suffixen

Ja, ik had wel eens gehoord dat Tolkien een eigen taal gemaakt had, dat vind ik meteen het enige leuke aan Tolkien! En kom maar op met die voorbeeldzinnetjes, misschien kan ik een aantal van dezelfde vertalen

Maar eentje? Hij heeft Sindarijns en Quenya vrij volledig uitgewerkt (iig qua logica, misschien niet qua woordenschat) en die Zwarte taal denk ik deels. *checkt wikipedia* Idd, niet helemaal uitgewerkt.

Morgan schreef:

Maar eentje? Hij heeft Sindarijns en Quenya vrij volledig uitgewerkt (iig qua logica, misschien niet qua woordenschat) en die Zwarte taal denk ik deels. *checkt wikipedia* Idd, niet helemaal uitgewerkt.

Hij heeft er twaalf gemaakt waarvan hij er twee volledig uitwerkte, maar vind toch nog steeds de Zwarte Taal het mooiste, ik ga tegen mijn doel in moeten gaan en ipv van internationale woordenschat wil ik toch woorden op die taal gelijkend opnemen in mijn taal... (schandalig hoe vaak ik van gedacht verander als het de basis van mijn taal betreft)

Alarik schreef:

Hij heeft er twaalf gemaakt waarvan hij er twee volledig uitwerkte, maar vind toch nog steeds de Zwarte Taal het mooiste, ik ga tegen mijn doel in moeten gaan en ipv van internationale woordenschat wil ik toch woorden op die taal gelijkend opnemen in mijn taal... (schandalig hoe vaak ik van gedacht verander als het de basis van mijn taal betreft)

Dat is juist leuk

[Vogelvrij]

Morgan schreef:

Maar eentje? Hij heeft Sindarijns en Quenya vrij volledig uitgewerkt (iig qua logica, misschien niet qua woordenschat) en die Zwarte taal denk ik deels. *checkt wikipedia* Idd, niet helemaal uitgewerkt.

Ja eeeh, ik ben dus niet helemaal op de hoogte, ik heb een ontiegelijke hekel aan LotR, dus heb me er verder nooit echt in verdiept

Ik heb gisteren in de trein eens goed orde op zaken gesteld, alle lidwoorden geschrapt (ach, volgens mij kunnen talen best zonder), aanwijzende voornaamwoorden bedacht en over de bijzinnen nagedacht. Ik weet nog niet helemaal of het dit gaat worden, maar wat ik nu heb:

Onderwerpsbijzinnen maken gebruik van deelwoorden. Ze kunnen verder dezelfde tijdsuffixen krijgen en dan als laatst het suffix ( y)En.
Voorbeeld:
de man die gaat: avan adam
de man die ging: avadan adam

Andere bijzinnen gaan meer zoals in het Nederlands en worden ingeleid met wE. Hierbij blijft de woordvolgorde hetzelfde als in de gewone hoofdzinnen, bij onderwerpsbijzinnen wordt het: deelwoord-andere zinsdelen- antecedent.
Soms vraag ik me af hoe aannemelijk het is dat zo'n taal bestaat

Andijvie schreef:

Dat is juist leuk

Ja, maar soms wel vervelend, ik moet telkens opnieuw beginnen: de ene dag wil ik een kunsttaal maken gebasseerd op het Latijn, een paar dagen erna wil ik volledig a-priori gaan, dan wil ik weer eentje die zou kunnen dienen als internationale hulptaal en nu wil ik weer een a-priori maar in een stijl als die Zwarte Taal

De voorbeeldzinnen gaan nog even moeten wachten nu ik dat alles erin wil gaan verwerken. Ik denk niet dat er nog veel van die internationale woordenschat zal van over blijven...

