Advertentie | |
|
14-05-2003, 20:38 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
succes! |
14-05-2003, 20:45 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
niet dat het rechtstreeks zeggen nou zo makkelijk is, maar goed... |
14-05-2003, 20:46 | |
Mijn vriend is ook heel wat jaren ouder, maar we zijn nu al een paar jaar samen en in die tijd heeft mijn vader het wel geaccepteerd! Hij is van mening dat liefde alles overwint (en dat ik mijn eigen fouten moet maken)! Mijn moeder is er echter heel erg op tegen, ze zal er waarschijnlijk ook niet aan wennen! Ze vindt dat ik beter verdien, enzovoorts... Ik wil je nu zo graag vertellen dat je er echt heel goed over na moet denken! Ik woon nu samen, maar het is absoluut niet makkelijk! Hij werkt, ik ga naar school! Hij heeft vrienden van zijn leeftijd, ik van mijn leeftijd! Alles is anders! En dat is nog wel te accepteren, maar op de een of andere manier ben je niet gelijkwaardig! Je hebt minder ervaring, een 'jeugdige' kijk op de zaken, hij heeft een baan, al relaties gehad etcetera! Denk er ook aan dat je ouders je juist voor al deze pijn willen behoeden... En vertel hen dat je dit alles weet, als de verliefdheid over is moet je immers wel dingen gemeenschappelijk hebben... In ieder geval succes!
|
14-05-2003, 20:49 | ||
Citaat:
Mag ik vragen hoe oud jij en je vriend zijn? En het belangrijkste, hoe heb je het je ouders verteld? Met hem erbij? Hoe? En oja, belangrijk..: Hij lijkt geen 37.. Kw uiterlijk 24/25, en kwa gedrag zon 22/23 Hij heeft veel jonge vrienden omdat hij een eigen rijschool heeft, en kleed zich modern..
__________________
De Weg Naar De Hel Is Hemels
|
14-05-2003, 20:59 | ||||
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Laatst gewijzigd op 14-05-2003 om 21:02. |
14-05-2003, 21:03 | |
Mijn vriend is bijna 8 jaar ouder dan mij, op zich natuurlijk niet zo'n groot verschil als jullie hebben, maar toch...
Ik heb het m'n ouders gewoon eerlijk verteld, m'n vader deed wel een beetje moeilijk in het begin, maar toen hij m'n vriend eenmaal heeft leren kennen was dat over. Toch is jullie leeftijdsverschil natuurlijk heel wat groter, maar zou het wel eerlijk vertellen. En maar hopen dat ze het zullen accepteren, wat me op zich wel zal verbazen, het is en blijft een heel groot verschil. Jullie zijn nog niet zo lang samen, ga er zelf wel even over nadenken of je zelf denkt dat jullie relatie stand kan houden!? Als je daar over twijfelt zal ik toch besluiten om er een punt achter te zetten, misschien alleen maar beter dan, en ik denk dat het heel wat problemen minder zal geven. Ik wens je er in ieder geval heel veel succes mee! |
14-05-2003, 21:07 | ||
Citaat:
Hoi, dank je.. Tussen ons is er geen enkele twijfel, zijn echt gek op elkaar, je zou ons eens moeten zien Nee, maar wij hebben zoiets van, proberen... ALs we het niet proberen weten we het nooit..
__________________
De Weg Naar De Hel Is Hemels
|
14-05-2003, 21:11 | |
Hoi, dank je..
