Kettingreactie III

[Ratatouille]

en daarna zachtjes nippen
aan mijn nieuwe verjaardagsbier
plots proef ik jouw zoete lippen
aan het randje van mijn glas - hier

eindelijk drinken, eindelijk feest
nog nooit ben ik
zo jarig geweest

[fizzle-fluffy]

zo jarig geweest,
zo de jaren vervlogen
ballonnen, confetti en resten oud bier.
het was me een feest,
en de resten oud jaar
liggen kleverig te plakken tussen slierten oud papier.

tijdens de grote schoonmaak
veeg ik de scherven bij elkaar,
van mijn gebroken oude -
en mijn aangebroken levensjaar.

[Dingaantouwtje]

Deze ook up!

[Geel]

Van mijn geborken oude -
en mijn aangebroken levensjaar
is enkel nog de gedachte over,
want wie in het straks leeft,
weet niets van nu.

[Ratatouille]

Weet niets van nu, jij wel?
Leef niet in het heden, ik leef
in mijn wereld, eigen droom-
wereld. Ik droom van jou,
droom jij van mij?

Want ik weet niets van nu, ik
weet alleen mijn droom.
Dat ben jij, wist je dat?
Ik droom van jou, mijn
lieve schat.

[Dingaantouwtje]

Briefje op de tafel

Lieve schat,
(voeg willekeurig mooi stukje tekst in)
..
net zoals dat ik liever naar de deurbel luister
dan naar de deurmat
(voeg willekeurige afzender in)

P.S. Je blijft een Albert-Heijn-cadeau voor mij:
klein, zacht, oranje, lief, en na de booschappen voor mij.

klein, zacht, oranje, lief, en na de booschappen voor mij.
Die lekkere, verotte, overdatum manderijn voor -erbij.
Lekker zuur en rot vanbinnen.

[Rivka]

Lekker zuur en rot vanbinnen
Beter kan ik niet verzinnen
als ik jou beschrijven wil
jij smerig zwijn.

Jij smerig zwijn, vies ben je
vet en vadsig
draden kwijl en slijm
lopen langs je tanden

je ruikt onguur, je adem stinkt
en je hebt niets omhanden
doe wat met je leven

spring onder een douche
laat je haren nat worden
door fris en zuiver water

wentel je in lavendelbloemen
laat de geur je lippen kussen
poets je tanden
spring op je fiets

en laat de wind
met je haren dansen

[Ratatouille]

En laat de wind met je haren dansen,
de regen jouw lokken strelen. Laat je
gaan zoals nooit tevoren.

De zon die zachtjes jouw ogen bruint,
het gras dat jouw neus laat niezen. Laat je
gaan zoals nooit te voren.

Pas als ik naast je lig, voel ik je.
Ik voel de wind die met mijn haren danst,
de regen die mijn lokken streelt.
Het niesje dat mij ondersproeit en
de blik van jouw bruine ogen.

Ik lig naast je, voel je mij ook?
Mijn haren in jouw ogen, mijn blik
op jouw gezicht en bovenal de warmte
die nu naast je ligt.

De warmte die nu naast je ligt
zal vervliegen met de tijd
het duurt niet lang
of ook mijn geur is kwijt

weg, verdwenen
uit de vezels van de lakens
ik ben niet meer, ik was

[Ratatouille]

Ik ben niet meer, ik was
niet meer wie ik zou zijn.
Want ik ben nu iemand
niemand anders.

Jij was dezelfde, weet je
nog? Niemand anders was
jij dan ik. We waren samen,
toch?

Ik ben niet meer, was niet meer
niemand anders dan jij.
We waren samen een.
We zijn toch samen een?

We zijn toch samen een?
Twee voeten op een buik
Mijn liefde klotst aan een stuk door
En oh wat is dit alles toch puik

up.

[Ratatouille]

Je laatste zin is lastig
Ik probeer het toch.

En oh wat is dit alles toch puik, terwijl ik
dit zeg druipt het sarcasme eraf.
Ik meen het niet als ik zeg puik, want al
die rare gevoelens doen zeer in mijn buik.

Ik laat het zachtjes druipen, als
kaarsvet, dat sarcasme en het puik.
Totdat de kaars is opgebrand en
ik me ongelukkig voel.

Ik heb nooit puik willen zeggen,
alleen maar laten weten dat
mijn buik er pijn van doet, want
het is zo'n lelijk woord.

Doe mij maar gewoon 'geweldig',
precies zoals het hoort.

[Dingaantouwtje]

(Mijn eerste haatdicht)

"Precies zoals het hoort"
zo zouden de zij - de buitenstaanders-
het beschrijven. We waren als geel en
badeend: Gemaakt om één te blijven.

Maar nu zijn dingen anders: Ik ben
niet meer alpha, en jij bent zeker
omega niet meer.

Eerlijke woorden: Als jij in God veranderd
ben ik voor altijd Atheïst. En O!
Als jij mijn kleren dragen gaat, word ik
zeker weten naturist.

