Verhaal

[PooW]

Mja, het is nog een beetje een probeerseltje, maar ik hoop dat het toch al wel leuk is.. Zeg maar of ik verder moet gaan

Ze loopt door de donkere, verlaten straten. Ergens achter haar hoort ze de snelle voetstappen, maar ze probeert er geen aandacht aan te schenken. Als ze bijna thuis is, geeft hij het op. "Alyssa, alsjeblieft!" schreeuwt hij nog, maar ze loopt door. Ze moet hem achter haar laten, net als alle andere dingen. Bij haar huis aangekomen, steekt ze de sleutel in het slot en stapt ze naar binnen. De klap van de dichtslaande deur klinkt hol. Alles klinkt hol in het lege huis. Droevig loopt ze er nog een rondje door en controleert of echt alles leeg is. Na een kwartier staat ze weer buiten. Met een zucht draait ze haar rug naar het huis en loopt naar de auto. Rustig begint ze het kleine stadje uit te rijden, maar zodra ze haar geboorteplaats achter zich gelaten heeft, gaat ze steeds sneller.

Zenuwachtig rijdt ze langs de gigantische villa's. In haar hand heeft ze een foto van de villa die haar ouders pas geleden gekocht hadden. Eindelijk ziet ze hem. Trillerig rijdt ze de oprijlaan op. Ze moet toegeven, het is prachtig, maar toch heeft ze liever het rijtjeshuisje waar ze eerst in woonden, met haar eigen, vertrouwde kamer, die al bijna zeventien jaar van haar was. Ze stapt uit de auto en belt aan. Een meisje, Alyssa schat haar twintig, doet open.
"Oh, sorry. Ik dacht dat dit ons huis was, is er hier in de buurt nog een huis dat hierop lijkt?" begint Alyssa meteen.
"Als jij Alyssa bent, is dit ook je huis. Ik heet Jaya, je ouders hebben me aangenomen als huishoudster." Alyssa knikt. Natuurlijk hebben haar ouders dat gedaan, natuurlijk hebben ze Matt's geld uitgegeven aan zulke dingen. Ze zucht even. Jaya houdt de deur voor haar open en Alyssa stapt naar binnen. Bewonderend kijkt ze om zich heen. "Alyss! Hoe vind je het? Er moet nog wel een hoop aan gedaan worden, maar daar hebben we mannen voor, hè! Wij kunnen toch niet zoveel doen, daarom heb ik geregeld dat wij morgen de stad gaan verkennen. Dan gaan we meteen eens bij Barney's kijken," klinkt er vanaf boven. Haar moeder komt met vrolijke klakjes van de trap af gerend. Meteen verandert Alyssa's gezicht naar een nietszeggende blik.
"Je zult het er echt fantastisch vinden, meid en omdat je zoveel achter je gelaten hebt, krijg je van mij alles dat je wilt!" gaat haar moeder enthousiast verder, als ze voor Alyssa staat. Alyssa knikt een keer met haar hoofd.
"Jaya, sta daar niet zo onnozel te kijken en pak Alyssa's jas even aan, wil je?" Jaya knikt gehoorzaam en wacht tot Alyssa haar jas uit heeft.
"Ik hang hem zelf wel op," zegt Alyssa snel. Ze glimlacht flauwtjes naar Jaya.
"Oké, wijs Alyssa dan maar naar haar kamer," gebiedt haar moeder. Jaya knikt weer en loopt vooruit. Alyssa kijkt met een afkeurende blik naar haar moeder en loopt dan achter Jaya aan.
"Doet ze al de hele dag zo tegen je? Alsof jij onze slaaf bent?" vraagt ze. Jaya knikt.
"Ja, maar ze betaalt me wel goed. Met dit salaris, zou ik over twee jaar aan mijn opleiding kunnen beginnen, dus ik pik het maar," antwoordt ze.
"Zelfs als ze zoveel betaalt hoef je niet alles zomaar te pikken hoor, je bent geen slaaf, maar een huishoudster!" Jaya haalt haar schouders op.
"Dat is wel zo, maar ik heb geen zin om ontslagen te worden, ik heb het geld echt nodig." Alyssa knikt begrijpend. Ze snapt wel dat Jaya dit werk doet, omdat ze het zo nodig heeft, maar waarom moet haar moeder er nou weer misbruik van maken? Ze kan Jaya toch ook normaal behandelen? Zwijgend lopen ze verder.

[Vogelvrij]

Bij haar huis aangekomen, steekt ze de sleutel in de deur en stapt ze naar binnen.

Zou ik slot van maken, in plaats van deur..

Meteen veranderd Alyssa's gezicht, naar een nietszeggende blik.

Die komma hoeft daar niet


Verder vind ik hem best oké

[terror4life]

het leest best lekker door enzo. alleen snap ik niet helemaal wat je ermee wil zeggen, misschien dat daar een vervolg voor moet komen maar goed. er zitten een paar rare dingen in (zie reactie van vogelvrij) maar ik stoorde me er verder niet aan.

het is lekker geschreven, ik vond het niet een super schrijfstijl, maar dat is mijn smaak.

kijk maar of je er een vervolg op kan maken, misschien dat voor mij dan wel het doel (de verhaalijn) duielijk wordt, nu is het een beetje een nietszeggend stukje voor mij.

