Carter pakte de basketbal met beide handen beet.
"Nou, kom op dan!" riep hij naar Abby, "laat dan zien dat vrouwen ook kunnen basketballen?"
Abby zuchtte. Ze wees naar de lucht.
"Het regent!"
"Nou en, kun je daar niet tegen dan?"
Abby schudde haar hoofd.
"Geen zin."
Carter haalde zijn schouders op. Een paar druppels konden toch geen kwaad? Net toen hij Abby wilde vertellen dat ze nu het bewijs geleverd had voor het feit dat vrouwen niet kunnen basketballen, stopte er een ambulance voor hun voeten.
de ambulance kwam van een vechtpartij op straat, de twee mannen waren elkaar in de haren gevlogen nadat er eentje de ander aanreed.
de ene heeft een mes tussen zijn ribben gekregen en de ander een kogel in zijn boven been (america toch
)
Carter en Abby nemen beide de zeer agressieve man met het mes mee.
even later stopt ook de tweede ambulance
kovac komt al naar buiten rennen
kovac komt al naar buiten rennen, lewis volgt.
"We moeten snel met hem zijn!" schreeuwt ze naar Kovac.
Kovac schudt zijn hoofd. "Het zal weinig meer uitmaken, volgens mij is hij al hersendood. (Kovac heeft met lampje in ogen geschenen) "Fuck off, let's roll him inside!".
Corday en Greene hebben ondertussen een heftig gesprek in dat personeelskamertje naast de ingang. "Mark neem het me nou niet kwalijk....." Greene: "Nee, ik moet het leuk vinden dat je Rachel niet vertrouwt en daarom een extra babysit inhuurt. Zonder dat met mij te overleggen nog wel!" Greene= en beukt door de deur heen de gang in waar hij Carter en Abby ziet die de agressieve man maar net in bedwang kunnen houden. "Er moet een speciaal bed met riemen komen!" schreeut Abby. Van de muur pakt Greene zo'n speciaal bed en met moeite weten ze met zn 3en de man vast te binden.
Ondertussen is de man met de schotwond al in de OK, Kovac en Lewis prepareren een laatste poging de man te redden.
de schotwond heeft het niet gehaald en er komt politie bij om de man die het geflikt heeft te ondervragen.
op de een of andere manier heeft de man zich los kunnen krijgen en pakt de politie agent vast bij zijn kraag en voor dat de arme man het doorheeft, heeft de agressieve man zijn pistool al in handen.
carter en abby komen juist op dat moment binnen, bijna meteen gevolgd door greene en corday die nog verder wil met de discussie
Greene en Corday houden gelijk op met ruzien over Rachel als ze de man zien met het pistool. De bewaking wordt erbij geroepen en de man wordt Door Carter en Abby stevig vastgesnoerd in een bed.
Op dat moment komt er een vader aan met een kindje dat slap in zn armen hangt. De vader is helemaal gek en wil weten wat er met zn kindje aan de hand is, Susan ontfermt zich over het kindje en Carter en Abby gaan verder met het behandelen van de man met het pistool.
Wanneer Greene zich omdraait, ziet hij dat Corday verdwenen is. Hij kijkt om zich heen, maar nergens is een spoor van haar te bekennen. Tijd om haar te zoeken heeft hij niet, Weaver staat opeens naast hem en trekt hem mee.
"Meisje uit raam gevallen, geen gevoel meer in haar benen," meldt ze in telegramstijl.
"Leeftijd?"
"Twaalf jaar. Denk ik. Ze kent geen Engels."
"Abby!"
Abby, die pogingen deed om Carter, tijdens het behandelen van de man, opnieuw uit te leggen dat het regent en dat ze daarom geen zin in heeft om met hem te basketballen, kijtk Greene aan.
"Ik heb je nodig," zegt Greene en Abby verontschuldigt zich tegenover Carter, die opeens erg zielig kijkt.
Nieuwe scène
Corday sluit de deur van het kantoor (bij hun kluisjes) en zakt neer in een grote leren stoel. Ze verbergt haar hoofd in haar handen en probeert haar tranen in te houden. Waarom heeft ze steeds, steeds ruzie met Greene? Ze houdt toch van hem?
Corday sluit de deur van het kantoor (bij hun kluisjes) en zakt neer in een grote leren stoel. Ze verbergt haar hoofd in haar handen en probeert haar tranen in te houden. Waarom heeft ze steeds, steeds ruzie met Greene? Ze houdt toch van hem?
Op dat moment komt Chen binnen. Corday gaat meteen rechtop zitten. "Hi" zegt Chen, die haar jas nog aanheeft. "M'n dienst is net begonnen, maar 't is al een chaos zo te zien!"
"Eh.. ja..." antwoordt Corday vaag. Chen merkt dat er iets mis is. "Wat is er Elisabeth?" vraagt ze dan ook.
Corday kijkt weg. Waarom stelt ze nou weer vragen? Ziet ze niet dat ik alleen wil zijn! Corday mompelt iets vaags.
"Ah, je wilt er niet over praten merk ik," zegt Chen. "Als je dat echt niet wil, ok, maar je moet weten dat je altijd bij me terechtkunt." Corday kijkt Chen dankbaar aan. "Dankje Chen."
Nieuwe scene
"Jerry, ruim die donuts is op! Daar hebben we een kantine voor!"