Is jou naam Douwe Egberts, drink ik alleen
nog thee. (Ik verbrand je spullen) Word je -zomaar-
rete-origineel, ben ik voortaan cliché!

Ik haat je. Ik háát je!
Tot ik je vergeet.

[Em.]

Oh, ik vind 'm leuk, Ding!

Tot ik je vergeet en de zacht zoete
wijn niet meer naar jouw
haren ruikt

en je in 't halfduister niet
(nét voor ik kijk)
aan de rand van mijn blikveld
het bad induikt.

Ik heb je zin iets veranderd Em.

Hoe jij het bad induikt
Is iets nieuws voor mij
Maar mijn liefde voor jou is
Zorgvuldig gekozen

Jij koos voor de harde aanpak
Aanpakken doe je zo
Van pets boem, ahh ahh
Ja niet echt zorgvuldig gekozen, is het?

[Ratatouille]

Is het?
Wat is het?
Dat is het?

Niet dan?
Wat dan?

Geen idee.
Echt,
geen idee.

[Bright Blue]

Geweldig gedicht Ratatouille!

..
.

[Em.]

Ze staarde en het leek alsof ze ook geweifel
wel waarderen kon. Alsof ze tussen de koffiekopjes
graag een kleine rinkel bewaarde, een net-niet
evenwicht van potten en pannen.

Niet zwart, niet wit - altijd nét die hapering
bij de vraag van melk of suiker. De dankbaarheid
van elk woord dat huiverend over
de vloerplanken streek, de plooien van
haar rok indook en die je

dagen later nog tegenkwam - misschien in een
beving in haar vingers een net niet voltooid
gebaar. Ze scheen best gelukkig, maar echt
zeker weten kon je het ook niet meer.

oké oké ik ga al slapen

[Geel]

Omg, wat een geweldig mooi gedicht Em.! <3333!! Vooral de eerste strofe.

Hmm, ik heb even geen inspiratie om door te dichten...

Zeker weten kon je niet meer
Meer dan eens viel je weg
Weg, in een diepe slaap
Die alles deed vervagen

Alle drank in je keel deed zeer
Tot je niet meer kan, weg
Je herinnert je niks alleen, slaap
Het zijn de herinneringen die komen
-in vlagen

[Ratatouille]

Em. ontzettend mooi geweldig gedicht!

Het zijn de herinneringen die komen
- in vlagen, vliegen ze voorbij.
Alsof de wind huilde - niet van verdriet,
van vreugde.

Wolken die gelukkig huilden, tranen
biggelden langs hun wangen
- van het lachen.

Ze haalden jeugdverhalen op uit
het binnenste van hun hart.
Ze kropen samen, in een hoekje van
de hemel.

Dat was de regen - jeugdherinneringen
van de lucht.

[Ratatouille]

Up
Ik vind het topic zo leuk!

Geel schreef:

Omg, wat een geweldig mooi gedicht Em.! <3333!! Vooral de eerste strofe.

Die is half van mij. Maarum, eens hoor, goed gelukt gedicht!

Van de lucht of van de hemel
van de grond of van los zand;
ik luister niet meer naar gezemel
mijn vinger is zijn eigen hand.

[Geel]

Medeia schreef:

Die is half van mij. Maarum, eens hoor, goed gelukt gedicht!

Hey, aan jouw genialiteit heb ik nooit getwijfeld hoor!

Geel schreef:

Hey, aan jouw genialiteit heb ik nooit getwijfeld hoor!

En aan die van Em wel?

[Em.]

Etmakas schreef:

En aan die van Em wel?

Dat dacht ik dus ook al! Nou lekker PUH want ik ben duisent keer genialer dan Geel!
en absoluut niet ego

Hihi, nee maar dank jullie wel hoor. Hoewel het natuurlijk ook aan de prachtige eerste (laatste) zin van Medeia lag. Een goed begin is immers het halve werk!

Hahaha, straks krijgen we hier nog een pikorde!

[Geel]

Ja, nee, ja, maar, we kennen Em. nog niet zo lang, maar vanaf nu zal ik niet aan haar genialiteit twijfelen.

[flyaway]

Gaan we nog dichten?

Ach, een beetje socializen mag hier toch ook wel? Feedback verteer je beter als je je critici wat beter kent!

[Ratatouille]

(Laat ik eens laten zien dan ik én kan socializen én wil dichten Ik ken Em. wel een beetje goed, ik wist bijvoorbeeld al dat ze geniaaaal is, maar lang niet zo geniaaaaal als ik )

Mijn vinger is zijn eigen hand, schreef
mijn woorden op zijn papier.
Origami vouwde hij, lasagna kookte hij.

Hij ging zijn eigen weg, in de
wondere wereld van het lucht-
gitaar spelen. Speelde de
sterren van de hemel.

Vals.

De lasagna was lekker, de origami
was mislukt.

