Advertentie | |
|
08-07-2010, 14:46 | |
ik werd dinsdag middag door de huisarts gebeld over de uitslag van het bloedprikken.
hij dacht dat het bloed in me been niet goed zou doorstromen dus we moesten naar de 1ste hulp. van het ziekenhuis in veghel. en daar hebben we van 17:00 tot 22:00 gezeten omdat het heel erg druk daar was. ik moest een echo van de bloedvaten in me been laten maken met gel en een aparaat. daar was niks verkeerds uitgekomen dus me bloed loopt wel goed door. maar ik moest daar wel blijven zodat ik anti biotica via het infuus kreeg. want dat gaat sneller rechtstreeks via je bloed. en ze vonden me been er niet goed uitzien. ik had er wel finke huilbuien aan over gehouden vantevoren. zelfs waar me moeder bij was maar ik kon ze niet inhouden. en me moeder is ook elke dag op bezoek geweest. tot gisteren ochtend lag ik op een opname kamer met 4 andere 2 vrouwen en 1 man. dat was best wel gezellig. eigenlijk mocht ik gisteren middag al gaan als ik van me been af kon blijven. maar dat zou niet lukken gaf ik toe aan de arts dus moest ik nog blijven. en gister ochtend kwam ik op een etage voor korte opnames. iedereen die daar lag ging weg dus vanaf toen lag ik alleen op de kamer. tot en met vanochtend maar de vpks waren aardig. heb ze ook van me angsten verteld en ze kwamen bij me kletsen. ik sliep wel telkens laat maar de nachtdienst kwam ook kletsen en was ook heel aardig. vanochtend kwam de arts nog even langs. ik moest nog wachten op een telefoontje van mijn dermatoloog dat ik daar heen kon. dus ondertussen maar me tassen ingepakt en toen kwamen er nieuwe mensen op de kamer. die ik maar heel even gezien heb. daarna kon ik bij de dermatoloog terecht en hij heeft me been bekeken ik mocht vandaag geen lichttherapie. zijn assistente heeft mijn onderbeen helemaal ingeswachteld. en dat moet tot maandag blijven zitten en dan moet ik terug naar hem. daarna nog even op de afdeling gevraagd hoe het verder moest. ik moet gewoon me anti biotica kuur met pillen afmaken. en toen werd ik gebeld door iemand waarmee ik therapie heb. ze hadden in boekel blijkbaar een kaart voor me geschreven en daar ben ik blij mee. toen afscheid genomen van de vpk's daar. en daarna mocht ik eindelijk naar huis toe. en net even het werk afgebeld voor morgen en uitgelegd waarom. want werken lukt nou niet. dit is dus een hele rare week.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
08-07-2010, 22:40 | ||
Citaat:
|
08-07-2010, 22:58 | |
Ik ben net begonnen met dichten in het engels, heb het al wel eerder gedaan, maar zonder succes.
Dit is wat ik dusver heb, even reageren of je het goed vindt Dankjewel! I'm sitting here alone Thinking about what to do Then suddenly, something pops into my head Take an educated guess, yes, it is you You have been on my mind all day long Like an annoying, distracting, but beautiful song I can't stop thinking about you though Maybe it's crazy as hell, I know But still, you are going on in my mind You became like an obsession of some kind I can't stop thinking, I can't stop my head I want to think of something else instead But my thoughts won't let me They won't let me flip I just have to agree You're one thought I can't skip |
09-07-2010, 08:42 | |
@ Noeleke: met zulke vragen kun je beter terecht bij Dansen op Papier, het dichtforum.