"Ok, ok, dr. Weaver. Ik zal 't zo doen! Wat is er trouwens gebeurd met dat meisje?"
Welke?" "Nou, die twaalfjarige die geen Engels sprak" Dr. Weaver dacht even diep na. "Oh, die hebben zo kunnen stabiliseren dat in staat was om geopereerd te worden. Beide benen zijn gebroken, maar het gevoel is weer een beetje terug." Net toen Dr. Weaver wilde weglopen stopte er een ambulance met gierende sirenes voor de ER. "Oude man met heftige pijn op de borst, bloeddruk 100 over 60. Pols 100." Weaver dirigeerde de patient naar traumakamer 2 en wenkte Kovac om mee te helpen.
kovac stond net een kopje koffie te drinken en zette deze met iets te veel kracht op het bureau alle koffie lag er naast en druipte nu op een verdeel tak (stroon) van de computers en rent naar Weaver
ze begonnen meteen met zuurstof toe te dienen en een infuuslijn aan te leggen,
''slechte vaten" volgens mij is het een drugs gebruiker we moeten de benen proberen
Abby komt de traumakamer 2 binnen rennen waar Weaver en Kovac de man proberen te stabiliseren. In zijn been is ondertussen een infuuslijn aangelegd. Maar de man blijft problemen hebben met zuurstof krijgen. Kovac wil een tube in zijn keel aanbrengen maar Weaver weigert. Abby voelt aan de mans pols: geen pols!! Kovac: Misschien een asfyxie! (geen pols en kans op verstikkingsgevaar door het ophouden van voldoende zuurstofaanvoer naar weefsels) Reanimeren! Kovac wordt boos op Weaver waarom ze geen tube wou aanbregen, Weaver mompelt wat en zegt dan dat Abby en Kovac moeten opschieten om weer een pols te krijgen.
Ondertussen druppelt er steeds meer koffie op de verdeeltak van de computers, niemand heeft er aandacht voor. Dan valt een van de computer uit, Jerry probeert er iets aan te doen maar dat
lukt niet. Een patient die in de wachtkamer zit hoort dat de computer ermee gekapt is en vraagt of hij kan helpen, hij bukt naar de draden om te kijken wat er aan de hand is, op dat moment komt er een grote vonk vrij... (kan dat theoretisch eigenlijk?)
de man in trauma 2 haalt weer adem, gelukkig dat we zo snel waren zei weaver
kovac is het er helemaal niet mee eens en loopt behoorlijk kwaad weg en bots tegen lewis aan.
abby controleerd nog een keer de vitale functies en kijkt of de zuurstof goed staat en loopt dan achter weaver en kovac aan.
ondertussen is jerry nog steeds bezig met het achterhalen van het probleem van de computer (die man is nog niet bij de draden geweest )
het kantoortje frist Corday zich op. Ze kijkt in de spiegel. Zullen ze zien dat ze gehuild heeft? Nee, daar hebben ze het te druk voor. Misschien dat Mark het zal zien. Wil ze dat wel? Eigenlijk niet, maar misschien dringt het dan tot hem door dat ze helemaal geen ruzie met hem wil maken.
Wanneer ze naar de balie loopt, struikelt ze over een man.
"Jerry?"
"Huh?"
Met een verhit hoofd komt Jerry omhoog. De computer doet het nog steeds niet, het wil niet vlotten.
"Waarom ligt die man hier?"
Jerry kijkt naar de man. Ligt hij er nog steeds?
"Die slaapt zeker."
"Jerry?"
"Nou... de computer is kapot, want er ligt koffie op de snoeren en hij raakte één van de snoeren aan en toen viel hij."
"Sukkel!" scheldt Corday, "en dan laat je hem zomaar liggen?"
Ze pakt de man beet, roept Carter, die net langs komt lopen, mét basketbal, en gebiedt hem een brancard te halen.
Terwijl ze naar één van de onderzoekskamers lopen, vertelt ze hem wat er gebeurd is.
"En de computer?" vraagt Carter.
Corday kijkt hem vernietigend aan.
"Grapje."
"Ja, dat zal wel. Kijk nou eerst maar eens of die man nog ademt."
"Misschien is hij al dood."
"Dan is het Jerry's fout."
Corday en Carter zijn met de computer-gewonde bezig.
"Ik heb een pols!" schreeuwt Carter "maar hij is erg zwak. Als we niks doen dan is het zo gebeurd met hem."
Carter kijkt Corday vragend aan. Defibrilleren of niet? Corday schudt nee. "De kans dat we hem 'crashen' is groter dan dat we er een beter hartslag mee krijgen." "Maar als we niets doen gaat ie sowieso dood!" dringt Carter aan. Corday schudt nee op een resolute manier.
Carter schiet door de klapdeuren en loopt Romano tegen het lijf, die poolshoogte kwam nemen op de ER, omdat er inmiddels toch een soort van chaos was ontstaan. "Dokter Romano, kunt u ons even advies geven?". "Hoezo? Was mijn advies om jou aan te nemen niet goed genoeg?" romanoot Romano.
Corday legt de situatie / het dilemma uit. Romano denkt twee, drie seocnden na, alvorens hij roept "Crashcar! Charge to 125!" Hij duwt Corday met zijn heupen opzij. Haar mond valt open. Op de wijze waarop Carter en Romano verdergaan moet Corday opmaken dat ze overbodig is. Ze holt naar de wc. Daar beginnen waterlanders te vloeien.....
