Als je het samenwoonvirus nog niet hebt (of kindervirus ^^)

Paranoide schreef:

En de vriend van het enige zwangere meisje dat ik ken verkondigde laatst nog dat hij hoopt dat het eerste woordje van zijn kind 'kanker' zal zijn.

oh, dat is wel heel gaaf zeg!

Gaver dan lelijke muurschilderingen van Snoopy maken, of wat doen mensen gewoonlijk als er iemand zwanger is. (Dit is overigens geen steek onder water naar wie dan ook, mocht opeens blijken dat iemand hier zwanger is en ergens enthousiast verteld heeft dat er Peanuts-themed muurschilderingen in de planning staan.)
En ik moest er wel smakelijk om lachen, meneer de sarcast. Ik gok dat die jongen er niets van meent, maar het hele maken van zo'n grap laat mooi zien dat er weinig burgerlijkheid aan die twee zit. Prima zaak.

Bartezz schreef:

oh, dat is wel heel gaaf zeg!

[snoopy]

Paranoide schreef:

(Dit is overigens geen steek onder water naar wie dan ook, mocht opeens blijken dat iemand hier zwanger is en ergens enthousiast verteld heeft dat er Peanuts-themed muurschilderingen in de planning staan.)

Hihi, zelfs ik heb geen snoopy op de muur geschilderd

[Trimm Trabb]

Ik vind dat kinderen opgevoed dienen te worden zoals mijn nichtje. Ze wordt volgende maand 4 en vroeg laaang geleden al in de auto 'Papa, mag metallica op?'.

M'n zus en haar vriend gaan trouwens ook wel regelmatig uit. M'n nichtje slaapt toch rond een uur of 7, dus dan gaan zij weg en gaat mijn vader bij hun thuis zitten.

Nu heeft m'n zus wel erg veel mazzel dat ze 2 minuten lopen bij m'n ouders vandaan woont, niet iedereen heeft die luxe.

[Nona]

snoopy schreef:

Hihi, zelfs ik heb geen snoopy op de muur geschilderd

Nee, maar er is wel een woezel en pip mama op het forum! (Die dat trouwens best goed kon.)

Ik vermoed dat de meeste kinderen uit mijn vriendengroep gaan opgroeien met Metallica, Nirvana, Green Day en een heleboel wat nu onder de noemer classic rock valt. De laatste die geboren is blijft voorlopig wat klein voor de baby-metallica shirts maar die komen denk ik snel genoeg, in ieder geval zodra hij niet meer binnen twee dagen uit zijn kleren groeit. Maar ik vermoed daarnaast dat dat voor onze kinderen lang niet zo gaaf meer is als voor ons nu. Mijn moeder draaide ook tot ver in de jaren '90 Abba (ik schreef altijd in klasgenotenboekjes dat mijn favoriete liedje 'does your mother know' was) en dat was in haar jeugd hipper dan hip. Tijden veranderen.

Wat we ook doen, het is fout en ouderwets.

Ik was gisteren op het 20jarig bestaan van mijn studentenclub. En het was fijn al die mensen terug te zien. Maar again, samenwonen, trouwen, kindjes krijgen *rilll*. Maar gelukkig hielden ze hun mond erover en deden we gewoon terug die studentendingen waar we al 5 (voor sommigen 10 en voor nog anderen 20 jaar) jaar niet meer mee bezig waren geweest. (Al kon ik het niet laten toen de echte oude garde 'HOEREH' begon te roepen, fijntjes op te merken 'de vrouwen zitten thuis zeker?' ). En daarnaast waren er ook nog een paar uit mijn klas (waaronder 1 van mijn beste vriendinnen toen) die ook nog niet aan de man/vrouw waren (al hadden die wel lange relaties/samenwoonacties ondernomen).

We hebben fijn gecantust en gegeten en gedanst, gelachen en geschreeuwd en gewoon belachelijk gedaan ^^ Dus het kán wel, ik weet het En ik ben er blij om, want ik denk dat ik gillend was weggerend als iedereen babyfoto's was gaan zitten uitwisselen ofzo.

[Breg]

Bij mij in de omgeving valt het eigenlijk heel erg mee, omdat de meeste van mijn vrienden ook begin 20 zijn, veelal nog studeren of net afgestudeerd zijn, en geen (vaste) relatie hebben. Aan de andere kant heb ik ook kennissen van de basis en middelbare school, die wel samenwonen/getrouwd zijn/alleenstaande (bijstands)moeder met 2 kinderen zijn...

