Eetprobleem?

[girl-in-trouble]

sonho schreef op 10-07-2006 @ 16:30 :
Die zijn er wel degelijk. Het is alleen niet zo dat je precies aan deze criteria hoeft te voldoen om een eetstoornis te hebben of om hulp nodig te hebben.

Ik had eergisteren gekeken op internet op zo'n site met de kenmerken van anorexia. Van de 35 had ik en 22 + iets te laag BMI... Dan weet ik niet in hoeverre dat iets zegt, maar het kwam hard aan. Ben ook een paar dagen goed van streek geweest.

[girl-in-trouble]

Apomes schreef op 11-07-2006 @ 09:46 :
Oh wat ken ik het toch.

Vroeger stond ik dagelijks 5 x op de weegschaal, om te zien of ik was afgevallen of bijgekomen.
Caloriën tellen was mijn grootste bezigheid
etc

Ik kan je verzekeren dat eens je een Kcal teller bent dat je het nooit gaat afleren, mss minder intensief maar toch.

Goed, na x aantal jaar sta ik nu nog maar dagelijks op de weegschaal en tel ik mijn kcal alleen nog maar voor het avondmaal. Heb nu een gezond gewicht, maar geen gezonde lichaamssamenstelling (te weinig vet, ben dan wel 7 kilo bijgekomen maar dat is gewoon spiermassa).

Mensen kunnen hier enorm veel advies en raad geven, maar het ben jij die het moet doen.
Mijn psycholoog zei eens: Mensen die van dik naar te mager zijn gegaan weten dat het veel moeilijker is om bij te komen dan om af te vallen. Omdat je schrik heb dat je terug hervalt.

Wat je kan doen is naar een dietist gaan voor een voedingsschema en je er gewoon aan houden.
Maar jij bent het die de 'klik' moet maken, en het kan moeilijk zijn en zal zeker niet op één, twee, drie gebeurenn.

Ik heb ook een hele tijd gehad dat een aantal keren per dag op die weegschaal stond. De laatste tijd was het nog maar 1 keer per dag, maar oké. Ik was gefocust op die cijfers. Ik had het dan laatst volgehouden om precies 3 dagen niet op dat ding te staan, maar gisteren kon ik het toch niet laten: -0,3...
Al was ik na vorig jaar ook wel wat aangekomen. Ik was ziek geweest en zat daardoor ook op een (voor mij) te laag gewicht. Uitgaande van mijn gewicht van gisteren ben ik in totaal 3,3 kilo aangekomen (is bij mij waarschijnlijk ook spiermassa, omdat ik best veel train), wat me bijna 4 maanden heeft gekost... Niet genoeg wilskracht...? Dus dat kan wel kloppen, dat afvallen gevoelsmatig makkelijker is dan aankomen.
Ik ga hulp zoeken als ik daar de kans voor krijg. Maar dan moet ik wel eerst mijn eigen verzekering krijgen...

girl-in-trouble schreef op 11-07-2006 @ 09:50 :
Ik weet alleen niet waar ik moet beginnen met hulp zoeken. Als ik bijvoorbeeld naar de dokter ga, kunnen m'n ouders zien dat ik daar geweest ben. En komen ze er toch achter . Ik wil het eigenlijk anoniem, maar dan zou ik waarschijnlijk moeten wachten tot het begin van mij vervolgstudie...

Ik weet het niet zeker, maar volgens mij kun je ook bij de GGD terecht? Google anders eens een rondje, en volgens mij zijn er hier ook wel mensen die weten waar je terecht kunt.

Waarom wil je niet dat je ouders het weten?

En over teveel aankomen: dat je dan niet meer mooi bent of wat dan ook zit een beetje in je zelfbeeld, realistisch gezien is dat waarschijnlijk helemaal niet zo, vandaar die psycholoog.

[girl-in-trouble]

Krummeltje schreef op 11-07-2006 @ 10:49 :
Ik weet het niet zeker, maar volgens mij kun je ook bij de GGD terecht? Google anders eens een rondje, en volgens mij zijn er hier ook wel mensen die weten waar je terecht kunt.

Waarom wil je niet dat je ouders het weten?

En over teveel aankomen: dat je dan niet meer mooi bent of wat dan ook zit een beetje in je zelfbeeld, realistisch gezien is dat waarschijnlijk helemaal niet zo, vandaar die psycholoog.

GGD kan wel volgens mij, maar dat gaat ook via de verzekering en die moet ik eerst zelf hebben...
Mijn ouders hebben al genoeg problemen met m'n broertje, die veel aandaht nodig heeft. En ze denken dat het juist goed met me gaat, dus dit wil ik hun niet aandoen. Het zou een teleurstelling voor ze zijn.
Ik weet niet of dat alleen maar aan m'n zelfbeeld ligt, dat ik me zo voel als ik aankom, wat dat kan ook komen omdat ik vrij klein ben (1,67 meter) en dan valt het ook meer op als je meer weegt...

[dark princess]

Ik heb ook wel zoiets gehad, alleen is mijn BMI altijd wel hoger geweest dan die van jou...het was toch wel ongeveer hetzelfde 'probleem'. Ik stond ook elke dag (ook wel eens 6 keer per dag) op de weegschaal, er waren best veel mensen die vroegen of ik anorexia had en mijn ouders (die ik het niet wilde vertellen) zeiden (nouja, mn moeder dan) dat ze mij naar een kliniek zouden sturen als ik niet normaal ging eten...dat heeft bij mij wel geholpen Ik vond zelf dat ik dat niet had, want ik braakte niet en ik gebruikte geen laxeermiddel etc... maar toen ik op internet ging zoeken, zag ik ook zo'n lijstje waar meer dan 50% wel in stond wat ik ook had.

Nu gaat het wel goed eigenlijk, niet dat ik heel veel eet en er niet bij nadenk als ik iets gesnoept heb bijvoorbeeld. Maar ik sta nu bijna nooit meer op de weegschaal, in het begin wel lastig, maar het heeft echt geholpen! Het komt ook wel doordat ik op kamers woon en ik daar geen weegschaal heb . Laatst voor het eerst sinds een maand of mischien wel meer weer eens op de weegschaal gaan staan en ik was niet eens zoveel aangekomen. Ik et nu wel gezond vind ik zelf, al eet ik wel vaak lekkere dingen. Mijn moeder zei namelijk toen: 'als je iets eet, dan moet het wel wat lekkers zijn.' en daar denk ik dan maar aan.

Dit soort 'eetgedrag' wat ik eerst had moet niet te lang duren, mijn lichaam kan nu veel dingen (nog) niet verdragen en dat is wel lastig, want nu wil ik wel eten en dan kan dat vaak niet.


je mag mij wel een PM sturen ofzo (ik ga wel morgen op vakantie en kom vrijdag weer terug), als je me wat wilt vragen of vertellen is het wel handig in een PM, dan krijg ik een mail.


edit:

girl-in-trouble schreef op 11-07-2006 @ 11:02 :
GGD kan wel volgens mij, maar dat gaat ook via de verzekering en die moet ik eerst zelf hebben...
Mijn ouders hebben al genoeg problemen met m'n broertje, die veel aandaht nodig heeft. En ze denken dat het juist goed met me gaat, dus dit wil ik hun niet aandoen. Het zou een teleurstelling voor ze zijn.
Ik weet niet of dat alleen maar aan m'n zelfbeeld ligt, dat ik me zo voel als ik aankom, wat dat kan ook komen omdat ik vrij klein ben (1,67 meter) en dan valt het ook meer op als je meer weegt...

Ik durfde het om ongeveer dezelfde reden ook niet te vertellen, maar die van mij hadden het wel door...ik denk dat ouders zoiets wel door hebben.