Corday hangt over de wasbak als Chen de wc uitkomt. "F*cking ongesteldheid" vloekt ze. Als ze omkijkt ziet ze Corday huilend over de wasbak hangen. "What's wrong Elisabeth? You know you can tell me."
Corday twijfelt, maar begint toch te praten. "I think I'm losing Mark. And Rachel. And my posititon here." *overdreven hard huilend geluid* Ondertussen wordt er een wit laken over de computerman gelegd. Problemen voor Jerry dreigen.......
Jerry!!!! Weaver komt op hem afgestormd. Verdomme, ben je nou nog niet lang genoeg hier op de ER om te weten dat een stroomstoot dodelijk kan zijn? zo achterlijk ben je nou toch ook weer niet, of wel dan?! en waar zijn Carter, Corday en Romano? verdomme ik dacht dat ik hier goede dokters in dienst had...
Jerry krijgt niet eens de kans te antwoorden of Weaver is alweer weg. wat een kreng is het ook denkt hij. hoofdschuddend loopt ze de gang uit tot ze op kantoor is en met haar handen naar haar hoofd grijpt en gaat zitten. wat een kutdag is het ook.
Inmiddels is de sfeer op de ER om te snijden. Corday is inmiddels bezig met een operatie, het 'standaard' werk, dit keer een appendix-verwijdering*. Vrolijk is ze niet, ze snauwt de assistenten af. "Zeg gewoon wat ik doe, geen vragen!" Een van de assistenten vraagt wat er aan de hand is. "Ach niks, kom op, dit moet vandaag af!" Corday werkt verder, totdat Green de operatiezaal inkomt. "Elisabeth, hoever ben je?" vraagt hij. "Alleen nog dichtnaaien," antwoordt Corday. "Laat de assistenten dat maar doen, we hebben je nodig!"
Corday doet haar operatieschort en haar handschoenen uit en rent met Green mee, zonder hem rechtstreeks in de ogen te kijken.
Wat is er aan de hand, Mark?" vraagt Corday. Mark zegt echt niets en trekt haar de lift naar de ER in. Als Dr. Greene op de knop voor de begane grond heeft gedrukt zegt hij dat er een patient onderweg is met een gesprongen aneurysma. "Kon Romano dat niet doen?""Nee, die was bezig wat assistenten af te blaffen bij een operatie, en hij zag er niet uit dat hij gestoord wilde worden.""Pling" klonk het. De deuren van de lift zwaaiden open en Greene en Corday liepen naar de ingang van de ER toe, waarvoor net een ambulance tot stilstand was gekomen.
Greene vroeg meteen wat er aan de hand was
groot ongeluk meerdere gewonden
als eerste kwam er een meisje van een jaar of 4 binnen
ze zat in haar kinderstoeltje maar de gordel zat niet goed vast en is met haar gezichtje tegen de stoel voorhaar geklapt
pols en bloeddruk zijn goed alleen wat verwondingen aan het gezicht
mark zegt dat ze wel meteen naar de hechtkamer kan, de verwondingen vallen wel mee.
malucci komt ondertussen binnen in de rotzooi en glijd meteen uit over de plas met koffie die die verdraaide Jerry nog niet opgeruimd heeft, goede binnenkomst.
de tweede brancard wordt binnen gebracht
Malucci is laaiend. hoe kun je nu werken als het zo'n zootje is. Jerry beloofd de troep op te ruimen maar stoot daar bij een stapel charts ( zo heet dat toch? ben er te lang uit geweest ) om. Malucci neemt de binnen komende brancard maar over terwijl hij de koffie van zijn kleren wrijft. hij schud verontwaardigd zijn hoofd. "What a place to be!"
Chen meekomen" schreeuwt Malucci. "Chen! where are you?". Omdat ze er niet is neemt Malucci Carter mee, die nog even een sprintje trekt omdat zijn basketbal de ER uit dreigt te rollen.
"Jerry, g*dda****, ruim die troep eens op!" snauwt Weaver, dei de volgende brancard neemt. BP 100/60, zwakke pols. Weaver neemt Corday mee, die haar tranen net gedroogd heeft. Ze bekijken samen de verwondingen, dei lijken mee te vallen. Er worden een paar wondjes dichtgemaakt, en de gewonde wordt weer weggereden.
"Kerry, can I get some days off?"
"Why is that Elisabeth?"
"Moet ik dat echt zeggen"
"uh dat lijkt me wel handig"
*op schreeuwerige toon* "allr ight i'm freakin' out!
Corday vliegt weg, gaat in dr dokterskleren naar buiten, de stromende regen in. Onderweg beukt ze zo'n beetje de hele ER opzij, inclusief Mark. Hij kijkt niet eens om. Een actie waar hij nog spijt van zou krijgen.........
als dan echt niemand zin heeft om de rotzooi op te ruimen gaat weaver maar op de grond zitten met een doekje in haar hand.
dan wordt er een vrouw binnengebracht. haar gezicht ligt open omdat ze met haar hoofd door de voorruit vloog. ze had het grote auto-ongeluk veroorzaakt. ze ziet er erg mager uit en haar gebit is broos en kapot. Weaver springt op. (*) Vrouw, 20 jaar, met hoofd door de voorruit gevallen toen ze midden op de autoweg ineens stilstond en er van achter allemaal autos op haar botste. pols en ademhaling goed, wel buiten westen geweest(*) schreeuwt iemand van het ambulancepersoneel naar Weaver.
