Hoi vrijheid #1945

Dit komt niet als een verrassing; maar ik houd van Willem Oltmans. Dat timbre, die stijl, die retoriek. Zo ongelofelijk mooi

Pim Fortuyn, hoe oneens ik het ook politiek gezien met hem was, kwam in de buurt. Maar Oltmans is de koning van de Nederlandse moderne retoriek. Bidet, eat your heart out, dit is de echte shit

Verschrikkelijke vent. Maarja, wel eens. Ik betrap me in felle discussies ook wel eens op die toontjes.

Ik heb bijna geen oog dicht gedaan vannacht.

Verder moet ik alles even teruglezen hier, maar dat doe ik later. <3

[JaapieEleven]

het verhuizen begint intussen akelig dichtbij te komen. Mijn ouders hebben vanmiddag gekeken naar een huis en ze waren enthousiast. VEEL te enthousiast. Voor de kinderen is het onpraktisch, maar dat maakt verder niet uit voor ze. Tenminste zo lijkt het.

Ik heb in mijn huidige huis mijn hele leven gewoond, en in de kamer waarin ik ben geboren slaap ik nu nog steeds. Mijn vrienden zijn hier, en lekker dichtbij, mijn school is 1 kilometer van me verwijderd, dus ook dat is gewoon prima. Een winkelcentrum aan de overkant, dus als je boodschappen moet doen is dat ook geen probleem. Dat gaat allemaal weg als ik ga verhuizen naar dat nieuwe huis.

Mijn vrienden zijn dan 10-15 kilometer weg, dus ik kan minder met ze afspreken omdat ik ook weer op tijd terug moet fietsen, mijn school heeft dan ook ongeveer die afstand van 10 kilometer, dus wordt dat ook vervelend. In het dorpje waar mijn ouders naartoe willen is geen winkel te bekennen, dus moet je een of twee kilometer fietsen om daar je boodschappen te doen. Maar hoe moet ik een boodschappentas meenemen tijdens het fietsen? En ik denk niet dat de meeste groenten tegen snelbinders kunnen.

Ook word mijn kamer ongeveer gehalveerd, en ik vind het eigenlijk wel prettig met hoeveel ruimte ik momenteel heb. Ik kan hier prima tot mezelf komen, en eigenlijk is mijn huidige kamer ideaal voor mij. Het is een geordende chaos. Ik denk dat lang niet al mijn spullen in die nieuwe kamer zullen passen, dus dat betekent dat ik veel dingen die ik nog gebruik zal moeten weggooien.

En daarnaast heb ik heel erg last van heimwee. Een weekendje Pinksteren is de absolute max, daarna moet ik gewoon weer naar huis omdat ik het huis zo ongekend mis. Dat houdt dus ook in dat ik bang ben dat ik heel vervelend word tegen de rest op het moment dat we gaan verhuizen. Want na een week ofzo wil ik gewoon weer in dit huis leven. Maar dat gaat niet. En dat is heel frustrerend, en ik weet niet hoe lang ik erover doe om dat nieuwe huis als thuis te zien.

Ik heb alle voorgaande punten neergelegd bij mijn ouders, en die nemen ze serieus. Maar alsnog gaan hun plannen wel door. Ze willen gaan verhuizen, en dit huis ziet er ideaal voor ze uit. Ze kijken nu naar hoeveel er nog aan moet gebeuren, en als de totale prijs goed genoeg is, kopen ze het huis en zit ik met januari in dat nieuwe huis. Ik ben hier mentaal niet klaar voor, en dat heb ik bij ze aangegeven.

Mijn ouders zien dit als een laatste kans om in dat dorpje te gaan wonen, en die willen ze niet laten schieten. Ze willen in dat huis een slaapkamer beneden hebben, zodat ze de trap niet op hoeven. Daarmee voorkomen ze problemen als ze bejaard zijn en de trap niet meer op kunnen. Ook zijn ze uitgekeken op deze stad, en willen ze graag weer eens een nieuwe omgeving. Ook kennen ze al een paar mensen daar, dus dan hebben ze gelijk al bekenden.

