meisje met autisme

[moon]

Een week of 2 geleden heb ik me aangemeld voor vrijwilligerswerk. Ik heb gezegd dat ik alleen met ouderen en volwassenen wil werken. Daar hebben ze niet naar geluisterd.
Nu heb ik een hulpvraag gekregen van een meisje van 19 jaar met autisme. Ze wil graag de stad in e.d.
Het probleem is dat ik gewoon echt totaal niks weet van autisme. Ik weet niet goed hoe die mensen zijn en hoe ik er mee om moet gaan. Opzich lijkt deze hulpvraag mij eigenlijk nog best wel leuk (ondanks dat ik eerst niks met jongeren wilde) maar ook zo moeilijk. Weet iemand hier meer van autisme? handige tips over hoe om te gaan met autisme enz.?

[Myuki]

Op internet zijn wel wat goede beschrijvingen en boeken te vinden.

[mathfreak]

Neem maar eens een kijkje op http://autisme.startpagina.nl/
Ik heb zelf overigens het syndroom van Asperger, ook een stoornis in het autistische spectrum, dus als je meer wilt weten moet je maar een keer een privéberichtje sturen, of contact met me opnemen via mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

19 kan je als volwassen betitelen.

Maar als je het te jong vindt, kun je dan niet weigeren? En aangeven dat je echt een hogere leeftijd bedoelde?

Over autisme is HEEL veel te vinden op internet en in boeken. Als dat meisje normaal begaafd is, zou je er ook met haar over kunnen praten, want hoe autisme zich uit verschilt toch erg per persoon en zij is ervaringsdeskundige als het om haar zelf gaat.

Ik heb vorig jaar stage gelopen met kinderen met autisme en daarnaast een verstandelijke beperking, veel van deze kinderen konden ook niet 'normaal' communiceren (logisch ). Ik heb geleerd heel duidelijk en concreet te zijn, niet dubbelzinnig, enz. Rustig ben ik van mezelf al, net als dat mijn gezicht vrij neutraal is, dat was erg prettig toen. Dit jaar heb ik ook met autistische kinderen gewerkt, maar deze waren normaal begaafd. Zij begrepen grapjes vaak wel, maar ook zij hadden heel veel behoefte aan duidelijkheid en een rustige en neutrale benadering(ook logisch ). Als je meer wilt weten, dan moet je het maar zeggen.

[coopergirl]

Autisme kan zich in best verschillende vormen uiten. Daarbij, waarom wil je weten wat ze heeft? Je etikkeert dan direct al iemand en gaat er dan al bevooroordeeld heen. Je kunt ook tegen haar zeggen van 'goh ik weet er niet zoveel van af, kun je me zeggen waar ik rekening mee kan houden. Ik vind autisme een beetje eng klinken, misschien omdat ik er niet zoveel vanaf weet?' (in het geval je het bijv 'eng' vindt). Dan heb je meteen een opening.


Bvb sommige mensen met syndroom van asperger kunnen moeilijk contact maken met mensen, anderen met ditzelfde syndroom praten juist heel veel.

[moon]

Bedankt voor de reacties! Ik ken een meisje met asperger. Daar merk je heel weinig van, alleen qua gevoelsleven. Zo gaf ze bijvoorbeeld geen enkele reactie toen iemand per ongeluk een emmer water tegen haar aan liet vallen en ze zeik nat was. Maar verder kun je heel normaal met haar praten. Maar ik vind het moeilijker als ik iemand tref waar ik niet goed mee kan praten omdat ik zelf ook niet zo makkelijk het gesprek op gang breng. En ik vind het ook een beetje onvoorspelbaar wat ze wel en niet kunnen/begrijpen/voelen etc. Maar dat komt ook omdat ik zelf waarschijnlijk NLD heb (dat moet nog uit een test blijken) want dat wordt ook gezien als een vorm van autisme. Maar goed, ik vind het nu gewoon heel eng, maar het zal uiteindelijk allemaal best wel mee vallen en waarschijnlijk juist wel gezellig zijn
Ik wil het ook niet afwijzen, daarvoor vind ik het stiekem juist ook weer een te leuke uitdaging!

coopergirl schreef op 26-07-2006 @ 18:06 :
Autisme kan zich in best verschillende vormen uiten. Daarbij, waarom wil je weten wat ze heeft? Je etikkeert dan direct al iemand en gaat er dan al bevooroordeeld heen. Je kunt ook tegen haar zeggen van 'goh ik weet er niet zoveel van af, kun je me zeggen waar ik rekening mee kan houden.