Heb trouwens ook een keertje opgezocht wat telkens het werkwoord 'zijn' was in alle versies van beginnende taal, dat werkwoord had ik in alle versies als eerste woord, wel leuk om die evolutie eens te zien:

eskerûn (eerste notities)
eskenderûn
eskenderun
eskenderan
esan
esen
esren
ysryn
ysryr
isrir (wanneer ik dit bericht post)
îsrir (enkele uren later, wanneer ik dit bericht bewerk)

Van een levendige taal gesproken

Verder is het hier prachtig weer in België, ik ga maar eens pen en papier nemen en me ergens in de zon zetten, verder werkend aan mijn taaltje

Vogelvrij schreef:

Ik heb gisteren in de trein eens goed orde op zaken gesteld, alle lidwoorden geschrapt (ach, volgens mij kunnen talen best zonder), aanwijzende voornaamwoorden bedacht en over de bijzinnen nagedacht.

Ik heb ook geen lidwoorden, als er echt nadruk gelegd moet worden op het woord gebruik ik gewoon een aanwijzend voornaamwoord.

[Vogelvrij]

Alarik schreef:

Ik heb ook geen lidwoorden, als er echt nadruk gelegd moet worden op het woord gebruik ik gewoon een aanwijzend voornaamwoord.

Dat heb ik nu inderdaad ook. Om preciezer te zijn:

Aanwijzend voornaamwoord voor dichtbij: d(I)-
Aanwijzend voornaamwoord voor veraf: r(I)-

Dus:

die naam: did (naam= id)
dat land: rokan (land=kan)
deze steden: diseyel (stad= sè)

En ik heb dus geen werkwoord 'zijn', maar het is inderdaad wel grappig om te kijken op wat voor manier je bij je huidige taal bent aangekomen, zeg maar En hup Alarik, probeer eens een week hetzelfde idee te houden

Klopt het dat er in het Japans geen onderscheid bestaat tussen enkelvoud en meervoud? En in hoeverre maten is dat dan? Lijkt mij een interessant idee voor in mijn taal, alleszins toch voor werkwoorden. (@ Vogelvrij: nog steeds hetzelfde idee, jahoe nog 5 dagen)

Alarik schreef:

Klopt het dat er in het Japans geen onderscheid bestaat tussen enkelvoud en meervoud? En in hoeverre maten is dat dan? Lijkt mij een interessant idee voor in mijn taal, alleszins toch voor werkwoorden. (@ Vogelvrij: nog steeds hetzelfde idee, jahoe nog 5 dagen)

Klopt, geen onderscheid tussen enkelvoud en meervoud en dat levert echt verdacht weinig problemen op; ik dacht ook dat dat nooit lang goed kon gaan Het telwoordensysteem is wél erg complex, dus als je zegt 'er zijn twee vissen' dan gebruik je een ander telwoord dan wanneer je zegt 'er zijn twee potloden'. Maar goed, dat laatste kan je zelf heel simpel houden natuurlijk

Andijvie schreef:

Klopt, geen onderscheid tussen enkelvoud en meervoud en dat levert echt verdacht weinig problemen op; ik dacht ook dat dat nooit lang goed kon gaan Het telwoordensysteem is wél erg complex, dus als je zegt 'er zijn twee vissen' dan gebruik je een ander telwoord dan wanneer je zegt 'er zijn twee potloden'. Maar goed, dat laatste kan je zelf heel simpel houden natuurlijk

Welke problemen doen er zich dan toch voor of heeft het Japans een speciale manier om dit aantal klein te houden? En als ik mijn telwoorden dan eenvoudig houd, krijg ik dan wel extra problemen?

Alarik schreef:

Welke problemen doen er zich dan toch voor of heeft het Japans een speciale manier om dit aantal klein te houden? En als ik mijn telwoorden dan eenvoudig houd, krijg ik dan wel extra problemen?

