18-05-2003, 20:40 | ||
Citaat:
Ik heb ook op i-net iets gevonden een stukje van de burgemeester van Reiderland Bart Horseling, burgermeester van Reiderland: "Wij zijn rijk met onze rust en ruimte en vergezichten. Het uiterlijk, kapsel en kleding, is geen primaire levensbehoefte hier" Mooi gezegt |
Advertentie | |
|
18-05-2003, 20:58 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
22-05-2003, 22:20 | ||
Citaat:
__________________
Gatara was here! De W van stampot!
|
22-05-2003, 22:20 | ||
Citaat:
__________________
Gatara was here! De W van stampot!
|
22-05-2003, 22:23 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
22-05-2003, 22:38 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Kan democratie en socialisme samen bestaan ? De idee dat marxisme en democratie tegengesteld zijn aan elkaar, is volledig fout. Het is integendeel juist het kapitalisme, dat meestal gelijkgesteld wordt met democratie, dat een laag democratisch gehalte kent. Binnen de kapitalistische burgerlijke democratie kunnen we wel om de zo veel jaar gaan stemmen voor parlementsverkiezingen maar in de termijn tussen twee verkiezingen hebben de heren en dames die ons dan moeten vertegenwoordigen zo goed als vrij spel. Van een echte vertegenwoordiging is in feite geen sprake en van een echte vrije keuze ook niet. Bovendien worden de verkiezingen steeds gefinancierd door allerhande grote bedrijven en mensen met geld. In de praktijk is er onder het kapitalisme dan ook alleen maar democratie voor de rijken en de machtigen. Daarom benoemen we ons politiek systeem in wetenschappelijke termen ook als burgerlijke- of bourgeois-democratie. Niet omdat het een vertegenwoordiging is van alle burgers maar omdat de overgrote meerderheid van de samenleving slechts vertegenwoordigd wordt door de burgerij of de bourgeoisie. Bovendien is het zo dat de regeringen die wij verkiezen in feite weinig bewegingsvrijheid hebben inzake het beleid dat ze kunnen voeren. Wanneer de drie rijkste mensen van de VS een gezamenlijke bezit hebben dat gelijk is aan de rijkdom van 115 miljoen gewone Amerikanen, dan is het toch duidelijk wie eigenlijk baas is in het land. Door het kader dat deze happy few creëren met hun economische beslissingen, bepalen zij in feite het leven van miljoenen gewone mensen, hun vooruitzichten i.v.m. werk, hun toegang tot de gezondheidszorg hun onderwijs, etc. En wanneer de belangen van deze grote bedrijven geschaad worden, gebruiken zij de regeringen om hen te helpen. Wanneer bvb de democratisch verkozen regering van Allende in Chili in 1973 besliste om de kopermijnen en het communicatienet (dat eigendom was van Amerikaanse bedrijven) te nationaliseren, beslisten deze bedrijven om miljoenen aan de CIA te doneren, die deze fondsen gebruikte om een militaire coup in Chili te organiseren. Deze coup verving de democratisch verkozen regering van Allende door een militaire dictatuur onder leiding van Pinochet. Een meer recent voorbeeld is de voortdurende handelsoorlog tussen Europa en de VS i.v.m. met bananen. Door het beleid van Europa omtrent deze materie worden de belangen van de bananenbedrijven in Centraal-Amerika bedreigd en deze bedrijven zijn allen eigendom van Amerikaanse corporaties (Chiquita, Del Monte, Fruit Co.). Om hun belangen te vrijwaren worden er daarom allerlei invoerbeperkingen aan Europa opgelegd. Dit is enkel mogelijk doordat de grote Amerikaanse corporaties miljoenen hebben geïnvesteerd in zowel de Democratische als de Republikeinse partij in de VS. Binnen een kapitalistisch systeem zijn regeringen en partijen in laatste instantie een verlengstuk van de grootindustrie en de grote kapitaalgroepen en deze laatsten