Was mislukt
nadat wij samen
appels aten samen alleen
alleen in een donkere wazige ruimte
Met helemaal niemand om ons heen

[Ratatouille]

Jammer dat je niet
'De lasagna was lekker, de origami
was mislukt.'
hebt geprobeerd

Met helemaal niemand om ons heen,
alleen jij en ik. Onze neuzen tegen
elkaar aan, alleen hij en zij.

Mijn neus zonder, jouw neus met
snottebel aan het puntje van.

Ik vond het niet erg en
veegde met een zacht wit doekje
het pulkje weg.

Jouw neus streelde terug en
gloeide van trots. Eindelijk was
het snotje dat zo bij je hoorde,
voorgoed verleden tijd.

Ieuwh, babysnot

[Dingaantouwtje]

Dan doe ik het wel!


De lasagna was lekker, de origami
was mislukt. Jij was een grote leugen
je gezichtje te gelukt.

De chocola is nog even zoet, de
braille is gebroken. Ik betwijfel of
oneerlijk ooit zo lekker heeft geroken.

[JustADreamer]

Ik betwijfel of oneerlijk ooit zo lekker heeft geroken,
De geur van diep rood voor haar, de geur van verleiding,
Je shirt, je lijf, je ruikt naar haar...

Vertel me je zoete kleine leugens,
Ze klinken als een t(r)oost,
Op het promiscue leven!

"Op het promiscue leven!"
Sprak zij hem uit zijn kleren
En liep ze na gedane zaken
Hard weg naar een ander

Neem me, doe het, maar doe het snel
Wacht niet te lang, kom!
Speel met mij, mijn spel

Dan is haar lust vervlogen
In ieder geval voor vandaag
Maar morgen wacht er al een ander
Op haar nederige nederlaag

[JustADreamer]

Op haar nederige nederlaag
Gevolgd door klagerig geklaag
Werd door velen neergekeken
Ze had de kunst verloren
Om waardig te verliezen
Dat is wel gebleken...

Kortom: Up!

Dat is wel gebleken,
dat de waarheid is ontweken.
iedereen ontkent alles wat is gebeurd,
de mensen worden afgekeurd,
op wie en wat ze zijn,
neen, echt niet fijn,

[Em.]

'Neen, echt niet fijn,' zo sprak de
man vanachter zijn krant,

Tahoma lettergrootte twaalf vertelden
mij over de economische crisis en de
problemen van een verreweg-land.

Toch denk ik niet dat hij het daarover
had, niet als ik keek naar zijn vingers
(ietwat grauw, kranten geven af) en
zijn ogen:

blauw, soms iets te nat.

[Ratatouille]

Blauw soms iets te nat,
zo waren jouw ogen, zo
was het toch wat.

Blauw, vol met regen,
je moest huilen en
ik kon er niet tegen.

Blauw, met een gat
middenin, het zwarte
gat waarin ik

verdwijnen ging.

.. 'verdwijnen ging?'
met de trein, 'lange reis?'
of bedoel je een ander ding?

'blijf je zo nog even hangen?'
straks zweef je, een 'vrije vlucht'
zonder rouw moet ik je dan vangen

niet weggaan m'n lief,
het is de leeftijd, de 'overgang'
wees van je eigen leven geen dief

[ladygagafan1]

wees van je eigen leven geen dief,
laat het leven zoals je het iedereen anders gunt,
wees van je eigen leven geen dief,
In geen dal en in geen hoogtepunt...

Slecht hé?

errr...

In geen dal en in geen hoogtepunt
heb ik dit meegemaakt
ik zoende met een ander,
het heeft zich goed gewraakt

nu zoen jij met een 'oortje nat'
witte sokken, zilvervloot..
de foute jongens, die heb jij gehad
doch dit is jou zevende, laatste sloot

ik gniffel van een afstand
en vind het ook wel jammer
maar in de seks, zo vertel je me
ben ik gelukkig niet zo'n rammer

( sorry, de situatie was zo grappig)

ben ik gelukkig niet zo'n rammer?
misschien is het beter om het wel te zijn,
nee ruzie is niet jammer,
ruzie is vechten om jezelf te mogen zijn,
ik ben geen fan van rammen,
ik moet opkomen voor mijn leven,
maar misschien moet ik wat harder worden,
met mijn schouders opgeheven,
stap ik door de wereld,
altijd maar doen wat anderen van me verlangen,
nooit gedaan wat mijn plan was,
ja ik was echt altijd het hondje van de klas,
nu ben ik harder, nu is ik ook echt ik,
tegen alle commandanten zou ik zeggen STIK!!

[Ratatouille]

Tegen alle commandanten zou ik zeggen: STIK!
Zo hard regende het vandaag, ik zat daar in mijn tentje
boven een klein vuurtje op te warmen.

Regen ratelde als mijn geweer, gelukkig deden druppels
mij niet meer zoveel zeer. Ik was gehard door de regen,
ik was gehard door de pijn.

Mijn bolvormige groene helm, met de takjes er nog in,
lag buiten regen op te vangen. Kisten, veldfles en geweer
lagen naar wat zon te verlangen.

Ik ook.

Lastige eindzin!