Talen & Culturen van Japan

Okay, dus weer een nieuwe opleiding op m'n (grote) verlanglijstje. Ik ga naar 6 vwo, dus ik moet nu toch wel een keuze gaan maken, haha.

Okay, T&C van Japan te Leiden dus, oftewel Japanologie.

Ik denk aan deze opleiding omdat je iets dan dóet.
Bestuurskunde en rechten en taalwetenschap en wat nog meer zijn wel leuk, maar het lijkt me zooooo theoretisch. Japans lijkt me wat eh, praktischer. Ik heb een bovengemiddelde interesse in Japan, al sinds dat ik klein was, dus tja.

Studeert iemand T&C van J. of iets in de HBO-richting daarvan? (niet dat ik naar HBO wil)

Is het saai of juist leuk? Krijg je veel colleges in de cultuur? En belangrijk, wat kan je ermee?

Alvast bedankt.

Voor zover mij bekend kun je de wetenschappelijke opleiding Japanse taal en cultuur alleen aan de universiteit Leiden doen en kun je de HBO-variant alleen in Maastricht doen. Andijvie deed dat, die zal hier voorshands wel reageren denk ik

Overigens, maar dat is persoonlijk hoor, zou ik niet een studie gaan doen waarmee je alleen veel weet van de taal of cultuur van een land. Er zijn ook diverse opleidingen waarmee je je kunt specialiseren in een bepaald land, maar dan wel vanuit het perspectief van een bepaald vakgebied (bijv. international business met een master economie en bedrijfscultuur van het midden-oosten oid).

As for me, je kent ook mijn interesse in Japan, maar ik zou het nooit willen studeren. Dan weet je zo weinig van andere dingen, het is zo weinig concreet, en het bestuderen van de taal en cultuur van een land is ook iets dat zich heel erg goed leent voor hobbyïsme (en als je je hobby serieus neemt en gewoon hoogwaardige studieboeken gebruikt dan doet het niveau niet veel onder voor dat van echte studenten in die richting)

Tja, het probleem is dat ik niet weet of ik een andere studie 4 jaar lang zal volhouden. Ik vind rechten/bestuurskunde/taalwetenschap enzo wel leuk, en het is vast heel concreet, maar het lijkt me zo saai. Niet uitdagend, zegmaar.

En inderdaad, een taal is niet echt een paspoort voor succes. Dus tja, ik twijfel wel.

[welle]

Ik weet er verder niets van, maar het lijkt me wel dat je er een goede baan mee zou kunnen vinden omdat Japan en China in korte tijd een enorme economische groei doormaken, dus in het bedrijsleven zullen er wel allemaal tolken Japans/Chinees nodig zijn.

welle schreef op 19-08-2005 @ 12:35 :
Ik weet er verder niets van, maar het lijkt me wel dat je er een goede baan mee zou kunnen vinden omdat Japan en China in korte tijd een enorme economische groei doormaken, dus in het bedrijsleven zullen er wel allemaal tolken Japans/Chinees nodig zijn.

Tolk Japans worden is enorm moeilijk. Japaners hebben liever een Japanner die naar het Engels kan tolken en góed Japans kan, en zo heeft eigenlijk iedereen liever een native-speaker die Engels spreekt. Japans is een enorm moeilijke taal om als tweede taal aan te leren, daarom gaat de voorkeur dus zeer vaak uit naar native-speakers.

In Japan werken moet je echt kunnen, de verhalen die ik heb gehoord zijn vreselijk. Je werkt in een kantoor in een grote ruimte aan een klein tafeltje waar nauwelijks iets op past. Je bent minstens zo lang aanwezig als je baas dat is, want eerder weggaan is respectloos. Daarnaast zijn er vrijwel elke avond nomikai's, dat zijn drink-avonden dus. Je gaat dan met je collega's naar een bar en gooit je vol, om daarna laat thuis te zijn en weer vroeg op te moeten. Dat zijn écht de banen die mensen in Japan krijgen, en dat bevalt bijna geen enkele westerling. Wij willen meer en zijn meer gewend.

Ik heb dus OTC-Japans gedaan, 2 jaar. Ik wilde eerst ook naar Leiden, maar daar heb ik nu vanaf gezien. Japans is enorm interessant, vind ik, ik leer het dan nu ook zelf nog. Maar voor mij is het toekomstperspectief ook erg belangrijk, en dat perspectief is echt slecht. Ook voor WO'ers. Je kan er wel werk mee vinden, maar je zal er eerst heel veel geld zelf in moeten steken (je zal minstens 1 keer een paar maanden naar Japan moeten voor mensen je geloofwaardig vinden bijvoorbeeld, dat kost geld, 't wordt enorm op prijs gesteld wanneer je in Japan gestudeerd hebt, en ja, dat kost veel geld). Voor mij was het gewoon te duur, ik zou er niets mee kunnen doen. (Investeren in de toekomst is natuurlijk goed, maar mijn investeren zou hoger zijn dan de toekomst. Dat was het gewoon niet waard.)

