Oud 31-05-2003, 12:39
.:SuPaHGuRl:.
.:SuPaHGuRl:. is offline
Hoihoi, ik ben 12 jaar(!) jaja haha de jongste hier..=) en dis mijn verhaaltje ik ben nog niet klaar hoor!

Schrammen Met Verdriet

Het gaat over een meisje, Sanne.
Ze is 14 jaar en heeft haar moeder bij een verkeersongeluk verloren.
Ze heeft er veel problemen mee en haar vader ook. Daarom is ze soms ook gewoon chagerijnig.
Op een dag gaat ze met haar vriendin Emily kleren kopen. Maar dan komt Emily erachter..
Sanne heeft een probleem..


Hoofdstuk 1

'..en hoe denk jij erover mevrouw De Vries?'
Sanne schrikt op.
'Euhh..nou uhm..ik ben het er ook wel mee eens ja..'
'Waarmee?!?'
'Nou, uh met dat hij zei..'
Leraar Frances schudt zijn hoofd.
'Let je nou al weer niet op Sanne? Zo kan het niet langer hoor, dametje'.
Sanne knikt.
'Sorry meneer...'
En ze gaat weer rechtop zitten.
'Volgende keer kan je vertrekken!'
En Frances gaat weer verder met zijn verhaal.
'Het kan zo dus niet langer met de natuur..'
'Jemig, wat een zeikerd'
fluistert ze naar haar vriendin Emily.
'Ha, ik vind hem wel oke hoor, soms dan haha.'
En ze giegelt.
'Sanne, tot ziens, je kan vertrekken!'
zegt Frances geirriteerd.
'WAT!?! ik zei niks! Ik giechelde niet! Dat was..'
En ze staat op en loopt naar de gang.
'Het is niet eerlijk..Emily lachtte..ik niet!'
Ze trapt tegen een prullenbak en gaat zuchtend op het raamkozijn zitten.

De bel rinkelt. De kinderen lopen haastig de klas uit. Sanne ook.
'Hey wacht!'
Emily rent naar haar toe.
'Sorry hoor..ik kan er niks aan doen!'
Sanne loopt verder.
'Ja ach, je had rustig kunnen zeggen dat jij het was, die zo giechelde he!'
sist ze naar Emily. Emily staat stil.
Dit wordt ruzie...Het heeft nu geen zin meer.

In de pauze hangt Sanne verveeld aan een stang van het hek. Helemaal alleen.
Emily komt er bij staan.
'Ben je nou boos?..'
'Nee ik ben hartstikke blij. dat die sukkel mijn vader gaat bellen! Nou goed!?!' Emily zucht.
'Ok, sorry, ik moest er wat van zeggen. Ok?'
Sanne springt van het hek af en loopt de school weer in.
'Ja, natuurlijk, en nu moet ik het zeker weer vergeten!?!'
schreeuwt ze nog.
Morgen heeft ze zeker een beter humeur..ik probeer het dan wel weer denkt Emily.

Hoofdstuk 2

De volgende morgen staat Emily voor de deur bij Sanne. Net zoals elke morgen haalt ze haar op. Emily twijfelde of ze deze keer wel ging, maar ze ging toch. Het kon zo niet langer.
'Trrrrrring.'
De bel. Sanne's vader doet open. Sanne heeft haar moeder bij een
verkeersongeluk verloren, dus ze heeft het heel moeilijk gehad. Dat kan je zo ook wel zien aan haar vader. Haar vader is altijd nors en kortaf.
'Huh ja?'
'Is Sanne er..?'
Hij loopt weg, zonder gedag te zeggen. Sanne loopt naar de deur
'Ja..ik kom..'
zegt ze niet echt enthousiast.
Sanne pakt haar tas uit de gang, zoekt haar sleutels en knalt de deur dicht.
'Wat is er?'
'Ach, beetje ruzie weer..'
'Oh..ok, sorry'
De laatste tijd heeft Sanne nogal vaak ruzie met haar vader. Zwijgend lopen ze naar school. Emily is wel blij dat ze wel met haar mee wou. Aangekomen bij school, bergroeten haar vriendinnen Sanne en Emily enthousiast. Sanne zegt niet zo veel.
'Sanne het spijt me echt..'
Emily probeert het nog een keer.
'Ach ja, het zal allemaal wel..'