[PooW]

Dankje! Dit is de eerste keer dat iemand zegt dat het een beetje lekker doorleest

Bedankt voor de reacties Ik zal het meteen veranderen! En ik heb in het gekopieerde stuk meteen de d-fout gezien.. die was wel erg dom van mij

[Vogelvrij]

PooW schreef op 26-01-2005 @ 16:07 :
Dankje! Dit is de eerste keer dat iemand zegt dat het een beetje lekker doorleest

Bedankt voor de reacties Ik zal het meteen veranderen! En ik heb in het gekopieerde stuk meteen de d-fout gezien.. die was wel erg dom van mij

Haha, die was mij dus nog niet eens opgevallen

[terror4life]

Vogelvrij schreef op 26-01-2005 @ 16:14 :
Haha, die was mij dus nog niet eens opgevallen

mij ook niet

[Redhair]

Ik vind het niet fantastisch. Het is wel aardig. Het leest een beetje stroef, maar niet slecht. Wat is de bedoeling, komt er een vervolg? Het doel is een beetje onduidelijk. Ik moet iets meer hebben om goed te oordelen. Wie is hem? Wie is Matt, dat zijn wel vragen.

[duivelaartje]

Zoals Redhair al zei, het leest stroef. Ik kwam er moeilijk doorheen en ik vind je schrijfstijl niet fijn. Ook is je gebruikte woordenschat niet groot, dus er komen vaak woorden terug die op elkaar lijken en te 'simpel' en 'gewoon' zijn. Omdat het (tot nu toe) niet zo'n spannend verhaal is, komt het nogal saai over.

Maar ja, als er een vervolg komt wordt alles misschien wat meer duidelijk.

[I C U]

Ik vind het geen slecht verhaal. Geen toppertje, maar die zijn er toch niet zo heel veel. Gewoon, wel leuk. Heb geen verdere fouten kunnen ontdekken, en echt rot lezen vind ik het ook niet.

[PooW]

Nou bedankt

Er komt nog een vervolg ja Ik schrijf nooit kleine verhaaltjes..

Ik zal er binnenkort wel weer eens aan verder gaan

[PooW]

Zijn er trouwens tot nu niet teveel praat-stukjes?

En is het wel goed dat een praatzin op een nieuwe regel begint?

[I C U]

PooW schreef op 02-02-2005 @ 15:39 :
Zijn er trouwens tot nu niet teveel praat-stukjes?

En is het wel goed dat een praatzin op een nieuwe regel begint?

Nee, zelf vind ik dialoog juist wel leuk, mits het goed geschreven is. En als je een praatzin op een nieuwe regel begint, maakt dat het naar mijn idee alleen maar duidelijker!

[PooW]

Hehe oké! Probeer ze wel goed te maken hoor

Mja, eerst vondik het onzin.. maar iedereen zei dat dat beter was enzo en dit verhaal wil ik toch best serieus maken (dus gewoon echt perfect, voor zover dat kan ) en in alle boeken die ik lees en waar ik op de praatstukjes let, begint het op een nieuwe zin.. maar als ik het zelf net typ lijkt het weer alsof er dan teveel wit in mijn tekst komt Hier valt het gelukkig wel mee

[Soapsie]

Dit is zooo veel beter dan wat ik voorheen van jouw gelezen heb. Je schrijfstijl is er duidelijk op vooruit gegaan, mijn complimenten. Net als wat de rest zegt, het is nog lichtelijk onduidelijk. Misschien dat een vervolg wat kan ophelderen. Houd er wel rekening mee dat jij waarschijnlijk het verhaal in je hoofd hebt zitten, maar dat de lezers er niets vanaf weten. Vergeet geen belangrijke details.

Ik heb nog een kleine opmerking:

"Je zult het er echt fantastisch vinden, meid en omdat je zoveel achter je gelaten hebt, krijg je van mij alles dat je wilt!"

Deze zin zou ik veranderen in:

"Je zult het er echt fantastisch vinden, meid. En omdat je zoveel achter je gelaten hebt, krijg je van mij alles wat je wilt!"

Verder is het best ok -x- Soof

[PooW]

Dank je! Jij had toch zelf gezegd dat ik wat rustiger aan moest doen met informatie geven, nou doe ik het, is het weer niet helemaal goed De informatie komt dus gewoon rustig aan In één van de volgende stukjes wordt het wel iets duidelijker! Wilde het alleen nog een beetje mysterieus houden

Ik dacht dat je nooit met en op een nieuwe regel mocht beginnen? Of was dat met maar Nouja, zoiets dacht ik dus iig Het mag dus wel? Dan zal ik t veranderen

Bedankt he, lieverd

Kus, PooW

[PooW]

Voor een grote, sierlijke deur blijft Jaya staan.
"Dit is jouw kamer," zegt ze. Ze opent de deur en draait zich om, "ik zie je zo wel bij het eten."
"Oké, tot dan," antwoordt Alyssa. Ze loopt de kamer binnen en sluit de deur. Met open mond bekijkt ze hem. Hij is echt gigantisch! In een hoek ligt een matras, met een dekentje erover. In het midden van de kamer staan een paar dozen, waar waarschijnlijk haar spullen in zitten. Ze loopt naar de matras en laat zich erop vallen. Normaal zou ze dit allemaal zo geweldig gevonden hebben, maar nu niet. Ze hadden iets nuttigs moeten doen met Matts geld, niet zomaar alles uitgeven aan zichzelf! Het lijkt wel alsof niemand meer weet wat er gebeurd is, alsof alles vergeten is door dat geld. De tranen rollen uit haar ogen. Het is niet eerlijk! Waarom is Matt er niet gewoon nog?
"Alyssa! Eten," klinkt er uit een vreemd apparaatje in de muur. Zuchtend staat ze op van het matras en loopt de badkamer in, die aan haar kamer grenst. Ze zucht weer, een eigen badkamer! Het is toch wel erg makkelijk en hij is nog lekker groot ook. Ze plenst wat water in haar gezicht en droogt zich af met één van de handdoeken die er al liggen.