Aan OTC-Japans beginnen doorgaands iets van 25 mensen in het eerste jaar. Al vrij snel valt daar ongeveer de helft vanaf, en blijven er dus zo'n 12 tot 15 mensen van over. Na de eerste toetsen vallen er nog een paar mensen af. In mijn jaar begonnen we met ruim 20 mensen en nu gaan daar geloof ik 8 mensen van naar het derde jaar, waarvan er één of twee een fatsoenlijk niveau hebben, imo. Dat is echt niets..

Hoe dat in Leiden zit, weet ik niet, ga eens naar een opendag, loop een dag mee.

Ik ga vanaf dit jaar beginnen met Taalwetenschap. Dat trekt me al heel lang en juist dat brede en theoretische trekt me enorm. Japans is vrij beperkt; je leert een taal leren maar je leert niet meer dan dat. Alles wat je nu kan, kan je over vijf jaar nog, maar dan in het Japans. Meer niet, of in ieder geval niet heel veel meer. Ik wil juist dolgraag nieuwe dingen leren, geen andere woorden voor hetzelfde.

Uh, nou, ik hoef niet speciaal tolk te worden. Wat wel, weet ik niet precies.

Kan je misschien iets vertellen over het eerste jaar zelf?
ik weet wel dat je hbo gedaan hebt, maar dat verschilt vast niet heel erg

Sylph schreef op 19-08-2005 @ 12:54 :
Uh, nou, ik hoef niet speciaal tolk te worden. Wat wel, weet ik niet precies.

Kan je misschien iets vertellen over het eerste jaar zelf?
ik weet wel dat je hbo gedaan hebt, maar dat verschilt vast niet heel erg

't Niveau en tempo liggen wel hoger in Leiden, maar dat mag ook wel.

Het eerste jaar is vooral woordjes leren, 250 kanji leren en basis grammatica. In de eerste twee weken leerden we het hiragana en katakana, ik vond die twee weken persoonlijk te lang daarvoor, maar echt veel mensen hadden er moeite mee. Ik stroomde een week later in en na één week kon ik beide schriften wel fatsoenlijk schrijven, er waren toen echt mensen die héél veel moeite hadden. (Die vielen ook vrij snel af.) Hiragana heb je echt zo onder de knie, qua lezen en schrijven, dat went heel snel. Katakana duurt wat langer, omdat je 't veel minder vaak gebruikt.
Toen begonnen we met 10 makkelijke kanji en woorden, in het begin was dat even wennen, maar ook dat went snel. Na een aantal kanji kun je die dingen steeds beter herkennen en onthouden en leer je ze dus ook makkelijker en sneller. Dat vond ik altijd enorm leuk werk (en nog steeds).
Spreken leerden we vooral van native-speakers (elk jaar komen er zo'n 4 japanners naar Maastricht om les te geven) en vervolgens moesten we in groepjes oefenen en kleine gesprekjes voor de klas opvoeren. Vooral leuk en grappig, niet enorm leerzaam.

En ja, zo ging dat het hele jaar eigenlijk door. Tot we 250 kanji hadden geleerd (niet dat iedereen die kon schrijven of lezen hoor; de toetsen waren vaak érg makkelijk), de basis-grammatica onder de knie hadden (ook nooit erg moeilijk, zoveel makkelijker dan frans ), en een beetje Japans konden spreken (vooral vertalen, zelf vond ik dat wel heel moeilijk, vooral omdat je één op één met een leraar zat tijdens zo'n mondeling, ik heb alle mondelingen altijd gehaald, maar 'k vond 't nooit leuk of gezellig of makkelijk).

Het tweede jaar ging ook zo door; nog eens 250 kanji, dus een totaal van 500. Meer basis-grammatica en meer spreken. 't Niveau lag wel hoger, maar 't kwam op hetzelfde neer.

In Leiden verwachten ze meer van je, geloof ik, kanji leer je sneller en beter en met de grammatica zal dat ook wel zo gaan.

Nou, prof. Boot vertelde een anekdote over een kerel die in zijn eerste jaar alle (1945) joyo-kanji had gemasterd!

Snees schreef op 19-08-2005 @ 13:18 :
Nou, prof. Boot vertelde een anekdote over een kerel die in zijn eerste jaar alle (1945) joyo-kanji had gemasterd!

Kan ook best eigenlijk. 't Is even wat werk, maar 't is niet onmogelijk.