Heb zelf momenteel geen vaste relatie dus het samenwonen/trouwen/kinderen staat bij mij sowieso niet in de korte termijnplanning, maar ook toen ik vorig jaar wel een vaste vriend had moest ik er niet aan denken. Vond het heerlijk om bij hem te zijn, maar ook om af en toe niet bij hem te hoeven zijn. Daarnaast heb ik n 4 huisgenoten waarvan 2 een stelletje vormen, en die ook nog eens hetzelfde studeren, en als ik die dan hoor bikkeren over de afwas, als de 1 geen zin heeft om naar de les te gaan en in bed blijft, het 'ik mag dit/dat niet van je', dan heb ik helemaal zoiets dat dat van mij echt voorlopig nog niet hoeft.

Met kinderen heb ik een dubbelzinnig gevoel; heb op het moment echt niet het idee dat ik ooit heel graag kinderen zou willen, heb nooit het gevoel gehad dat kinderen de leukste/schattigste/meest geweldige dingen ter wereld zijn. Ik heb er niks mee, maar heb er ook niks op tegen. Dus misschien komt het moedergevoel ooit nog (zoals iedereen me altijd aanpraat), maar zou me ook best voor kunnen stellen dat ik of nooit kinderen krijg of ze misschien adopteer ipv mijn 'eigen' kinderen te hebben.

Hier absoluut nog geen sprake van het samenwoon-/kindervirus. M'n vorige (en enige) relatie was een drama, dus ik zie mezelf niet snel besmet raken. Ben inmiddels alweer aardig lang vrijgezel en daar dus ook erg aan gewend. Vaak is het prima, maar ik mis het 'hebben van iemand' wel eens op baaldagen. Helemaal als ik alleen thuiskom van vrienden die wel allemaal iemand hebben die op heb zit te wachten. Ik zie mezelf alleen echt nog niet gaan samenwonen, hoewel ik het later wel zou willen, evenals kinderen. Maar voorlopig echt nog niet.

Helaas is bij m'n vrienden wel anders, en dat zorgt wel eens voor botsingen of het idee dat ik achterloop / alleen ga blijven als ik niet opschiet met stappen in die richting Ik ben ook vaak niet erg subtiel over de burgerlijkheid van anderen, wat niet altijd gewaardeerd wordt.

Vooral in m'n vriendengroep van de middelbare school is het echt een epidemie. Van de 14 mensen ben ik met nog iemand de enige vrijgezel, de rest heeft relaties van minimaal een aantal jaar. Er wonen al een aantal samen, eentje is zelfs verloofd en gaat komende zomer trouwen en er gaan er in de komende maanden nog vijf samenwonen. Afgelopen week weer sinds lange tijd met een groot deel bij elkaar geweest en de gesprekken gaan tegenwoordig over wasmachines, laminaat en de uitzet... niet mijn piece of cake. En als ik dan hoor waar ze allemaal ruzie over krijgen met hun vriend(innet)je zie ik mezelf al helemaal niet meer in een relatie.

Bij m'n vrienden van de uni valt het gelukkig nog een beetje mee, al ben ik sinds een maandje de enige vrijgezel van m'n vriendinnen (en dat zijn er bijna 10). Bij de mannen zijn gelukkig nog een aantal vrijgezellen, maar dat is ook niet altijd ideaal. Het tempo van samenwonen of erger ligt hier gelukkig een stuk lager, want de meesten studeren nog wel even (gelukkig).

Mutant schreef:

Omdat er in het 'hoe voel je je op relationeel gebied' best wel wat herkenbare reacties waren, dacht ik dat het misschien interessant was om er een topic over te openen.

Ik ben zelf 27 en ik krijg rillingen bij het idee van samenwonen en kinderen krijgen en dat soort dingen. Nu niet direct bij het idee van elke dag samen zijn, dat lijkt me tof, maar de consequenties die dat heeft. Werken, afspraken maken, dingen serieus nemen,... Ik heb het idee dat ik op dat gebied een grote achterstand heb tov mijn leeftijdsgenoten. Kan zijn dat het doordat ik van mijn depressie af ben dat ik nu even alleen maar wil genieten en ronddollen en tijd inhalen, maar ik vind het wel moeilijk om dan bij vrienden op bezoek te gaan.

