10-10-2004, 16:00
|
|
|
Het was ontzettend leuk!!!
 Veel leuke dingen gedaan en het was super gezellig. Erg fijn om te weten dat het toch vrienden zijn.  Een paar minder leuke dingen, maar daar kom ik wel overheen.
__________________
♥
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
10-10-2004, 16:17
|
|
|
 Grote ruzie thuis op dit moment...Mijn moeder hoor ik schreeuwen op de achtergrond. De reden van de ruzie ben IK. Ik, met al mijn psychische problemen... Huilend zit ik hier. Waarom ben ik wie ik ben? Ik durfde vandaag niet naar buiten, voelde me plots heel erg beroerd en ben nu al bang ben dat ik morgen niet naar school durf. Denk zelfs aan stoppen met school, ondanks dat ik niets liever wil dan mijn diploma halen. Het is allemaal zo tegenstrijdig. Ik ben tegenstrijdig! Ik haat mezelf, voel me dik en ellendig. En ik ben schuldig aan de problemen binnen dit gezin. Alleen maar omdat ik ben wie ik ben...
__________________
Many people will walk in and out your life, but only true friends leave footprints.
|
|
10-10-2004, 16:45
|
|
Verwijderd
|
Gesport vandaag, gescoord en eruit gestuurd en verloren. Ik ben echt gigantisch opgefokt de laatste dagen.
  En mijn ex stuurt een smsje dat ik erg volwassen ben dat ik er na drie weken nog niet tegen kan dat ze op verjaardagfeestjes van MIJN vrienden verschijnt. Ik ga haar mailen vanavond. Maar ik heb nu zin om te huilen.
|
|
10-10-2004, 17:05
|
||
|
Citaat:
 Al de hele dag.. nee.. al 3 dagen of zo. Ik slik nooit meer de pil door.  Maar ik kan de humor er wel van in zien.. een beetje.. tot ik m'n volgende huilbui krijg  Maar aangezien jij waarschijnlijk minder blij ermee bent: *knuff*
|
|
|
10-10-2004, 17:07
|
|||
|
Citaat:
Citaat:
Ontopic: Waarom moet altijd alles tegelijk mis gaan? Naja.. laat ik maar 'lekker' aan mijn samenvatting gaan werken. Verstand op nul en morgen is weer een nieuwe dag.
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
||
|
10-10-2004, 17:09
|
|
|
Ik moet nu toch echt gaan schoonmaken/opruimen/huiswerk maken
Verder voel ik me goed! Was dit weekend weer superleuk met vriendje. Donderdag propedeuse uitreiking. Weet nu al dat ik m'n vader onwijs ga missen. Nou ja.
__________________
Tsja
|
|
10-10-2004, 17:45
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik vind het erg volwassen van haar (NOT) dat ze dat stuurt! Pfff... *houdt woede in* Je weet me te bereiken he? *knuffelt* |
|
|
10-10-2004, 18:20
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ja, maar dan moet MSN wel meewerken  *terugknuffelt* Hoe was jouw dag?
|
|
|
10-10-2004, 18:24
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Of in bed liggen en mezelf helemaal instoppen en dat niemand me stoort en dat ik lekker kan huilen in mn bed en even alleen kan zijn En windowsmessenger dan? Mijn dag? Niet zo boeiend.. Maak me wat zorgjes over je Verslag bijna af...
|
|
|
10-10-2004, 18:32
|
|
Verwijderd
|
is het weekend al weer bijna om
... maar twas wel een leuk weekend! kheb geen zin om weer terug te gaan, ben wel benieuwd hoe he tnu op de groep is.
|
|
10-10-2004, 18:38
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik probeer nu zo'n onlinemessengerding, maar dat lijkt ook niet op te schieten.  Niet doen, dit gaat wel over. Al ben ik bang dat dat tot komend voorjaar zal duren. Erg lang? 
|
|
|
10-10-2004, 18:53
|
|
|
Ik kom er niet uit, ik kom er niet uit, ik kom er niet uit.