bepalen bijgevolg het beleid dat gevoerd wordt. Regeringen en partijen bestaan niet in een vacuüm maar worden direct beïnvloed door de rijken en de machtigen. Regeringen en partijen bestaan dus niet in naam van abstracte begrippen zoals wet, waarheid of rechtvaardigheid maar wel in naam van de hand die hen voedt. Onder het socialisme daarentegen, bevindt de economische rijkdom van een land of zelfs van de hele wereld zich niet in private handen maar is eigendom van de meerderheid van de bevolking, die deze rijkdom op een democratische wijze beheert en controleert. Dit zou echte democratie betekenen, waarbij de mensen echte controle over hun leven hebben. We zouden in staat zijn om onze vertegenwoordigers in het parlement en in de regering op een daadwerkelijk democratische manier te verkiezen en tegelijkertijd zouden deze vertegenwoordigers daadwerkelijke macht over de economie hebben, zodat ze daadwerkelijk dingen kunnen veranderen. Bovendien zouden onze politieke vertegenwoordigers permanent afzetbaar zijn wanneer zij de job, waar ze voor verkozen zijn, niet naar behoren vervullen. Zo kunnen we iemand anders aanduiden als onze vertegenwoordiger wanneer we denken dat die het beter zou doen. Verder zouden onze verkozen vertegenwoordigers niet meer verdienen dan het loon van een geschoolde arbeider. Dit zou in schril contrast staan met de huidige situatie, waar de ‘verkozenen van het volk’ een materiële status verwerven die totaal niet overeenstemt met het leven dat de meerderheid van de bevolking leidt. Dit kan ervoor zorgen dat de politieke mandaten ingevuld worden door mensen die echt interesse hebben om de job uit te oefenen i.p.v. dat de politiek overspoeld wordt door carrièristen zoals vandaag het geval is. Op deze manier kunnen onze verkozen vertegenwoordigers ook uit alle lagen van de maatschappij komen. Lenin zei hierover ooit : ‘zelfs onze kok moet Eerste Minister kunnen worden’. Een ander idee dat vaak aangehaald wordt, is de stelling dat het Marxisme overeenkomt met het regime dat in de Sovjet-Unie bestond. Het is algemeen geweten dat er in de Sovjet-Unie weinig of geen democratie bestond. Volgens ons had het regime in de Sovjet-Unie echter weinig te maken met socialisme. Het regime daar valt eerder te omschrijven als Stalinisme. Het is een regime waar de economie in handen was van de staat maar waar de burgers echter niet participeerden in het beheer van die economie. De bureaucratische kaste controleerde en beheerde de economie in dienst van haar eigen belangen. Dit had weinig te maken met socialisme. Het is zelfs zo dat om aan de macht te komen, Stalin honderden en duizenden socialistische en communistische militanten heeft laten vermoorden. Het beste vb hiervan is het gegeven dat een tiental jaren na de Oktober Revolutie in Rusland slechts drie leden van het oorspronkelijke Centraal Comité van de Bolsjewistische Partij nog in leven waren. Geen enkele van de overledenen stierf een natuurlijke dood. Belangrijk om te onthouden is echter dat socialisme en communisme gebaseerd zijn op echte democratie; niet slechts vage, burgerlijke democratie maar directe arbeidersdemocratie, democratie voor en door de meerderheid van de bevolking over alle facetten van de maatschappij. Zoals Leon Trotsky ooit zei : ‘socialisme heeft democratie nodig, net zoals de mens zuurstof nodig heeft’. Bron: www.offensief.demon.nl |
22-05-2003, 22:44 | |
Weten jullie orthodoxe marxisten wie dit is??
Karl Kautsky, de leider van de Duitse SDP (sociaal democraten) tot 1929. Hij levert ook kritiek op de dictatoriale vorm van communisme in de Sovjet Unie. Ik ben een tijdje geleden begonnen te lezen in een boek van hem.