Ze hebben ook geprobeerd om mij een voordeel te geven van dat huis: Er is een zwembad in de tuin, van 8x4 meter, en 1.5 meter diep. Dat is natuurlijk helemaal prima, en daar ben ik ook blij mee. Maar ik denk niet dat het zwembad opweegt tegen al mijn andere nadelen en problemen die ik heb met een nieuw huis.

Ik weet niet wat ik nog kan doen om ervoor te zorgen dat er nog geen nieuw huis gekocht word, en als ze gaan verhuizen, hoe ik dat mentaal vol kan houden. Hebben jullie daar tips voor?

JaapieEleven schreef:

het verhuizen begint intussen akelig dichtbij te komen. Mijn ouders hebben vanmiddag gekeken naar een huis en ze waren enthousiast. VEEL te enthousiast. Voor de kinderen is het onpraktisch, maar dat maakt verder niet uit voor ze. Tenminste zo lijkt het.

Verhuizen is nooit praktisch. Deal ermee.

Mijn vrienden zijn dan 10-15 kilometer weg, dus ik kan minder met ze afspreken omdat ik ook weer op tijd terug moet fietsen, mijn school heeft dan ook ongeveer die afstand van 10 kilometer, dus wordt dat ook vervelend. In het dorpje waar mijn ouders naartoe willen is geen winkel te bekennen, dus moet je een of twee kilometer fietsen om daar je boodschappen te doen. Maar hoe moet ik een boodschappentas meenemen tijdens het fietsen? En ik denk niet dat de meeste groenten tegen snelbinders kunnen.

TWEE KILOMETER?

Ook word mijn kamer ongeveer gehalveerd, en ik vind het eigenlijk wel prettig met hoeveel ruimte ik momenteel heb. Ik kan hier prima tot mezelf komen, en eigenlijk is mijn huidige kamer ideaal voor mij. Het is een geordende chaos. Ik denk dat lang niet al mijn spullen in die nieuwe kamer zullen passen, dus dat betekent dat ik veel dingen die ik nog gebruik zal moeten weggooien.

Ga met je ouders in gesprek als de koop gesloten is over hoe je dit kan oplossen. Tweepersoons hoogslaper met bureau eronder bijvoorbeeld. Denk in oplossingen. Glas halfvol enzo.

En daarnaast heb ik heel erg last van heimwee. Een weekendje Pinksteren is de absolute max, daarna moet ik gewoon weer naar huis omdat ik het huis zo ongekend mis. Dat houdt dus ook in dat ik bang ben dat ik heel vervelend word tegen de rest op het moment dat we gaan verhuizen. Want na een week ofzo wil ik gewoon weer in dit huis leven. Maar dat gaat niet. En dat is heel frustrerend, en ik weet niet hoe lang ik erover doe om dat nieuwe huis als thuis te zien.

Daar ben je in 4 dagen aan gewend.

Ik heb alle voorgaande punten neergelegd bij mijn ouders, en die nemen ze serieus. Maar alsnog gaan hun plannen wel door. Ze willen gaan verhuizen, en dit huis ziet er ideaal voor ze uit. Ze kijken nu naar hoeveel er nog aan moet gebeuren, en als de totale prijs goed genoeg is, kopen ze het huis en zit ik met januari in dat nieuwe huis. Ik ben hier mentaal niet klaar voor, en dat heb ik bij ze aangegeven.

Ja natuurlijk gaan ze door. Hun leven bestaat niet uit 1. De Kinderen en dan 2. Henzelf. Kom nou. Wat voor verwachtingen heb jij wel niet van volwassenen zeg? En dan moet je al helemaal eens kijken met hoe je zelf met dingen omgaat; je bent zelf redelijk laks in dingen, legt vaak de schuld van dingen waar je zelf invloed over hebt bij anderen neer en pakt die niet structureel aan, dus ik zie jou later absoluut ook geen rekening houden met anderen bij het maken van dit soort beslissingen. Misschien ff dimmen in het algemeen gewoon.

Mijn ouders zien dit als een laatste kans om in dat dorpje te gaan wonen, en die willen ze niet laten schieten. Ze willen in dat huis een slaapkamer beneden hebben, zodat ze de trap niet op hoeven. Daarmee voorkomen ze problemen als ze bejaard zijn en de trap niet meer op kunnen. Ook zijn ze uitgekeken op deze stad, en willen ze graag weer eens een nieuwe omgeving. Ook kennen ze al een paar mensen daar, dus dan hebben ze gelijk al bekenden.

