Tsjah...hoe en waar ik moet beginnen weet ik eigenlijk niet zo goed... Okej, kijk...omdat ik een paar jaar geleden te maken kreeg met een eetstoornis, en daar steeds verder in ging, heb ik nu hulp bij een psychotheraieute. Hij is echt super, heel geduldig en begripvol. Hij ziet en merkt alleen alles... Nu is het zo dat ik iets achterhoud, en dat heeft hij dus ook door... Ik heb met hem afgesproken dat ik er dinsdag wat over zou vertellen. Ik vind dit alleen heel moeilijk, omdat ik het er nog nooit met iemand over gehad heb. Ik weet wel dat het nodig is, want kom mezelf steeds vaker tegen. Oke, even to the point zeg maar... Ik zal hier vertellen waar het om gaat, zo heb ik het er toch al n keer over gehad en is het dinsdag misschien iets makkelijker... Ik zou heel graag van jullie weten wat je zou zeggen en hoe je het erover zou hebben, want ik weet echt niet hoe... Het hier schrijven is lastig, laat staan met iemand erover hebben, ookal vertrouw ik hem voor 200%!!!!
Toen ik 14 was (ben nu 20) waren wij, mn moeder, zus en ik, op vakantie in Italie. Gerben was er ook, een jongen van ik geloof 19 of 20. We gingen altijd met een hele groep om, en dan naar het strand met zn allen enzo. Toen we een keer aan het lopen waren naar het strand, liepen wij achteraan. Ik vond hem gewoon aardig, kon wel met hem lachen en ik vond hem natuurlijk best stoer, hij was immers veel ouder. Op n gegeven moment ging hij aan me kont zitten enzo, en met zn hand op mn onderrug onder me shirtje zeg maar, en dan langs de rand van mn broek. Opzich zocht ik er niet zoveel achter eigenlijk, duwde gewoon zn hand weg. Toen we later in de vakantie met zn allen een kapvuur aan het maken waren, en iedereen aan het drinken was behalve ik (was pas 14) en Gerben weet ik niet meer maar niet heel veel iig, toen ging iedereen op n gegeven moment hel dicht bij elkaar zitten en Gerben zei dat ik daar moest blijven zitten waar ik zat, gewoon op een aardige manier, niet dat hij me daartoe dwong ofzo, dus ik bleef zitten... Iedereen een beetje zat aan het lachen enzo, en op n gegeven moment ging hij aan me zitten. We zoende niet ofzo, lagen gewoon naast elkaar en hij had een badlaken over ons heen gelegd. Hij ging dus naar mn kruis zeg maar, eerst op mn broek, toen eronder en in zeg maar. Ik deed niks, kon alleen maar stil liggen e wist echt niet wat me overkwam. Op een gegeven moment pakte hij mijn hand en deed hem naar zijn broek en wilde hem erin doen. Ik schrok er zo erg van dat ik heel hard ben weg gerend. Ik ben in mn tent gaan liggen, was doodsbang en heb alleen maar liggen huilen. Mn moeder vondhem heel aardig dus de volgende dag kwam hij bij de tent....zeeslag spelen en mn moeder deed vrollijk mee...ze wist natuurlijk ook van niets... Ik heb de rest van de vakantie alleen maar bij mn moeder gezeten, zodat hij me niets kon doen. Na de vakantie heb ik er eerst geen last meer van gehad,, maar naarmate ik ouder werd en vriendjes kreeg enzo wel... Ik heb nu ook steeds het gevoel dat ik dingen die jongens willen MOET doen, en over sex denk ik, ach even liggen, ogen dicht en klaar en daarna voel ik me zo walgelijk en ga wel tich keer onder de douche.... Ik snap het als jullie denken dat het mijn eigen schuld was, dat ik het had kunnen voorkomen door NEE te zeggen, maar zo gemakkelijk was dat toen helaas niet... Ik heb er vroeger nooit meer bij stil gestaan of over nagedacht, hoe raar dat ook is, maar nu komt het steeds vaker naar boven...
Misschien is mn verhaal wat raar geformuleerd, ben er ook erg lang mee bezig geweest en weet niet precies hoe ik het moet neerzetten hier. ALs jullie vragen hebben hoor ik het wel en ik hoop dat jullie me tips kunnen geven voor het gesprek.
Het is een behoorlijk lang verhaal geworden, sorry daarvoor, maar ik ga nu maar niets meer wissen en hoop dat je even de tijd wil nemen het te lezen, ik zit er echt n btje mee...
__________________
***Geen Zorgen Over De Dag Van Morgen***
|