Oud 09-08-2001, 00:15
Sarah16
Sarah16 is offline
DE STILTE


"Ik heb mijn huiswerk niet gemaakt", gebaarde William naar de lerares. "Waarom niet?", vroeg ze, ook met gebaren."Ik was naar de dokter voor
onderzoek, over de operatie". Toen William klaar was met gebaren legde hij een briefje van zijn moeder neer, waarin dit bevestigd werd. Hij ging zonder verder nog iets te zeggen zitten, zoals altijd, alleen aan een tafeltje. Hij pakte zijn schrift uit zijn tas, en zag daarin zijn logboek zitten. Hij wist dat de les over 10 minuten pas zou
beginnen, dus pakte hij het en las wat hij gisteren had geschreven. 'Ik zou er alles, alles voor geven om normaal te zijn, op een normale school zitten, vrienden hebben waarmee ik kan praten, alles net zoals vroeger, voor het ongeluk. Alles zou ik geven voor zoiets, ook al was het maar voor een dag!!'.
William zuchtte en legde zijn logboek open op de tafel. Verbaasd keek hij onderaan de bladzijde, waar iets leek te staan in zwarte, donkere blokletters. 'Zou je ook je huidige leven ervoor opgeven? Jouw vrienden, familie, huis, verleden? Zou je zelfs dat ervoor op willen geven? Ben je bereid opnieuw te beginnen?' Verschrikt keek William om zich heen. Alle kinderen gebaarden of
vroegen iets aan de lerares. "Wie heeft dit geschreven?", vroeg William zich af. Hij sloeg zijn logboek dicht en gooide het in zijn tas. "Dit is niet grappig", dacht hij kwaad. Hij raakte een beetje in paniek. Wie had zijn logboek gelezen, en er zelfs in geschreven? Zijn broer? Zijn ouders? Nee, die zouden dat nooit doen. Opeens knipperde het licht aan en uit, het teken dat de les begon. William schudde de nare gedachte van zich af en deed zijn schrift open.

"William , slapen nu", gebaarde zijn moeder. "Over vijf minuten mam!", gebaarde hij terug. Zijn moeder zond hem een kushandje toe omdat ze wist dat hij echte kussen haatte, en sloot de deur. Hij sloop uit bed en pakte zijn logboek. Toen hij weer in bed lag met een pen in de aanslag, dacht hij weer aan de donkere, zwarte tekst. Bijna durfte hij zijn logboek niet te openen. "Ach man, stel je niet aan", zei hij in gedachten tegen zichzelf. Hij opende zijn logboek op de laatst beschrevene bladzijde. De tekst onderaan stond er nog. Wie had dat geschreven? "Diegene die dit heeft geschreven zal vast nog een keer gaan lezen om mijn reactie te weten te komen", bedacht William zich. 'Alles, zei ik toch', schreef hij op. Even kon hij zijn ogen niet geloven. Onder de tekst die hij net had geschreven leken letters te verschijnen! Diezelfde, donkere zwarte letters! 'Maar ook dit?', stond er opeens. William sprong op en liet zijn logboek dichtvallen op de grond. Als hij het nog gekund had zou hij geschreeuwd hebben. Hij wilde dolgraag zijn ouders roepen, maar dan zouden ze vast het vorige stukje van hem ook willen lezen. Dat zou hen pijn doen. Zijn ouders hielpen hem zo goed, en ze hadden echt gehoopt dat William's doofheid verholpen had kunnen worden met een operatie, maar gisteren hadden ze uitgevonden dat dat niet kon. Aangezien William drie jaar geleden doof was geworden bij een auto-ongeluk waarbij zijn moeder reed, voelde ze zich al zo schuldig. William raapte al zijn moed bij elkaar en liep naar zijn bed, pakte zijn logboek op en bladerde naar de bladzijde waar 'het' stond. Nu stond er zelfs iets nieuws, naast wat net verschenen was.'Nou? Als je niemand of iets van je leven nog mocht zien, en opnieuw ergens anders kon beginnen, met een normaal leven en alle geluiden die daarbij horen?' William's adem stokte in zijn keel, maar toch pakte hij zijn pen. 'Ik haat de stilte. Ja dus.'