Uitstekende argumenten. Daarnaast moet je dit soort dingen gewoon niet uitstellen, dat kan ook problemen opleveren met de financiering en prijzen gaan alleen maar de lucht in, juist in satellietdorpen van grote steden.

Ze hebben ook geprobeerd om mij een voordeel te geven van dat huis: Er is een zwembad in de tuin, van 8x4 meter, en 1.5 meter diep. Dat is natuurlijk helemaal prima, en daar ben ik ook blij mee. Maar ik denk niet dat het zwembad opweegt tegen al mijn andere nadelen en problemen die ik heb met een nieuw huis.

Ik vind dat je je behoorlijk als een verongelijkt verwend nest gedraagt.

Ik weet niet wat ik nog kan doen om ervoor te zorgen dat er nog geen nieuw huis gekocht word, en als ze gaan verhuizen, hoe ik dat mentaal vol kan houden. Hebben jullie daar tips voor?

Ja. Stop eens met zeiken en wordt eens wat zelfstandiger en volwassener. Je bent geen 12 meer maar zit dichterbij volwassenheid, over een paar jaar doe je eindexamen en ben je uit huis vertrokken. En je verwacht van je ouders dat ze tegen hun zin in een huis blijven wonen en wat zij zien als hun droomhuis maar te laten schieten.

Egoïstisch varken. Dat ben je. Bah.

[JaapieEleven]

Kan je nog een reactie plaatsen zonder mij te beledigen? Doe je erg vaak.

Wie niet luisteren wil, moet maar voelen. Ik ben klaar met jouw gedrag.

[JaapieEleven]

Wie zegt dat ik naar jou moet luisteren? Je hebt geen enkele vorm van gezag of verantwoordelijkheid over mij. Ik vraag om advies, wat ik ermee doe is mijn keus. En als je klaar bent met mijn gedrag, gebruik lekker die negeerknop.

Je wil helemaal geen advies, je wil gewoon zeiken. Advies heb je al lang gehad en over sommige dingen mag je best wel even klagen maar die heb je maar gewoon te slikken.

Op de een of andere manier heb jij in je kop zitten dat je een of ander exceptionalistisch persoontje bent, dat ben je niet, je bent gewoon een irritante puber en je hebt een forse pak rammel nodig.

Het boeit me verder geen enkele kak wat jij van mijn antwoorden vindt; jij hebt namelijk evenmin autoriteit. Wat ik echter wel heb, is een hele bak met levenservaring waar je je voordeel uit zou kunnen halen, maar dat negeer je vrij consequent.

[JaapieEleven]

Af en toe wil ik inderdaad best zeiken, dat zal ik zeker niet ontkennen. In dit geval wilde ik juist advies. En met advies bedoel ik niet een aai over mn bol met "wat ben je toch zielig jaap kom ff lekker knuffelen". Ik wil gewoon goede tips over hoe ik hiermee moet omgaan. Hier komt een stuk meer psychologisch kijken dan ik had verwacht, en ik wil er zo goed mogelijk mee omgaan. Als ik zin had om te zeiken, had ik geen vraag gesteld.

Ik ben zeker niet exceptioneel. Ik begrijp ook niet waar je dat vandaan haalt. Heb je een paar quotes voor me met uitleg? Dit is overigens een serieuze vraag.

Ik heb inderdaad geen autoriteit. Maar ik doe tegenwoordig niet meer alsof ik dat wel heb. Ik heb aan het begin heel veel politieagentje gespeeld. Ik doe dat niet meer, en daar ben ik blij mee, want ik gedroeg me achterlijk. Maar daar kwam ik achteraf pas achter. Nu weet ik dat ik dan achterlijk ben, dus doe ik dat niet meer. Nogmaals, ik doe niet alsof ik autoriteit heb. Ik heb het gevoel dat jij denkt dat je wel autoriteit hebt. En al is het niet zo, die gedachte wek je heel erg op.

