Misantropie (afkeer van mensen)

**18-05-2002, 21:47**

Ik begin onderhand toch wel serieus te denken dat ik hier last van heb, althans in zeer lichte vorm. Eigenlijk moet ik helemaal niets van mensen hebben: de meeste mensen hebben me helemaal niets te vertellen, zouden er wat mij betreft net zo goed helemaal niet kunnen zijn. Afgezien van een paar mensen (familie en beste vriend(inn)en) heb ik eigenlijk helemaal geen mensen nodig. Ik heb m'n studie- en verenigingsvrienden, kennissen en bekenden, maar die doen me niet zoveel. Het is leuk om er een biertje mee te drinken en mee te brallen en mee uit te gaan, maar voor de rest kan het me vrijwel niets schelen.

Ik heb er ook nooit problemen mee om lange treinreizen te maken: onder de twee uur noem ik 'kort'. Ik vind het heerlijk, dan ben ik tenminste even van iedereen weg. Ik heb dit de laatste tijd steeds vaker: geen behoefte om nog uit te gaan, of om op vakantie te gaan, teneinde 'nieuwe mensen te leren kennen'. Ik wil gewoon met rust gelaten worden, een beetje internetten, MSN'en met mensen die ik zélf uitgekozen heb en die ik wel leuk vind (iedereen met wie ik regelmatig praat in m'n MSN lijst waardeer ik ook echt, anders zou ik er niet mee praten). Ik wil gewoon op m'n kamer zitten, studeren, de rechtswetenschap bedrijven. Dat wil ik alleen doen en ik heb geen behoefte aan anderen.

Vrijwel iedereen die ik tegenkom beschouw ik ook als minder, omdat ze me gewoon niets te vertellen hebben. De manier waarop ik dingen zie, dingen begrijp, het 'grote geheel' kan overzien, snapt vrijwel niemand. Ik voel me soms zo onbegrepen door die 'aardlingen'. En dit is helemaal niet arrogant bedoeld, het voelt gewoon zo. Natuurlijk weet ik wel dat ik ook gewoon lol kan hebben, 'simpele' dingen doen, uitgaan, lachen, maar dat komt op mij allemaal zo nietsbetekenend over. Het is zo aards, zo nutteloos, zo futiel. En het begint onderhand groteske vormen aan te nemen. Ik voel me soms gewoon zo eenzaam, maar die eenzaamheid is niet op te lossen door mensen op te zoeken...als ik tussen al die mensen sta voel ik mezelf vaak alleen nog maar eenzamer.

(Nooit gedacht dat ik hier ooit nog een serieus verhaal zou opschrijven, maar het is toch eindelijk zover, blijkbaar.)

Herkent iemand dit?

**18-05-2002, 22:05**

Ja

Mijn interessegebieden liggen enkel anders. Ik verdwijn soms dagen achter mijn computers om dingen uit te zoeken of aan mijn studie te werken.

Mensen opzich doen me ook weinig, maar juist door de eenzaamheid voel ik me gedwongen soms mensen op te zoeken (het effect daarvan is jammer genoeg ook nooit echt voldoenend). Voor mij is dit best moeilijk, omdat het mij daadwerkelijk gelukt is jarenlang met niemand behalve mijn familie en een paar collega's van werk contact te hebben.

En daarmee kom ik tot de reden van mijn reply: let op dat je niet het contact verliest met je omgeving. Ook al betekent die misschien momenteel niet zoveel voor je, maar als je ooit door je eigen woonplaats of wat dan ook loopt en niemand meer kent, begrijp je wat ik bedoel..

Nu voel je je enkel vervreemd, je bent het nog niet.

Isa · **18-05-2002, 22:30**

Citaat:

nare man schreef:
Ik begin onderhand toch wel serieus te denken dat ik hier last van heb, althans in zeer lichte vorm. Eigenlijk moet ik helemaal niets van mensen hebben: de meeste mensen hebben me helemaal niets te vertellen, zouden er wat mij betreft net zo goed helemaal niet kunnen zijn. Afgezien van een paar mensen (familie en beste vriend(inn)en) heb ik eigenlijk helemaal geen mensen nodig.

ik ook niet. en ik heb ook helemaal geen mensen dus dat komt goed uit.

Ik heb m'n studie- en verenigingsvrienden, kennissen en bekenden, maar die doen me niet zoveel. Het is leuk om er een biertje mee te drinken en mee te brallen en mee uit te gaan, maar voor de rest kan het me vrijwel niets schelen.

ik heb die niet en het kan me weinig schelen.
maarja, ik weet ook niet wat ik mis.

Ik heb er ook nooit problemen mee om lange treinreizen te maken: onder de twee uur noem ik 'kort'. Ik vind het heerlijk, dan ben ik tenminste even van iedereen weg. Ik heb dit de laatste tijd steeds vaker: geen behoefte om nog uit te gaan, of om op vakantie te gaan, teneinde 'nieuwe mensen te leren kennen'. Ik wil gewoon met rust gelaten worden, een beetje internetten, MSN'en met mensen die ik zélf uitgekozen heb en die ik wel leuk vind (iedereen met wie ik regelmatig praat in m'n MSN lijst waardeer ik ook echt, anders zou ik er niet mee praten). Ik wil gewoon op m'n kamer zitten, studeren, de rechtswetenschap bedrijven. Dat wil ik alleen doen en ik heb geen behoefte aan anderen.

ik ook, howel ik liever andere wetnschenschappen dan rechtswetenschappen bedrijf.

Vrijwel iedereen die ik tegenkom beschouw ik ook als minder, omdat ze me gewoon niets te vertellen hebben.
De manier waarop ik dingen zie, dingen begrijp, het 'grote geheel' kan overzien, snapt vrijwel niemand.

leg me dat is uit, kijken wat ik ervan kan begrijpen.

Ik voel me soms zo onbegrepen door die 'aardlingen'. En dit is helemaal niet arrogant bedoeld, het voelt gewoon zo. Natuurlijk weet ik wel dat ik ook gewoon lol kan hebben, 'simpele' dingen doen, uitgaan, lachen, maar dat komt op mij allemaal zo nietsbetekenend over. Het is zo aards, zo nutteloos, zo futiel.

en dat zegt iemand die zichzelf tot kakker benoemt, no offence meant?