Tussen ons is er geen enkele twijfel, zijn echt gek op elkaar, je zou ons eens moeten zien Nee, maar wij hebben zoiets van, proberen... ALs we het niet proberen weten we het nooit.. Je hebt ook wel gelijk, je kan het altijd proberen... maar ik zou het wel gewoon eerlijk tegen je ouders vertellen. Het is heel moeilijk, dat snap ik... kies voor jou een geschikt moment, en begin er eens over, misschien eerst wat voorzichtig... succes er mee! En het is maar een tip.... |
Ads door Google |
14-05-2003, 21:14 | ||
Citaat:
Daar vroeg ik om Dank je Blij dat mensen helpen.. T is echt een lastige situatie Liefs Angela
__________________
De Weg Naar De Hel Is Hemels
|
14-05-2003, 21:21 | |
Ok ok.. nu ga ik misschien in jouw ogen vervelend doen.. maar is het niet zo dat je er tegen op ziet het je ouders te vertellen, omdat je diep in je hart weet dat ze ergens gelijk hebben?? Ok.. geen ene ouder zal er om staan te springen als hun dochter iets met een twee keer zo oude man heeft... maar als jij laat zien, laat merken, dat jij gelukkig bent, en dat zij geen enkele reden hebben hem niet te mogen, moet het geen probleem zijn.
Ik zou het verder gewoon vertellen na het eten of iets... en er gewoon over beginenn.. tjsa het klinkt moeilijk.. maar je zal wel opgelucht zijn.. als het er eenmaal verteld is! Zorg wel dat je goede argumenten hebt om je ouders van jullie relatie te overtuigen! In elk geval, mijn zegen heb je! |
14-05-2003, 21:24 | ||
Citaat:
Ja tuurlijk wete ik dat ze het niet leuk zullen vinden, maar ben gewoon bang voor hun reactie.. Maar ik ga slapen, hopelijk heb ik morgen veel tips binnen gekregen ... Liefs Angela
__________________
De Weg Naar De Hel Is Hemels
|
14-05-2003, 21:44 | |
Het beste voor je ouders en voor jezelf is om het maar gewoon niet te vertellen. Toch loont eerlijkheid het meest en dat is een zeer goede reden om het wel te vertellen. Wat mijn advies in deze is; kijk het nog een tijdje aan en vertel het je ouders pas als alles wat serieuzer begint te worden. Je zult het ooit moeten zeggen, maar misschien is het nu gewoon nog iets te vroeg.
Overigens vind ik het ook niet kunnen en deze mening zullen je ouders ook hebben, ga daar maar vanuit. |
14-05-2003, 22:41 | ||
Citaat:
Ik zou als ik jou was nog even wachten. Je kunt best vertellen dat je een vriend hebt en dan misschien laten zien dat je gelukkig met hem bent. Als je ouders dat inzien verlicht dat de pijn al iets om het maar zo te zeggen. Toch weet ik zeker dat je ouders erop tegen zijn, bekijk het eens vanuit hun. Je dochter van 15 die een vriend heeft die misschien net 5 jaar jonger is dan jij (je ouders)? In ieder geval veel succes ermee, begrijp me niet verkeerd, ik gun het je best maar er zijn gewoon geen goede momenten of manieren om zoiets aan je ouders te vertellen. |
15-05-2003, 07:29 | |
Ik zou er maar vanuit gaan dat als je het aan je ouders verteld de relatie over is. Ik zou namelijk persoonlijk, als ik zoiets van mijn dochter te horen zou krijgen (vrij hypothetisch geval) haar de rest van haar leven huisarrest geven, haar verbieden die meneer nog te zien, en waarschijnlijk zou ik zelfs de politie bellen voor een straarverbod voor die meneer. Daarnaast zou ik mijn dochter een maand of 35 niet meer aankijken. Natuurlijk zou mijn dochter gaan roepen dat het zo goed gaat, en allemaal goeie argumenten noemen waarom ik niet moet doen wat ik zou doen, maar ik geloof niet dat ik haar nog serieus zou nemen.
Nu schijn ik vrij progresief te zijn, en best wel tolerant, maar ik geloof dat ik echt zo zou reageren. Ik zou er ook van overtuigd zijn dat dit het beste is voor mijn dochter (kom op zeg 15 en 37?! Wat denkt die smeerlap wel). Natuurlijk reageren alle ouders op hun eigen manier, maar ik denk dat het in de meeste gevallen toch op bovenstaande neerkomt.
__________________
If you're going to think anyway: think BIGG
www.abcpraktijk.nu |
15-05-2003, 07:56 | |
Verwijderd
|
Mja, ik vind het gewoon absoluut niet kunnen en zou het als ouder dus nooit kunnen accepteren.