*snip*

Oh nog zoiets, ik vind dat iedereen tegenwoordig zo snél gaat samenwonen. Ik heb heel wat vrienden die na een half jaar of een jaar al samenwonen. Ik snap dat je graag bij elkaar bent, maar als ik zelf kijk naar mijn relatie van 4 jaar die dood is gelopen, vind ik dat toch een enorm risico inhouden. Zijn er hier mensen die die stap ook zo snel hebben genomen? Waarom en hoe loopt dat?

Zit eigenlijk precies in hetzelfde: Ben 26 en er is weinig 'stabiele relatie' in zicht. En ja, als ik oud klasgenoten spreek die soms al een koter van 4 naast zich hebben lopen en al jaren getrouwd zijn dan heb ik ook wel eens zoiets van 'Hmm, ergens zijn verschillende mogelijkheden totaal anders gelopen'. Niet dat ik het wil ofzo, ik moet nu echt niet aan kiddo's denken, extra verantwoordelijkheden, minder tijd, nein danke. Samenwonen zou prima zijn, maar niet -meteen-.

Skyblue schreef:

Afgelopen week weer sinds lange tijd met een groot deel bij elkaar geweest en de gesprekken gaan tegenwoordig over wasmachines, laminaat en de uitzet... niet mijn piece of cake.

Nu ben ik alleszins een burgertrut, maar bij het woord 'uitzet' ben ik ook weg uit een gesprek

Wat als jullie babyfoto's te zien krijgen? Ik hou niet van baby's en ik vind ze niet schattig maar lelijk. Ik kreeg er pas weer een onder ogen en ik kon alleen maar iets mompelen als 'chique'. Ik kan het niet over mijn lippen krijgen dat ze schattig of mooi zijn

[stout!]

Nou nou, zo moeilijk is het nou toch ook weer niet om te zeggen dat een baby schattig is.

Ik woon samen, maar heb niet het gevoel dat dat door een bepaald 'virus' veroorzaakt is. We zijn gek op elkaar en graag bij elkaar en willen graag in Amsterdam wonen, dus dan liever in een fijn appartement dan allebei heel onafhankelijk op een smerige studentenkamer. En het is superfijn. Ik heb niet het idee dat ik veel burgelijker ben geworden van samenwonen; we doen nog steeds waar we zin in hebben - zowel met elkaar als met onze eigen vrienden. De helft van mijn vrienden woont samen, de andere helft is (in verschillende mate van heftigheid) vrijgezel, het maakt niet zoveel uit. Eén van mijn beste vriendinnen is nu zwanger en dat vind ik heel leuk voor haar, maar zelf moet ik er nog niet aan denken. Hoewel ik babies best schattig vind.

Wat me een beetje tegenvalt in dit topic is dat er zoveel oordelen zitten in de reacties van mensen die nog niet (willen) samenwonen, kinderen krijgen etc. "Ik moet er niet aan denken" vind ik een prima argument, maar daarna komt vaak meteen een héél generaliserend oordeel over de burgelijkheid en one track mind van anderen. Nu zullen vast een hoop mensen die samenwonen het alleen nog maar over afwasmachines willen hebben, maar dat ligt m.i. dan niet aan het samenwonen maar aan iemands karakter. Het is een beetje hetzelfde als alle vrijgezellen neerzetten als sneue types die wanhopig op zoek zijn maar geen man aan zich kunnen binden. Alleen heb ik geen behoefte om me af te zetten tegen vrijgezellen om te bewijzen dat mijn 'lifestyle' legitiem is, want ik ben er zelf blij mee.

[Qimm]

Mutant schreef:

Wat als jullie babyfoto's te zien krijgen? Ik hou niet van baby's en ik vind ze niet schattig maar lelijk. Ik kreeg er pas weer een onder ogen en ik kon alleen maar iets mompelen als 'chique'. Ik kan het niet over mijn lippen krijgen dat ze schattig of mooi zijn

'och, wat een lief kind'

dan zit je altijd veilig

Spoiler

Kijk, dat zou ik dus nooit doen; moet je niet doen. Wanneer een kind niet mooi is, dan zou ik niet gaan huichelen. Ja, ik weet ook wel, je kunt ook weer niet zeggen van: "Wat is dat een lelijk kind!" Dat kan niet, moet je ook niet doen. Wat ik altijd doe als een kind niet zo mooi is, dan zeg ik altijd: "Het is een lief kind."
Onze buren bijvoorbeeld, die kregen een ontzettend lief kind. Toen heb ik ook heel eerlijk gezegd: "Dit is het liefste kind dat ik ooit heb gezien."

quote Herman Finkers

[snoopy]

Ik moet zeggen dat ik nooit ongevraagd babyfoto's show. Pas als mensen erom vragen laat ik wat foto's zien.

