Nou ben een 19 jarige jongen, die vrij onzeker is en in behandeling er voor. Mijn probleem is meer, het niet hebben van een langdurige relatie. Ik heb namelijk al een tijdje geen langdurige relatie gehad, om verschillende redenen. Ongeveer 2 jaar geleden ging het uit na een langdurige relatie. In de tussen tijd korte relaties gehad maar verschillende type meisjes.
Ben ik wel over mijn ex heen?
De langdurige relatie kende echter vele ruzies en problemen. Ik moest teveel rekening houden met haar en werd me uit eindelijk te veel. De kort durende relaties waren meisjes die ik eerst wel leuk vond maar om verschillende redenen ging het uit.
Zou dit een mogelijke vorm van bindingsangst zijn? Of is dit meer de verwerking van wat er is gebeurd?
Recentelijk begon ik iemand leuk te vinden, maar een ander ging mij al voor. In de tussen tijd opzoek naar bekendere wegen om een relatie met iemand te nemen. Ook wel studenten van mijn oude school en nieuwkomers op mijn huidige school.
Is het wel waard om bekende te benaderen op een manier dat meer is dan vriendschap?
Ik vind het gewoon lastig meisjes te benaderen en mij kwetsbaar op te stellen door te zeggen dat ik ze leuk vind. Dat komt mede door de angst om afgewezen te worden. Maar ook omdat ik merk dat ik meer behoefte heb aan stabiliteit. Ik hecht mij niet graag aan dingen die maar kort duren.
Weet iemand een subtiele manier om te weten te komen wat een meisje voor jou voelt?
Daarnaast heb ik nu wel erg de behoefte om liefde te krijgen en ontvangen. Gewoon de fysieke aanwezigheid van een meisje. Dat was ik namelijk gewend van de langdurige relatie vooral. Daar ben ik gewoon eerlijk in en heb het kenbaar gemaakt aan mijn vrienden.
Is het raar dat ik de fysieke aanwezigheid van een meisje mis? Weten jullie misschien manieren om die leegte op te vullen?
|