Je zegt wel dat jullie van het leeftijds verschil niets merken, maar is dat wel echt zo? Misschien kijk jij er zo tegenaan, maar is dat voor hem stiekem toch wel heel anders. Ik denk serieus dat je gewoon zo sterk moet zijn om de relatie te verbreken. Het heeft gewoon geen toekomst. Al is het alleen al omdat je ouders, maar ook veel mensen in je omgeving het af zullen keuren. En niet zo'n klein beetje ook. Het betekent natuurlijk niet dat je elkaar nooit meer mag zien of spreken. Gewoon een goede vriendschap lijkt mij hier meer op z'n plaats. (Op zo'n reply zat je natuurlijk helemaal niet te wachten, maar ik moest het toch even kwijt) |
Advertentie |
|
15-05-2003, 08:59 | |
Verwijderd
|
Kun je niet eerst met je ouders over leeftijdsverschil binnen een relatie gaan praten. Gewoon een keer uitvissen hoe ze daar tegenover staan, zonder ze over je eigen relatie te vertellen.
Als ze daar een beetje positief tegenover staan, zou je eens over je eigen vriend kunnen beginnen. Staan ze niet positief tegenover leeftijdsverschillen, dan zou je misschien nog even moeten wachten. Sorry, maar ik kan ook niet echt makkelijke oplossingen bedenken. |
15-05-2003, 09:06 | ||
Citaat:
__________________
vive le bob?
|
15-05-2003, 09:25 | ||
Citaat:
En meisje waarom denk je dat het strafbaar is, denk nou toch eens na jij moet je leven nog beginnen je hoort plezier te maken uit te gaan vrienden te hebben van je eigen leeftijd. Wanneer je te lang bij hem blijft valt dit waarschijnlijk allemaal weg en vegooi je je jeugd, want die man zit echt niet te wachten op een realtie die twee 15jarigen met elkaar hebben hoor... Ik klink misschien erg ouderwets en absoluut niet ruimdenkend nu, maar ik heb zelf een vriend van 21 gehad toen ik 15 was, dat verschil zou op zich nog te doen zijn, maar ik heb zoveel spijt dat ik niet gewoon naar mijn ouders heb geluisterd in de tijd, ze lieten toe dat ik bij hem was maar wisten dat ik er vroeg of laat wel achter zou komen... Weet je hoe moeilijk het is om keer op keer uit te leggen aan je vrienden dat je vriend zo´n stuk ouder is, om je elke keer te moeten verdedigen, en daarnaast ook HEM te moeten verdedigen want iedereen zal je vragen wat voor gezonde kerel van 35 (of hoe oud wassie?) nou een relatie begint met een meisje van 15. Deze man zal ook veel te veel van je verwachten, jij zit in een levensfase dat je alles nog moet ontdekken, zeker tot je 21ste (of iets in die richting) ben je gewoon simpelweg niet oud genoeg om de keuze te maken om bij zo'n oude kerel te zijn, want je gooit je hele jeugd weg!!! Hiernaast denk ik ook dat er iets mis is met die kerel dat hij een meisje van 15 neemt, het spijt me zeer, maar ik zal je uitleggen waarom ik dit denk... Mijn ouders (en vrienden die ik toen nog had maar later voor die jongen heb laten vallen) hebben al die tijd gezegd dat er wat mis moet zijn als een kerel van die leeftijd geen meisje van zijn eigen leeftijd kan krijgen, de vraag was alleen WAT er dan mis met hem was. En ik bleef bij hem omdat ik nix verkeerd aan hem zag... later bleek dat iedereen het liefst een stuk uit zijn buurt bleef omdat hij er bekend om stond altijd jonge vriendinnetjes te hebben omdat die wel naar hem luisterden, die waren makkelijk verliefd te maken en net zo makkelijk bang te maken, zodat hij alles met ze kon doen zonder dat ze bij hem weg zouden gaan, hij sloeg z'n vriendinnen en had bovendien 3 jaar vastgezeten omdat hij een ex vriendin had neergestoken... En zie dan nog maar eens bij zo'n kerel weg te komen... Het kan best dat je nu kwaad word bij het lezen van mijn reactie omdat ik er maar meteen van uitga dat er dan bij elke kerel die geen meisje van zijn eigen leeftijd heeft wel een paar draadjes los hangen, maar dit is mijn mening en ik hoop dat je er tenminste over nadenkt, een beetje navraag over deze kerel doet en er niet meteen van uitgaat dat hij bij je is 'omdat hij je zo'n leuk meisje vind'
__________________
IF U LUV SUMTHIN' LET IT GO IF IT CUMZ BACK 2 U ITZ URS IF IT DOESN'T...IT NEVER WAS!¡!