Zelf vind ik het wel handig om te weten of iemand 'iets' heeft, je kunt je er dan toch op instellen, er informatie over opzoeken, enz. Dat betekent niet meteen dat je ook bevooroordeeld bent, want iedereen is anders, ook mensen met autisme. Er zijn alleen dingen waar je op kunt letten en als je kennis hebt, is het makkelijker daar op in te spelen, dat is iig mijn ervaring. Je weet dan ook waar je problemen kunt verwachten of ze er ook werkelijk zijn is iets wat je zelf zult moeten bekijken, maar je weet dan iig wel waar je moet kijken.

Bvb sommige mensen met syndroom van asperger kunnen moeilijk contact maken met mensen, anderen met ditzelfde syndroom praten juist heel veel.

Het gaat er ook meer om dat het het contact maken verstoord verloopt (en dat kan zijn doordat iemand niet praat, maar ook door te veel te praten of door op een aparte manier te communiceren of wat dan ook).

[LiefsvanHier]

Misschien is het verstandig om er iets over op te zoeken. Kun je navraag doen bij de organisatie over het meisje? Zij zouden je iets kunnen vertellen, als ze haar kennen heb je daar waarschijnlijk meer aan dan loze info van het internet. Ik kan me namelijk wel voorstellen dat je graag iets meer informatie wilt. Maar ik denk dat het uiteindelijk wel goed zal komen .
Ik weet niet welke vorm van autisme ze heeft maar je kan doodnormaal met mensen met autisme omgaan, dus het kan ook heel gezellig worden .

[KIET]

Geen enkele autist is gelijk. Je zou bij die organisatie wat meer informatie over haar op kunnen vragen, maar de beste manier om erachter te komen wat dat meisje wil is gewoon om het aan haar te vragen. Voor haar is die duidelijkheid net zo fijn denk ik.

Meestal vinden mensen met een stoornis in die hoek het niet eens zo vervelend als ze zelf van te voren aan kunnen geven wat ze wel en niet fijn vinden, zodat de andere persoon/personen er rekening mee kan/kunnen houden. Dat is mijn ervaring in ieder geval (ik heb PDD-NOS). En het hoeft heus geen gesprek van uren te zijn hoor... En wat LiefsvanHier zegt klopt ook. Bij sommigen heeft het totaal geen directe invloed.

Ik zou in ieder geval niet teveel over dit meisje oordelen totdat je haar zelf ontmoet hebt, eigenlijk.

Het hangt natuurlijk af van de mate van autisme en de intelligentie van de persoon in kwestie.

Bij een licht verstandelijk gehandicapte klassieke autist lijkt het me het best je zoveel mogelijk te verdiepen in waar je op moet letten.

Mijn tips:

Leg alles duidelijk en goed uit, vooral wat je gaat doen en check of ze het werkelijk begrepen heeft. Veranderingen en onverwachtse dingen kunnen voor dat type autist (srry voor de classificering) erg vervelend zijn.

Bedenk dat in de meeste gevallen uiting van agressie in dit geval veroorzaakt wordt door angst. Zoek de oorzaak en haal die weg, dat is beter dan repressie. Een harde aanpak vergoot de angst en dus ook de agressie.

Lichamelijk contact kunnen ze erg vervelend vinden. SOms juist niet, maar vraag van te voren hoe dat bij haar zit.

-----------------------------------------------------------------------------

Als echter sprake is van iemand met autisme die niet zwakbegaafd is en op het eerste gezicht vrij normaal overkomt, dan zou ik het in eerste instantie loslaten. Zij zal zelf wel aangeven wat zij vervelend vind.