En het begint onderhand groteske vormen aan te nemen. Ik voel me soms gewoon zo eenzaam, maar die eenzaamheid is niet op te lossen door mensen op te zoeken...als ik tussen al die mensen sta voel ik mezelf vaak alleen nog maar eenzamer.

aangenaam kennis te maken.

(Nooit gedacht dat ik hier ooit nog een serieus verhaal zou opschrijven, maar het is toch eindelijk zover, blijkbaar.)

Herkent iemand dit?

ja, ik herken dat ja.

Isa · **18-05-2002, 22:33**

nare man, is jouw wijsvinger net als die van mij veel korter dan je ringvinger?

Rabbi Daniel · **19-05-2002, 07:53**

Citaat:

nare man schreef:
Ik begin onderhand toch wel serieus te denken dat ik hier last van heb, althans in zeer lichte vorm. Eigenlijk moet ik helemaal niets van mensen hebben: de meeste mensen hebben me helemaal niets te vertellen, zouden er wat mij betreft net zo goed helemaal niet kunnen zijn. Afgezien van een paar mensen (familie en beste vriend(inn)en) heb ik eigenlijk helemaal geen mensen nodig. Ik heb m'n studie- en verenigingsvrienden, kennissen en bekenden, maar die doen me niet zoveel. Het is leuk om er een biertje mee te drinken en mee te brallen en mee uit te gaan, maar voor de rest kan het me vrijwel niets schelen.

Ik heb er ook nooit problemen mee om lange treinreizen te maken: onder de twee uur noem ik 'kort'. Ik vind het heerlijk, dan ben ik tenminste even van iedereen weg. Ik heb dit de laatste tijd steeds vaker: geen behoefte om nog uit te gaan, of om op vakantie te gaan, teneinde 'nieuwe mensen te leren kennen'. Ik wil gewoon met rust gelaten worden, een beetje internetten, MSN'en met mensen die ik zélf uitgekozen heb en die ik wel leuk vind (iedereen met wie ik regelmatig praat in m'n MSN lijst waardeer ik ook echt, anders zou ik er niet mee praten). Ik wil gewoon op m'n kamer zitten, studeren, de rechtswetenschap bedrijven. Dat wil ik alleen doen en ik heb geen behoefte aan anderen.

Vrijwel iedereen die ik tegenkom beschouw ik ook als minder, omdat ze me gewoon niets te vertellen hebben. De manier waarop ik dingen zie, dingen begrijp, het 'grote geheel' kan overzien, snapt vrijwel niemand. Ik voel me soms zo onbegrepen door die 'aardlingen'. En dit is helemaal niet arrogant bedoeld, het voelt gewoon zo. Natuurlijk weet ik wel dat ik ook gewoon lol kan hebben, 'simpele' dingen doen, uitgaan, lachen, maar dat komt op mij allemaal zo nietsbetekenend over. Het is zo aards, zo nutteloos, zo futiel. En het begint onderhand groteske vormen aan te nemen. Ik voel me soms gewoon zo eenzaam, maar die eenzaamheid is niet op te lossen door mensen op te zoeken...als ik tussen al die mensen sta voel ik mezelf vaak alleen nog maar eenzamer.

(Nooit gedacht dat ik hier ooit nog een serieus verhaal zou opschrijven, maar het is toch eindelijk zover, blijkbaar.)

Herkent iemand dit?

100%, je hebt mijn verhaal opgeschreven

, zelfs totaan het 2 uur treinen=korte reis.

Voel me net zo dus.

tacidvs · **19-05-2002, 09:53**

Typisch, je zou zo een profiel van alle voorgaande repliers kunnen maken. Allemaal hobbies die niet algemeen zijn, favoriete bezigheden die onder jongeren als 'excentriek' aangemerkt zouden kunnen worden. Je komt personen met dezelfde interesses veel minder snel tegen, als je ze tegenkomt zijn ze vaak net zo 'niet-zo-verzot-op-contact' als jezelf.

Ik had dit (denk ik) ook, tot voor kort. Probeer eens helemaaluit je huidige omgeving te stappen, voor een paar uur per week, ga eens met totaal andere mensen om, misschien dat je dan boeiend volk ontmoet. Jullie klinken allemaal erg eenzaam namelijk.

gr,
t

Black Reina · **19-05-2002, 10:09**

jah, ik voel het vaak ook zo, al wil ik wel nieuwe mensen leren kennen als uitdaging, maar dan is het ook vaak zo dak dr na een poosje weer zat van ben, k heb een paar goede vrienden en daar houd het mee op, zit graag alleen op me kamertje zonder mensen, me bezighouden met tekenen en schilderen enzo. voel me door niemand begrepen, niemand die mijn wereld nou eigenlijk snapt en mijn denkwijze... af en toe denk ik bij mezelf, wat als ik een eenzame kluizenaar word?...wat ik hier nou mee moet weet ik ook niet. kben nou eenmaal een eenling...

Rabbi Daniel · **19-05-2002, 10:17**

Citaat:

tacidvs schreef:
Typisch, je zou zo een profiel van alle voorgaande repliers kunnen maken. Allemaal hobbies die niet algemeen zijn, favoriete bezigheden die onder jongeren als 'excentriek' aangemerkt zouden kunnen worden. Je komt personen met dezelfde interesses veel minder snel tegen, als je ze tegenkomt zijn ze vaak net zo 'niet-zo-verzot-op-contact' als jezelf.

Ik had dit (denk ik) ook, tot voor kort. Probeer eens helemaaluit je huidige omgeving te stappen, voor een paar uur per week, ga eens met totaal andere mensen om, misschien dat je dan boeiend volk ontmoet. Jullie klinken allemaal erg eenzaam namelijk.

gr,
t

En aanpassen?
Me aanpassen naar het ideaalbeeld dat de rest van de maatschappij heeft is wel het laatste dat ik doe.

En over dat eerste deel, ja, dat klopt: en ik ben écht blij met internet, want, zoals je ziet, hier zijn anderen die, net als ik, niet zo 'normaal' zijn.

Mensen die je in het normale leven nooit vind, omdat er zo weinig zijn, maar die zich hier verzamelen. Lang leve het internet!

tacidvs · **19-05-2002, 10:21**

Je aanpassen zal toch wel moeten, zij het op een minder rigoreuze manier dan jij nu voorstelt. Je moet (moet, wat heet) met andere mensen omgaan, als je dat aanpassen noemt, wees mijn gast. Er is niets mis met aanpassen.