[welle]

Andijvie schreef op 19-08-2005 @ 12:49 :
Tolk Japans worden is enorm moeilijk. Japaners hebben liever een Japanner die naar het Engels kan tolken en góed Japans kan, en zo heeft eigenlijk iedereen liever een native-speaker die Engels spreekt. Japans is een enorm moeilijke taal om als tweede taal aan te leren, daarom gaat de voorkeur dus zeer vaak uit naar native-speakers.

In Japan werken moet je echt kunnen, de verhalen die ik heb gehoord zijn vreselijk. Je werkt in een kantoor in een grote ruimte aan een klein tafeltje waar nauwelijks iets op past. Je bent minstens zo lang aanwezig als je baas dat is, want eerder weggaan is respectloos. Daarnaast zijn er vrijwel elke avond nomikai's, dat zijn drink-avonden dus. Je gaat dan met je collega's naar een bar en gooit je vol, om daarna laat thuis te zijn en weer vroeg op te moeten. Dat zijn écht de banen die mensen in Japan krijgen, en dat bevalt bijna geen enkele westerling. Wij willen meer en zijn meer gewend.

Ik heb dus OTC-Japans gedaan, 2 jaar. Ik wilde eerst ook naar Leiden, maar daar heb ik nu vanaf gezien. Japans is enorm interessant, vind ik, ik leer het dan nu ook zelf nog. Maar voor mij is het toekomstperspectief ook erg belangrijk, en dat perspectief is echt slecht. Ook voor WO'ers. Je kan er wel werk mee vinden, maar je zal er eerst heel veel geld zelf in moeten steken (je zal minstens 1 keer een paar maanden naar Japan moeten voor mensen je geloofwaardig vinden bijvoorbeeld, dat kost geld, 't wordt enorm op prijs gesteld wanneer je in Japan gestudeerd hebt, en ja, dat kost veel geld). Voor mij was het gewoon te duur, ik zou er niets mee kunnen doen. (Investeren in de toekomst is natuurlijk goed, maar mijn investeren zou hoger zijn dan de toekomst. Dat was het gewoon niet waard.)

Aan OTC-Japans beginnen doorgaands iets van 25 mensen in het eerste jaar. Al vrij snel valt daar ongeveer de helft vanaf, en blijven er dus zo'n 12 tot 15 mensen van over. Na de eerste toetsen vallen er nog een paar mensen af. In mijn jaar begonnen we met ruim 20 mensen en nu gaan daar geloof ik 8 mensen van naar het derde jaar, waarvan er één of twee een fatsoenlijk niveau hebben, imo. Dat is echt niets..

Hoe dat in Leiden zit, weet ik niet, ga eens naar een opendag, loop een dag mee.

Ik ga vanaf dit jaar beginnen met Taalwetenschap. Dat trekt me al heel lang en juist dat brede en theoretische trekt me enorm. Japans is vrij beperkt; je leert een taal leren maar je leert niet meer dan dat. Alles wat je nu kan, kan je over vijf jaar nog, maar dan in het Japans. Meer niet, of in ieder geval niet heel veel meer. Ik wil juist dolgraag nieuwe dingen leren, geen andere woorden voor hetzelfde.

Oke, dat over tolken wist ik niet
Waarom ben je trouwens met Japans begonnen als je wist dat er niet echt veel beroepsperspectieven zijn?

Oh, Japans klinkt echt heel erg gaaf.

Maar als ik Japans zou gaan doen, zou het WO-Japans zijn, dus tja.

welle schreef op 19-08-2005 @ 13:56 :
Oke, dat over tolken wist ik niet
Waarom ben je trouwens met Japans begonnen als je wist dat er niet echt veel beroepsperspectieven zijn?

Omdat ik dat niet wist. Eigenlijk werd me voorgehouden dat de perspectieven juist heel goed waren, na het eerste jaar was ik dan ook erg positief, maar vanaf het tweede jaar werd het duidelijk dat veel dingen gewoon niet klopten. Dat veel afgestudeerden iets totaal anders deden dan waar ze voor waren opgeleid. Ik ken ook iemand die Japans in Leuven heeft gestudeerd, van de 10 mensen die afstudeerden in haar jaar, doet er nu 1 iets met Japans, de andere 9 zijn óf iets anders gaan studeren óf doen iets onder hun niveau. Dat soort dingen vertellen ze je natuurlijk niet, ze vertellen dat alle afgestudeerden goed verdienen en goed terecht zijn gekomen. (Maar dus níet dat ze goed verdienen en goed terecht zijn gekomen omdat ze iets compleet anders zijn gaan doen.)

De opleiding zelf vond ik vreselijk leuk, maar ik ben mezelf tegen gekomen en mijn verwachtingen. Imo zou de opleiding niet eens mogen bestaan, iig de HBO opleiding niet. 't Stelt niets voor en 't heeft geen toekomst.

