Problemen....

Lieve forummers,

Ja ik vraag jullie toch maar weer om advies!!
Ik en mijn vriend zijn bijna 1 jaar bij elkaar
Geweldig lang zullen jullie wel denken!
En inderdaad ik vind het een hele prestatie!!

Maar er zijn wat problemen
Jacco en ik zijn behoorlijk veranderd.
Na mijn moeders dood.
Hij is niet meer degene waar ik verliefd op ben geworden.
Ik hou nog zielsveel van hem...
Maar het is niet meer zoals het was!

Hij geeft mij een raar gevoel...We maken vaak ruzie om lullige dingetjes.
Hij is vaak druk bezig met zijn school en werk.
Terwijl ik hem zo hard nodig heb!!!
Ik wil niet bij hem weg....En hij (hoop ik) ook niet bij mij...
Maar zo gaat het ook niet langer!

Ik ben nu ook weer best pissig op hem.
We waren net aan het msnen....ik ben niet meer zo ziek....dus ik dacht laat ik vanavond lekker achter internet gaan...dan kunnen we samen gezellig weer internetten net als vroeger....
Dan verteld hij dat hij gaat fietsen met een vriend.
Terwijl ik voor hem achter internet zit.
Dan zegt hij dat hij binnen een uurtje terug is.
Maar dat is voor mij niet genoeg
Dan praat ik tegen hem op internet dan is hij in 1 keer weg...
Dit zijn 1 van de dingen waar ik me aan erger...

What would i do??

Groetjes+kusjes van mij Jacqueline

[Psychoot]

Ja dat kan aardig frustrerend zijn, maar bekijk het eens van hem zijn kant. Hij weet toch ook niet dat jij voor hem achter internet gaat zitten.... Dus als hij al iets met een vriend heeft afgesproken en zegt dat ie binnen 1 uurtje terug is en dat ook is dan weet je toch dat het goed is.
Het zijn idd aardig kleine lullige dingen, maar niet teveel nadenken en vooral positief denken, komt heus wel goed. Ik denk zelf ook teveel negatief na

[softie]

Misschien verwacht je teveel van hem... hij ken er niet altijd voor je zijn, hoe hard je hem ook nodig hebt... hij wil ook tijd doorbrengen met vrienden...hij heeft zn eigen leven ook nog

Maar iig, niet opgeven!!! ik weet zeker dat hij nog steeds zielsveel van je houd!!
enne... mindere periodes horen erbij, het kan niet altijd goed gaan in een relatie

en alvast gefeli met een jaar (K)

-xxxxxxxxxxxx- Jessie

Hey lieve moppie! Tuurlijk ga ik niet bij je weg! En je weet dat ik er zovaak mogelijk voor je probeer te zijn, maar soms dan moet ik gewoon even alles van me afzetten... en bij mij lukt dat goed door ff te gaan mountainbiken, eventjes helemaal nergens aan denken, gewoon keihard fietsen... En ik heb ook expres ervoor gezorgd dat ik binnen het uur terug was, maar toen was jij er dus niet meer... was je al naar je bedje. Maar dat geeft niks hoor, hopelijk slaap je nu al!

Ik doe echt mijn best om er voor je te zijn...

Ik reageer expres ff hier en niet via de mail, zodat iedereen kan zien dat ik heel erg veel van mijn meissie hou... We komen er wel!

Jacco

[Dark Enchantress]

Toch vind ik jullie nog steeds cute als je sommige dingetjes op t forum leest

Sterkte allebei

[simple creed]

ik weet dat jullie een moeilijke tijd hebben door het verlies van jouw moeder

maar

MEN LAAT HEM OOK EEN SOCIAL LIFE HOUDEN!!!

[C'est moi!]

Ik herken in jouw verhaal een hoop dingen, die ik kortgeleden zelf ook mee heb gemaakt. Ik had toen bijna 2 jaar iets met mijn vriendin, maar in die periode hadden we ook vaak ruzie, om de kleinste dingetjes. Dingen zoals dat MSN-incident gebeurden bij ons ook. We reageerden allebei veel te boos op de ander.

We hebben toen veel gepraat, omdat we niet wilden dat het uit zou gaan, al heeft het niet zo veel gescheeld. Gelukkig is het nu weer goed, en nu kan ik ook een reden geven, waardoor het toen slechter ging. Ik ga dat niet zo hier op het forum zetten, maar het was voor mij en (dus) ook voor mijn vriendin een moeilijke periode.

Wij zijn er echter heel goed uitgekomen. Onze relatie is nu weer heel goed, en ik ben heel blij dat we toen volgehouden hebben. Ze zeggen weleens dat de moeilijke periodes je relatie sterker maken, en bij ons is dat ook zeker zo.

Mijn advies: veel praten, en rekening houden met de omstandigheden. Het is moeilijk, maar probeer 'oorzaken' te zoeken waarom het niet goed gaat. Want als je de oorzaken weet, kun je er wat aan doen. Veel succes.

