30-07-2005, 16:30
|
|
|
Het is net een week uit met mijn vriend, waar ik 2 jaar verkering mee heb gehad. Het was voor mij echt een hele grote stap om het uit te maken en de dagen erna was ik ook heel erg aan het twijfelen of ik wel de juiste beslissing had gemaakt. Nu een week later weet ik dat ik de juiste beslissing heb gemaakt. Het is heel moeilijk want ik mis gewoon heel veel dingen die ik niet wil missen, onze vriendschap, het bij hem zijn, de knuffels enz. Maar ik kon geen relatie hebben met iemand die ik eigenlijk steeds meer als vriend zag. Het gevoel van verliefdheid was er gewoon niet meer, en ik wou gewoon heel graag dat het terug kwam en ik probeerde het ik maar zoiets moet vanzelf gaan, je moet het niet willen. Dus toen heb ik er dus met veel moeite een punt achter gezet en ik mis hem nu heel erg, maar we hebben afgesproken goede vrienden te blijven en hier ook echt energie in te steken zodat het niet flopt maar echt lukt, hoe moeilijk dit ook is, vooral in het begin of als een van ons een andere relatie krijgt.
Maar mijn vriend ging in de tijd dat wij verkering hadden eigenlijk dus nooit echt op stap, en nu gaat hij vanavond op stap met zijn vrienden. Op de een of andere manier maak ik me hier heel druk om, ik vind het heel moeilijk om te realiseren dat hij nu leuke dingen zonder mij gaat doen en dat hij op stap gaat. Om het maar even makkelijk te zeggen: Ik vind het niet leuk dat hij op stap gaat, ik ben bang dat hij met een ander meisje gaat zoenen of weet ik veel wat, ik ben jaloers. Ik weet dat dit niet nodig is, zoiezo weet ik dat hij vanavond echt niets gaat doen, want het is allemaal nogal heftis enzo, en ik denk niet dat hij nu met een ander meisje zou kunnen zoenen, netzoals dat ik niet met een andere jongen zou kunnen zoenen. Maar je weet ooit nooit, als je wat bier op hebt enz. Maar ik weet dus totaal niet hoe ik hier mee om moet gaan, ik maak me er echt druk om en ik weet dat dit niet nodig is en dat dit zinloos is want hij heeft nu gewoon ook zijn eigen leven en hij moet doen wat hij moet doen maar dit is voor mij nu gewoon heel moeilijk. Heeft iemand van jullie dit ook meegemaakt, zich zo gevoeld? Of heeft iemand misschien advies voor mij... Iig bedankt voor het lezen 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
30-07-2005, 16:53
|
|
|
|
Mja...
Velen zullen het hebben meegemaakt hé, dumpen of gedumpt worden. In mijn geval was het het laatste. En toen lag er al een tijdje een ander meisje op de loer (mijn ex voelde wel niets voor haar zei hij). Toen heb ik als het uit was moeten zien hoe zij verder naar mekaar toegroeiden. Ik denk niet dat het iets geworden is maar het scheelde dan toch alleszins geen haar We zaten alledrie bij mekaar op school. Dat waren lastige maanden maar je komt er wel overheen. Dat zal bij jou ook wel zo zijn. Stilaan zul je aanvaarden dat je ex een nieuw leven heeft waar jij niet meer de hoofdrol in speelt... Zoiets wijst de tijd wel uit, dat kan je niet forceren
|
|
30-07-2005, 16:56
|
|
Verwijderd
|
Dan had je het niet uit moeten maken, simpel.
 Ja, ik heb precies deze situatie gehad, maar dan dat mijn vriendin het uitmaakte. Ik was de eerste maanden totaal niet geïnteresseerd in andere meisjes, misschien stelt dat je een beetje gerust. Hou je nog wel van hem? Besef je wel dat verliefdheid geen noodzakelijk iets is voor een relatie? Het is niet meer dan normaal dat dat gevoel na een tijdje verdwijnt, er moet iets anders voor in de plaats komen.  Ben nu wel nieuwsgierig, maakte je je ook zorgen als hij uitging toen jullie nog iets hadden? Laatst gewijzigd op 30-07-2005 om 17:00.
|
|
30-07-2005, 16:59
|
|
|
Ja, dit ken ik wel. Mijn vriend (ex) hebben het ook een maand geleden uitgemaakt en daarna begonnen we heel erg te twijfelen. We zijn dus toen wel weer even bij elkaar geweest, niet echt officieel aan, maar ook niet uit.