__________________
vive la feast!!
|
22-05-2003, 22:47 | ||
Citaat:
__________________
There's no such thing as a winnable war, it's a lie we don't believe anymore | Met rijbewijs! :cool:
|
22-05-2003, 23:05 | ||
Citaat:
Verder is communisme vanuit haar aard een centralistisch bestuur verplicht: ze moet immers haar goederen herverdelen onder de bevolking. Daarom lijkt me het gezeik op de ambtenaren onlogisch in dit stukje. Verder gaat dit stukje uit van het idee dat er slechts EEN idee leeft onder de bevolking, en dat dit idee door de vertegenwoordigers (een per raad) vertegenwoordigd wordt. Hierdoor worden verschillende meningen, met name die van minderheidsgroepen, onderbelicht. ten derde leid centralisme tot het concentreren van de machtbij enkele personen. Power corrupts. Dus leider wordt slecht. Tenslotte, stel, er komt een Kladderadatsch. Waarom zouden de mensen die de macht overnemen deze vrijwillig afstaan ten behoeve van het proletariaat? Inde visie van Marx zou het logisch zijn dat deze juist haarmacht probeert te consolideren.
__________________
Gatara was here! De W van stampot!
|
24-05-2003, 13:57 | |
De kogel is door de kerk, het regeerakkoord op hoofdlijnen genaamd "Meedoen, meer werk, minder regels" ligt op tafel. De burgers in het land draaien op voor de neergaande conjunctuur om de "dynamiek" van de economie te herstellen. De reële lonen moeten omlaag, de lasten gaan omhoog, de sociale zekerheid wordt afgebroken, bij de overheid worden mensen op straat gezet en de greep van de overheid op de burgers wordt versterkt. Dat zijn de hoofdlijnen van het beleid van een nieuwe regering die zijn uiterste best doet de crisis in het kapitalisme in de greep te krijgen.
Volgens de tekst van het akkoord is de inzet als volgt: "Het kabinet zet zich in voor een sterke economie, een slagvaardige overheid, een betere democratie en een veilige samenleving. Daartoe zal beleid worden gevoerd om de concurrentiekracht van Nederland te herstellen, regelzucht en bureaucratie te verminderen, de verantwoordelijkheid en zeggenschap van burgers en samenleving te versterken en veiligheid te waarborgen. Dit kan het kabinet niet alleen. Aan het oplossen van de problemen van de Nederlandse samenleving zal iedereen naar vermogen en draagkracht moeten bijdragen." Haperende economie Deze mooie woorden geven aan dat iedereen zijn steentje moet bijdragen om genoemde problemen op te kunnen lossen. Wat zijn dan wel die problemen en waardoor worden die veroorzaakt? Het regeerakkoord beschrijft de problemen in de "haperende economie" als volgt: "De krapte op de arbeidsmarkt heeft geleid tot oplopende loonstijgingen en tot een verslechtering van de concurrentiepositie. Met de negatieve internationale economische ontwikkeling worden de gevolgen zichtbaar in afnemende economische groei, toenemende ontslagen en oplopende werkloosheid. Bovendien exploderen de kosten van de gezondheidszorg. De begroting vertoont op dit moment weer oplopende tekorten. De problemen zijn niet alleen van tijdelijke, maar ook van structurele aard. Onze concurrentiepositie is fors verzwakt. Ook de stijgende kosten van de vergrijzing van de bevolking vragen om een houdbare oplossing." Alle seinen op rood Onder de paragraaf over het sociaal-economische beleid wordt dit verder uitgewerkt: "De economische en budgettaire situatie van Nederland is dramatisch slechter geworden. Alle seinen staan op rood. De werkloosheid zal zonder maatregelen in 2007 zijn verdubbeld ten opzichte van 2001 tot vijfhonderdduizend personen. Er zijn maandelijks honderden faillissementen. De premielast van de toekomstige pensioenen dreigt onbetaalbaar te worden. De overheidsfinanciën komen in de Europese gevarenzone. De kern van het probleem wordt gevormd door te hoge loonkosten en te weinig innovatief vermogen. Daardoor heeft Nederland in sterke mate te lijden van de wereldwijde conjuncturele neergang. En daardoor dreigt Nederland bij een toekomstig herstel van de wereldconjunctuur de boot te missen." Meerjarige loonmatiging Als we het regeerakkoord moeten geloven is de haperende economie dus te wijten aan "te hoge loonkosten" als gevolg van "krapte op de arbeidsmarkt" waardoor de concurrentiepositie "fors verzwakt" is. Samen met de kostenexplosie