In het begin moest ik er even aan wennen, maar ik ben eigenlijk nooit in de war geweest. Heel vreemd; je verwacht dat je bij de vertaling van een zin als 'de honden zijn in de tuin' toch wat mist, maar het maakt eigenlijk niet uit of het 1 of meer honden zijn. Als het aantal wél uitmaakt, dan zeggen wij ook 'er zijn veel honden' of 'er zijn drie honden', in het Japans precies hetzelfde.
Het lijkt me niet dat je problemen krijgt met eenvoudige telwoorden

Andijvie schreef:

In het begin moest ik er even aan wennen, maar ik ben eigenlijk nooit in de war geweest. Heel vreemd; je verwacht dat je bij de vertaling van een zin als 'de honden zijn in de tuin' toch wat mist, maar het maakt eigenlijk niet uit of het 1 of meer honden zijn. Als het aantal wél uitmaakt, dan zeggen wij ook 'er zijn veel honden' of 'er zijn drie honden', in het Japans precies hetzelfde.
Het lijkt me niet dat je problemen krijgt met eenvoudige telwoorden

Das wel waar. OK, ik ga d'r dan maar voor Lekker eenvoudig, maar drie personen bij werkwoorden en voor de rest enkel enkelvoud

[Vogelvrij]

Bij Turks wordt het meervoudsuffix ook vaak weggelaten en dan blijft het inderdaad meestal ook wel duidelijk. Gek is dat, hoeveel dingen je gewoon weg kan laten Maar ik heb bij Soegetu (jaha, mijn taal heeft een naam, naar goede gewoonte en in navolging van Volsertu en Delaasoe betekent het (taal) van gevoel) wel gewoon een meervoudsuffix.

Ik heb ook een meervoudsvorm (klinkerverschuiving in naamval) want ik vind dat zelf altijd wel interessant in een taal

[Vogelvrij]

Klinkerverschuiving in een naamval? O, meer details, hoe zit dat dan precies. Dat kan bij mij natuurlijk niet, met mijn klinkerharmonie, dan wordt het nog waziger. Hoeveel naamvallen heb je eigenlijk? Ik vier, maar misschien ga ik het nog wel uitbreiden op de een of andere manier.

Ik heb er nu drie, maar dat worden er zeker meer.
Nom ev: -(j)it
Nom mv: -(j)yt
Acc ev: -(j)en
Acc mv: -(j)øn
Gen ev: -(j)ön
Gen mv: -(j)ün

De 'i' wordt dus een 'y', de 'e' wordt een 'ø' en de 'ö' wordt een 'ü'.

[Vogelvrij]

O, wat ontzettend gaaf en efficiënt! En jij hebt dus ook een eventuele medeklinker, ik vind dat op zich wel handig omdat je zeker weet dat alles uitspreekbaar blijft, maar het nadeel daarvan is dat alles heel erg CVCV wordt en dat is misschien ook weer niet nodig, dus ik weet niet zeker of ik nu echt een ideaal systeem vind.

Wat ik tot nu toe heb, ik heb helaas geen chique termen, al zou ik die er wel graag voor willen hebben:
Voor richting, meewerkend voorwerp: -(E)g
Voor locatie, plaats, met: -( y)I
Beweging ergens vandaan, uit: -(E)dà
Door middel van, met, door: -(E)dan

Ik ga naar jou: avosam tÿg
Ze komt uit Nederland: gel Nëdırkanadà
Hij ging met de auto: avoda voradan

Vogelvrij schreef:

O, wat ontzettend gaaf en efficiënt! En jij hebt dus ook een eventuele medeklinker, ik vind dat op zich wel handig omdat je zeker weet dat alles uitspreekbaar blijft, maar het nadeel daarvan is dat alles heel erg CVCV wordt en dat is misschien ook weer niet nodig, dus ik weet niet zeker of ik nu echt een ideaal systeem vind.

Wat ik tot nu toe heb, ik heb helaas geen chique termen, al zou ik die er wel graag voor willen hebben:
Voor richting, meewerkend voorwerp: -(E)g
Voor locatie, plaats, met: -( y)I
Beweging ergens vandaan, uit: -(E)dà
Door middel van, met, door: -(E)dan

Ik ga naar jou: avosam tÿg
Ze komt uit Nederland: gel Nëdırkanadà
Hij ging met de auto: avoda voradan

Deze vind ik altijd wel handig:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_grammatical_cases

Niet alleen voor de namen, ook voor inspiratie. (Maar ik soms de neiging nogal over de top te gaan )

Vogelvrij schreef:

En hup Alarik, probeer eens een week hetzelfde idee te houden

Helaas (), ik heb mijn beginselen van die op Tolkien-gelijkende taal opzij geschoven en ik ga nu weer verderwerken aan mijn kruising tussen Esperanto en Interlingua. Ga nu alvast voor- en achtervoegsels maken voor mijn woorden...