**19-05-2002, 10:26**

Citaat:

Fleet Admiral schreef:
Lang leve het internet!

Wil je de rest van je leven achter het internet hangen?

Yeah_Right · **19-05-2002, 10:34**

Citaat:

Fleet Admiral schreef:

*...*
Mensen die je in het normale leven nooit vind, omdat er zo weinig zijn, maar die zich hier verzamelen. Lang leve het internet!

Hehe, jah zo zou je het kunnen noemen

Voordat ik dit allemaal las dacht ik echt dat ik zowat de enige was die hier last van heeft, maar niet dus. Aan de ene kant een opluchting, maar aan de andere kant ook weer creepy; dat er eindelijk mensen zijn die dit snappen

Het wordt idd tijd dat ik er iets aan ga doen, weet alleen nog niet hoe

Mjölnir · **19-05-2002, 11:26**

Misantropie is niet meer dan een logisch voortvloeisel van onze huidige maaatschappij.
Iedereen loopt tegenwoordig maar als een stel schapen elkaar achterna opweg naar de afgrond.
Opzich helemaal niet zo vreemd dat je je van die kudde wilt distantiëren.

de abt van sion · **19-05-2002, 12:07**

Citaat:

Mjölnir schreef:
Misantropie is niet meer dan een logisch voortvloeisel van onze huidige maaatschappij.
Iedereen loopt tegenwoordig maar als een stel schapen elkaar achterna opweg naar de afgrond.
Opzich helemaal niet zo vreemd dat je je van die kudde wilt distantiëren.

Dat geloof ik niet. Misanthropie is niet de schuld van de maatschappij. Als je er last van meent te hebben, moet je de oorzaak veeleer zoeken in jezelf, lijkt me. Zou het niet eerder een teken van onzekerheid zijn, van een diepgevoeld minderwaardigheidscomplex? Of misschien wel van hoogmoed...

Zelf heb ik er overigens volstrekt geen last van. Ik heb nooit een hekel gehad aan mensen.

sXe · **19-05-2002, 12:32**

Ik had hetzelfde vroeger (nu nog eigelijk) ook.
Ik kon naar buiten, lol maken met 'vrienden' , nieuwe mensen ontmoeten, maar ging altijd liever iets alleen doen, ik vond mezelf veel 'interessanter', en vermaakte me altijd beter alleen.

(offtopic)
Nu heb ik straatvrees,
Ik weet niet of het er iets mee te maken heeft maar zelf denk ik van wel. Ik ben bang geworden voor andere mensen .. Ik wil helemaal niks meer met andere mensen te maken hebben.
Elke keer moet ik mezelf dwingen om naar buiten te gaan met als effect dat ik helemaal sta te hyperventileren. Voel me eenzaam nu, en ik weet ook dat ik er iets aan moet doen. Zo kan het niet langer. Ik ben gestopt met school, met veel andere dingen die ik ooit leuk vond, alleen omdat ik geen mensen meer wou zien. Momenteel wil ik zoveel, ik wil reizen, sporten, en zo graag weer naar school, maar aan de andere kant kan ik het niet. Bang voor de grote boze sociale buitenwereld

Mjölnir · **19-05-2002, 12:53**

Citaat:

de abt van sion schreef:

Dat geloof ik niet. Misanthropie is niet de schuld van de maatschappij. Als je er last van meent te hebben, moet je de oorzaak veeleer zoeken in jezelf, lijkt me. Zou het niet eerder een teken van onzekerheid zijn, van een diepgevoeld minderwaardigheidscomplex? Of misschien wel van hoogmoed...

Zelf heb ik er overigens volstrekt geen last van. Ik heb nooit een hekel gehad aan mensen.

Als je je ogen opend en onze huidige maatschappij en de mensen er door voortgebracht worden eens goed bekijkt kun je reden genoeg vinden om het te haten.
Iemand met een beetje gezond verstand hoeft daar geen moeite voor te doen.
het menselijk ras wordt met de generatie zwakker en we zijn iet ver van het punt verwijderd dat we het verdienen uit te sterven.

the Comebackkid · **19-05-2002, 19:10**

ey mjoner, het menselijke ras wordt volgens mij steed sbeter, evolutie noemen ze dat.

Kenny mc gormick jonge, mijn wijsvinger is idd ietskorter als mijn ringvinger. Heeft dat iets met vingeren te maken dan?

Gothic · **19-05-2002, 20:09**

Citaat:

nare man schreef:
Ik begin onderhand toch wel serieus te denken dat ik hier last van heb, althans in zeer lichte vorm. Eigenlijk moet ik helemaal niets van mensen hebben: de meeste mensen hebben me helemaal niets te vertellen, zouden er wat mij betreft net zo goed helemaal niet kunnen zijn. Afgezien van een paar mensen (familie en beste vriend(inn)en) heb ik eigenlijk helemaal geen mensen nodig. Ik heb m'n studie- en verenigingsvrienden, kennissen en bekenden, maar die doen me niet zoveel. Het is leuk om er een biertje mee te drinken en mee te brallen en mee uit te gaan, maar voor de rest kan het me vrijwel niets schelen.

Ik heb er ook nooit problemen mee om lange treinreizen te maken: onder de twee uur noem ik 'kort'. Ik vind het heerlijk, dan ben ik tenminste even van iedereen weg. Ik heb dit de laatste tijd steeds vaker: geen behoefte om nog uit te gaan, of om op vakantie te gaan, teneinde 'nieuwe mensen te leren kennen'. Ik wil gewoon met rust gelaten worden, een beetje internetten, MSN'en met mensen die ik zélf uitgekozen heb en die ik wel leuk vind (iedereen met wie ik regelmatig praat in m'n MSN lijst waardeer ik ook echt, anders zou ik er niet mee praten). Ik wil gewoon op m'n kamer zitten, studeren, de rechtswetenschap bedrijven. Dat wil ik alleen doen en ik heb geen behoefte aan anderen.