in de gezondheidszorg en te weinig innovatief vermogen zou Nederland nu "in sterke mate" te lijden hebben van de economische neergang en bij toekomstig herstel de boot dreigen te missen. De oplossing voor dit probleem volgens het regeerakkoord: "Meerjarige matiging van alle inkomens iseen voorwaarde voor herstel van de werkgelegenheid. Dit werkt alleen als de matiging stevig is en een aantal jaren wordt volgehouden. Dat geldt zowel voor de publieke sectoren als voor de marktsector." Het gevolg van dit beleid zal volgens het regeerakkoord zijn: "Koopkrachtbehoud zal de komende jaren vanwege de lage economische groei, de oplopende pensioenpremies en de sterk oplopende kosten van de gezondheidszorg niet mogelijk zijn. Een uiterste inspanning is geleverd door van overheidszijde in de komende periode ten opzichte van 2003 de lasten niet te laten stijgen. Wel zullen introductie van eigen risico's en verkleining van het verplicht verzekerde pakket leiden tot extra door de burgers zelf te dragen lasten voor de zorg. Daartegenover zal de overheid per saldo een beperkte verlaging van belastingen en premies stellen. Vanzelfsprekend wordt gestreefd naar een eerlijke verdeling van de lasten." Eerlijke verdeling Hoe die "eerlijke verdeling" zou moeten werken blijkt uit het volgende: "De overheid zal haar verantwoordelijkheid nemen door de arbeidsvoorwaardenruimte in de publieke sectoren te begrenzen met 1%-punt per jaar ten opzichte van de huidige middellangetermijn (MLT) prognose. De ontwikkeling van het bruto minimumloon (en daarmee de uitkeringen) loopt gelijk op met de contractloonstijging van ambtenaren." Grof gezegd blijft het inkomen van ambtenaren, inclusief de stijging van de pensioenpremies, per jaar één procent achter bij de lonen in de marktsector, die vervolgens opgeroepen wordt: "Op werkgevers en werknemers in de marktsector wordt een dringend appèl gedaan om in CAO-verband de contractlonen tot hetzelfde niveau als dat van de overheid te matigen. De sociale uitkeringen zullen alsdan tevens geheel in de pas lopen met de loonontwikkeling in de marktsector." Het regeerakkoord roept dus op tot loondaling, die eventueel beperkt kan worden door afstand te doen van pensioenrechten waardoor de stijging van de pensioenpremies beperkt kan blijven: "Naar de mate waarin deze lasten worden beperkt door aanpassingen in de pensioenrechten kan de ruimte voor het contractloon voor de ambtenaren stijgen, en in navolging daarvan ook de uitkeringen. Dit is zeer gewenst; de overheidswerkgevers zullen zich hier krachtig voor inzetten." Interne verrotting Wat moeten we met al deze mooie woorden? Naast ontslagen bij de overheid, loondaling en verhoging van de werkdruk zullen de pensioenpremies en ziektekostenpremies blijven stijgen, zal het ziekenfondspakket verkleind worden, zal een eigen bijdrage van 200 euro bij het ziekenfonds ingevoerd worden, zullen de toelatingseisen voor een WW-uitkering verscherpt worden en zalde WAO afgebroken worden. Door alle bezuinigingen zal de druk op de overheid toenemen en de kwaliteit zienderogen afnemen. Bij minder inkomen meer betalen voor minder kwaliteit. Alle partijen zijn het er over eens dat deze "pijnlijke ingrepen" beslist noodzakelijk zijn om de economie weer "gezond" te maken. Mensen met een laag inkomen krijgen de hardste klappen. Toenemende armoede en verloedering zullen meer mensen in grote problemen brengen waardoor de criminaliteit zal toenemen die vervolgens met harde hand door meer politie de kop ingedrukt zal worden. Deze verrotting van binnenuit zal leiden tot maatschappelijke verharding en "minder meedoen, minder werk, meer regels", precies het tegenovergestelde van alle mooie woorden in het regeerakkoord. Wereldmarkt Hoe kan dat? Omdat de analyse niet juist is. Omdat de haperende economie niet veroorzaakt wordt door te hoge loonkosten zodat "onze" concurrentiepositie fors verzwakt zou zijn. Omdat overal de economie hapert, zowel in de EU als in de VS en in Japan. Omdat die hapering aan het licht kwam toen omzet- en winstontwikkeling in het bedrijfsleven fors verzwakt bleken te zijn. Omdat de marktsector te veel geproduceerd had voor de markt die verzadigd bleek te zijn. Omdat er nu te veel productiecapaciteit bestaat voor die markt. De