Ik denk dat ik dan, na het verslijten van vele mannen en het breken van vele harten, mijn geluk gevonden heb ik de liefde. ( Althans, op dat moment.) Met een man van 57, ene Jean-Pierre. Ik denk dat ik ontzettend verslaafd ben aan sigaretten. Ik rook nu nog niet, maar ik rook dan vast wel. Marlboro ofzo, ik voel me vast verbonden met cowboys. En ik luister de hele dag sentimentele muziek.
Ik denk dat ik dan docente Filosofie en Engels ben op de middelbare school, en mijn eerste rimpels VERSCHRIKKELIJK vind. Misschien dat ik dan ook wel eens naar de sportschool ga oid. Wat ik vast na 3 keer ploeteren weer opgeef. Ik hoop dat mijn ouders dan beide nog leven en vaak op bezoek komen in mijn riante woning in Groningen, Amsterdam, Utrecht, ofzo. Daar wil ik trouwens niet mn hele leven wonen.
Nog 15 jaar later woon ik op een boerderijtje met 2 geadopteerde kinderen en een leuke vader.(Ook een geadopteerde.) En dan geef ik vast veel geld aan liefdadigheidsdingen. En heb ik een hoop katten en paarden enzo bij huis. Wie weet ook een hangbuikzwijntje. Of 2. Maar ik dwaal af. Want ik kijk nu 30 jaar in de toekomst.
Op mijn 30e, dus nu over 15 jaar, denk ik dat ik nog steeds zo onvolwassen en vrolijk ben. Ik hoop dat mijn echte vrienden nog steeds mn vrienden zijn, ik in gezondheid leef en niet al te dik ben. Wie weet ben ik dan wel overgestapt op vrouwen en woon ik samen met een bloempje van 22 of een tuinbroekenpot van 51. Who knows. Ohja, en dan is het forum.midlifecrisis.com mn favo forum, en kom ik iedereen van het huidige scholieren.com tegen. En dan is de een KENKERlelijk, en de ander weer heet.
Ik ga nu mn Frans leren.
|