Pragmatiek, anti-metafysica, post-modernisme

[Blitzkrieg Bop]

Wat is voor jullie het nut van het betwijfelen van filosofische kennis?
Wat is voor jullie dan het doel van de filosofie?
Is dat soms meer dan het bijdragen aan openbare debatten en het zoeken van oplossingen op praktische problemen?
Waarom is het niet voldoende rechtvaardiging als een filosofische theorie antwoord bied op sociale- of politieke vraagstukken? Waarom altijd die skeptische houding over Waarheid?
Wat is waarheid?
Wat is het nut van leven?
Wat is Goed?
- Altijd weer die metafysische vragen waarop gewoon geen goed antwoord mogelijk is. Als waardenrelativisme een oplossing geeft voor alledaagse meningsverschillen, waarom dan toch die angst ervoor?

Wat denken jullie van een meer pragmatieke houding?

[lovetear]

Blitzkrieg Bop schreef op 20-08-2004 @ 17:05 :
Als waardenrelativisme een oplossing geeft voor alledaagse meningsverschillen, waarom dan toch die angst ervoor?

De angst is vooral voor onverschilligheid volgens mij.

Blitzkrieg Bop schreef op 20-08-2004 @ 17:05 :
Wat denken jullie van een meer pragmatieke houding?

In politiek noodzakelijk, maar ik vind niet dat deze vragen maar genegeerd moeten worden. Metafysische vraagstukken leiden waarschijnlijk nooit tot een zeker antwoord, maar er is wel handige kennis uit voortgekomen. Atheisme bijvoorbeeld kwam voort uit de onbeantwoordbare vraag of god bestaat. Dat heeft tot gevolg gehad dat het uitgangspunt dat god bestaat niet overal meer vanzelfsprekend was waardoor bijvoorbeeld de bijbel niet meer als excuus voor bijvoorbeeld een minderwaardige behandeling van vrouwen en homofielen gebruikt kan worden waardoor emancipatie mogelijk werd.

Hmm, misschien zit ik een beetje in het wilde weg te lullen .

[T_ID]

nee, wat je zegt klopt, hoewel de kerk zelf in grote mate bijdroeg aan het ontstaan van atheisme.

[Blitzkrieg Bop]

Het weer over de kerk gaan hebben was eigenlijk hetgeen wat ik wilde vermijden

Filosofie is de moeder der alle wetenschappen, nietwaar?

[Blitzkrieg Bop]

Mephostophilis schreef op 21-08-2004 @ 14:57 :
Filosofie is de moeder der alle wetenschappen, nietwaar?

wat wil je daar mee zeggen?

[mathfreak]

Mephostophilis schreef op 21-08-2004 @ 14:57 :
Filosofie is de moeder der alle wetenschappen, nietwaar?

De correcte uitdrukking is "Filosofie is de moeder aller wetenschappen".

mathfreak schreef op 21-08-2004 @ 15:11 :
De correcte uitdrukking is "Filosofie is de moeder aller wetenschappen".

Sorry.

Blitzkrieg Bop schreef op 21-08-2004 @ 15:03 :
wat wil je daar mee zeggen?

De huidige wetenschap bestaat omdat er mensen zijn geweest die zich afvroegen waarom de dingen zijn zoals ze zijn c.q. zoals wij ze waarnemen.

[Blitzkrieg Bop]

Mephostophilis schreef op 21-08-2004 @ 15:17 :
De huidige wetenschap bestaat omdat er mensen zijn geweest die zich afvroegen waarom de dingen zijn zoals ze zijn c.q. zoals wij ze waarnemen.

Dat weet ik ook wel, maar dat is niet echt een antwoord op mn vragen.

Blitzkrieg Bop schreef op 21-08-2004 @ 15:22 :
Dat weet ik ook wel, maar dat is niet echt een antwoord op mn vragen.

Dat is dan toch het nut van filosofie?

[Blitzkrieg Bop]

Mephostophilis schreef op 21-08-2004 @ 15:26 :
Dat is dan toch het nut van filosofie?

Oké op het gebied van de wetenschaps filosofie kan ik me het nut van metafysische vragen voorstellen. Maar op het gebied van de meer praktische filosofie dan? Politieke filosofie of ethiek wat mij betreft..?

[fil]

Blitzkrieg Bop schreef op 20-08-2004 @ 17:05 :
Wat is voor jullie het nut van het betwijfelen van filosofische kennis?
Wat is voor jullie dan het doel van de filosofie?
Is dat soms meer dan het bijdragen aan openbare debatten en het zoeken van oplossingen op praktische problemen?
Waarom is het niet voldoende rechtvaardiging als een filosofische theorie antwoord bied op sociale- of politieke vraagstukken? Waarom altijd die skeptische houding over Waarheid?
Wat is waarheid?
Wat is het nut van leven?
Wat is Goed?
- Altijd weer die metafysische vragen waarop gewoon geen goed antwoord mogelijk is. Als waardenrelativisme een oplossing geeft voor alledaagse meningsverschillen, waarom dan toch die angst ervoor?

Wat denken jullie van een meer pragmatieke houding?