Mutant schreef:

Wat als jullie babyfoto's te zien krijgen? Ik hou niet van baby's en ik vind ze niet schattig maar lelijk. Ik kreeg er pas weer een onder ogen en ik kon alleen maar iets mompelen als 'chique'. Ik kan het niet over mijn lippen krijgen dat ze schattig of mooi zijn

Baby's zijn ook lelijk. Proporties kloppen niet -om te beginnen-, en tja, mijn idee van 'good times' =/= luiers verwisselen -al dan niet om 4 uur 's nachts-, geen kant opkunnen omdat dat kind natuurlijk nog niet alleen thuis kan zijn (of omdat mama geen zin heeft om alleen thuis te zijn, wat begrijpelijk is, en weer een punt erbij)

Het is uiteindelijk maar net waar je waarde aan hecht, sommige mensen zien iets erin, ik zie alleen maar extra verantwoordelijkheden

[Nona]

Ik vind de kinderen van anderen juist heel leuk. Fijn dat ik ze dan weer achter kan laten en thuis een nacht door kan slapen, dat wel. Maar knuffelbaar en lief.

Maar ik moet zeggen dat het alleen gaat om kinderen van mensen waar ik zelf iets mee heb. Wat moet ik met een vreemde baby? Hoe leuker ik de ouders vind, hoe leuker ik de baby vind over het algemeen.

[Breg]

Mutant schreef:

Wat als jullie babyfoto's te zien krijgen? Ik hou niet van baby's en ik vind ze niet schattig maar lelijk. Ik kreeg er pas weer een onder ogen en ik kon alleen maar iets mompelen als 'chique'. Ik kan het niet over mijn lippen krijgen dat ze schattig of mooi zijn

Ik zeg meestal iets van "oh wat leuk" of "oh wat een mooie grote ogen" /"wat een leuk t-shirt heeft ie aan". Ookal is het kind niet mooi, er is meestal toch wel 1 positief/leuk ding aan te ontdekken waar je iets over kunt zeggen.

Breg schreef:

Ik zeg meestal iets van "oh wat leuk" of "oh wat een mooie grote ogen" /"wat een leuk t-shirt heeft ie aan". Ookal is het kind niet mooi, er is meestal toch wel 1 positief/leuk ding aan te ontdekken waar je iets over kunt zeggen.

Dat vind ik een goeie, die van die ogen (al hebben baby's meestal juist van die dichtgeknepen oogjes) en zeker die van dat tshirt! Die ga ik onthouden!

Sarah schreef:

Nu ben ik alleszins een burgertrut, maar bij het woord 'uitzet' ben ik ook weg uit een gesprek

Gelukkig heeft de persoon in kwestie een excuus: gaat gelijk vanuit het ouderlijk huis samenwonen

Skyblue schreef:
Gelukkig heeft de persoon in kwestie een excuus: gaat gelijk vanuit het ouderlijk huis samenwonen

Dan nog, het hele idee van dat je éérst alles in matchende setjes bij elkaar moet hebben en dán pas op jezelf zou kunnen... brrr.

Mutant schreef:
Wat als jullie babyfoto's te zien krijgen? Ik hou niet van baby's en ik vind ze niet schattig maar lelijk. Ik kreeg er pas weer een onder ogen en ik kon alleen maar iets mompelen als 'chique'. Ik kan het niet over mijn lippen krijgen dat ze schattig of mooi zijn

Je kunt ook iets nietszeggends over de baby zeggen, zoals 'hij heeft heel erg kleine handjes' of 'dat is best veel haar voor 'n baby' ofzo. Dergelijke dingen worden meestal als compliment opgevat.