Vrijwel iedereen die ik tegenkom beschouw ik ook als minder, omdat ze me gewoon niets te vertellen hebben. De manier waarop ik dingen zie, dingen begrijp, het 'grote geheel' kan overzien, snapt vrijwel niemand. Ik voel me soms zo onbegrepen door die 'aardlingen'. En dit is helemaal niet arrogant bedoeld, het voelt gewoon zo. Natuurlijk weet ik wel dat ik ook gewoon lol kan hebben, 'simpele' dingen doen, uitgaan, lachen, maar dat komt op mij allemaal zo nietsbetekenend over. Het is zo aards, zo nutteloos, zo futiel. En het begint onderhand groteske vormen aan te nemen. Ik voel me soms gewoon zo eenzaam, maar die eenzaamheid is niet op te lossen door mensen op te zoeken...als ik tussen al die mensen sta voel ik mezelf vaak alleen nog maar eenzamer.

(Nooit gedacht dat ik hier ooit nog een serieus verhaal zou opschrijven, maar het is toch eindelijk zover, blijkbaar.)

Herkent iemand dit?

Ik herken het, maar vooral bij jou... het is heel erg opvallend hoe jij naar mensen kijkt, heel negatief. Jij hecht redelijk wat waarde aan 'wat iemand je kan vertellen', wat vaak samenhangt met intellegentie. Ik denk dat je toch zal moeten accepteren dat mensen niet allemaal zo slim zijn, of nadenken. Het zijn bij jou 2 tegenstrijdige dingen. Je voelt je eenzaam, wat je toch als een negatief gevoel ziet. Je wil warmte, wie niet. Maar aan de andere kant wil je alleen zijn. Je kan niet beide hebben. Wat ik ook opvallend is is dat je met zoveel mensen omgaat, je zo makkelijk aanpast aan mensen. Waarom doe je dat? Als je zegt dat je alleen wil zijn? Ik denk niet dat je alleen wil zijn, ik denk dat je wel degelijk contact wil hebben, maar dan aan jouw eisen. En dat is nogal wat, ik denk dat niet veel mensen daaraan zullen voldoen. Er is niets mis met het heerlijk vinden om af en toe alleen te zijn, dat wil bijna iedereen wel eens. Maar zelfs als je bij mensen bent, voel je je alleen. Dan zit je bij de verkeerde mensen. Of het ligt aan jou zelf. Aan het negatieve beeld wat je hebt van de meeste mensen. Alles wijst er eigenlijk op dat je wel degelijk in de buurt van mensen wil zijn. Je zit bij een studentenvereniging, je gaat uit, je doet vaak dingen met vrienden, en je studeert een van de beroepen waar je constant in de buurt van mensen zult zijn, want je gaat met je beroep mensen helpen.
Je zegt dat je uitgaan enzo nietsbetekenend vind, waarom doe je het dan? Je beleeft wel degelijk dingen, je hebt lol. Kijk tuurlijk is het niet het contact wat je van mensen eist, maar je hebt het toch naar je zin? Het leven heeft geen zin of nut, dat moet je er zelf aan geven... en de mens blijft een kuddemens, het heeft mensen om zich heen, jij net zo goed. Ik denk dat je je eenzaam voelt tussen mensen, omdat je ze als minder ziet, ze zijn niet zoals je wilt, dus zal het nooit perfect kunnen worden, daardoor sluit je je feitelijk toch een soort van af van de mensen, waardoor je het zelf saboteerd...

Kweet niet of ik iets nuttigs heb gezegd

... tis maar wat ik denk en zelf meemaakt, ik weet iig dat ik me tussen mijn school'vrienden' en gewoon mensen gigantisch alleen kan voelen, maar dat komt doordat Ik mezelf ervoor afsluit, van te voren als beslis dat het nutteloos is, dat het niet voldoende (kwa liefde, kwa vriendschap) is, ofzo...

de abt van sion · **19-05-2002, 21:26**

Citaat:

Mjölnir schreef:
1) Als je je ogen opend en onze huidige maatschappij en de mensen er door voortgebracht worden eens goed bekijkt kun je reden genoeg vinden om het te haten.
2) Iemand met een beetje gezond verstand hoeft daar geen moeite voor te doen.
3) het menselijk ras wordt met de generatie zwakker en we zijn iet ver van het punt verwijderd dat we het verdienen uit te sterven.

1) Zeker niet om het te haten, hooguit om er medelijden mee te krijgen. Niets houdt jou tegen om een tegenbeweging te veroorzaken!
2) Iemand met een beetje gezond verstand heeft wel wat beters te doen...
3) Onzin. Er zijn talloze redenen aan te voeren die het tegendeel bewijzen.

de abt van sion · **19-05-2002, 21:28**

Citaat:

sXe schreef:
Bang voor de grote boze sociale buitenwereld

Daar is iets aan te doen. Om de ander (in jouw geval de hele wereld te kunnen liefhebben, moet je eerst jezelf leren liefhebben. Dat is een heel oude wet. Het probleem ligt voornamelijk bij jezelf. En ik zou er snel iets aan doen.

Isa · **20-05-2002, 08:26**

Citaat:

the Comebackkid schreef:
ey mjoner, het menselijke ras wordt volgens mij steed sbeter, evolutie noemen ze dat.

Kenny mc gormick jonge, mijn wijsvinger is idd ietskorter als mijn ringvinger. Heeft dat iets met vingeren te maken dan?

de wijsvinger word gemaakt door testosteron en de ringvinger door vrouwlijke hormonen.

testosteron is ook het stofje dat ons de mannelijke eigenschap geeft om mechanisch naar de wereld te kijken. in mijn wat extremere geval heet dat autisme. dat is iig een theorie over autisme de extreme-male-brain-theorie.

tacidvs · **20-05-2002, 09:16**

Citaat:

Kenny McCormick schreef:

de wijsvinger word gemaakt door testosteron en de ringvinger door vrouwlijke hormonen.

Nu, dat is dan voor het eerst dat ik daarvan hoor. Mag ik, vervolgende mijn vervelende gewoonte, u om een bron vragen? 'k word almaar benieuwder...

Isa · **20-05-2002, 15:03**

Citaat:

tacidvs schreef:

Nu, dat is dan voor het eerst dat ik daarvan hoor. Mag ik, vervolgende mijn vervelende gewoonte, u om een bron vragen? 'k word almaar benieuwder...

ik heb dat maanden geleden gezien bij een aflevering van Noorderlicht over autisme.

*Fallen_Tear* · **20-05-2002, 19:57**

Dat ken ik wel een beetje ja.