Nu is hij dus in Blankebergen, nouja aan het 'zuipen' en aan het feesten dus. We hebben gewoon afgesproken dat hij alles mag doen wat hij zou willen. Voor mij ook enorm moelijk. Ik weet dat hij niet het type is dat meteen een ander meisje zoekt, maar toch moet ik er ( net als jij) steeds aan denken. Eigenlijk moet je gewoon zelf ook iets leuks gaan doen, zodat je er niet aandenkt. Dat ga ik in ieder geval wel doen, misschien ook een tip voor jou..
|
|
30-07-2005, 17:11
|
|
|
|
Verliefdheid is voor mij noodzakelijk. Je moet iig niet steeds het idee hebben alsje naar hem toe gaat dat je er eigenlijk geen zin in hebt omdat hij zo verliefd op jou is en jij geen toneelstukje wil spelen.
En ik maakte me ook wel zorgen ja toen we iets hadden als hij uitging. Ik ben jaloers aangelegd, maar dat is zo zinloos en dat besef ik ook. En ik doe ook veel leuke dingen, ik heb heel de week niets anders gedaan, maarja nu net vanavond heb ik niets te doen, ik kon wel iets te doen hebben maar daar had ik geen zin in. Dus het wordt eraan denken! En het hoort erbij denk ik.. Het is alleen wel heel moeilijk..!
|
|
30-07-2005, 17:11
|
|
|
deze situatie komt mij ook wel bekend voor, ik had het drie jaar met mijn vriendin en nadat zij het uitmaakte (3 maanden terug) deed een soortgelijke situatie zich voor.
wat mij bij jou opvalt, is dat je eigenlijk nog erg veel voor hem voelt, en vooral die jaloezie duidt daar wel op. in jouw geval zou ik eigenlijk toch teruggaan naar hem... misschien is het een domme raad, maar bij hem voel jij je geborgen, en misschien erg gelukkig. enne, verliefd zijn na 2 jaar hoeft mijns insziens niet... en dat is ook geen criterium voor een relatie. ik had trouwens al wel behoorlijk snel interresse in contact met andere meisjes....
|
|
30-07-2005, 17:12
|
|
|
|
ow.. zie net je volgende post...
|
|
30-07-2005, 17:36
|
|
|
Och tis pas 1 week, je moet er enkel nog aan wennen. Kom maar over 2 maanden terug, als je dan nog steeds hetzelfde voelt
|
|
30-07-2005, 19:13
|
||
|
Citaat:
. Bij mij is het nu sinds eind juni uit (welliswaar na een kortere relatie), om dezelfde reden. Het werkt niet gewoon als je niet meer verliefd bent. Bovendien ik ben 18 (naja vanaf vandaag 19), ik wil nu niet al "vastzitten" in een relatie die op andere basis is dan verliefdheid, dat komt wel tegen de tijd dat ik me echt wil gaan settlen. Ik had constant het gevoel dat ik hem van me af moest houden, ik had geen zin meer in lichamelijk contact enzovoorts. Hmjah het is gewoon kut (nu nog steeds), ik hoop dat voor ons er een vriendschap inzit maar de tijd zal het leren. Al die tijd dat het uit is hebben we wel contact (via msn en sms dus vrij indirect), maar aangezien we bij dezelfde studentenvereniging zitten zit het er dik in dat we elkaar daar op korte termijn zit). Ik heb mezelf (als voordat het uit was) beloofd het niet goed te maken omdat ik hem miste, want dat ik niet meer dan logisch. Eerst wilde ik zelf mijn leven weer op orde krijgen en dan eventueel weer de keus voor hem maken (en niet alleen omdat ik de vriendschap, gezelligheid en aandacht mis). Ook mijn ex ging daarna gigantisch feesten (ook niet in vergelijking met wat hij ervoor deed), maar hij zei zelf ook dat voor afleiding was en dat al die vrolijkheid een masker was maar dat hij daaronder mij wel miste. Drie weken nadat het uit was heeft hij een afspraakje gehad, ik heb nog niet gehoord hoe dat ik afgelopen (maar ik denk dat het niets was, aangezien hij het er nog moeilijker mee heeft dan ik). Het idee dat hij met een ander meisje zoent is gek, maar mijn verstand zegt dat hij alle recht heeft. Hmjah een beetje tweestrijd. Ach tijd heelt alle wonden .