Ik ben nog kleiner dan dat jij bent, ik ben namelijk 1.60 m, maar eigenlijk valt het helemaal niet zo heel erg op hoor, kijk maar eens naar andere mensen, lange mensen bijvoorbeeld (en dan niet alleen naar lange dunne mensen, maar naar alle langere mensen), dan zie je wel dat het mee valt (iig ik zag dat wel )

[girl-in-trouble]

dark princess schreef op 16-07-2006 @ 19:38 :
Ik heb ook wel zoiets gehad, alleen is mijn BMI altijd wel hoger geweest dan die van jou...het was toch wel ongeveer hetzelfde 'probleem'. Ik stond ook elke dag (ook wel eens 6 keer per dag) op de weegschaal, er waren best veel mensen die vroegen of ik anorexia had en mijn ouders (die ik het niet wilde vertellen) zeiden (nouja, mn moeder dan) dat ze mij naar een kliniek zouden sturen als ik niet normaal ging eten...dat heeft bij mij wel geholpen Ik vond zelf dat ik dat niet had, want ik braakte niet en ik gebruikte geen laxeermiddel etc... maar toen ik op internet ging zoeken, zag ik ook zo'n lijstje waar meer dan 50% wel in stond wat ik ook had.

Daar heeft mijn moeder ook wel eens mee gedreigd, toen ik in 8 weken tijd 6,5 kilo afgevallen was... Toen was ik ik toch wel geschrokken en begon toen meteen met weer meer te eten. Ik kwam weer een kilo aan, maar ik ben nooit meer op het gewicht van daarvoor teruggekomen... Ik kán het niet...
Ik heb laatst zo'n test gedaan om te kijken of ik misschien anorexia had. Ik ben daar nog steeds niet helemaal zeker van, maar ik voldeed aan 22 van de 35 kenmerken + nog een te laag BMI (zit nu op 15 hoog of 16 laag, verschilt een beetje per dag)... dat was toch wel even schrikken, omdat ik echt geen anorexia wil krijgen... =(.

Nu gaat het wel goed eigenlijk, niet dat ik heel veel eet en er niet bij nadenk als ik iets gesnoept heb bijvoorbeeld. Maar ik sta nu bijna nooit meer op de weegschaal, in het begin wel lastig, maar het heeft echt geholpen! Het komt ook wel doordat ik op kamers woon en ik daar geen weegschaal heb . Laatst voor het eerst sinds een maand of mischien wel meer weer eens op de weegschaal gaan staan en ik was niet eens zoveel aangekomen. Ik et nu wel gezond vind ik zelf, al eet ik wel vaak lekkere dingen. Mijn moeder zei namelijk toen: 'als je iets eet, dan moet het wel wat lekkers zijn.' en daar denk ik dan maar aan.

Dit soort 'eetgedrag' wat ik eerst had moet niet te lang duren, mijn lichaam kan nu veel dingen (nog) niet verdragen en dat is wel lastig, want nu wil ik wel eten en dan kan dat vaak niet.

Wel fijn dat het nu weer beter met jouw gaat. Dat je nu ook redelijk normaal eet. Bij mij is wat ik eet wel goed (bijna alleen maar gezonde dingen), maar de hoeveelheden niet... Al zijn mijn ouders daar wel aan gewend, omdat ik nooit veel eet... Ook goed dat het je lukt om minder vaak op de weegschaal te staan. Bij mij is het min of meer een verslaving waar ik maar geen afstand van kan doen...

je mag mij wel een PM sturen ofzo (ik ga wel morgen op vakantie en kom vrijdag weer terug), als je me wat wilt vragen of vertellen is het wel handig in een PM, dan krijg ik een mail.

Oké, doe ik. Dat is denk ik makkelijker dan via dit.

@ girl-in-trouble: problemen met je broertje of niet, dat maakt niet uit! Als jij een probleem hebt en je wilt daar hulp van je ouders van, vraag daar dan naar. Jij bent ook hun kind en even belangrijk als je broertje, ook al trekt die meer de aandacht. Het is voor ouders moeilijk om aandacht evenredig te verdelen als er één kind is dat 'moeilijk' is, maar daarom is het juist goed als jij aangeeft wanneer en hoeveel aandacht jij nodig hebt. Dat zullen ze onbewust misschien vergeten, maar ze zullen je het ongetwijfeld willen geven. Ze hebben niks aan een dochter die straks opgenomen wordt in een kliniek omdat ze zwaar ondergewicht heeft, ze hebben wél wat aan een dochter die aangeeft wanneer ze haar ouders nodig heeft.

in elk geval kun je naar de huisarts om aan hem te vragen wat je verder kunt doen, want je ouders krijgen dan wel een rekening van de huisarts thuis, maar daar staat niet op waarvoor je gekomen bent en ze mogen niet van je eisen dat je dat vertelt. Als je naar de GGD gaat weten ze dat trouwens ook niet, er staat dan niet bij naar wat voor arts je was.

Sarah schreef op 17-07-2006 @ 14:35 :
in elk geval kun je naar de huisarts om aan hem te vragen wat je verder kunt doen, want je ouders krijgen dan wel een rekening van de huisarts thuis, maar daar staat niet op waarvoor je gekomen bent en ze mogen niet van je eisen dat je dat vertelt. Als je naar de GGD gaat weten ze dat trouwens ook niet, er staat dan niet bij naar wat voor arts je was.

Je kunt voor je bezoek aan de huisarts (als je telefonisch een afspraak maakt) doorgeven dat je niet wilt dat de rekening naar huis wordt gestuurd. Dan sturen ze hem rechtstreeks door naar de verzekeraar, als het goed is. Zo ging dat bij mij tenminste, een paar jaar geleden.

[girl-in-trouble]

Ik heb gisteren aan m'n pa gevraagd hoe dat nou precies zat met de verzekering en hij zei inderdaad dat ze konden zien als ik bij de dokter geweest ben. Daar krijgen ze een apart afschrift van.
Ik zei tegen hem dat ik er wel aan gedacht had om een keer te gaan, maar dat om die reden niet gedaan had. (Ik zei hem dat het de laatste tijd niet goed met me ging, ook omdat ik veel te snel depressief raakt als m'n moeder van die vervelende opmerkingen maakt.) Omdat mam dan vragen gaat stellen, waar ik geen zin in heb.
Nu gaat m'n pa dus kijken of ik vanaf volgend schooljaar als ik ga studeren een eigen verzekering kan krijgen (als dat niet te veel duurder is). Dan kan ik dus gaan zonder dat er iemand achter komt.
Ik hoop echt dat dat doorgaat.

@ Krummeltje
Maar zo heel zwaar ondergewicht heb ik toch nog niet? Tenmiste niet zo om in een kliniek te belanden dacht ik...
En ik hoop ook niet dat dat ooit gebeurd...

[liek88]

Gothic schreef op 07-07-2006 @ 19:45 :

Kijk eens bv op E&D wat lieke88 eet.

Is dat wat ik eet om te stabiliseren dan? Niet om je aan te vallen, maar met mijn lijstje kom ik per dag max uit rond de 1150kcal en ik blijf er mee afvallen (lijkt me logisch). dus ik hoop nu niet dat ze hetzelfde gaat eten!

[girl-in-trouble]

liek88 schreef op 19-07-2006 @ 20:40 :
Is dat wat ik eet om te stabiliseren dan? Niet om je aan te vallen, maar met mijn lijstje kom ik per dag max uit rond de 1150kcal en ik blijf er mee afvallen (lijkt me logisch). dus ik hoop nu niet dat ze hetzelfde gaat eten!

Ik betwijfel of ik daarvan af zou vallen. Ik had altijd zo'n idee dat het bij mij om hoeveelheden ging en niet om calorieën. Dat ik dus van 100 gram chocolade evenveel aan zou komen dan van 100 gram groente. Alleen het eten van groente voelt minder slecht.
Maar een klein beetje afvallen zou niet zo erg zijn, maybe kom ik dan nog in de buurt van mijn ideale gewicht (44 kilo) voor aanstaande zondag (naar het strand).