Sanne is een beetje somber.
Er moet wat aan de hand zijn.. denkt Emily.
Een tijdje later is het pauze. Het schoolplein stroomt weer vol met kinderen.
'Hey Sanne..'
Emily raapt alle moed bij elkaar, en vraagt het.
'Ik dacht..misschien heb je zin om een keertje samen naar de stad te gaan. Lekker shoppen..lijkt je dat wat?..'
'Oh..uhhm..ja is goed. Morgen?'
Emily lacht.
'Ja is goed! ik kom je om half 12 'sochtends op halen!'
En Sanne loopt weer naar haar andere vriendinnen.
Goed gedaan! haha. denkt Emily trots.

Hoofdstuk 3

'Dit is een gave winkel!'
Emily trekt Sanne mee naar ShopKleding'
Al gauw staan ze samen naar een rekje met allemaal shirtjes te kijken.
Sanne heeft al een leuk rood shirtje gevonden waarop staat: 'Blonde AND Smart' 'Wow check dit truitje Emily!'
'Ha, Leuk!'
'Ik ga hem even passen Em, ben zo terug!'
En ze rent blij naar een pashokje. Emily kijkt verder.
Ze ziet niks leuks voor haar. Het is allemaal ook zo duur. Ze loopt naar het pashokje waar Sanne haar truitje staat te passen. Sanne komt er met een treurig gezicht weer uit.
'Emily, hijs te klein!!!'
'Damn!! ik kijk wel voor een grotere ja?'
'Ok..ik heb nu een L aan' zegt Sanne.
Emily komt terug met niks in haar hand.
'Nee?...'
Sanne hoopt dat ze hem toch kon vinden.
'Nee..'
'Nou...lekker dan.'
'Weet je wat? ik vraag wel even of die vrouw ze misschien achter heeft liggen'. En Emily rent naar de verkoopster toe.
'Uhh..mevrouw, heeft u dat rode shirtje ook nog in XL?'
Emily wijst naar Sanne en de vrouw kijkt naar het rode shirtje waar Sanne ingepropt zit.
'Hangt er geen XL meer bij?'
'Nee..'
'Ok, ik zal even achter kijken..'
De vrouw gaat door een deur waarop staat:
'Verboden toegang voor onbevoegden'
Na 2 minuten komt ze terug met 3 rode shirtjes.
'Hier zijn ze in XL!'
Ze geeft er Emily 1tje en hangt de andere 2 weer bij de andere shirtjes. 'Hartstikke bedankt mevrouw!!'
Emily rent weer naar Sanne, en Sanne krijgt een big smile op haar mond.
'Bedankt Em! effe passen.'
Na een tijdje komt Sanne uit het pashokje met een shirtje wat niet te groot, niet te klein is.
'YESSSS hij past!!!!'
'Cool San!'
Emily is blij voor d'r.
'Verkocht! haha'
Sanne gaat weer het pashokje in.
Zonder dat Sanne het ziet gluurt Emily mee.
Sanne staat in een bloot bovenlijf en merkt opeens dat Emily kijkt.
Ze gilt.
Emily schrikt zich rot.
'Sanne! die s-s-schrammen op je rug!'
Sanne barst in tranen uit.
'H-h-hoe komt dat?!?!'
Ze veegt haar tranen weg.
'Ik...ik ben..uh...gevallen!..'
Je merkt wel dat Sanne liegt, maar Emily gelooft het. Ze is haar vriendin..die zou nooit liegen.
Als ze weer buiten staan wil Emily toch nog even wat voor haar kopen.
'..is goed.'
Nadat Emily de schrammen had gezien is Sanne gelijk niet zo blij meer. Als ze al 4 andere winkels gezien hebben, geeft Emily het op.
'Laat maar..ik koop wel een andere keer iets.'
Ze heeft ook niet eens zo zin meer, nadat Sanne zo chagerijnig reageerde op die schrammen. Volgens mij denkt Sanne daar ook zo over.
'Ok, sorry volgende keer slaag jij vast wel weer..en ik niet.'zegt Sanne.

