Geld

Ik zit hier al heel lang mee..
Ik ben altijd onzeker over geld.
Ik ben ALTIJD bang dat ik te weinig geld heb om ergens te betalen. Hoe vaak ik geld ook natel en ook als ik weet dat ik genoeg op mijn rekening heb staan. Altijd maar die onzekerheid.. ik word er ook zenuwachtig van. Ik vind boodschappen doen en winkelen helemaal niet erg, maar het betalen wel. Daarom laat ik graag ook iemand voor mij betalen en ik laat mijn vriend mijn geld wel drie keer natellen en dan nog ben ik niet zeker..
Ik weet alleen niet hoe ik hier vanaf kom.. En ik wil het wel heel graag.

[Quiana]

Ik denk dat je iig niet de dingen moet gaan ontwijken,
maar juist zelf blijven betalen enz. Door dingen te ontwijken
maak je ze vaak juist alleen maar moeilijker, en dat is
niet de bedoeling lijkt me.

Je zou misschien kunnen proberen altijd een apart vast
bedrag in je portemonnee te houden, naast het geld
wat je eigenlijk uitgeeft... Als soort van houvast misschien,
zodat als je het toch niet redt met het geld wat je hebt,
je nog een extraatje hebt...

Stomme vraag misschien, maar waarom durf je er niet op
te vertrouwen dat je wel genoeg geld hebt, ook al heb
je alles al nageteld ed...?

[Miracle]

Ik heb vroeger een keer boodschappen moeten doen voor m'n moeder, ik moest melk halen, maar toen wist ik niet hoeveel pakken. Toen heb ik er maar een paar mee genomen. Uiteindelijk had ik dus te weinig geld, omdat ik er eigenlijk maar één hoefde te kopen. Sindsdien ben ik dus ook onzeker over geld. Bang dat ik te weinig heb. Gelukkig heb ik het niet zo extreem als jij.

Ik zou als ik jou was gewoon blijven oefenen. Misschien juist extra vaak winkelen om het af te leren. Of vraag of je voor je vriend dingen mag betalen, en met wie je dan ook gaat winkelen.
Misschien een beetje raar, maar ik denk dat oefenen wel helpt. (je kunt gewoon met zijn portemonnee betalen).

Ik heb het ook met alarmpoortjes. Ik ben altijd bang dat iemand iets in m'n zak/tas heeft gestopt en dat dan ineens het alarm gaat. Ik hou elke keer m'n hart vast als ik er doorheen loop.

Ik denk dat dit voortkomt uit het feit dat wij thuis niet zoveel geld hebben. Mijn moeder staat vaak rood en soms dan wil het wel eens dat je dus met haar pinpas aan het betalen bent en dan staat er niets meer op.. daar sta ik dan.
Als ik perongeluk bij haar pas, mijn eigen pincode intoets en t is fout dan breekt het zweet me uit. Echt, als ik ga pinnen en dan moet je vaak lang wachten totdat er staat 'u heeft betaald', hoe langer het dan duurt, hoe warmer ik het krijg en het zweet me uitbreekt. Maar ik heb het dus ook met losgeld, behalve briefjes, want dat is makkelijker tellen enzo en krijg je vaak meer terug.. Heel raar..

heeft dit niet iets met je zelfvertrouwen te maken ?

[CoveredEyes]

Onzekerheid is denk ik het grootste probleem hier...Onzekerheid van; ''heb ik het geld wel? Ga ik zo niet voor gek staan als het wel te weinig is enz enz''

De reden hiervan is ook niet zo gek, best logisch vind ik...

Ik zou alleen niet weten wat je er tegen kunt doen, omdat je hetzelfde gevoel hebt als je wel weet dat het genoeg geld is...

Succes iig...

*knuffel geeft*

[MUTS123]

Ik sta best wel vaak aan de kassa met NET te weinig geld of een lege rekening maar dan lach ik er gewoon om.
Probeer je op iets anders te concentreren, 1 x tellen en dan denken: KLAAR, je weet dat je genoeg hebt!

Dit gevoel herken ik ook. Als ik bijvoorbeeld iets betaal met m'n giropas bij het Kruidvat dan tel ik af tot er 'U heeft betaald' op het schermpje staat. En in de tussentijd ben ik bang dat ik te weinig heb...

Ja, het is zeker onzekerheid, omdat het al vaker is voorgekomen. En hoe moet je dan reageren? Ik kan er niet om lachen, voel me zo voor schut etc.. en mensen zeggen wel heel makkelijk: ach boeie, maar dat kan ik dus gewoon niet..

Misschien is het goed om te bedenken wat het uitmaakt als het een keer gebeurt dat je te weinig geld hebt of rood staat. Een caissière maakt dit namelijk wel vaker mee (ik zit zelf ook achter de kassa) en je hoeft je er niet voor te schamen ofzo. Zij annuleert even de bon en je kunt dan je boodschappen laten staan en later terugkomen, maar je kunt ook zeggen dat je echt geen geld meer hebt zodat ze het terug kan leggen. Is echt niet erg, ik maak het dagelijks mee dat iemand dat overkomt...