Dat zijn een boel themas voor één bericht, Blitzkrieg Bop Ik zal me dan ook beperken tot een paar algemene zaken.

In de eerste plaats is de natuur niet als een auto: alle onderdelen van een auto hebben nut, terwijl de natuur vol zit met onhandigheden en stommiteiten (bij voorbeeld: de luchtpijp van een walvis, je stuitje, je blinde darm, etc). Voor mensen lijkt het nogal moeilijk te accepteren dat de wereld vol met nutteloze dingen is - misschien komt dat doordat de dingen die mensen zelf maken vaak wel nuttig zijn (of lijken).
Filosofie geeft niet per se antwoorden, maar laat wat mij betreft wel zien hoe je op een intelligente manier met bepaalde vragen om kan gaan. Sommige vragen hebben geen wijs antwoord, behalve dan dat sommige vragen geen wijs antwoord hebben. Wat je als filosoof snel in de gaten krijgt, is dat je moet leren je te beperken tot vragen die een effectief antwoord hebben. Op die manier kun je "de waarheid" nauwkeuriger benaderen. (Dit vind ik een prachtig woord, wat je overigens veel tegenkomt in de filosofie, en in de wetenschap trouwens ook).

Ten tweede, wanneer je wil gaan praten over het doel, de zin of voor mijn part de wil van het leven, dan is het handig wanneer het eerst duidelijk is wat het leven precies is. Als we daar namelijk niet uitkomen, dan valt over de zin of het doel ervan erg weinig te zeggen, behalve dat de zin van het leven wellicht het achterhalen van de zin van het leven is, maar dat vind ik een beetje flauw.
Persoonlijk ben ik graag een voorstander van het standpunt dat het leven uiteindelijk iets is dat ons teboven schiet, hoewel het zich voor een klein deel aan ons "prijsgeeft". Dat kleine deel is al complex en magnifiek zat, maar ik vrees dat veel mensen hier niet tevreden mee zijn en liever een doel of zin opnemen in hun wereldbeeld. Als die mensen daar gelukkig van worden, dan moeten ze dat vooral doen. Echter, wanneer het op filosofie aankomt, dan denk ik dat het verstandig is om overtuigingen die gebaseerd zijn op hoop ("wat zou het toch fijn zijn als ... waar zou zijn"), zonodig tijdelijk, naast je neer te leggen. Mijn respect gaat dan ook uit naar de schoonheid van de dingen "zelf" in plaats van één of ander doel of (verzonnen) oorzaak van hun bestaan.

Wanneer je rationeel beseft dat er geen (hoger) doel is, terwijl je stiekem nog altijd behoefte hebt aan een (hoger) doel, dan kun je je daar ongelukkig van gaan voelen. Wat mij betreft gaat het erom überhaupt niet bezig te zijn met dat concept van het (hogere) doel.
Natuurlijk zit ik mijzelf ook dwars met allerlei ficties, sprookjes en andere onzin. Ik kan wel flink zeggen dat ik geen (hoger) doel meer heb, maar ik wil me natuurlijk wel zo vaak mogelijk gelukkig voelen. Mijn rationaliteit helpt me hier: ik kan begrijpen dat het gaat om een gevoel en er zijn uiteraard allerlei verschillende manieren om je gelukkig te voelen. Maar er is een groot verschil tussen doel en mensendoel! Het doel van filosofie kan dus bij voorbeeld zijn: plezier. Maar dat is dan wel een mensendoel. Wat betreft doel opzich in een notendop: het is een menselijke vergissing om achter alles een reden te zoeken.

Tot slot nog even iets over je vragen wat betreft politieke en sociale zaken. Misschien is de volgende vraag constructiever: waarom zijn de wereldleiders geen filosofen? Een filosoof is eerder gericht op reflectie en kennis en minder op actie en macht. Een wereldleider die met al die facetten rekening houdt zou een aanwinst zijn. Tegenvoorbeelden: Bush is te dom om te kunnen filosoferen, Arafat is daarvoor te godsdienstig "geïnspireerd", of is dat hetzelfde?

En als allerlaatste, wat betreft het twijfelen aan waarheden en filosofische kennis: de filosoof met een waterdicht wereldbeeld wil ik nog wel eens ontmoeten! Echter, radicaal scepticisme lijkt me ook geen verstandige houding.

Groeten,

fil

[LMP]

Ja,

Mensen zoeken altijd naar een verklaring. En als eentje voor de hand ligt nemen ze die graag voor waar aan. Zie nou, godsdienst.

Mensen zijn niet persé dom als ze bijv. 'godsdienstig geinspireerd'. Je accepteerd de wereld waarin je leeft. Wij bekijken het van de ene kant, maar tegenover ons zeggen de godsdienstige mensen, hetzelfde. Wij zijn dwazen als we niet geloven, zeggen ze. Wel jammer eigenlijk.

Filosofen voor staatsleiders? Nee, het idee is goed maar het is niet uit te voeren. Het verschil is echt te groot.

Nadenken kan nooit kwaad. Twijfelen aan alles houd je ogen open.