(*) Can you hear me?(*) vraag weaver aan de vrouw. ze opent haar ogen even en kijkt, ze zegt geen woord maar weaver merkt dat de vrouw haar hoort. als weaver haar aan een infuus wil leggen wordt ze ineens woedend en wil weg lopen. (*) verdomme en daar stoppenjullie zeker vanalles in! mij hier een beetje dik maken, vinden jullie dat leuk ofzo?!(*). Weaver vraagt haar rustig te gaan zitten (*) ok, ok, geen infuus. ABBY!!!(*). de vrouw gaat zitten maar vertrouwt het zooitje niet ze kijkt angstig om haar heen.
Abby komt eraan gehold. (*) whats wrong?(*). (*)Bel psychiatrie even voor me(*) fluisterd weaver net iets te hard. de patiente raakt in paniek en wil wegrennen maar op de gang stort ze in elkaar... een hartaanval....
Wanneer Abby de pols van de vrouw pakt, voelt ze niets. Weaver pakt snel een brancard en samen tillen ze de vrouw erop. Snel naar onderzoekskamer 2 om de vrouw te reanimeren!
"Hoe kan dat nou? Kwam ze voor hartklachten?" vraagt Abby, terwijl ze bezig zijn.
Weaver schudt haar hoofd.
"Nee, een auto-ongeluk. Maar moet je zien hoe dun ze is."
"Anorexia?" vraagt Abby.
Weaver knikt. "Ik denk het wel, daarom moest je ook psychiatrie voor me bellen. Maar dat zei ik iets te hard geloof ik." Ze kijkt schuldbewust naar Abby.
"Ach, die hartaanval had ze toch wel gekregen," antwoordt Abby droog, "als je zo weinig eet..." Weaver knikt.
Nadat de vrouw net aan de monitor lag, komt Dr. Chen binnenlopen om te helpen. "Wat hebben we hier?" "Vrouw met mogelijk anorexia heeft een hartaanval gehad."Abby had zin nog niet afgemaakt of een van de verpleegsters riep: "BP is dropping." "Infuus met zoutoplossing" roept Weaver. BP nog maar 90 over 60. Nadat Abby net de zoutoplossing had opgehangen, begon iets heftig te piepen. "Atriumfibrilleren" ...... "We gaan klappen........
charge 220.....CLEAR!!"...........
beng*
"Ja we hebben een hartslag, maar zwak." zegt Abby.
De patiënt wordt verder gestabiliseerd. Op een gegeven moment, opent ze opeens haar ogen, komt ze overeind en fluistert: "In the waiting area, is someone, who is going to hurt you guys very, very bad". Na deze 'mededeling' zakt de vrouw weer weg.
Ondertussen zit de dienst van Mark er op. Hij is onderweg naar huis, en heeft een rotgevoel over zich. Hij doet toch wat het beste is voor het gezin? Nouja, hij zal het nog maar eens proberen met Liz. Als hij thuiskomt, wordt hij verrast. Rachel ligt op de bank met een kopteleffon op te slapen, Ella huilt, en de rest van het huis is donker. Greene maakt Rachel wakker, en vraagt haar waar 'mam' is. Rachel antwoordt dat ze haar niet heeft gehoord of gezien, en gaat naar Ella toe. Mark zoekt overal, luistert het antwoordapparaat enz enz, maar geen spoor van zijn Elizabeth.
ondertussen in trauma kamer 2 haalt weaver haar schouders op en denk ''boeiend ''
en trekt zich niets aan van wat de vrouw zei, alleen Abby is er niet helemaal gerust op en gaat op zoek naar iemand die ze het kan vertellen en haar een beetje gerust kan stellen
Elisabeth zit aan de waterkant te staren... ze denkt '' what the f*ck moet het ooit nog worden met dit leven''
ze zit zo diep in haar gedachten verzonken dat het nooit in haar op zou komen dat Mark zich wel eens ongerust kon maken.
op het zelfde moment dat Mark Ella stil probeert te krijgen omdat het Rachel niet lukt komt er een man de eerste hulp binnen gelopen hij kijkt raar uit zijn ogen en lijkt erg afwezig
Jerry zegt dat hij plaats moet nemen net als ieder ander in de wachtkamer, als de man bezwaar wil maken loppt Jerry weg
De vrouw met anorexia wordt verder gestabiliseerd en overgebracht naar psychiatrie.
Mark vraagt zich af waar Elisabeth is maar omdat hij zo druk met Ella bezig is gaan zijn gedachten naar de achtergrond. Ella is niet stil te krijgen en Rachel blijft op de bank liggen met haar walkman op.
Elisabeth vraagt zich af hoe ze nu verder moet, op deze manier kan ze niet verder. Zo verliest ze niet alleen Mark maar besteed ze ook te weinig tijd aan Ella en Rachel is niet echt een goede oppas voor haar. Een andere mogelijkheid ziet ze op dit moment niet dus het moet nu maar even zo maar ideaal is de situatie bij lange na niet.
de ''rare'' man zit nog steeds in de wachtkamer, hij schiet op verschillende momenten Abby aan of hij nnu een eindelijk geholpen kan worden.