OT: Al drie dagen aan de diarree, voel me zo vreselijk slap, trillerig en ga stuk van de buikpijn. Lijkt wel of ik een of andere bacterie heb opgelopen ofzo, heel apart. Gister wel een fijne dag gehad opzich en nou vandaag en morgen weer hele dag werken, weet alleen niet hoe ik dat moet volhouden. Oh en therapie-crisis, net voor de zomerstop, same old same old.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
09-07-2010, 08:44 | ||
Citaat:
Ahw, das echt niet fijn Ik heb ook pillen voor puistjes die de bacterien afbreken in mn darmen, dus ik heb er ook last van Sterkte Ik leef met je mee! |
09-07-2010, 13:17 | |
Verwijderd
|
Weer in Nederland, na een paar jaar weggeweest. Geen idee hoe lang ik blijf. Ik wil terug naar daar, maar ook weer niet. Ben bang dat ik dan weer binnen de kortste keren op de crisisdienst beland. Hier eerst aan de dagbehandeling, ik weet niet wat ik me daar bij voor moet stellen. En later intensieve psychotherapie voor mijn "persoonlijkheidsproblematiek", what the fuck dat ook maar mag betekenen, maar dan moet ik weer besluiten of ik dat hier wil doen of daar. En ik weet het niet. Ik heb geen idee wat ik met mijn leven aan wil nu. Ik wou dat alles ophield, alles stil in mijn hoofd, alles stil buiten, de dekens over mijn hoofd en net doen alsof de wereld niet bestaat. De dagen zijn zo lang, ik voel me zo mislukt, gefaald in mijn relatie, gefaald in mijn studie, gefaald in elk opzicht, en ik wil helemaal niks. Ja, dat, maar daar mag ik niet over nadenken, dat kan niet en mag niet.
|
09-07-2010, 18:28 | |
Friday: dat is lang geleden! Hoelang ben je weggeweest en waar ben je geweest?
Ik vind je post niet zo goed klinken trouwens. Ik herinner me je eigenlijk heel anders, gewoon een leuk en vrolijk meisje, maar in je post klinkt het niet alsof het heel goed gaat. What happened? (}) Missy en Nonaj: ja, ik vind het ook heel slecht hoe het bij mij op de faculteit gaat. Maarja, niks aan te doen. Mijn masterinschrijving is nog niet rond dus ik kan nog geen bewijs betaald collegegeld krijgen. Weer iets om achteraan te gaan, want het moet wel voor 1 augustus op de post. En mijn laatste cijfers zijn een week daarvoor bekend, dus ik heb ze gemaild en hoop dat ze een beetje opschieten. Maar ook goed nieuws: ik krijg de verklaring die ik nodig had! Gelukkig waren alle officiele brieven en andere stappen niet nodig. Ik heb nu wel het idee dat ze een beetje moeilijk hebben gedaan om niks. Dus nu alleen nog het bewijs betaald collegegeld en ik hoop dat dat iets minder moeite gaat kosten. Ik heb nu wel hoop dat het allemaal rond gaat komen Ik heb mijn ziek worden tijdens/na een periode van stress ook weer gehad (hopelijk). Gisteren stond ik ziek, zwak en misselijk op mijn werk. Na een paar uurtjes ben ik toch maar naar huis gegaan. Ik voel me altijd een beetje schuldig als ik ziek naar huis ga, maar ik was echt niet lekker en ik stond daar met kippenvel op mijn armen. Ik lag thuis ook in bed met een shirt, vest en dekbed over me heen terwijl mijn ouders in een korte broek liepen. Best raar om het zo koud te hebben terwijl het eigenlijk hartstikke warm is. Gelukkig voel ik me vandaag al stukken beter al heb ik nog wel hoofdpijn en last van mijn rug. Morgen weer de hele dag werken, ik hoop dat ik het een beetje volhou. Ik heb in ieder geval lieve bazen die wel er rekening mee houden dat ik ziek ben (geweest).
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
|
09-07-2010, 20:20 | |
@ Heksjuh: fijn dat je (eindelijk) die verklaring hebt nu, dat is toch wel het belangrijkste wat je nodig hebt om je voor bijvakken in te schrijven aan een andere universiteit. Ook fijn dat het zonder brieven enzo kon, scheelt jou weer tijd!
