Magnetronhoofd

[Xerxes]

Magnetronhoofd

de appelmoes staat in de meterkast
ik wist niet dat je het vergeten was
van de dagen dat ons' Vader nog patat at

en nog prat ging op vergankelijke bakjes
en zijn geld vulde met plastic zakjes
die hij 's avonds aan de bar dan gulzig leeg vrat

drink jij je koffie altijd zwart
en wil je zout op je wonde
of vind je dat zonde
van de korstjes op je smart?

maar ontdooi nu maar niet je gedachten
laat dat zout maar in de graven wachten
eet patat met suiker zonder zorgen
bewaar bevroren brood voor morgen

[wilookmeepraten]

wat een boeiend gedicht... ik weet niet waar je nou precies heen wil, maar ik heb hem drie keer gelezen en ik ga het nog een keer doen. Hij loopt ook erg lekker.

[Xerxes]

Dank je.

[hmm-hmm]

leuk gedicht! ik vind de laatste strofe het lekkerste lopen, en ook de woordspelingen daarin spreken me aan!!

[Reynaert]

Best een grappig gedicht, maar "en zijn geld vulde met plastic zakjes" vind ik vreemd. Hoe bedoel je dat?

[Xerxes]

Reynaert schreef op 28-02-2007 @ 17:09 :
Best een grappig gedicht, maar "en zijn geld vulde met plastic zakjes" vind ik vreemd. Hoe bedoel je dat?

Wel, ten eerste zou men het kunnen opvatten als het verdienen van geld met plastic zakjes. Ten tweede zou men dit kunnen associëren met plastic zakjes vullen met geld. Een andere voor de hand liggende interpretatie in de context van voornoemde associatie is dat de permutatie van 'geld' en 'zakjes' een inversie van de betekenis van 'plastic zakjes vullen met geld' tot gevolg heeft. Tenslotte krijgen de 'plastic zakjes' in de context van het gedicht bepaalde associaties die duidelijk mogen zijn, bijvoorbeeld de associatie met vergankelijke bakjes, die, in tegenstelling tot zakjes, tenminste een betrekkelijk vaste vorm hebben.

Je wilt zeker weten wat ik ermee bedoel, maar dat vertel ik lekker niet.

[Halogeen]

Xerxes schreef op 28-02-2007 @ 21:32 :
Wel, ten eerste zou men het kunnen opvatten als het verdienen van geld met plastic zakjes. Ten tweede zou men dit kunnen associëren met plastic zakjes vullen met geld. Een andere voor de hand liggende interpretatie in de context van voornoemde associatie is dat de permutatie van 'geld' en 'zakjes' een inversie van de betekenis van 'plastic zakjes vullen met geld' tot gevolg heeft. Tenslotte krijgen de 'plastic zakjes' in de context van het gedicht bepaalde associaties die duidelijk mogen zijn, bijvoorbeeld de associatie met vergankelijke bakjes, die, in tegenstelling tot zakjes, tenminste een betrekkelijk vaste vorm hebben.

Je wilt zeker weten wat ik ermee bedoel, maar dat vertel ik lekker niet.

ik vond je gedicht leuker

[Xerxes]

Halogeen schreef op 28-02-2007 @ 22:11 :
ik vond je gedicht leuker

Ik hoop hier te kunnen volstaan met de bewering dat een flauwe vraag vraagt om een flauw antwoord.

[Not for Sale]

Halogeen schreef op 28-02-2007 @ 22:11 :
ik vond je gedicht leuker

Ik vind zijn exegetisch gescherm ronduit geweldig, en zijn Achaemenidische nickname ook! De regel waar Reynaert over begon, wat de bedoeling er ook van mag zijn, valt op het eerste (en ook op het tweede) gezicht wel behoorlijk uit de toon.

Ik vind het een prettig gedicht, eentje om aangenaam over na te denken. Het meest treffend vind ik het korstje op je smart. Heel goed gevonden.

[Not for Sale]

Ha, de spellingscontrole vraagt of ik niet 'fragmentarisch' bedoel in plaats van Achaemenidisch. Er zou toch niet stiekem propaganda tegen reeds eeuwenlang dode Perzen in mijn software zitten?

