Beschouwing democratie

[Little Sister]

Voor mijn Nederlandse examen moet ik een beschouwing schrijven over de de kwestie of het werkelijk de essentie is van de democratie dat de meerderheid zijn wil oplegt aan de minderheid. Als voorbeeld werd er de uitspraak van minister Donner gegeven.

Nou ben ik nog niet helemaal klaar met mijn beschouwing, als ik dat wel ben krijgen jullie hem natuurlijk helemaal te zien, maar ik vroeg me af of jullie alsjeblieft alvast wat kritiek/tips zouden kunnen geven. Je hoeft niet voorzichtig te zijn want deze beschouwing moet echt super worden, want mijn vorige was echt erg slecht. Dus zolang je er maar uitleg bij geeft..Oja en als je nog spelfouten ziet (die ik heb gemist) zeg het vooral.

Heil de meerderheid

Ex-minister Donner van Justitie veroorzaakte nogal wat opschudding toen hij zich uitliet over de essentie van de democratie tijdens een interview met Vrij Nederland. “Als tweederde van de Nederlanders morgen de Sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid toch bestaan? Dat is nou namelijk juist de essentie van democratie.” Heeft minister Donner hier, ondanks zijn misschien ongenuanceerde voorbeeld, toch een punt? Is het echt de essentie van onze democratie dat de meerderheid zijn wil oplegt aan de minderheid?

Tussenkop (?)

Democratie is een regeringsvorm die is ontstaan uit een noodsituatie. Zo viel premier Winston Churchill van het Verenigd Koninkrijk eens uit tegen enkele critici van de democratie: “Democracy is the worst form of government except for all those others that have been tried.” (Democratie is de slechtste regeringsvorm, op alle andere methoden die al geprobeerd zijn na). En hij heeft gelijk, want als de geschiedenisboeken erop nageslagen worden, blijkt dat alle andere regeringsvormen slechts leiden tot of voortkomen uit ontevredenheid en opstand.
Kenmerkend voor een democratie is dat beslissingen afhankelijk zijn van een meerderheid. De Grieken waren hier al handig in. Binnen de samenleving kreeg iedere man een stem, die hij een keer mocht gebruiken. Zo had iedereen gelijke invloed. Hoewel tegenwoordig niet meer gediscrimineerd wordt op sekse of afkomst, is het principe nog steeds hetzelfde.
De meerderheid legitimeert het gezag en krijgt dus altijd gelijk. De bevolking aanvaardt deze manier van bestuur, omdat het psychisch makkelijker is een besluit, ondanks dat iemand het er misschien niet mee eens is, te accepteren van een meerderheid dan van een individu.

Tussenkop (?)

Een goed voorbeeld van het risico dat deze democratie met zich meebrengt komt van de eerder genoemde ex-minister van Justitie, Donner. Zijn uitspraak over de Islamitische wetgeving was misschien niet even handig, zeker niet gezien de tijdsgeest, maar hij was wel waar. Als een meerderheid van de bevolking stemt voor de invoering van een wet, dan gebeurt dat. In dat geval wordt de minderheid daadwerkelijk het slachtoffer van de willekeur van de meerderheid. De sharia is immers een zodanig ingrijpende wet, dat de minderheid gedwongen Islamiet zou worden, met alle gevolgen van dien. De minderheid zou bijvoorbeeld ook gewoon een hoofddoek moeten dragen en volgens de sharia berecht worden als zij zich hier niet aan houden. Maar waarschijnlijk wordt dit nooit realiteit. De macht van de meerderheid wordt namelijk door meerdere factoren, zowel in als buiten Nederland, beperkt. Allereerst is de sharia in strijd met de grondwet en om de grondwet te veranderen heb je weer aparte referenda nodig. Mocht het voorstel dit overleven, dan zijn er nog een aantal internationale verdragen over de rechten van de mens waar de sharia niet mee overeenstemt.
Kortom het is zeer onwaarschijnlijk dat de sharia, ondanks dat een meerderheid het misschien wil, zal worden ingevoerd.