Ik ga zo ook echt even aan de slag Lekker in de zon

[Vogelvrij]

Andijvie schreef:

Deze vind ik altijd wel handig:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_grammatical_cases

Niet alleen voor de namen, ook voor inspiratie. (Maar ik soms de neiging nogal over de top te gaan )

Oké, dus dan is het:
datief
locatief
ablatief
vialis (found in: Inuktitut, haha)

Ik las vanochtend in een schriftje over Deerlanq, ik was zestien (o, zo lang geleden!) toen ik daarmee bezig was en er zit zoiets leuks in, een extra prefix die nuance kan aanbrengen. In plaats van intonatie kun je dan daarmee aangeven dat je iets vriendelijk of beleefd of weet ik hoe bedoelt. Maar eeeeh, ik was dus met Soegetu bezig Hoewel momenteel niet al teveel, vanwege het mooie weer en ik doe eigenlijk alles op de computer.

Dat vind ik van het Japans ook zo gaaf; je hebt echt drie verschillende 'talen' binnen het Japans, van heel informeel tot heel formeel. Zoo interessant. Daarnaast heb je ook heel veel kleine nuance verschillen tussen woorden, echt vrij onbegrijpelijk voor niet-Japanners, 't is echt iets waar zij gevoel voor hebben gekregen en iets dat wij gewoon niet op die manier kennen. Zoiets zou ik heel graag in mijn taal hebben, maar ik vind het ongelooflijk moeilijk, dus ik denk niet dat het me zal lukken.

Met mijn taal gaat het intussen heel goed, ik heb nu een goed programma te maken waarmee ik mezelf ook kan overhoren en testen én eentje dat geschikt is voor Mac (waar ik meestal op werk voor mijn taal), verder heb ik een aantal goede sites te pakken met goede informatie over het Esperanto en Interlingua waarmee ik kan vergelijken, en uit dit alles maak ik mijn nieuwe woordenschat op: stammen die al in vele talen aanwezig zijn, die ik kan verbuigen volgens mijn systeem, waar ik voor- en achtervoegsels kan aanplaatsen. Ik hoop zo verder te kunnen doen en hoop dan tegen het einde van de week al een 500-tal woorden te hebben.

Ik heb nu drie combinaties met werkwoorden mogen, moeten en zijn. Maar erg tevreden ben ik er nog niet mee
Ik ga denk ik toch voor een structuur zoals in het Nederlands. Nu heb ik dit:
'Ik mag brood eten' = '(Kejit) kagu-irarosh dilalen' (waarbij 'kagu' betekent 'ik mag' en 'irarosh' betekent 'het eten')

Ik denk dat ik dit toch mooier vind:
'Ik mag brood eten' = '(Kejit) kagujosh dilalen irar' (waarbij 'kagujosh' betekent 'ik mag het' en 'irar' de stam is voor 'eten' en dus helemaal achteraan komt)

Ik twijfel nu ook over mijn voltooide vorm, ik heb nu dit:
'Ik heb brood gegeten' = '(Kejit) arkirarosh dilalen' (waarbij 'arkirarosh' betekent 'ik heb gegeten', 'ar' geeft het voltooide aan).
Maar 'ar' is ook het werkwoord zijn, en dus zou je eigenlijk hetzelfde verwachten als bij 'mogen' hierboven:
'Ik heb brood gegeten' = '(Kejit) karosh dilalen irar' (waabij 'karosh' dus 'ik heb het' betekent en 'irar' weer die stam voor 'eten' is)
Moeilijk moeilijk... Ik heb ook nog gedacht om het helemaal anders te doen, namelijk:
'Ik heb brood gegeten' = '(Kejit) kar-irarosh dilalen' (vergelijkbaar met 'kagu-irarosh' dus)

Ik weet het niet meer Ik ga dénk ik voor het loskoppelen, dus 'kagujosh ... irar' en 'karosh ... irar'... Of heeft iemand een mooier idee?