concurrentiepositie is dus niet "fors verzwakt" door te hoge loonkosten, maar door overcapaciteit op de wereldmarkt. Daarom is niet alleen "onze" concurrentiepositie fors verzwakt, maar ook die in de landen om ons heen, in Duitsland en Frankrijk, in de VS en in Japan. Daarom laait de strijd om de markt hoog op. Het wapen in die strijd is de prijs. Daarom worden er overal pogingen gedaan die prijs omlaag te krijgen die zich in het regeerakkoord vertaalt in loondaling. En loondaling betekent minder koopkracht, een kleinere afzetmarkt en voor die krimpende markt des te meer overcapaciteit. Daarom worden capaciteit afgebouwd en mensen op straat gezet. Daarom moeten nieuwe markten veroverd worden, desnoods met geweld zoals in Irak. Rad voor ogen Het regeerakkoord draait ons dus een geweldig rad voor ogen. Stevige meerjarige matiging van alle inkomens is niet alleen het standaardrecept in Nederland, maar ook in de landen om ons heen. Dat lost niets op, het maakt de problemen alleen maar groter. Uiteindelijk leidt dit onvermijdelijk tot een strijd op leven en dood om de markten. De oorlog is al begonnen en kan door toenemende druk escaleren tot wereldoorlog. Dat is de uiterste consequentie van alle mooie woorden in het regeerakkoord, niks "meedoen, meer werk, minder regels", maar wereldoorlog. Spreekbuis van kapitaal Het antwoord hierop is niet, zoals Lodewijk de Waal doet, jammeren dat de lasten eerlijk verdeeld moeten worden. Dat is niet anders dan wat het regeerakkoord verkondigt, alleen dan een "rechtvaardiger" koers naar oorlog. De vijand moet niet in eerste instantie buiten ons gezocht worden, maar bij ons zelf. Het regeerakkoord is de oorlogsverklaring van de staat, van het uitvoeringscomité van het bedrijfsleven aan het overgrote deel van de Nederlandse bevolking. Die moet zich niet latenverdelen in ambtenaren, werknemers in de marktsector, en uitkeringstrekkers. Die moet zich niet laten verdelen in allochtonen en autochtonen of in werkenden en "profiteurs". Die moet zich niet laten verleiden tot een uitruil van pensioenrechten en inkomen. Die moet zich ook niet laten intimideren door dreigende woorden van Balkenende of Zalm, dat er meer banen verloren gaan als de lonen niet gematigd worden. Deze spreekbuizen van het Nederlandse kapitaal kunnen niet anders dan de voorwaarden voor dat kapitaal in de concurrentieslag zo gunstig mogelijk maken door de oorlog aan de eigen arbeiders te verklaren. Dat is hun taak en dat doen zij nu ook. Werk aan de winkel Het antwoord hierop is de vereniging van de bevolking, niet vóór maar tegen het kapitaal dat zijn vertegenwoordigers laat verkondigen dat alle verslechteringen noodzakelijk en goed zijn. De vakbonden moeten niet handjeklap doen met de kapitalisten in ons land, maar opkomen voor het arbeidersbelang. Zij moeten niet meedoen met de verdeling van de bevolking maar juist met de vereniging. Zij moeten de mensen geen zand in de ogen strooien maar juist duidelijkheid scheppen. Bestrijding van de crisis door het brengen van offers is geen oplossing, het maakt de problemen alleen maar groter. Binnen het kapitalisme, dat de problemen zelf veroorzaakt, is geen oplossing mogelijk. Bewustwording, nationale en internationale economische en politieke strijd, opkomen voor het eigen klassenbelang moet uiteindelijk leiden tot de voorwaarden voor de oplossing van de problemen door de opheffing van het kapitalisme zelf. Jammeren over een eerlijke verdeling van de lasten laat de oorzaak van de problemen buiten schot, lost niets op, en probeert het arbeidersbelang te verenigen met het tegengestelde kapitaalbelang. Dat is niets anders dan verraad aan de arbeidersklasse. Het roer moet dus volledig om, er is werk aan de winkel. De aanval van de kapitalisten op het levenspeil van de arbeiders is geopend, de oorlog is begonnen! Bron: NCPN Kort verhaaltje he |
24-05-2003, 21:43 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
24-05-2003, 22:10 | ||
Citaat:
|
24-05-2003, 22:17 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
24-05-2003, 22:27 | ||
Citaat:
|
24-05-2003, 23:03 | ||
Citaat:
En voorzover ik weet is Cuba geen communistisch land. Heeft het lokale partijraden die een reele invloed hebben op de politiek? nee. Het is een dictatuur.