[Reynaert]

-ten eerste zou men het kunnen opvatten als het verdienen van geld met plastic zakjes.
Dan zeg je toch gewoon 'en zijn geld verdiende met plastic zakjes'?

-Ten tweede zou men dit kunnen associëren met plastic zakjes vullen met geld.
Dan zeg je toch dat hij zijn plastic zakjes vulde met geld?

-Een andere voor de hand liggende interpretatie in de context van voornoemde associatie is dat de permutatie van 'geld' en 'zakjes' een inversie van de betekenis van 'plastic zakjes vullen met geld' tot gevolg heeft.
Ja, en de inverse van die betekenis is zowel syntactisch als semantisch vreemd ('does not compute'), en die zgn. inverse heeft verder ook geen enkele functie.

-Tenslotte krijgen de 'plastic zakjes' in de context van het gedicht bepaalde associaties die duidelijk mogen zijn, bijvoorbeeld de associatie met vergankelijke bakjes, die, in tegenstelling tot zakjes, tenminste een betrekkelijk vaste vorm hebben.
Dat heeft niets te maken met het wel of niet slagen van die zin.

-Je wilt zeker weten wat ik ermee bedoel, maar dat vertel ik lekker niet.
Hm nee, eigenlijk niet.

[Xerxes]

Reynaert schreef op 01-03-2007 @ 00:02 :

Dan zeg je toch gewoon 'en zijn geld verdiende met plastic zakjes'?
(...)
Dan zeg je toch dat hij zijn plastic zakjes vulde met geld?

Nou, ik acht dat niet noodzakelijk in een gedicht. Daarnaast kan een syntactisch onjuiste formulering op zo'n manier in dienst staan van een poëtisch systeem, dat het extra interpretatiemogelijkheden biedt en daarmee interessanter wordt.

Ja, en de inverse van die betekenis is zowel syntactisch als semantisch vreemd ('does not compute'), en die zgn. inverse heeft verder ook geen enkele functie.

Dankzij de permutatie wordt het rijm van 'bakjes' en 'zakjes' benadrukt, waardoor zij semantisch met elkaar worden verbonden.

Dat heeft niets te maken met het wel of niet slagen van die zin.

Daarover valt niet wetenschappelijk te discussiëren. Maar je mag het best een vreemde regel vinden, dat vind ik niet ondenkbaar.

Hm nee, eigenlijk niet.

Mooi.

[Xerxes]

Not for Sale schreef op 28-02-2007 @ 23:11 :
Ik vind zijn exegetisch gescherm ronduit geweldig, en zijn Achaemenidische nickname ook! De regel waar Reynaert over begon, wat de bedoeling er ook van mag zijn, valt op het eerste (en ook op het tweede) gezicht wel behoorlijk uit de toon.

Ik vind het een prettig gedicht, eentje om aangenaam over na te denken. Het meest treffend vind ik het korstje op je smart. Heel goed gevonden.

Dankuwel, amice!

[Porcelain]

Die strofe met die korstjes op je smart is tof ja. Ik vind die zin over plastic zakjes eigenlijk niet zo gek. Patat met suiker vond ik vreemder (en een beetje misselijkmakend ook wel:/). Interessant gedicht, goed om te lezen en in te snuffelen. 'Bewaar bevroren brood voor morgen' erg treffend als eindzin.
Ik ben onder de indruk.

Gezellig zootje trouwens, die Achaemeniden (daar moest ik ook even in snuffelen natuurlijk).

[Reynaert]

Nou, ik acht dat niet noodzakelijk in een gedicht. Daarnaast kan een syntactisch onjuiste formulering op zo'n manier in dienst staan van een poëtisch systeem, dat het extra interpretatiemogelijkheden biedt en daarmee interessanter wordt.

Of het komt goedkoop en gemaakt over doordat je die extra interpretatiemogelijkheden niet in een correcte zin kon gieten.

Dankzij de permutatie wordt het rijm van 'bakjes' en 'zakjes' benadrukt, waardoor zij semantisch met elkaar worden verbonden.