Als ze weer met de trein in hun eigen stadje, Hoensbroek, zijn aangekomen, nemen ze afscheid.
'Ik moet de andere kant op Emily, ik ga dit keer bij me tante slapen.
'Ow, ok.'
Ze zal maar niet vragen waarom. Straks reageert Sanne weer zo chagerijnig. 'Doei' 'Dag..' Emily zwaait nog even, maar Sanne kijkt niet eens om.
Wat is er toch met haar de laatste tijd... denkt ze.

Hoofdstuk 4

De telefoon gaat bij Sanne.
Haar vader neemt op.
'Ja, met Ron.'
'Ja hallo, u spreekt met de leraar van Sanne.'
'Oh.. wat heeft dat stomme kind nou weer gedaan?'
'Nou..ha, stom is ze niet hoor. Maar ik wou even melden dat ze de laatste tijd nogal veel kletst. En dat u ook even met Sanne kunt regelen dat ze ermee stopt.' Ron zucht.
'Ja meneer, ik zal het zeggen.'
'Bedankt.'
Sanne zit op haar kamer. Ze luistert muziek, en heeft de telefoon niet gehoort. Opeens hoort ze harde voetstappen op de trap.
'Oh nee..als dat papa maar niet is...' fluistert ze zacht tegen haar knuffel. Sanne's vader schopt de deur open.
'WAT HEB JIJ WEER GEFLIKT ROTKIND!?!'
Sanne zwijgt.
'DIE LERAAR HEEFT GEBELT, HIJ HEEFT OOK LAST VAN JE, NET ALS HEEL DE WERELD!'
Ze krijgt tranen.
Hij heeft weer zo'n bui.
'NOU!?!'
Hij schreeuwt zo hard hij kan.
'Sorry papa..ik..ik..kreeg straf terwijl E-e-emily lachtte..'
'JA ALTIJD DIE SMOESJES'
Hij schopt Sanne, trekt d'r bij haar haren en slaat met zijn vuist op Sanne's wang.
'NEE PAPA NEE SORRY SORRY!!'
Sanne huilt zoals ze nog nooit had gehuilt.
Opeens laat haar vader d'r los. Hij loopt de kamer weer uit en knalt de deur dicht. Het schilderijtje met mama's pasfoto wat aan de deur hing valt eraf..Sanne huilt en huilt. Ze houdt haar knuffel stevig vast.
'Nee, Pluisje nee...'
De knuffel wordt nat. Het lijkt net alsof de knuffel meehuilt.
'I-i-ik heb a-a-alleen P-pluisje...alleen Pluisje..'

De volgende dag op school,
'Oh, Sanne, waarom is je wang helemaal blauw?!?!'
Emily kijkt met gote ogen naar haar wang.
'Wie heeft dat gedaan!?!'
Sanne zucht en kijkt naar de grond.
'Ik..ik..de deur wou niet open en toen trok ik hard..en..toen ging die opeens wel open..en daar knalde ik met mijn wang tegen...'
'Ohhh..gaat het wel? of moet je naar huis?'
'Nee nee! het gaat..'
Als ze naar huis zou gaan, zou haar vader denken dat ze weer straf had..daar had ze totaal geen zin in.
Als ze in de klas zitten vraagt bijna iedereen wat er is gebeurd. Nu heb ik tegen iedereen gelogen.. denkt ze.
Want wat zou er gebeuren als ze de waarheid vertelde? wat zou er met haar gebeuren? of nog erger: wat zou er met haar vader gebeuren? Misschien moet hij dan wel in de gevangenis..en dat wil ik niet..
De leraren vragen het ook. Ze liegt weer..en nog een keer..en zo nog wel 10 keer.
Ze heeft pijn.
Pijn overal.
Op haar been, waar vader schopte.
Op haar hoofd, omdat vader aan haar haren trok.
..en op haar wang..waar vader sloeg.
Maar ook pijn van binnen..pijn in haar hart..