|
15-05-2003, 09:29 | |
dit soort dingen kun je beter niet aan je ouders vertellen, want de meeste ouders zullen het je gewoon verbieden.
ik heb afgelopen zomer iets gehad met een gast die volgens mijn ouders "fout" was, heb die relatie een poosje stiekem voortgezet (is later weer uitgegaan om andere redenen) een klasgenote van mij (17) heeft een relatie met iemand van 32 en had dat haar ouders verteld, nu mag ze niet meer naar die gast toe, terwijl haar ouders toch nogal "vrij" waren hou het beter geheim en als je naar m toe gaat, spreek dan met een vriendin af dat je zgn. bij haar bent, da's handig als je ouders evt. bellen (heb ik ook een poos gedaan) suc6 ermee |
15-05-2003, 11:07 | ||
Citaat:
Btw aan de topicstarter: je begrijpt dat die man strafbaar bezig is, en dat je ouders hem kunnen aangeven.. mijn advies, stop er mee nu het nog kan... |
15-05-2003, 12:08 | ||
Citaat:
|
15-05-2003, 14:45 | ||
Citaat:
Mensen ik weet dat hij strafbaar is, en ik ken mijn ouders, zoiets zouden ze NOOIT doen! Ik weet dat het een groot leeftijdsverchil is, maar we houden van elkaar.. Ik denk dat ik een brief schrijf, en het daarin uitleg... Al de reacties van hijs te oud, en ik zou dit zelf niet toelaten bij mijn kinderen, daar HEB IK NIETS AAN... Maar iig bedankt Liefs Angela
__________________
De Weg Naar De Hel Is Hemels
|
15-05-2003, 14:49 | ||
Citaat:
__________________
If you're going to think anyway: think BIGG
www.abcpraktijk.nu |
15-05-2003, 15:19 | |
Jaj.. het is wel allemaal gelijk wat er staat.... want wat is er inderdaad "mis"aan iemand avn 35, met een vriendinnetej van 15?? Als je 35 bent, heb je hele andere prioriteiten in je leven, ik kan me voorstellen dat ieman dvan 35 denkt aan kinderen, samenwonen, trouwen, en in ieder geval behoefte heeft aan sex (ik weet niet in hoeverre jij dat hebt/ daaraan toe bent). Iemand van 35 leeft in een hele andere fase van zn leven. Moet je voorstellen dat je met iemand van 35 bijv. naar de Efteling gaat... amazing!! Of dat hiij komt kijken naar je hockey wedstrijd... zeg maar de normale dingen die je anders met je vriendje doet...
Maar goed.... ik hoop voor Jou, dat jullie relatie zal slagen, maar aan de andere kant, het is geen gelijkwaardige relatie.. en ik geloof best als je zegt, mijn ouders zullen hem nooit aangeven (dat zouden mijnouders ook niet deon), maar zij hebben alleen maar het beste met je voor... zij zeggen het allemaal maar om te zorgen dat jij geen verdriet hebt..... maar goed.. ik zou er eerst over na denken.. wil je echt met HEM verder? als je die keuze hebt gemaak.t.. dat zou ik (rustig) aan je ouders vertellen..\ Succs |
15-05-2003, 15:25 | |
ik denk dat je beter nog een paar maanden kan wachten met het vertellen, kijken hoe serieus dit nou allemaal is..