Je zal vast een stuk meer levenservaring hebben dan ik, maar uit de laatste posts van jou naar mij gericht is jouw levenservaring eigenlijk: Ik zou zoiets niet eens in mn hoofd halen als ik jou was, en je verdient een pak rammel, je bent een varken, je bent arrogant en weet ik wat voor zooi.
Daar kan een mens echt wel wat mee, wat handig om dat soort wijsheden te lezen

JaapieEleven schreef:

Af en toe wil ik inderdaad best zeiken, dat zal ik zeker niet ontkennen. In dit geval wilde ik juist advies. En met advies bedoel ik niet een aai over mn bol met "wat ben je toch zielig jaap kom ff lekker knuffelen". Ik wil gewoon goede tips over hoe ik hiermee moet omgaan. Hier komt een stuk meer psychologisch kijken dan ik had verwacht, en ik wil er zo goed mogelijk mee omgaan. Als ik zin had om te zeiken, had ik geen vraag gesteld.

Geloof er geen fuck van. Een fucking zestienjarige die de onbedekte eis formuleert dat papa en mama maar even niet moeten verhuizen omdat hij er te autistisch voor is; je wilde zeiken.

Ik ben zeker niet exceptioneel. Ik begrijp ook niet waar je dat vandaan haalt. Heb je een paar quotes voor me met uitleg? Dit is overigens een serieuze vraag.

Omdat je echt letterlijk over de verkeerde kleur van woensdag nog loopt te zeveren alsof er geen morgen meer is de afgelopen maanden. Gast. Doe. Er. Iets. Aan.

Ik heb inderdaad geen autoriteit. Maar ik doe tegenwoordig niet meer alsof ik dat wel heb. Ik heb aan het begin heel veel politieagentje gespeeld. Ik doe dat niet meer, en daar ben ik blij mee, want ik gedroeg me achterlijk. Maar daar kwam ik achteraf pas achter. Nu weet ik dat ik dan achterlijk ben, dus doe ik dat niet meer. Nogmaals, ik doe niet alsof ik autoriteit heb. Ik heb het gevoel dat jij denkt dat je wel autoriteit hebt. En al is het niet zo, die gedachte wek je heel erg op.

De enige autoriteit die ik claim is die van mentale superioriteit over 90% van de bevolking, verder niets.

Je zal vast een stuk meer levenservaring hebben dan ik, maar uit de laatste posts van jou naar mij gericht is jouw levenservaring eigenlijk: Ik zou zoiets niet eens in mn hoofd halen als ik jou was, en je verdient een pak rammel, je bent een varken, je bent arrogant en weet ik wat voor zooi.
Daar kan een mens echt wel wat mee, wat handig om dat soort wijsheden te lezen

Kijk 'm nou even de wijze man uithangen. Jankbal.

[JaapieEleven]

deadlock schreef:

Geloof er geen fuck van. Een fucking zestienjarige die de onbedekte eis formuleert dat papa en mama maar even niet moeten verhuizen omdat hij er te autistisch voor is; je wilde zeiken.


Omdat je echt letterlijk over de verkeerde kleur van woensdag nog loopt te zeveren alsof er geen morgen meer is de afgelopen maanden. Gast. Doe. Er. Iets. Aan.


De enige autoriteit die ik claim is die van mentale superioriteit over 90% van de bevolking, verder niets.


Kijk 'm nou even de wijze man uithangen. Jankbal.

nou ja ik kan natuurlijk nu weer de hele tijd gaan lopen janken en zeggen dat je ongelijk hebt, maar ik heb geen kans om iets echt goed over te kunnen brengen. Jij hebt namelijk geen idee van wat hier allemaal speelt. Ik jank weleens op het forum, maar ik heb nog niet eens een kwart vertelt van wat hier allemaal speelt. Je hebt geen flauw idee waar ik dagelijks doorheen moet. En kom dan niet bij mij met je levenservaring dit dat. Als jij het vroeger kut hebt gehad en daar goed vanaf doorheen bent gegaan, betekent niet dat ik het niet kut mag hebben of het kut mag vinden wat er allemaal hier gebeurd.

ik vroeg om concrete voorbeelden, die komen er niet.

Waarom wek je dan de indruk dat je veel meer autoriteit hebt dan de rest?

