Perfectionisme/te veel met school bezig

[Chulo]

Ik ben een meisje van 17 jaar, en ik zit op dit moment in 6 vwo. Ik ben begonnen in een vmbo-t/havo brugklas, ben toen havo 2 en havo 3 gaan doen en ben toen doorgestroomd naar vwo 4/5/6. Veel mensen zeggen dat dit een hele prestatie is, maar zo voel ik het niet. Het is in de 5e echter een beetje mis gegaan, ik was te veel met school bezig en had geen tijd meer voor andere dingen. Ik ben hierdoor depressief geraakt. Toen is besloten dat ik mijn eindexamen in vwo 6 over twee jaar zou verspreiden. Dit omdat ik dan een jaar langer heb om te kiezen, en bovendien zou ik dan niet meer zo met school bezig zijn. Ook vonden ze dat ik nog niet ''klaar'' was voor de universiteit, en op deze manier kon ik 'aan mezelf werken'.
Ik dacht dat ik het nu minder druk met school zou krijgen, maar niets is minder waar. Ik ben er nog steeds zo obessief mee bezig als eerst.
Ik heb heel erg veel last van perfectionisme en van faalangst. Ik kan uren bezig zijn met iets dat anderen binnen 10 minuutjes af hebben. Ik ben niet snel tevreden en blijf het overnieuw en overnieuw doen tot het in mijn ogen 'perfect' is. Er hoeft maar een klein detail niet goed te zijn en ik ga me er dan zo op focussen totdat het goed is, ookal is het maar een onbenullig detail. Ik kan me nog herinneren dat we voor Engels een dossier moesten inleveren, handgeschreven, en ik wel eens een blaadje kon weggooien omdat een letter niet 'mooi genoeg' was. Ik probeerde hier niet aan toe te geven maar ik moest het wel. Ik kom hierdoor vaak in tijdsnood. Mijn leraar Duits zei tegen me dat mijn perfectionisme zelfs een beetje 'dwangmatig' aan het worden is.
Ik heb nog nooit een relatie gehad, en ik doe buiten school ook heel weinig met vrienden, omdat ik dan minder tijd voor school heb.
Zoals ik al eerder zei ben ik niet snel tevreden met wat ik doe. Ik ben zelfs niet meer tevreden met een 8. Toen ik laatst een 7.4 voor Engels had was ik zo kwaad op mezelf dat ik mezelf opzettelijk pijn gedaan heb .. Dit doe ik wel vaker als ik iets niet goed heb gedaan.
Ik weet zelf niet waarom ik zo perfectionistisch ben .. Ik heb ook last van faalangst (dit is gediagnostiseerd) en ben heel erg bang dat ik leraren teleurstel als ik het niet goed doe.

Heeft iemand tips?

[silentbob]

kun je niet iets anders zoeken om je perfectionisme op los te laten?
tekenen of zoiets?
of iets anders wat je gewoon in je eigen vrije tijd kunt doen

zelf kan ik ook wel perfectionistisch zijn(nu niet echt meer btw), maar voor school absoluut niet, voor school probeer ik juist zo min mogelijk te doen en toch over te gaan, aangezien ik een enorme hekel heb aan al dat saaie huiswerk wat altijd maar doorgaat over hetzelfde makkelijke gedoe
wat ik zou aanraden, maar wat vast al wel tegen je gezegd is en nogal cliché is, is dat je je gewoon niet zo druk moet maken en moet ontspannen, wat kan er nou gebeuren?
en een 7,4 is nog steeds een prachtig cijfer(een 6 is voldoende, alles daarboven is bonus)
letters die niet mooi zijn heb ik ook werl eens, maar wat maakt dat nou uit?
het beinvloed je uiteindelijke cijfer toch niet, dus waarom je er druk om maken?

Ik herken je verhaal wel, hoewel jij er nog erger aan toe bent dan ik geloof ik. Ik volg op dit moment 2 van de 6 vakken op het HBO. Ondanks dat ik het niet hele pakket doe, kost het me toch veel tijd omdat ik alles tot in de puntjes wil leren. Voor elk practicum ben ik enorm zenuwachtig terwijl het achteraf reuze mee blijkt te vallen.