Sylph schreef op 19-08-2005 @ 14:03 :
Oh, Japans klinkt echt heel erg gaaf.

Maar als ik Japans zou gaan doen, zou het WO-Japans zijn, dus tja.

Moet je ook zeker doen, geen HBO gaan doen, dat is het echt niet waard!

Japans is ook érg leuk, dat vind ik nog steeds

Maar denk je echt dat er grote verschillen bestaan tussen HBO en WO?

Sylph schreef op 19-08-2005 @ 11:46 :
Tja, het probleem is dat ik niet weet of ik een andere studie 4 jaar lang zal volhouden. Ik vind rechten/bestuurskunde/taalwetenschap enzo wel leuk, en het is vast heel concreet, maar het lijkt me zo saai. Niet uitdagend, zegmaar.

Studies als geschiedenis en de verschillende 'talen en culturen van land X'-studies zijn in mijn ogen juist de minste intellectuele uitdaging. Gewoon omdat de geschiedenis en de culturele ontwikkeling al gewéést zijn. Het is een min of meer op zichzelf staande verzameling feitelijke gegevens die je gewoon moet kennen.

In studies als rechten/bestuurskunde/taalwetenschap lijkt me dat je meer je wetenschappelijke ei kwijt kunt, mits je je er uiteraard eerst goed in bekwaamt. Het is denk ik in algemene zin een misvatting om te denken dat er studies zijn die niet 'saai' zijn - elke wetenschappelijke opleiding begint met een degelijk wetenschappelijk fundament, met theorie, met methoden van onderzoek en dergelijke. Dat is áltijd 'saai'

Eh, je hebt vast gelijk. Maar tja, ik moet me er wel 4 jaar voor kunnen inzetten. Dilemma.

Ik probeer je niets aan- of af te raden hoor, ik geef gewoon wat informatie over de vorm van onderwijs in het WO zoals ik dat heb ervaren, uit de eerste hand en uit gesprekken met vrienden en studiegenoten die ook al klaar of bijna klaar zijn

Het lijkt mij dat je je niet moet blind staren op een criterium als 'saai'. Ik ben ooit ook een blauwe maandag met culturele antropologie begonnen en daar kregen we ook een vak Afrikanistiek. Ik dacht ook dat dat vreselijk interessant was (ik was destijds nogal geïnteresseerd in Afrika) maar dat waren ook alleen maar éllenlange verhalen over methodiek, over benaderingen van ontwikkelingshulp, verschillende stromingen, de filosofie achter ontwikkelingshulp, ontwikkelingspsychologie en -sociologie en dergelijke. Verschrikkelijk theoretisch en saai.

Ik denk dat je er gewoon nogal naast zit als je denkt dat een studie die vrij concreet is toegespitst op één gebied (bijv. Japan) wel 'hapklare' feitelijke brokken aanlevert die je makkelijk naar binnen kunt werken. Geen enkele studie is meteen makkelijk en leuk, je begint altijd onderaan, pas als je je er enigszins in hebt verdiept wordt het echt leuk. Natuurlijk is het leren van een taal wel vrij feitelijk en concreet, maar ook al zou je ooit erg goed Japans komen te spreken en schrijven, dan nog kun je alleen daarvan niet vreten.

Inderdaad, de beroepsperspectieven zijn niet echt fantastisch. Maar ach, dat geldt voor geen enkele letterenstudie.

Wie blits wil doen moet bedrijfseconomie studeren ofzo, en dat soort dingen zijn sowieso niet aan me besteed.

Bedrijfseconomie is echt geen garantie voor een goede baan, het is zelfs een studie waarbij je nog vrij lang moet wachten. De manager is alweer op zijn retour, de tijd waarin elke droplul met een stropdas leiding mocht gaan geven ligt al achter ons

Je moet natuurlijk niet primair kiezen op beroepsperspectief, want wat je ook kiest, als je er geen plezier in hebt dan wordt het nooit wat, niet tijdens je studie en niet daarna. Maar je kunt best naast je eigen interesse ook in de gaten houden wat je precies met een studie kunt.

Vijf jaar lang lol hebben met een leuke studie is natuurlijk fijn, maar als je daarna tot je dertigste van de bijstand moet lezen krijg je waarschijnlijk wel spijt.

Mijn probleem is gewoon dat ik niet kan kiezen.

Bekijk het van de andere kant: als de keuze tussen een aantal dingen die je interessant lijken zo moeilijk is, dan kan ook geen van allen een écht slechte keuze zijn.

Hmm ja, dat is wel weer zo. Dank voor de opbeuring.

Ik kan het natuurlijk ook zo stellen dat ik niets leuk genoeg vind.