Beneden staat haar vader haar al op te wachten bij de deur van de eetkamer.
"Alyssa! Wat vind je er nou van? Het is mooi hier, hè?" vraagt hij enthousiast. Hij pakt haar vast en geeft twee kussen op haar wangen.
"Ja, het is wel mooi," mompelt ze. Hij opent de deur en ze kijkt naar binnen. De eetkamer is al net zo gigantisch als de rest van het huis, de tafel is groot genoeg om er een groot feest aan te geven, maar op dit moment is er maar voor drie mensen gedekt. Haar moeder zit al aan de tafel, ze heeft een grote, stralende lach op haar gezicht.
"Lieverd, kom gezellig naast mij zitten! Het is nu al zo lang geleden dat we eens allemaal aan één tafel hebben gegeten!" roept ze. Alyssa rolt even met haar ogen en loopt dan op haar af. Chagrijnig laat ze zich op de stoel die haar moeder aanwees zakken. Ze heeft echt geen zin om naast haar moeder te moeten zitten. Het liefst zou ze gewoon aan de andere kant van de tafel gaan zitten, maar dat zou stom staan. Jaya komt met schalen in haar armen aangelopen, net als een grote, mollige vrouw.

Mooi stuk, zeker voor 's ochtends.
Hbe geen zin om het commentaar erbij te lezen maar als het lovend is zal ik er vast mee eens zijn.

En nu ga ik douchen, tabee!

Grim

[Vogelvrij]

Jaya komt met schalen in haar armen aangelopen, net als een grote, mollige vrouw.

Die net moet weg, of niet? Het is toch een vergelijking, of begrijp ik de zin verkeerd?

Verder vind ik hem nog steeds best leuk

Vogelvrij schreef op 21-02-2005 @ 14:50 :
Die net moet weg, of niet? Het is toch een vergelijking, of begrijp ik de zin verkeerd?

Verder vind ik hem nog steeds best leuk

Neen, Jaya + mollige vrouw = 2

[Vogelvrij]

Grim schreef op 21-02-2005 @ 15:06 :
Neen, Jaya + mollige vrouw = 2

Dan vind ik hem niet goed geformuleerd, want ik begreep hem niet

Vogelvrij schreef op 21-02-2005 @ 15:13 :
Dan vind ik hem niet goed geformuleerd, want ik begreep hem niet

Ligt aan jou, want ik volgde 'em perfect.

[PooW]

Oew dankje Grim en Vogelvrij

Mja, oké, die zin is niet echt mooi hè? Zal ik er dan dit van maken:

Jaya komt met schalen in haar armen aangelopen, net als een grote, mollige vrouw.

Jaya komt met schalen in haar armen aangelopen, samen met een grote, mollige vrouw.

PooW schreef op 21-02-2005 @ 15:37 :
Oew dankje Grim en Vogelvrij

Mja, oké, die zin is niet echt mooi hè? Zal ik er dan dit van maken:

Jaya komt met schalen in haar armen aangelopen, net als een grote, mollige vrouw.

Jaya komt met schalen in haar armen aangelopen, samen met een grote, mollige vrouw.

Verbetering voor de duidelijkheid

[PooW]

Oké, dan zal ik het veranderen Kan niet meer in de tekst zelf.. maargoed

Topic is proces.

[PooW]

Eh, wat bedoel je

Je begint met een probeersel, daarna wordt er verbeterd en aan het einde van het topic heb je een verbeterd verhaal en nieuwe tips gekregen. In het verloop van het topic leer je.
Topic is proces.

[PooW]

Aaaah oké Snap het

PooW schreef op 21-02-2005 @ 20:48 :
Aaaah oké Snap het

Geweldig!

[Vogelvrij]

Ik vind het een grote verbetering

[PooW]

Oké, bedankt dat je het opmerkte, dat het niet lekker liep

Vond het toen ik het zelf schreef wel mooi lopen, maarja.. dat gebeurt wel vaker en later denk je dan: sjezus hoe heb ik dát ooit kunnen schrijven

Zo kan ik er inderdaad wel wat neerzetten ja =\

[PooW]

"Ik ben Mary-Ann, de kokkin," zegt de vrouw. Als de schalen op tafel staan, steekt ze haar hand uit. Alyssa pakt de hand vast.
"Alyssa, de dochter," zegt ze. Mary-Ann glimlacht.
"Dat weet ik. Je mag me trouwens wel Mary noemen, hoor. Ik ga maar eens aan het toetje beginnen, eet smakelijk!" Ze loopt weg, met Jaya achter zich aan.
"Wat vind je van ze? Zal ik ze ontslaan? Die Jaya is wel veel te langzaam en Mary-Ann lijkt me een beetje smerig. Ik heb ze alleen aangenomen omdat het de besten waren waar ik zo snel nog aan kom komen, maar wat vind je?" begint haar moeder, zodra de deur achter hen is dichtgevallen.
"Doe nou eens normaal! Het zijn ook maar mensen hoor en ze lijken mij juist hartstikke aardig! Je kan ze niet zomaar aannemen om ze kort daarna weer te ontslaan voor andere mensen," antwoordt Alyssa boos.
"Ja, je hebt gelijk. Het is beter als ik ze niet ontsla hè? Als ik anderen aan zou nemen, zouden ze toch veel duurder zijn," besluit haar moeder met een zucht. Alyssa schuift haar stoel woedend naar achteren en staat op. Ze werpt nog één boze blik op haar moeder en loopt dan weg.