En morgen moet ik het inleveren. *schop*:/
__________________
Drie.
|
|
10-10-2004, 18:54
|
|
Verwijderd
|
nu af.. 3 pagina's. moet ik mailen?
|
|
10-10-2004, 18:59
|
|
|
Heerlijk weekend gehad...feest gevierd en lekker uitgerust....moeten we vaker doen
__________________
Ik blijf hopen, want hoop mag er altijd zijn
|
|
10-10-2004, 19:05
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Bij mij is het een stapje verder, ik ga dinsdag mijn 'mentor' vertellen dat ik wil gaan stoppen met school, stage, alles! En dat dan dinsdagmiddag op mijn stage melden. Geloof alleen dat mijn ouders niet weten dat ik het doorzet. Weer drama dus. En; Jeetje wat kan het een eikel zijn! Ben BLIJ dat ik van hem af ben. Meer als een gezellig stapmaatje zal het nooit worden, zolang hij niet iedere week daar de boel onderkotst! Kan er echt niet over uit dat hij zijn vrienden zo laat stikken. Lekker voor mijn neus met haar praten, aanraken, knuffelen enzo. Dat hij dat doet, vind ik niet erg, maar wel RECHT voor MIJN neus, zij heeft zoveel kapot gemaakt, zij heeft mij zoveel pijn gedaan en hij weet dat. Het is gewoon een gevoelloze ***** AAAAARGH!! *huilt*
|
|
|
10-10-2004, 20:01
|
|
Verwijderd
|
Op een onbewoond eiheiland tudu daar zou ik willen zijn.. ja je voelt er fijhijn want..blabla
dat zit ik nu gezellig mee te zingen.En: ik ben mezlef en daar ben ik trots op! Schijt aan de mensen die dat niet kunnen hebben, dan hadden ze maar in een perfecte wereld moeten gaan wonen! |
|
10-10-2004, 20:52
|
|
Verwijderd
|
Gefeliciteerd Chaucus.
T gaat niet meer. Zit ik weer te huilen. Ik wil praten/schrijven/iets maar ik weet niet wat, niet waarover.Kon ik maar even van de aardbodem verdwijnen... |
|
10-10-2004, 20:57
|
|
|
How ya doing maties eh eh?
Ik ben moeehoee en mis de thuissituatie toch wel een beetje, maar verveel me biiiijjnnnaa geen seconde =)
|
|
10-10-2004, 21:08
|
|
Verwijderd
|
Over vrijdag:
We gingen ergens wat eten en ik ging eerst naar de wc op zoek, want ik moest nu toch wel heel erg nodig. Ik keek daar nog even in de spiegel en ja, deed even mn haar los, wetend dat hij dat altijd zo mooi vond staan (stiekem had ik dat ook gedaan toen ik op hem wachtte bij de trams, maar toen ik ‘m zag moest ik toch iets doen om mezelf een houding te geven, dus deed ik het maar vast). Ik ging weer naar beneden (de wc was boven) en ging bij hem zitten. We bestelden wat en praatten over van alles en nog wat. De stiltes vond ik heel moeilijk. Normaal vond ik de stiltes helemaal niet erg. Dat was vaak dat we dan bij elkaar waren en allebei lekker stil waren, want nee, er hoeft niet elke minuut of seconde gepraat te worden. Maar nu was dat anders. Ik stond gewoon stijf van de zenuwen en daardoor werden de stiltes ook wat geforceerder. Gewoon omdat ik me niet kon ontspannen. Me toch niet helemaal op mn gemak voelde.. Ook een beetje het idee had mezelf te moeten bewijzen. .............. We waren dus met de tram naar zijn huis gegaan en daar aangekomen ging ik meteen naar de wc, want ja, ik moest alweer heel nodig plassen (hoe kan het ook anders). We pakten wat drinken en stonden dus samen in de keuken. Ik voelde een soort spanning tussen ons, want ja, er zitten natuurlijk ook herinneringen daar en ja, vaak ’s ochtends stonden we daar dan en dan zat zijn moeder op de bank en dan kusten we en dan deden we lief en ga zo maar door. En ja, gewoon de lichamelijke spanning tussen ons was voor mijn gevoel ook nog niet helemaal weg. Dat gebeurde wel een paar keer die dag, dat we samen dan in de keuken stonden en ik maar snel daar weg liep omdat ik misschien ook veel te graag zou willen dat er iets zou gebeuren. ............. Ik was tactisch op de driezitsbank gaan zitten, in het midden, zodat hij er altijd bij kon gaan zitten, maar nee hij ging op de tweezitsbank zitten. Dat vond ik wel jammer. En elke keer dat we opstonden deed hij dat weer. Op deze manier bleef er altijd een beetje, voor mijn gevoel, een afstand waar ik niet doorheen kan prikken, zeg maar. Elke keer die afstand. Ik voelde me daardoor ook niet helemaal op m’n gemak en ik zat wel constant in mijn hoofd van: hoe kan ik nou op dat onderwerp komen? Maar ik wist het gewoon niet. |