[Vogelvrij]

Ik ben gestopt Ik ben me ineens zo bewust van de superioriteit van natuurlijke talen, ik weet niet waar ik het laatst las, in de krant of zo, dat woorden die scherp, klein en licht zijn vaak met een 'e' of 'i' zijn en woorden die juist lang en donker met een 'o' of 'a' en omg, het klopt ook gewoon en daar raakte ik zo gefrustreerd van. Of nee, meer gewoon geïmponeerd. En nu wou ik dat ik taalwetenschap studeerde in plaats van literatuurwetenschap

En Andijvie: pfoe, wat moeilijk allemaal Ik geloof dat jij het beter snapt dan ik, dus vrees dat ik je er niet echt bij kan helpen

Ik vind het ook een beetje te... groot allemaal. Maar ik probeer mijn taal gewoon klein te houden voor mezelf; als ik naar het grote geheel kijk, dan is het niet leuk, maar de kleine dingetjes vind ik wel leuk
En ik ga me toch weer wat meer met Japans bezighouden, ook al is het moeilijk, ik wil het wel graag. Daarnaast af en toe wat knutselen aan mijn eigen taal.

Als ik woorden bedenk, dan neig ik meestal van zelf al naar bepaalde klanken. Een ontkenning krijg ik gewoon niet gemaakt met een lieve zachte 'a' en een schattige 't' of 's', ik wil daar toch altijd graag een 'n' bij hebben en een 'i' of lange 'e'. Dat geldt echt voor meer woorden (Ik vind het zo grappig dat wij woorden hebben als 'glijden, gloeien, glimmen, glanzen, glas', allemaal met 'gl' en qua betekenis lijken ze ook gek genoeg wat op elkaar, allemaal iets glads of glimmends (gl ). Zoiets is gewoon niet te evenaren, maar ik probeer het stiekem toch

En nu moet ik puzzelen met het Bantik (gesproken in Noord-Celebes) en het Uma (gesproken in centraal Celebes). Taalwetenschap is leuk

Ik wil nu graag een schrift ontwerpen voor mijn taal, kent er iemand hiervoor een goed en gratis programma dat bovendien op een mac draait?

& Ontopic, ik snap niet goed wat jullie willen zeggen met al die gemeenschappelijke klanken in woorden die aan elkaar verwant zijn en klinkers in lange en korte woorden...

Ik heb ook ooit een schrift ontworpen voor een van mijn talen, maar dat was echt veel werk met dat programma. Kan me ook niet meer herinneren hoe het heette... font creator ofzoiets. Als je een programma zoekt, loont het zich wel om gewoon eens op 'font creator mac' te google'en

Er wordt altijd gezegd dat de vorm van woorden heel arbitrair is; het is puur toeval dat een bepaald woord een bepaalde klank heeft. Nu is het volgens mij zo dat wij bepaalde klanken met bepaalde vormen associeren en daar onze woorden naar vormen, dus heel arbitrair is het misschien niet. Bijvoorbeeld dat rijtje 'glimmen, glanzen, glijden', kennelijk associeren wij 'gl' met iets glads ofzo. Als je een nieuw woord bedenkt 'gloemend' dan zit er ook meteen die associatie in. (Ook als je niet eerst dat rijtje hebt gezien, geloof ik, anders stelt 't natuurlijk niets voor ) Dat is vrij moeilijk te simuleren, denk ik. Maar iedere taal en cultuur doet dat weer anders, dus je kan 't altijd proberen Dat soort klankovereenkomsten maken een taal natuurlijk, denk ik...