Ik ga steeds minder om mensen geven, natuurlijk geef ik wel om famillie enzo, maar qua vrienden; ik heb 1 goede vriend (= is ook vriendje ) en een goede vriendin. De rest vind ik leuk om mee te kletsen op school en uit te gaan, maar ze hebben me niet echt iets te vertellen. Uitgaan heb ik ook steeds minder zin in, en ik heb ook niet echt behoefte om nieuwe mensen te ontmoeten ( ook omdat ik heel erg verlegen ben ). Ik ben ook eigenlijk liever alleen, dan bij vrienden ( op die 2 na dan ).

Maar daardoor zoek ik dus weinig contact met mensen ( ook verlegenheid dus, maar heb er ook lang niet altijd behoefte aan. )

*Fallen_Tear* · **20-05-2002, 20:01**

Ow jah..omdat ik vrij onverschillig tegenover andere mensen ben, vinden m'n ouders me egoïstisch

Unexplained · **20-05-2002, 21:14**

Nou, Wouter, ik heb je al enkele verheugende woorden toegesproken via MSN.
Ik hoop dat je er iets aan gehad hebt.

Mjölnir · **20-05-2002, 23:19**

Citaat:

the Comebackkid schreef:
ey mjoner, het menselijke ras wordt volgens mij steed sbeter, evolutie noemen ze dat.

Het grootste gedeelte van de activiteiten van de mensheid heeft alleang geen zak meer te maken metontwikkeling of voortbestaan van het ras.
Evolutie wordt om zeep geholpen door cultuur.

Denk er maar eens over na. Hoe veel mensen kunnen zichzelf tegenwoordig nog redden als het er op aan komt. We verslappen omdat we dingen te vanzelfsprekend gaan vinden en ons er van afhankelijk maken.

het is de techniek die vooruit gaat niet de mens!

Mjölnir · **20-05-2002, 23:23**

Citaat:

de abt van sion schreef:

1) Zeker niet om het te haten, hooguit om er medelijden mee te krijgen. Niets houdt jou tegen om een tegenbeweging te veroorzaken!
2) Iemand met een beetje gezond verstand heeft wel wat beters te doen...
3) Onzin. Er zijn talloze redenen aan te voeren die het tegendeel bewijzen.

1) Ik ben geen voorstander van een tegenbeweging. Plaats maken voor een nieuw begin blijft de beste oplossing.
2) Iemand die zo'n opmerking plaats steekt z'n kop in het zand. "ignorance is bliss" is zeker jouw motto?
Het mijne niet!
Maar de meeste mensen zijn te kortzichtig om door te hebben waar we heen gaan.
3) Geef ze en beargumenteer ze maar. Ik zeg je nu al dat ze met gemak te weerleggen zijn.

the Comebackkid · **21-05-2002, 01:25**

overleven in de moderne maatschappij is ook een vak apart hoor. Heeft volgens mij vooral met opvoeding te maken. Zijn we genetisch nu voort zo slecht dat we niet meer gewoon plantjes kunnen laten groeien en af en toe wat indringers in mekare rammelen???

Volgens mij zou ik het kunnen als ik ervoor was opgevoed, een paar generaties terug deden mijn voorouders het nog zo op het dunbevolkte boerenland in Noord Brabant en Noord Limburg.

Mjölnir · **21-05-2002, 09:39**

Citaat:

the Comebackkid schreef:
af en toe wat indringers in mekare rammelen???

Volgens mij zou ik het kunnen als ik ervoor was opgevoed, een paar generaties terug deden mijn voorouders het nog zo op het dunbevolkte boerenland in Noord Brabant en Noord Limburg.

Als die indringers mensen net als jij zijn zou je dat hoogst waarschijnlijk wel redden. Maar zonder hulpmiddelen is de mens al niet meer instaat zichzelf in leven te houden als hij ergens in een afgezonderde omgeving beland.

En het heeft idd o.a. te maken met opvoeding. Want zoals ik al zei: Evolutie wordt om zeep geholpen door cultuur.
Ik geef de mens nog een generatie of twee voor het daadwerkelijk allemaal hulpeloze papkindjes zijn.

Marcade · **21-05-2002, 12:01**

Citaat:

Unexplained schreef:
Nou, Wouter, ik heb je al enkele verheugende woorden toegesproken via MSN.
Ik hoop dat je er iets aan gehad hebt.

Waarom vraag je dat dan ook niet via MSN, ipv ons allemaal te verblijden met dit bericht, meneer de forumbaas plus.

**21-05-2002, 12:35**

hmmm ik begrijp wat je bedoelt maar ik heb het een beetje anders. Ik zou juist liever vrienden hebben, omdat ik sinds mijn 14de ben verhuist naar Hoorn(NH). Ik had in me oude woonplaats een paar goede vrienden zeg maar die mij mochten om wie ik was en niet mijn uiterlijk. Maar ik werd ook geregeld gepest in de brugklas en 2de klas om mijn uiterlijk. Ik heb haze tanden en puisten en al niet te spreken over mijn haar....

Sinds ik in Hoorn woon moet ik dus alles weer opnieuw opbouwen maar dat is dus helemaal niet gelukt. Ik woon nu 3 jaar hier en ik heb nog steeds geen 1 belangrijke vriend ofzo, ik ben nu al 1 jaar gewoon heel erg verslaafd aan internet omdat daar nog wel mensen zitten die aardig zijn en in het echte leven zijn er alleen maar mensen die me pesten of me als iemand zien die lager dan hun is alleen omdat IK er anders uitzie. Het enigste wat ik wil is gewoon een goede vriend waar ik mee kan praten, ik voel me de laatste jaar echt gewoon vreselijk down en met mijn ouders heb ik ook amper een relatie want die kunnen het niks schelen.

Ik ben dus regelmatig depressief en denk ook vaak aan zelfmoord helaas...Het enigste wat ik wil is misschien wat liefde of aandacht maarja dat schijnt dus niet te kunnen op deze planeet jammer genoeg. Sociaal ben ik dus al helemaal niet meer het enigste wat ik doe is dat ik 9 uur per week werk wat ik haat maar moet het van me moeder doen. En ik ga naar school ongeveer 13 uur per week maar ik vind geen bal aan school meer.

Nou ja dit is mijn zielig verhaal weer.... ik vertel het alleen eigenlijk om het een beetje kwijt te kunnen..... misschien komt het ooit nog is goed dat zeggen ze allemaal maar ik denk dat het allemaal gelul is.