Heb zelf het idee dat Alyssa anders zou moeten reageren.. wat vinden jullie?

Aangenomen dat de tafel reeds gedekt is, moet ze maar eens gebruik maken van de messen die er liggen.

Mooi stukje!

edit: laatste zinnetje is wel drastisch, mja, meisjespockettinafancy-achtig =\

[Vogelvrij]

Ik vind haar reactie eigenlijk best goed, hoor

Ergens heb je onsla in plaats van ontsla staan

[PooW]

Whahah, ze is niet moordlustig hoor

Oké! Dankjeee

Haha, oei Zal het meteen gaan veranderen!

PooW schreef op 23-02-2005 @ 16:21 :
"Ik ben Mary-Ann, de kokkin," zegt de vrouw. Als de schalen op tafel staan, steekt ze haar hand uit. Alyssa pakt de hand vast.
"Alyssa, de dochter," zegt ze. Mary-Ann glimlacht.
"Dat weet ik. Je mag me trouwens wel Mary noemen, hoor. Ik ga maar eens aan het toetje beginnen, eet smakelijk!" Ze loopt weg, met Jaya achter zich aan.
"Wat vind je van ze? Zal ik ze ontslaan? Die Jaya is wel veel te langzaam en Mary-Ann lijkt me een beetje smerig. Ik heb ze alleen aangenomen omdat het de besten waren waar ik zo snel nog aan kom komen, maar wat vind je?" begint haar moeder, zodra de deur achter hen is dichtgevallen.
"Doe nou eens normaal! Het zijn ook maar mensen hoor en ze lijken mij juist hartstikke aardig! Je kan ze niet zomaar aannemen om ze kort daarna weer te ontslaan voor andere mensen," antwoordt Alyssa boos.
"Ja, je hebt gelijk. Het is beter als ik ze niet ontsla hè? Als ik anderen aan zou nemen, zouden ze toch veel duurder zijn," besluit haar moeder met een zucht. Alyssa schuift haar stoel woedend naar achteren en staat op. Ze werpt nog één boze blik op haar moeder en loopt dan weg.

Zonder condoom!

[PooW]

Eh.. zonder condoom?! *snapt t weer s niet*

Die ontsla heb ik al verbeterd Pff, zeikerd Kokkin is ook verbeterd! Thnx

PooW schreef op 23-02-2005 @ 17:29 :
Eh.. zonder condoom?! *snapt t weer s niet*

Die ontsla heb ik al verbeterd Pff, zeikerd Kokkin is ook verbeterd! Thnx

Mierenneuken.

[PooW]

Aah, oké Nahja, vind het wel super dat je die foutjes opzoekt hoor

Ze loopt door de donkere, verlaten straten. Ergens achter haar hoort ze de snelle voetstappen, maar ze probeert er geen aandacht aan te schenken. Als ze bijna thuis is, geeft hij het op. "Alyssa, alsjeblieft!" schreeuwt hij nog, maar ze loopt door. Ze moet hem achter haar laten, net als alle andere dingen. Bij haar huis aangekomen, steekt ze de sleutel in het slot en stapt ze naar binnen. De klap van de dichtslaande deur klinkt hol. Alles klinkt hol in het lege huis. Droevig loopt ze er nog een rondje door en controleert of echt alles leeg is. Na een kwartier staat ze weer buiten. Met een zucht draait ze haar rug naar het huis en loopt naar de auto. Rustig begint ze het kleine stadje uit te rijden, maar zodra ze haar geboorteplaats achter zich gelaten heeft, gaat ze steeds sneller.

