23-09-2003, 18:55
|
|
Verwijderd
|
Ik ben heel erg emotioneel de laatste tijd.
Afgelopen vrijdag was het een half jaar geleden dat mijn vader overleed. En ik heb er die dag niet eens aan gedacht!  Daarvoor wel, daarna wel, maar die dag niet. Ik heb toen alleen aan mijn vriend gedacht Die avond daarvoor vertelde hij namelijk dat hij misschien pas later kon komen, vanwege iets van school. Ik begreep/begrijp wel dat hij daar niets aan kan doen, maar toch was ik teleurgesteld. En dit heb ik vaker. Dan verheug ik me heel erg op iets en dan gaat het niet door. Vroeger was dat altijd het geval met mn moeder. Dan maakten we een afspraak om ergens heen te gaan ofzo en dan ging het weer niet door. Naja, zaterdag was dus The Gladiator op tv. Aan het eind moest ik zo hard huilen. En niet om de film, maar om mijn vader. Eerder die dag ook al. Ik mis gewoon een vader in mijn leven, ook al heeft mijn moeder een geweldige vriend waar ik het super mee kan vinden, ik mis MIJN vader.. Het afscheid nemen van mijn vriend wordt ook weer elke week zwaarder. Ik huil als hij weg moet, we voelen ons allebei kut om weer zonder elkaar te moeten. Ik heb hem gewoon nodig! Misschien klamp ik me te veel aan hem vast, ik weet t niet, maar hij is de enige bij wie ik mezelf kan zijn en bij wie ik zelf terecht kan, want naar anderen ga ik niet. Naja, ik weet niet wat ik wou zeggen.. moest t gewoon kwijt. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.. 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
23-09-2003, 18:58
|
|
|
das rot het enige wat ik kan zeggen veel sterkte ermee!
|
|
23-09-2003, 20:09
|
|
|
Heej Ilona, je hebt mijn topic op L&R gelezen en ik herken nu veel in joun verhaal, alleen mezelf kunnen zijn als hij bij me is, bij anderen dat niet (meer) kunnen....Best vervelend want eerder was ik helemaal niet zo'n afhankelijk meisje, maar het voelt net alsof het elke dag erger word...
Dat je om je vader moet huilen is heel logisch.Mijn vader is psychisch ziek geweest en mijn moeder heeft ook een nieuwe vriend, waar we het heel goed mee kunnen vinden. We gaan binnenkort bij hem intrekken zeg maar.Best spannend allemaal, maar goed, dat doet er nu ff niet toe... Ik heb mijn vader nog (heel veel verdriet gehad om zijn ziekte en nu nog wel eens, maar minder), ik kan hem opzoeken als ik daar zin in heb.Jij bent hem kwijt, kan je ene goede cijfer niet vertellen of samen met hem die ene film kijken en dat lijkt me heel vervelend! Ik wens je dan ook heel veel sterkte toe met het leren accepteren dat hij er niet meer is... Emotie tonen moet nou eenmaal en als je dat bij je vriend kan, zou ik dat ook zeker niet inhouden (niet vechten om je tranen, weet je nog?).Het lijkt me ontzettensd k*t om je afscheid van je vriend te moeten nemen en ik kan me goed voorstellen dat je terleurgesteld er om bent, als hij iets later komt (zou ik ook zijn, ik voel me al een beetje down als hij drie kwartier later komt   )Oke, niet veel waar je iets aan hebt, toch veel sterkte! xxx Suzanne
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
|
|
23-09-2003, 20:16
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Dank je wel voor je reactie. Ik heb idd precies met jou. Als ie al iets later komt ben ik al teleurgesteld. Ik heb echt soms zoiets van: Laat m nou even, hij kan niet altijd voor jou er zijn en aandacht voor jou hebben... maar ik heb m zo nodig! We spelen ook met de gedachte om samen te gaan wonen. Dan ga ik me daarop helemaal verheugen, maarja, ik weet ook wel, dat het niet zomaar gaat. daar is ook geld voor nodig. met mn vader.. ja.. ik had niet de beste band met hem.. daardoor heb ik veel onbeantwoorde vragen, dingen die ik nog had willen zeggen, maarja, dat is achteraf gepraat.. ook had ik gewild dat ik een betere relatie had met mijn vader, zodat hij mijn vriend nog had kunnen ontmoeten en had kunnen zien hoe gelukkig hij me maakt. maar ook heel erg voor mijn vriend, want ik merk wel dat hij er mee zit dat hij mijn vader niet kent. dat vind ik echt heel erg voor hem en ik wou dat ik hem dat had kunnen geven.. en ik vind t zo stom van mezelf dat ik gewoon niet vrijdag eraan gedacht heb.... kus
|
|
|
23-09-2003, 20:59
|
|
|
|
Dank je wel voor je reactie.
