18-09-2009, 00:47 | |
Dag liefjes, bij dezen een prachtigmooi nieuw topic Omdat de vorige vol was.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
Advertentie | |
|
18-09-2009, 10:05 | |
Knuffel voor Darkfairy en Nijn. }
OT: Vrijdag, alleen vanmiddag nog werken en dan is het alweer weekend. Ik heb het idee dat de week nog maar net begonnen is, maar dat zal wel liggen aan het feit dat ik woensdag een dag vrij had. Had ik dat elke week maar. Gister ging het werk niet zo super omdat ik steeds kriebelhoest had. En probeer dat maar eens te onderdrukken. Ik ben bang dat het vandaag niet zoveel beter gaat eerlijk gezegd, maar we zien het wel. |
18-09-2009, 13:18 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
(@Yana: ik mail je straks of morgen even terug, even overzicht krijgen in wat ik wanneer verder doe etc. Dikke knuf iig. En het zou mooi zijn als je kunt zeggen 'dit is mijn bodem. verder ga ík niet.' maar ben je je bodem niet allang voorbij? Jóuw bodem? Ben jij het nog die verder zakt of heb je een groot deel van jezelf al ergens achter gelaten?) |
18-09-2009, 14:19 | ||
Citaat:
Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar ik weet zeker dat het je lukt Ik ben ook hard op weg om het kleine meisje in mij uit te horen en ik heb ook zo echt mijn duistere dagen en momenten. Alleen ik leer zo wel mijzelf én dat meisje meer te accepteren. Zij en ik mogen er allebei zijn, zij is mij en ik ben haar. Anyhow, vaag verhaal. Misschien iets onsamenhangend, maar ik ben gewoon moe, kapot en op
__________________
What good is religion when it's eachother we despise
|
18-09-2009, 15:40 | |
Verwijderd
|
Ik word er echt zo ziek van dat ALLES wat ik probeer verkeerd uitpakt. Alles wat ik zeg wordt verkeerd begrepen en alles wat ik doe eindigt in een compleet fiasco. Ik word er echt moe van. En uitleggen kan ik wel tachtig keer doen, maar uiteindelijk maakt het gewoon geen fuck uit.
Ik kan door de bomen het bos ook niet meer zien. Iedere keer nieuwe regeltjes, nieuwe verboden, nieuwe verplichtingen. Geen wonder dat ik steeds fouten blijf maken, ik kan het gewoon niet bijhouden. Maar ik blijf maar denken: 'Veel slechter kan het niet worden, toch?' Nou daar vergis ik me toch iedere keer weer sterk in. Positief blijven is zo moelijk soms, maar iets anders zit er niet op, hè? |
18-09-2009, 15:56 | |
Ik heb melancholische muziek en een melancholisch hoofd en de zon buiten maar ik kan me weer eens nergens toe zetten. Vanavond ga ik uit met mijn vriendje maar na al die moeilijke gesprekken weet ik niet hoe leuk dat wordt. Ik moet ergens heen, hier weg, iets dóén maar doe het maar eens.
doe het maar eens, Roosje! Ik heb mezelf toch beloofd nooit nooit nooit mijn naam zonder hoofdletter te schrijven. En omdat ik mezelf drie miljoen andere dingen heb beloofd, die allemaal fakking belangrijk zijn omdat ík fakking belangrijk ben - of dat in elk geval zou moeten zijn - ga ik nu naar de HEMA, daar schrijven, een kopje thee drinken & een tompouce eten. Zó. Uurtje later na de HEMA editdepedit @ Nijn*: negatieve berichtjes horen óók in een prachtigmooi topic. Zonder lelijk zo er geen mooi zijn, toch? Zonder negatief geen positief, de diepe dalen maken ook de hoge pieken. (-: Doe je een beetje rustig aan meisje? Niet jezelf veroordelen. Doe maar een beetje lief wezen voor dat kleine meisje.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
Laatst gewijzigd op 18-09-2009 om 17:12. |
18-09-2009, 15:59 | |
Ik denk dat ik ziek-ig ben.
