Oud 25-11-2004, 19:40
terror4life
Avatar van terror4life
terror4life is offline
hey, ik ben op het moment best ongelukkig en ik wil weten of mensen zich herkennen in mijn verhaal, als je tips voor me hebt mag dat natuurlijk ook, die zijn zeer welkom.

Ik loop de trap op, gewoon, zoals ieder ander de trap op zou lopen, zonder zorgen, alleen om boven te komen, bah, alweer huiswerk maken. Maar deze gedachte zonk als een blok weg bij mijn aanblik van hem boven aan de trap. Hij stond daar, met een grote onplaatsbare kist in zijn handen. Toen begon hij te lopen, snel, recht op me af. Wat moet ik doen, naar beneden, blijven staan, langs hem heen was geen mogelijkheid. Ik koos ervoor te blijven staan, foute keuze dus, stom, dat had ik van tevoren ook wel kunnen bedenken. Voordat ik het wist kreeg ik de kist in mijn buik geduwd, net zolang totdat ik het uit zou schreeuwen van pijn, maar ik, koppig als ik ben, schreeuwde niet, vertrok geen spier. (of kwam dit doordat ik te bang was?) Hij duwde nog harder, totdat de pijn ondraaglijk werd en ik in elkaar kromp van pijn. Toen hij eindelijk zijn zin had liep hij trots naar beneden, waarbij hij nog een keer zijn been tegen mijn hoofd plantte. Ik bleef daar onbeweeglijk zitten. Was hij weg? Ja, ik hoorde beneden de deur dichtslaan. De klap waarmee de deur wordt dichtgegooid valt me al niet eens meer op, dat is net zo normaal geworden als de scheuren die erdoor in de muur zijn gekomen. Ik vraag me af of we dit huis ooit nog kunnen verkopen zonder het eerst op te knappen. De klap van de deur betekende voor mij dat ik moest rennen, naar mijn kamer, alleen daar was het veilig. Deur dicht, sleutel om, het was een gewoonte geworden, rustig ademhalen en op bed liggen. Weer kromp ik in elkaar, waarom moest ik nou op dit soort momenten ook nog eens hoofdpijn krijgen? Mijn wangen werden al snel nat, iets wat ik slim tegen had kunnen houden op de trap. Ik legde mijn handen op mijn buik en drukte er eens flink in, misschien dat dat de pijn verhielp, niet dus, nadat ik mijn handen van mijn buik af had gehaald kwam het net zo had weer terug. Elke keer probeerde ik dat, maar nooit helpt het, waarom doe ik het nog? Zoals altijd nam ik me voor niet meer iets te proberen, waarvan ik van tevoren wist dat het toch niet zou helpen, verspilde tijd. Ik wou een paracetamol pakken, maar daarvoor zou ik van mijn kamer moeten, dat was te gevaarlijk, stel je voor dat ik hem tegen zou komen op de gang? Of dat hij de badkamer in zou stormen om me nog eens flink na te meppen? Nee, dan liever hoofdpijn. Ik luisterde even goed, dit had ik wel geleerd, na elke avond naar mijn kamer te zijn gevlucht, luisteren of er niemand was. Ik hoorde mijn moeder beneden huilen. Ik zette gelijk mijn gehoor uit. Dat was nog het ergste, dat mijn moeder huilde, ik wou dat ik naar beneden kon gaan om haar te troosten, maar dat was te gevaarlijk, want nog een klap riskeerde ik daar niet voor. Ik sloot mijn ogen en dacht na hoe het zou zijn zonder hem misschien dat ik dan wel een keer zou kunnen lachen als ik op de naar huis fietste, of zelfs maar aan thuis dacht. Tien minuten later kwam ik weer een beetje bij, ging rechtop op bed zitten, even door de pijn heen bijten, het gaat vanzelf weer over. Dacht ik, die nacht werd ik nog drie keer wakker van hem, rondstampend in mijn hoofd.