Oorzaken&gevolgen

Conclusie/afronding

Bij voorbaat dank

"Ex-minister Donner van Justitie" - Nu is hij wel ex-minister, maar heet hij 'Donner van Justitie'. Ik maar denken dat Piet Hein zijn voornaam was. Maak er maar 'Ex-minister van Justitie, Donner' van.

"Heeft minister Donner hier, ondanks zijn misschien ongenuanceerde voorbeeld, toch een punt?" - Ik zou het 'ondanks zijn ... voorbeeld' weglaten. Het staat heel raar om middenin de centrale vraag van je betoog al een nuance aan te brengen. Bovendien vind ik zijn voorbeeld niet echt ongenuanceerd, meer een beetje recalcitrant en schenenschopperig.

"dat de meerderheid zijn wil oplegt" - Haar wil. Meerderheid is een vrouwelijk woord.

"En hij heeft gelijk, want als de geschiedenisboeken erop nageslagen worden, blijkt dat alle andere regeringsvormen slechts leiden tot of voortkomen uit ontevredenheid en opstand." - Dat is een claim die je zelfs na vijftig jaar geschiedenis bestuderen niet waar kan maken Je moet sowieso 'alle' vervangen door iets wat minder absoluut is. Bovendien vind ik het sowieso niet echt een geloofwaardige uitspraak. Er zullen toch ook wel regeringsvormen ontstaan zijn op basis van consensus? Of wat te denken van een monarchie?

"Zo had iedereen gelijke invloed." - Je zegt het zelf in de zin erna al, wanneer je het hebt over discriminatie, maar als ik jou was zou ik deze zin toch aanpassen. Een oplettende lezer denkt namelijk "Ja, die oude Grieken met hun mannenliefde en hun zogenaamde cultuur maakten er een seksistisch potje van" en als de daarna lezen dat iedereen gelijke invloed had, is dat vreemd. Volgens mij hadden bovendien ook slaven en buitenlanders/'allochtonen' ook geen stemrecht. Democratie was wat dat betreft vanaf het begin af aan al een nazistisch zooitje.

"omdat het psychisch makkelijker is" - Ik zou psychisch eruit laten. Amerika heeft vier jaar gezet met een president die minder stemmen had dan zijn tegenstander en momenteel krijgt ons kabinet ook geen meerderheid van het volk. Ondanks dat, zitten de psychologische instellingen niet vol met mensen die deze politieke situaties niet meer aankunnen.

"Een goed voorbeeld van het risico" - Hiervoor kan wel een zin als 'Aan zo'n systeem zijn natuurlijk ook risico's verbonden.' In de zin erna kun je dan het woord risico weglaten en iets als 'Een goed voorbeeld hiervan is...' doen.

"niet even handig, zeker niet gezien de tijdsgeest, maar hij was wel waar." - Onhandige zin. 'Niet even handig' klinkt heel vreemd. Alsof Donner probeerde te jongleren met drie rauwe eieren, maar er plotseling achter kwam dat hij maar één arm heeft. Maak er maar iets als 'niet doordacht' van, of nog iets beters. 'Zeker niet gezien de tijdgeest' klinkt mij ook wat vreemd in de oren. Ik snap wel dat je bedoelt dat de Islam 'hot item' is om over te praten, maar o, het nu een tijdgeest te noemen? Zinspeel anders op 'spanningen in de maatschappij'. Dat doet het altijd wel goed. Oh, en de 'hij' op het laatste geeft mij het idee dat het terugverwijst naar Donner, en niet naar zijn uitspraak. Misschien is 'maar daarom niet minder waar' iets.

"Als een meerderheid van de bevolking stemt voor de invoering van een wet, dan gebeurt dat." - Dit lijkt een simplificatie van de zaken. Volgens mij moet je als 'bevolking' hemel en aarde bewegen om überhaupt een wetsvoorstel ingediend te hebben en dan heb je altijd nog onze fijne verkozen leiders die er mee gaan zitten etteren, en de mysterieuze Eerste Kamer, vol met aftandse veenlijken uit een vorige eeuw, die ja of nee mogen zeggen. In de praktijk is het dus lastiger dan je stelt. Om niet te lang van stof te worden, kun je het beste 'in theorie' ergens ertussen plakken. Gaat sneller dan het complete systeem van wetsinvoering binnen de Nederlandse democratische te beschrijven.