[liek88]

girl-in-trouble schreef op 21-07-2006 @ 00:40 :
Ik betwijfel of ik daarvan af zou vallen. Ik had altijd zo'n idee dat het bij mij om hoeveelheden ging en niet om calorieën. Dat ik dus van 100 gram chocolade evenveel aan zou komen dan van 100 gram groente. Alleen het eten van groente voelt minder slecht.
Maar een klein beetje afvallen zou niet zo erg zijn, maybe kom ik dan nog in de buurt van mijn ideale gewicht (44 kilo) voor aanstaande zondag (naar het strand).

heb je dat idee nog steeds dan? en waarom is 44kg voor jou het ideale gewicht?
Ik denk trouwens wel dat je van mijn eetlijstje af zou vallen, kijk maar naar de producten (allemaal supergezond en gevarieerd en ook nog wel een beetje goede vetten die je binnen blijft krijgen) en de tijden (om de 2 a 3 uur een eetmoment).
Maja dat heeft natuurlijk ook te maken met hoe je nu eet. Ik weet niet hoe jou eetlijst er uit ziet.

[girl-in-trouble]

liek88 schreef op 21-07-2006 @ 10:44 :
heb je dat idee nog steeds dan? en waarom is 44kg voor jou het ideale gewicht?
Ik denk trouwens wel dat je van mijn eetlijstje af zou vallen, kijk maar naar de producten (allemaal supergezond en gevarieerd en ook nog wel een beetje goede vetten die je binnen blijft krijgen) en de tijden (om de 2 a 3 uur een eetmoment).
Maja dat heeft natuurlijk ook te maken met hoe je nu eet. Ik weet niet hoe jou eetlijst er uit ziet.

Geen idee eigenlijk, misschien omdat ik zo lang op dat gewicht heb gezeten. Voor mijn gevoel is het niet teveel, niet te weinig... Ik voel me daar goed bij.
Ik probeer 't de laatste tijd ook super gezond te doen, maar d'r zijn bepaalde dingen waar ik gewoon niet onderuit kan omdat het anders op gaat vallen.
Vandaag was qua eten heel slecht. Ik heb veel gedronken, maar mijn eten was bedroevend. Die 44 zit ik waarschijnlijk vanavond wel op als ik niets meer doe (eet of drink).
Ik voel me nu waardeloos, dus ik geloof ook niet dat ik de kracht nog heb om er vandaag voor te vechten, om niet teveel af te vallen in een dag.
Het kan me allemaal niets meer schelen...

[liek88]

girl-in-trouble schreef op 21-07-2006 @ 20:05 :
Geen idee eigenlijk, misschien omdat ik zo lang op dat gewicht heb gezeten. Voor mijn gevoel is het niet teveel, niet te weinig... Ik voel me daar goed bij.
Ik probeer 't de laatste tijd ook super gezond te doen, maar d'r zijn bepaalde dingen waar ik gewoon niet onderuit kan omdat het anders op gaat vallen.
Vandaag was qua eten heel slecht. Ik heb veel gedronken, maar mijn eten was bedroevend. Die 44 zit ik waarschijnlijk vanavond wel op als ik niets meer doe (eet of drink).
Ik voel me nu waardeloos, dus ik geloof ook niet dat ik de kracht nog heb om er vandaag voor te vechten, om niet teveel af te vallen in een dag.
Het kan me allemaal niets meer schelen...

Probeer het toch echt op jóu manier te doen, super gezond dus. Als je je daar het beste bij voelt, dan moet het eigenlijk niet veel uitmaken dat het op gaat vallen. Als jij je er beter door voelt heeft je omgeving er uiteindelijk alleen maar profijt van. En dan hebben ze maar commentaar of wat, of denken ze raar over je eetgewoontes, als jíj je dr maar goed bij voelt.
Maar wat heb je vandaag dan gegeten als ik vragen mag?

[liek88]

heb net even bij E&D gekeken...
niet om je aan te vallen maar kan er zelf niet helemaal in komen qua gedachten (waarom fristi en andere drankjes met zoveel toegevoegde suikers enz terwijl je zo gezond mogelijk wil eten en drinken? ) maar ziet er idd niet geweldig uit, erg weinig... eet je op andere dagen meer/gezonder???

[girl-in-trouble]

liek88 schreef op 21-07-2006 @ 22:17 :
heb net even bij E&D gekeken...
niet om je aan te vallen maar kan er zelf niet helemaal in komen qua gedachten (waarom fristi en andere drankjes met zoveel toegevoegde suikers enz terwijl je zo gezond mogelijk wil eten en drinken? ) maar ziet er idd niet geweldig uit, erg weinig... eet je op andere dagen meer/gezonder???

Mijn andere dagen zijn meestal toch wel beter dan vandaag. Dit was qua eten gewoon een tragisch dieptepunt... Heel slecht.
Ik moest werken vandaag (5 uur en 15 minuten) in de brandende zon en dan neem je echt alles aan wat je te drinken krijgt. Normaal gesproken hebben we dat spul ook niet in huis. Alleen op mijn werk hadden ze het. En ik kon kiezen: Of flauwvallen door de hitte (omdat ik vanochtend ook weinig gehad had), of dat drinken...

(Sorry trouwens voor mijn vorige reactie... Maar mijn stemming is nie al te best... Beetje depri...)

[dark princess]

hey meisje,

ik heb nog geen PM van je, maar misschien heb je die ook niet gestuurd hoor, of je hebt het wel gestuurd, maar ik heb hem niet gekregen...niet dat je dan denkt dat ik je niks terug stuur

hoe gaat het vandaag met je? En kan je geen water meenemen naar je werk?

[liek88]

girl-in-trouble schreef op 21-07-2006 @ 22:29 :
Mijn andere dagen zijn meestal toch wel beter dan vandaag. Dit was qua eten gewoon een tragisch dieptepunt... Heel slecht.
Ik moest werken vandaag (5 uur en 15 minuten) in de brandende zon en dan neem je echt alles aan wat je te drinken krijgt. Normaal gesproken hebben we dat spul ook niet in huis. Alleen op mijn werk hadden ze het. En ik kon kiezen: Of flauwvallen door de hitte (omdat ik vanochtend ook weinig gehad had), of dat drinken...

(Sorry trouwens voor mijn vorige reactie... Maar mijn stemming is nie al te best... Beetje depri...)

Kan je niet wat eten meenemen en flesjes water naar je werk? gewoon dingen die gezond en lekker zijn?
Als ik ergens heenga dan neem ik ook gewoon alles mee wat ik anders thuis eet/drink en dat neem ik dan ook gewoon op mn eigen tijden. Zo heb ik alles onder controle en dat is de manier om me zo goed mogelijk te voelen. Het boeit me dan ook niks wat andere mensen er van vinden. Maja is met werken lastiger natuurlijk... Weten mensen van t werk dat het niet goed gaat met eten? Miss dat ze er rekening mee kunnen houden.
Eet jij trouwens volgens een zelfgemaakt lijstje of bepaal je gewoon altijd op het moment zelf wat je gaat eten?

girl-in-trouble schreef op 21-07-2006 @ 00:40 :
Maar een klein beetje afvallen zou niet zo erg zijn, maybe kom ik dan nog in de buurt van mijn ideale gewicht (44 kilo) voor aanstaande zondag (naar het strand).

Heb je nou echt niet door dat je wél in een kliniek komt ofzo, als je zo doorgaat? Doe je ogen eens open!

[Revelat!on]

girl-in-trouble schreef op 06-07-2006 @ 23:10 :
Ik eet nu meestal drie keer per dag (wel wat weinig, behalve het avondeten dan) en soms nog wat 's avonds, maar dat heb ik liever niet omdat het bijna altijd ongezond is wat ik dan neem. Dan voel ik me vervolgens weer schuldig...

Als je 's avonds ipv wat ongezonds gewoon een stuk fruit neemt, hoef je je ook niet meer schuldig te gaan voelen over het feit dat je net wat ongezonds heb gegeten. Of gaat het verder dan dat, en voel je je sowieso schuldig als je 's avonds nog iets eet?