En ik steek mijn kop ervoor in het zand. Ik heb geen tijd om ziek te zijn. Oja, en ik moet nou echt mijn perfectionisme eens laten varen en ervan uitgaan dat ik het wel goed doe op mijn werk en dat je na 4 weken niet direct alles goed kunt doen en dat dus rustig op moet bouwen. En misschien moet ik het ook een tandje rustiger aan doen in mijn leven in het algemeen... Ik hol van hot naar her met werken, voorbereiden, sporten, vrijwilligerswerk en sociale verplichtingen (al heb ik die al niet zo heel veel eigenlijk). Pff. Laatst gewijzigd op 18-09-2009 om 16:34. |
18-09-2009, 16:26 | ||
Citaat:
ot. de crematie was mooi en veel mensen moesten huilen. en het zat er helemaal vol. al zijn vrienden en kenissen moesten blijven staan. en het waren/zijn er zoveel dat er een stel niks konden zien. en zelfs buiten zijn gaan wachten tot dat het allemaal klaar was. maar ik heb geen traan gelaten en ik had er totaal geen gevoel bij. ik weet dat ik erbij zat en het meemaakte en dat hij er nou echt niet meer is. maar of het door wil dringen geen idee. en hun klein kind gingen post sturen naar me oom. door middel van 'bellen blaas post'. door mooie bellen te blazen. want ze hadden haar gezegd dat ze geen post baar de brieven bus kon sturen. in de hemel want dat hebben ze niet in de hemel. maar ze kon het wel versturen door hele mooie bellen te blazen bij de kist. en dat vond ik zo mooi om te zien dat ze dat geloofde. en ze draaide hele mooie muziek. en ze vertelde zijn levensverhaal en lieten foto's van hem zien. die ik zelfs nog nooit had gezien van toen hij jonger was tot en met nou. en er werd een gedicht opgelezen van zijn dochter. die iemand anders voor haar voor las. en daarna zijn we met zijn alle naar zijn stam cafe gegaan. en daar voelde ik me vanaf de eerste minuut al ongemakkelijk. en na een tijdje begon ik te vragen of me moeder mee terug wou gaan. want ik begon me werkelijk aan alles te irriteren. maar me moeder wou eerst wel gaan en toen toch niet. wat ik eigenlijk wel snap want het is haar enige broer. en toen zou een neef me weg brengen maar die wou ook nog blijven wat ik ook wel snap. en toen wou een andere neef en zijn vriendin me weg brengen. die ook nog woude blijven een half uurtje en dat snap ik allemaal. en toen ben ik met zijn moeder zijn vader en een van hun zussen meegereden. en ik heb net onze hond uitgelaten. en nou ga ik het lekker rustig aan doen want ik ben bekaf.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
18-09-2009, 16:33 | |
Vandaag lekker een dagje vrij en het is mooi weer en de zon schijnt en ik kwam zoveel leuke mensen tegen afgelopen week, daar word ik blij van
Woensdagavond m'n buurvrouw die een bloemetje kwam brengen omdat ze vond dat ze dinsdagavond wel heel erg bot tegen me geweest was toen ik aan de deur was komen vragen of er een pakje van mij bij haar bezorgd was, vanmiddag een vrouw bij wie ik een rokje op ging halen wat een collega van me gekocht had via marktplaats, die het zo lief vond dat ik dat voor haar wilde doen en daarna een man in een auto die heel hard 'proost' riep toen ik langsliep en keihard moest niesen Doet me echt goed Verder een drukke dag, vanmorgen laarzen gekocht voor bij m'n jurkje, met een hakje wat ik al heel lang wil maar nooit lukt met m'n zooltjes maar nu wel vanmiddag naar het ziekenhuis. Ik kom niet in aanmerking voor de immunotherapie want ik heb niet alleen een allergie voor grassen maar nog voor veel meer. Ik moet een keertje langs bij de longconsulente om gewoon een wat informeler te babbelen over hoe het nou is om zo jong al chronisch ziek te zijn en daardoor dingen niet meer (goed) te kunnen enzo. Lijkt me wel goed al vind ik dat ik er op dit moment wel goed mee omga Vanavond verjaardag in Amsterdam dus nu snel ff pizza eten en verkleden en dan daarheen En dan lekker weekendje thuis, wordt mooi weer dus kan ik mooi de tuinset in de olie zetten enzo
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
Ads door Google |
18-09-2009, 16:35 | |
@ Darkfairy: fijn dat het een mooie crematie was! Doe voor de rest van vandaag maar lekker rustig aan.
OT: alweer vrij, was een kort middagje en ik vind het helemaal niet erg Het bellen ging nog steeds niet geweldig omdat ik steeds moest hoesten en als je dat gaat onderdrukken, krijg je een kraakstem Nu ga ik lekker koken en straks Popstars kijken. |
18-09-2009, 17:30 | |||
@Darkfairy: Fijn dat je een mooi afscheid hebt gehad van je oom. Misschien dringt het nog niet helemaal tot je door, of misschien heb je de heftigste schok al gehad? Iedereen rouwt op zijn eigen manier, en dat is prima!