Zenuwachtig rijdt ze langs de gigantische villa's. In haar hand heeft ze een foto van de villa die haar ouders pas geleden gekocht hadden. Eindelijk ziet ze hem. Trillerig rijdt ze de oprijlaan op. Ze moet toegeven, het is prachtig, maar toch heeft ze liever het rijtjeshuisje waar ze eerst in woonden, met haar eigen, vertrouwde kamer, die al bijna zeventien jaar van haar was. Ze stapt uit de auto en belt aan. Een meisje, Alyssa schat haar twintig, doet open.
"Oh, sorry. Ik dacht dat dit ons huis was, is er hier in de buurt nog een huis dat hierop lijkt?" begint Alyssa meteen.
"Als jij Alyssa bent, is dit ook je huis. Ik heet Jaya, je ouders hebben me aangenomen als huishoudster." Alyssa knikt. Natuurlijk hebben haar ouders dat gedaan, natuurlijk hebben ze Matt's geld uitgegeven aan zulke dingen. Ze zucht even. Jaya houdt de deur voor haar open en Alyssa stapt naar binnen. Bewonderend kijkt ze om zich heen. "Alyss! Hoe vind je het? Er moet nog wel een hoop aan gedaan worden, maar daar hebben we mannen voor, hè! Wij kunnen toch niet zoveel doen, daarom heb ik geregeld dat wij morgen de stad gaan verkennen. Dan gaan we meteen eens bij Barney's kijken," klinkt er vanaf boven. Haar moeder komt met vrolijke klakjes van de trap af gerend. Meteen verandert Alyssa's gezicht naar een nietszeggende blik.
"Je zult het er echt fantastisch vinden, meid en omdat je zoveel achter je gelaten hebt, krijg je van mij alles dat je wilt!" gaat haar moeder enthousiast verder, als ze voor Alyssa staat. Alyssa knikt een keer met haar hoofd.
"Jaya, sta daar niet zo onnozel te kijken en pak Alyssa's jas even aan, wil je?" Jaya knikt gehoorzaam en wacht tot Alyssa haar jas uit heeft.
"Ik hang hem zelf wel op," zegt Alyssa snel. Ze glimlacht flauwtjes naar Jaya.
"Oké, wijs Alyssa dan maar naar haar kamer," gebiedt haar moeder. Jaya knikt weer en loopt vooruit. Alyssa kijkt met een afkeurende blik naar haar moeder en loopt dan achter Jaya aan.
"Doet ze al de hele dag zo tegen je? Alsof jij onze slaaf bent?" vraagt ze. Jaya knikt.
"Ja, maar ze betaalt me wel goed. Met dit salaris, zou ik over twee jaar aan mijn opleiding kunnen beginnen, dus ik pik het maar," antwoordt ze.
"Zelfs als ze zoveel betaalt hoef je niet alles zomaar te pikken hoor, je bent geen slaaf, maar een huishoudster!" Jaya haalt haar schouders op.
"Dat is wel zo, maar ik heb geen zin om ontslagen te worden, ik heb het geld echt nodig." Alyssa knikt begrijpend. Ze snapt wel dat Jaya dit werk doet, omdat ze het zo nodig heeft, maar waarom moet haar moeder er nou weer misbruik van maken? Ze kan Jaya toch ook normaal behandelen? Zwijgend lopen ze verder.
Voor een grote, sierlijke deur blijft Jaya staan.
"Dit is jouw kamer," zegt ze. Ze opent de deur en draait zich om, "ik zie je zo wel bij het eten."
"Oké, tot dan," antwoordt Alyssa. Ze loopt de kamer binnen en sluit de deur. Met open mond bekijkt ze hem. Hij is echt gigantisch! In een hoek ligt een matras, met een dekentje erover. In het midden van de kamer staan een paar dozen, waar waarschijnlijk haar spullen in zitten. Ze loopt naar de matras en laat zich erop vallen. Normaal zou ze dit allemaal zo geweldig gevonden hebben, maar nu niet. Ze hadden iets nuttigs moeten doen met Matts geld, niet zomaar alles uitgeven aan zichzelf! Het lijkt wel alsof niemand meer weet wat er gebeurd is, alsof alles vergeten is door dat geld. De tranen rollen uit haar ogen. Het is niet eerlijk! Waarom is Matt er niet gewoon nog?
"Alyssa! Eten," klinkt er uit een vreemd apparaatje in de muur. Zuchtend staat ze op van het matras en loopt de badkamer in, die aan haar kamer grenst. Ze zucht weer, een eigen badkamer! Het is toch wel erg makkelijk en hij is nog lekker groot ook. Ze plenst wat water in haar gezicht en droogt zich af met één van de handdoeken die er al liggen.

Beneden staat haar vader haar al op te wachten bij de deur van de eetkamer.
"Alyssa! Wat vind je er nou van? Het is mooi hier, hè?" vraagt hij enthousiast. Hij pakt haar vast en geeft twee kussen op haar wangen.
"Ja, het is wel mooi," mompelt ze. Hij opent de deur en ze kijkt naar binnen. De eetkamer is al net zo gigantisch als de rest van het huis, de tafel is groot genoeg om er een groot feest aan te geven, maar op dit moment is er maar voor drie mensen gedekt. Haar moeder zit al aan de tafel, ze heeft een grote, stralende lach op haar gezicht.
"Lieverd, kom gezellig naast mij zitten! Het is nu al zo lang geleden dat we eens allemaal aan één tafel hebben gegeten!" roept ze. Alyssa rolt even met haar ogen en loopt dan op haar af. Chagrijnig laat ze zich op de stoel die haar moeder aanwees zakken. Ze heeft echt geen zin om naast haar moeder te moeten zitten. Het liefst zou ze gewoon aan de andere kant van de tafel gaan zitten, maar dat zou stom staan. Jaya komt met schalen in haar armen aangelopen, net als een grote, mollige vrouw.

Rustig begint ze het kleine stadje uit te rijden : de zin klinkt vreemd, het lijkt wel alsof het begin heel traag is, maar na het 'begin' ze veel en veel sneller gaat. =\ Klinkt niet geheel logisch.

In haar hand heeft ze een foto van de villa die haar ouders pas geleden gekocht hadden. : Je schrijft tegenwoordige tijd, doe dat ook met deze zin. Hebben.

Ze moet toegeven, het is prachtig, : Klinkt niet echt fantastisch, beetje onlogisch...

met haar eigen, vertrouwde kamer, die al bijna zeventien jaar van haar was.
'al' alsof de kamer nog steeds van haar is.
'zeventien jaar' maar ze rijdt auto. Aangenomen dat ze niet vlak na haar geboorte verhuisd is, is deze combinatie onlogisch.

"Je zult het er echt fantastisch vinden, meid en : ik zou na 'meid een komma neerzetten, anders is de gesproken zin gewoon crap

Ze loopt de kamer binnen en sluit de deur. Met open mond bekijkt ze hem. Hij is echt gigantisch! : Mja, voor mijn gevoel verwijst 'hem' en 'hij' naar de deur, wat het vervolg onlogisch maakt.