OT: gesprek ging wel aardig, al vind ik het moeilijk er iets zinnigs over te zeggen. Ik weet wel dat als ik word aangenomen en ik stem ermee in dat ik echt 2 jaar enorm moet gaan afzien en dat het echt heel zwaar gaat worden. Duurt alleen nog even voordat ik bericht krijg. |
10-07-2010, 12:46 | |
Verwijderd
|
Heksjuh: (}) terug en beterschap nog! Het is inderdaad lang geleden... Ik heb 2.5 jaar in de VS gezeten, nu eigenlijk nog maar eerst pauze want het ging niet meer. Teveel crises op hetzelfde moment, zit met mezelf te worstelen. Ik was daar ook een beetje in behandeling maar het was te eenzaam en te weinig toezicht, dus dat ging mis.
Queasy: Niet in Belgie, dus, maar wel in de VS. Zuslief en broerlief zijn hier, ander broerlief komt later vanmiddag. Leuk, gezelschap. Ik voel me moe en verveeld maar met al mijn familie hier houdt dat die eindeloze stroom van gedachten tenminste een beetje stil. Het gaat wel, het gaat wel. Een beetje uitrusten, een beetje therapie, lading venlafaxine er tegen aan en dan komen we misschien-hopelijk-ooit wel weer eens ergens. Eerst maar proberen niet te denken aan ex-vriend en aan mijn studie en aan dat alles... |
10-07-2010, 20:57 | |
vandaag tot 14:30 geslapen.
het lijkt wel of ik niet bijgeslapen kom daarna even gestofzuigd. ik kreeg vandaag een kaartje van de mensen uit de opname. en dat waardeer ik echt en ik ben er blij mee. dat betekend dat ze toch aan me gedacht deze week. later even met me moeder in het dorp wat wezen eten en naar de AH geweest. ik heb daarna ook gelijk naar boekel gebeld dat ik vanaf maandag weer kom. maar dat me been nog steeds wel erg pijn doet. en verder voel ik nou spanningen opkomen, maar ik probeer het rustig te houden vanavond.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
12-07-2010, 10:11 | |
Pff en dan doe je zo je best, en waarvoor? Weer een afgang.
Had eindelijk al mijn moed bij elkaar verzameld om te gaan sollicitereren. Alleen al van het vooruitzicht te moeten gaan werken raakte ik in paniek, maar ik heb me uiteindelijk toch maar over die angst heen gezet. Zaterdag had ik een sollicitatie gesprek. Die man zei dat het goed ging en dat ik me geen zorgen hoefde te maken, en dat ze me uiterlijk vrijdag zouden bellen (die vrouw die eigenlijk over de sollicitaties gaat was er namelijk niet, hij moest even met haar overleggen). Trots dat ik op mezelf was! En nu is het verdomme maandag en heb ik nog niets gehoord. Als ik niet aangenomen ben, best, maar dan hadden ze het me op zijn minst toch wel kunnen laten weten? Al moet je wel heel erg sneu zijn als je niet bij de ah aangenomen wordt.. Nou 1 ding weet ik wel, ik ga voorlopig geen werk meer zoeken. |
12-07-2010, 18:07 | |
dagbehandeling ging goed.
daarna naar de dermatoloog geweest en ze vonden dat me been er wel beter uit ziet. maar er moest toch nog een zwachtel om en dan donderdag weer en volgende week ook weer. daarna heb ik lichttherapie gehad toen nog even met me moeder naar de bristol geweest. want daar werkt me nichtje ik heb daar 2 leuke shirtjes gekocht. en verder is de stemming in huis niet fijn en zit ik al vanaf vanmiddag in een angst/paniek aanval.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
12-07-2010, 18:13 | |
@Queasy: knuffel!!