[G. -]

Autisme is telkens anders. Je kan het in niveau's hebben. Aan 19 jaar zou zij redelijk ver in behandeling moeten zitten, anders zou ze ook de stad niet met je mogen ingaan. Ze houden niet van onverwachte bewegingen, weten graag alles op voorhand en hebben graag het gevoel dat je ze accepteert. Spreek haar ook steeds met haar voornaam aan, meestal hebben ze dat zo geleerd. Ook word altijd geantwoord op een vraag. Als ze nood hebben aan afzondering laat je dat best zo snel mogelijk toe, en verlies vooral je zelfbeheersing niet. Als ze een kwade reactie hebben ofzelf slaan beantwoord je dat vooral niet met lichamelijk geweld, dan maak je er enkel een potje van. Maar behandel ze niet zoals een ander..

Het is niet makkelijk maar went wel, ik heb een autistisch neefje en heb 2 jaar samen in de klas gezeten met een autistische jongen.

Ps: gebruik niet teveel beeldspraak want dat kunnen zij niet plaatsen, zij zien alles in stukjes zeg maar en nemen de dingen nogal letterlijk..


Succes!

[LiefsvanHier]

G. - schreef op 28-07-2006 @ 21:42 :
Spreek haar ook steeds met haar voornaam aan, meestal hebben ze dat zo geleerd.

Ja, maar dat lijkt me nogal logisch, tenzij ze dat niet wil hebben...

Ik neem aan dat je het voor jezelf nog zo gezellig mogelijk wil maken en voor haar zeker ook. Dan lijkt het me logisch dat je iemand bij de voornaam aanspreekt .

[Vice]

Je zou misschien bij die vrijwilligershelpgroep kunnen vragen over haar persoonlijkheid en gedrag, zodat je daar een beetje rekening mee kunt houden.

G. - schreef op 28-07-2006 @ 21:42 :
Ps: gebruik niet teveel beeldspraak want dat kunnen zij niet plaatsen, zij zien alles in stukjes zeg maar en nemen de dingen nogal letterlijk..

Weet je hoe verwarrend beeldspraken wel niet zijn. Zelfs ik neem die dingen te letterlijk en ik ben niet eens autistisch. En ook niet dom.

[KIET]

De kans dat ze agressief wordt is wel heel klein hoor, anders zou ze in eerste instantie niet alleen of met iemand die ze niet kent de stad in mogen Mocht het fout gaan, dan zal ze genoeg waarschuwingen geven (bewust of onbewust) voordat ze agressief zou worden - en zelfs dan lijkt lichamelijk geweld mij onwaarschijnlijk tenzij iemand anders het sterk uitlokt of, voornamelijk, er zelf mee begint. Waarschijnlijker is dat ze zich op spullen uitleef (en ook die kans is meestal vaak erg klein), maar over het algemeen worden die personen geleerd om van de situatie weg te lopen als ze voelen het niet aan te kunnen, vaak naar een rustigere plek.

Maar ga er maar niet van uit dat het zover zal komen. Autisten die er in die mate last van hebben zullen echt niet zonder begeleiding van een bekend gezicht de stad in gaan.

Beeldspraak is misschien ook iets wat je inderdaad wat moet vermijden. Al kan het net zo goed zijn dat dat meisje er totaal geen moeite mee heeft. Jullie zullen bij elkaar een beetje de kat uit de boom moeten kijken.

[moon]

Heel erg bedankt voor deze reacties allemaal! Goed zeg! Daar kan ik echt wel wat mee.
Het meisje is op dit moment op vakantie en het wordt pas na de vakantie dat ik haar voor het eerst zal ontmoeten en meer over haar te weten zal komen. Ik heb zeker bijvoorbaat al niet allerlei oordelen over haar hoor, ik wil gewoon een beetje weten wat ik kan verwachten.

[ScheleKameel]

Ik ben een meisje met autisme, en hoe je met mensen met autisme om moet gaan is heel verschillend. Ik ken ontzettend veel mensen met deze handicap, en ik kan makkelijk met ze omgaan. Het ligt er natuurlijk ook aan hoe hoog het iq is, en wat voor vorm ze heeft. Belangrijk is dat je duidelijk bent, geen onduidelijke vragen stelt, of dingen figuurlijk brengt. Stel een vast programma voor, waar je heen gaat, en hoe laat, wijk daar vooral niet van af. Dat is heel fout. Misschien heeft dit meisje nog erge angsten, maar dat lijkt me niet als ze zelf dit voorstelt. Anders zou je dat nog na kunnen vragen aan haar of iemand anders. =)