**21-05-2002, 12:51**

Citaat:

Pollore schreef:
*stukje*

Hmm, 22 uur in de week is wel weinig. Ik heb ook geen echt sociaal leven, maar als ik dan aan de andere kant kijk naar hoeveel tijd ik zowiezo met dingen bezig ben, blijft er ook weinig over

Ik werk alleen al iets van 45 uur per week

Probeer afleiding te zoeken, zou ik zeggen. Als je zoveel tijd thuis besteed, voel je je naar verloop van tijd alleen maar erger..

**21-05-2002, 12:53**

ja wat moet ik dan? ik een beetje buiten alleen rond lopen? of vervelen of alleen uitgaan of WTF dan. Ik heb 7 jaar op voetbal gezeten en je gaat verhuizen en je word een beetje van je lievelings sport af gepest. Dan ben ik het echt zat hoor...

**21-05-2002, 13:14**

Citaat:

Pollore schreef:
ja wat moet ik dan? ik een beetje buiten alleen rond lopen? of vervelen of alleen uitgaan of WTF dan.

Je omschrijft wat ik doe in mijn vrije tijd

na ja, ik kan altijd nog meegaan met mijn zusje en op Taekwondo zit ik ook.

Citaat:

Ik heb 7 jaar op voetbal gezeten en je gaat verhuizen en je word een beetje van je lievelings sport af gepest. Dan ben ik het echt zat hoor...

Misschien een idee om dan een andere sport te kiezen? Voetbal heeft 1 groot probleem: als jij iets verziekt, dan is de rest gelijk tegen jou. Het is een hecht team, je hoort erbij of niet. Dat is nogal kut dus.

Bij Taekwondo maakt het bijvoorbeeld niets uit en pesten doet daar zowiezo niemand

dus een sport zoeken waar je individueel sport. Of op een dansschool gaan

moet ik zelf nog steeds onderzoeken

**21-05-2002, 13:17**

ben niet zo vechttypje als ik boos ben dan pak ik wel een muur!

**21-05-2002, 14:29**

Citaat:

Pollore schreef:
ben niet zo vechttypje als ik boos ben dan pak ik wel een muur!

Het gaat niet om het 'vechten' .. maar om de sport -> lichamelijke conditie. Daarnaast ben je dus enkele uren per week (als je het serieus doet) met iets bezig in groepsverband.

Isa · **21-05-2002, 15:35**

Citaat:

Mjölnir schreef:

Als die indringers mensen net als jij zijn zou je dat hoogst waarschijnlijk wel redden. Maar zonder hulpmiddelen is de mens al niet meer instaat zichzelf in leven te houden als hij ergens in een afgezonderde omgeving beland.

so what? mensen leren om zich aan te passen aan de omgeving
waar ze in geboren worden. meestal. de bosjesman leert op dieren te jagen, wij leren te werken en naar school te gaan etc.
waar word dat domme idee toch vandaan gehaald dat je zwak bent als je in de wilde natuur niewt overleeft? de bosjesman kan ook net zo goed niet in onze maatschappij overleven, omdat hij dat nooit geleerd heeft, net zoals wij nooit geleerd hebben in zijn omgeving te overleven.

En het heeft idd o.a. te maken met opvoeding. Want zoals ik al zei: Evolutie wordt om zeep geholpen door cultuur.

bullshit.

Ik geef de mens nog een generatie of twee voor het daadwerkelijk allemaal hulpeloze papkindjes zijn.

onze hersenen blijven hetzelfde en als het nodig is zullen we gewoon opnieuw kunnen leren om te overleven in andere omstandigheden.

martijn1985 · **21-05-2002, 16:39**

Ikzelf ben geen sociaal mens. In zoverre: buiten school kom ik mijn vrienden maar weinig tegen. Of we moeten iets speciaals doen ofzo. Ik vind het ook heerlijk om alleen te zijn, zolang ik iets te doen heb. Want ik kan mezelf niet goed bezig houden. Ik vind het ook lekker om gewoon alleen zomaar ergens heen te gaan. Dus de trein zie je mij ook wel in. Ik heb alleen dan weer een gloeiende hekel aan volle wagons. Maar dat terzijde. Op zich kan ik wel iets herkennen in jouw verhaal, zij het dat ik het misschien in iets mindere mate heb dan jij.

PimpDude86 · **21-05-2002, 18:48**

Citaat:

nare man schreef:

Herkent iemand dit?

Ja.
Ik heb ook vaak het idee dat mensen me niks te melden hebben maar voel me zeker niet "beter" in die zin. Op mijn werk zit ik me vaak af te vragen of "de jeugd" niet moe wordt van elke maandag het stapweekend door te nemen met elkaar, en de huisvrouwen met hun praatjes en het continue beamen van elkaar met "jajaja dat is ook zo ja zeker ja" moet ik ook met waashoofd aanhoren. Koetjes en kalfjes praat is aan mij in ieder geval niet besteed.
Ik had mijn mobiel weggedaan omdat ik geen zin heb in het "contactonderhou-gedoe". Mijn moeder vindt me asociaal als ik mensen niet (terug)bel en snapt niet dat ze alleen maar hoeft te zeggen dat ik niet thuis ben ipv "ow probeer het anders op dr werk". Ik heb genoeg vriendinnen en zie ze ook regelmatig maar het liefst alleen wanneer ik dat wil maar zo asociaal ben ik dan net weer niet. Aan nieuwe mensen heb ik ook niet echt behoefte, ik wordt ook liever met rust gelaten maar ik blijf wel altijd beleefd en aardig maar het komt vrij snel over dat ik niet op zoek ben naar contacten.
Ik vind het fijn om dingen alleen te doen, mede daardoor zag ik mijn opleiding niet meer zitten omdat het verplichte groepswerk me enorm stoort. Het is niet dat ik het niet KAN maar ik wil mijn zaken alleen regelen en zelf de verantwoordelijkheid hebben. Ik denk niet dat ik een sociale stoornis heb of iets dergelijks en zeker geen afkeer van mensen. Ik kan wel zeggen dat mijn gezelschap allom gewaardeerd wordt en ik heb ook genoeg vriendinnen met wie ik regelmatig dingen doe. Ik ga niet uit (totaal geen behoefte aan) en het bioscoopje pikken met vriendinnen gaat ook achteruit. Maar volledig omdat ik het zelf zo wil. Ik heb er zelf in ieder geval geen last van dat ik zo ben en anderen ook niet. Ze snappen me alleen vaak niet als ik alleen naar de stad ga om kleren te kopen enals ik mijn gsm (inmiddels weer terug) altijd uit heb staan.