|
10-10-2004, 21:51
|
||
|
|
Citaat:
Dankje wel
__________________
Ik blijf hopen, want hoop mag er altijd zijn
|
|
|
10-10-2004, 22:11
|
|
|
*knuffelt Loontjuh*
Als je mijn mening wilt... Het lijkt mij het beste om gewoon recht-toe-recht-aan aan hem te vragen wát hij wil. Wil hij je terug of niet? Wil hij opnieuw beginnen of niet? Dat schept veel meer duidelijkheid dan wat er nu aan de hand is, nl. 'lichamelijke spanning' en meer van dat. Nu wordt je in het ongewisse gelaten en wordt je onzeker, moet je huilen in de trein. Duidelijkheid heerscht. 
|
|
10-10-2004, 22:14
|
|
|
|
Vandaag kwam ik tot het nuchtere inzicht dat ik iedere week (week in, week uit) alleen maar bezig ben met dingen waar ik een hekel aan heb en die ik niet graag doe. Ik doe dus alles met tegenzin, de hele week lang:
Reizen van en naar Utrecht, hoorcollege volgen, werkcollege volgen, de stof voor het hoorcollege bestuderen, de opdrachten voor het werkcollege maken, bezig zijn met de studie, iedere dag m'n bijbaantje en dan het weekend... Contact houden met m'n oude vrienden: ja graag, maar hoort dat niet van twee kanten te komen? Waarom moet ík steeds degene zijn die de telefoon pakt of iets organiseert? En waarom heeft maar de helft (met goed geluk!) tijd of zin?
|
|
11-10-2004, 05:54
|
|
|
|
Jaaa! Mijn betoog is af.
En dit is weer het ultieme bewijs dat ik 's ochtendsvroeg beter presteer dan 's middags/'s avonds; waar ik gistermiddag/avond ontzettend vast liep, kon ik vanochtend als een speer door.  Mijn dag/week is vroeg, maar goed begonnen.
__________________
Drie.
|
|
11-10-2004, 06:38
|
|
|
|
Als dit maar goed gaat vandaag....
Ik ben zoooo moe, alles doet zeer, alles jeukt en dit gaat echt niet lukken.
__________________
♥
|
|
11-10-2004, 07:07
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Tja, hij wil me niet terug. En mocht het zo zijn, in ieder geval nu niet. Er is namelijk nog een ander meisje (al heb ik daar zo mn gedachten over, maar dat mag niet ).. Dus wat dat betreft heb ik duidelijkheid. Waarom kan hij verder en blijf ik maar alsmaar op mijn plaats staan en stappen terug doen? Ik wil ook verder! Kan er zo boos om worden! Kus Vannacht gedroomd over rijles. Ging autorijden en toen gingen we mn instructrice ophalen, maar ze was er niet en toen ging ik zelf maar rijden. Allemaal dingen oefenen zelf En alles ging goed
|
|
|
11-10-2004, 08:04
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
sterkte.. |
|
|
11-10-2004, 09:48
|
||
|
|
Citaat:
Ik weet het ook niet meer. Heb het gevoel alsof ik het niet meer aan kan om 5 dagen in de week naar school te gaan. Maar wat wil ik dan? Ik wil binnen blijven, veilig onder de deken liggen... en tegelijkertijd wil ik carriére maken, gelukkig zijn etc. maar zoals ik me voel lukt dat simpelweg niet. Mijn moeder vertelde me vanochtend dat ze me uit huis wil hebben. En ik heb geen idee hoe ik dat voor elkaar krijg. Waar moet ik in godsnaam heen? Ik ben bang dat het helemaal de verkeerde kant met me op gaat. Wat zit er aan te komen? Een nieuwe opname...Nee toch!? Een zwervend bestaan? Of sluit ik me net zolang op in huis, totdat mijn ouders me écht op straat zetten of totdat een rechter beslist dat ik uit huis moet...? Waar gaat dit heen? Vanavond van 17.15 - 18.45 uur heb ik school. Ik weet niet of ik het aan kan... Ik zie het allemaal ff niet meer zitten.