alvast bedankt
__________________
omdat we engelen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze vrienden
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 25-11-2004, 19:59
elledc
elledc is offline
Ik begrijp het niet goed.
Wat is er met die kist, waarom duwt hij die in uw maag
Met citaat reageren
Oud 25-11-2004, 20:00
Zut Alors!
Avatar van Zut Alors!
Zut Alors! is offline
Ik begrijp niet helemaal wat precies je probleem is. Met je verhaal kun je natuurlijk heel mooi vertellen hoe je je voelt, maar je gevoelens hebben natuurlijk een oorzaak; een probleem. Als jij advies wilt en tot een oplossing wilt komen, zul je toch wat moeten vertellen over wat je dwarszit. Ik zou uit dit verhaal het een en ander kunnen opmaken, maar voor hetzelfde geld zit ik bij het verkeerde eind. Je hoeft niet in details te treden, maar kan je niet achter je verhaal vertellen wat er aan de hand is?
__________________
Recht voor je raapje!
Met citaat reageren
Oud 25-11-2004, 20:01
Verwijderd
Bedoel je te zeggen dat je mishandeld wordt?
Met citaat reageren
Oud 26-11-2004, 00:00
Nona
Avatar van Nona
Nona is offline
Citaat:
Benfatto schreef op 25-11-2004 @ 20:01 :
Bedoel je te zeggen dat je mishandeld wordt?
Dat lijkt me haast wel ja...

Aangifte doen? Hoe oud ben je? Kindertelefoon? Uithuisplaatsing? Op kamers? Begeleid wonen? Opvang bij familie? Als je dit verhaal inderdaad letterlijk bedoelt is het heel verstandig om zo snel mogelijk hulp te zoeken en uit huis te gaan.
__________________
I like my new bunny suit
Met citaat reageren
Oud 26-11-2004, 21:00
terror4life
Avatar van terror4life
terror4life is offline
nou, het zit zo, mijn broertje is zeg maar niet helemaal normaal, en hij slaat me constant, niet mishandeld door 1 van mijn ouders ofzo, ik ben 15. hij is bijna 13, ik durf niks terug te doen omdat ik bang voor hem ben. mijn broertje klinkt misschien en beetje raar, maar ik heb er best problemen mee.

ik ga ook voor een tijdje het huis uit, totdat ik een beetje tot rust gekomen ben, dit hebben mijn moeder en ik gisteren besloten, nadat ik durfte te vertellen dat ik zo ongelukkig was. snappen jullie het nu een beetje?

ik zou graag met mensen willen praten die (ongeveer) hetzelfde probleem hebben en met wie ik erover kan praten. of mensen die tips hebben om met mijn broertje om te gaan.

(die kist was trouwens een computerkast, ik wou dat alleen niet zo opschrijven, hij duwde hem in mijn maag omdat hij chagerijnig was zoals vaker, dit reageert hij op mij af)
__________________
omdat we engelen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze vrienden
Met citaat reageren
Oud 26-11-2004, 21:05
Lorelei
Avatar van Lorelei
Lorelei is offline
Citaat:
terror4life schreef op 26-11-2004 @ 21:00 :
nou, het zit zo, mijn broertje is zeg maar niet helemaal normaal, en hij slaat me constant, niet mishandeld door 1 van mijn ouders ofzo, ik ben 15. hij is bijna 13, ik durf niks terug te doen omdat ik bang voor hem ben. mijn broertje klinkt misschien en beetje raar, maar ik heb er best problemen mee.

ik ga ook voor een tijdje het huis uit, totdat ik een beetje tot rust gekomen ben, dit hebben mijn moeder en ik gisteren besloten, nadat ik durfte te vertellen dat ik zo ongelukkig was. snappen jullie het nu een beetje?

ik zou graag met mensen willen praten die (ongeveer) hetzelfde probleem hebben en met wie ik erover kan praten. of mensen die tips hebben om met mijn broertje om te gaan.

(die kist was trouwens een computerkast, ik wou dat alleen niet zo opschrijven, hij duwde hem in mijn maag omdat hij chagerijnig was zoals vaker, dit reageert hij op mij af)
Uit huis gaan lijkt me een goed idee en ik ben blij dat je het je ouders hebt verteld. Toch vind ik het eigenlijk te gek voor woorden dat jij uit huis moet omdat hij zo doet. Maar ik kan me voorstellen dat dit al een goeie stap is.
Met citaat reageren
Oud 26-11-2004, 21:09
terror4life
Avatar van terror4life
terror4life is offline
mijn broertje wordt onderzocht bij fornhezen (als ik het goed schrijf) van zon en schild, verder kunnen wij niet veel met hem, maar als hij nog zo doet als ik weer thuis kom (ik ga tijdelijk) dan gaat hij waarschijnlijk naar onze vader (mijn ouders zijn gescheiden)