[girl-in-trouble]

Dat ga ik in het vervolg (morgen moet ik weer werken) ook doen, zelf water meenemen (vijdag was de eerste keer). Want dat van afgelopen vrijdag beviel me absoluut niet. Maar ja, ik kon ook van tevoren niet weten dat ik daar de hele dag moest sjouwen...
Het was wel vervelend toen ik daar afgelopen vrijdag was, dat de begeleiders zich met me begonnen te bemoeien. Van de hele tijd die opmerkingen zo van: 'Ja, je bent niet echt gezond bezig.' of 'Ja, wij zorgen ten minste goed voor onszelf.' word je ook niet vrolijk.
Ik bepaal meestal een dag van tevoren wat ik de dag daarop eet. Er zit niet echt regelmaat in. Eerst was het altijd zo dat ik meer at dan ik zou willen, maar de laatste paar dagen is dat juist minder door m'n depressie (waar ik nog steeds niet helemaal uit ben)...

[girl-in-trouble]

Revelat!on schreef op 23-07-2006 @ 16:16 :
Als je 's avonds ipv wat ongezonds gewoon een stuk fruit neemt, hoef je je ook niet meer schuldig te gaan voelen over het feit dat je net wat ongezonds heb gegeten. Of gaat het verder dan dat, en voel je je sowieso schuldig als je 's avonds nog iets eet?

Ik vind eigenlijk dat ik na 20:00 niets meer mag eten, maar als ik dat wel doe, vind ik dat het gezond moet zijn. Alleen heb ik daar meestal niet de decipline voor, om in zo'n geval iets gezonds te pakken

[liek88]

girl-in-trouble schreef op 23-07-2006 @ 22:44 :
Dat ga ik in het vervolg (morgen moet ik weer werken) ook doen, zelf water meenemen (vijdag was de eerste keer). Want dat van afgelopen vrijdag beviel me absoluut niet. Maar ja, ik kon ook van tevoren niet weten dat ik daar de hele dag moest sjouwen...
Het was wel vervelend toen ik daar afgelopen vrijdag was, dat de begeleiders zich met me begonnen te bemoeien. Van de hele tijd die opmerkingen zo van: 'Ja, je bent niet echt gezond bezig.' of 'Ja, wij zorgen ten minste goed voor onszelf.' word je ook niet vrolijk.
Ik bepaal meestal een dag van tevoren wat ik de dag daarop eet. Er zit niet echt regelmaat in. Eerst was het altijd zo dat ik meer at dan ik zou willen, maar de laatste paar dagen is dat juist minder door m'n depressie (waar ik nog steeds niet helemaal uit ben)...

miss kan je dan juist wel regelmaat toepassen in dat lijstje? dat geeft iets meer rust miss, hoef je je daar minder druk om te maken. En regelmaat is ook het beste voor je lichaam natuurlijk (om de 2 a 3 uur even wat energie binnenkrijgen)
wat een zeikerds op je werk trouwens laat ze zich met hun eigen zaken bemoeien.

[girl-in-trouble]

Krummeltje schreef op 23-07-2006 @ 12:52 :
Heb je nou echt niet door dat je wél in een kliniek komt ofzo, als je zo doorgaat? Doe je ogen eens open!

Ik probeer dat idee van 44 maar uit m'n hoofd te zetten... 'k Weeg nu 44,2... maar dat komt ook alleen maar doordat ik geen zin in eten heb zolang ik depressief ben. Anders was het wel wat meer geweest, want met normaal eten en niet kunnen trainen kom ik normaal gesproken niet zo laag te zitten.
Maar ik heb vandaag geprobeerd om een beetje fatsoenlijk te eten, en dat is me (na een aantal slechte dagen toch redelijk gelukt.

[girl-in-trouble]

liek88 schreef op 23-07-2006 @ 22:49 :
miss kan je dan juist wel regelmaat toepassen in dat lijstje? dat geeft iets meer rust miss, hoef je je daar minder druk om te maken. En regelmaat is ook het beste voor je lichaam natuurlijk (om de 2 a 3 uur even wat energie binnenkrijgen)
wat een zeikerds op je werk trouwens laat ze zich met hun eigen zaken bemoeien.

Dat vond ik ook al... Zij hoeven mij niet te vertellen wat ik moet doen.
Van dat lijstje, dat zal ik proberen. Ik zou toch een beetje op vaste tijden moeten leren eten. En gezonde dingen natuurlijk. Ik denk dat ik een boterham, een stuk fruit en een flesje water meeneem naar m'n werk. En dat ik dan 's ochtends activia en cruesli pak... En dan 's avonds wat de pot schaft.
Als ik dat nou 'ns doe, is het zo slecht nog niet.

[girl-in-trouble]

dark princess schreef op 23-07-2006 @ 11:54 :
hey meisje,

ik heb nog geen PM van je, maar misschien heb je die ook niet gestuurd hoor, of je hebt het wel gestuurd, maar ik heb hem niet gekregen...niet dat je dan denkt dat ik je niks terug stuur

hoe gaat het vandaag met je? En kan je geen water meenemen naar je werk?

Ik had het ook nog niet gestuurd, de laatste paar dagen waren echt verschrikkelijk. Depressief, ruzies... Zucht.

Vandaag naar het strand geweest en dat ging op zich wel redelijk. Ik voelde me alleen af en toe een beetje ongemakkelijk over hoe ik er daar bij liep (en de littekens op m'n been die zo goed zichtbaar werden doordat ik het koud had). Verder best redelijk gegeten en veel geschreven over de afgelopen dagen. Best oké dagje dus

[ikkuh15]

hejhej,
Ik wilde nog eventjes iets toevoegen...
Je zegt dat je heel graag naar de 44 kg wil. Doe dit niet! Als je straks bij de 44 kg bent denk je "ach 42 is eigenlijk nog beter", ben je daar wil je naar de 40 kg enz enz....Zo gaat het steeds verder en sluipt het er steeds verder in! Je streefgewicht word steeds lager en dus steeds gevaarlijker! Je kan er zelfs dood aan gaan! Je botten worden afgebroken, je menstruatie stopt, je kan een hartaanval krijgen en je haar gaat uitvallen...

En verder, misschien eens beginnen met stap 1 van de wenlijst? Met alles erop en eraan, halvarine, beleg, tussendoortjes, saus, toetje...

[ikkuh15]

Oja, het is trouwens ook gezond/normaal om ook eens iets van een koekje ofzo te eten!
Je moet niet alle koekjes enzo afzweren, want dat is ook niet normaal, daar houd je je eetstoornis mee in stand

[Nienna*]

44 kg is echt heel weinig. Ik ben zeventien, 1.58 en weeg 50 kg. En ik ben dun.
Ik denk dat jij wel degelijk last hebt van een eetstoornis. 44 kg is echt niet normaal, zeker niet voor jouw lengte. Ik denk dat het inderdaad het beste is dat je hulp zoekt bij een arts, een diëtiste of psycholoog. Ik dring er maar op aan: praat met je ouders en zoek hulp!
Sterkte ermee!

[girl-in-trouble]

ikkuh15 schreef op 24-07-2006 @ 10:00 :
hejhej,
Ik wilde nog eventjes iets toevoegen...
Je zegt dat je heel graag naar de 44 kg wil. Doe dit niet! Als je straks bij de 44 kg bent denk je "ach 42 is eigenlijk nog beter", ben je daar wil je naar de 40 kg enz enz....Zo gaat het steeds verder en sluipt het er steeds verder in! Je streefgewicht word steeds lager en dus steeds gevaarlijker! Je kan er zelfs dood aan gaan! Je botten worden afgebroken, je menstruatie stopt, je kan een hartaanval krijgen en je haar gaat uitvallen...

En verder, misschien eens beginnen met stap 1 van de wenlijst? Met alles erop en eraan, halvarine, beleg, tussendoortjes, saus, toetje...

Mmm... ik weet niet of ik snel die fout zal maken... Eind april vorig jaar woog ik ook 44 en toen werd ik onverwacht vijf dagen heel ziek. Toen bereikte ik mijn dieptepunt qua gewicht (41,4). Daar was ik erg van geschokken (ik had daar ook niet om gevraagd), want toen vond ik mezelf er echt verschrikkelijk lelijk eruit zien... Ik wilde toen maar één ding: Weer terug komen op gewicht. Een vriendin van mij merkte ook dat ik daar heel erg mee zat, en vroeg me wat ik wilde, 50? Ik zei toen: Om te beginnen eerst maar 45...
Na bijna vier maanden (volgens mij als je het wil gaat het verschrikkelijk langzaam) woog ik weer 44 en een beetje en het was de bedoeling om die lijn door te zetten (al deed ik het niet bepaald op een gezonde manier toen), maar om een 1 of andere reden lukte dat niet meer. Ik was alle wilskracht kwijt om nog door te vechten...
Nu zit ik dus nog steeds tussen de 44 en de 45...

