Traumaverwerking en loslaten van therapeute

[aboe]

Ik wilde net een mailtje sturen aan mijn nieuwe therapeut. Maar het voelde niet goed. Ik ben dan weer bang als ik teveel ineens zeg dat het niet geloofwaardig overkomt. Dat ze denkt dat ik alles verzin. Geloofwaardigheid is zoiezo een issue bij mij. Ik ben veel bezig of het wel "echt" overkomt. Ik heb lang gedacht dat ik misbruik zelf verzonnen heb. Dat denk ik nu nog wel eens in periodes. Maar goed.

Het gaat eigenlijk om een paar dingen. Ik ga maar gewoon typen en dan zie ik wel waar het uitkomt.
Ik heb een jaar openomen gezeten in de viersprong. Daar heb ik het onwijs fijn gehad. Achteraf gezien heb ik daar niet echt aan mijn problemen gewerkt. Iets waar ik spijt van heb nu is dat ik geen traumaverwerking heb gedaan. ik had dat toen niet nodig want er was niks gebeurt. Althans, dat dacht ik toen. Nu weet ik (soms) beter. Ik heb nooit een goede thuissituatie gehad. En de viersprong is mijn basis geweest. De eerste plek waar ik me echt fijn en veilig heb gevoeld.
Ik heb mijn therapeute daar onzettend vertrouwd. Het probleem is nu dus het volgende. Ik mis haar zo ontzettend terwijl ik daar nu al 1,5 jaar weg ben. Ik denk nog iedere dag aan haar. Fantaseer dat ik haar tegen kom in de stad, dat ik met haar mee naar huis mag. Nu stuur ik haar nog eens in de zoveel tijd een mailtje. Dat is als ik me niet goed voel. Bij haar voel ik me zo vrij dat ik alles kan zeggen wat ik wil. Zonder een enkele vorm van schaamte. Zij stuurt ook altijd een mailtje terug. En ze zegt dat ik ALTIJD mag blijven mailen.
Mijn huisgenootje is haar laatst tegengekomen en dat deed zoveel met me. Ik moest huilen en werd meteen weer misselijk. Dat word ik vaker als ik aan haar denk. (na ons afscheidsgesprek moest ik overgeven)
Ik weet niet wat ik hiermee moet. Soms denk ik dat ik verliefd op haar ben, al weet ik dat dat niet zo is. Ik kan haar niet loslaten. Ik zoek haar op op internet, lees snachts de mailtjes die ze mij heeft gestuurd.
En binnenkort heb ik kans haar te zien bij een voorstelling. Ik weet dat zij er dan zal zijn. Natuurlijk wil ik dan gaan al weet ik niet of het slim is. Het zal toch niet genoeg zijn wat ze tegen me zegt. Mits ze mee naar huis neemt.

Ik heb vorige keer wel bij mijn huidige therapeut aangegeven dat ik nog zoveel heimwee heb naar mijn vorige therapeut. Ze reageerde heel goed en vond het heel knap dat ik dat durfde te zeggen. Nu is mijn huidige echt wel oke, maar ze zal nooit haar kunnen vervangen. Nooit zal ze mij zo goed kunnen helpen. en ik weet dat ik haar wel een kans moet geven.
Ik heb nogal wat moeite op het seksuele gebied. Daar heb ik het met die vrouw over gehad. Dat waso p zich goed. Ik heb aangegeven dat ik traumaverwerking wil. (dat zeiden ze op de opname dus ook dat ik dat moest doen) Ze vroeg aan me of ik nachtmerries had, herbelevingen, heftige emoties e.d. Dat heb ik dus niet. Wel is het zo dat ik vaak tijdens sex misselijk word, kwaad maar dit niet kan uiten. En dat ik moeite binnen mijn opleiding heb als het over seks gaat.
Toch krijg ik geen traumaverwerking, maar een boekje met opdrachten voor mij en mijn vriend zodat ik opnieuw moet leren genieten van sex. Dat zie ik dus totaal niet zitten!!!
Maar wanneer krijgt men dan traumaverwerking? Moet ik het van de daken roepen ?

Poeh...


Zucht,

Dank je voor het lezen

Misschien moet je dit stukje aan je huidige therapeut laten lezen? En/of heel duidelijk aangeven wat jij wel en niet wilt. Als je wilt weten waarom ze aanraadt wat ze nu aanraadt ipv traumaverwerking, dan denk ik dat je haar dat het beste kunt vragen. Zij is de enige die weet waarom ze dat doet en wie weet heeft ze er wel een goede reden voor en zo niet, dan kun je met haar overleggen over hoe jij het ziet en hoe jij graag verder zou willen.

[Nona]

Wat Leonoor zegt inderdaad. Als je haar niet alles vertelt kan ze niet adequaat reageren en indiceren. Pas wanneer ze weet wat er in jou omgaat kan ze er iets mee. En ook het feit dat je bang bent dat ze je niet gelooft is belangrijk om te vertellen denk ik, dan snapt ze beter hoe jij je verhaal opdeelt in stukjes om het geleidelijk aan te brengen.