Ik ben net bezig geweest met het Uma, een taal die dus op Celebes wordt gesproken, en het vervoegen van het werkwoord is heel grappig, eigenlijk een beetje zoals ik het heb Echt toevallig

Er zijn 7 prefixen voor het subject (1 t/m 3 singularis, 1 t/m 3 pluralis en dan nog het onderscheid tussen inclusieve en exclusie 1ste pl.), vervolgens zijn er ook 7 basis suffixen die het object weergeven, en in de suffixen zit ook een soort affix voor de tijden; heden, verleden, toekomst en heden met nadruk (waarschijnlijk een soort 'hij ziet mij nu'). Echt heel gaaf Misschien ga ik het maar gewoon stiekem een beetje stelen

[Vogelvrij]

Ja, het werkt ook wel als je het klein houdt, gewoon voor jezelf een beetje prutsen En het is ook wel zo dat ik vanzelf al wel naar bepaalde klanken neig bij woorden, de g en v vind ik bijvoorbeeld erg lief en zacht (Vogelvrij ) en de p en s juist niet. Hoewel ik net in mijn scriptie heb zitten betogen over hoe arbitrair woorden hun betekenis hebben ed, denk ik dat het voor een groot deel toch niet helemaal zo is, er zijn veel meer woorden die hun betekenis aan de klank ontlenen dan Derrida dacht

Andijvie schreef:

Ik heb ook ooit een schrift ontworpen voor een van mijn talen, maar dat was echt veel werk met dat programma. Kan me ook niet meer herinneren hoe het heette... font creator ofzoiets. Als je een programma zoekt, loont het zich wel om gewoon eens op 'font creator mac' te google'en

Heb het programma gevonden maar wil niet werken weet je zeker dat het op mac werkte?

Het is hier alweer doodstil?

Heb aldus nog niets met mijn schrift kunnen doen omdat geen enkel programma deftig werkte. Verder nog goed en slecht nieuws: ik heb meer dan een week hetzelfde idee voor een perfecte taal behouden (), het slechte nieuws is dat ik in feite er eigenlijk niets aan heb gedaan

Ik ga er nu invliegen en verdergaan met wat ik al had. Ik wil alleszins een zeer gemakkelijke en regelmatige grammatica en ga proberen een vocabularium te maken van maximum 1000 woorden waarmee ik wel zowat alles kan uitdrukken (beetje zoals in Basic English), want ik wil de taal vlot kunnen spreken en dat kan alleen als ik hem heel gemakkelijk ontwerp voor mezelf.

[Vogelvrij]

Ja, ik ben namelijk hartstikke druk met een scriptie die bijna volledig opnieuw moet maar die ik wel over drie weken af wil hebben

Maar het is al heel wat dat je nu duidelijk weet wat je hebben wilt, laat maar eens wat zien als je wat hebt. Als je wat voorbeeldzinnetjes post, kan ik altijd nog proberen om die te vertalen met Soegetu.

Ik ben vooral gigantisch bezig met Japans nu (en studie, natuurlijk )... daarnaast heb ik het idee in m'n hoofd gekregen dat Mandarijn ook wel erg interessant is... o-oh

Vogelvrij schreef:

Maar het is al heel wat dat je nu duidelijk weet wat je hebben wilt, laat maar eens wat zien als je wat hebt. Als je wat voorbeeldzinnetjes post, kan ik altijd nog proberen om die te vertalen met Soegetu.

Ik heb nog steeds hetzelfde idee, ben druk bezig en heb al massa's vocabularia, het enige waar ik nog problemen mee heb zijn de tijden van werkwoorden. Misschien kan iemand mij er mee helpen?

Elk substantief eindigt op een klinker (a, e, i, o, u). (vb. lingua, erare, auri, argento,...). Om daarvan een werkwoord te maken voegt men een letter 'r' toe. (linguar, erarer, aurir, argentor,.... Ter extra informatie: om er andere vormen van te verkrijgen (adjectieven, bijwoorden, voorzetsels) voegt men andere medeklinkers toe.