Helas heeft Abby het druk, er is zo juist een gezin binnen gebracht met brandwonden en ademhalingsproblemen.
ze waren net op tijd uit hun huis gahaald anders waren ze levend verbrand.
het is dus gaos op de afdeling Abby en malucci rennen in het rond.
Het meisje van 5 is al gestabiliseerd en heeft alleen wat kleine brandwondjes maar haar broertje van 3 heeft het nog moeilijk.
de ouders hebben alleen wat ademhalings moeilijkheden en staan dicht bij het bed van hun zoontje.
De moeder van het jongetje grijpt opeens zijn schouders beet en schudt hem hard door elkaar.
"Hey!" roept Abby en ze pakt de moeder beet en trekt haar naar achteren.
"Wordt hij nog wakker?"
"Als jij zo schudt niet," antwoordt de vader.
"Maar ik wilde gewoon..."
"Ja?"
Kwaad staan ze tegenover elkaar. Abby zucht.
"Loopt u maar even mee. Dan zal ik wat te drinken voor u halen."
Corday zit nog steeds in het park voor zich uit te staren. Of ze nog wel van Mark houdt? Jawel, heel erg zelfs. Bij hem voelde ze zich altijd zo op haar gemak. Nog steeds? Als hij maar niet zo stom doet. Misschien zien ze elkaar te vaak. Maar ze zijn getrouwd!
Op het moment dat ze besluit om maar naar huis te gaan (hier in de regen blijven zitten is ook niet goed), rent er een meisje langs. Bij de aanblik moet Elisabeth meteen aan een haar jeugd in LA denken, toen ze zich kleedde als een echte hippie. En toen ze zichzelf ontzettend gaaf vond, maar dat achteraf gezien helemaal niet was. Ze kijkt het meisje na, totdat het opeens omvalt en in een plas stil blijft liggen.
Elisabeth schiet overeind en rent naar het meisje toe. Ze voelt aan haar pols. Niets. Een sterke wietlucht hangt om het meisje heen. Misschien een overdosis? In combinatie met andere middelen?
Corday grijpt haar telefoon en toetst het eerste nummer in dat in haar opkomt.
"Yeah?."
"Mark, Elisabeth hier. Ik ben in het park en..."
"In de regen?"
"Ja. Maar er is een meisje gevallen. Ik heb bijna geen pols meer. Stuur een ambulance."
"Maar wat doe je in het park dan?"
"Stuur nou maar een wagen! I'll explain it to you later."
Mark roept iets.
"Ze komen eraan. Wat denk je dat het is?"
"Overdosis ofzo. Geen idee. Het is een flowerpower-meisje."
"Nostalgie," verzucht Mark, "ik zie je zo."
corday begint aan de reanimatie, er om heen staan al wat mensen te kijken maar niemand die wat doet, dan stapt er een jonge man uit het publiek en helpt corday met de hartmassage
10 tellen later komt de ambulance, het meisje wordt meteen in de ambulance aan verschillende draadjes gelegd en een infuus.
haar hart is wel weer op gang gekomen maar slaat nog zeer onregelmatig met loeiende sirene gaan ze naar het ziekenhuis.
het jongetje van 3 is eindelijk ook gestabiliseerd, hij ligt nog wel aan de beademing maar het gaat al een stuk beter.
de ouders zijn gekalmeerd staan nu samen met het dochtertje aan het bed, hij gaat zo naar de kinder ic waar ze hem nog even goed in de gaten houden.
abby loopt alvast naar de deur met Carter, pratt (hebben we hem al?) en malucci
vlak voor de aankomst van de ambulance komt er een tiener meisje aangelopen die zichtbaar zwanger is
Het zichtbaarzwangeremeisje wordt direct opgevangen door Abby. Het meisje vertelt dat ze weggelopen is van huis, sindsdat ze zwanger is!
Ze heeft al die tijd samen met haar vriend bij een kennis gewoond, in het geheim. Ze is bang voor ahar ouders omdat ie haar zouden 'vermoorden' als ze zwanegr zou zijn. En nou is het ook uit met haar vriend, en doet het gebied waar de baby zit ook nog verschrikkelijk pijn. Kortom, een nare situatie......
Flowerpower vecht ondertussen voor haar leven. Carter, Malucci en Pratt zijn bezig met haar. Alleen Carter heeft opeens zo'n raar gevoel. Hij laat alles vallen. Dat is.... Dat is...... Anne! (uit te spreken als ~enn~)
"Wat is er, dr. Carter?"
"Dat is....dat is....mijn eerste vriendinnetje."
"Ik heb r jaren niet gezien......omg what has happened to her".
----------------------------------
Abby is met Chen met het zwanegre meisje naar een aparte kamer gegaan. Abby onderzoekt de foetus. Ze fluistert iets tegen Chen.
"What is wrong?!?"