'Leuk' is een criterium dat naar mijn idee niet gebruikt moet worden voor een studie. Je studeert namelijk niet omdat studeren leuk is. Je studeert omdat je een opleiding moet hebben. Anders word je werkloos en moet je leven van de bijstand.

Het klinkt wellicht hard, maar je hebt dus niet zoveel te kiezen: je moet gewoon iets studeren. Als dat ook leuk is, is dat natuurlijk mooi. Maar vooral is belangrijk dat je je ergens in bekwaamt, dat de samenleving iets met jou kan. Daarom betaalt de overheid ook mee aan jouw opleiding: niet omdat ze het leuk vinden dat jij lol erin hebt, maar omdat ze in jouw (en dus in hun eigen) toekomst willen investeren.

Ik bekijk studeren zelf meer instrumenteel: het is geen doel op zich, het is een opstapje naar je beroepsleven. Je leeft niet om te studeren, het leven is niet klaar als je afstudeert, en ook je persoonlijke en professionele vorming heeft met het afstuderen nog maar net een aanvang genomen. Dat betekent dus ook dat jij je moet plooien naar je studie, en niet dat jij continu studies moet afwijzen omdat ze 'niet bij jou passen'. Jij moet bij een studie gaan passen, en niet andersom.

Omdat alle studies eigenlijk op hetzelfde neerkomen?

[MickeyV]

Ik zou naremans advies in dezen maar volgen, sylph. Ik vind talen, zoals je wellicht weet, zelf ook erg leuk, maar je hoeft ze niet direct te studeren. Als je echt twijfelt, is rechten niet eens zo'n gekke keuze. Het wordt vanzelf leuker, en een enigszins intelligente kerel houdt voldoende tijd over voor andere interesses. Zo doe ik het zelf ook, taalkunde, en specifieke talen (momenteel Latijn en Duits) bestudeer ik in m'n vrije tijd. Uit practische overwegingen zal ik ook maar eens aan Frans gan beginnen, en ook dat kan, zonder Frans te studeren. Ik geef toe: Japans is natuurlijk een iets ander verhaal, in die zin, dat je als westerling écht met 0 kennis begint. Maar dat hoeft geen obstakel te zijn. Het is overigens altijd aan te bevelen, voordat je aan het leren van een vreemde taal begint, in ieder geval over zekere grammaticale basiskennis te beschikken, dus voorzover nodig eens een nederlandse grammatica door te werken. Het wordt erg lastig als je niet het begin van een voorstelling hebt, wat een voorzetsel, de aanvoegende wijs of een predicaat zou kunnen zijn.

Overigens zou ik niet zeggen dat je, ondanks dat een bepaalde je wellicht helemaal niet ligt, op de ingeslagen weg door te gaan. Maar inderdaad wel om niet metéén als de studie even niet interessant is te stoppen. Als ik dat had gedaan studeerde ik al geen rechten meer.

Ik twijfel niet, ik heb gewoon geen idee. Zucht.

[MickeyV]

Je neemt het wel erg serieus.

Mooi gezegd Mickey. Mensen schijnen inderdaad vaak te denken dat je door te kiezen voor een bepaalde studie jezelf voor de rest van je leven aan dat terrein bindt. Maar ten eerste is het absoluut niet zo dat je je werkzame leven precies met dezelfde dingen bezig zult zijn als tijdens je studie (rechten is daar een mooi voorbeeld van, juristen komen werkelijk overal terecht). En ten tweede is het zo dat, zoals jij ook al zegt, wanneer je enigszins algemeen ontwikkeld bent je jezelf ook prima bezig kunt houden met andere disciplines. Je zult er dan wellicht niet academisch niveau in behalen, maar als het je toch alleen om de fascinatie voor een bepaald gebied - bijv. de Japanologie - gaat, dan kun je het even goed als amateur beoefenen.

Maar wat ik moet dán doen... Ik ben een geboren twijfelaar, ik weet het. En rechten is wel okay, maar ik wil meer dan 'okay'. Ik wil iets waar m'n hart bij ligt en dat is niet rechten.

[Demon of Fire]

Sylph schreef op 19-08-2005 @ 15:54 :
Maar wat ik moet dán doen... Ik ben een geboren twijfelaar, ik weet het. En rechten is wel okay, maar ik wil meer dan 'okay'. Ik wil iets waar m'n hart bij ligt en dat is niet rechten.

De enige die die vraag kan beantwoorden ben je zelf.

Leuk dat je de vraag hier stelt, maar wij kunnen je daar niet mee helpen.

Je zult toch bij jezelf moeten nagaan wat je leuk vind, waar werk in te krijgen is (is uiteraard ook belangrijk, maar niet zoals bepaalde mensen willen laten geloven HET belangrijkst, want je moet het in de eerste plaats leuk vinden anders ben je diep ongelukkig in je werk later.)