Nu weet ik niet hoe ik verder moet met de tijden. De 'r' is niet bepaald een medeklinker die ik op het einde kan combineren met een andere medeklinker. En als ik er een klinker achter plaats, kan het worden verward met een substantief. Hoe kan ik dan tijden aanduiden als ik geen extra letters kan gebruiken zonder verwarring te veroorzaken? Ik had gedacht om hulpwerkwoorden te gebruiken, dan zijn de tijden ook veel herkenbaarder, maar misschien heeft iemand van jullie een beter idee...

(@ Vogelvrij: als ik die tijden afkrijg komen er gauw wel wat voorbeeldzinnen)

Ik ga denk ik heeel veel van het Mandarijn afkijken, want ik heb nu een grammatica gekocht waarin de woordvolgorde in zinnen zo duidelijk wordt uitgelegd dat het echt te aantrekkelijk is om ook te gebruiken
Oh, ik ben dus beginnen met een beetje Mandarijn en doe verder iedere dag zo'n 2 uurtjes Japans (zinnetjes vertalen vooral, ik ben echt zooo blij dat het merendeel van de grammatica me bekend voorkomt en dat ik veel karakters ook gewoon kan lezen ik heb wel telkens een woordenboek nodig, maar dat is niet erg; dat is leerzaam ik merk wel dat hoe meer zinnen ik vertaal, hoe meer onbekende woorden ik begrijp door de context )

[Vogelvrij]

Alarik, wat is nu precies het probleem? Je kan toch verschillende tijdsuitgangen na die -r plaatsen, dan laat je ze gewoon met een klinker beginnen? Wat is je substantief dan? Je kan natuurlijk ook wel iets met hulpwerkwoorden doen, maar lijkt me niet overal even handig... Of je zet de tijdsuitgang voor de stam (eeeh, is dat taalkundig mogelijk? )

Vogelvrij schreef:

Alarik, wat is nu precies het probleem? Je kan toch verschillende tijdsuitgangen na die -r plaatsen, dan laat je ze gewoon met een klinker beginnen(*)? Wat is je substantief dan(**)? Je kan natuurlijk ook wel iets met hulpwerkwoorden doen, maar lijkt me niet overal even handig... Of je zet de tijdsuitgang voor de stam(***) (eeeh, is dat taalkundig mogelijk? )

* Probleem is dat de woorden dan erg lang worden, en die tijdsaanduidingen kunnen nog steeds voor verwarring zorgen; ze kunnen dan bijvoorbeeld overkomen als adjectieven, bijwoorden of voorzetsels, soorten die allemaal al een vaste medeklinker hebben en ondertussen heb ik niet echt nog mooi klinkende medeklinkers over die ik enkel en alleen kan gebruiken als tijdsaanduiding.

** Gewoon het grondwoord, dat op een klinker eindigt. Of bedoel je dat je als je achter een substantief bv. '-re' (ik zeg nu zomaar iets) plaatst, zonder moeite toch wel zou kunnen zien dat het niet om desbetreffend werkwoord gaat? Maar wat doe je dan bij 'alte' (hoogte) en 'altere' (ander)?

*** Jij met je fixen altijd ik ga overwegen, maar lijkt me nogal moeilijk om toe te passen.

Валюа юøáлакар

oftewel mijn gewaagde project om het aloude Valakar nieuw leven in te blazen met het Cyrillische alfabet. Gelukkig heb ik al een best grote woordenlijst, voor het slapengaan ga ik wel even alle woorden overschrijven in het Cyrillische alfabet :')

[Vogelvrij]

Oké Alarik, ik snap wat je bedoelt. Hoewel ik niets slechts zie aan lange woorden die bestaan uit veel suffixen(a) Maar waarom zou je per se medeklinkers gebruiken voor je tijdsaanduidingen, dat snap ik nog niet helemaal? Het lijkt me gewoon een beetje warrig om de tijdsaanduidingen allemaal los te doen, want je hebt nog wel de stam van het werkwoord nodig. En ik denk dat je altijd wel houdt dat er verwarring kan ontstaan tussen verschillende woorden, daar hebben ze een context voor bedacht