Over die eetlijst... Hoe moet ik dat allemaal eten? Dat kan ik nooit allemaal op. Na twee sneetjes brood op een dag heb ik daar vaak geen zin meer in... Ik ben als je die lijst ziet echt helemaal niets meer gewend...
En wat moet je doen als je wat niet lust van die lijst? Ik lus bijv. geen thee, halvarine of jus (melk zou ik door sojamelk kunnen vervangen, dat is het probleem niet)...

[girl-in-trouble]

ikkuh15 schreef op 24-07-2006 @ 10:01 :
Oja, het is trouwens ook gezond/normaal om ook eens iets van een koekje ofzo te eten!
Je moet niet alle koekjes enzo afzweren, want dat is ook niet normaal, daar houd je je eetstoornis mee in stand

Het probleem van koekjes is, dat ik daar nog wel 'ns te ver in wil gaan. Als er een pak op tafel ligt en ik begin er eenmaal aan, eet ik vaak meer dan ik wil. Maar gewoon een koekje op zich moet niet zoveel kwaad kunnen.

Vandaag ging het op zich goed met eten. Ik was er niet ontevreden over, en zeker niet omdat ik vrijwel de hele dag misselijk ben geweest. (Ik heb een lichte zonnesteek opgelopen gisteren en dat is waarschijnlijk ook de oorzaak van dat ik vanacht moest overgeven. Dat gebeurt bij mij normaal gesproken maar zelden.)
Op mijn werk ging alles ook volgens plan: Water, een boterham en een kiwi. Maar toch kon ik niet voorkomen dat ze daar weer gingen zeuren over mijn eten. Ze dwongen mij zowat om een koekje op te eten, wat ik uiteindelijk ook maar gedaan heb. Ik was er niet blij mee, maar heb me er uiteindelijk maar bij neergelegd dat je daarvan echt niet ineens heel veel aankomt.

[girl-in-trouble]

Nienna* schreef op 24-07-2006 @ 12:06 :
44 kg is echt heel weinig. Ik ben zeventien, 1.58 en weeg 50 kg. En ik ben dun.
Ik denk dat jij wel degelijk last hebt van een eetstoornis. 44 kg is echt niet normaal, zeker niet voor jouw lengte. Ik denk dat het inderdaad het beste is dat je hulp zoekt bij een arts, een diëtiste of psycholoog. Ik dring er maar op aan: praat met je ouders en zoek hulp!
Sterkte ermee!

Als er nooit iets gebeurd was, had ik denk ik 47 à 48 kilo gewogen omdat ik wel altijd al te licht geweest ben. (Als baby kreeg ik al te weinig voeding binnen.) Dat woog ik ook (al een hele tijd) voordat ik op het idee kwam om voor het galabal te gaan lijnen.

Maar ik ga het wel doen, hulp zoeken. Ik heb in de nacht van zaterdag op zondag mijn vriendin beloofd dat ik het ga doen. (Zij zit er zelf enorm mee en weet soms ook niet wat ze met me aanmoet. Ook omdat ik de laatste tijd veel te vaak depressief ben...) Zij was boos op mij omdat ik tijdens een MSN-gesprek niet direct verteld had wat ik gedaan had tijdens mijn depressie van vrijdag. (Ik was alle controle kwijt en had een te grote dosis kalmeringsmiddelen genomen en mezelf gesneden...) Ik hoop dat ze door deze belofte niet meer boos op me is...

Het is nog niet zeker of ik die verzekering krijg in september, maar ik wou sowieso niet tot januari wachten met hulp zoeken. Ik moet dan alleen nog een goede smoes verzinnen, want ik wil echt niet dat mijn ouders erachter komen.

[liek88]

girl-in-trouble schreef op 24-07-2006 @ 23:05 :
Het probleem van koekjes is, dat ik daar nog wel 'ns te ver in wil gaan. Als er een pak op tafel ligt en ik begin er eenmaal aan, eet ik vaak meer dan ik wil. Maar gewoon een koekje op zich moet niet zoveel kwaad kunnen.

Vandaag ging het op zich goed met eten. Ik was er niet ontevreden over, en zeker niet omdat ik vrijwel de hele dag misselijk ben geweest. (Ik heb een lichte zonnesteek opgelopen gisteren en dat is waarschijnlijk ook de oorzaak van dat ik vanacht moest overgeven. Dat gebeurt bij mij normaal gesproken maar zelden.)
Op mijn werk ging alles ook volgens plan: Water, een boterham en een kiwi. Maar toch kon ik niet voorkomen dat ze daar weer gingen zeuren over mijn eten. Ze dwongen mij zowat om een koekje op te eten, wat ik uiteindelijk ook maar gedaan heb. Ik was er niet blij mee, maar heb me er uiteindelijk maar bij neergelegd dat je daarvan echt niet ineens heel veel aankomt.

je hebt dan wel een koekje gegeten, maar moet je zien hoe. andere mensen moeten niet bepalen wat jij wel en niet eet!
ik zou er echt een keer wat van zeggen, want als ik dit allemaal zo lees, dan zijn die lui echt heel irritant bezig en jíj hebt daar last van.

[girl-in-trouble]

liek88 schreef op 25-07-2006 @ 10:14 :
je hebt dan wel een koekje gegeten, maar moet je zien hoe. andere mensen moeten niet bepalen wat jij wel en niet eet!
ik zou er echt een keer wat van zeggen, want als ik dit allemaal zo lees, dan zijn die lui echt heel irritant bezig en jíj hebt daar last van.

Nee inderdaad, dat vind ik ook. Ik heb af en toe wel eens dat als ik bij een vriendin ben, dat ik een koekje pak. Maar dat is dan vrijwillig. Zij vraagt me altijd of ik wil of niet en zegt vaak ook nog dat ik niet hoef te nemen als ik dat echt niet wil. Dat geeft me een gevoel van rust. Ik wil gewoon niet gedwongen worden om bepaalde dingen te eten, want dat gaat uiteindelijk juist tegen me werken.
Maar ik ga er de volgende keer ook wat van zeggen. Dat zij gewend zijn om meer te nemen, dat is hun probleem. Maar het is echt niet zo dat iedereen evenveel energie (calorieën) nodig heeft om de dag door te komen.

[ikkuh15]

girl-in-trouble schreef op 24-07-2006 @ 22:55 :
Mmm... ik weet niet of ik snel die fout zal maken... Eind april vorig jaar woog ik ook 44 en toen werd ik onverwacht vijf dagen heel ziek. Toen bereikte ik mijn dieptepunt qua gewicht (41,4). Daar was ik erg van geschokken (ik had daar ook niet om gevraagd), want toen vond ik mezelf er echt verschrikkelijk lelijk eruit zien... Ik wilde toen maar één ding: Weer terug komen op gewicht. Een vriendin van mij merkte ook dat ik daar heel erg mee zat, en vroeg me wat ik wilde, 50? Ik zei toen: Om te beginnen eerst maar 45...
Na bijna vier maanden (volgens mij als je het wil gaat het verschrikkelijk langzaam) woog ik weer 44 en een beetje en het was de bedoeling om die lijn door te zetten (al deed ik het niet bepaald op een gezonde manier toen), maar om een 1 of andere reden lukte dat niet meer. Ik was alle wilskracht kwijt om nog door te vechten...
Nu zit ik dus nog steeds tussen de 44 en de 45...