"met alle gevolgen van dien." - Klinkt erg onheilspellend. Het is een geloof, niet de zwarte dood die éénderde van Europa afmaakt.

"De minderheid zou bijvoorbeeld ook gewoon een hoofddoek moeten dragen" - Alleen de vrouwen toch?

"aan houden." - Aan houdt. Het is één minderheid.

"zowel in als buiten Nederland," - Zowel binnen als buiten.

Over de structuur van je stuk weet ik nog niet zoveel te zeggen omdat het nog niet af is. Ik weet niet goed waar je heen wilt. Tot nu toe heb je volgens mij aan willen tonen dat de wil van de meerderheid opleggen aan de minderheid enerzijds wel de essentie van de democratie is, maar dat het anderzijds in bepaalde gevallen nooit zou kunnen gebeuren in onze democratie. Begrijp ik dat goed? Ik ben benieuwd waar je heen gaat. Pleit je voor een verandering van nationale en internationale verdragen zodat werkelijk de wil van meerderheid uitgevoerd kan worden, of pleit je voor een inknotting van de macht van de meerderheid? Ik weet niet voor welk vak het is, wat de eisen zijn en hoe lang het mag worden, maar als ik zelf zo'n beschouwing zou schrijven, zou ik er zeker bij halen dat 'de wil van het volk' niet zaligmakend is, omdat het volk immers zeer gemakkelijk te beïnvloeden is voor iemand die weet hoe dat gaat. Kijk maar naar het effect van reclames op de mens.

Ik hoop dat je wat hebt aan mijn commentaar. Post maar als je meer hebt.

LUH-3417

[Little Sister]

Mijn dank is groot en ik zal het veranderen/aanpassen. Morgen komt denk ik de voltooide en aangepaste versie.

[Blood Fire Rage]

Ik ben een beetje dronkenachtig, dus het staat er misschien wat gek.

Een vergelijking tussen de klassiek Griekse democratie en die van ons is bijna niet te trekken, omdat het verschil echt te groot is. In de Griekse democratie werden de belangrijke besluiten genomen door het volk (ja ja, het volk), in onze 'democratie' (dat staat tussen haakjes omdat de oude Grieken geen democratie in ons systeem zouden kunnen ontdekken) worden de besluiten genomen door een klein groepje mensen. Dat dit kleine groepje mensen door het volk op die plaats is gezet veranderd het verschil niet.

Zonder allemaal theoretische onzin: ik zou voorzichtig zijn met het vergelijken van de Griekse en de onze staatsvormen; er is geen overeenkomst.

Taalkundig gezien heb ik in mijn huidige staat geen aanmerkingen.

[Little Sister]

O, om de vragen van LUH te beantwoorden: hij mag 600 woorden, maximaal, lang zijn en het is voor Nederlands. De eisen post ik later wel.

[Little Sister]

Okej, dit is de hele beschouwing, maar nog zonder tussenkopjes. Ik vind dit zó moeilijk. O,een beschouwing is een tekst waarin je de lezer informeert over een probleem en het van meerdere kanten, ja hoor, beschouwt. Dus geen betoog. Wat LUH zei,dat ik schrijf dat het aan de ene kant wel en aan de andere kant niet de essentie van de democratie is, dat is ook de bedoeling. Kort door de bocht dan

De heilige meerderheid

Ex-minister Donner, van Justitie veroorzaakte nogal wat opschudding toen hij zich uitliet over de essentie van de democratie tijdens een interview met Vrij Nederland. “Als tweederde van de Nederlanders morgen de Sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid toch bestaan? Dat is nou namelijk juist de essentie van democratie.” Heeft minister Donner hier een punt? Is het echt de essentie van onze democratie dat de meerderheid haar wil oplegt aan de minderheid?