Waarom is Matt er niet gewoon nog?
Wat is dit voor een zin?

"Alyssa! Eten," klinkt er uit een vreemd apparaatje
Uitroep, dus uitroepteken! Je hebt al laten zien dat uitroepteken gevolgd door een kleine letter gewoon kan.


Beneden staat haar vader haar al op te wachten
Lekker intimiderend... Please rephrase that.

Grim - condoom scheurde.

[PooW]

Grim schreef op 23-02-2005 @ 17:58 :
Rustig begint ze het kleine stadje uit te rijden : de zin klinkt vreemd, het lijkt wel alsof het begin heel traag is, maar na het 'begin' ze veel en veel sneller gaat. =\ Klinkt niet geheel logisch.

In haar hand heeft ze een foto van de villa die haar ouders pas geleden gekocht hadden. : Je schrijft tegenwoordige tijd, doe dat ook met deze zin. Hebben.

Ze moet toegeven, het is prachtig, : Klinkt niet echt fantastisch, beetje onlogisch...

met haar eigen, vertrouwde kamer, die al bijna zeventien jaar van haar was.
'al' alsof de kamer nog steeds van haar is.
'zeventien jaar' maar ze rijdt auto. Aangenomen dat ze niet vlak na haar geboorte verhuisd is, is deze combinatie onlogisch.

"Je zult het er echt fantastisch vinden, meid en : ik zou na 'meid een komma neerzetten, anders is de gesproken zin gewoon crap

Ze loopt de kamer binnen en sluit de deur. Met open mond bekijkt ze hem. Hij is echt gigantisch! : Mja, voor mijn gevoel verwijst 'hem' en 'hij' naar de deur, wat het vervolg onlogisch maakt.

Waarom is Matt er niet gewoon nog?
Wat is dit voor een zin?

"Alyssa! Eten," klinkt er uit een vreemd apparaatje
Uitroep, dus uitroepteken! Je hebt al laten zien dat uitroepteken gevolgd door een kleine letter gewoon kan.


Beneden staat haar vader haar al op te wachten
Lekker intimiderend... Please rephrase that.

Grim - condoom scheurde.

Mja, het moet ook lijken dat ze eerst langzaam rijdt en daarna gewoon steeds sneller gaat, of bedoelde je dat niet?

Oké, heb het hadden omdat ik dacht dat dat moet doordat het beetje verleden tijd is Maar zal het veranderen

Wat zie je dan liever, ipv prachtig?

Ze woont in Amerika Ze is ook naar New York verhuisd en in Amerika kunnen ze op sommige plaatsen toch al rijden op hun 16e? Mja, al kan toch, als ze al bijna 17 is? Of kan het dan nog niet? Want die al gaat eigenlijk over dr leeftijd meer

Oké, ik zal een komma zetten

Ah.. dus ik moet van 'hem' de kamer maken?

Dat is een vraagzin die Alyssa denkt?

Eh.. snap het niet helemaal.. moet ik er nou Alyssa! Eten! van maken, of Alyssa, eten!

Hahaha, oké dat is wel zo ja Zal ik er dan van maken:

Beneden staat haar vader al op haar te wachten

Nou bedankt he Grimmie

PooW schreef op 23-02-2005 @ 20:21 :
Mja, het moet ook lijken dat ze eerst langzaam rijdt en daarna gewoon steeds sneller gaat, of bedoelde je dat niet?

ONLOGISCH,

Oké, heb het hadden omdat ik dacht dat dat moet doordat het beetje verleden tijd is Maar zal het veranderen



Wat zie je dan liever, ipv prachtig?

Andere zinsbouw

Ze woont in Amerika Ze is ook naar New York verhuisd en in Amerika kunnen ze op sommige plaatsen toch al rijden op hun 16e? Mja, al kan toch, als ze al bijna 17 is? Of kan het dan nog niet? Want die al gaat eigenlijk over dr leeftijd meer

Altijd in Amerika... *hoofd schudt*

Oké, ik zal een komma zetten



Ah.. dus ik moet van 'hem' de kamer maken?

Dat klinkt logischer

Dat is een vraagzin die Alyssa denkt?

Aanhalingstekens oid?

Eh.. snap het niet helemaal.. moet ik er nou Alyssa! Eten! van maken, of Alyssa, eten!

Laatste vorm

Hahaha, oké dat is wel zo ja Zal ik er dan van maken:

Beneden staat haar vader al op haar te wachten

Nou bedankt he Grimmie

Doe dat.

[PooW]

Hoofdstuk 1;

Ze loopt door de donkere, verlaten straten. Ergens achter haar hoort ze de snelle voetstappen, maar ze probeert er geen aandacht aan te schenken. Als ze bijna thuis is, geeft hij het op. "Alyssa, alsjeblieft!" schreeuwt hij nog, maar ze loopt door. Ze moet hem achter haar laten, net als alle andere dingen. Bij haar huis aangekomen, steekt ze de sleutel in het slot en stapt ze naar binnen. De klap van de dichtslaande deur klinkt hol. Alles klinkt hol in het lege huis. Droevig loopt ze er nog een rondje door en controleert of echt alles leeg is. Na een kwartier staat ze weer buiten. Met een zucht draait ze haar rug naar het huis en loopt naar de auto. Rustig begint ze het kleine stadje uit te rijden, haar verleden steeds verder achter zich latend.

