liefdesbrief

[steph]

voordat jullie denken dat ik deze brief speciaal aan iemand heb geschreven, het is dus een CKV-opdracht. ok ok ik ben eerlijk hij is wel een beetje op iemand gebaseerd... maar dat doet er nu niet toe. ik wil graag jullie mening, is deze brief goed zo? of moet ik er nog wat aan veranderen?
ik plaats deze brief nu in het nederlands, maar ik heb hem ook in het dialect getypt. hier komtie:

Aan mijn onbereikbare liefste,

Fire’s burning, but it feels so cold....... Zover weg, maar toch zo dichtbij. Dit zijn de eerste woorden die in mij opkomen als ik aan jou denk. Voor een buitenstaander betekenen ze waarschijnlijk niks, voor mij ligt er een diepere gedachte achter. Een gedachte die ik weg wil stoppen, wil wissen uit mijn geheugen. Alles in mij wil deze gedachte weg hebben, alles…behalve mijn hart. Ik weet dat wanneer ik mijn hart zal volgen, het op de een of andere manier fout zal gaan. Niemand zal kunnen begrijpen waarom ik mijn hart volg, alleen jij misschien, toch? Ik kan me hier op dit moment, op deze plek, precies jouw gezicht en jouw lichaam voor mijn geest halen. Elk trekje van je gezicht ken ik, net zoals dat ik elke blik in je ogen herken. Hoewel is dat wel zo? Herken ik echt elke blik van jou? Er is één blik die ik niet begrijp, waarvan ik hoop dat je mij ooit uit zal leggen wat je ermee bedoelt. Ik kan er alleen naar raden, dat zeker, maar daar zou ik mezelf helemaal gek mee maken, omdat ik het juiste antwoord niet weet en misschien wel nooit kom te weten. Maar misschien ligt het ook wel aan mij, is mijn hoofd op hol geslagen en begin ik dingen te zien die er niet zijn. Ik wil je wel vertellen over al mijn toekomstdromen, dromen waar jij en ik samen zijn. Dan lopen we samen over het strand, hand in hand. We kijken naar de zonsondergang en genieten van elkaar. Ik zou willen dat deze droom werkelijkheid werd en voor eeuwig zou zijn, maar helaas ik moet weer uit de hemel komen en met beide voeten op de grond gaan staan. Anders gaat het leven aan mij voorbij, zonder dat ik het bewust heb meegemaakt. Ik wil je nog zo veel meer vertellen, maar het is zo moeilijk om mijn gedachten onder woorden te brengen. Je begrijpt dan vast wel dat ik deze brief niet in enkele minuten geschreven heb. Ik heb er goed over nagedacht, wat ik je precies allemaal wilde vertellen en hoe ik dat moest verwoorden. Ik geloof dat het nog niet helemaal gelukt is, maar ik heb geen haast. In mij voert nog een hevige discussie of ik jou deze brief wel of juist niet zal geven. Je maakt het mij er ook niet makkelijker op, het is ook allemaal jouw schuld! Dan doe je dit, dan weer dat. Ik weet niet wat ik moet geloven. Wat je tegen mij zegt, klopt niet met hoe je doet tegen mij, je handelt dus tegenstrijdig en dat is nou juist waarom je het mij zo moeilijk maakt! Jij #$&()^#%#!*, maak je uit mijn leven, uit mijn gedachten, verdwijn voor mijn part van de aarde, het zal mij een zorg zijn waar je blijft, als je maar weg bent!!
SORRY…..
Dit had ik niet moeten doen, ik moet niet zo reageren, waarschijnlijk ligt het allemaal aan mezelf, ik maak het mezelf te moeilijk, ik zit gevangen in mijn eigen web van verzinsels en waanbeelden. Ik ben even weggelopen, om tot rust te komen, ik heb expres niks gewist van wat ik getypt hebt, zo kun je mijn echte ik ook echt zien. Ik wil dat je weet wat ik doormaak en dat je ook snapt waarom. Dat je snapt waarom ik reageer zoals ik reageer. Ik wil je zo graag zeggen dat ik van je hou, dat ik je niet kan missen, maar voor die zware woorden is mijn hart niet gebouwd. Misschien heb je inmiddels wel een vriendin gevonden, ik weet het niet, zovaak zie ik je niet meer. Het zal ondertussen wel te laat zijn voor mij. Ik hoop dat je jouw leven beter voor elkaar hebt, dan ik het mijne. Ik heb gewoon te lang gewacht, te lang mezelf voor de gek gehouden en daarvan heb ik nog nooit spijt gehad, tot nu… Misschien had ik beter gewoon verder moeten gaan met mijn leven echt leven, in plaats van alles in het teken van jou te zetten. Ik heb verdomme jongens laten gaan, omdat mijn hart niet voor 100% achter een relatie met een van deze jongens stond. Ik zie nu pas hoe stom ik toentertijd eigenlijk geweest ben. Maar dit zeg ik dan allemaal achteraf, de tijd valt niet te keren. Ik kan alleen maar vooruit kijken en afwachten wat de toekomt mij zal brengen. Of dit nou goed of slecht is, doet er niet toe, want uiteindelijk komt alles goed zeggen ze. Of ik deze brief daadwerkelijk aan je durf te geven is nog te vraag, maar ik heb het nu in ieder geval van me afgeschreven. Ik wil je nog 1 ding zeggen, 1 belangrijk detail: Don’t forget I love you and I will always do!

Kus Steph

Wel mooi, eerst dacht ik dat er geen alinea's waren, maar die zijn er gelukkig dus wel


Grim

[Sasbeest]

Vind het erg mooi, en herkenbaar

Zou het wel mooier, en leesbaarder vinden, als je tussen verschillende stukjes een regel wit laat. Maakt het geheel overzichtelijker denk ik.

Ik vind dat "Het gevoel" wat je denk ik over probeert te brengen, erg goed aanwezig is