__________________
Many people will walk in and out your life, but only true friends leave footprints.
|
|
|
11-10-2004, 11:12
|
|
|
Ik ben kapot, pfff
Voel me echt  , ben ongesteld dus ben helemaal niet lekker en ook geen energie. Maar vanochtend moest ik stage lopen (op een peuterspeelzaal), ik schenk eerst light siroop voor iedereen in wat eigenlijk maar voor 1 kind is..Dat is nu dus op dankzij mij, ik heb helemaal geen initiatief getoond en ja..ik was er gewoon niet bij..Vanavond ouderavond van school, pff, moeten we daar blij hapjes staan maken, terwijl ik wel kan instorten, zo niet lekker voel ik me..
__________________
Dare to fly!
|
|
11-10-2004, 13:02
|
|
|
'k Heb de eerste stap tot sport gezet, namelijk terug beginnen joggen. En 'k ben van plan te stoppen met roken, nuja, eigenlijk, beter gezegd, ik ben van 11h30 gestopt met roken. Hopelijk houd ik het voor eeuwig vol.
|
|
11-10-2004, 13:53
|
|
|
*zucht* Paper ingeleverd, dat is dat... Nu de rest van mijn leven nog.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
11-10-2004, 14:03
|
|
Verwijderd
|
Ik ben moe, voel me niet lekker en het gaat kut. Wat wil je nog meer
Zo, heelrijk uurtje informatica, gezellig tellen hoevaak hij euh.. in 1 uur zegt ( 220 keer) ja, dat is echt het hoogtepunt.Zo meteen met du maine praten over '' de famous 6'' misschien maakt het wat uit. Straks sporten, zie wel hoe dat gaat. En onze computer is kapot, dus dat is mooi klote. *zucht* leven
|
|
11-10-2004, 15:08
|
|
|
|
Heb ik net dat ene nummer opstaan, daar zit wel waarheid in:
*Ik ben altijd de schouder De troost in zekere zin Ze noemen mij wel meer dan eens Hun hartsvriendin Ik ben altijd maar het broertje Waarmee ze praten kan Een maatje, een klankbord Maar nooit de geile man* |
|
11-10-2004, 17:46
|
|
Verwijderd
|
en dan krijg je opeens het antwoord waar iedereen zijn hele leven over nadenkt/hoopt/droomt. Maar echt blij word ik er niet van, zal ik ooit nog durven slapen?
|
|
11-10-2004, 17:50
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Vind eigenlijk dat je moeder dat niet kan maken. Sowieso niet omdat je haar dochter bent, maar mag ze het wel, rechterlijk gezien? Iig succes Ik heb morgen een gesprek met mij mentor, waarin ik hem vertel dat ik wil overstappen naar een opleiding (detail)handel. Ookal is het mijn laatste jaar, ik wil niet meer! Donderdag gesprek in Oudenbosch, psycholoog. Ben erg benieuwd. weet ook niet hoe ik er moet komen. Of mijn moeder rijdt, of ik met de trein moet, geen idee... En onze pc is GVD 1 dag gemaakt, en weer kapot. Er zit een virus in 1 van MIJN bestanden.. AAARGH!! Word er gek van! |
|
|
11-10-2004, 17:53
|
|
|
Mir is terug
Ik ben blij Wil dat het weer weekend is Heb weer zin in een bandrepetitie Klootzak
__________________
"Falling feels like flying, until you hit the ground. And everything looks beautiful, until you take a look around"
|
|
11-10-2004, 17:55
|
|
|
|
Owja, we staan morgen misschien met z'n alleen in de krant.