Democratie is een regeringsvorm die is ontstaan uit een noodsituatie. Zo viel premier Winston Churchill van het Verenigd Koninkrijk eens uit tegen enkele critici van de democratie: “Democracy is the worst form of government except for all those others that have been tried.” (Democratie is de slechtste regeringsvorm, op alle andere methoden die al geprobeerd zijn na). En hij heeft gelijk, want als de geschiedenisboeken erop nageslagen worden, blijkt dat veel andere bekende regeringsvormen slechts leiden tot of voortkomen uit ontevredenheid en opstand. Kenmerkend voor een democratie is dat beslissingen afhankelijk zijn van een meerderheid. De Grieken waren hier al handig in. Binnen de samenleving kreeg iedere man een stem, die hij een keer mocht gebruiken. De oude Grieken hadden dan wel een totaal ander idee bij democratie, zo werd er gediscrimineerd op onder andere sekse en afkomst, maar het principe van de meerderheid is hetzelfde gebleven. De meerderheid legitimeert het gezag en krijgt dus altijd gelijk. De bevolking aanvaardt deze manier van bestuur, omdat het makkelijker is een besluit, ondanks dat iemand het er misschien niet mee eens is, te accepteren van een meerderheid dan van een individu.

Aan een dergelijk systeem zitten natuurlijk ook risico’s verbonden. Een goed voorbeeld hiervan komt van de eerder genoemde ex-minister van Justitie, Donner. Zijn uitspraak over de Islamitische wetgeving was misschien niet doordacht, maar hij was wel waar. Als een meerderheid van de bevolking stemt voor de invoering van een wet, zou die in theorie moeten worden ingevoerd. In dat geval wordt de minderheid daadwerkelijk het slachtoffer van de keuze van de meerderheid. De sharia is een ingrijpende wet, die de minderheid zou dwingen om als moslim te leven. De vrouwelijke minderheid zou bijvoorbeeld een hoofddoek moeten dragen en volgens de sharia berecht worden als zij zich hier niet aan houdt.
Maar waarschijnlijk wordt dit nooit realiteit. De macht van de meerderheid wordt namelijk door meerdere factoren, zowel binnen als buiten Nederland, beperkt. Allereerst is de sharia in strijd met de grondwet en om de grondwet te veranderen heb je niet zomaar een meerderheid nodig, maar een tweederde meerderheid. Mocht het voorstel dit overleven, dan zijn er internationale verdragen over de rechten van de mens waar de sharia niet mee overeenstemt. Kortom het is zeer onwaarschijnlijk dat de sharia, ondanks dat een meerderheid het wil, zal worden ingevoerd.

In een democratie mag ieder individu zichzelf uiten en zijn of haar beslissingen in volle vrijheid nemen. Maar bij het stemmen ontstaat er, door het feit dat je slechts voor of tegen kan stemmen, een logische meerderheid. Deze meerderheid kan zich, na verloop van tijd, met elkaar verbonden voelen. Wanneer een meerderheid zich zodanig verbonden gaat voelen dat het individu zijn eigen ideeën aan de kant zet, is er sprake van kuddegedrag. Dit is een van de nadelen van onze democratie. De meerderheid is modegevoelig en afhankelijk van onze cultuur. Omgeving en populariteit hebben invloed op de meerderheid en ook op de beslissingen die zij maakt. Als Donner gelijk heeft zou het betekenen dat de democratie gebouwd is op het idee dat een wispelturig geheel de macht in handen heeft.

Of de essentie van de democratie werkelijk is dat meerderheid haar wil oplegt aan de minderheid laat ik in het midden. Op papier gaat het in strijd met de waarde van zowel het individu als de democratie. Maar in de praktijk lijkt het nogal eens voor te komen. En democratie is ook de praktijk. Zoals Churchill al verwoordde: “Wat moeten we anders?”

Nogmaals bedankt

[Little Sister]

Eisen beschouwing:

De inleiding geeft aan over welke vraag/vragen de tekst zal gaan.

Het middenstuk valt uiteen in herkenbare deelonderwerpen

De deelonderwerpen staan in logische volgorde

Elke alinea bevat een duidelijke kernzin die op een duidelijke plaats staat.