Moet je zien hoe geel dat kind is! "Misschien werkt de lever nog niet goed. Maar doe toch maar een giftest en vraag aan dat meisje of ze drugs gebruikt." Abby loopt naar het nu-niet-meer-zichbaar-zwangere meisje toe en probeert voorzichtig te vragen of zij misschien drugsverslaafd is. "how's my baby" vraagt ze met natte ogen. "Er zijn wat problems, maar it's gonna be allright. antwoord Abby. Maar we moeten je eerst wel wat vragen: .......
het meisje dat zichtbaar zwanger is heet holly
en ze heeft duidelijk persweeen (kan er helaas geen puntjes op zetten)
''nog even wachten met persen'' zegt weaver
abby steunt haar, maar als ze er bij na gaat denken wat er van dit kind terecht moet komen wordt ze misselijk...
''what the fuck is wrong with me'' denkt ze ik heb nog nooit zo meegeleeft met zwangere vrouwen en kleine kinderen, wel gewoon meeleven maar nog nooit zo diep.....spelen haar moeder gevoelens nu ook op?
Holly mag gaan persen en binnen een paar minuten zit weaver het hoofdje al.
''nog een keer flink persen Holly'' zegt weaver
na deze laatste keer zakt Holly uitgeput weer onderuit en wordt het jongetje direct meegenomen door Abby en Weaver.
Corday wil weer naar buiten lopen, Weaver had haar immers vrij gegeven. Ze rilt. Een natte jas is toch niet echt goed voor je gezondheid misschien. Dan niest ze. O nee, dat ook nog. Ella was al ziek, en nu zij ook? Dan heeft Mark ook zijn zin, hoeft ze geen oppas te zoeken, want dan is ze toch gewoon thuis. Zonde van haar vrije dagen.
Wanneer de schuifdeuren open gaan en ze een stap naar buiten wil zetten, pakt iemand haar bij de schouder beet.
"Elisabeth!"
Het is Mark.
Ze kijkt hem aan. Opeens vallen er tranen uit haar ogen. Waarom is ze nou zo emotioneel? Ze moet sterk zijn! Hij moet niet denken dat hij haar iets doet. Ofzo.
"Are you okay?"
Ze schudt haar hoofd. Ach wat, hij weet toch wel wat ze voor hem voelt. Ja zeggen zei genoeg. En alles er om heen ook.
"Elisabeth?"
"I'm so cold." Ze weet niet wat ze nou precies bedoelt. Of ze het koud heeft of dat ze zijn liefde mist.
Hij slaat zijn armen om haar heen en trekt haar dicht tegen zich aan.
"I'm sorry... You can ask that babysitter."
Ze kijkt hem aan. Ze wil haar zin helemaal niet krijgen!
"Elisabeth?"
Ze schudt haar hoofd.
"I love you."
Een glimlach verschijnt op haar gezicht. Voordat Mark zich bukt om haar te zoenen, fluistert ze snel dat ze ook van hem houdt.
Malucci is nog steeds bezig met Flowerpower. Carter staat er een beetje versufd bij te kijken. "C'mon, help us!" schreeuwt Pratt.
Carter stormt de traumakamer uit.
Pratt staat te schelden op Carter. "Wat is dat nou voor een dokter! Hij moet toch een voorbeeld zijn? Nou lekker voorbeeld!"
Malucci zegt niks en gaat verder met Flowerpower. Is hij echt zo, zoals tegen hem gezegd werd?
Greene blijft enigzins versuft achter in de regen. Meende ze dat nou of...... Hij weet het allemaal ook niet meer. Houdt hij eigenlijk zelf nog wel van haar? Tuurlijk, Corday betekent veel voor hem, maar de laatste tijd, ja, echt goed met haar opschieten doet ie niet meer. En wanneer hebben ze ook maar voor het laatst gezoend? Dat is al zeker maanden geleden....
Abby stormt vlak voor Greene langs als hij druipend weer naar binnen loopt. Ohja, en dan schieten zijn gevoelens voor Abby ook weer door zijn hoofd. Hoe lang kan hij het nog ontkennen, überhaupt voor zichzelf?!? Al een tijdje spookt ze door zijn hoofd, maar stopte het altijd weg voor en door Corday. Maar hij vindt haar toch eigenlijk 'leuker' dan Corday? Vorige week zijn ze samen naar Doc Magoo's geweest, om even wat te eten na het werk. Hij heeft goed gepraat met Abby, toen. Ze vertelde dat ze vaak, als ze weer terugkeert naar haar flatje, eigenlijk best eemzaam is. Zeg nou zelf, wie kent ze nou buiten het werk?!? Eigenlijk is hij wel verliefd op Abby, concludeert Greene in de gang. Maar hoe voelt dat ook alweer, was dit ook al weer verliefdheid?
"Mark. joehoe. MARK!!!" schreeuwt Lewis. "Wat is er?" "Recurring chestpain in curtain 3". De rest van de dag kan Greene aan niemand anders denken dan......
Ondertussen zijn Malucci en Pratt nog steeds bezig met flowerpower. Pratt maakt zich nog steeds druk om Carter die zomaar wegliep. Carter stormt roodbevlekt naar de lift, op naar Romano. Hij vliegt langs de secretaresse naar binnen.
"Whohoho, what a rush! Weaver trying to suck your dick or what?"
"Romano, this is serious shit. She's back......!"
Who?"
"Yuki"
"Okay, take a break."
"Heeft ze je gezien?"
"Ik hoop het niet, ze denkt dat ik vast zit.
"Ze weet niet dat je vrijgesproken bent?"