|
|
|
30-07-2005, 21:29
|
|
|
|
Tuurlijk vind je dat best moeilijk. Het is pas een week uit. Maar na verloop van tijd zul je meer accepteren dan hij nou eenmaal verder gaat met zijn leven. En dat moet jij ook doen! Toen het uit was met mijn vriend ging ik ook best snel met een andere jongen zoenen. Maar dit deed ik alleen maar zodat hij dat zou horen en dit niet leuk zou vinden. Nu maakt het me niet zoveel meer uit of hij met meisjes zoent/ een nieuwe vriendin krijgt. Dat nieuwe meisje neemt namelijk niets af van de fijne tijd die wij samen hadden. Bovendien zijn we nu hele goede vrienden, dus daar ben ik heel erg blij mee
__________________
Don't worry, be happy!
|
|
31-07-2005, 00:09
|
||
|
Citaat:
zou ik misschien je email mogen? dan voeg ik je toe op msn. want ik heb nou precies etzelfde. mijn is: jinjaaa@h....
|
|
|
31-07-2005, 10:33
|
|
|
Het is denk ik heel logisch dat je je zo voelt, vooral in het begin inderdaad, als je nog maar net besloten hebt om het uit te maken. Ik denk dat het vooral meespeelt dat je eigenlijk wil dat hij hetzelfde voor jou blijft voelen en dat wat jullie gedeeld hebben intact blijft, ook al heb jij die gevoelens van verliefdheid voor hem niet meer, en dit is ook wel begrijpelijk.
Naarmate de tijd vordert kun je hem denk ik steeds beter los laten en maak je je ook niet meer zo druk om deze dingen of ben je juist blij voor hem als hij leuk contact heeft met andere meisjes of als hij een nieuwe vriendin leert kennen, omdat je gewoon van hem houdt. Maar nu is het nog onwennig. Daarnaast lijkt het mij persoonlijk wel moeilijk om bevriend te blijven met iemand waarmee je een lange/serieuze relatie hebt gehad. Het afstand nemen van iemand en iemand loslaten wordt denk ik dan een stuk moeilijker. Voor mij was dit te zwaar, maar er zijn natuurlijk genoeg vriendschappen die zo'n soort geschiedenis hebben en die hierdoor juist heel sterk en krachtig zijn.
|
|
31-07-2005, 10:38
|
|
|
Wow! Dit lijkt echt precies op mijn verhaal
 het is bijna eng.Vier maanden terug ging het ook uit met mijn vriend, ook na twee jaar en de rest zegt ongeveer hetzelfde als bij jou. Dit is het topic: http://forum.scholieren.com/showthre...oeite+loslaten Misschien heb je er wat aan, ik hoop het. Verder is het inderdaad vooral veel leuke dingen doen! Dat heeft bij mij geholpen. Ik houd mezelf steeds voor dat het echt úit is (en dat is het ook) en dat hij mijn éx is en dus zijn eigen dingen mag doen. Ook al is dat moeilijk. Totaal tegen al mijn verwachtingen in, had ik na een maand al een nieuwe vriend. Gelukkig helpt hij me ook met verwerken. Ik ben mijn ex namelijk nog lang niet vergeten en dat hoeft ook niet, we zijn nu goede vrienden, ook al is dat ontzettend moeilijk.
|
|
31-07-2005, 10:51
|
|
|
|
Ik heb toch maar afleiding gezocht gisteravond en ben naar een festival geweest.