Citaat:
Citaat:
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|
18-09-2009, 17:44 | |
Hawahaai: dankje voor de tip Ik zal het proberen, want ik merk inderdaad wel dat het me allemaal veel energie kost.
Ik ben echt even heel boos nu, al is het onterecht en dat weet ik ook wel. Maar ik keek er naar uit om eindelijk weer even met hem alleen te zijn, is hij ziekig en wil dus niet dat ik kom vanavond. En het is niet dat ik dat niet begrijp, maar de laatste tijd zijn we bijna niet alleen geweest behalve in de auto of 's nachts in bed, en dat vind ik nou echt meetellen. En dan wil hij wel morgenmiddag afspreken, maar dan wil hij iets gaan doen met anderen erbij en ik heb daar gewoon geen zin in. Ik wil gewoon tijd met hem alleen doorbrengen, dat is toch niet zo gek? En morgenmiddag komt mij verdomd slecht uit, wat dus betekent dat ik gewoon vanavond nog veel moet doen en morgenochtend weer vroeg moet opstaan om morgen ook nog veel te kunnen doen, terwijl het plan was vanavond bij hem slapen, morgenmiddag bij hem schoolwerk doen en dan in de avond weer samen iets doen. Dus dat is gewoon weer een nacht slecht slapen omdat ik me druk maak over mijn planning en ik moet morgenochtend vroeg opstaan. Ik ben boos omdat hij mijn planning in de war brengt. Omdat het met hem uberhaupt slecht afspraken maken is en ik ben altijd degene die moet inleveren. Want hij heeft nooit tijd dus ik moet tijd maken op de momenten die hij wel vrij heeft. Ik moet morgen mijn hele middag vrij houden omdat ik niet weet hoe laat hij komt. Ik kan er slecht tegen om afspraken pas kort van tevoren te weten. Ik kan er slecht tegen als mijn planning in de war gegooid wordt. Ik kan het even niet hebben dat hij zegt dat ik dan maar vanavond en morgenochtend veel moet doen, zodat mijn schoolwerk af is. Dat klinkt alsof hij bepaalt wanneer ik mijn schoolwerk doe, dat klinkt alsof ik dan maar de hele nacht moet doorwerken zodat ik tijd vrij heb wanneer het hem uitkomt. En zo klinkt het net alsof er alleen maar slechte dingen zijn, dat is niet zo. Er zijn genoeg dingen wel leuk aan hem. Ik ben te afhankelijk van hem, denk ik. Ik ben nog nooit boos geweest omdat iemand een afspraak afzegde, ik heb nog nooit de behoefte gehad om uberhaupt met mensen af te spreken. Ik vind het irritant dat ik die behoefte bij hem wel heb, dat ik me nu echt boos en gekwetst voel omdat hij heeft afgezegd. Ik ben gewoon even op. Ik ben moe, ik krijg geen rust in mijn hoofd, ik krijg geen genoeg slaap. Ik kan de rust niet vinden om een normaal boek te lezen of om televisie te kijken. Ik kan de rust niet vinden om te slapen. En nu ben ik boos en teleurgesteld dus heb ik helemaal geen rust meer. En ik ben gestresst omdat mijn planning in de war is. En ik weet nu al dat als ik hem morgen zie ik dit allemaal vergeten ben. Dat ik niet meer boos op hem ben. Dus ik ga nu zorgen dat ik met mijn schoolwerk ver kom. Ik ga niet de hele nacht doorwerken, ik ga morgen niet vroeg opstaan want ik ben doodop. Want als ik dat allemaal wel doe, zul je net zien dat hij morgen ook afzegt en dat heb ik mijn rust opgeofferd voor niks. Als ik dit later teruglees, zal ik vast om mijn eigen (overdreven) reactie kunnen lachen.
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
|
18-09-2009, 20:48 | |
@Heksjuh: Ik kan me je boosheid wel heel goed voorstellen hoor! Je hebt het best wel druk met je studie en je hebt het allemaal zo gepland dat het kan, dan is het lastig dat hij afzegt op het laatste moment. Mijn vriendje wilde in het begin ook niet dat ik langskwam als hij niet lekker was, maar dat is maar onzinnig gedoe hoor . Waarom zou dat niet kunnen? En anders moet je morgen gewoon zeggen dat je het zo leuk zou vinden om weer eens echt iets samen, met z'n tweetjes te doen.