Hoofdstuk 5

'Jongens en meisjes, zoals jullie al gehoord hebben komt kamp zeer dichtbij.
We gaan naar een afgelegen plek waar alleen huisjes staan in Veenendorp.
Als het goed is gaan we 18 mei op kamp. Dat is dus over 2 maandjes.
Jullie moeten dit formulier aan je ouders geven, en als het mag, vullen hun het in....'
'Yess! bijna kamp!'
fluistert Rosa naar Sanne.
'Ja leuk he!'
Als Sanne even naar Emily kijkt, lacht Emily naar d'r.
'Wij naast elkaar slapen?' vraagt Emily.
'Natuurlijk Eem!'
En Sanne lacht terug.
'Maar..de tijd gaat snel jongens! Ik zie jullie morgen!'
en meneer Hans loopt de klas uit.
'Ik vind Hans altijd zo aardig!'
roept John door de klas zodat hij het nog net hoort,
'Jaja! zeker omdat ik vaak babbel, haha, zo kunnen jullie nooit wat leren!' roept Hans terug. Dan komt meneer Frances weer het lokaal binnen.
Het wordt gelijk weer stil. hij deelt de kampblaadjes uit.
'Jullie mogen gaan, tot ziens!'
De kinderen lopen haastig de klas uit.
'Gelukkig, snel weg bij die Frances!'zegt Emily tegen Sanne.
'Ja haha.'

Als Sanne thuis komt zit haar vader weer chagerijnig te roken.
Hij zegt niks. Sanne legt het briefje voor zijn neus op de tafel.
'Ik ga op kamp..'.
Haar vader kijkt haar aan en leest het blad.
'50 Euro?!?!!!'
'Ja, vind je dat te duur?..'
Ron wordt weer woedend.
'TE DUUR? DAT GEEF IK NIET UIT AAN ZO'N ROTKIND!'
Sanne staart hem met tranige ogen aan..
'Ik mag dus niet?!..'
'WAT DACHT JE!'
Sanne rent naar dr kamer en slaat woedend de deur dicht.
'Ik wist het..Ik w-w-wist het!'

Hoofdstuk 6

'Alsjeblieft meneer..'
Emily geeft het kampformulier aan Frances. Ze loopt weer blij naar haar plaats.
'Ben jij um vergeten??' vraagt Emily aan Sanne.
'Heu..Ja..'
Sanne heeft vandaag geen zin in gezeik.
Ze vertelt het wel een andere keer.
'Heeft iedereen zijn formulieren ingeleverd?'
Frances kijkt de klas in.
Hmm,dat wordt dus GEEN andere keer..
Sanne steekt haar vinger op.
'Ik niet, meneer.'
Frances kijkt haar aan
'Vergeten??'
'Uhh..Nee, ik ga n-niet..'
Emily staart haar aan.
'Niet?!?'
'Nee..'
Sanne hoopt en hoopt dat ze niet vragen waarom.
'Waarom, Sanne?'
De leraar is verbaasd.
'...Ik...M-m-mag...Ik heb heimwee..'
'Oh..Hhm ok.' En Frances gaat weer verder..