"Yuki denkt dat ik veroordeeld ben voor aanranding, verkrachting en poging tot doodslag. Ten tijde van het hoger beroep, dat ik gewonnen heb, zat ze in een inrichting. We denken dat ze het nooit gehoord heeft."
Malucci is nog steeds bezig met Flowerpower. Carter staat er een beetje versufd bij te kijken. "C'mon, help us!" schreeuwt Pratt. Carter stormt de traumakamer uit.
Pratt staat te schelden op Carter. "Wat is dat nou voor een dokter! Hij moet toch een voorbeeld zijn? Nou lekker voorbeeld!"
Malucci zegt niks en gaat verder met Flowerpower. Is hij echt zo, zoals tegen hem gezegd werd?
Abby is weer terug op haar flatje, en ze luistert haar antwoordapparaat af. Een schuldeiser, en de anti-alcoholisme vereniging. "I don't need you guys.". Ze trekt een blikje.....fris ....open en zet de TV aan. Maar haar aandacht blijft niet bij de TV. Maar ook niet ergens anders....haar hoofd is leeg. Ze klampt het kussen valt, een traan rolt.......
Terug op de ER->
Yuki/flowerpower is nu enigzins stabiel. Carter is nog steeds op de kamer van Romano. Ze zijn een oplossing aan het verzinnen voor de situatie. Yuki mag Carter natuurlijk niet zien, maarja Carter kan toch ook niet een week zomaar wegblijven. Er kan natuurlijk gezorgd worden dat hij niet aan dei kant van de ER hoeft te komen, maar dan moet netuurlijk iig Weaver wel op de hoogte gebracht worden. "Suzy, get Weaver overhere, will you."
Abby is van uitputting op de bank in slaap gevallen, ze is de laatste tijd zo moe. ze valt in een dromenloze slaap
Carter loopt te ijsberen door het kantoor van Romano en weaver loopt haastig over de gang om daar heen te komen.
Yuki is stabiel en de worden bloedproeven gedaan o.a op drugs en alcohol gebruik.
Weaver heeft ondertussen wel een oplossing verzonnen Yuki wordt ze snel mogelijk overgebracht naar psychiatrie of een andere afdeling.
we verzinnen gewoon een afdeling die er het best bij past en psych lijkt mij heel voor de hand liggen dat kind spoort nog steeds niet denk.
en carter neem ff een dag vrij om hier ff overheen te komen het is al jaren geleden en wij weten dat er niets van waar is maar toch uit voorzorg en ter bescherming van jezelf ga naar huis.
dus carter vertrekt naar huis maar niet dat van hem
Carter staat voor het huis van Abby hij moet haar zien, hij staat voor haar deur met zijn vinger bij de bel......maar durft niet te bellen.
wat als ze hem veroordeeld en hem niet meer wil zien
hij besluit eerst naar huis te gaan en morgen ochtend opweg naar zijn werk weer langs te gaan, misschien kunnen ze dan samen.
de psych zit op het zelfde moment bij Yuki en maakt van zijn diagnose schizofrenie, ze lijkt stemmen te horen die haar vertellen wat ze moet doen.
ondertussen komt ookde uitkomst van de drugs en alcohol test voor Yuki binnen, ze heeft pillen geslikt wat de wanen verergerde en dat alles in combinatie met drank is ze op straat gevallen.
er wordt meteen een afspraak op de psychiatrisch afdeling gemaakt (hehe)
Carter loopt naar huis en krijgt een naar gevoel over zich.....het was vandaag precies 2 jaar sinds....sinds die aanval van Paul.
inplaats van rechtdoor naar huis slaat hij links naar het kerkhof waar Lucy ligt, hij was er in al die jaren nooit geweest........
Carter zit aan het graf van Lucy, de tranen stromen over zijn wangen. hij heeft haar nooit kunnen zeggen hoe goede leerlinge ze was.
het valt hem op dat er helemaal geeen verse bloemen meer staan, ja eentje van haar moeder en dan nu die van hem. maar ook niemand van de ER is er geweest.
na een tijdje heeft hij zijn rust weer terug, hij heeft even met haar gepraat en het leek zowaar dat hij antwoord kreeg.
als hij thuis is gaat de telefoon. het is weaver met de mededeling dat hij morgen gewoon een vroege dienst heeft, Yuki gaat naar psychiatrie en zal hem dus niet zien.
''ook dat nog'' denkt Carter.
DE VOLGENDE OCHTEND!!!!
Green wordt wakker naast elisabeth, zo wat is ze heet (in de zin van lichaamswarmte) en hij voelt aan haar voorhoofd. Elisabeth wordt wakker en kijkt Mark aan.
''volgens mij heb je koorts'' zegt mark en stapt het bed uit opzoek naar een termometer.
opeens springt elisabeth uit bed en rent naar het toilet. en begint te spugen shit wat voelt ze zich beroert
op het zelfde moment worden ook Carter en Abby wakker. Abby voelt zich misselijk en rent naar de wc. shit zou ze ook die buikgriep hebben het schijnt te heersen.
maar ze heeft geen koorts dus gaat ze gewoon naar haar werk. terwijl ze de deur uitstapt komt Carter aan rennen.
''hai'' zegt hij en ze gaan opstap naar de ER.
wat doe jij hier?" vraagt Abby.