Het slot heeft een duidelijk samenvattend of afrondend karakter

Het slot sluit voldoende aan op inleiding en middenstuk

Het slot bevat een goede 'uitsmijter'

De tekst bevat geen zinsbouw/spellings/formuleringsfouten

En hier is ie dan, mijn definitieve beschouwing, compleet:

De heilige meerderheid

Ex-minister Donner, van Justitie veroorzaakte nogal wat opschudding toen hij zich uitliet over de essentie van de democratie tijdens een interview met Vrij Nederland. “Als tweederde van de Nederlanders morgen de Sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid toch bestaan? Dat is nou namelijk juist de essentie van democratie.” Heeft minister Donner hier een punt? Is het echt de essentie van onze democratie dat de meerderheid haar wil oplegt aan de minderheid?

Democratie als bestuursvorm

Democratie is een regeringsvorm die is ontstaan uit een noodsituatie. Zo viel premier Winston Churchill van het Verenigd Koninkrijk eens uit tegen enkele critici van de democratie: “Democracy is the worst form of government except for all those others that have been tried.” (Democratie is de slechtste regeringsvorm, op alle andere methoden die al geprobeerd zijn na). En hij heeft gelijk, want als de geschiedenisboeken erop nageslagen worden, blijkt dat veel andere bekende regeringsvormen slechts leiden tot of voortkomen uit ontevredenheid en opstand. Kenmerkend voor een democratie is dat beslissingen afhankelijk zijn van een meerderheid. De Grieken waren hier al handig in. Binnen de samenleving kreeg iedere man een stem, die hij een keer mocht gebruiken. De oude Grieken hadden dan wel een totaal ander idee bij democratie, zo werd er gediscrimineerd op onder andere sekse en afkomst, maar het principe van de meerderheid is hetzelfde gebleven. De meerderheid legitimeert het gezag en krijgt dus altijd gelijk. De bevolking aanvaardt deze manier van bestuur, omdat het makkelijker is een besluit, ondanks dat iemand het er misschien niet mee eens is, te accepteren van een meerderheid dan van een individu.

Beperkingen van de meerderheid

Aan een dergelijk systeem zijn natuurlijk ook risico’s verbonden. Een goed voorbeeld hiervan komt van de eerder genoemde ex-minister van Justitie, Donner. Zijn uitspraak over de Islamitische wetgeving was misschien niet doordacht, maar hij was wel waar. Als een meerderheid van de bevolking stemt voor de invoering van een wet, zou die in theorie moeten worden ingevoerd. In dat geval wordt de minderheid daadwerkelijk het slachtoffer van de keuze van de meerderheid. De sharia is een ingrijpende wet, die de minderheid zou dwingen om als moslim te leven. De vrouwelijke minderheid zou bijvoorbeeld een hoofddoek moeten dragen en volgens de sharia berecht worden als zij zich hier niet aan houdt.
Maar waarschijnlijk wordt dit nooit realiteit. De macht van de meerderheid wordt namelijk door meerdere factoren, zowel binnen als buiten Nederland, beperkt. Allereerst is de sharia in strijd met de grondwet (onder andere artikel één) en om de grondwet te veranderen heb je niet zomaar een meerderheid nodig, maar een tweederde meerderheid. Mocht het voorstel dit overleven, dan zijn er internationale verdragen over de rechten van de mens waar de sharia niet mee overeenstemt. Kortom het is zeer onwaarschijnlijk dat de sharia, ondanks dat een meerderheid het wil, zal worden ingevoerd.

Kuddegedrag

In een democratie mag ieder individu zichzelf uiten en zijn of haar beslissingen in volle vrijheid nemen. Maar bij het stemmen ontstaat er, door het feit dat je slechts voor of tegen kan stemmen, een logische meerderheid. Deze meerderheid kan zich, na verloop van tijd, met elkaar verbonden voelen. Wanneer een meerderheid zich zodanig verbonden gaat voelen dat het individu zijn eigen ideeën aan de kant zet, is er sprake van kuddegedrag. Dit is een van de nadelen van onze democratie. De meerderheid is modegevoelig en afhankelijk van onze cultuur. Omgeving en populariteit hebben invloed op de meerderheid en ook op de beslissingen die zij maakt. Als Donner gelijk heeft zou het betekenen dat de democratie gebouwd is op het idee dat een wispelturig geheel de macht in handen heeft.