Wat tegen mij vaak gezegd wordt is dat ik moet proberen plezier in school te hebben en dat ik best tevreden mag zijn met een 6. Het heeft geen zin jezelf over de kop te werken, daar bereik je alleen maar minder mee. Cliché vragen die therapeuten altijd stellen zijn: wat is het ergste dat er zou kunnen gebeuren? En stel dat een vriend met dit probleem naar je toe zou komen, wat zou je dan zeggen?
Verder zou ik je aanraden om ook buiten school om dingen te gaan ondernemen. Dat is goed tegen depressies en misschien kun je jezelf daar ook doelen in stellen zodat je minder gefocust bent op school. Als ik het zo lees komt het mij ook best dwangmatig over en misschien is professionele hulp wel een goede optie voor je. Succes ermee!

[Changshan]

Waarom wil je leraren tevreden stellen? Het gaat toch tenslotte om jezelf?

Bedenk dat de helft van de middelbare schoolperiode, als het niet meer is, bedoeld is om jezelf sociaal te ontwikkelen. Vandaar dat tegenwoordig ook steeds meer van dat soort uitstapjes worden gecreëerd (denk aan drama, debatten, toneel etc.), en er zeer moeilijk over gedaan wordt als je klassen of zelfs de hele middelbare wilt overslaan. 'Niet klaar zijn voor de universiteit' betekent dan ook vaak een mentale instelling, een switch die nog omgezet moet worden zodat je minder vatbaar bent voor stress opwekkende periodes.

Nu ga ik me op glad ijs bevinden, want hier komt mijn mening: het nut van het hebben van een aantal vrienden, is dat je niet meer in ongezonde mate afhankelijk bent van enkele personen of je schoolresultaten. Je bent misschien een pleaser, wat kan verklaren dat je graag je docenten zo vrolijk mogelijk ziet. Ben je bang dat je ook hen verliest? Durf je kansen te spreiden, je horizon te verbreden; durf vooral te falen.

Niets is erger dan zo lang geleefd te hebben zonder een paar keer flink op je bek te zijn gegaan. Wat heb je geleerd wanneer je nooit gevoeld hebt hoe het is om ergens spijt van te hebben?

Verder raad ik je ook aan om iemand, het liefst uit de therapeutische sector, op regelmatige basis te (gaan) bezoeken. Lucht je hart, en laat je daarbij lichtjes sturen zodat werkelijk al dat grof vuil en die onzekerheid uit je onderbuik wordt verwijderd. Als je dit iedere week doet en laat doen, houd je ruimte over om te genieten en bij een zesje je schouders op te halen en nog eens rustig te kijken naar wat je fout ingevuld hebt. De volgende keer haal je dat wel weer op. In jouw geval zal dat overigens ook bij een 3 of 4 zo zijn.

[Daboman]

Als je hier nu niets aan doet loop je het risico om overspannen en/of depressief te raken (ben je blijkbaar al geweest, maar kan gewoon opnieuw gebeuren, omdat de oorzaak nog niet verholpen is), want er komt een punt dat je dit niet meer aan kan. Je zult moeten onderzoeken wat je drijfveren zijn. Waarom ben je zo bang mensen teleur te stellen? Zullen ze je verlaten? Gaan ze je slaan? Denk je dat je niet gelukkig zal kunnen zijn zonder een 9 op je rapport? Zullen ze je pijn doen in wat voor vorm dan ook? Best kans dat je deze vraag onbewust met "ja" beantwoordt. Of dat je rationeel weet dat dit niet gaat gebeuren, maar dit niet zo voelt. Geen man overboord. Je kunt dit aanpakken met cognitieve gedragstherapie. Ik zou je aanraden om een particulier psycholoog hiervoor te zoeken. Ik heb geen hoge pet op van instellingen a la GGZ, daar moet je eerst door een doolhof van regels en protocollen, terwijl je gewoon hulp nodig hebt. Je verhaal is erg concreet, dus waarschijnlijk zullen ze je goed kunnen helpen.

[Tom538]

Er zijn meerdere dingen in het leven dan school. Toekomst is ook belangrijk, maar daar heb je niets aan als je door je obsessieve en dwangmatige gedrag je toekomst niet kan invullen. Het is belangrijk om voor jezelf nou echt op een rijtje te gaan zetten wat je echt wil!

En idd misschien helpt het als je vaker met iemand optrekt die je ermee kan helpen, dit kan een psycholoog zijn of gewoon iemand die dit ook mee heeft gemaakt en die jou erin kan wegwijzen.
Als ik een advies zou mogen geven zou ik je aanraden om heel snel iets te doen, voor je het weet is het te laat en dan voel je je pas echt ellendig