PimpDude86 · **21-05-2002, 18:49**

Oja dat van die lange treinreizen herkende ik ook. Vind ik ook heerlijk, zolang er geen te lange waardeloze gesprekjes om me heen worden gevoerd.

Horror Kitty · **21-05-2002, 19:53**

daar heb ik ook weleens last van,

maar bij mij wisselt t heel erg

soms kannik mn eigen familie zo erg verachten en weg willen wensen dat t nie meer normaal is, dan wil ik alleen maar alleen zijn, en dat blijft dan vaak lang hangen.

Kazanka · **21-05-2002, 20:09**

well that's just me

al die mensjus in deze wereld boeien me geen ene pizza, 5000 gaan er dood, ik lach. Familie, zie'k nooit, ouders en broer, kill em and I would hardly notice. Vrienden nooit gehad, feesten, why bother? Alleen zijn is vaak een bevrijding, geen mensen om me heen, geen levend wezen, enkel een gitaar en een skateboard.

Zou kunnen dat de afkeer nu wat groter is dan normaal, maar het grootste gedeelte van die afkeer is er altijd al geweest en of dat ooit nog weggaat....who knows

D@mien · **21-05-2002, 23:33**

Bij mij gaatet zelfs zo ver, dat ik door mijn grote afkeer van et menselijk ras, mezelf niet meer als mens reken...ik ben eigelijk 'mens in blood only' niet dat ik mezelf superieur vind ofsow (misschien ook wel...) maar ik wil niet bij zo'n stelletje sukkels horen die willens en wetens alles vernietigen...
Ik vertrouw ook maar een handjevol mensen, de rest zijn in mijn ogen niet te vertrouwen....
Vrienden hebbik ook al weinig..omdat ik alleen maar achter de computer zit en dat blijken mensen vreemd te vinden.....uitgaan doe ik niet...boeit me gewoon niet....

kaleidoscope · **22-05-2002, 13:22**

Dit heb ik ook behoorlijk sterk.

Ik ben zo vaak gebruikt door mensen en ze hebben me zoveel pijn gedaan dat ik geen behoefte meer er aan heb.
Ik heb een paar vrienden waar ik echt om geef die ik graag zie,en ook regelmatig zie..
Ik zit de hele dag thuis,heb geen zin meer om uit te gaan en me weer tussen de massa te begeven waar niemand ziet te begrijpen wat ik voel..hoe ik dingen zie,het lijkt zo alsof ik zo anders ben terwijl ik weet dat het niet zo is.
Als ik uit ben met vrienden/kennissen heb ik het naar me zin maar toch kan ik me dan zo alleen en anders voelen,we lachen om dezelfde dingen en praten over dezelfde dingen maar toch voelt het zo eenzaam en zo anders.
Soms voel ik mezelf ook beter,omdat het soms gewoon lijkt dat andere mensen zo oppervlakkig denken niet ergens op in willen gaan en niks snappen...maar daarna voel ik me alleen maar rotter en waardelozer omdat ik me dan zo ongeloovelijk arrogant voel en ik mezelf niet het recht geef om mezelf beter te voelen dan anderen.
Op sommige momenten als ik wat voel en ik praat er met iemand over in de hoop dat ik het van me af kan praten dan zeggen ze dat ze het begrijpen maar dan voel ik gewoon dat het niet zo is,en dan heb ik de neiging om te gaan schreeuwen..maar dat doe ik niet want ik weet dat het niet helpt.
Ik vind het fijn om alleen te zijn,alleen wandelen en nadenken,nadenken net zo lang tot mijn hoofd lijkt te ontploffen van de gedachtes die ik met niemand kan delen omdat niemand het snapt

*zucht* nu ik het zo doorlees begin ik te denken dat ik misschien de gene ben die mezelf niet snap.

**22-05-2002, 14:21**

Citaat:

nare man schreef:
Herkent iemand dit?

Hmm, misschien dat het aan mij ligt, maar wat me opvalt aan deze topic: het is de eerste relatief gezien lange topic van iemand, waarin de persoon in kwestie tevens om herkenning vraagt, zelf niet meer reageert op de topic

Anders geformuleerd: de vraag om herkenning komt op mij niet serieus over. Daarom de vraag: wat is nou het echte doel van deze topic? Beschouwen hoe anderen zichzelf als misantropen beschrijven? Of gewoon je ei kwijt willen? Hoewel zich dan weer de vraag stelt wat daarvan het concrete doel is, aangezien je de meesten toch als minder beschouwt

dystopia · **22-05-2002, 14:39**

Citaat:

Kenny McCormick schreef:
nare man, is jouw wijsvinger net als die van mij veel korter dan je ringvinger?

0,5-1 cm bij mij. En ik herken dit verhaal ook wel ja, deels. Het is precies zoals ik me voelde toen ik nog naar school ging. Hoewel ik mijn studie dus niet echt leuk vond in tegenstelling tot Wouter.

Sommige mensen kunnen echt over zo'n bullshit lullen. Maar ja dat vinden anderen misschien weer bij mij. Interesses sluiten niet aan. Daarom is het ook koel dat ik juist met dit groepje naar Pinkpop ben geweest. Als er geen gespreksstof was kon je nog altijd terugvallen op iets wat ons allemaal interesseert. En dat heeft Wouter denk ik ook met z'n medestudenten. Maar dat heb je (althans ik) weer niet op voorgezet onderwijs.