De essentie

Of de essentie van de democratie werkelijk is dat meerderheid haar wil oplegt aan de minderheid laat ik in het midden. Op papier gaat het in strijd met de waarde van zowel het individu als de democratie. Maar in de praktijk lijkt het nogal eens voor te komen. En democratie is ook de praktijk. Zoals Churchill al verwoordde: “Wat moeten we anders?”

[Luminon]

Little Sister schreef op 29-10-2006 @ 18:56 :
De heilige meerderheid

Ex-minister Donner, van Justitie veroorzaakte nogal wat opschudding toen hij zich uitliet over de essentie van de democratie tijdens een interview met Vrij Nederland. “Als tweederde van de Nederlanders morgen de Sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid toch bestaan? Dat is nou namelijk juist de essentie van democratie.” Heeft minister Donner hier een punt? Is het echt de essentie van onze democratie dat de meerderheid haar wil oplegt aan de minderheid?

Democratie als bestuursvorm

Democratie is een regeringsvorm die is ontstaan uit een noodsituatie. Zo viel premier Winston Churchill van het Verenigd Koninkrijk eens uit tegen enkele critici van de democratie: “Democracy is the worst form of government except for all those others that have been tried.” (Democratie is de slechtste regeringsvorm, op alle andere methoden die al geprobeerd zijn na). En hij heeft gelijk, want als de geschiedenisboeken erop nageslagen worden, blijkt dat veel andere bekende regeringsvormen slechts leiden tot of voortkomen uit ontevredenheid en opstand. Kenmerkend voor een democratie is dat beslissingen afhankelijk zijn van een meerderheid. De Grieken waren hier al handig in. Binnen de samenleving kreeg iedere man een stem, die hij een keer mocht gebruiken. De oude Grieken hadden dan wel een totaal ander idee bij democratie, zo werd er gediscrimineerd op onder andere sekse en afkomst, maar het principe van de meerderheid is hetzelfde gebleven. De meerderheid legitimeert het gezag en krijgt dus altijd gelijk. De bevolking aanvaardt deze manier van bestuur, omdat het makkelijker is een besluit, ondanks dat iemand het er misschien niet mee eens is, te accepteren van een meerderheid dan van een individu.

Beperkingen van de meerderheid

Aan een dergelijk systeem zijn natuurlijk ook risico’s verbonden. Een goed voorbeeld hiervan komt van de eerder genoemde ex-minister van Justitie, Donner. Zijn uitspraak over de Islamitische wetgeving was misschien niet doordacht, maar hij was wel waar. Als een meerderheid van de bevolking stemt voor de invoering van een wet, zou die in theorie moeten worden ingevoerd. In dat geval wordt de minderheid daadwerkelijk het slachtoffer van de keuze van de meerderheid. De sharia is een ingrijpende wet, die de minderheid zou dwingen om als moslim te leven. De vrouwelijke minderheid zou bijvoorbeeld een hoofddoek moeten dragen en volgens de sharia berecht worden als zij zich hier niet aan houdt.
Maar waarschijnlijk wordt dit nooit realiteit. De macht van de meerderheid wordt namelijk door meerdere factoren, zowel binnen als buiten Nederland, beperkt. Allereerst is de sharia in strijd met de grondwet (onder andere artikel één) en om de grondwet te veranderen heb je niet zomaar een meerderheid nodig, maar een tweederde meerderheid. Mocht het voorstel dit overleven, dan zijn er internationale verdragen over de rechten van de mens waar de sharia niet mee overeenstemt. Kortom het is zeer onwaarschijnlijk dat de sharia, ondanks dat een meerderheid het wil, zal worden ingevoerd.

Kuddegedrag

In een democratie mag ieder individu zichzelf uiten en zijn of haar beslissingen in volle vrijheid nemen. Maar bij het stemmen ontstaat er, door het feit dat je slechts voor of tegen kan stemmen, een logische meerderheid. Deze meerderheid kan zich, na verloop van tijd, met elkaar verbonden voelen. Wanneer een meerderheid zich zodanig verbonden gaat voelen dat het individu zijn eigen ideeën aan de kant zet, is er sprake van kuddegedrag. Dit is een van de nadelen van onze democratie. De meerderheid is modegevoelig en afhankelijk van onze cultuur. Omgeving en populariteit hebben invloed op de meerderheid en ook op de beslissingen die zij maakt. Als Donner gelijk heeft zou het betekenen dat de democratie gebouwd is op het idee dat een wispelturig geheel de macht in handen heeft.