Het worden hulpwerkwoorden, net als in het Engels en in het Novial. Volgens mij moet dat lukken, jullie zeiden dat er dan problemen konden ontstaan, ik vraag me af wat jullie bedoelden.

mi es(rer): ik ben
vi es(rer): jij bent/jullie zijn
li es(rer): hij/zij/het is
ni es(rer): wij zijn
ci [sjie] es(rer): zij zijn

Voor de overige twee tijden gebruiken we av(rer) (hebben) en ir (gaan):

mi av esrer: ik was/ben geweest
vi ir esrer: jij zal zijn/jullie zullen zijn
li av esrer: hij/zij/het was/is geweest
ni ir esrer: wij zullen zijn
ci av esrer: zij waren

*esrer en avrer mogen als meest gebruikte werkwoorden steeds worden afgekort tot es en av

Ik geloof dat ik nu kan beginnen met teksten te vertalen, heeft iemand wat voorbeeldzinnen of een gemakkelijke tekst die we elk in onze taal kunnen vertalen?

Ondertussen begin ik ook te sukkelen met mijn morfologie. Ik heb drie modellen opgesteld, ik weet nog niet zeker welk ik ga hanteren, welk lijkt jullie het beste?

Model 1
subst. ev.: -a, -e-, -i, -o of -u (lingua, mundo)
subst. mv.: +s (linguas, mundos)
adj. of bijwoord: +m (linguam, mundom)
werkwoord: +r (linguar, mundor)
tijden wwn: hulpwerkwoorden haver en irer (ha & ir)

Model 2
subst. ev: -a, -o (lingua, mundo) (of op een medeklinker eindigend; nomin)
subst. mv: -i (lingui, mundi)
adj. of bijwoord: -e (lingue, munde)
werkwoord: -er (linguer, munder)
tijden wwn: -ar, -ir (linguar, mundir)

Model 3
subst. ev.: eindigt altijd op medeklinker (linguar, mundon)
subst. mv.: +i (linguari, mundoni)
adj. of bijwoord: +e (linguare, mundone)
werkwoord: +ir (linguarir, mundonir)
tijden wwn: +er, +ar (linguarar, mundonar)

Ik denk dat ik model 1 het mooist vind.

Zelf vind ik model 2 net iets mooier als model 1 (model 3 vind ik eigenlijk helemaal niet mooi), omdat je in sommige gevallen in model 1 echt lastige woorden krijgt die in model 2 mooier klinken:

largem / large
lentem / lente
longem / longe
nominem / nomine
novam / nove
...

Ik vind steeds het tweede het mooiste. Bijkomend voordeel in model 1 is dat er meer variatie is in werkwoordsuitgangen.

-MEER MENINGEN!

[Vogelvrij]

Ik vind twee er mooier uitzien

Andijvie schreef:

Er wordt altijd gezegd dat de vorm van woorden heel arbitrair is; het is puur toeval dat een bepaald woord een bepaalde klank heeft. Nu is het volgens mij zo dat wij bepaalde klanken met bepaalde vormen associeren en daar onze woorden naar vormen, dus heel arbitrair is het misschien niet. Bijvoorbeeld dat rijtje 'glimmen, glanzen, glijden', kennelijk associeren wij 'gl' met iets glads ofzo. Als je een nieuw woord bedenkt 'gloemend' dan zit er ook meteen die associatie in. (Ook als je niet eerst dat rijtje hebt gezien, geloof ik, anders stelt 't natuurlijk niets voor ) Dat is vrij moeilijk te simuleren, denk ik. Maar iedere taal en cultuur doet dat weer anders, dus je kan 't altijd proberen Dat soort klankovereenkomsten maken een taal natuurlijk, denk ik...

Mwah, als je er even over nadenkt merk je dat er véél meer onomatopees in het Nederlands zijn dan je in eerste instantie dacht. En kan heb je bijvoorbeeld niet alleen "knallen" of "ploffen" of "kieviet" of "oehoe", maar ook "knerpen" of "knisperen" of zelfs "poes". Heel grappig is dat, ik vind onomatopees echt leuk.