"nou, gewoon" zegt Carter
"o, jij komt gewoon langs mijn huis dat helemaal niet op jouw weg naar de ER ligt"
"ja, zoiets"
*Abby doet haar liefste lachje* (ik zit zelf te zwijmelen hier )
Elizabeth is te ziek om naar haar werk te gaan. Ze ploft weer neer in bed. Mark voelt zich ook niet zo lekker en twijfelt of hij wel naar de ER zal gaan. Normaal zou hij allang hebben afgebeld en lekker voor Liz hebben gezorgd. Hij twijfelt, gewoon naar de ER gaan (lees: naar Abby), of..... Hij zucht. Dan krijgt hij een soort flits door zijn hoofd, wat loopt ie ook eigenlijk stom te doen. "Elizabeth, shall I make you some tea?"
onderweg wil Carter Abby vertellen over het gebeuren rond Yuki.
maar Abby is hem voor, ze had het verhaal al gehoord en weet dat het allemaal niet zo is.
opeens voelt ze weer een vlaag van misselijkheid op komen en begint in de berm te spugen, Carter die dit eerst niet doorhad en gewoon verder liep kijkt ineens achterom sprint terug en ondersteunt haar.
Mark komt terug met de thee maar Liz is in slaap gevallen, hij blijft doodstil staan en kijkt naar haar ademhaling en haar gezicht, god wat is ze mooi en gaat naast haar liggen.
Carter en Abby zijn intussen aangekomen bij de ER daar komt kovac ook aan lopen, ze groeten elkaar en gaan lachend naar binnen, alleen CArter maakt zich toch een beetje zorgen om Abby, ze heeft geen koorts maar toch voelt ze zich rot als het geen buikgriep is wat dan??
opeens blijft Abby staan en tikt carter en kovac aan
''is dat niet die rare man die hier een paar dagen terug ook al was?''
''ja wat raar'' is de reactie van Carter en kovac
Kovac en Carter lopen naar de man toe om te vragen wat hij heeft. Abby staat op een afstandje toe te kijken. Net als Kovac wil vragen wat er met die rare man aan de hand is, hoort hij de man in zichzelf praten: ze zitten achter me aan, ze zitten achter me aan, ze zitten achter me aan...... Kovac en Carter draaien zich om en overleggen even: "Oh my god, another lunatic" zegt Carter. "Daar hebben we er hier wel enough van" "idd" zegt Kovac en hij loopt naar Abby toe en vraag haar of ze psychiatrie wil waarschuwen, maar net als ze naar de balie van Jerry loopt om naar de afdeling te bellen, klinkt buiten een enorme klap.....BOEM!!! Met een enorme klap komt er een patient op de grond neer. Het is Yuki........
yuki ligt in een hele rare positie op de stoep.
ze is gesprongen van de 10de verdieping (leuk plekkie voor psych)
ze bloed uit haar mond en oor, kovac en Abby zijn er het eerste bij, Carter blijft bij die andere gek....
ineens moet hij denken aan wat doe vrouw zei, er gebeurt hier wat vreselijks, toen was hij er ook
Yuki is inmiddels op een drager getild en opweg naar kamer 2.
ze wordt meteen aangesloten op de monitor, die laat nog maar een zwakke hartslag zien.
kovac, weaver en Abby staan om haar heen, er komt bloed uit haar oor, mond (herhaling ) verder wat botbreuken en weaver zegt: ''we kijken het aan ze moet het toch zelf doen''
ze ligt aan de beademing en het gaat staads slechter ineens roept weaver: ''abby beadem haar kovac laad tot 200''
en weaver geeft hardmassage en klapt haar........................NIETS................300.................* klap*...
..................niets........................360..................*k lap*....
................niets............again.................*klap*.......ni ets
weaver geeft het op, denk haar toe Abby.
Carter heeft inmiddels de man naar onderzoekskamer 3 meegenomen en zit met hem te praten, hij heeft een wondje op zijn grote teen, ''zij hebben dat gedaan'' is het enige wat hij kan uitbrengen.
dan hoort Carter een fluisterstem''........ga weg.........schiet op.........ga weg''
Lucy denkt hij en hij kijkt om zich heen maar er is niemand
Abby dekt Yuki toe en loopt dan samen met Kavac naar Carter
''shit'' denkt Abby gister was het precies 2 jaar waarom heb ik daar geen aandacht aan geschonken.
ineens begint ze toch wat harder te lopen en Kovac reageert er meteen op. en rent op weg naar de wachtkamer.
''hij zit niet meer in de wachtkamer Abby'' roept Kovac
''jerry waar is Carter?'' roepen ze in koor
''onderzoekskamer 3!'' roept Jerry terug
en weer rennen Kovac en Abby nu weer terug richting kamer 3.
Carter vraagt zich nog steeds af waarom het leek als of hij Lucy hoorde maar gaat verder met de teen.
Meneer dat moet gehecht worden, wat heeft u er precies mee gedaan?
''ik heb er niets mee gedaan ZIJ hebben het gedaan'' zegt de man met wat paniek in zijn stem en kijkt angstig om zich heen.
op dat moment rennen Kovac en Abby naar binnen.
de man schrikt hier zo van en grijpt naar dingen die in de buurt liggen.
verdovingsspuiten en een schaar
ik heb effe alle verhalen bij elkaar gegooid