Advertentie | |
|
18-07-2003, 10:12 | |
Verwijderd
|
Ik herken je gevoel wel een beetje. Het is een heel vertederend gezicht, zo'n klein babytje. Maar jij zegt zelf al dat je denkt dat je er niet klaar voor bent. Wacht dan alsjeblieft nog even. Totdat je zeker weet dat jij er klaar voor bent en je vriend ook. Een kind is niet zomaar wat, het veranderd je leven totaal.
Mocht je het uiteindelijk toch doen, wens ik je niets anders dan geluk |
18-07-2003, 10:16 | |
Mooi, die gevoelens. Gelukkig, je hebt ze dus.
Bewaar ze netjes, en leef ze uit over een jaar of tien. Echt, dan kun je een veel leukere moeder zijn voor het schaap in kwestie. Ik had ze ook hoor, toen ik 20 was. Overtijd geweest, zelfs verdrietig dat het niet zo was. Maar ja, ik had de partner gevonden met wie ik het zou willen, en zo geeft je onderbewuste je een seintje. Ik zorgde toen ook voor de baby van een vriendin, en eerlijk gezegd was de praktijk een stuk minder leuk. Hij was best lief, maar zo lastig! En zo eh, saai... Maar dat wil niet zeggen dat je ook al klaar bent voor het moederschap, want dat is echt zwaarder dan je denkt. Het vreet aandacht, inderdaad 24 uur per dag. Totale toewijding. En net als jij je op zit te tutten voor een feestje, hoor je opeens braakgeluiden en hard gehuil. Niks feestje. Bovendien ben jij zo moe van het iedere ochtend bij het krieken van de dag wakker geblerd te worden, dat je om tien uur 's avonds alleen maar wilt slapen. Als je iets zoekt wat liefde geeft, kan ik je een paar poezen van harte aanraden. Net zo lief en knuffelig, maar je kunt ze wat makkelijker een paar uur overdag of een avondje alleen laten. Geniet eerst een paar jaar van het samen zijn met je partner, en ga dan eens aan meer denken. Als je eenmaal een gezin bent, kom je niet of nauwelijks nog aan elkaar toe. En je mag je moeder niet het moederschap plaatsvervangend nog een tweede ronde aandoen. Daar is ze nu te oud voor.
__________________
Pfff. Boeie.
|
18-07-2003, 10:22 | ||
Citaat:
Maar goed, je hebt gelijk in wat je zegt. Of ik daadwerkelijk nog 10 jaar ga wachten betwijfel ik ten zeerste. Ik bedoel: het liefst ging ik nu naar Ludo toe en zei: 'bevrucht me', maar zo gaat het nu eenmaal niet. Ik zal alles 100% op orde moeten hebben, en ik ben bereid daar heel hard voor te gaan werken. Voordat ik het me écht kan permitteren om aan kinderen te beginnen, zal ik het ook niet doen. Maar ik hoop wel dat die dag snel komt. |
18-07-2003, 10:24 | |||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
|
18-07-2003, 10:27 | ||
Citaat:
Maar ik weet zeker dat, als mijn moeder oma wordt, ze het leuk zal vinden om dichtbij het kindje te komen. Dat houdt idd niet in dat ze hem/haar parttime gaat opvoeden. |
18-07-2003, 10:35 | ||
Citaat:
Ik bedoel, natuurlijk kan hij van mening veranderen, heel veel mannen doen dat. Maar sommigen ook niet. Die hebben een angst voor het vaderschap die zo diep zit, die zijn zelf zo ongelukkig geweest als kind, dat ze het een eigen kind niet willen aandoen om te moeten leven. Die hebben thuis niet het goede voorbeeld gekregen en eten echt niet hoe het moet: een goede ouder zijn. Dat is een verantwoordelijkheid die ze ze bewust niet aandurven, omdat ze beseffen dat het geen speelgoedje is. Als zij het verkeerd doen, is het kind daar de dupe van, en dat willen ze niet. Dat risico nemen ze niet. En nog een keer plaatsvervangend een ongelukkig kind te moeten zijn, is nog erger dan je eigen ongelukkige jeugd. Want jouw jeugd was jouw schuld niet, die is je aangedaan, maar zelf een kind op de wereld zetten en het ongelukkig te zien zijn, dat is jouw schuld. Wat zijn Ludo's beweegredenen om geen kinderen te willen?
__________________
Pfff. Boeie.
|
18-07-2003, 10:39 | |||
Citaat:
Citaat:
|
18-07-2003, 10:48 | |
Wacht tot je zekerheid hebt. Zekerheid dat je vriend of man ook samen een kind wil met jou. Een kind dient een vader èn een moeder te hebben, dat vind ik.