In de pauze gaat Sanne bij een groepje vriendinnen staan.
Ze praten over make-up, jongens en nog veel meer meidendingen.
'Het is uit met Joe..'
Zegt 1 van de meiden, Jennifer. Heel de groep kijkt haar aan.
'Ah die Joe was toch een sukkel joh.'
'Ja, ik vond hem ook wel lelijk.'
En zo ging het door.
Ze omhelsden haar, behalve Sanne en Emily.
Ze vonden het onzin.
Het was elke week hetzelfde, dan ging het uit met Stefan, dan weer met Bas, en dan weer met nog 5 anderen.
Sanne en Emily kijken elkaar aan. Ze giechelen.
'Grappig gezicht he, die meiden die net doen of ze medelijden hebben, haha' fluistert Sanne in haar oor.
'Ja ach..tis puberteit he, hihi'
Ze lopen samen naar de snackbar aan de overkant.
'Wat wil jij?' vraagt Emily aan Sanne.
'Patatje pinda.'
'Twee patat pinda, alstublieft'.
De vrouw schept haastig patat in een puntzak en ploft er pindasaus op.
'2 euro..'
Emily betaalt, en ze lopen naar een terrasje. De zon schijnt. Ze zwijgen.
'Uhh San..hoe komt het dat je zo vaak ruzie hebt met je pa?..'
Ze moest toch wat zeggen.
Het schoot haar te binnen.
'heu..uhh..weenie..'
Je ziet dat Sanne liegt.
'Volgens mij lieg je Sanne, je hebt heus wel een reden voor ruzies..je zwijgt elke keer als het over je vader gaat..Je kan alles tegen mij zeggen he San? Ok??'
Sanne gooit woedend haar puntzak op de grond en rent weg..

Hoofdstuk 7

Emily drukt voor de 2de keer op de bel.
'Ah plz doe nou open!!..'
schreeuwt Emily door de brievenbus.
'Ik weet dat je thuis bent!! het spijt me Sanne!! ik wist niet wat er is gebeurd!!'
Sanne doet de deur eindelijk open.
Ze kijkt met tranige ogen naar Emily.
'Oh..Sanne, wat is er gebeurd??!'
Sanne schudt haar hoofd.
'B-bel..me om 6 uur..Dan is mijn v-vader weg.'
En ze knalt de deur weer dicht.
Emily hoort nog wat geschreeuw van Sanne's vader. En rent naar huis.
Als ze thuis komt, is niemand thuis.
Ze rukt de telefoon van het toestel, en tikt het nummer van Sanne met trillige handen in.

De telefoon gaat over.
Na 3 keer neemt Sanne op.
Emily hoort alleen wat gesnik en verder zegt ze niks.
'SANNE?!? Sanne alsjeblieft vertel me ALLES, Ik help je! echt!...'

'Mijn vader slaat me..'

Het was eruit voordat ze het wist.
Ze zwijgen.
Emily kijkt gespannen naar de muur.
Hoorde ze dat goed?! sloeg haar VADER haar?
'Oh My God..Sanne..Waarom zei je dat niet eerder?!'
Het blijft stil aan de andere kant van de lijn.
'Zeg het tegen alsjeblieft tegen niemand..Nu moet ik hangen...'
Voordat Emily 'ik help je echt!' wou zeggen, hing ze al op..

Hoofdstuk 8

De volgende ochtend rent Emily naar Sanne's huis. Ze drukt weer op de bel en hoopt dat Sanne's vader niet open doet. Ze moet 3 minuten wachten en dan doet Sanne de deur open.
'Pff..Gelukkig, jij doet open.'
Emily glimlacht een beetje.
'Ik help je..' fluistert Emily.
En Sanne glimlacht terug. Ze trekt de deur achter haar dicht en loopt naast Emily naar school.
'Misschien had ik je het beter niet moeten zeggen..'
Emily kijkt haar aan.
'Sanne, ik zeg het je, je hebt het moeilijk, je moest het al veel eerder tegen iemand zeggen die je kan vertrouwen..echt Sanne..Zo kunnen we een oplossing zoeken.'
Sanne knikt. 'Misschien wel ja..'

Als ze bijna bij school zijn houdt Emily haar tegen.
'Laten we een keertje niet gaan..? Je hebt wel even wat anders aan je hoofd..' Sanne probeert haar tranen tegen te houden.
Het lukt niet echt.. En al snel heeft ze tranige ogen.
Emily zegt niks.
'Is goed haha..' zegt Sanne snikkend maar toch blij.
Samen lopen ze richting het winkelcentrum.
Sanne wijst Emily een lekkere ijswinkel aan, en al snel zitten ze samen met 2 aardbei-ijsjes aan een terrasje.
'Dit kan niet langer zo he Sanne..?'
Sanne knikt.
__________________
Het Leven Is Even,Geniet Ervan
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 31-05-2003, 16:42
sugarsuzy
sugarsuzy is offline
Ze heeft pijn.
Pijn overal.
Op haar been, waar vader schopte.
Op haar hoofd, omdat vader aan haar haren trok.
..en op haar wang..waar vader sloeg.
Maar ook pijn van binnen..pijn in haar hart..