Succes ermee.

Groetjes
Ben(die zijn passie prima kan combineren met uitstekende arbeidsmogelijkheden later

Demon of Fire schreef op 19-08-2005 @ 16:13 :
Leuk dat je de vraag hier stelt, maar wij kunnen je daar niet mee helpen.

Ja, dat begrijp ik zelfs nog wel.

Wat versta jij onder 'je hart erbij liggen' - wil je er elk moment van de dag mee bezig zijn, ook als je eerst wekenlang droge, oninteressante en theoretische stof moet doorworstelen om pas daarna de zoete vruchten te kunnen plukken? Dat je je er niet van kunt afhouden, zelfs al zeggen mensen dat je niet continu over je eigen interesses moet lullen? Dat het je niets uitmaakt of het moet van school of dat het voor je eigen plezier doet?

Dat ik het kies omdat ik het gevoel heb dat ik er nu, en later er plezier mee ga beleven. Dat ik het écht leuk vind. jij gelooft niet echt in het principe 'leuk'. maar ach . Als ik rechten zou kiezen zou ik het kiezen omdat het nuttig is, omdat je er iets mee kan en omdat het ook wel interessant is. Maar er zijn interessantere dingen. Dingen die ik liever zou doen.

Je hebt nog wel tijd om iets te vinden Ga lekker foldertjes lezen en ga naar open dagen. Keuze maken is niet makkelijk, maar jezelf goed later informeren kan het makkelijker maken.

Hoe meer foldertjes ik lees, hoe verwarder ik raak. Haha.

Sylph schreef op 19-08-2005 @ 16:50 :
Hoe meer foldertjes ik lees, hoe verwarder ik raak. Haha.

Daarom veel opendagen bezoeken en zeker een dag meelopen bij een paar studies waar je tussen twijfelt. Soms klikt het ineens bij een studie.

Andijvie schreef op 19-08-2005 @ 16:51 :
Daarom veel opendagen bezoeken en zeker een dag meelopen bij een paar studies waar je tussen twijfelt. Soms klikt het ineens bij een studie.

Als ik op dat meelopen moet afgaan klikt het bij rechten en sociologie al iig niet.

Sylph schreef op 19-08-2005 @ 16:53 :
Als ik op dat meelopen moet afgaan klikt het bij rechten en sociologie al iig niet.

Dat kan
Probeer ook met mensen van studies te praten, krijg je ook vaak een goed beeld. (Zoek dus zeker iemand die Japans doet in Leiden! Ik denk dat ik misschien wel een paar mensen ken die dit jaar gaan beginnen.)

Je zou nu ook al eens kunnen kijken hoe je Japans als taal vindt (of heb je dat al gedaan?), probeer het hiragana eens te leren (genoeg sites met hiragana) en zo wat verder, heel veel sites hebben Japanse lessen, daar kan je wel even mee verder en kijken of je een taal leren leuk vindt.

Verder natuurlijk ook naar andere studies kijken, je hoeft Japans niet af te wijzen, maar blijf wel realistisch. (Ik ging het mooier maken dan het was, dat werkt maar voor een beperkte tijd.)

Andijvie schreef op 19-08-2005 @ 17:03 :
Dat kan
Probeer ook met mensen van studies te praten, krijg je ook vaak een goed beeld. (Zoek dus zeker iemand die Japans doet in Leiden! Ik denk dat ik misschien wel een paar mensen ken die dit jaar gaan beginnen.)

Je zou nu ook al eens kunnen kijken hoe je Japans als taal vindt (of heb je dat al gedaan?), probeer het hiragana eens te leren (genoeg sites met hiragana) en zo wat verder, heel veel sites hebben Japanse lessen, daar kan je wel even mee verder en kijken of je een taal leren leuk vindt.

Verder natuurlijk ook naar andere studies kijken, je hoeft Japans niet af te wijzen, maar blijf wel realistisch. (Ik ging het mooier maken dan het was, dat werkt maar voor een beperkte tijd.)

Uhm ja, ik heb al een paar sites bezocht en het lijkt me waanzinnig interessant Japans goed te leren en daar eventueel m'n beroep van te maken. Ja, ik weet wel dat het moeilijk is.

Sylph schreef op 19-08-2005 @ 16:30 :
jij gelooft niet echt in het principe 'leuk'. maar ach

Dat zie je toch verkeerd. Ik geloof wel degelijk in het criterium 'leuk' of te bepalen of een activiteit aangenaam is, maar niet voor de studiekeuze. Ik geloof dat je een hele hoop dingen leuk kunt (gaan) vinden, ook al had je dat vantevoren nooit verwacht, als je je er maar eerst in verdiept en er waardering voor krijgt.