[red_hot_chilli_pieper]

*wow* redelijk bekent , alleen is hier niemand overleden.

en ja ik sluit me bij de rest aan ,soms moet er gewoon ff rust zijn. en als je om m geeft dan bewijs je des te meer dat je om hem geeft.
de dingen worden nog eens verergerd door je eigen hoofd .. denkt inderdaad te negatief ,wat over t algemeen niet zo hoef te zijn een rustiger moment in een relatie is geen ramp (althans dat hoeft t niet te zijn) en komt vast wel weer goed.
ik zeg eigenlijk niks nieuws maar moest gewoon ff reageren omdat dit mij ook ff met me neus dr op drukt.

er goed over praten kan maar meebie heef hij daar niet zo 1 2 3 behoefte aan ,je moet t vooral voor jezelf goed overdenken.
denk aan de positieve dingen die jullie hadden en maak vooral jezelf duidelijk dat jullie die weer zullen hebben ..want als je telkens erover gaat zeuren tegen hem raakt ie alleen maar geirriteerd erdoor misschien en sja dan komt t juist niet goed.

geduld en begrip dus... hoe moeilijk dat ook kan zijn

simple creed schreef:
ik weet dat jullie een moeilijke tijd hebben door het verlies van jouw moeder

maar

MEN LAAT HEM OOK EEN SOCIAL LIFE HOUDEN!!!

Ik wilde toch even hier op reageren.
Hij heeft tijd zat om dingen zelf te doen.
Ik heb deze week vakantie dus ik ga zelf leuke dingen doen....En zie hem van het weekend dus niet....Dus heb ik ook tegen hem gezegd ga leuke dingen doen met je vrienden.
Dus het is niet zo dat ik zijn vrijheid niet geef!!!
Maar gisteren was ik gewoon een beetje boos omdat hij wist dat ik vakantie had...en dat ik hem de hele week dan niet zo vaak spreek omdat ik het dan druk heb.
Terwijl hij ook de rest van de week tijd heeft om te gaan mountinbaiken maar dat moest persee weer gister avond.
En ik kreeg niet eens de kans om te zeggen dat ik voor hem online was.
Maarja hij heeft mijn stukje gelezen.
Bedankt iedereen!

Groetjes+kusjes van mij Jacqueline

[Yolcu]

Eerlijk gezegd vind ik het een beetje lullig dat hij jullie problemen hier op het forum moet lezen. Vind ik niet helemaal eerlijk tegenover hem. En het komt over alsof je wilde dat hij dit las... naja das jullie zaak.

Magoed ik voel ook veeel herkenning. M'n vriend en ik zijn nu iets meer dan 15 maanden bij elkaar. Das gewoon een hele lange tijd, en zo'n 3 maanden geleden, toen we dus ongeveer een jaar hadden, ging het ook zo, net als bij jullie.

Ik wist dat ik zielsveel van hem hield (hou) maar toch had ik het gevoel dat er iets miste. Dat het niet meer was zoals in het begin, toen we echt nog zo'n typisch verliefd stelletje waren. Ik heb er toen heel veel over gepraat met m'n vriendinnen.. maar niet met hem. En dat was fout, want hij merkte aan me dat er iets was, maar kon er niets aan doen, hij wist immers niet wat ie moest doen.

Na een tijdje ben ik er toch met hem over gaan praten, op dit punt twijfelde ik echt of het nog wel lang zou aanblijven. Al m'n vriendinnen hadden zo hun standpunt erover, en ik luisterde naar hen. En ik vergat dus de mening van m'n vriend te vragen.. Maar ik heb m'n vriend dus alles verteld, toen hij een keer zei dat ie van me hield. Ik begon te huilen en vertelde dat ik helemaal niet wist of ik nog wel van hem hield. Hoe weet je eigenlijk of je van iemand houdt? We hebben er toen heel goed over gepraat en hij vroeg eigenlijk om nog 1 kans, als het voor mij niet zou werken, mocht ik het daarna zeker uit maken, maar hij wilde niet dat het zo makkelijk voorbij zou zijn. Ik heb hem die kans gegeven, en de volgende dag, toen hij me zoende, merkte ik opeens dat ik weer kriebels in m'n buik had, die waren een hele tijd weggeweest.

Achteraf denk ik dat ik me heb laten beinvloeden door heel veel mensen die het allemaal goed bedoelden, maar die niet genoeg wisten om een reeel advies te geven.

Nu zul je denken.. waarom dat lange verhaal? Nou, bij mij begon het dus ook met die kleiningheidjes, ik vond het niet leuk als hij geen tijd voor mij had, terwijl ik me heus wel realiseerde dat hij ook tijd voor zichzelf nodig had. En als hij dan eens tijd had, had ik geen tijd, en dan was hij weer boos. Dus alsjeblieft, praat erover met je vriend.. jullie 2 zijn de enigen die weten wat ze moeten doen als het jullie relatie betreft, alle mensen hier bedoelen het goed, maar weten niet precies hoe het zit... laat het niet zover komen als bij mij.. ook al is alles goed gekomen bij mij, het heeft maar een nippertje gescheeld of het was uit geweest.

Unique,

Ik ben blij dat jij zoiets ook meegemaakt heb.
Maar even voor de duidelijkheid.
Hij wist dat ik hier mee zat!!
Dus het is niet zo dat ik het op het forum had neergezet en dat hij daarachter kwam.
Nee hij weet dat ik hier al een hele tijd mee zit!
Ik wilde je even bedanken voor je reactie!
En ik hoop dat het niet net zo ver als bij jou komt!!
Dankjewel

Groetjes+kusjes van mij Jacqueline