gaat dit te snel of ligt het aan mij?

[Elisaaa]

Hallo allemaal,
Ik wilde jullie even wat voorleggen, om te kijken of ík nou niet "ruimdenkend" ben, of dat meer mensen dit een vreemd geval vinden. Tis wel een redelijk lang verhaal...

De ouders van mijn vriend zijn gescheiden, al een tijdje eigenlijk. Mijn vriend woont bij zijn moeder thuis, en zij heeft de afgelopen jaren echt al een hele hoop "mannen" (vriendjes klinkt zo stom bij een vrouw van 50) gehad. Die relaties (voor zover je twee weken met elkaar daten een relatie mag noemen) duurden steeds maar heel kort en stelden weinig voor. Maar ze bleef het proberen en telkens weer ging het fout. Mijn vriendje vond dit niet makkelijk, omdat hij zo'n beetje elke maand werd geconfronteerd met een kerel die het "helemaal" zou moeten zijn. En elke keer opnieuw ging het weer fout.

NU heeft zijn moeder sinds 2 maanden een nieuwe vriend. En daarmee is het vanaf de eerste dag héél serieus. Ze zei tegen mij dat ze ervoor wilde zorgen dat Bas (mijn vriend) haar nieuwe vriend, Ronald, voorlopig niet zou ontmoeten. Omdat dat makkelijker voor Bas zou zijn. Een week later zaten ze echter samen aan het ontbijt. Ronald blijft dagen achter elkaar bij Bas' moeder slapen, kreeg zelfs de huissleutel. Ronald zou in augustus met zijn kinderen naar Turkije gaan voor twee weken, en op een dag meldde Bas mij dat zijn moeder geboekt had om mee te gaan. Vroeger was Bas een beetje de huisman, hij deed allerlei klusjes, werkte in de tuin, etc. Tegenwoordig loopt Ronald een beetje de dienst uit te maken.

Bas heeft het er heel moeilijk mee dat het allemaal zo snel moet gaan. Zijn moeder zet er gewoon een belachelijke vaart achter. Hij wil het er alleen niet met mij over hebben. Maar opeens loopt ie wel te verkondigen dat ie op zich zelf wil gaan wonen... Wat vinden jullie van deze situatie? Overdrijf ik, of gaat het allemaal echt heel snel? En vinden jullie dat ik moet proberen er met Bas over te praten?
Hopelijk willen jullie ff reageren...
Bedankt... liefs, Elisa

[miro]

Als jij ziet dat je vriend ongelukkig is..Tuurlijk moet je er dan met hem over praten. Probeer hem zover te krijgen dat ie met zijn moeder gaat praten, dit wordt toch alleen maar erger anders.

miro schreef op 15-05-2003 @ 17:32:
Als jij ziet dat je vriend ongelukkig is..Tuurlijk moet je er dan met hem over praten. Probeer hem zover te krijgen dat ie met zijn moeder gaat praten, dit wordt toch alleen maar erger anders.

ben het er mee eens..
het gaat niet alleen om zn moeder maar ook om hem. en zn moeder moet dat accepteren vind ik en als hij de manier waarop het nu gaat niet fijn vind moet hij het daar met zn moeder over hebben en kunnen ze misschien een oplossing vinden.
zij kan ook niet zomaar weten dat hij er mee zit.
hoe moeilijk het ook is hij moet op een manier laten weten dat hij ermee zit, anders gebeurd er niks.
kus en sterkte

[The0]

Ik denk dat het inderdaad wel iets te snel gaat ja. Ik denk dat je hem maar zo veel mogelijk moet steunen en zijn moeder zo min mogelijk lastig moet vallen. Ik denk dat je aan de situatie bij hem thuis namelijk weinig kan veranderen. Hoe jammer dat misschien ook is.

[Elisaaa]

ja, ik denk dat jullie gelijk hebben. Maar soms snap je gewoon niet dat iemand zo stom kan zijn... en zo blind!! Want ze kan toch gewoon niet niet door hebben dat het voor Bas niet makkelijk is zo....
pfffffffffffff... sommige mensen......