OT: tja. Ik weet niet. Waaah, het is een beetje chaos. Mijn rooster stond online en nu komt het ziekenhuis toch wel héél erg dichtbij. En het rooster valt enerzijds mee en anderzijds tegen, want ik wíst natuurlijk wel dat het volle dagen zouden worden, maar nu ik het zo zwart op wit zie is het ineens wel heel erg realistisch. Daarnaast is mijn klus bij mijn huidige werk bijna af en dat vind ik stom. Degene die me heeft aangenomen had namelijk gezegd dat er nog wel voor máánden werk zou liggen. Nou, of hij kan het niet inschatten, of ik werk sneller dan hij denkt, of ik heb het verkeerd gedaan, maar in elk geval ben ik nu (na krap een maand) echt al klaar. Alleen nog dossiers in mappen stoppen, maar dan heb ik het ook wel gehad. En ja, dan heb ik nog 3/4 weken over, en ik wil me gewoon niet gaan vervelen want dat is zeker in het begin van de herfst funest voor me. Ik heb al wel even op de site van Randstad gekeken, daar staan wel leuke dingen op (bijvoorbeeld groepsleider gehandicaptenzorg, dat klinkt wel tof), maar ik weet niet of je dat ook als tijdelijk werk kan doen. Maar ik heb ook geen zin om drie weken nog domme dingen te gaan doen als stickers plakken of schoonmaken. Dan val ik echt om van de saaiheid. Hmm, een uitzendbureau is zeker niet op zaterdag open? Nouja, ik ga gewoon volgende week langs. Morgen lekker hardlopen, genieten van de zon, nieuwe kleren kopen voor mijn verjaardag, fietsen naar vriendje en dan lekker naar een feestje van een vriend en vriendin .
__________________
you may say i'm a dreamer, but i'm not the only one (john lennon, imagine)
|
19-09-2009, 11:03 | |
Verwijderd
|
Kutziektekutziektekutziekte
Ik wil nooit meer ziek zijn. Ik wil die zorgen niet meer, ik haat medicijnen (altijd kwijt :$), ik haat dat gepiep en gehoest en zorgelijke blikken en prikken, ik heb een hekel aan mensen die denken dat ik me aanstel, mensen die denken dat ze weten hoe ik me voel, mensen die denken dat ik elk moment dood neer kan vallen (nog geen plannen wat dat betreft!). Ik haat grafieken, ze gaan allemaal naar beneden en ik voel het. 40 procent is echt te weinig. En zinvolle opmerkingen helpen niet echt. Kan je niet doorlopen? Denk je echt dat jij zo oud wordt? Gaat het wel? Moet je niet gewoon terug? Goh, wat goed zeg, dat je al die dingen nog gewoon doet! jskbdnliu gherboyguf! Soms wordt ik er gewoon zo boos van. Zoals nu. Omdat het net lijkt alsof ze samenspannen. Over het algemeen ben ik er vrij positief over, maar nu krijg ik weer een slechte periode, dat voel ik. Ik vind het niet eerlijk |
Advertentie |
|
19-09-2009, 11:53 | |
Indigo: ik kan me wel voorstellen dat als hij echt niet lekker is hij liever alleen wil slapen. En ik heb ook niet zoveel zin om door hem aangestoken te worden
Beginnen je co-schappen dit jaar? Spannend! Ik hem net gesproken en hij komt pas laat hierheen en we gaan naar andere mensen. Ik heb daar dus echt geen zin in Ik kan hem moeilijk laten kiezen tussen mij of die anderen wat dat vind ik ook weer zo claimerig staan. Ik denk ook niet dat hij het zal begrijpen. Ik vind het ook vervelend dat hij dus al heeft bepaald dat we naar die anderen gaan zonder dat hij aan mij vraagt of ik dat wel wil. Hij komt pas laat en weet ook niet precies hoe laat, wat dus ook betekent dat ik de hele dag moet gaan zitten wachten tot hij er is. En ik heb liever niet dat hij bij mij thuiskomt en zeker niet als mijn zusje er is, dus was ik liever naar hem toegegaan maar hij vond het handiger om hierheen te komen en ik kan er soms gewoon geen speld tussenkrijgen als hij dingen al besloten heeft. Ik vind dit ook weer zo'n dom iets om ruzie over te maken, maar aan de andere kant wil ook niet overkomen alsof ik alles van hem maar pik en als een gansje achter hem aanloop. Maar ik wil er geen ruzie over maken en ik wil hem wel gewoon zien vandaag, en als ik hem wil zien zal ik dus wel meemoeten met waar hij naar toe wilde gaan. Ik vind het naar dat de eerste ergernissen zich nu al hebben opgestapeld bij mij Ik ben iemand die dingen heel strak gepland wil hebben, hij is niet zo. En dat botst nu en ik ben bang dat hij het niet begrijpt en we echt ruzie krijgen als ik er iets van zeg. En als we echt ruzie krijgen weet ik al dat ik er als zwakste uitkom, want ik kan het niet goed onder woorden brengen. En ik wil niet claimerig overkomen, alsof hij van mij niks anders mag doen in zijn weekend dan bij mij zijn. Ik vind het maar irritant om verliefd te zijn. Het had me anders echt niks kunnen schelen wat hij deed en dan had ik gewoon het hele weekend zelf kunnen bepalen wat ik doe. Nu ben ik boos maar wil ik hem toch ook wel zien, anders had ik gewoon kunnen zeggen dat hij maar alleen gaat. Ik ben benieuwd hoeveel van mijn boosheid nog over is als ik hem straks zie.