Ik kan me die angst ook wel voorstellen maar het is wel belangrijk dat je er achter komt waarvoor je precies bang bent.

ja, voor niemand maakt dat dus uit, behalve dus voor mij.. ik weet ook dus niet waarom..

zelfs als ik bijvoorbeeld 40 euro op mijn rekening zou hebben en de boodschappen maar 10 euro zouden kosten..

[Rabbi Daniel]

Ik ken het.

Ben altijd heel onzeker over m'n saldo.

Als ik een Rabobank-automaat zie, moet ik altijd m'n saldo opvragen.

[The0]

Misschien is het een idee om het op te schrijven?

Bijvoorbeeld:
Je gaat een truitje kopen van 30E en je hebt net gezien dat je op je rekening 100E hebt.

Dan schrijf je op een briefje hoeveel geld je hebt en hoeveel je uit gaat geven en er onder dat je dus genoeg hebt. Weet je het niet meer kan je naar het briefje kijken ipv na te tellen.

Ja, maar zoals ik al zei: ook al heb ik echt genoeg, dan nog ben ik onzeker.. heel vaag ik weet t..

ps: nog superfeli met je eerste prijs jochie!

[feline]

Ik denk dat je je eerst moet bedenken waar je het bangst voor bent.

Dat de aandacht op je gericht is als iets verkeerd gaat ?
Vind je het genant als mensen zien dat je (te) weinig geld hebt ?
Ben je bang dat je ergens geen controle over hebt ?

Ik denk dat als je dat weet, je pas kan weten hoe je het op moet lossen.

[oldt3]

Ik ben alleen bang dat ik het te snel ga opdoen.Oiit hadk 320.000bef nu 160.000bef oké mototje's en brommers dermee gekocht,dus ni echt kwijt(eigenlijk wel,want kan helemaal geen afstand nemen van motoos).2nieuwe banden 18.000fr die er nu onder zitten
Maar ik blijf hier mooi tot mijn 26 ofzo,kan ik al wat jaartjes gaan werken(op naar de 2.000.000bef )
Ma alles hangt ervan af of ik bij de flikken binnen kan geraken,anders zal ik maar nog paar jaartjes student zijn (en rek. plunderen )
Ik wou zelfs een jaar werken gewoon voor wat geld te sparen.

[feline]

122450146 schreef op 29-11-2003 @ 22:55:
Ik ben alleen bang dat ik het te snel ga opdoen.Oiit hadk 320.000bef nu 160.000bef oké mototje's en brommers dermee gekocht,dus ni echt kwijt(eigenlijk wel,want kan helemaal geen afstand nemen van motoos).2nieuwe banden 18.000fr die er nu onder zitten
Maar ik blijf hier mooi tot mijn 26 ofzo,kan ik al wat jaartjes gaan werken(op naar de 2.000.000bef )
Ma alles hangt ervan af of ik bij de flikken binnen kan geraken,anders zal ik maar nog paar jaartjes student zijn (en rek. plunderen )
Ik wou zelfs een jaar werken gewoon voor wat geld te sparen.

[Rabbi Daniel]

feline schreef op 29-11-2003 @ 23:11:

't Is een Belg die nog niet aan de Euro gewend is.

Bef = Belgische franc.

[feline]

Fleet Admiral schreef op 29-11-2003 @ 23:13:
't Is een Belg die nog niet aan de Euro gewend is.

Bef = Belgische franc.

Haha, dat laatste begreep ik wel . Maar het verhaal slaat als een kut op een drumstel.

feline schreef op 29-11-2003 @ 22:48:
Ik denk dat je je eerst moet bedenken waar je het bangst voor bent.

Dat de aandacht op je gericht is als iets verkeerd gaat ?
Vind je het genant als mensen zien dat je (te) weinig geld hebt ?
Ben je bang dat je ergens geen controle over hebt ?

Ik denk dat als je dat weet, je pas kan weten hoe je het op moet lossen.

Goede vraag. En eigenlijk: allemaal wel

Ik heb dat ook! Vroeger durfde ik ook nooit te pinnen, omdat ik bang was dat er geen geld op m'n rekening stond. Dat was dan onzin, want ik was een echte spaarder en er stond altijd meer dan genoeg op. Ook met contant geld was ik altijd bang dat ik niet goed gekeken had hoeveel iets kostte en dat ik dan toch te weinig bij me had.
Ik ben er nog steeds niet helemaal vanaf, maar bij mij was het vooral de angst dat ik voor gek stond. Ik zorg er nog steeds voor dat ik alleen ga winkelen als ik zeker weten genoeg geld heb of genoeg op m'n rekening heb staan. Daar is het wel wat minder door geworden

Over die anti-diefstalpoortjes: daar heb ik ook wel last van. Ze zijn bij mij een keertje afgegaan toen ik tegelijk met iemand anders door de deur liep. Die bleek toen iets gestolen te hebben. Maar ik werd ook knalrood. Ik heb sindsdien altijd de onzekerheid dat ze voor niks afgaan ofzo...