Beetje te lang in mijn bed gelegen vanmorgen, wilde nog vanalles doen, maarja dan maar morgen. Heb net al wijn en prosecco gekocht voor morgenavond, hopen dat het droog blijft. Ik moet echt niet vergeten om morgen medicijnen te halen, zonnebrand, zachte lenzen voor zwemmen, mijn fiets weg te brengen en te wassen. Gisteren was het lekker aan het strand, niet te warm. Nog even gezwommen ook, daarna pannenkoeken gebakken met zusje. |
12-07-2010, 20:52 | |
Jeetje, het collegejaar is alweer voorbij. Voor mijn laatste twee tentamens gewoon allebei voldoendes gehaald, waarvan voor één een acht! En dat terwijl ik moest leren, mijn vader in het ziekenhuis werd opgenomen en ik voor één tentamen dus helemaal niet heb geleerd. Stiekem ben ik wel trots op mezelf, ik heb toch maar mooi weer alle tentamens gehaald (behalve misschien twee deeltentamens).
Ze waren bij stage heel tevreden over me, vooral in hoe ik contact zocht met patiënten en hoe ik hen benader, en dat heeft me heel goed gedaan. Ik ben blij dat mijn tutor ook meer dan tevreden was over hoe ik me heb opgesteld in de werkgroepen en dat hij mijn essay het beste van de hele groep vond, en dat ik ook degene was met het meeste zelfinzicht. Voordat mijn vader in het ziekenhuis kwam te liggen, had ik het gevoel dat alles eindelijk weer op de rails was gekomen, en dat idee heb ik nu nog steeds hoor, maar er ligt gewoon een klein smetje op en dat is de gezondheid van mijn vader. Mijn studie gaat goed, ik ben hartstikke gelukkig met mijn huisgenoten in mijn huis en ik krijg een tof baantje in het ziekenhuis. Er is alleen die voortdurende bezorgdheid, die op de achtergrond was verdwenen en nu weer enigszins de overhand heeft gekregen. In plaats van dat ik lief ben voor mijn vader, sluit ik me meer voor hem af, wat ik een zorgelijke ontwikkeling vind, omdat het betekent dat ik bang ben hem te verliezen en hem daarom maar afstoot. Hij wil dat ik zoveel mogelijk thuis ben, ik wil zoveel mogelijk hier mijn eigen leven leiden en niet in de ellende van thuis hoeven te zitten. En als hij dat dan aangeeft, dat hij me mist en of ik in de vakantie dan vakantie met hen (gewoon thuis) kom vieren, snauw ik hem af en ben ik boos dat ik geen eigen leven kan leiden. Maar wat verwacht ik eigenlijk? Nouja, moraal van het verhaal: met mij gaat het eigenlijk hartstikke goed, en dat is gelukkig al een tijdje zo. De zware dingen die ik op stage heb gezien, heb ik een plaatsje kunnen geven zonder dat ik mezelf daarin verloor. Daar ben ik trots op, want ik ben iemand die zich emotioneel gezien teveel kan verplaatsen in verdriet en daardoor dat verdriet tot eigen verdriet maakt. Dat heb ik nu kunnen bewaken. Ik heb mijn jaar gehaald, bij professioneel gedrag zijn ze tevreden over me, nu is het tijd voor vakantie!!!!! |
13-07-2010, 21:40 | |
toen ik bij het kienen aankwam hoorde ik van een collega waar ik altijd mee fiets.
dat hij ergens anders gaat werken mischien en dat was wel verschieten. maar gelukkig komt hij vrijdag zeker nog werken als ik er ook ben. verder moest ik me echt over me angstaanval heen zetten. en het was toch gezellig ik heb een mand vol levensmiddelen gewonnen. achteraf ben ik toch blij dat ik ben gegaan. maar nou ben ik bekaf en ga ik me brood voor morgen smeren. en in bed tv kijken en dan slapen.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
14-07-2010, 18:35 | |
ok dat kwam onverwachts ik kreeg net een smsje.
dat me collega nou me ex collega is. hij kan morgen al op zijn nieuwe werk beginnen. het is natuurlijk wel heel fijn voor hem. en we houden wel contact maar het zal toch anders zijn. ik voel me hier wel wat verdrietig door nou.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
15-07-2010, 07:59 | |
Verwijderd
|
Veel plezier kroot.