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
|
19-09-2009, 13:00 | |
@ Heksjuh: Ik snap je boosheid wel. Maar waarom zou je de hele middag op hem zitten gaan wachten? Doe lekker wat je wilt en mocht hij dan eerder komen dan jij verwacht had en je bent nog ergens mee bezig, dan wacht hij maar even. En ik zou wel tegen hem zeggen dat jij het fijn vindt af en toe ook iets samen te doen in plaats van met andere mensen erbij. Ik heb dat ook een poosje gehad met mijn vriend, het leek wel alsof hij altijd andere mensen mee wilde hebben als we ergens heen gingen. Terwijl ik liever lekker met z'n tweetjes wilde gaan. Wij hebben wat dat betreft ook botsende karakters: hij is heel extravert en heeft graag veel mensen om zich heen, ik voel me nooit zo op m'n gemak bij veel mensen en ben dan ook vrij stil. Het beste is gewoon aan te geven als je het ergens niet mee eens bent of iets niet wilt. Hij zegt dat het hem niet goed uitkomt dat je gisteren bleef slapen, jou komt het niet goed uit dat hij vanmiddag komt. Jij hebt evenveel recht om te zeggen dat je niet kan als hij. En ik begrijp dat je hem graag wilt zien en daarom toch instemt met zijn voorstel. Maar bewaak je eigen grenzen op dit punt een beetje en stem niet altijd over mee in. Hij mag ook wel een beetje moeite doen om je te kunnen zien.
OT: ik ben superactief bezig. Ik heb al de hele kamer gestoft, 1x gewassen, de 2e was zit nu in de wasmachine en ik ga nog het hele huis stofzuigen, kamer en keuken dweilen, was ophangen en wc schoonmaken. Oja, en nog een verjaardagskaart kopen voor m'n broertje, als ik daar nog tijd voor heb. Edit 1: alles is gelukt, wel met hulp van vriendje. Edit 2: @ Heksjuh en Yana: het gaat mij ook nog niet makkelijk af hoor, grenzen aangeven, ik ben ook heel makkelijk bespeelbaar en stem snel toe, ook al komt mij dat niet goed uit op dat moment. Het scheelt wel dat we inmiddels samenwonen. Laatst gewijzigd op 19-09-2009 om 22:37. |
19-09-2009, 13:09 | |
@Heksjuh: jup, junior-coschappen officieel, maargoed. En wat betreft je vriendje: je hoeft toch niet meteen ruzie te maken om zoiets? Je kunt gewoon op een ander moment (dus niet vandaag als hij komt ofzo) zeggen dat je het soms lastig vindt dat hij zoveel bepaalt, zonder dat hij vraagt of jij het ermee eens bent. Of in elk geval dat je het deze keer lastig vond. Hij weet toch neem ik aan ook wel dat je graag plant en veel studeert? (En hij moet jou echt wel leren begrijpen hoor! Want anders schiet het niet op.) Tot zover mijn bescheiden mening .
OT: okee, plan is omgegooid. Niet meer hardgelopen, wel lekker gedoucht en toen fijn nieuwe kleren gekocht die mijn moeder wilde betalen ook al wilde ik dat niet per se. Maar nu heb ik een hele fijne dunne broek (geweldig voor dit weer, zal verder in de winter niet echt van pas komen) en een mooi jurkje en een legging (grote stap voor mij) en een pet, want die heb ik al zoveel . Maarrr ik ben tevreden. En nu ga ik even wat slimme dingetjes regelen en dan naar het feestje, wat ergens anders was dan ik dacht en dan óf naar vriendjelief óf naar huis, dat moet ik nog even beslissen. Nouja zon en weekend <33.