'Semantisch met elkaar verbonden'? Weet je überhaupt wel iets van semantiek?

Daarover valt niet wetenschappelijk te discussiëren. Maar je mag het best een vreemde regel vinden, dat vind ik niet ondenkbaar.

Daar valt inderdaad lastig over te discussiëren omdat het gewoon waar is.

[Xerxes]

Reynaert schreef op 01-03-2007 @ 12:46 :
Of het komt goedkoop en gemaakt over doordat je die extra interpretatiemogelijkheden niet in een correcte zin kon gieten.

Nee. Je zou wel, zoals Not for Sale, kunnen zeggen dat die regel nogal uit de toon valt, omdat de andere regels min of meer syntactisch correct zijn. Een verstandig neerlandicus zou in het uiterste geval kunnen zeggen dat die regel gekunsteldheid laat zien, maar jouw kritiek maakt elke syntactisch onjuiste regel goedkoop en gemaakt. Veel plezier met je jacht op windmolens, Don Quichot!

'Semantisch met elkaar verbonden'? Weet je überhaupt wel iets van semantiek?

Ja, heb jij werkelijk nog nooit gehoord van een band tussen woorden die een betekeniseffect sorteert? Misschien is het tijd je kennis op te frissen. Je zou bijvoorbeeld Riffaterres 'Semiotics of Poetry' kunnen (her)lezen (met een beetje geluk is het vertaald in het Nederlands).

Daar valt inderdaad lastig over te discussiëren omdat het gewoon waar is.

Los van deze waarheidspretentie wil ik je er op wijzen dat ik al meerdere malen heb geprobeerd jou duidelijk te maken dat ik geen zin heb uit de doeken te doen wat ik met dit gedicht, of met die regel, bedoel. Je hebt wel gezegd dat je mijn bedoeling niet wilt weten, maar je blijft er naar vragen en je valt me zelfs persoonlijk aan. Ik vraag me af waarom jij denkt de waarheid in pacht te hebben, elke andere interpretatie dan de jouwe schamperend verwerpt, mij ondeskundigheid verwijt en je bovendien beroept op jouw autoriteit, die niet eens onomstotelijk vaststaat en die je niet onderbouwt. Moeten dichters elkaar in het openbaar afvallen? In jouw ogen kennelijk wel, want je jaagt mij het harnas in. In plaats daarvan zou je, in een ander gesprek, jouw poëticale opvattingen uiteen kunnen zetten zodat men daarover een fatsoenlijke discussie zou kunnen voeren. Dat zou een stuk netter zijn dan iedereen die een syntactisch onjuiste regel heeft gedicht betichten van gekunsteldheid en zelfs ondeskundigheid (je ziet dat ik jouw kritiek hier nog netjes formuleer).

Hoe dan ook, je kunt me niet dwingen mijzelf er rekenschap van te geven dat die regel gekunsteld is en mijn gedicht te verwerpen of te herschrijven, want ik geniet de vrijheid van iemand, die in een vrij land met taal speelt en zich daarbij niet laat dwarsbomen door een edele neerlandicus te paard.

[Reynaert]

Nee. Je zou wel, zoals Not for Sale, kunnen zeggen dat die regel nogal uit de toon valt, omdat de andere regels min of meer syntactisch correct zijn. Een verstandig neerlandicus zou in het uiterste geval kunnen zeggen dat die regel gekunsteldheid laat zien, maar jouw kritiek maakt elke syntactisch onjuiste regel goedkoop en gemaakt. Veel plezier met je jacht op windmolens, Don Quichot!

Wat "Nee"? Jij beweert dat het niet mogelijk is dat het goedkoop en gemaakt overkomt? Ik ervaar het toch zelf, dus ja, het is wel degelijk mogelijk. En verder maakt het alleen deze syntactisch onjuiste regel goedkoop en gemaakt omdat ik geen fatsoenlijke functie van de ongrammaticaliteit kan ontdekken en de door jouw aangedragen mogelijke functies wat mij betreft geen meerwaarde hebben voor het gedicht.