Over die eetlijst... Hoe moet ik dat allemaal eten? Dat kan ik nooit allemaal op. Na twee sneetjes brood op een dag heb ik daar vaak geen zin meer in... Ik ben als je die lijst ziet echt helemaal niets meer gewend...
En wat moet je doen als je wat niet lust van die lijst? Ik lus bijv. geen thee, halvarine of jus (melk zou ik door sojamelk kunnen vervangen, dat is het probleem niet)...

Oke, misschien maak jij dan niet de fout om bij 44 kg weer lager te willen, maar toch, 44 kg is te weinig!!
En hoe je dat allemaal moet gaan eten? Gewoon doen! (ik weet het, het klinkt heel makkelijk en dat is het niet, maar daar komt het wel op neer!) Je kan het opbouwen, begin eerst eens met die stap 1 van die stappenlijst, dat zijn echt geen abnormale hoeveelheden. Wat wil je dan? Nog je hele leven doorblijven leven op 1 boterhammetje op een dag? Nooit meer een gezellig een ijsje durven eten in de stad met vriendinnen?
Het is echt mogelijk hoor, om dat allemaal te eten! En ik zal je zeggen, een jaar geleden at ik zowat niks op een dag en nu eet ik al echt wel meer dan 5 boterhammen op een dag!
In plaats van thee kun je vanalles drinken: koffie, water, vruchtensap. En halvarine, dat kun je leren eten. Ik zei ook altijd gelijk dat lust ik niet, maar ook ik eet nu halvarine op mijn brood. En jus, tja, lust je dat echt niet, of durf je dat niet? Ander sausje dan?
Kom op meis, het is echt een kwestie van eten, dingen uitproberen en nog weer eten!

En met de koekjes. Als je door blijft eten, misschien is eht dan een idee om bijvoorbeeld pakjes sultana's te kopen? Zodat je 1 pakje sultana eet. Dan is het toch een grotere stap om nog weer een pakje te eten. Je houd het dan gewoon bij een pakje en niet meer...

[Anno 1986]

Ik zag deze rubriek staan. Voornamelijk lijkt het te gaan over Annorexia. Zijn er mensen die Boulumia hebben, of niet direct een eetstoornis maar meer een eetprobleem. En die daar misschien even over willen PM-en. Ik wil in verband met privacy niet teveel hierop zetten. Maar zou graag eens een ervaring delen met 'lotgenoten' .

Sterkte voor iedereen, en grtjs.

[girl-in-trouble]

ikkuh15 schreef op 25-07-2006 @ 17:10 :
Oke, misschien maak jij dan niet de fout om bij 44 kg weer lager te willen, maar toch, 44 kg is te weinig!!
En hoe je dat allemaal moet gaan eten? Gewoon doen! (ik weet het, het klinkt heel makkelijk en dat is het niet, maar daar komt het wel op neer!) Je kan het opbouwen, begin eerst eens met die stap 1 van die stappenlijst, dat zijn echt geen abnormale hoeveelheden. Wat wil je dan? Nog je hele leven doorblijven leven op 1 boterhammetje op een dag? Nooit meer een gezellig een ijsje durven eten in de stad met vriendinnen?
Het is echt mogelijk hoor, om dat allemaal te eten! En ik zal je zeggen, een jaar geleden at ik zowat niks op een dag en nu eet ik al echt wel meer dan 5 boterhammen op een dag!
In plaats van thee kun je vanalles drinken: koffie, water, vruchtensap. En halvarine, dat kun je leren eten. Ik zei ook altijd gelijk dat lust ik niet, maar ook ik eet nu halvarine op mijn brood. En jus, tja, lust je dat echt niet, of durf je dat niet? Ander sausje dan?
Kom op meis, het is echt een kwestie van eten, dingen uitproberen en nog weer eten!

En met de koekjes. Als je door blijft eten, misschien is eht dan een idee om bijvoorbeeld pakjes sultana's te kopen? Zodat je 1 pakje sultana eet. Dan is het toch een grotere stap om nog weer een pakje te eten. Je houd het dan gewoon bij een pakje en niet meer...

Mmm... meestal kan ik me er redelijk overheen zetten als vriendinnen erbij zijn. Het gaat niet altijd van harte, maar ik doe het vaak wel, meedoen met iets te snoepen pakken. Maar goed, dat zijn meestal momenten waarvan ik weet dat ik het wel kan hebben. Als ik bijvoorbeeld de rest van de dag nog niets gegeten heb ...
Ik vraag me alleen af hoe ik moet beginnen met zo'n eetlijst. Ik zit nu bijvoorbeeld met de gedachte dat ik morgenvroeg niet al teveel mag pakken omdat ik vanavond zoveel water gedronken heb. (Ik ben daardoor weer iets aangekomen, waardoor ik nu richting de 45 ga. Ik weeg nu iets van 44 hoog...) Eigenlijk mag ik helemaal niks meer pakken na achten, maar goed... Maar ik kan het proberen op een dag dat ik me wel kan beheersen 's avonds.

Jus eten wordt een beetje moeilijk. Ik heb het al nooit lekker gevonden (en mijn ouders gelukkig ook niet) en ik ben vegetarisch... Wat ik wel nog wel 'ns doe is tomatenketchup bij het eten pakken. Maar op wat suiker na zit daar niet zo heel veel in.
Halvarine heb ik nooit lekker gevonden. Vroeger moest ik het wel eten van mijn ouders omdat dat er nou eenmaal bijhoorde, maar sinds de eerste niet meer. Nu word ik al misselijk als ik het alleen maar ruik, dus liever niet... (Ik weet dan niet of ik mezelf het onbewust heb aangeleerd of dat ik het echt niet lust.)
Dat van die koekjes is een goed idee. Wij hebben ze ook in huis. 'k Had vandaag voor het eerst sinds tijden weer een heel pakje liga op, en daar was ik toch best wel trots op

[Dark Dawn]

girl-in-trouble schreef op 26-07-2006 @ 00:38 :
Mmm... meestal kan ik me er redelijk overheen zetten als vriendinnen erbij zijn. Het gaat niet altijd van harte, maar ik doe het vaak wel, meedoen met iets te snoepen pakken. Maar goed, dat zijn meestal momenten waarvan ik weet dat ik het wel kan hebben. Als ik bijvoorbeeld de rest van de dag nog niets gegeten heb ...
Ik vraag me alleen af hoe ik moet beginnen met zo'n eetlijst. Ik zit nu bijvoorbeeld met de gedachte dat ik morgenvroeg niet al teveel mag pakken omdat ik vanavond zoveel water gedronken heb. (Ik ben daardoor weer iets aangekomen, waardoor ik nu richting de 45 ga. Ik weeg nu iets van 44 hoog...) Eigenlijk mag ik helemaal niks meer pakken na achten, maar goed... Maar ik kan het proberen op een dag dat ik me wel kan beheersen 's avonds.

Jus eten wordt een beetje moeilijk. Ik heb het al nooit lekker gevonden (en mijn ouders gelukkig ook niet) en ik ben vegetarisch... Wat ik wel nog wel 'ns doe is tomatenketchup bij het eten pakken. Maar op wat suiker na zit daar niet zo heel veel in.
Halvarine heb ik nooit lekker gevonden. Vroeger moest ik het wel eten van mijn ouders omdat dat er nou eenmaal bijhoorde, maar sinds de eerste niet meer. Nu word ik al misselijk als ik het alleen maar ruik, dus liever niet... (Ik weet dan niet of ik mezelf het onbewust heb aangeleerd of dat ik het echt niet lust.)
Dat van die koekjes is een goed idee. Wij hebben ze ook in huis. 'k Had vandaag voor het eerst sinds tijden weer een heel pakje liga op, en daar was ik toch best wel trots op

Zo'n eetlijst kun je bij de dietiste krijgen, en dan is het ook makkelijker om er aan te beginnen. Je kunt voor de dietiste een verwijzing krijgen van de dokter.. en er zijn wel manieren om er voor te zorgen dat je ouders er niet achter komen, dokters en psychologen hebben namelijk zwijgplicht en mogen, als jij dat niet wilt, je ouders niets zeggen.
Om even terug te komen op dat kliniek, je kunt daar wél terecht komen, omdat je duidelijk psychische problemen hebt, sorry. Daarbij loop je door een tekort van bijvoorbeeld kalium kans op een hartaanval. en dat is natuurlijk gevaarlijk.
En trouwens, van water kom je niet aan, je valt er eerder vanaf. Mensen die afvallen moeten veel water drinken.
Ik denk niet dat je een eetlijst ofzo zelf moet maken, want dan kan je denk ik juist controle problemen krijgen waardoor je nóg meer controle wilt.