Khoop dat er geen erge foto's instaan. We hebben debat gehad met Statenleden gehad. Heel saai eigenlijk, maarja... In kader van jeugdbeleid in Limburg. Nou jippie, daar staan we op te wachten....
__________________
"Falling feels like flying, until you hit the ground. And everything looks beautiful, until you take a look around"
|
|
11-10-2004, 18:46
|
|
|
ik had die 2 schoolexames echt goed MOETEN maken vandaag, maar ze zijn allebij volledig mislukt
Tegenover mijn ouders en mentor heb ik nu iets uit te leggen wat niet echt makkenlijk is
__________________
Bij gebrek aan beter, een .
|
|
11-10-2004, 18:50
|
|
|
Ik voel me de laatste dagen echt heel erg down. Denk de laatste tijd heel veel na over een relatie die ik in juni/juli heb gehad. De jongen waarmee ik de relatie had heeft me gebruikt en niemand heeft me ooit zo gekwetst. Daarnaast heb ik ook nog een vriendin waarmee het hartstikke slecht gaat en die helemaal onder de medicijnen word gegooid waardoor ze bepaalde dingen niet meer kan. En dat is echt een hele goede vriendin. Ik zie het gewoon elke dag slechter met der gaan. De moeder van die goede vriendin ligt in het ziekenhuis met kanker en staat op het punt dood te gaan dus dat is ook niet bepaald leuk. Daar nog naast moet ik de hele tijd heel veel aan de scheiding van mijn ouders denken en vind ik het echt vreselijk voor mijn vader dat ik hem bijna nooit meer zie
.
|
|
11-10-2004, 18:51
|
|
|
|
Soms vraag ik mij af op welke plaats ik kom voor mijn vriend? Wat gaat er niet allemaal voor : pc,school,voetbal,...et is altijd wel wat...maar ik ben zo dom da k hem da ni durf te zeggen
ik ben bang dat als k et zeg,hij mij laat vallen en dan ben k hem helemaal kwijt
__________________
*Forever Black-Eyed*
|
|
11-10-2004, 18:54
|
|
|
|
Ohja en daarnaast pest mijn zus me zoals ze nog nooit heeft gedaan. (Nog erger dan normaal dus.) En word ook gepest op school
. Zo. Maar positief blijven denken zeggen ze altijd he.
|
|
11-10-2004, 19:05
|
|
|
Heb een vriendje!!
__________________
wees jezelf er zijn al zoveel anderen (loesje)
|
|
11-10-2004, 19:08
|
|
|
|
|
11-10-2004, 19:19
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
11-10-2004, 19:20
|
|
|
Zeg Ruudje, hoeveel dagen is het nog?
(Trouwens, ligt bij jou MSN ook plat?)Ontopic; Vreemde dag vandaag, ik weet niet wat het is. Het ene moment voel ik me super down, het andere heb ik enorm veel plezier. Moet ik het haar vertellen of niet? Ik kan weer eens niet beslissen.. Is ze te vertrouwen, en wat moet ik met dit aanhangsel?.. Pff, keuzes, keuzes, keuzes.. Het geen dat ó zo belangrijk is, en tevens het geen waar ik echt niet goed in ben.. En shit, waarom mailt ze niet terug?
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
|
11-10-2004, 19:46
|
|
|
Mijn vriendin probeert me constant te bellen. *zucht* Lastig hoor zo'n stalkende vriendin.
|
|
11-10-2004, 20:27
|
||
|
Citaat:
Vorig jaar al...