Je bent 18, je hebt nog zoveel tijd een kind te baren. Geniet eerst van je jonge jaren voordat je er spijt van hebt. Het lijkt allemaal zo mooi om zwanger te zijn en een kind te krijgen maar onderschat dit vooral niet. |
18-07-2003, 10:52 | |
Verwijderd
|
Ik herken het tot op bepaalde hoogte wel, hoe ouder ik word hoe mooier het me lijkt een kind op te voeden. Een jaar geleden wist ik nog 100% zeker dat ik abortus zou laten plegen, mocht ik per ongeluk zwanger worden. Nu kan ik dat niet meer met zulke zekerheid zeggen.
Gelukkig heb je zelf wel veel inzicht in het hele idee. Je hebt je kind een hoop meer te bieden wanneer je ouder bent en je leven helemaal op orde hebt. Ik zou eerst maar eens proberen hoe het is om werk en studie te combineren, en daarin al een beetje kijken hoeveel tijd je dan over hebt en hoe dat verder zou gaan. Er is echter natuurlijk het probleem van Ludo. Hij wil geen kinderen (is er een mogelijkheid dat dat in de toekomst nog gaat veranderen?) en jij wil hem persé als vader. Voorlopig zit het er dan waarschijnlijk hoe dan ook nog niet in, dan valt er weinig om over na te denken |
Ads door Google |
18-07-2003, 11:01 | |
Ik zei tot voor kort ook altijd dat ik nooooooooit kinderen zou willen. En nu.....
Ik wacht eerst maar eens af hoe serieus ik deze gedachte over een tijdje nog neem. Misschien is het een bevlieging, heb ik wel vaker. Maar misschien blijf ik er ook mee rondlopen, en dan moet ik er echt eens goed over gaan denken, en, idd, zoals Dusjcrib zegt: kijken hoe (en of) werk en studie te combineren zijn, en ook hoeveel ik dan te besteden heb per maand. |
18-07-2003, 11:04 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Gewoon eens rustig alles uit gaan zoeken inderdaad, kijken hoe het zit met geld, eerst maar eens daadwerkelijk op jezelf gaan wonen. Wie weet heb je dan wel zoiets van jeetje, een kind kan er nu echt niet bij. Zoals Leonoor zei, op jezelf wonen moet je ook aan wennen. Je zal denk ik vanzelf wel voelen wanneer er écht ruimte is voor een kind |
18-07-2003, 16:38 | ||
Citaat:
Lees liever het hele topic eens door. |
18-07-2003, 17:53 | |
Verwijderd
|
een baby is natuurlijk heel lief maar ze worden ook ouder he...
ik kan me best voorstellen dat je het graag wilt alhoewel ik er niets in herken, kinderen mij niet gezien toch zou ik er nog heel goed over nadenken, je bent nog jong (opzich maakt dat niet uit maar toch) en het kan altijd nog toch? leuke droom voor later |
Advertentie |
|
18-07-2003, 19:07 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
18-07-2003, 20:30 | |
Oej, herkenbaar! (en dan ben ik pas 15...)
Allereerst moet je goed beseffen dat je 24/7 voor je kind moet zorgen. 18 jaar lang. En ook als je niet letterlijk voor je kind aan het zorgen bent, denk je aan je kind. Want JIJ draagt de verantwoordelijkheid (als je het kind alleen zou opvoeden) en als je kindje pijn heeft wil jij die pijn overnemen. Het is goed als je er serieus over nadenkt! Ik heb zelf een zusje van 2 en een broertje van 11 weken. (wel dezelfde vader, niet dezelfde moeder) En dat is heel goed om mijn kinderwens te 'stillen'! Want ik zorg veel voor ze, zeker meer dan mijn vader....Maar als je dan na een feestje om 3 uur in bed ligt, en dan om 7 uur weer wakker wordt door babygehuil ben je toch blij dat ze niet van jou zijn! Begrijp me niet verkeerd, ik houd zielsveel van ze en zou ze echt niet meer kwijt willen! Maar makkelijk is het niet.. Ik zit heel veel op een forum over kindjes (www.tienerenzwanger.nl/forum) Niet alleen om over mijn broertje en zusje te praten, maar ook over mijn kinderwens. Als je in het belang van je toekomstige kindje(s) zou denken, maak je eerst je studie af. Als je je diploma op zak hebt, kun je volledig voor je kindje gaan! En hoe je het ook wendt of keert, een moeder EN een vader is toch het beste voor een kind... En ook belangrijk: (het is al gezegd) Wat als dat lieve schattige baby'tje gehandicapt is....of een huilbaby? Dan wordt het allemaal een stuk zwaarder! Bovendien ben ik van mening dat je je kinderen ZELF op moet voeden. Je wilt toch niet dat ze jouw ouders als papa en mama gaan zien en jou als zien? Dus meid, wacht tot je je studie af hebt gerond, je een vaste relatie hebt (met iemand die ook kinderen wil...) en je een huisje hebt. Hoe moeilijk het ook is! Succes!