[girl-in-trouble]

Dark Dawn schreef op 26-07-2006 @ 15:09 :
Zo'n eetlijst kun je bij de dietiste krijgen, en dan is het ook makkelijker om er aan te beginnen. Je kunt voor de dietiste een verwijzing krijgen van de dokter.. en er zijn wel manieren om er voor te zorgen dat je ouders er niet achter komen, dokters en psychologen hebben namelijk zwijgplicht en mogen, als jij dat niet wilt, je ouders niets zeggen.
Om even terug te komen op dat kliniek, je kunt daar wél terecht komen, omdat je duidelijk psychische problemen hebt, sorry. Daarbij loop je door een tekort van bijvoorbeeld kalium kans op een hartaanval. en dat is natuurlijk gevaarlijk.
En trouwens, van water kom je niet aan, je valt er eerder vanaf. Mensen die afvallen moeten veel water drinken.
Ik denk niet dat je een eetlijst ofzo zelf moet maken, want dan kan je denk ik juist controle problemen krijgen waardoor je nóg meer controle wilt.

Ik ga binnenkort ook naar de dokter. Het is nog niet zeker of ik dan een eigen verzekering heb, maar zo niet dan zeg ik gewoon dat ik het zelf nodig vond om te gaan. Zolang ze maar niet denken dat ik ga vertellen waarom, want dat hou ik liever voor me. (Eten, depressie, snijden...) Al zal het waarschijnlijk wel moeilijk worden om die stap te nemen.
Ik hoop echt niet dat het zo ver komt dat ik in een kliniek beland, want dat wil ik echt niet. Misschien kan ik met hulp wel dingen gaan eten die wel de stoffen bevatten die ik nu tekort kom...
Ik hoop alleen niet dat de huisarts dan zegt dat ik medicijnen moet gaan slikken, want dat wil ik echt niet. (Ik heb wel eens gehoord dat ze bij een combinatie van eetprobleen en depressie antidepressiva voorschrijven... Maar dat weiger ik dan echt. Ik heb geen zin in al die bijwerkingen.)
Mmm... ik weet net... Ik denk dat ik ervan aankom omdat het meer is als wat ik op een normale dag neem...

[girl-in-trouble]

Als ik me vandaag aan mijn zelfgemaakte lijstje kan houden, ben ik op zich niet ontevreden... Maar toch, echt goed is anders. Door dit hete weer heb ik echt totaal geen honger... Wat dat betreft heb ik liever een gewone schooldag, dan kan ik toch iets meer eten.
Morgen weer werken... Ik 'verheug' er nu al op. Weer een hele lading commentaar. Misschien scheelt het als ik voor de verandering een liga meeneem naast m'n boterham en fruit. Hopelijk vinden ze het dan wel genoeg.

[Redhair]

Hey,
Ten eerste wil ik iets kwijt over een opname in een kliniek. Jij zegt steeds dat je nog niet zoveel ondergewicht hebt dat je opgenomen moet worden, maar je hoeft helemaal geen ondergewicht te hebben voor een opname. Er zijn zoveel verschillende eetstoornissen, ook waarbij je een gezond gewicht kan hebben. Daar kan je ook voor worden opgenomen, want bij een opname gaan ze je niet op gezond gewicht helpen en weer naar huis sturen, maar daar leren ze je om te gaan met eten, er wordt aan je zelfbeeld gewerkt, ze proberen je eetstoornis te genezen, niet alleen je ondergewicht te verhelpen.

Ik heb al jarenlang eetstoornissen. Heb anorexia gehad, nu nog boulimia.
Ik heb al tijden een goed bmi, maar in december zei mijn huisarts dat ik maar eens een opname moest overwegen. Ik heb het niet gedaan. Deels om een reden die jij kent, ik wilde mijn ouders niet teleurstellen, ze dachten dat het goed ging. Daarnaast had ik al een zooi hulpverleners gehad, waar het niet mee opschoot.
Toch blijft professionele hulp het beste. In je eentje uit je eetstoornis komen is moeilijk, heel moeilijk. Je zit nou eenmaal in een bepaald patroon vast. Al blijft je verstand zeggen dat je meer moet eten, dat dit slecht is, je gevoel wil in dat patroon blijven, wat vertrouwd is en je 'controle' geeft.

Ik zal je eens wat zeggen, je hebt geen controle. Het lijkt alsof je contole over jezelf hebt, als je elke dag weegt, als je kcal telt, als je hoeveelheden telt, maar je bent de controle juist totaal kwijt. Je zit vast in een web van gevoelens, van angsten, van onzekerheden. Je zit vast in een bepaald patroon, je bent depressief. Waarom ben je depressief als je controle zegt te hebben? Juist, omdat het er niet is.
Je hebt pas controle over jezelf als je in ziet dat je echt een eetstoornis hebt, als je eraan werkt. Met eraan werken bedoel ik niet in plaats van een koekje een appel, verder niets extra's eten, maar er echt aan werken, allicht met professionele hulp. Neem bijvoorbeeld Sonho, zij heeft waarschijnlijk wel (een deel) controle terug, zij heeft weer grip op zichzelf.

Je kan langzaam dood gaan aan een eetstoornis, je maakt je lijf sowieso stuk. Ik ben nog nooit normaal, regelmatig ongesteld geweest, vraag me ook af of ik wel vruchtbaar ben. Door langdurig tekort van bepaalde voedingsstoffen heb ik bijna altijd pijn in mijn kniegewrichten. Dat zijn twee hoofddingen die ik merk, maar er is vast nog veel meer naar de knoppe.

Meisje, ik hoop voor je dat alles met die verzekering zo snel mogelijk geregeld is, zodat je hulp kan zoeken. Hiermee doorgaan is echt een aanslag op je lichaam en zeker ook op je geest. Sterkte.

Trouwens, ben je echt 18? Zoja, waarom zou je nog een verklaring afleggen aan je ouders als ze zien dat je bij je huisarts bent geweest? Ze hoeven niet meer alles te weten, ze hoeven niet meer te bepalen of iets ernstigs genoeg is om jou naar de huisarts te laten gaan. Mocht je nog met die oude verzekering gaan, en je ouders het via dat afschrift zullen zien, moet je geen smoes bedenken. Je kan gewoon zeggen dat je voor bepaalde dingen, die je niet met hun wilt delen, langs de huisarts wilde. Je hebt recht op die privacy.

[Redhair]

Ik keek net bij E&D en zag wat jij elke dag eet. Daar moet je echt wat veranderen, dat kan je alvast proberen zelf te doen.

Ten eerste, wat met dit warme weer zo belangrijk is, je drinkt veel te weinig water. Je lichaam heeft vocht nodig. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid water is twee liter geloof ik. Van water kom je niet aan, daar hoef je niet bang voor te zijn. Ja, als je veel drinkt en daarna gaat wegen, zal je gewicht hoger zijn, maar het is geen vet wat opgeslagen wordt. Je verliest vocht door urine en zweet en dergelijke, daarnaast heb je gewoon vocht nodig.

Ten tweede, als jij al brood eet is dat een boterham als lunch. Als ontbijt neem je activia en een paar lepels cruesli.
Besef dat eten brandstof is, energie, je hebt het nodig om goed te funcioneren, op alle gebieden. Lichamelijk heb je die energie nodig om te kunnen bewegen, werken, etc.
Geestelijk om je te kunnen concentreren, om logisch na te denken. Ook heb je die energie nodig om je goed te voelen.
's Ochtends moet je 'tanken', brandstof krijgen. Eten dus. Daar gaat je lichaam op werken. Je verbruikt die energie met beweging, verbrandt het.
Twee lepels cruesli is echt niet noemenswaardig, daar schiet je lijf niets mee op. Twee boterhammen als ontbijt, dat is al een stuk beter. Veel mensen krijgen dat 's ochtends hun strot niet in, dat komt door gewenning. Je moet jezelf aanleren 's ochtends te eten. Echt, ontbijt is de belangrijkste maaltijd, veel mensen vergeten dat. Die twee boterhammen (met beleg!) zullen ook niet als vet worden opgeslagen, die worden verbrandt.