William werd wakker met een vreemd plafond boven zich. Een schoon wit plafond, inplaats van het verschimmelde geel en zijn lichtgevende
sterren van zijn kamer. Waar was hij? Hij keek rond. Een raam met bloemetjes-gordijnen, lichtblauwe muren en donkerblauwe kasten. En
naast het bed waar hij in lag een lichtblauwe stoel met een vrouw van in de zestig met heel licht blond, bijna wit haar een een rode jurk aan erop. Hij ging in een ruk rechtop zitten. De vrouw opende
verschrikt haar ogen. "Je bent wakker, eindelijk", zei ze. "Is dit weer een droom?", vroeg William zich af. "ik ben Martha. Mijn dochter heeft je langs de snelweg gevonden." Hoorde William dit echt? Hoorde hij? "Ik...ik..." Hij praatte! Hij hoorde zelfs zichzelf! Hij hoorde echt! "Waar is mijn moeder?", vroeg hij, nog steeds stomverbaasd. "Weet je dan niks meer van het ongeluk?", vroeg Martha bezorgd. Opeens drong het tot William door. "Ze zijn dood he?" Martha sloot haar ogen en er viel een pijnlijke stilte. "Het spijt me zo.... Het is zo oneerlijk om op jouw leeftijd je hele gezin, je ouders je broer... Om die te verliezen. Je moet je wel heel machteloos voelen... Ze keek hem vol medelijden aan. Maar William voelde zich niet
machteloos. Eerder schuldig, omdat zijn wens om te horen verhoord was,en daardoor...
En voor het eerst in zijn leven verlangde William naar de stilte.


En? Wat vinden jullie ervan? Het was niet een van mijn beste verhalen ofzo, maar de kortste. Graag ook (opbouwende) kritiek.


[Dit bericht is aangepast door Sarah16 (09-08-2001).]
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 09-08-2001, 14:57
metzondernix
metzondernix is offline
Wow... Dit is erg! Maar jee hee wat mooi! ik geloof dat ik moet huilen. Je bent goed.
__________________
OE MOEME NOEMOE!!!!!!!!!
Met citaat reageren
Oud 09-08-2001, 15:31
Sarah16
Sarah16 is offline
Dankjewel hoor...
Ik wordt er helemaal verlegen van!

-x-
Met citaat reageren
Oud 09-08-2001, 17:51
ik heb er geen woorden voor... heel mooi geschreven! "apart" onderwerp ook, en heel anders dan je zou verwachten zeg maar het einde is ook super mooi
Met citaat reageren
Oud 09-08-2001, 18:47
Woodstock
Avatar van Woodstock
Woodstock is offline
jah... mooi verhaal. echt goed.
__________________
Eat jazz, drink sunshine, listen to honey, talk to tea
Met citaat reageren
Oud 09-08-2001, 19:52
stroopwafel
Avatar van stroopwafel
stroopwafel is offline
Citaat:
Woodstock schreef:
jah... mooi verhaal. echt goed.

helemaal mee eens

__________________
de havenmeester is ook niet perfect, maar zolang de worst vliegt, heerst de bloemkool de wereld..
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten [Verhaal] Vrouwenopvang Fryslân
Verwijderd
17 05-03-2007 15:12
Verhalen & Gedichten [Verhaal] Gootsteenontstopper
Verwijderd
10 13-12-2004 15:35
Verhalen & Gedichten tja...een verhaal..ofzo
Romie
11 08-07-2004 07:11
Verhalen & Gedichten [kort verhaal] F.'s verhaal
Just Johan
2 23-02-2004 14:41
Psychologie Stap in het verhaal van de ander-Topic.
Dreamerfly
31 11-11-2003 19:30
Verhalen & Gedichten verhaaltje
b-z
7 03-05-2003 22:17


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:20.