ik begrijp dat je heel verliefd op hem bent, en hij ook op jou? maar 3,5 week is echt niet veel, sorry. en om nu je ouders al met zoiets te confronteren..lijkt mij niet echt heel verstandig. misschien maakt liefde blind, of misschien wil je het nu nog niet inzien, liefde kan idd een boel overwinnen, maar zelfs (als) dit echte liefde is gaat het heel moeilijk worden. jij moet geestelijk echt nog zo veel groeien, daar zul je zelf ook nog wel achterkomen. ik denk/hoop dat jij waarschijnelijk ook nog wel zult inzien waarom dit soort dingen strafbaar zijn.. is een heel belangerijk onderdeel van een relatie niet gelijkwaardigheid?? en sorry, maar bij een meisje van 15 en iemand die haar papa had kunnen zijn liggen de verhoudingen tog anders. ik val je niet aan, je hoeft jezelf ook niet te verdedigen, maar als ik jou was zou ik me eens in de positie van mn ouders plaatsen. mensen die tog het meest van je houden denk ik, en die absoluut het beste voor je willen, en daarbij veel en veel meer levenservaring + wijsheid hebben. wat zou jij dan doen? en waarom denk je dat bijna geen enkele ouder dit zal accepteren? |
15-05-2003, 16:01 | |
Ik snap wel wat jullie bedoelen, en rom ze het (waarschijnlijk) niet goed zullen vinden..
Maar het zit ook tussen de oren van: Mijn dochter en haar vriend schlen wel 22 jaar, en haar vriend en wij schelen maar 4 jaar... Maar we willen echt met elkaar verder, zeker weten, maar jullie zullen wel gelijk hebben dat we langer moeten wachtten.. Maar klein probleempje, mijn ouders, (en vooral mijn vader) beginnen nou wel van: wanneer kom je met m.. als k met m aan de tel ben ook.. zegt ie van, t bier staat koud, dat soort dingetjes..
__________________
De Weg Naar De Hel Is Hemels
|
15-05-2003, 16:13 | ||
Citaat:
|
15-05-2003, 16:16 | |
Ik snap jou echt niet. In je vorige topic zat je al te zeuren dat je niet de reacties krijgt die je wil hebben. Maar wat denk je? Hier kan je nu eenmaal geen goede raad op geven, omdat die raad niet bestaat!
Het enige wat je kunt doen is je vriend mee naar huis nemen en dan de consequenties onder ogen zien. Wat wil je anders? En zeg nou zelf, dat had je zelf toch ook wel kunnen bedenken?
__________________
I'll be your fantasy friend forever
|
15-05-2003, 16:17 | |
tja, dat duidt er natuurlijk wel een beetje op dat je ouders het tijd vinden om hem te ontmoeten. Je kunt 'm moeilijk voor altijd verbergen voor je ouders. Maar dat weet je zelf ook wel...
Als je dan toch van plan bent om het te gaan vertellen, dan kun je HEM beter meenemen. Zien ze meteen wat voor kerel het is. Maar kijk alsjeblieft uit... in mijn ogen is het nog altijd een vreemd idee als een man van bijna 40 iets heeft met een meisje dat nog niet eens legaal bier mag drinken... Heb je wel eens nagedacht over de toekomst? Als jij 18 bent is hij 40.... Maar goed..... dit nog even omdat ik toch wel hoop dat je een keer tot inkeer komt... succes ermee.. ik snap dat dit niet makkelijk voor je is |
15-05-2003, 16:19 | |
Ik weet eigenlijk niet eens wat ik hierop moet zeggen, toch wil ik even van me laten horen.
