Misschien is het vreemd hier een topic over te openen, maar gisteren is een man die ik vrij goed kende heel onverwacht overleden. Zijn vrouw heeft mij gevraagd om voor de begrafenis een gedicht te zoeken over (vooral) afscheid nemen, maar ook over angst (deze man was voor heel veel dingen bang).
Nou bedacht ik zelf net dat er een gedicht was van Rutger Kopland over weggaan, ik weet alleen niet meer precies hoe het gedicht gaat. Is er iemand die het (heel toevallig) uit zijn/haar hoofd kent?
En om het topic dus wat algemener te houden... post hier (zelfgeschreven) teksten die je mooi vindt en die met afscheid nemen te maken hebben.
__________________
"Wie kommts, daß du so traurig bist, da alles froh erscheint? Man sieht dirs an den Augen an, gewiß, du hast geweint."
|