[Atelier Madame]

Breg schreef:

Ik zeg meestal iets van "oh wat leuk" of "oh wat een mooie grote ogen" /"wat een leuk t-shirt heeft ie aan". Ookal is het kind niet mooi, er is meestal toch wel 1 positief/leuk ding aan te ontdekken waar je iets over kunt zeggen.

beginnen over dat hij zo ontzettend veel op de moeder of vader in kwestie lijkt is ook nog een idee

[blauw engeltje]

Sarah schreef:

Dan nog, het hele idee van dat je éérst alles in matchende setjes bij elkaar moet hebben en dán pas op jezelf zou kunnen... brrr.

je moet toch iéts van huisgerief hebben vooraleer je alleen kàn gaan wonen? als je nog geen potten en pannen hebt, geen keuken- en badhanddoeken, geen borden en bestek, geen meubels en geen bedlinnen, hoe wil je dan uit het ouderlijk huis trekken? of dat nu alleen of met twee is speelt daarbij geen rol als je dat allemaal in één keer moet kopen ben je keiveel geld in één keer kwijt, dus zo raar is het toch niet van dat in de loop der tijd alvast bij elkaar te sparen, bijvoorbeeld als je bepaalde aanbiedingen krijgt? (punten sparen in de supermarkt en dan krijg je handdoeken of kookpotten ofzo, whatever ) ik snap niet waarom je daarover denigrerend moet doen.

Omdat het woord 'uitzet' bij een soort instelling hoort. Mensen die het over 'uitzet' hebben zijn meestal al jaren bezig met het verzamelen van potten en pannen en leuke tafelkleedjes en lepels en lakens en frutsels. En daar willen ze het ook veelvuldig over willen hebben met hun vrienden, terwijl die vrienden zoiets hebben van 'jezus, /cáre'. (Tenzij die vrienden ook van de uitzet zijn, natuurlijk, maar daar gaat dit topic niet echt over. ) Niks mis met alvast een paar dingen kopen voor als je het huis uit gaat, hoor, maar op het moment dat het een hele (veelbesproken) bezigheid wordt, inclusief eigen benaming, riekt het naar stinkende burgerlijkheid.

Je kunt trouwens prima (beginnen met) samenwonen met gewoon spullen die je al hebt, lijkt me. Alsof je niet gewoon je eigen handdoek kunt meenemen van thuis. En je ouders zijn ongetwijfeld ook niet te beroerd om je een of twee van hun pannen te geven, die je desnoods terug kunt geven als je je eigen pannen koopt. Maar dat terzijde.

[Nona]

Wat een discussie.

Iedereen legt wel een kleine verzameling aan spullen aan. Voor ik uit huis ging had ik ook al vier jaar sets theedoeken liggen voor het geval dat, van vrienden en familie gekregen. Maar als ze op mijn verjaardag bij het geven erbij zeiden: "Voor je uitzet", dan moest ik altijd een kleine huivering onderdrukken. Wat een oubollig woord, het suggereert echt dat je aan het huisje-boompje-beestje gebeuren aan het werken bent en zin hebt om dagenlang in de keuken te staan om manlief en alle zes de kinderen een heerlijke stoofpot voor te schotelen als ze tussen de middag thuis komen eten. Dat is wel wat anders dan het studentenleven in een studentenkamer.

Bwa, ik had ook al een hele uitzet voor als ik op mezelf ging wonen. Er stond zelfs op de doos Uitzet geschreven. Maar ik was er dan ook niet mee bezig. Extra servies van mijn ouders bijhouden, dat wel, af en toe handdoeken krijgen en pannenlappen (overigens zijn die nog altijd kwijt ). Maar ik heb er eigenlijk nooit naar gezocht. Daarbij hadden mijn ouders alles dubbel omdat ze in 2 huizen woonden (niet gescheiden, maar doordeweeks dichter bij werk), dus veel moeite heb ik niet hoeven doen.