Ik ga vannacht op vakantie en tot 4 augustus allemaal! Ik voel me wel oke Filmpje, jointje en drank. Dat deed me goed! Iedereen fijne vakantie. I will never forget you I'm a little bit lost without you And I'm a bloody big mess inside Laatst gewijzigd op 15-07-2010 om 18:36. |
15-07-2010, 09:17 | |
Gister onverwacht volle bak thuis nog voor mn verjaardag, goed te doen. Eind aug pas echt vieren met wat vrienden samen in hun huis. Eigen housewarming zal er niet van komen gok ik, maar goeie zin in verhuizen. Worden weer drukke weken zo, maar wel positief druk. Al zou ik toch ook wel een vakantie kunnen gebruiken. Gelukkig over iets meer dan een maand Lowlands.
__________________
Never back down, never give in!!
http://www.myspace.com/21gunsalutehc |
15-07-2010, 15:47 | |
bezigheid ging goed vanochtend.
en bij individuele expressie hebben we alleen gekletst. dat was wel fijn omdat ik angsten heb. we hebben gelijk een rol voor volgende week bedacht. daarna naar dermatologie geweest ze hebben 2 nieuwe zwachtels om gedaan. en daarna licht therapie gehad wat best wel heet was. toen kwam ik gelukkig net op tijd aan bij het busstation. daarna nog even het dorp in geweest. toen naar het werk gebeld dat ik morgen weer kom werken ik baal alleen van me angsten ik hoop dat die morgen op het werk wat minder zijn. ik hoop ook niet dat sommige mensen opmerkingen maken. en anders geef ik het gewoon aan bij de leiding maar er werken veel leuke mensen bij me op de afdeling. waar ik het goed mee kan vinden. en ik zag net dat ik nog een kaart van de bezigheids therapie heb ontvangen. beter laat dan nooit en het is een mooie zelfgemaakte kaart. want die maken wij bij de bezigheid. dus ik ben er heel blij mee.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
15-07-2010, 22:55 | |
Vanmorgen in alle vroegte teruggekomen van vakantie. Heel apart om het een nacht gewoon niet donker te zien worden, ook bijna niet geslapen dus. Maar de (korte) vakantie was leuk, erg mooi land, lekker koel in vergelijking met hier en leuke dingen gedaan.
Ik begin a.s. maandag met m'n vakantiewerk, eigenlijk totaal geen zin in maar dat komt vooral doordat ik dan lange tijd niet thuis kan zijn. Verder is het inhoudelijk ook niet echt interessant, maarja, ik heb wel weer 6 weken werk en dus ook inkomsten en ik ga proberen een beetje heen en weer te reizen als m'n rooster dat toelaat. Eind juli hoor ik ook meer over m'n sollicitatie. Ben inmiddels een beetje aan het twijfelen of ik het wel moet doen, mits ik aangenomen word. Misschien is het wel angst voor het nieuwe, maar los daarvan wordt het echt heel zwaar, werken en studeren tegelijk en daarbij nog heel veel reizen. Eerst maar eens afwachten óf ik word aangenomen. |
16-07-2010, 09:28 | |
Ik heb gister veeeeel te veel gedronken op de verjaardag van een heel goede vriend en mijn vriendin Ik baal er zó erg van, vooral omdat mijn vriendin niet tegen me uitvalt. Ze zegt dat het goed is... Wat niet heel erg overtuigend klinkt. Ik spreek haar over 2 uurtjes hopelijk weer en dan ga ik haar gewoon vertellen dat ze me op mn flikker moet geven, want op deze manier voelt het ook niet echt goed..
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 |