__________________
Why do people say "grow some balls"? Balls are weak and sensitive. If you wanna be tough, grow a vagina. Those things can take a pounding
|
|
|
11-10-2004, 20:38
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
in het begin iedere dag anderhalf uur bellen.. tssssk.. en nu mij de schuld geven he?
|
|
|
11-10-2004, 20:44
|
|
|
Argh...
ik zit zo in de knoop met mezelf en ouders en leven en alles gewoon. Er hangt een hele broeierige sfeer hier vooral tussen m'n ouders en mij, iemand hoefd bij wijze van spreke maar in de richting van de ander te ademen en het huis is te klein. Zal ook wel liggen aan het feit dat ik toch al een grote meid aan het worden ben ( ) en gewoon steeds meer behoefde heb aan me eigen stekkie. Ik ben het zo zat om van alles en iedereen afhankelijk te zijn, wil me eigen rekeningen, me eigen fruit in de schaal, en de vloer schoonmaken met MIJN favo merk schoonmaakmiddel. (ja, ik besef dat dit bericht een vreemde wending begint te krijgen, maar je snapt wel wat ik bedoel). Natuurlijk zijn er obstakels.Geld bijvoorbeeld. Ik heb geen werk, de overheid overlaad me nou niet bepaald met gulle giften, en het ziet ernaar uit dat mijn revolutionare uitvinding om doppen die vast zitten los te draaien (elastiekje erom dien en dan met he hand eroverhen draaien, heb je véééél meer grip, beter dan een tang!) me ook niet binnen nu en twee weken genoeg euries voor financiele onafhankelijkheid gaat opleveren. Nou is dat niet echt het probleem, ik bedoel: als ik het écht echt echt wil is er vast wel een manier (baantje zoeken, lenen bij de ib-groep of desnoods naar die piepeltjes van de postkrediet) om volddoende geld bij elkaar te krijgen. En een kamer vinden? tja... ik schrijf me desnoods ergens in. Ik wacht al 18 jaar, die paar maanden kunnen er dan ook nog wel bij, maar er is een groter probleem dat zelfs de almachtige ibgroep (ohm...... ) niet kan oplossen: mijn hittefobie. Dat is iets waar ik al zolang al ik me kan herinner mee worstel, en het belemmert me enorm, onder andere in koken. Het dichtste bij een warme maaltijd dat ik kan maken is een kopje thee (waterkoker durf ik wel, omdat die niet echt heet word en je ziet het verwarmingselement niet zitten), en een dieet van thee, frisdrank en chips (en de snackbar op zondag en tijdens de kerst mischien) word op den duur wel vervelend denk ik Daarom heb ik ook na bijna 10 jaar (zo rond m'n 9ende begon ik me eraan te ergeren omdat ik geen rotjes af durfte te steken en werd uitgelachen door de andere kinderen) wikken en wegen ("nah... als ik wat zelfhulp boeken lees en de dr. Phil show kijk en aan positieve dingen denk, lukt het me volgend jaar vást wel!") naar de huisarts gestapt die me wonder boven wonder serieus nam (ik heb de huisarts from hell, zelfs als je met je hoofd onder je arm komt binnenlopen krijg je nog nauwelijks een asprientje van haar los) en me doorstuurde naar het riagg. Ik heb daar al een intake gesprek gehad van iemand, en maandag krikg ik er nog een en dan gaan ze een behandeling voor me regelen. Nou zou je denken, als zij me al serieus nemen, dan zouden mijn ouders dat zeker doen. Nou, bekijk het maar. Ze "begrijpen" het wel, en tuurlijk nemen ze me wel serieus anders hadden ze me nog ook niet de weg naar het riagg gewezen? (ik kan met de beste wil van de wereld nog geen kaartlezen dus moesten ze me effe helpen) Maar ondertussen zeggen ze wel dat ik "me nu toch wel erg aanstel" als ze met de aansteker naar me wijzen. Hij staat toch uit?!?!? Ja hallo, tuurlijk is ie dan niet gevaarlijk, dat zijn andere apparaten ook niet (tezij ze stuk zijn, maar even afgezien van dat) als je er goed mee omgaat (tuurlijk