Maar ik werd snachts wel een paar keer wakker, doe ik anders nooit, maar ik denk dat het door de spanningen kwam en dan keek ik snel even of hij gesmst had. Wat jij zegt sunrise dat je je nou nog niet helemaal wil vastklampen aan iemand, al ben je niet meer zo verliefd, vind ik ook. Ik ben nog jong en heb geen zin om nou al een relatie te hebben die ik over een paar jaar ook kan hebben. Ik wil nou nog heel verliefd zijn op iemand en niet alleen maar het 'houden van' hebben. Maar ik had hem net dus gesproken, en hij had het heel gezellig gehad, had veel gedronken voor zijn doen (ja dat had ik gevragen  ). En daar heb ik het toch moeilijk mee, ik weet dat hij nu vrij is en mag doen wat hij wil doen maar toch, het is moeilijk en ik denk ook dat het tijd nodig heeft, dat ik er aan moet wennen. In het begin van onze relatie deed mijn vriend nog veel dingen met zijn vrienden maar hoe langer we iets hadden hoe minder hij deed met zijn vrienden. Hij deed veel liever iets met mij dan met zijn vrienden. Ik heb vaak tegen hem gezegd dat hij vaker iets met zijn vrienden moesten dan want dalijk had hij niemand meer, maar hij zei dat hij er niet veel mee zat en dat hij liever bij mij wilde zijn als hij dat kon. Ik kreeg het hierdoor een beetje benauwd, ik voelde me een beetje verplicht iets met hem te gaan doen omdat ik dacht dat hij dan toch weer niets ging doen en gewoon thuis zat, en dat vond ik niet leuk voor hem. Maar nu is het net een week uit, en gaat hij meteen feesten, en dat snap ik ook wel, want hij zoekt ook gewoon afleiding enz, maar ik vind het gewoon raar, raar dat hij het toen ik het vroeg en er met hem over praatte niet kon en nu opeens wel. Een van de dingen waarom ik het uitgemaakt is omdat hij zo afhankelijk van mij was, en dat gaf me gewoon geen fijn gevoel. En daar heb ik het ook met hem over gehad, maar hij deed er niets aan, en nu het uit is doet hij het wel, dan denk ik als het zo makkelijk gaat waarom deed je het toen dan niet? Vanavond hebben we afgesproken om even te gaan praten over alles, ik denk dat ik dat heel fijn vind maar ook heel moeilijk. Het is gewoon echt heel moeilijk om hem los te laten, om hem niet meer elke dag te spreken en niet meer vaak te zien, niet meer zoveel te smsen enz. Hij hoorde gewoon echt bij mij en bij mijn leven, en nu opeens is dat anders en dat is heel moeilijk. Ik doe veel leuke dingen en dan vergeet ik het ook wel, maar toch zit het gevoel nu heel de tijd in mijn achterhoofd bij alles wat ik doe..
|
|
31-07-2005, 10:56
|
||
|
|
Citaat:
Ik ben er erg benieuwd naar, want op dit moment denk ik echt dat het verdriet nooit over gaat, ik weet ook wel dat het wel over gaat, maar ik denk gewoon dat het lang duurt..
|
|
|
31-07-2005, 11:43
|
||
|
|
Citaat:
Dit herken ik ook wel. Misschien is het enerzijds een reactie om te bewijzen dat hij toch helemaal niet zo afhankelijk van je is, zowel tov jou als tov zichzelf. En anderzijds omdat hij bang is waarvoor jij hem toen gewaarschuwd had maar waar hij geen oren naar had: dat hij ineens niemand meer zou hebben. Ik zou er me niet teveel van aantrekken, een normale reactie van hem ook denk ik
|
|
|
31-07-2005, 12:05
|
|
|
|
Ik herken dit niet (nog niet gelukkig). Maar wat ik je even wilde zeggen: ik zou juist denk ik wel gaan zoenen als ik na 2 jaar eindelijk weer eens vrijgezel zou zijn.
|
|
31-07-2005, 12:38
|
||
|
|
Citaat:
|
|
| Ads door Google |
|
31-07-2005, 12:44
|
||
|
|
Citaat:
Ik heb er nog veel verdriet van ja, maar het gaat wel beter. Ik weet dat ik de goede keuze heb gemaakt en dat helpt ontzettend. Mijn ex wil binnenkort weer wat afspreken en we gaan als goede vrienden met elkaar om, maar ik wil even wachten, om het beter te verwerken, want ik heb het er nog heel moeilijk mee om hem te zien. De confrontatie, of zo. De confrontatie dat hij mijn vriend niet meer is, en, ook al weet ik dat dat niet zo is, ik in principe een meisje ben als alle anderen... ik kan het niet goed uitleggen, want ik weet wel dat ik nog heel speciaal ben voor hem. Sterkte!