ik ben wel opgelucht dat dit zo word geregeld, maar zonder vaststelling dat er echt iets met hem aan de hand is kunnen we niks met hem. dus het is eigenlijk noodoplossing voor mij dat ik even het huis uitga
__________________
omdat we engelen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze vrienden
Met citaat reageren
Oud 26-11-2004, 21:22
Verwijderd
Citaat:
terror4life schreef op 26-11-2004 @ 21:09 :
mijn broertje wordt onderzocht bij fornhezen (als ik het goed schrijf) van zon en schild, verder kunnen wij niet veel met hem, maar als hij nog zo doet als ik weer thuis kom (ik ga tijdelijk) dan gaat hij waarschijnlijk naar onze vader (mijn ouders zijn gescheiden)

ik ben wel opgelucht dat dit zo word geregeld, maar zonder vaststelling dat er echt iets met hem aan de hand is kunnen we niks met hem. dus het is eigenlijk noodoplossing voor mij dat ik even het huis uitga
Misschien moet je hem 's laten afrossen door een vriend oid. Leert hij misschien een lesje
Met citaat reageren
Oud 26-11-2004, 21:36
terror4life
Avatar van terror4life
terror4life is offline
was mijn idee ook, maar hielp niet, we hopen dat ie schrikt als iuk nu weg ga vanwege hem, dat ie nu wat leert...

maar toch een goede tip
__________________
omdat we engelen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze vrienden
Met citaat reageren
Oud 27-11-2004, 00:32
Makaveli
Avatar van Makaveli
Makaveli is offline
terror4life schreef:

was mijn idee ook, maar hielp niet, we hopen dat ie schrikt als ik nu weg ga vanwege hem, dat ie nu wat leert...

Korte reacties:
Het laten afrossen door een vriend oid. verergerd de situatie alleen maar. Er komt dan meer strijd tussen jullie onderling, dat is niet goed.

Ik ben bang dat je als je weggaat vanwege hem, het de situatie ook verslechterd, omdat je dan het probleem niet aanpakt, maar ontwijkt.

Probleem:
Je broertje slaat je voortdurend, vanwege problemen, wat tot gevolg heeft dat jij verdriet, pijn en angst hebt.

Oorzaak:
Ik vermoed dat dit de oorzaken zijn:
- minderwaardigheidsgevoel broertje
- aandacht vragen broertje

De oorzaak van het probleem is je broertje. Ik vermoed dat hij een minderwaardigheidsgevoel heeft.
Het zou best kunnen dat hij slechte cijfers haalt op school en jij meestal wel goede cijfers haalt op school.
Of dat je ergens anders in uitblinkt.
Hij kijkt waarschijnlijk erg tegen je op en wilt zich daardoor graag (voor zichzelf of anderen) bewijzen. Hij wilt graag beter zijn dan jou.
Als je broertje jou slaat is hij trots op zichzelf dat hij in iets beter is dan jou (nml. vechten, hij is sterker), ookal is het negatief.

Ieder mens heeft behoefte aan aandacht (negatieve of positieve), hij wint aandacht door jou te slaan, want dit leidt tot het boos worden (een negatieve vorm van aandacht geven) van je moeder.

Dit alles heeft een negatieve spiraal tot gevolg.

De oplossing:
Een oplossing voor het probleem is:
Positieve aandacht geven aan je broertje (dmv. te zeggen dat hij iets goed heeft gedaan of een andere manier van positief benaderen). ("Zo, dat kan je veel beter dan, ik!")
Hij krijgt dan voldoende aandacht en hij krijgt het gevoel dat hij iets kan. Hij zou je dan ook niet meer slaan.

Ook hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen met je probleem.
Met citaat reageren
Oud 27-11-2004, 10:52
elledc
elledc is offline
Ik denk dat het beter is dat je broer uit huis gaat en niet jij toch?
Beter is om het probleem aan de grond aan te pakken.
Maar waarom huilde je moeder dan? Voelt ze zich machteloos tegenover je broertje?
Met citaat reageren
Oud 27-11-2004, 19:56
terror4life
Avatar van terror4life
terror4life is offline
Citaat:
utopia5 schreef op 27-11-2004 @ 10:52 :
Ik denk dat het beter is dat je broer uit huis gaat en niet jij toch?
Beter is om het probleem aan de grond aan te pakken.
Maar waarom huilde je moeder dan? Voelt ze zich machteloos tegenover je broertje?
ja, zij ook.
we zijn eraan bezig dat hij uit huis kan, maar daarvoor moet hij wel een verklaring hebben dat er wat is.