brand je je aan een oven als je je armen erinsteekt en gaat zwaaien, hehe  ...) maar als ik dat begreep (dat die ik geestelijk wel, maar onderbewust niet.. ik wéét dat het niet gevaarlijk is maar als ik ermee geconfronteerd word, ga ik zweten, trillen, hyperventileren, enz...) dat had ik ook geen hulp nodig, of wel soms?!?!? Ik werd kwaad. En dan bedoel ik ook echt HEEL ERG KWAAD!!! Ik voelde me gekwetst omdat ze me niet serieus namen. Alweer. Want voor mijn idee nemen ze me nooit serieus. Als er iets is mag ik even mijn hart uitstorten, op somige momenten mag dat zelfs lang, maar nooit zo lang als ik dat wil. En nee, ik heb ook geen behoefde aan goedbedoelde adviezen in de vorm van "je moet gewoon effe kalmeren en...". Ik ben dus blijkbaaar hysterisch zonder reden? Ik doe het blijkbaar voor de lol ofzo? er is echt niets aan de hand? Ik wil gewoon effe kunnen tieren met af en toe een teken dat ze luisteren, al is het maar een knikje of "hmm...". Maar nee, ZE NEMEN NIET EENS DE MOEITE OM ME EVEN AAN TE KIJKEN ALS IK WAT ZEG!!!!!! Af en toe (nadat ik iets zeg van "hallo, contact!") kijken ze me drie tellen aan met een blik van "nou.. snel dan even, ik moet zo weer naar buiten kijken of iets in die richting" en dan draaien ze hun hoofd weer weg ("ja, ik luister echt wel!!!" ahum...) Zo belangrijk zijn mijn problemen dus blijkbaar ook weer niet. Ik overdrijf tenslotte alleen maar. Na een nachtje slapen is ze het waarschijnlijk wel weer vergeten en kunnen we vrolijk doen alsof er niets gebeurt is. Ze maken ook NOOIT hun exuses als ze iets fout doen. Het maakt echt niet uit wat, al is het maar als zij boos worden dat ik het licht niet achter me heb uitgedaan en dan even later blijkt dat ik het wel heb gedaan, als ze me perongeluk omver lopen, als ze de computer beneden afsluiten terwijl ik duidelijk heb gezegd dat ik boven bezig ben en internet het dan niet meer doet, als ze om 6.15 uur 's ochtend in mijn kamer staan te springen omdat om om 6 uur mijn bed uit had gemoeten en ik mijn trein ga missen, terwijl ik de avond ervoor DRIE keer had gemeld dat ze niet raar om moesten kijken als ik niet beneden was als zij wakker waren omdat ik de eerste 2 uur vrij had... Ze zeggen nooit sorry. Ik bedoel, hoe moeilijk is dat nou? Sorry, het spijt me, dat was ik zeker vergeten, mijn fout, oeps..... KOM OP ZEG!?!?!?!? Ik maak overigens wel m'n exuus als ik fout zit (jawel) omdat ze dan later tenminste niet (als we ooit nog eens op de dr. phil show eindigen ofzo) kunnen zeggen van "oh, en JIJ dan?!?". Ik verlaag me niet tot hun niveau. Net zoals ik altijd een goede reden zal geven waarom ik iets doe, i.p.v. dingen als "omdat ik het zeg" "wij mogen dat WEL doen omdat het ons huis is" (staan dingen als "mensen hun zin niet laten afmaken" en "verwachten dat iemand zich volwassen gedraagt als je 'm behandeld als een kleuter" in een huurcontract? dacht 't niet...) Ik ben nu kwaad om alles. kwaad omdat ze me echt heel, heel, heel erg gekwetst door te zeggen dat ik me niet zo moet aanstellen (er zijn geen woorden voor hoe ongelofelijk hard dat aankwam, alsof iemand je keihard in je maag trapt ookal zullen zij daar anders over denken) en ze hun exuses niet hebben gemaakt. dan doen ze nooit. Alleen als ik echt, echt, echt heel lang zeur, stamp, gil en nog net niet mezelf in brand steek krijg ik een heel sarcastish "sorry hoor! " te horen. Zo ook deze keer. Ik vroeg rustig om eem exuus, uitleggend dat ikk me nu echt heel gekwetst voelde, daarna minder rustiig, toen dwingend (ik was het helemaal zat. ze maakte nooit hun exuses, nou nu dus wel! al moest ik er hemel en aarde voor omkeren! dit keer kwamen ze er niet mee weg! DE