Zo vond ik mijn studie toen ik begon ook absoluut niet leuk en heb ik de eerste tweeënhalf jaar doorgemodderd met alleen maar zesjes. Maar door motivering door docenten ben ik meer mijn best gaan doen, haalde ik hogere cijfers, kreeg ik meer plezier in leren, meer interesse in stof buiten de verplicht voorgeschreven stof, et cetera. Da's een zichzelf versterkend proces.

Maar hoe zie je het je precies voor je: 'je beroep maken' van het goed kunnen spreken en schrijven van Japans? Wil je tolk of vertaler worden?

Toen ik nog op de HAVO zat was dat inderdaad wel de bedoeling, in Chinees of Japans. Ik heb op de Studiebeurs nog met allerlei mensen van de Vertaalacademie in Maastricht gesproken. Nu ik VWO doe is dat geen optie meer, maar de liefde voor taal is gebleven. En ja, het zou mij erg leuk lijken om te tolken en te vertalen in het Japans.

Denk je dat er veel behoefte is aan algemene tolken/vertalers Japans? Fansubben betaalt niet zoals je weet en voor meer specialistisch (lees: vakspecifiek, bijv. geneeskunde, economie, recht) vertaalwerk heb je vaak ook kennis van dat vakgebied nodig.

Haha, het is me niet te doen om de anime.

Uhm ja, je hebt wel een punt als je zegt dat je specialistische kennis nodig hebt. Als ik me niet vergis kan je in Leiden wel vrij veel extra vakken volgen, waardoor *ik hoop* dat je wat meer specialistische kennis krijgt.

en als dat niet goed genoeg is volg ik wel een extra studie *opschept*

Sylph schreef op 19-08-2005 @ 18:35 :
Haha, het is me niet te doen om de anime.

Uhm ja, je hebt wel een punt als je zegt dat je specialistische kennis nodig hebt. Als ik me niet vergis kan je in Leiden wel vrij veel extra vakken volgen, waardoor *ik hoop* dat je wat meer specialistische kennis krijgt.

en als dat niet goed genoeg is volg ik wel een extra studie *opschept*

Japans is moeilijk he, vergis je daar niet in. De dingen leren is wel te doen, maar je moet de kleine nuances in synoniemen echt leren en de vaktaal is echt heel anders dan de normale taal, Japanners die gaan studeren, leren vaak ook nog nieuwe woorden en nieuwe kanji. Dat kennen we hier niet zo. Maar goed, het is wel te doen natuurlijk, met genoeg moeite
(Ik probeer zelf dus een goede basis te krijgen door een JLPT (= Japanese Language Proficiency Test) te doen, en dan een combinatie te vinden met taalwetenschap (als dat kan). Dat lijkt me enorm interessant.)

[MickeyV]

Andijvie schreef op 19-08-2005 @ 20:57 :
Japans is moeilijk he, vergis je daar niet in. De dingen leren is wel te doen, maar je moet de kleine nuances in synoniemen echt leren

De hierarchische houding van de Japanners weerspiegelt zich in hun taal, niet? Verschillende woorden voor "huis van een hoger persoon" en "....van een lager persoon", voor "oudere -en dus hogere- broer" en "jongere broer", woorden die je in de zin plaatst om aan te geven of het gaat om formele dan wel informele communicatie. Gedoe hoor.

Een heel fraai aspect van het Japans is wel, als ik het goed begrepen heb, dat je je bij elke zin die je spreekt moet afvragen of het om "eigen kennis" dan wel om "kennis uit tweede hand" gaat. Een zin als "klaasje heeft hoofdpijn" zou dan gemarkeerd moeten worden als "kennis uit tweede hand", omdat de spreker niet werkelijk zélf kan weten, of klaasje hoofdpijn heeft, maar dat van klaasje te horen heeft gekregen, en dus de spreker voor de juistheid daarvan niet kan instaan.

Maar hoever ben jij gekomen met Japans? Kun je, pak 'm beet, een Japanse krant een beetje volgen?

MickeyV schreef op 19-08-2005 @ 23:08 :
De hierarchische houding van de Japanners weerspiegelt zich in hun taal, niet? Verschillende woorden voor "huis van een hoger persoon" en "....van een lager persoon", voor "oudere -en dus hogere- broer" en "jongere broer", woorden die je in de zin plaatst om aan te geven of het gaat om formele dan wel informele communicatie. Gedoe hoor.

Het wordt pas leuk bij geven aan en ontvangen van superieuren of inferieuren.