Ja, heb jij werkelijk nog nooit gehoord van een band tussen woorden die een betekeniseffect sorteert? Misschien is het tijd je kennis op te frissen. Je zou bijvoorbeeld Riffaterres 'Semiotics of Poetry' kunnen (her)lezen (met een beetje geluk is het vertaald in het Nederlands).

Ik wist niet dat we dat 'semantisch met elkaar verbonden' noemden, maar dat kan natuurlijk ook doordat ik alleen Engelstalige literatuur over semantiek gelezen heb ("Semantics" door John I. Saeed). Maar misschien kan je die wetenschappelijke bron quoten voor zover die betrekking heeft op jouw stelling, dan hoef ik niet dat hele boek door te lezen.

Los van deze waarheidspretentie wil ik je er op wijzen dat ik al meerdere malen heb geprobeerd jou duidelijk te maken dat ik geen zin heb uit de doeken te doen wat ik met dit gedicht, of met die regel, bedoel. Je hebt wel gezegd dat je mijn bedoeling niet wilt weten, maar je blijft er naar vragen en je valt me zelfs persoonlijk aan.

Ik heb je één keer gevraagd wat je ermee bedoelde, omdat ik geen functie van de ongrammaticaliteit kon ontdekken. Als jij vervolgens zegt dat je geen zin hebt om je als dichter aan één of meerdere functies te verbinden dan kan het mij eerlijk gezegd ook weinig meer interesseren. Waar heb ik vaker gevraagd naar die betekenis? En waar val ik je in hemelsnaam persoonlijk aan?

Ik vraag me af waarom jij denkt de waarheid in pacht te hebben, elke andere interpretatie dan de jouwe schamperend verwerpt, mij ondeskundigheid verwijt en je bovendien beroept op jouw autoriteit, die niet eens onomstotelijk vaststaat en die je niet onderbouwt.

Ik vraag me af waarom jij denkt dat ik denk dat ik de waarheid in pacht heb, want dat heb ik nergens beweerd. Ik heb ook nergens een interpretatie schamperend verworpen, ik heb ze afgezet tegen mijn eigen interpretaties en mijn eigen poëticale opvattingen. Ook heb ik je nooit direct ondeskundigheid verweten, ik vond het alleen nogal vreemd dat je over semantiek praat in niet-wetenschappelijke termen. Tot slot beroep ik mij ook nergens op mijn zgn. autoriteit.

Moeten dichters elkaar in het openbaar afvallen? In jouw ogen kennelijk wel, want je jaagt mij het harnas in. In plaats daarvan zou je, in een ander gesprek, jouw poëticale opvattingen uiteen kunnen zetten zodat men daarover een fatsoenlijke discussie zou kunnen voeren. Dat zou een stuk netter zijn dan iedereen die een syntactisch onjuiste regel heeft gedicht betichten van gekunsteldheid en zelfs ondeskundigheid (je ziet dat ik jouw kritiek hier nog netjes formuleer).

Ik moet me verantwoorden omdat jij je eigen tekst niet wil toelichten? Ik beticht niet iedereen van gekunsteldheid of ondeskundigheid, ik zeg tegen jou dat het mogelijk is dat je zin goedkoop en gemaakt overkomt doordat de ongrammaticaliteit geen enkele functie lijkt te hebben. Je formuleert mijn kritiek niet netjes, je impliceert dat ik je aangevallen heb, beticht van ondeskundigheid etc. terwijl dat niet eens het geval is.

Hoe dan ook, je kunt me niet dwingen mijzelf er rekenschap van te geven dat die regel gekunsteld is en mijn gedicht te verwerpen of te herschrijven, want ik geniet de vrijheid van iemand, die in een vrij land met taal speelt en zich daarbij niet laat dwarsbomen door een edele neerlandicus te paard.

Waarom zou ik je willen dwingen tot wat-dan-ook? Waar lees jij dat ik dat probeer? Tot slot vind ik dat je je eigen geloofwaardigheid schade toebrengt door mij af te spiegelen als een edele neerlandicus te paard (of een Don Quichot) die jou je vrijheden af zou willen nemen.