GRENS LIGT HIER!!!!!) toen heel dwingend, en toen sloegen alle stoppen door. Ik had me me hele leven rustig gehouden. Tuurlijk, wel es een woedeuitbarsting hier en daar, maar dat was na een nachtje slapen weer vergeten. door hen omdat ze zich te goed voelde om sorry te zeggen tegen hun eigen dochter, door mij omdat ik liever de lieve vrede wilde bewaren maar niet zoiets. maar de mat was vol! Ik scheeuwde, ik huilde, ik gilde en stampte, ik werd echt helemaal gek, alle frutraties, alle opgekroopte woede kwam er in één keer uit. IK EIS RESPECT!!! ik ben het zat dat ik altijd moet verontschuldigen en dar nooit terugkrijg, ik ben het zat dat ik nooit m'n zin mag afmaken en niet eens word aangekeken als we praten alsof ik er "effe tussendoor" moet (met als smoes dat ze nou eenmaal niet willen praten tijdens het koken of journaal, dat heb ik maar heel weinig gedaan en verdere momenten "vergeten" ze voor het gemak maar even) en nooit zolang als ik wil ("nu moet je effe ophouden hoor" "dat zei je net ook al" "daar hebben we het vorige maand nog over gehad") het is nooit bevredigend. Mijn hart kan zegmaar 100 luchtpunten bevatten, maar ik kan ze nooit állemaal kwijt. in het beste geval mag ik er 60 lozen, maar dan moet ik er echt over ophouden en krijg ik er weer 65 bij, ik mag er 60 lozen, 65 bij, 60 eraf, 65 bij... dat gaat vroeg of laat gewoon fout en dat moment was dus vandaag. En ben ik opgelucht? nee!!! ik wil nog zoveel tegen ze schreeuwen... dagen lang als het moet! en ze moeten luisteren en me aankijken en me niet onderbreken dat heb ik ZO HARD NODIG dat het pijn doet, ik wil ze vertellen dat ik ook respect wil al is het maar een hééééél klein beetje. Maar ze luisteren niet. ik heb al zo vaak een serieus gesprek geprobeert aan te gaan, nog één keer proberen om gewoon er goed voor te gaam zitten en een echt goed uitleggen, dan begrijpen ze vast wel...als ik nou gewoon... Het werkt gewoon niet!!!!!! voor schreeuwen, gillen stampen huilen en andere kijk-eens-hoe-gefrustreeds-ik-ben tactieken werken evenmin. ik heb echt geen opties meer over, ik MOET ZE DUIDELIJK MAKEN DAT IK HET MEEN!!! Wat moet ik nou?!?!? Weigeren te eten? me maandenlang opsluiten in m'n kamer? of gewoon helemaal niet meer tegen ze praten? Het leek maandenlang een belachelijk idee, maar ik had maar weinig opties en die heb ik allenaam al ontelbare keren geprobeert en nog steeds weigeren ze me serieus ye nemen en blijven ze de situatie bagataliseren. WAT MOET IK DOEN?!?!?!? HEEEEELLLP!!!! AAAAAAAAAAAAAAARRRGH!!!! Ik weet het gewoon echt niet meer. het liefst zou ik gewoon doortypen om me af te reageren, maar dat help niet. ik blijf kwaad en het is na deze typmarathon nog geen klein beetje minder geworden. Ik moet me ergens opm afreageren en dat heb ik hier gedaan. maar het help niet dus ik stop met typen. ik ben gewoon te moe [edit] heb er maar even wat alineas van gemaakt
__________________
"It is my opinion that the Borg are as close to pure evil as any race we've ever encountered." – Captain Amasov of the U.S.S. Endeavor
Laatst gewijzigd op 11-10-2004 om 20:47. |
|
11-10-2004, 20:54
|
|
Verwijderd
|
Het leven is één en al zuchtheid nou
|
|
11-10-2004, 20:55
|
|
|
|
500
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Onzin |
I Summon Panopticon! Verwijderd | 46 | 09-10-2018 20:32 | |
| Psychologie |
Het Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #131 Pruts0r | 493 | 02-07-2008 16:15 | |
| Verhalen & Gedichten |
Mooie gedichten Verwijderd | 111 | 19-09-2007 19:24 | |
| Psychologie |
Het grote lucht-je-hart topic! Nona | 500 | 08-04-2004 17:00 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 01:37.
Adverteren