Graag gedaan!  maar ik heb m zo nodig! Dat heb ik dus net zo, ik moet niet zo'n beslag op zijn leven leggen, hij heeft ook nog zijn eigen dingen en ik krijg nu het gevoel dat hij nu t gevoel heeft dat hij naar me toe MOET en dat is niet zo, ik vind het gewoon heel fijn als hij er is, dan ben ik ik daar is ook geld voor nodig. Misschien als je over een tijdje nog samen bent, zou wel leuk zijn! ik had niet de beste band met hem.. Ik ook niet, toch ontzettend veel verdriet om hem gehad, maar dat is logisch. Altijd gezeur als ik mijn eten niet ophad (toen ik 10 jaar was) en nooit iets samen doen enz. Dat doet me eigenlijk niks, ik doe liever iets leuks met mijn vriend... maar ook heel erg voor mijn vriend, want ik merk wel dat hij er mee zit dat hij mijn vader niet kent. dat vind ik echt heel erg voor hem en ik wou dat ik hem dat had kunnen geven.. Dat is inderdaad ook wel jammer voor hem, maar jij kan er niks aan doen dat jij hem dit niet kan geven!! en ik vind t zo stom van mezelf dat ik gewoon niet vrijdag eraan gedacht heb.... Hej, dat kan gebeuren, joun leven gaat ook verder... Liefs Suzanne
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
|
|
23-09-2003, 21:06
|
|
Verwijderd
|
over je vader: wat maakt het eigenlijk uit dat je op die dag niet aan hem gedacht hebt? Omdat het toevallig een half jaar geleden was? Ik denk dat je jezelf niet moet dwingen op een speciale dag aan hem te denken en je schuldig te voelen als je het vergeet. Het is beter aan hem te denken op momenten dat jij dat wil....
Dat eind van The Gladiator deed je denken aan je vader en toen moest je huilen. Nouja, als je dat op dat moment voelt opkomen dan moet je het gewoon toelaten...Ik vond het trouwens wel mooi om te lezen omdat die film mij ook aan het huilen maakte...door dat eind dat je de hoofdrolspeler naar een soort hemel ziet lopen...toen moest ik ook wel denken aan een vriend en mijn opa die overleden zijn... over je vriend: dat gevoel ken ik ook wel, dat het zo moeilijk is om afscheid te nemen. Ik moet eerlijk gezegd ook bij elk afscheid huilen...maar als ik dan weer alleen ben en het afscheid is achter de rug dan gaat het wel weer... Is op zich niet iets om je zorgen over te maken. Probeer maar gewoon lekker je gevoel te uiten en vooral geen verdriet tegen te houden...
|
|
23-09-2003, 21:52
|
|
Verwijderd
|
Ik lag daar als een histerische debiel in zn armen heel erg hard te huilen. Wou het niet, want het vriendje van mn zusje was er (zit ook bij mij in de klas), mijn zusje en mn moeder. En huil liever alleen in het bijzijn van mijn vriend.
het afscheid nemen sucks. daarna gaat t opzich wel alleen veel momenten dat ik even een knuf nodig heb en even een glimlach die me dat extra beetje geeft om net even door te gaan, even naar hem kijken voor ik in slaap val, even lekker in zijn armen kruipen en me helemaal veilig voelen (totdat er weer iemand roept en ons moment verstoord), even helemaal opgaan in elkaar.... hij heeft gewoon zoveel kleur gegeven aan mijn leven, hij laat mij zien wie ik ben en ik probeer elke keer weer een stukje dichter bij hem te komen. En ja, over die dag. Daar voel ik me schuldig over ja. Heb hele tijd gedacht: dan is papa al een half jaar dood. En op die dag niet. En de dag erna zag ik mijn zusje dr msn-naam over die dag en dacht ik: KUT! Ben zelf ook heel erg veranderd. Heel stil en gesloten geworden. En zelf zit ik daar wel een beetje mee in de knoop omdat ik dat niet wil zijn! Ik merk dat ik minder contact krijg met mensen, contacten onderhoud ik minder en ja, op school heb ik mensen waarmee ik omga, maar echte vrienden heb ik niet. Nooit gehad, maar nu helemaal niet eigenlijk. Kan heel fel reageren. Zoals vandaag met een discussie over roken bij maatschappijleer. Ja, echt iets onbelangrijks, maar dan reageer ik wel heel fel. Ik ben gewoon een mixed persoontje en snap geen flikker meer van mezelf. Hoe moeten andere mensen mij dan snappen?
|
|
24-09-2003, 10:45
|
||
|
Citaat:
__________________
Mag ik een samenvatting van de werking van de wereld aub?
|
|
|
26-09-2003, 16:53
|
|
|
|
Heej meissie, hoe is t nu? (lekker weekend om van te genieten?!) en heb je m'n pm gelezen?
xxx Suzanne
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Psychologie |
[Studieonderzoek] Positieve emoties Mutsss36 | 12 | 03-12-2013 23:57 | |
| Psychologie |
Emoties Verwijderd | 1 | 09-10-2013 07:20 | |
| Psychologie |
emoties uitschakelen Verwijderd | 6 | 04-10-2012 14:50 | |
| Psychologie |
Ik kan mn emoties helemaal niet uiten... Pruts0r | 17 | 14-03-2007 19:49 | |
| Psychologie |
Emoties en wiskunde I love stars | 21 | 17-07-2005 20:46 | |
| Liefde & Relatie |
Controle over emoties? Verwijderd | 14 | 28-09-2002 22:28 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:44.
Adverteren