[x-spekkie-x]

Ik snap ook niet waar men moeilijk over doet bij het woord 'uitzet'

En verder, ik ben dol op burgelijkheid, samen op de bank een filmpje kijken enzo <3 Daarnaast ben ik ook dol op avontuur en ga ik er graag alleen op uit

[Lilything]

Ik denk dat je er ook weer niet teveel over na moet denken of je een bepaald 'virus' wel of niet hebt 'opgelopen' ergens. Als de stappen die jij neemt goed voelen en goed blijven voelen, is dat mijns inziens het allerbelangrijkste

Zelf heb ik met name de laatste tijd 'last' van het samenwoonvirus, maar soms met vlagen ook wel het kindervirus, hoewel ik dat laatste voor mezelf niet zie gebeuren de komende jaren. Daar ben ik nog niet aan toe. Hopelijk dat samenwonen wel. Ik vind het niet vervelend als mensen over kinderen of trouwen praten. Met name in die 'burgelijke' sectoren merk je het wel veel. Persoonlijk vind ik het jammer hoeveel deze vrouwen/mannen inleveren op hun ambities en ik weet niet of dat bij mij zou passen. Maar ik vind het wel leuk als mensen vertellen over opvoeding of trouwplannen. Onbewust vind ik dat leuk om over te horen of te lezen. Dan doe je zelf ook weer allerlei inspiratie op

snoopy schreef:

Ik moet zeggen dat ik nooit ongevraagd babyfoto's show. Pas als mensen erom vragen laat ik wat foto's zien.

Dat inderdaad.

En natuurlijk is Jinthe wel knap en mooi en lief en schattig en ...

En ik ga ook echt niet zeggen dat ik een baby mooi vind als ik dat niet vind, dan bedenk ik wel wat anders.

En uitzet...één keer naar de Ikea of de Xenos en je hebt het meeste ook binnen...?

Ja maar ouders vinden hun baby's meestal de leukste, liefste, mooiste en schattigste. En dan proppen ze zo'n hummel in je armen, je weet niet eens hoe je dat precies moet vasthouden en dan beginnen ze te purren en allerlei zinnen in je mond te leggen... En ik zit daar dan meestal van WTF Ik ben altijd zo blij als ik dat kind kan terug geven zonder het te laten vallen ^^

[Vice]

Mutant schreef:

Ja maar ouders vinden hun baby's meestal de leukste, liefste, mooiste en schattigste. En dan proppen ze zo'n hummel in je armen, je weet niet eens hoe je dat precies moet vasthouden en dan beginnen ze te purren en allerlei zinnen in je mond te leggen... En ik zit daar dan meestal van WTF Ik ben altijd zo blij als ik dat kind kan terug geven zonder het te laten vallen ^^

Dat heb ik altijd al verschrikkelijk gevonden als mensen zomaar hun baby in je armen proppen.

Ben ik soms gek? Wat is überhaupt 'uitzet'? Ik heb echt nog nooit van dat woord gehoord

Edit: oh, een verzamelnaam voor allerlei prullaria die je voor je huishouden nodig hebt? Hm.

Mutant schreef:

Ja maar ouders vinden hun baby's meestal de leukste, liefste, mooiste en schattigste.

Gelukkig wel. Zou erg zijn als dat niet zo was, dan vond misschien wel niemand het kind leuk, lief, mooi en schattig.

En ik geef mijn kind alleen aan mensen die vragen 'mag ik haar even vasthouden' of heel soms vraag ik zelf 'wil je haar misschien even vasthouden' (omdat sommige mensen het niet durven te vragen, maar het wel willen, is mijn ervaring). En mensen mogen natuurlijk altijd nee zeggen. Maar misschien komt het omdat het mijn eerste is, ik vind het zelf allemaal (nog? ) vreselijk leuk.

[Qimm]

N00dles schreef:

Ben ik soms gek? Wat is überhaupt 'uitzet'? Ik heb echt nog nooit van dat woord gehoord

Edit: oh, een verzamelnaam voor allerlei prullaria die je voor je huishouden nodig hebt? Hm.

haha jij hebt ook inderdaad geen uitzet Uitzet is vooral servies/bestek/drinkgerei/handdoeken en volgens traditie moet het wel allemaal matchen.
Collega van mij kent iemand die al heel lang spaart voor een uitzet en hier inmiddels al 4800 (ja écht) euro aan uit heeft gegeven. Jezus man, daar koop je een heel aardige auto van :')

[x-spekkie-x]

Qimm schreef:

haha jij hebt ook inderdaad geen uitzet Uitzet is vooral servies/bestek/drinkgerei/handdoeken en volgens traditie moet het wel allemaal matchen.
Collega van mij kent iemand die al heel lang spaart voor een uitzet en hier inmiddels al 4800 (ja écht) euro aan uit heeft gegeven. Jezus man, daar koop je een heel aardige auto van :')

Hoort bij uitzet niet de rest van je inboedel? Zoals eettafel, stoelen, bankstel, bijzettafels, kasten etc? Dan vind ik 4800 euro niet eens zo raar.