Ik heb een stuk meer knopjes dan jullie

en zo nog een paar.

Ik hang niet de wijze man uit, ik noem concrete voorbeelden van wat jouw "levenslessen" moeten voorstellen. Noem me maar een jankbal, maar laat dat niet zien dat ik gelijk heb hierin en dat je afgelopen posts gewoon niets hebt gezegd afgezien van beledigingen?

Ik heb geen ongelijk en je brengt me niet op andere ideeën tot je eens een paar kloten groeit en je problematiek gaat aanpakken.

Ik zou echt graag zien dat je je account verwijderd, zo ongelofelijk irritant ben je de afgelopen tijd. Nog erger dan toen je nog achter die muts aanhuppelde.

JaapieEleven schreef:

Jij hebt namelijk geen idee van wat hier allemaal speelt. Ik jank weleens op het forum, maar ik heb nog niet eens een kwart vertelt van wat hier allemaal speelt. Je hebt geen flauw idee waar ik dagelijks doorheen moet.

Pssssst, dat is geheel wederzijds. Jij hebt namelijk ook geen idee wat anderen hier wel of niet doormaken.

Ik heb nu geen tijd maar ik vind er ook wat van en kom er op terug

[JaapieEleven]

Enilorac schreef:

Pssssst, dat is geheel wederzijds. Jij hebt namelijk ook geen idee wat anderen hier wel of niet doormaken.

Dat is zeker waar. Maar ik heb mensen niet uitgescholden vanwege hun verhalen of dingen waar ze tegenaan lopen. Dat is een verschil

Ik heb nu geen tijd maar ik vind er ook wat van en kom er op terug

Ik ben benieuwd naar je inbreng

[Holland Oates]

Mijn inbreng is dat je er weinig aan kunt doen. Iets verder weg wonen van je vrienden is even vervelend, maar daar wen je aan. Even als een kleinere kamer. Probeer er het beste van te maken, want je ouders gaan echt niet ineens een huis vinden dat aan jouw eisen voldoet. Wat je wel kunt doen: Je best doen op school, sparen en en zorgen dat je zsm je eigen plekkie vindt. Niet makkelijk, maar hee, dat is de leven.

[Daantje_0705]

Ik ben wel met HO. En voor boodschappen zijn er rugtassen, fietstassen, manden of kratten voor op je fiets en ik fiets altijd met twee tassen aan mijn stuur.

Het klinkt cliché maar probeer te denken in oplossingen in plaats van in problemen.

Jaapie, misschien kun je eerst even nadenken voordat je iets op het forum zet in gevallen dat je niet alles kan vertellen. Zelf denk ik dat je het nog helemaal niet zo verkeerd hebt thuis.

Maar ja, wie ben ik, jonge bloem met nul levenservaring.

[Daantje_0705]

Het is ook anders hoe Japie het nu beleeft en hoe je er later op onze leeftijd op terug kijkt.

Straatmeid schreef:

Maar ja, wie ben ik, jonge bloem met nul levenservaring.

FOUT. Jonge bloem met nul levenservaring en een diploma.

Vanavond gaat er geen inhoudelijke reactie meer komen, kusjes voor jullie <3

Daantje_0705 schreef:

Het is ook anders hoe Japie het nu beleeft en hoe je er later op onze leeftijd op terug kijkt.

Juist daarom zou het soms goed zijn om advies aan te nemen.

[Struilhuik]

De argumenten van je ouders zijn, voor zover dat überhaupt relevant is voor jou als kind, sound. Als je ouders je gehoord hebben en daar rekening mee hielden, wat níet hetzelfde is als gehoor aan geven, pleit dit gezanik niet voor je.

Als dat zwembad indicatief is voor de welgesteldheid van je ouders pleit je gezanik ook niet echt voor je.

[Daantje_0705]

Enilorac schreef:

Juist daarom zou het soms goed zijn om advies aan te nemen.

Dat is zeker waar

[Destruct!]

JaapieEleven schreef:

het verhuizen begint intussen akelig dichtbij te komen. Mijn ouders hebben vanmiddag gekeken naar een huis en ze waren enthousiast. VEEL te enthousiast. Voor de kinderen is het onpraktisch, maar dat maakt verder niet uit voor ze. Tenminste zo lijkt het.