[liek88]

Wat een hoop wijze woorden redhair daar heeft ze vast wat aan

[Tinkerbellina]

je moet goed nadenken over je geluk:
ben je nu gelukkig, nu je zo dun bent?
en was je een tijd geleden toen je wat meer woog minder gelukkig?

waarschijnlijk niet.
ik ben 4 jaar geleden flink afgevallen, en woog 39 kg met n lengte van 1.53m
ik was alleen maar bezig met het niet eten, k dacht er wel heel de tijd aan en k wilde me ook de hele dag wegen.
ik sloeg etentjes en afspraken met vrienden over, omdat ik niet wilde dat ze zouden gaan zeuren dat k (bijna) niets at.
ik was toen dus zeker niet gelukkig!!
inmiddels ben k wel wat aangekomen, maar k zit nu op n bmi van 23,5. k heb dus geen overgewicht, maar wel n btje n buikje. maar goed, k ben nou veel gelukkiger: k kan gewoon lekker eten, en k sport er heel veel bij. zo wordt het dus gecompenseerd als het ware. ik wil daarmee aangeven dat het inderdaad het belangrijkste is dat je jezelf accepteert: n btje vet hoeft niet per se lelijk te zijn. er zijn natuurlijk wel bepaalde jongens die n vriendin willen die maximaal 55 kg weegt, maar zou jij iets met zo'n oppervlakkige drol willen beginnen? ik in ieder geval niet!!!

[G. -]

Je erkent beter eerst zelf dat je een eetstoornis hebt, ik wéét dat eetstoornissen (zoals de meeste wel denken) niet altijd uit een obsessie voor gewicht voortkomen. 2 jaar geleden deed ik er een op als uiting van een depressie, zelfs al heb ik mezelf altijd te mager gevonden. Misshien is een dokter raadplegen een zeer goed idee, want je wil niét in het ziekenhuis belanden, geloof me. Dan hangt meteen je vuile was buiten en gaat iedereen je bekritiseren, en daar heb je geen nood aan.

[Sherpao]

girl-in-trouble schreef op 06-07-2006 @ 16:53 :
Ik zit een beetje met een probleem, omdat ik het allemaal niet meer weet. Ik denk alleen wel dat ik behoorlijk slecht bezig ben.

Ik kom op een dag lang niet aan de basishoeveelheden eten per dag (dan heb ik dat al nooit gehaald, ik eet vanaf m'n geboorte al te weinig, maar oké).
En dat terwijl ik al te licht ben. Ik weet niet of je hier gewichten mag noemen, maar voor het idee: Om op een BMI van 18,5 uit te komen zou ik zo'n 7 kilo moeten aankomen.
Snoepen is bij mij echt een ramp. Ik probeer het vol te houden om het niet te doen, ik ben er half bang van. Maar als ik het een keer doe, raak ik behoorlijk in paniek.
Ik sta iedere dag op de weegschaal om te kijken hoeveel ik afgevallen of aangekomen ben. Ik moet dit van mezelf iedere dag doen als een soort van controle, daarom is logeren ook niet makkelijk voor me. Ik heb een obsessie voor getallen.
Verder train ik als het kan iedere dag heel hard omdat het zo goed voelt.
Tot slot ben ik best wel bang om aan te moeten komen. M'n vriendin zegt dat ik eigenlijk wat zou moeten aankomen, een kilo of 5, maar dat durf ik niet. Ik ben bang dat ik me dan weer net zo ongelukkig ga voelen als een paar jaar terug, toen ik ook iets meer woog. Naar mijn idee weeg ik nu al 1 kilo teveel en die zou ik er graag af hebben.

Toch blijf ik erbij dat dit niet echt een eetstoornis is. Ik zou niet weten welke het dan zou kunnen zijn... Ik heb niet de kenmerken... Ik weet alleen dat dit niet goed is...

Niet zeuren, gewoon eten.

[*saartje87*]

Anno 1986 schreef op 25-07-2006 @ 21:31 :
Ik zag deze rubriek staan. Voornamelijk lijkt het te gaan over Annorexia. Zijn er mensen die Boulumia hebben, of niet direct een eetstoornis maar meer een eetprobleem. En die daar misschien even over willen PM-en. Ik wil in verband met privacy niet teveel hierop zetten. Maar zou graag eens een ervaring delen met 'lotgenoten' .

Sterkte voor iedereen, en grtjs.

hai! las je berichtje, ik heb nu sinds me 13de annorexia, sinds de laatste 2 jaar- ongeveer- boulimia... over een paar weken word ik opgenomen,klinkt best erg ofzo maar ik wil er gewoon alles aan doen om nu beter te worden... bij mij is het gewoon als het eventjes niet zo lekker loopt in me leven,verkering uit, sinds paar weken me baan kwijt(contract afgelopen),gaat het helemaal fout, door mijn eetprobleem kan ik gewone problemen niet aan ... en ik wil daarom er gewoon van af zodat ik ik zekerder word van me zelf ,en niet alles op mezelf afreageer als het eventjes niet zo lekker loopt allemaal...

[*saartje87*]

heb alleen geen idee hoe dat pm-en werkt ..

[girl-in-trouble]

Tinkerbellina schreef op 30-07-2006 @ 16:38 :
je moet goed nadenken over je geluk:
ben je nu gelukkig, nu je zo dun bent?
en was je een tijd geleden toen je wat meer woog minder gelukkig?

waarschijnlijk niet.
ik ben 4 jaar geleden flink afgevallen, en woog 39 kg met n lengte van 1.53m
ik was alleen maar bezig met het niet eten, k dacht er wel heel de tijd aan en k wilde me ook de hele dag wegen.
ik sloeg etentjes en afspraken met vrienden over, omdat ik niet wilde dat ze zouden gaan zeuren dat k (bijna) niets at.
ik was toen dus zeker niet gelukkig!!
inmiddels ben k wel wat aangekomen, maar k zit nu op n bmi van 23,5. k heb dus geen overgewicht, maar wel n btje n buikje. maar goed, k ben nou veel gelukkiger: k kan gewoon lekker eten, en k sport er heel veel bij. zo wordt het dus gecompenseerd als het ware. ik wil daarmee aangeven dat het inderdaad het belangrijkste is dat je jezelf accepteert: n btje vet hoeft niet per se lelijk te zijn. er zijn natuurlijk wel bepaalde jongens die n vriendin willen die maximaal 55 kg weegt, maar zou jij iets met zo'n oppervlakkige drol willen beginnen? ik in ieder geval niet!!!

Als ik niet op een voor mij te laag gewicht kom, voel ik me redelijk oké, maar ik kan nog steeds niet goed tegen aankomen. Maar het voelt wel beter als het gewicht waar ik vroeger op zat, al was dat maar iets meer dan 2 kilo meer... (en dat was ook ondergewicht, maar dat zit wel een beetje in de familie)
Alleen dat gedoe er omheen maakt me niet gelukkiger. Het schept verplichtingen, zoals 1 keer per dag op de weegschaal staan. (Voorgaande jaren deed ik dat nog veel vaker, maar dat heb ik mezelf gelukkig afgeleerd.)

Uit je eigen problemen, ben je daar op eigen kracht uitgekomen?

Maar je hebt wel gelijk. Een beetje zwaarder zijn betekent niet meteen dat je lelijk bent. Ik vind een vriendin van me er ook goed uitzien. Alleen het probleem bij mij is dat ik alleen maar aankom in mijn benen, terwijl ik mijn buik juist te dun vind...
Het enige is wel dat ik nooit sexy zou kunnen zijn voor jongens. Ik ben alles behalve wat jongens willen...