De essentie

Of de essentie van de democratie werkelijk is dat meerderheid haar wil oplegt aan de minderheid laat ik in het midden. Op papier gaat het in strijd met de waarde van zowel het individu als de democratie. Maar in de praktijk lijkt het nogal eens voor te komen. En democratie is ook de praktijk. Zoals Churchill al verwoordde: “Wat moeten we anders?”

Het 'ex-minister' en 'Justitie' moet bij elkaar; dus 'Donner, ex-minister van Justitie' of 'ex-minister van Justitie Donner'. En oud-minister klinkt imo beter dan ex-minister maar goed.

Ik ben het niet eens met je analyse van de democratie, maar dat maakt niet uit. Ik zou er nog wel even bij zetten dat het om de meerderheid van de bevolking of haar vertegenwoordiging gaat.

Ik denk dat je bij beperkingen van de meerderhed even moet aangeven dat het hier om tweederde van de volksvertegenwoordiging gaat, niet het volk zelf. Ook vind ik je bezwaren nogal raar, omdat als je eenmaal de meerderheid hebt om de sharia in te voeren door middel van een grondwetswijziging (noodzakelijk!), je ook automatisch de meerderheid hebt om beperkende verdragen op te zeggen. Tegenstrijdige grondwetsbepalingen vormen in principe geen beperking voor elkaar.

Bij kuddegedrag, en ook elders, moet je er misschien op wijzen dat het wel om stemgerechtigde individuen gaat.

Ik mis is het middendeel eigenlijk de tweezijdigheid die kenmerkend is voor een beschouwing, dit is meer een uiteenzetting.

In je conclusie moet je misschien je bevindingen nog even herhalen, het stukje over meerderheid vs. minderheid moet je toch echt beantwoorden, dat is immers de vraag die je aan het begin hebt gesteld.

Ik weet niet hoeveel woorden je mag gebruiken, maar ik mis ook een puur informatief gedeelte. Bij een beschouwing hoort de opbouw naar mijn mening Inleiding - vraagstelling - informatie - tweezijdige beschouwing - samenvatting - conclusie te zijn.

Je tekst is opzich niet slecht, en je spelling, grammatica en woordgebruik vind ik zelfs erg goed; maar wat ik dus mis is echt dat beschouwende.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt, en sorry als het nogal negatief overkomt.

Zo, en nu aan mijn eigen essay.

[Little Sister]

Je hebt gelijk, maar het probleem met de verwarring vertegenwoordiging/bevolking is de formulering van het onderwerp dat wij hebben gekregen. Er staat letterlijk: is het de essentie van democratie dat meerderheid zijn wil oplegt aan de minderheid. Maar er wordt niet vermeld of het hier gaat om een 2/3e meerderheid, een meerderheid binnen het volk, of een meerderheid binnen de vertegenwoordiging van het volk. En dan geeft het het probleem dat een meerderheid binnen de vertegenwoordiging op zich helemaal niet haar wil oplegt aan een minderheid, gezien ze gekozen worden. Maar aan de andere kant ook wel natuurlijk, want zij zijn in dat geval de meerderheid die voor die 2/3e zorgen. Ik heb er daarom maar een beetje voor gekozen om er omheen te draaien,zoals je wel merkt. Bovendien komt het natuurlijk dreigender/visueler over als het gaat over een meerderheid binnen de bevolking dan een meerderheid in het kabinet. Sja, gemakszucht, bovendien moet het binnen 600 woorden.

En dat beschouwende, ik probeer het nu aan te passen, maar ik ben er vrij slecht in. Betogen kan ik vrij goed en mijn beschouwingen worden ook vrijwel altijd betogen. Ik denk dat ik in dit geval daarin iets té voorzichting ben geweest met meningen. Maar goed alsnog bedankt en succes met je essay.