dat is echt een heel mooi stukje.

mooi verhaal probeer t eens wat langer te maken.
Met citaat reageren
Oud 31-05-2003, 17:19
Verwijderd
Citaat:
.uPaHGuRl:. schreef op 31-05-2003 @ 12:39:
Sanne knikt. 'Sorry meneer...' En ze gaat weer rechtop zitten.
'Volgende keer kan je vertrekken!' En Frances gaat weer verder met zijn verhaal.
'Het kan zo dus niet langer met de natuur..'
'Jemig, wat een zeikerd' fluistert ze naar haar vriendin Emily.
'Ha, ik vind hem wel oke hoor, soms dan haha.' En ze giegelt.
'Sanne, tot ziens, je kan vertrekken!' zegt Frances geirriteerd.
'WAT!?! ik zei niks! Ik giechelde niet! Dat was..' En ze staat op en loopt naar de gang.
'Het is niet eerlijk..Emily lachtte..ik niet!' Ze trapt tegen een prullenbak en gaat zuchtend op het raamkozijn zitten.
Ik vind al die losse afgebroken zinnetjes een beetje lastig lezen ed, op deze manier zou het een wat samenhangender verhaal worden, denk ik. En het zou veel makkelijker lezen...iig voor mij.

Ik heb het niet helemaal gelezen, niet omdat het niet boeiend is of wat dan ook, maar het is een beetje standaard ed... Das niet erg, ik heb vroeger ook tientallen van dit soort verhalen geschreven.

Citaat:
Hoofdstuk 2

Sanne's vader doet open. Sanne heeft haar moeder bij een verkeersongeluk verloren, dus ze heeft het heel moeilijk gehad. Dat kan je zo ook wel zien aan haar vader. Haar vader is altijd nors en kortaf.
Ik vind dit een niet zo logische conclusie...het is aan haar vader te zien dat Sanne het heel moeilijk gehad heeft...? En ik vind hem nogal uit het niets kunnen vallen...de zin is niet verweven in de rest van het stuk oid.
Met citaat reageren
Oud 31-05-2003, 17:35
.:SuPaHGuRl:.
.:SuPaHGuRl:. is offline
Maar jij bent ook al 38=P ik 12..sniff
__________________
Het Leven Is Even,Geniet Ervan
Met citaat reageren
Oud 31-05-2003, 17:40
Verwijderd
Citaat:
.uPaHGuRl:. schreef op 31-05-2003 @ 17:35:
Maar jij bent ook al 38=P ik 12..sniff
Ik ook geen 38.
Met citaat reageren
Oud 01-06-2003, 18:47
Little Phoebe
Avatar van Little Phoebe
Little Phoebe is offline
Best goed hoor, heb ook stuk of 3 verhalen liggen over dit onderwerp. Beetje Blauwe Plekken he, van Anke de Vries.

Je moet alleen niet zo doen van:

'Blablabla.'
zei dinges.

Gewoon:
'Blablabla.' zei dinges

Snapje?
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten Bosroes
Verwijderd
8 14-12-2007 18:13
Verhalen & Gedichten Zinloos Geweld. [kort verhaal]
Little Phoebe
35 16-06-2004 18:38
Verhalen & Gedichten read and judge ;)
Jessy
6 28-02-2004 09:48
Verhalen & Gedichten Mijn verhaal..vin je dr van..?
Linlilalove55
35 20-07-2003 13:49
Verhalen & Gedichten [verhaal] De fout
Majesteit
6 16-05-2003 15:11
Verhalen & Gedichten [verhaal] Gevangen Zielen, samenvatting van het verleden... (??)
Lindatje
2 17-10-2002 15:40


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:03.