Zenuwachtig rijdt ze langs de gigantische villa's. In haar hand heeft ze een foto van de villa die haar ouders pas geleden gekocht hebben. Eindelijk ziet ze hem. Trillerig rijdt ze de oprijlaan op. Ze moet toegeven, het is prachtig, maar toch heeft ze liever het rijtjeshuisje waar ze eerst in woonden, met haar eigen, vertrouwde kamer, die al bijna zeventien jaar van haar was. Ze stapt uit de auto en belt aan. Een meisje, Alyssa schat haar twintig, doet open.
"Oh, sorry. Ik dacht dat dit ons huis was, is er hier in de buurt nog een huis dat hierop lijkt?" begint Alyssa meteen.
"Als jij Alyssa bent, is dit ook je huis. Ik heet Jaya, je ouders hebben me aangenomen als huishoudster." Alyssa knikt. Natuurlijk hebben haar ouders dat gedaan, natuurlijk hebben ze Matt's geld uitgegeven aan zulke dingen. Ze zucht even. Jaya houdt de deur voor haar open en Alyssa stapt naar binnen. Bewonderend kijkt ze om zich heen. "Alyss! Hoe vind je het? Er moet nog wel een hoop aan gedaan worden, maar daar hebben we mannen voor, hè! Wij kunnen toch niet zoveel doen, daarom heb ik geregeld dat wij morgen de stad gaan verkennen. Dan gaan we meteen eens bij Barney's kijken," klinkt er vanaf boven. Haar moeder komt met vrolijke klakjes van de trap af gerend. Meteen verandert Alyssa's gezicht naar een nietszeggende blik.
"Je zult het er echt fantastisch vinden, meid en omdat je zoveel achter je gelaten hebt, krijg je van mij alles dat je wilt!" gaat haar moeder enthousiast verder, als ze voor Alyssa staat. Alyssa knikt een keer met haar hoofd.
"Jaya, sta daar niet zo onnozel te kijken en pak Alyssa's jas even aan, wil je?" Jaya knikt gehoorzaam en wacht tot Alyssa haar jas uit heeft.
"Ik hang hem zelf wel op," zegt Alyssa snel. Ze glimlacht flauwtjes naar Jaya.
"Oké, wijs Alyssa dan maar naar haar kamer," gebiedt haar moeder. Jaya knikt weer en loopt vooruit. Alyssa kijkt met een afkeurende blik naar haar moeder en loopt dan achter Jaya aan.
"Doet ze al de hele dag zo tegen je? Alsof jij onze slaaf bent?" vraagt ze. Jaya knikt.
"Ja, maar ze betaalt me wel goed. Met dit salaris, zou ik over twee jaar aan mijn opleiding kunnen beginnen, dus ik accepteer het maar," antwoordt ze.
"Zelfs als ze zoveel betaalt hoef je niet alles zomaar te pikken hoor, je bent geen slaaf, maar een huishoudster!" Jaya haalt haar schouders op.
"Dat is wel zo, maar ik heb geen zin om ontslagen te worden, ik heb het geld echt nodig." Alyssa knikt begrijpend. Ze snapt wel dat Jaya dit werk doet, omdat ze het zo nodig heeft, maar waarom moet haar moeder er nou weer misbruik van maken? Ze kan Jaya toch ook normaal behandelen? Zwijgend lopen ze verder.

Voor een grote, sierlijke deur blijft Jaya staan.
"Dit is jouw kamer," zegt ze. Ze opent de deur en draait zich om, "ik zie je zo wel bij het eten."
"Oké, tot dan," antwoordt Alyssa. Ze loopt de kamer binnen en sluit de deur. Met open mond bekijkt ze haar nieuwe kamer. Hij is echt gigantisch! In een hoek ligt een matras, met een dekentje erover. In het midden van de kamer staan een paar dozen, waar waarschijnlijk haar spullen in zitten. Ze loopt naar de matras en laat zich erop vallen. Normaal zou ze dit allemaal zo geweldig gevonden hebben, maar nu niet. Ze hadden iets nuttigs moeten doen met Matts geld, niet zomaar alles uitgeven aan zichzelf! Het lijkt wel alsof niemand meer weet wat er gebeurd is, alsof alles vergeten is door dat geld. De tranen rollen uit haar ogen. Het is niet eerlijk! Waarom is Matt er niet gewoon nog?
"Alyssa, eten!" klinkt er uit een vreemd apparaatje in de muur. Zuchtend staat ze op van het matras en loopt de badkamer in, die aan haar kamer grenst. Ze zucht weer, een eigen badkamer! Het is toch wel erg makkelijk en hij is nog lekker groot ook. Ze plenst wat water in haar gezicht en droogt zich af met één van de handdoeken die er liggen.