__________________
you may say i'm a dreamer, but i'm not the only one (john lennon, imagine)
|
19-09-2009, 13:14 | |
Heksjuh, ik sluit me aan bij Missy.. Geef je grenzen aan! Als je die niet duidelijk maakt, doet hij het een volgende keer weer op zo'n manier. Jij pikt het toch? Snap dat het makkelijker gezegd dan gedaan is hoor, maar je hoeft jezelf niet in drieduizend bochten te wringen, je planning steeds aan te passen omdat hij toevallig wat anders in zn hoofd heeft.
Zegt het meisje dat gisteren voor het eerst een keer duidelijk: "Nee ik kom niet eerder, ik heb nog veel te doen hier en had er niet op gerekend. Dan had je eerder moeten aangeven dat je vrij was" zei, in plaats van "Oh God hij wil dat ik kom dus nu moet ik rennen-vliegen-vluchten om hem tevreden te stellen". En het beviel me best goed .
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|
19-09-2009, 14:13 | |
Ik voel me nogal eenzaam en daar moet echt iets aan gaan veranderen.
Ik heb niet ontzettend veel vrienden, maar ook zeker niet te weinig, dacht ik altijd. Het lijkt alsof ik steeds meer verwijderd begin te raken van hen. Ik kan m'n verhalen niet meer kwijt. Iedereen verwacht alleen maar mijn leuke en vrolijke verhalen, terwijl ik die nu gewoon even niet heb, of heel geforceerd als het dan echt "moet". Ik wil graag kwijt waar ik mee zit, maar ik heb alleen maar steeds sterker het gevoel dat dat helemaal niet kan, dat mensen er geen plek meer voor hebben. Ik was donderdag bij E. en dat deed ontzettend pijn. De sterke band die we hadden lijkt niet meer te zijn zoals het was. Gewoon omdat er geen plek meer is voor wat mij bezighoudt. Het lijkt wel alsof er maar 1 ding in haar leven nog belangrijk is en de rest doet er dan niet toe ofzo. Ik moet het er echt met haar over gaan hebben, alleen ben ik bang dat ze het helemaal verkeerd op gaat vatten... Maar ik voel me op dit moment ook gewoon echt niet fijn in deze vriendschap, terwijl het zo hecht was. Dat kan toch niet zomaar veranderd zijn? Best wel raar: ik ben eigenlijk altijd heel erg op mezelf en dat beviel me altijd wel prima. Maar nu heb ik opeens toch enorm veel behoefte aan mensen die er gewoon voor me zijn. Ik voel me in de steek gelaten. Ik hoop dat ik het zelf gewoon helemaal verkeerd zie, maar er moet in ieder geval echt iets veranderen. Ik voel me klote over die ene gebeurtenis, deze zomer. Ik voel me niet veilig meer daardoor en door die ene gebeurtenis komt alle rotzooi in mij weer naar boven. En dat moet ik echt aan iemand kwijt, maar niemand weet wat er zich in mijn hoofd allemaal afspeelt. En als je niks zegt, dan gebeurt er natuurlijk ook niets... Dus dat moet anders. Ik moet open zijn; ik moet uitzoeken bij wie ik terecht kan. En dat is moeilijk, ik ben degene bij wie alles voor de wind lijkt te gaan. Het meisje dat haar eigen boontjes inmiddels wel kan doppen. Het meisje met de vrolijke verhalen en successen. Niet degene die het echt even niet meer weet. Mijn binnenwereld, die ik alleen ken, en mijn buitenwereld klopten het afgelopen jaar voor het eerst. Ze hoorden bij elkaar, ze waren een eenheid en dat voelde goed. En nu is er weer een enorme scheiding. Hoe ik functioneer in mijn binnenwereld en in de buitenwereld is nu zo ontzettend verschillend. Ik moet proberen om iemand toe te laten in mijn wereld. |
19-09-2009, 19:02 | |
Heerlijk een weekendje met z'n tweetjes in ons huisje lekker samen. Vanmorgen uitgeslapen, gedoucht en lopen tutten, naar de apotheek, boodschappen gedaan, toen even langs het architectuurinstituut voor een boek van hem en naar de Gamma. De rest van de middag geklust En nu heb ik weer een borstel op m'n brievenbus, een whiteboard wat weer aan de muur hangt en drie extra planken in de keuken, super relaxed want veel meer plek en opbergruimte En nu lekker allebei met onze eigen laptop en vanavond tv kijken en samen zijn
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
19-09-2009, 22:32 | |
Verwijderd
|
ok, t feestje was leuk en gezellig en viel reuze mee. Maar ik voel me op het moment alsof ik alles wil opgeven. Mijn eeuwige dieet, en dat ik gewoon stervesdik word zodat iedereen zal zeggen: tsjoh, die is dik! en dat ik stop met studeren, zodat iedereen zegt: goh, zonde he, ze heeft het wéér niet afgemaakt. Ik zou willen stoppen met werken, zodat iedereen zegt: snap je dat nou? Die werkt ook niet voor dr centen!