Ik zelf heb met een jongen van 21, en zelfs dat vind ik wel oud. Het kan misschien nog net, maar het had zeker niet ouder mogen zijn. Het is gewoon een feit dat hij met sommige dingen echt intelligenter en meer ervaren is dan ik, en bij ons is er dan nog wel gelijkwaardigheid. We zitten ongeveer op dezelfde lijn en ik heb niet het gevoel dat ik een klein meisje ben, bij hem (heb dan ook al bijna een jaar). Toch ben ik dat nog wel, en dat zal ik ook nooit vergeten. Met een jongen van 21 kan je (in mijn geval dan) nog rustig je jeugd hebben, dingen doen met jouw vrienden en misschien die van hem. Maar met een man van 37? Kom op zeg...die vent is 22 jaar ouder dan jij, dat kun je toch niet doen? Daar kun je toch niks van verwachten? Je zult wel boos zijn dat ik dit zeg, maar toch wil ik het gewoon kwijt. Ik zit echt met verbazing je topic te lezen, eerlijk gezegd ik kots ervan. Ik vind het absoluut niet normaal en als ik jouw moeder/vader was en je zou het mij vertellen zou ik er alles aan doen om te zorgen dat jij hem niet meer te zien krijgt. Je bent nog maar vijftien jaar en je hele leven ligt nog voor je, je gooit het zo gewoon letterlijk weg. Mocht jij zo eigenwijs zijn en toch door willen gaan met hem, je moet het echt allemaal zelf lekker weten...maar ik heb nu al zo mijn idee hoe dit gaat aflopen. Ik begrijp het idd ook niet van je "vriend", hoe die in godsnaam met zo'n klein meisje een "relatie" kan beginnen....Ik ben ook benieuwd hoe hij er tegen aan kijkt hoor. En ga nou niet lopen mekkeren dat jullie al van elkaar houden, dat kán gewoon niet. Je leeft nu op een roze wolk, maar het gedonder moet absoluut nog komen. Zo...excuses hiervoor, maar ik moest dit echt kwijt.
__________________
bonnie and clyde
|
15-05-2003, 16:32 | ||
Citaat:
Er zit ook idd een verschil tussen 16-21 en 15-37.. Maar kleine dingetjes zoals vrienden verliezen en uitgaan voor hem opgeven gebeuren niet, want hij gata zelf elk weekend nog uit en me vrienden hebben er geen problemen mee.. Hoezo kun je nu nog niet van elkaar houden? Alleen omdat we 3.5 week bij elkaar zijn? Wij hebben al veel moeten doorstaan door mensen in onze omgeving maar het gaat NU al beter, moet je na gaan hoe snel.. maar nog een keer... ik snap jullie reacties wel
__________________
De Weg Naar De Hel Is Hemels
|
15-05-2003, 16:40 | ||
Citaat:
Natuurlijk ben je waarschijnlijk smoorverliefd, maar houden van is echt een groot woord vind ik. Houden van iemand doe je misschien als je elkaar al echt een lange tijd kent, dan heb ik het dus over een jaar minimaal...paar jaar, jij kent hem nog maar 3,5 weken, ook al heb je dan misschien veel meegemaakt met hem, toch kan ik je zeggen dat je nog lang niet al zijn kanten kent. Daar krijg je wat later waarschijnlijk mee te maken. Ik vind dat jij nog niet kan zeggen dat jij en je vriend al van elkaar houden...wel érg snel vind je ook niet? Maar goed, jouw mening, mijn mening, maakt mij niet uit verder.
__________________
bonnie and clyde
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
Hoe vertel ik het mijn ouders? !anoniempje! | 23 | 07-05-2014 15:36 | |
Lichaam & Gezondheid |
hoe kan ik de pil krijgen??? gogirl_1988 | 1 | 15-11-2004 18:49 | |
Psychologie |
hoe kan ik het hem vergeven? ModePopje | 16 | 02-05-2004 15:38 | |
Psychologie |
hoe vertel ik mijn ouders dat het helemaal niet zo goed gaat metallica | 30 | 22-01-2004 19:25 | |
Liefde & Relatie |
hoe zou jij het vinden.... Roffachick | 5 | 28-11-2003 19:59 | |
Psychologie |
hoe overtuig ik mijn ouders? miep | 14 | 19-05-2002 17:39 |