Beneden staat haar vader al op haar te wachten bij de deur van de eetkamer.
"Alyssa! Wat vind je er nou van? Het is hier mooi, hè?" vraagt hij enthousiast. Hij pakt haar vast en geeft twee kussen op haar wangen.
"Ja, het is wel mooi," mompelt ze. Hij opent de deur en ze kijkt naar binnen. De eetkamer is al net zo gigantisch als de rest van het huis, de tafel is groot genoeg om er een groot feest aan te geven, maar op dit moment is er maar voor drie mensen gedekt. Haar moeder zit al aan de tafel, ze heeft een grote, stralende lach op haar gezicht.
"Lieverd, kom gezellig naast mij zitten! Het is nu al zo lang geleden dat we eens allemaal aan één tafel hebben gegeten!" roept ze. Alyssa rolt even met haar ogen en loopt dan op haar af. Chagrijnig laat ze zich op de stoel die haar moeder aanwees zakken. Ze heeft echt geen zin om naast haar moeder te moeten zitten. Het liefst zou ze gewoon aan de andere kant van de tafel gaan zitten, maar dat zou stom staan. Jaya komt met schalen in haar armen aangelopen, samen met een grote, mollige vrouw.
"Ik ben Mary-Ann, de kokkin," zegt de vrouw. Als de schalen op tafel staan, steekt ze haar hand uit. Alyssa pakt de hand vast.
"Alyssa, de dochter," zegt ze. Mary-Ann glimlacht.
"Dat weet ik. Je mag me trouwens wel Mary noemen, hoor. Ik ga maar eens aan het toetje beginnen, eet smakelijk!" Ze loopt weg, met Jaya achter zich aan.
"Wat vind je van ze? Zal ik ze ontslaan? Die Jaya is wel veel te langzaam en Mary-Ann lijkt me een beetje smerig. Ik heb ze alleen aangenomen omdat het de besten waren waar ik zo snel nog aan kom komen, maar wat vind je?" begint haar moeder, zodra de deur achter hen is dichtgevallen.
"Doe nou eens normaal! Het zijn ook maar mensen hoor en ze lijken mij juist hartstikke aardig! Je kan ze niet zomaar aannemen om ze kort daarna weer te ontslaan voor andere mensen," antwoordt Alyssa boos.
"Ja, je hebt gelijk. Het is beter als ik ze niet ontsla, hè? Als ik anderen aan zou nemen, zouden ze toch veel duurder zijn," besluit haar moeder met een zucht. Alyssa schuift haar stoel woedend naar achteren en staat op. Ze werpt nog één boze blik op haar moeder en loopt dan weg.


Hoofdstuk 2;

"Alyssa!" tettert Alyssa's moeder in haar oor. Alyssa schiet meteen omhoog.
"We moeten gaan winkelen, schat!" roept haar moeder opgewekt. Langzaam begint het tot haar door te dringen waar ze is. Ze trekt een nors gezicht en laat zich weer op het matras vallen.
"Kleed je maar snel aan, over een kwartiertje gaan we weg," gaat ze verder, zonder op Alyssa te letten.
"Ja, ik kom eraan. Mag ik nog wel even wat privacy dan?" snauwt Alyssa. Haar moeder knikt en loopt de kamer uit.
Nadat ze zich om heeft gekleed, loopt ze naar beneden. Jaya komt meteen naar haar toe.
"Mary-Ann is eieren met spek aan het bakken. Wil je ook wat?" vraagt ze vriendelijk. Alyssa knikt.
"Daar komt niks van in, mijn dochter krijgt een heerlijk ontbijtje in het centrum," roept haar moeder, vanaf de andere kant van de hal. Alyssa staart haar geërgerd aan. Er is natuurlijk niks mis met een ontbijt in het centrum, maar waarom moet daar onnodig geld aan uit gegeven worden, als de kok al wat aan het maken is? Ze haalt haar schouders verontschuldigend op naar Jaya en pakt haar jas.
"Jaya, als we terugkomen heb je Alyssa's bed opgedekt en haar dozen netjes uitgepakt, begrepen?" beveelt haar moeder.
"Dat is niet nodig, ik wil zelf mijn spullen uitpakken en mijn bed is al opgemaakt," antwoordt Alyssa. Haar moeder kijkt haar teleurgesteld aan en draait zich snel om naar de deur.
"We gaan," zegt ze. Alyssa glimlacht even naar Jaya en loopt achter haar moeder aan. Voor de deur staat een taxi te wachten. Alyssa kijkt er opgelucht naar, ze was bang dat er een limousine zou staan.
"Sorry dat we nu even met de taxi moeten, maar het bedrijf regelt nog een eigen auto en een chauffeur voor ons," zegt haar moeder, alsof ze haar gedachten kan raden. Alyssa kreunt, ze had het kunnen weten. De taxichauffeur laat ze allebei instappen en gaat dan zelf zitten.
"Barney's, graag," snauwt haar moeder naar de arme man. Hij steekt zijn duim op en rijdt van de oprit af.

[PooW]

De taxi stopt voor een groot gebouw op de hoek van een grote straat. Alyssa's moeder begint te glunderen, het idee dat ze daar veel geld aan haar enige dochter uit gaat geven staat haar wel aan. Ze propt de chauffeur wat geld in zijn hand en vliegt het gele wagentje uit. Alyssa kruipt er rustig achteraan, als ze met beide voeten op de drukke stoep staat, is haar moeder de grote winkel al in gewandeld.
"Kom lieverd, we gaan naar de vrouwenkleding, je hebt dringend iets nieuws nodig," zegt haar moeder. Ze begint in de richting van de afdeling te lopen. Alyssa sjokt dezelfde richting op. Binnen een half uur ligt er al een grote stapel kleding voor Alyssa klaar, die zij in één dag zou moeten passen. Om ervan af te zijn, kiest ze na de eerste tien combinaties wat broeken, rokken en vesten uit.
"Zo, het begin van je nieuwe garderobe is al gemaakt. Ik wil nog even op de sieradenafdeling kijken," zegt haar moeder. Alyssa stemt in en samen gaan ze op weg.