Tja, ik wil graag zelf mijn groepjes uitkiezen enzo en zelf weten met wie ik omga. En dus niet zo dat je gedwongen met mensen om moet gaan.

just~me · **26-05-2002, 14:05**

ik geloof dat ik hetzelfde heb, maar om het zeker te weten zal ik ff vertellen wat ik bedoel; ik voel me altijd slimmer dan anderen, maar dan niet met zo'n attitude maar gewoon met mn mond dicht en dan denken; zak in de stront allemaal, jullie hebben toch nix boeiends te vertellen. maar wordt je er zelf gelukkiger van als je niet gewoon meepraat over die onzin? .. nee dus.
maar diep in me heb ik altijd zo'n gevoel van.. mijn tijd komt nog.. ooit komt er een tijd dat ik me helemaal op m'n plaats voel bij alle mensen om me heen en die me begrijpen.
Zou jij trouwens ook wel astronaut willen worden? echt fascinerend..

de abt van sion · **26-05-2002, 14:16**

Citaat:

just~me schreef:
ik geloof dat ik hetzelfde heb, maar om het zeker te weten zal ik ff vertellen wat ik bedoel; ik voel me altijd slimmer dan anderen, maar dan niet met zo'n attitude maar gewoon met mn mond dicht en dan denken; zak in de stront allemaal, jullie hebben toch nix boeiends te vertellen. maar wordt je er zelf gelukkiger van als je niet gewoon meepraat over die onzin? .. nee dus.
maar diep in me heb ik altijd zo'n gevoel van.. mijn tijd komt nog.. ooit komt er een tijd dat ik me helemaal op m'n plaats voel bij alle mensen om me heen en die me begrijpen.
Zou jij trouwens ook wel astronaut willen worden? echt fascinerend..

Volgens mij komt dit gevoel voor bij iedereen die nadenkt. Maar dat betekent toch niet dat je de mensen haat? Je voelt je hooguit niet op je gemak bij hun denk- en leefwijze.

Gothic · **26-05-2002, 15:38**

Citaat:

de abt van sion schreef:

Volgens mij komt dit gevoel voor bij iedereen die nadenkt. Maar dat betekent toch niet dat je de mensen haat? Je voelt je hooguit niet op je gemak bij hun denk- en leefwijze.

Nare man (ik ga proberen voor hem te spreken

) kijkt echt op 'simpele zielen' neer. Daardoor sluit hij zich voor die mensen af, overdreven gezegd, verafschuwt hij die mensen. Hij krijgt een soort van hekel al aan die mensen en keert zich ervoor af. Wil niet met die mensen omgaan. Hij voelt zich veel beter. Tja het is niet echt haten nee, maar het is meer dan op je gemak voelen denk ik... (als ik ongelijk heb, moet ie me maar zelf ff verbeteren)

de abt van sion · **26-05-2002, 22:36**

Citaat:

Gothic schreef:

Nare man (ik ga proberen voor hem te spreken ) kijkt echt op 'simpele zielen' neer. Daardoor sluit hij zich voor die mensen af, overdreven gezegd, verafschuwt hij die mensen. Hij krijgt een soort van hekel al aan die mensen en keert zich ervoor af. Wil niet met die mensen omgaan. Hij voelt zich veel beter. Tja het is niet echt haten nee, maar het is meer dan op je gemak voelen denk ik... (als ik ongelijk heb, moet ie me maar zelf ff verbeteren)

Wat zijn "simpele zielen"? Ik ken een aantal hoogopgeleide mensen die ik zeker onder de "simpele zielen" zou willen rekenen. Anderzijds ken ik onopgeleide mensen die veel kennis en wijsheid bezitten.
Het komt erop aan hoe je met die mensen omgaat. Je eigen flexibiliteit en aanpassingsvermogen bepalen dat. Flexibiliteit en aanpassingsvermogen zijn tekenen van het ware intellect.
Een flexibele houding maakt het leven stukken aangenamer, voor alle partijen.
Bovendien leer je erdoor te relativeren, en dus: op niemand neer te zien.

Soortgelijke topics
Forum	Topic	Reacties	Laatste bericht
Verhalen & Gedichten	BOEKBESPREKING: Buitenstaanders - Renate Dorrestein Vlooienband	59	21-09-2002 10:45

18-05-2002, 22:33
Isa	nare man, is jouw wijsvinger net als die van mij veel korter dan je ringvinger?

19-05-2002, 10:21
tacidvs	Je aanpassen zal toch wel moeten, zij het op een minder rigoreuze manier dan jij nu voorstelt. Je moet (moet, wat heet) met andere mensen omgaan, als je dat aanpassen noemt, wees mijn gast. Er is niets mis met aanpassen.

19-05-2002, 11:26
Mjölnir	Misantropie is niet meer dan een logisch voortvloeisel van onze huidige maaatschappij. Iedereen loopt tegenwoordig maar als een stel schapen elkaar achterna opweg naar de afgrond. Opzich helemaal niet zo vreemd dat je je van die kudde wilt distantiëren. __________________ STERF

19-05-2002, 19:10
the Comebackkid	ey mjoner, het menselijke ras wordt volgens mij steed sbeter, evolutie noemen ze dat. Kenny mc gormick jonge, mijn wijsvinger is idd ietskorter als mijn ringvinger. Heeft dat iets met vingeren te maken dan? __________________ detach_yourself@hotmail.com

20-05-2002, 20:01
Fallen_Tear	Ow jah..omdat ik vrij onverschillig tegenover andere mensen ben, vinden m'n ouders me egoïstisch __________________ Ik ben verliefd op het leven

20-05-2002, 21:14
Unexplained	Nou, Wouter, ik heb je al enkele verheugende woorden toegesproken via MSN. Ik hoop dat je er iets aan gehad hebt. __________________ Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen

21-05-2002, 12:53
Verwijderd	ja wat moet ik dan? ik een beetje buiten alleen rond lopen? of vervelen of alleen uitgaan of WTF dan. Ik heb 7 jaar op voetbal gezeten en je gaat verhuizen en je word een beetje van je lievelings sport af gepest. Dan ben ik het echt zat hoor...

21-05-2002, 13:17
Verwijderd	ben niet zo vechttypje als ik boos ben dan pak ik wel een muur!

21-05-2002, 18:49
PimpDude86	Oja dat van die lange treinreizen herkende ik ook. Vind ik ook heerlijk, zolang er geen te lange waardeloze gesprekjes om me heen worden gevoerd. __________________ Better a witty fool than a foolish wit.../Ik ben noch pimp, noch dude...en uuh ook geen 16, of 86 ofzo...

21-05-2002, 19:53
Horror Kitty	daar heb ik ook weleens last van, maar bij mij wisselt t heel erg soms kannik mn eigen familie zo erg verachten en weg willen wensen dat t nie meer normaal is, dan wil ik alleen maar alleen zijn, en dat blijft dan vaak lang hangen.

Advertentie