Ik heb in mijn huidige huis mijn hele leven gewoond, en in de kamer waarin ik ben geboren slaap ik nu nog steeds. Mijn vrienden zijn hier, en lekker dichtbij, mijn school is 1 kilometer van me verwijderd, dus ook dat is gewoon prima. Een winkelcentrum aan de overkant, dus als je boodschappen moet doen is dat ook geen probleem. Dat gaat allemaal weg als ik ga verhuizen naar dat nieuwe huis.

Mijn vrienden zijn dan 10-15 kilometer weg, dus ik kan minder met ze afspreken omdat ik ook weer op tijd terug moet fietsen, mijn school heeft dan ook ongeveer die afstand van 10 kilometer, dus wordt dat ook vervelend. In het dorpje waar mijn ouders naartoe willen is geen winkel te bekennen, dus moet je een of twee kilometer fietsen om daar je boodschappen te doen. Maar hoe moet ik een boodschappentas meenemen tijdens het fietsen? En ik denk niet dat de meeste groenten tegen snelbinders kunnen.

Eigenlijk kan ik zeggen dat je er mee om moet gaan als je gaat verhuizen.

Mwah dat kan je binnen 30 - 45 minuten redden. Is niet zo'n groot probleem.

Jongen, het is 2 km. Ik moet soms 5 km fietsen om boodschappen te doen en het is prima te doen. Misschien moet je zo'n fietstas kopen; ideaal en makkelijk.

Ook word mijn kamer ongeveer gehalveerd, en ik vind het eigenlijk wel prettig met hoeveel ruimte ik momenteel heb. Ik kan hier prima tot mezelf komen, en eigenlijk is mijn huidige kamer ideaal voor mij. Het is een geordende chaos. Ik denk dat lang niet al mijn spullen in die nieuwe kamer zullen passen, dus dat betekent dat ik veel dingen die ik nog gebruik zal moeten weggooien.

Nee, niet echt. Er is vast ruimte in de schuur, of ergens in een klein kamertje om je spullen daar te zetten. Ik weet niet hoe groot je kamer daaro is, maar volgens mij zou het wel groot genoeg zijn om al je spullen daar te zetten.

En daarnaast heb ik heel erg last van heimwee. Een weekendje Pinksteren is de absolute max, daarna moet ik gewoon weer naar huis omdat ik het huis zo ongekend mis. Dat houdt dus ook in dat ik bang ben dat ik heel vervelend word tegen de rest op het moment dat we gaan verhuizen. Want na een week ofzo wil ik gewoon weer in dit huis leven. Maar dat gaat niet. En dat is heel frustrerend, en ik weet niet hoe lang ik erover doe om dat nieuwe huis als thuis te zien.

In een paar dagen ben je in het nieuwe huis gewend. Dat is niet zo'n groot probleem, maar natuurlijk kan ik me wel voorstellen dat je niet van verandering houdt. Dus gewoon kalm zijn, en er mee dealen.

Ik heb alle voorgaande punten neergelegd bij mijn ouders, en die nemen ze serieus. Maar alsnog gaan hun plannen wel door. Ze willen gaan verhuizen, en dit huis ziet er ideaal voor ze uit. Ze kijken nu naar hoeveel er nog aan moet gebeuren, en als de totale prijs goed genoeg is, kopen ze het huis en zit ik met januari in dat nieuwe huis. Ik ben hier mentaal niet klaar voor, en dat heb ik bij ze aangegeven.

Tja, gun hen het ideale huis. Ik denk eerlijk gezegd wel dat je er mentaal klaar voor bent. Je went er binnen een paar dagen wel. Geloof me.

Mijn ouders zien dit als een laatste kans om in dat dorpje te gaan wonen, en die willen ze niet laten schieten. Ze willen in dat huis een slaapkamer beneden hebben, zodat ze de trap niet op hoeven. Daarmee voorkomen ze problemen als ze bejaard zijn en de trap niet meer op kunnen. Ook zijn ze uitgekeken op deze stad, en willen ze graag weer eens een nieuwe omgeving. Ook kennen ze al een paar mensen daar, dus dan hebben ze gelijk al bekenden.