MickeyV schreef op 19-08-2005 @ 23:08 :
De hierarchische houding van de Japanners weerspiegelt zich in hun taal, niet? Verschillende woorden voor "huis van een hoger persoon" en "....van een lager persoon", voor "oudere -en dus hogere- broer" en "jongere broer", woorden die je in de zin plaatst om aan te geven of het gaat om formele dan wel informele communicatie. Gedoe hoor.

Een heel fraai aspect van het Japans is wel, als ik het goed begrepen heb, dat je je bij elke zin die je spreekt moet afvragen of het om "eigen kennis" dan wel om "kennis uit tweede hand" gaat. Een zin als "klaasje heeft hoofdpijn" zou dan gemarkeerd moeten worden als "kennis uit tweede hand", omdat de spreker niet werkelijk zélf kan weten, of klaasje hoofdpijn heeft, maar dat van klaasje te horen heeft gekregen, en dus de spreker voor de juistheid daarvan niet kan instaan.

Maar hoever ben jij gekomen met Japans? Kun je, pak 'm beet, een Japanse krant een beetje volgen?

Precies wat je zegt, in het Nederlands werkt dat gewoon niet zo. Als je hebt vernomen dat Jantje hoofdpijn heeft, dan zeg je gewoon 'Jantje heeft hoofdpijn (heb ik vernomen)' in het Japans krijg je andere vormen als je duidelijk wil maken dat je het uit tweede hand hebt.

Om een krant te lezen zal je zo'n 1900 kanji moeten beheersen, passief. Ik ken er nu ruim 500, dus ik ben er nog lang niet. Kranten in het Japans zijn vaak in een soort telegram stijl; veel verkorte woorden, daar heb ik nog nauwelijks ervaring mee. Met wat moeite kan ik me wel redden, maar ik zal er voor moeten gaan zitten en dingen op moeten zoeken. In Japan zelf met Japanners zou ik me best kunnen redden, Japanners worden heel behulpzaam wanneer ze ontdekken dat ik als buitenlands meisje hun taal (probeer) te spreken. Spreken is niet echt een probleem dus, lezen is een stuk moeilijker. (En luisteren kan ook vreselijk moeilijk zijn wanneer ze beginnen te ratelen )

Snees schreef op 19-08-2005 @ 23:12 :
Het wordt pas leuk bij geven aan en ontvangen van superieuren of inferieuren.

Dat zijn maar een paar woorden, die wel leuk zijn, maar niet heel moeilijk om aan te leren. Daarnaast leren boeken het vaak overdreven; veel Japanners gebruiken geen vormen voor superieuren tegen bv. hun oom/tante/opa/oma etc, familie wordt vaak als gelijk gezien - tot op een bepaalde hoogte. Boeken zeggen vaak ook dat je tegen jonge kinderen dezelfde werkwoorden gebruikt als tegen dieren en planten, maar in de praktijk is dat ook vaak niet zo.

Je hebt wél compleet andere woorden voor bv. 'eten', 'drinken', 'lezen' wanneer je over een persoon ver boven je spreekt. Die woorden gebruik je vooral in het bijzijn van die persoon, wanneer hij er niet bij is, praat je weer 'normaal'.

Dat wisselen is vooral moeilijk. Westerse mensen doen meestal óf énorm beleefd óf spreken te snel informeel. Dat inschatten is echt moeilijk, maar wanneer het gewoon niet-zakelijk contact is, zullen ze je het niet kwalijk nemen. Binnen bedrijven wél (daarom nemen ze ook liever Japanners aan; die kennen de omgangsvormen veel beter).

Japanners van een jaar of 20 volgen ook vaak een begroetings cursus, dat kunnen we ons niet voorstellen, maar daar is het echt belangrijk iemand juist te begroeten door mooi te buigen. Westerse mensen buigen de ene keer te diep, de andere keer niet diep genoeg. Zelfs Japanners vinden dat moeilijk.

Maar al die dingen maken het ook weer enorm interessant natuurlijk

Ik ga binnenkort op bezoek bij een vrouw die ik heb leren kennen in de boekhandel die een aantal jaren in Japan heeft gewoond en daar intensief de taal heeft bestudeerd, en ik krijg van haar al haar studiemateriaal, dus ben benieuwd of ik daar ook iets van kan maken

Een begroetings- en manierencursus zou trouwens ook in Nederland geen overbodige luxe zijn. Het grootste gedeelte van de twintigjarigen in Nederland is toch domme, onbeschofte boerenhufters die nooit een fatsoenlijke opvoeding hebben genoten.

nare man schreef op 20-08-2005 @ 12:41 :
Het grootste gedeelte van de twintigjarigen in Nederland is toch domme, onbeschofte boerenhufters die nooit een fatsoenlijke opvoeding hebben genoten.

Heerlijk, die nuance.

Nou, ik krijg eigenlijk best een doembeeld in deze topic voorgeschoteld. Dus. *twijfel*