En dat ik dan iedereen teleurstel. En mezelf het allermeest. Want ik wéét verdomme wat ik wil, wat mn doel is en waar ik voor wil vechten. Maar het lijkt me wel niet gegund, terwijl ik zó mijn best doe. Ik heb vandaag in mijn werk een van de mooiste mensen ontmoet tot nu toe, en ze doet me vreselijk aan hem denken. Aan hem, die me vandaag een mail heeft gestuurd waar ik zó ontroerd van ben, dat ik het ga uitprinten, woord voor woord ga vertalen, en nooit meer ga vergeten. Zij doen wat ik wil. En wat ik ook ga doen. Si ó Si. |
20-09-2009, 14:19 | |
Verwijderd
|
het voelt alsof ik haar bedrieg
terwijl ik nog nooit tegen haar gelogen heb! Maar ze loopt ook zo hard van stapel, dat ik geen idee heb hoe ik het nu nog moet vertellen. Enfin, na dinsdag ligt mijn wereld toch in scherven op de grond, en dan geeft het niet meer. Het zal goed komen, nog even wachten. |
Ads door Google |
20-09-2009, 15:11 | |
Ik voel me lichamelijk niet helemaal geweldig. Stom, dat was vorig weekeinde ook al. Door de week heb ik geen tijd om me slecht te voelen, geloof ik. Maar nu heb ik weer hoofdpijn en oorpijn en keelpijn en blablabla, beetje vervelend. Want ik was vandaag van plan om gigantische vorderingen te maken met schrijven, maar dat zit er nu even niet in, geloof ik
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
20-09-2009, 16:56 | |
Verwijderd
|
Ik zit echt mijn tijd weg te gooien. Ik zou voor school bezig moeten zijn, ideeen moeten verzinnen, maar ik voel me helemaal leeg.
Vanmiddag heb ik me aangemeld bij een psycholoog. Ik ben er nog steeds niet zeker van of ik er goed aan doe, maar hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik begin te twijfelen dus heb ik het maar gewoon gedaan. Slechter zal het er toch niet van worden? Ik voel me ontzettend ellendig en nutteloos. Het voelt alsof ik helemaal niets goed kan doen. |
20-09-2009, 17:00 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Knuffel van Etmakas |
20-09-2009, 17:12 | |
Verwijderd
|
Het gaat helemaal niet goed op school. Ik werk nu samen met een paar mensen die een hoop zeggen, maar niks dat ik snap. Dit werkt gewoon niet want het is niet duidelijk wat de bedoeling is en wat we gaan doen en ik raak er helemaal in de war van.
Ik doe zo hard m'n best om orde te houden in m'n leven en zij maken alles in de war. Misschien moet ik maar zeggen waar ik last van heb, in de hoop dat ze het dan snappen. |
21-09-2009, 09:10 | |
Wooot! Ik heb net m'n rijbewijs gehaald! Beste verjaardagscadeau ooit!
Yeahh Het ging ook écht goed! Ik ging er echt in met het idee dat ik het nooit zou gaan halen, dat ik veel te onzeker reed, alles ging ook fout in de lessen van afgelopen week (en zeker vanochtend voor het afrijden). Eenmaal in de auto was ik ook nog zenuwachtig maar het was echt een goede rit! Alle bijzondere verrichtingen gingen goed, ik kon alle vragen goed beantwoorden (ook een hele relaxte examinator), m'n zenuwen namen ook behoorlijk af. Maar omdat ik zo onzeker was geworden van de eerste keer, zag ik overal gevaren op de weg, bij alles had ik zoiets van 'oeh, dat kan fout gaan, dit kan fout zijn, had ik wel voorrang?' Maar het bleek allemaal goed en zodra ik boven was, gaf de examinator me meteen een hand en zei 'Gefeliciteerd meid, goed gereden!' Ben echt heel erg blij en opgelucht en heel erg hyper en OMG, nu moet ik het echt alleen doen Hahah, maar dat komt echt wel goed. Deze opsteker had ik echt even nodig. Want deze week wordt weer stressss. Veel studeren, door de zenuwen/me slecht voelen heb ik dat nogal laten varen dus nu loop ik weer gigantisch achter.. Dus eh tja, veel te doen, helaasch. En zometeen weer therapie waar ik echt geen zin in heb. Maar gelukkig nu weer wat positieve energie, misschien moet ik er maar weer eens echt voor gaan de komende tijd. Niet half-half praten, iets oprakelen en vervolgens vervallen in destructief gedrag, maar de hulp aannemen die ik krijg aangeboden en goed voor mezelf zorgen. Het goede voornemen is er in ieder geval. En nu ga ik even heel blij zijn!