|
|
|
31-07-2005, 14:34
|
||
|
|
Citaat:
Maar ja, ik zou ook wel weer gekwetst zijn als hij direct met een ander meisje zou zoenen. Want jij bent al die tijd zijn meisje geweest. En niemand anders was beter voor hem dan jij. Ik moet er niet aan denken dat mijn vriend met een ander meisje naar bed zou gaan, die intimiteit met iemand anders zou delen. Dat is zoiets intiems. Nee, ik zou dat zeker in het begin niet kunnen verkroppen.
|
|
|
31-07-2005, 15:06
|
|
|
Je moet het gewoon accepteren dat hij met andere vrouwen zal omgaan, hij is gewoon een avondje met de mannen wezen stappen
 En als hij een beetje verdrietig was zal hij waarschijnlijk met z'n kop op de bar hebben liggen slapen na eerst op vrouwenjacht te zijn geweest, denk ik (*ervaring heeft*)Het is een kutgevoel maar daar moet je jezelf maar overheen zetten.
__________________
I’d say the purpose of life is joy in the present moment, and anyone who tells you different is a lying conniving asshole. -- Pat Condell over religie.
|
|
31-07-2005, 17:47
|
|
|
Ik ken je probleem wel een beetje. Met mijn ex ging het na 8 maanden uit (wat op zich niet eens heel lang is). Ik heb Het er ook heel lang moeilijk mee gehad. En dan niet in de zin van dat ik haar zo perse terug wil hebben want ik weet dat het niet werkt maar er blijft een gevoel en herineringen aan de tijd dat je het samen zo goed had. De intimiteit, het knuffelen, tegen elkaar aanliggen en "film kijken
 " en alles wat je maar kan bedenken zijn dingen die ik echt vreselijk gemist heb.Het is nu ongeveer een jaar geleden dat het uit ging en af en toe heb ik dat wat ik hierboven beschreef nog steeds. Ik heb sindsdien ook geen vriendin meer gehad. Wel met anderen gezoend maar dat is op niets uitgelopen. Het is wat er al zo vaak gezegd is in dit topic. Op een gegeven moment zet je je eroverheen en ga je verder. Dat is ook het enige wat je kan doen want het is immers niet zonder reden uitgegaan dus bij elkaar terugkomen (als hij dat uberhaupt al zou willen) lijkt me na zo'n lange tijd ook geen oplossing.
__________________
Am I just paranoid?
Am I just stoned?
|
|
01-08-2005, 12:40
|
|
|
|
Bedankt allemaal voor jullie reacties en jullie advies!
Ik denk dat het op dit moment gewoon het beste is, ook al heb ik nu af en toe het gevoel dat ik hem terug wil, maar dan denk ik bij mezelf dat ik dat gevoel wat er toen was niet mag vergeten. Misschien komt het nog wel een keer goed maar iig op dit moment niet, ik ben nog steeds heel erg in de war en niet weet niet precies wat mijn gevoelens zijn en wat ik wil maar ik heb mezelf er een beetje bij neergelegd en tegen mezelf gezegd dat dit op dit moment gewoon het beste is en dat ik niet te veel moet piekeren en maar moet kijken hoe het verder loopt met ons. Bedankt voor jullie reacties!
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Liefde & Relatie |
Hoe voel je je op relationeel gebied? #89 Verwijderd | 498 | 12-08-2008 20:27 | |
| Liefde & Relatie |
Liefdesverdriet: wanneer is het over? x-spekkie-x | 61 | 11-04-2007 17:04 | |
| Liefde & Relatie |
Hoe voel jij je op relationeel gebied #36 Methuselah | 498 | 16-06-2006 19:55 | |
| Liefde & Relatie |
Afwisselende houding.. *Meisje*van*15* | 8 | 09-05-2006 09:30 | |
| Liefde & Relatie |
Snap die jongen echt niet bloemetje16 | 31 | 12-03-2005 14:27 | |
| Liefde & Relatie |
bij je vriend(in) blijven slapen *dreaming* | 14 | 09-07-2003 16:47 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 13:46.
Adverteren