Mooi toch.

Ze hebben ook geprobeerd om mij een voordeel te geven van dat huis: Er is een zwembad in de tuin, van 8x4 meter, en 1.5 meter diep. Dat is natuurlijk helemaal prima, en daar ben ik ook blij mee. Maar ik denk niet dat het zwembad opweegt tegen al mijn andere nadelen en problemen die ik heb met een nieuw huis.

Ik weet niet wat ik nog kan doen om ervoor te zorgen dat er nog geen nieuw huis gekocht word, en als ze gaan verhuizen, hoe ik dat mentaal vol kan houden. Hebben jullie daar tips voor?

8x4 meter, en 1.5m diepe zwembad??!?!
Dat zou mijn broertjes, zusjes en ik wel willen. En als het bloedheet wordt dan hoef je niet naar het strand te fietsen. Kan je lekker thuis badderen.

Daantje_0705 schreef:

Het is ook anders hoe Japie het nu beleeft en hoe je er later op onze leeftijd op terug kijkt.

Nou niet bepaald. Toen ik 16 was was een verhuizing ook mogelijkerwijs aan de hand maar ja, ik snapte dat als m'n vader ergens veel beter werk zou kunnen krijgen dat we dan ook mee moesten verhuizen omdat iedere dag heen en weer naar Amersfoort niet te doen is. Is niet doorgegaan uiteindelijk maar had zo gekund. Ik had dezelfde gevoelens maar ik snapte verstandelijk toch dat het gewoon zo zit en dat is het.

Hij is zestien, geen zes. Ik verwacht daar meer van.

Enilorac schreef:

FOUT. Jonge bloem met nul levenservaring en een diploma.

Vanavond gaat er geen inhoudelijke reactie meer komen, kusjes voor jullie <3

Geen 1 diploma en er gaat ook nooit meer eentje komen.

[Destruct!]

Straks word ik een gediplomeerde vmbo'er omggogmofgmgofdmgsdfgsdfggsdg

[Destruct!]

participant op het mbo!!11

[Destruct!]

Diploma's zijn voor sukkels

En losers.

WELTRUSTE KNAPPIES!

[Destruct!]

Straatmeid schreef:

Diploma's zijn voor sukkels

gediplomeerde domkop ben ik dan

[Destruct!]

Enilorac schreef:

En losers.

En dombo's

[Not for Sale]

Nou Jaap. Ik denk dat je best een beetje meer moeite kunt doen om de situatie vanuit je ouders perspectief te zien. Jij hoeft daar nog maar een jaar of twee te wonen voordat je zelf je vleugels uitslaat en je eigen plekje kan vinden.

Ik weet niet hoe oud je ouders zijn, maar misschien blijven ze nog wel 40 of 50 jaar in dat huis. Beetje andere koek. Geef ze dus gewoon hun droomhuis en heb een beetje geduld met je eigen wensen. Probeer het zo ver mogelijk een beetje gezellig te maken met je ouders nu je nog thuis woont.

Je kunt snel genoeg weer in de stad dicht bij winkels en andere zooi zitten, en nieuwe vrienden maak je ook wel. Sowieso, je hoeft echt niet te doen alsof je je vrienden nooit meer ziet als je naar 15 minuten verderop verhuist...

[JaapieEleven]

Ik heb al jullie reacties gelezen, en het komt erop neer dat ik er mee zal moeten leven. Ik ga daar aan werken. Hebben jullie tips/trucs om dat makkelijker te maken?

[Destruct!]

jonko klappen

[Struilhuik]

Tering het is echt maanden geleden dat ik een jonko heb geklapt.

Struilhuik schreef:

Tering het is echt maanden geleden dat ik een jonko heb geklapt.

Je bent mijn held. Je bent zo'n inspiratie dat ik op dit moment 17 dagen met een pakje shag heb gedaan, de vorige met 14 dagen.

Ik leef nu een beetje als Changshan en het begint me ook steeds meer tegen te staan. Actief denken "nee!" als ik een sjekkie wil draaien werkt.

Dus kusje en hopelijk zet dit door zo

Ik zit nog steeds te zuipen

Straatmeid schreef:

Ik zit nog steeds te zuipen

Vervelend.