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
21-09-2009, 09:23 | |
Verwijderd
|
Gefeliciteerd Nijn*!
Hier gaat het wel redelijk. Ik haathaathaat mijn stemmingswisselingen zo erg, wist ik maar eens waar ze vandaan kwamen. En geen energie hebben is ook erg stom, want ik vind het zo moeilijk om me voor dingen te motiveren terwijl er zoveel dingen zijn die ik kan en moet doen. En woensdag tandarts en ik schijt hem nu al |
21-09-2009, 10:10 | |
Nijn gefeliciteerd! En relaxte examinatoren schelen inderdaad heel veel in je zenuwen.
OT: gister verjaardagdagje gehad. Eerst naar de verjaardag van de tante van m'n vriend en daarna meteen door naar Utrecht, naar m'n broertje. 's Avonds uiteten met de family, was heel gezellig, pas om middernacht thuis. En nu moet ik eigenlijk studeren en boodschappen doen, maar ik vrees dat één van die twee dingen niet meer gaat lukken in de tijd die ik nog heb voordat ik moet gaan werken. |
21-09-2009, 11:52 | |
Gefeliciteerd Nijn*! Supergoed!
@ topic: Ja hiephoi. Ik heb wel een qualitytimeweekend met mijn vriendje gehad en dat hadden we wel nodig, maar ik weet niet zeker of het goed komt. Verder barst ik van de goede voornemens over zwemmen en toneelspelen en schrijven en school en dat komt wél goed, omdat het van mezelf moet. En mijn mama is zo lief. <3
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
21-09-2009, 13:52 | |
Verwijderd
|
Vandaag doe ik niets dat met school te maken heeft of waarvoor ik moet presteren. Mijn onzekerheid heeft echt weer een dieptepunt bereikt en het is nu zo erg dat er ook maar iets (of niets) hoeft fout te gaan of ik raak weer in een huilbui.
Totaal verkeerde timing, want woensdag moet ik echt dat filmpje hebben en ik heb dus gewoon nog helemaal niks, terwijl het er eigenlijk vorige week al had moeten zijn. En wat moet ik 's middags bij stadslab gaan zeggen? Ik hoop dat ik morgen iets heb aan mijn mentorgesprek, dat ze me een beetje willen matsen of zo, want ik trek dit echt niet. Vanochtend heb ik weer ruzie gehad met mijn moeder. We zijn allebei enorm gefrustreerd en dat reageren we maar af op elkaar. Daarna zei ze dat ze de thuissituatie niet meer trekt en dat ze een tijdje weg wil. Hoe zie ik niet voor me, maar als ze echt weg zou gaan stort alles hier geloof ik in. Ik kan vandaag niet helder nadenken en ik heb al de halve dag lopen janken, al zo lang dat ik nu niet eens meer zie waar ik me druk om maak. Wat is het dat thuis zo onmogelijk maakt? We slaan elkaar niet de hersens in, dat is het niet. We zijn gewoon een slechte combinatie van mensen met allerlei problemen. Maar ik geloof niet dat de buitenwereld zich daar druk om kan maken. Bah, waarom ben ik toch zo'n labiel mens? |
21-09-2009, 14:50 | |
Ik heb gewoon geen vrienden, geloof ik. Of ze zijn te druk en wonen te ver weg, maar mijn definitie moet dan wel verdomde rekbaar worden. En nu eet ik mijn frustraties weg met chocolade, maar dat mag ik, want ik heb net ook druiven gegeten en ik moet nog steeds tien kilo aankomen. En ik moest meer dan een uur wachten bij het uitzendbureau, dat was ook stom. En ik ben iets vergeten mee te nemen bij de kassa in de supermarkt dus nu moet ik zo nog weer terug, dat is ook stom. Alles stom
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
21-09-2009, 15:29 | |
Oh en @ Yana: het was fijn , dankjewel. Ik heb denk ik een prachtigmooi verhaal geschreven. Ik moet vaker ergens anders heen want verandering van omgeving doet schrijven zoals ik misschien ook meer Vietnamese dingen zou eten.
Ik droom de hele dag weg.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
Advertentie |
|
|
|