__________________
Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen. *Loesje*
Laatst gewijzigd op 18-07-2003 om 20:41. |
18-07-2003, 21:34 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Als je ouder bent heb je iig wat meer levenservaring, je leven misschien op orde, waarschijnlijk een baan en een huis en eventueel een partner. Dat maakt het allemaal toch iets 'makkelijker' (<- staat niet voor niks tussen haakjes). Jij wilt nu een eventueel kind al zo nu en dan bij je moeder stallen, hoe zal dat dan wel niet zijn als je kind niet gezond of wat dan ook is? |
19-07-2003, 16:22 | |
Ik herken een heleboel in het verhaal.
Ik heb er voor gekozen alles aan school en werk tijdelijk op te geven. Ik ga volgend jaar september weer beginnen met een studie. Ik zou *als ik jou was* wachten met je kinderwens. Een vaste relatie vind ik erg belangrijk. Je hebt echt de steun van je vriend/man nodig. Het is soms best zwaar met z'n 2en om voor Ashley te zorgen, en dat is toch echt een makkelijk kind. Om te denken dat je het allemaal alleen moet doen. 24/7 voor je kind zorgen, naar school gaan en je huis netjes houden, etc etc Het kost ook allemaal een flinke smak geld, hoe moet je dat bolwerken van een studiefinanciering, en kinderbijslag is ook geen vetpot. Bianca
__________________
Mama van Ashley en Michelle
|
19-07-2003, 17:11 | ||
Citaat:
|
19-07-2003, 18:46 | |
Mijn advies: Denk er goed over na en wees realistisch.
Kinderen zijn hartstikke leuk, maar je moet er 24 uur per dag voor zorgen en het is niet alleen rozengeur en maneschijn. Mijn vriendin is per ongeluk op haar 20e zwanger geraakt en ze heeft nu een prachtig zoontje van 6 maanden. Maar ze kan niks meer, altijd afhankelijk van mensen die willen oppassen. Ze moet er `s nachts altijd 2 keer uit om te voeden. Ze wil proberen haar studie af te maken, maar het kindje moet wel naar de kinderopvang. Het kindje wordt door haar opgevoed zonder papa. Die komt 1 keer per maand dure cadeautjes brengen. Echt, denk er goed over na, jouw tijd komt nog wel over een paar jaar. |
19-07-2003, 19:23 | |
Verwijderd
|
Ik begrijp je heel goed (heb alleen je eerste post hier gelezen) en zou ook heel graag kinderen willen maar besef me ook terdege dat dat nu ´niet uitkomt´ maar ik zou er niet echt veel moeite mee hebben.
Misschien een beetje loos dit, maar gewoon om te laten zien dat mannen ook zo kunnen zijn. Vader gevoelens.... Hou ons op de hoogte in de loop vd tijd (worden schijnlijk jaren, maar toch ) Maarten |
20-07-2003, 09:41 | ||
Citaat:
|
20-07-2003, 09:46 | |
Hij is al wel 26, maar jij bent pas 18.
De gezondste babies worden trouwens geboren bij moeders die op dat moment 23 zijn. Dan ben je lichamelijk gezien op je top, en lever je de beste kiddo's af. Dat is gelet op geboortegewicht, aangeboren afwijkingen en bevallingscomplicaties.
__________________
Pfff. Boeie.
|
20-07-2003, 10:10 | ||
Citaat:
|
20-07-2003, 12:40 | |
2 vampiria:
waarom neem je niet een keer een kijkje op het tienerenzwanger forum?? kzie dat bianca en marike van dat forum ook hier zijn (nooit eerder opgevallen meiden) en je word daar in elk geval een stuk wijzer over zwanger zijn ed... ik zit er ook (Anka) en vin dhet ook leuk om er vast mee bezig te zijn ook al duurt t waarschijnlijk nog een jaartje voor ik zwanger zal zijn.. misschien tot daar.. xxx Anka |
Advertentie |
|
Topictools | Zoek in deze topic |
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Huiswerkvragen: Cultuur, Maatschappij & Economie |
kan iemand mij helpen ik moet een samenvatting maken Rahima | 10 | 08-10-2007 17:36 | |
Liefde & Relatie |
Een kindje willen? beckham1990 | 105 | 30-12-2006 11:01 | |
Psychologie |
ik wil een kindje:S *Supergirlll* | 32 | 05-01-2004 16:15 | |
Liefde & Relatie |
Zwanger van een getrouwde man (mijn ex-leraar).... Verwijderd | 31 | 20-03-2003 14:19 | |
Seksualiteit |
Abortus of niet?????? verlegenmeisje | 34 | 26-01-2002 00:22 |