bedankt allemaal, ik ga vanaf morgenochtend voor 2,5 week weg (zoals ik al verteld heb) en daar heb ik geen internet, dus kan ik niet kijken hier, allemaal heel erg bedankt voor de hulp. Makaveli, als ik weer thuis ben en mijn broertje is er nog steeds, zal ik het proberenh, bedankt voor de steun.
__________________
omdat we engelen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze vrienden
Met citaat reageren
Oud 27-11-2004, 22:11
Nona
Avatar van Nona
Nona is offline
Citaat:
Makaveli schreef op 27-11-2004 @ 00:32 :
Een oplossing voor het probleem is:
Positieve aandacht geven aan je broertje (dmv. te zeggen dat hij iets goed heeft gedaan of een andere manier van positief benaderen). ("Zo, dat kan je veel beter dan, ik!")
Hij krijgt dan voldoende aandacht en hij krijgt het gevoel dat hij iets kan. Hij zou je dan ook niet meer slaan.
Het idee is natuurlijk goed, maar ik kan me voorstellen dat terror4life weinig zin heeft om hem tussen de klappen door complimenten te maken over zijn haar (bij wijze van spreken). Dus ik twijfel over de uitvoerbaarheid.

Overigens ben ik wel van mening dat je broertje psychische hulp nodig heeft. Buiten het feit dat het behoorlijk fout is dat hij je slaat zit er bij hem waarschijnlijk ook iets niet goed. Dat moet ook aangepakt worden (en een psycholoog is een objectief persoon en kan daar veel meer mee dan gezinsleden).
__________________
I like my new bunny suit
Met citaat reageren
Oud 28-11-2004, 01:26
Ghost
Avatar van Ghost
Ghost is offline
ik niet
Met citaat reageren
Oud 28-11-2004, 03:10
AngelLena
Avatar van AngelLena
AngelLena is offline
Ik voel een OTS met uithuisplaatsing aankomen. Ik weet niet wat er precies aan de hand is met je broertje, maar het lijkt me niet gezond. Hij heeft duidelijk een agressie probleem, weet niet hoe hij z'n frustraties anders moet uiten dan door er even op los te meppen en dan voornamelijk op jou zodat jij je niet meer veilig voelt in je eigen huis. Je moeder zal er waarschijnlijk ook niet gelukkig mee zijn dat haar bloedeigen dochter zich niet veilig voelt.

Ik kan je weinig tips geven voor jou eigen omgang met hem, behalve zorg dat je niet in zijn buurt bent als hij gefrustreerd raakt, jij bent zijn doelwit, zorg dat je weg komt.

Qua procedure weet ik wel het 1 en ander.

Deze jongen komt in aanmerking voor een onderzoek door de raad van de kinderbescherming. Zoals ik het zo lees, komt hij in aanmerking voor crisisopvang tot het onderzoek is afgerond. Thuis kan hij niet blijven gezien hij een gevaar vormt voor zijn omgeving (jou) en mogelijk zichzelf.

Na het onderzoek kan de kinderrechter bepalen (en dit is wat ik verwacht) dat deze jongen een onder toezicht stelling krijgt met uithuisplaatsing. Dat betekend opname in een instelling die zijn probleem mogelijk kan behandelen. Ik denk dat de situatie al te ver geescaleerd is voor een gezinsvoogd. (OTS zonder uithuisplaatsing) Mogelijk wordt deze vooraf toch ingeschakeld voor een periode om de gezinsvoogd te laten bekijken hoever de situatie al is geescaleerd.

Ik begrijp dat je broertje al in een onderzoek zit, maar door wie en waarvoor is mij niet duidelijk.

Mijn advies zou zijn om je moeder dan wel jijzelf mocht zij dit niet willen, contact op te nemen met Buro Jeugdzorg of het GGZ. Zij hebben de macht om de Raad van de Kinderbescherming in te schakelen voor een onderzoek.
Ik zou het niet op een punt willen laten uitkomen dat het dermate uit de hand loopt dat jij dan wel je moeder dan wel hij zelf ernstig gewond raakt.
__________________
If you're trying to stay high then you're bound to stay low
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten [Verhaal] Rome
Calae
2 04-05-2007 13:55
Psychologie wie herkent zich in mijn verhaal?
terror4life
3 25-11-2004 21:29
Verhalen & Gedichten [Verhaal] De Kaker
oo0oo
9 30-09-2004 20:57
De Kantine Groot Moppentopic [1]
Negrotiator
82 16-01-2004 08:44
ARTistiek Verhaal: Twee werelden
Kapee
14 23-02-2002 00:49
Huiswerkvragen: Klassieke & Moderne talen Odysseus
Tha Man
21 19-04-2001 17:16


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 06:14.