[Qimm]

nee dit ging alleen nog maar over het servies (!)

[snoopy]

Ik heb nooit een uitzet gehad

Toen ik 6 was kreeg ik 4 eierwarmhoud-dingetjes in de vorm van katjes van m'n oma en toen zei ze: 'alvast voor je uitzet', maar daar is het bij gebleven.

Of nee, dat jok ik. Ik heb het jaar daarna een bijpassende theemuts gekregen. Heb ze wel allemaal nog (en hoewel ik nooit gekookte eieren eet vind ik dat wel leuk. En de theemuts gebruik ik wel vaak!)

[Myuki]

Gezien de Belgen hier het woord uitzet normaal lijken te vinden zal ´t daar wel niet dezelfde lading hebben als in Nederland.

Ik ken het woord ook gewoon, en ik kom uit 't oosten Maar ik heb ook nooit voor een uitzet gespaard, nee. Heb 't trouwens na 5 jaar op mezelf wonen wel redelijk bij elkaar, maar ik heb geen bijpassende dingen ofzo, 't is wel een bijeengeraapt zootje

[Qimm]

Wij hebben ook 3 borden van dit, 5 borden van dat en een la vol bestek waar geen set mee te maken is Joh als je er maar van/mee kunt eten toch

Myuki schreef:

Gezien de Belgen hier het woord uitzet normaal lijken te vinden zal ´t daar wel niet dezelfde lading hebben als in Nederland.

Ik ken het alleen vanuit mijn Nederlandse achtergrond... Ik ken eigenlijk weinig Belgen die tegen mij over uitzet zijn begonnen

Ik heb het idee dat je in Nederland sneller in die richting (uit huis gaan wonen) gepusht wordt door bepaalde cadeautjes van je ouders en zeker je grootouders.

ik ken het woord alleen uit verhalen over verre contreien, waar men gekke taaltjes spreekt en elke ochtend vroeg op staat om te koeien te melken

Mijn koeien hebben gezegd dat ze nog niet zo'n huisje-boompje-beestje-idee willen en ook eens willen meemaken dat andere mensen hen melken

Gelukkige verjaardag Freyja!!!

Tenks! Nu ben ik ook oud

Dat gevoel wordt elk jaar erger Ik wil niet eens weten hoe het gaat zijn als ik 30 word. *denial*

[stout!]

Freyja schreef:

Tenks! Nu ben ik ook oud

Gefeliciteerd . 25 is wel echt oud ja, maar daar is niets aan te doen.

Ik vind het juist wel gezellig als alles niet helemaal bij elkaar past. En sowieso zou ik noooit duur servies of glazen kopen, omdat ik alles toch weer binnen de kortste keren kapot gooi.

Freyja schreef:

Tenks! Nu ben ik ook oud

heey gefeliciteerd dame! ga je wat leuks doen? haha ik kijk ook al maanden op tegen de 25 (en het is pas in maart)

Offtopic: Dankjulliewel! 3 feestjes deze week (ik krijg ook m'n master nl). Vanavond wat familie, Qimm+man en 't vriendje natuurlijk, vrijdag studievriendinnen+beste vriendinnetjes (also including Qimm), zaterdag thuisvrienden (ennn weer met Qimm, I sense a theme) +vriendje. Lekker druk dus Ik ben benieuwd hoe veel zin ik zaterdag nog heb in feestvieren, maar gezellig rondhangen is ook altijd goed dus.

Ik vind die 25 eigenlijk niet zo erg, dwz ik voel me helemaal niet oud en leuker dan vijf of tien jaar geleden Maar het klínkt zo oud.

stout! schreef:

Gefeliciteerd . 25 is wel echt oud ja, maar daar is niets aan te doen.

Ik wil jou eens horen als je veertig bent dan :')

Al die mensen die zich zo druk maken om de 20/25/30/35/40. Zeventig, dát is oud. Daarvoor moet je gewoon niet zeuren. En daarna 't liefst ook niet, eigenlijk, want je vergalt er enkel je eigen plezier mee.