[Struilhuik]

deadlock schreef:

Je bent mijn held. Je bent zo'n inspiratie dat ik op dit moment 17 dagen met een pakje shag heb gedaan, de vorige met 14 dagen.

Ik leef nu een beetje als Changshan en het begint me ook steeds meer tegen te staan. Actief denken "nee!" als ik een sjekkie wil draaien werkt.

Dus kusje en hopelijk zet dit door zo

Maar ik ben echt allesbehalve een held. Ik ben gezegend met ongevoeligheid voor verslaving in het algemeen, daar heb ik verder weinig zelf actief aan hoeven doen. Dan kan je beter inspiratie halen uit iemand die écht heeft moeten werken om weg te blijven van verslavende middelen, hoor.

Overigens is het onbewust maanden geleden dat ik voor het laatst een jonko heb geklapt. Dat illustreert een beetje wat de werkelijkheid is; voor mij is het incidenteel en ik vergeet het bestaan er gewoon van. Die post van destruct was een trigger om de laatste keer terug te halen. Het is dus geen ding voor de loftrompet.

Enilorac schreef:

Vervelend.

Ik heb ook nog gewoon steeds stress. Eerste wat ik denk bij het opstaan is: werken!!!!!

En daarna denk ik... oh wacht.

Gisteren was ik in een winkel en dacht ik... ik moet wel opschieten nu want ik moet nog wat doen. .... oh nee, wat eigenlijk?

Vannacht wel lekker geslapen

[Struilhuik]

Wat is Mona Keijzer overigens een jammerlijk exponent van domrechts binnen het CDA. Zo zonde. En zo opzichtig ook; het volstrekte gebrek aan concrete antwoorden en de overvloed aan gereutel dat overduidelijk moet aanslaan bij electoraat dat óf naar FvD is gegaan óf dat overweegt.

[Positive mind]

Joe Japie, eigenlijk is alles al wel gezegd, maar toch nog even een reactie. Ik ben hierin met de rest: je kunt niet verwachten dat je ouders niet gaan verhuizen omdat jij er dan op achteruit gaat. Ook kun je niet verwachten dat je ouders aanzienlijk gaan veranderen van hoe ze zijn. Daar kun je steeds tegenin gaan of je door laten raken. Je kunt er ook voor kiezen om de situatie accepteren en een plan B te maken: ja je thuissituatie is niet leuk, nee, je ouders gaan nooit die fijne relaxte ouders worden die je op dit moment graag wilt. Je zou eigenlijk moeten stoppen met dingen van ze verwachten waarvan je weet dat ze het niet waar kunnen of gaan maken. Dat is niet altijd makkelijk, maar die switch in mindset kan je oprecht veel brengen. Ik weet bijv. dat als ik echt gewoon even ongenuanceerd wil ranten over mijn dag, dat ik dan gewoon een vriendin moet gaan appen of bellen en niet mijn moeder, want die gaat nooit zo reageren zoals ik dat wil. Je weet best welke reactiepatronen je ouders hebben en welke verwachtingen ze niet waar gaan maken. Van die verwachtingen moet je afscheid gaan nemen.

[Positive mind]

En verhuistips: ga eens op zoek naar wat de voordelen van het verhuizen zijn. Niet dat het dan meteen leuk is, maar misschien wel een beetje minder erg. En maak een plan van hoe je je kamer opnieuw kunt inrichten en gezellig kunt maken. Ik zoek zelf al best een tijdje een huis en voor mij helpt het om lelijke of kleine huizen in gedachten mooier te gaan maken. Want je kunt van elke woonplek een fijne plek maken als je maar wilt, in oplossingen denkt en het zo inricht dat het voor jou een fijn thuiskomen is. De app Pinterest vind ik echt leuk om wooninspiratie om te doen. Als je daar zoekt op kleine kamer inrichten vind je allerlei leuke en innovatieve ideetjes waarmee je ook van een klein hok een paleisje kunt maken. Je kunt ook eens zoeken op studentenkamer inrichten. Dat zijn ook vaak relatief kleine kamertjes maar als je in oplossingen denkt en creatief bent met de ruimte hoef je daar niet veel van te merken