__________________
Gatara was here! De W van stampot!
|
24-05-2003, 23:11 | ||
Citaat:
|
25-05-2003, 01:06 | ||
Citaat:
__________________
Gatara was here! De W van stampot!
|
25-05-2003, 12:15 | ||
Citaat:
|
25-05-2003, 12:25 | ||||
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
25-05-2003, 12:33 | ||||
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Ga je trouwens ook nog op de rest van mijn vorige reply reageren? |
25-05-2003, 12:42 | ||
Citaat:
__________________
Gatara was here! De W van stampot!
|
25-05-2003, 15:32 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
25-05-2003, 18:14 | ||
Citaat:
|
26-05-2003, 11:21 | |
Verwijderd
|
[QUOTE]Joostje schreef op 25-05-2003 @ 00:03:
Regios kunnen niet alle goederen produceren die ze zelf consumeren, vandaar landelijke herverdeling. Dan heb je het over planeconomie toch? Daar ben ik tegen, dat is geen werkbare methode en ook niet de bedoeling van Marx geweest. En voorzover ik weet is Cuba geen communistisch land. Heeft het lokale partijraden die een reele invloed hebben op de politiek? nee. Het is een dictatuur. Nee, en dat bedoel ik dus: decentralisatie en meer democratie. |
26-05-2003, 18:17 | |||
[QUOTE]Che Guevara schreef op 26-05-2003 @ 12:21:
Citaat:
Citaat:
Dus communisme is onbereikbaar.
__________________
Gatara was here! De W van stampot!
|
26-05-2003, 19:00 | ||
Citaat:
Communisme kan best democtarisch. Het sovjet communisme was op papier ook redelijk democratisch. De macht lag in handen van een politieke partij, dat andere partijen verboden waren kwam niet ter sprake. Als de bevolking in verkiezingen de voorkeur voor de communistische partij uitspreekt, en daarmee accepteert dat deze partij alleen gaat regeren, dus zonder coalitie. Verder zouden er om de zoveel tijd vrije verkiezingen moeten zijn waarin het volk kan aangeven nogsteeds vertrouwen in de communistische partij te hebben.
__________________
vive la feast!!
|
26-05-2003, 20:47 | |
Verwijderd
|
[QUOTE]Joostje schreef op 26-05-2003 @ 19:17:
Verdeling van de goederen, in het kapitalisme door de markt geregeld, zal volgens de communistische leer overgenomen moeten worden door de staat. Dit kan alleen in een centralistisch regime. Nee, als je dat nu uitbesteedt aan regionale raden die onder controle staan van de centrale regering is het mogelijk. Cuba kent geen gezaghebbende lokale partijraden. Dus is het geen communistische staat. Als één aspect van een ideologie niet uitgewerkt wordt wil dat niet zeggen dat de gehele ideologie niet van toepassing is. Cuba is communistisch. Dat kan niet. Copmmunisme -> centralisatie -> machtsconcentratie is centrum -> geen democratie. Dus communisme is onbereikbaar. Heb je misschien de bron waar je die centralisatie-gedachte vandaan hebt? Overigens, het communisme zoals dat in China, Noord-Korea, Vietnam, de Sovjet-Unie en op Cuba gerealiseerd werd is blijven steken in de eerste fase van de Revolutie. Lenin had het zo bedacht dat na een periode waarin het proletariaat de absolute macht had er langzaam gewerkt kon worden naar een vrijere samenleving waarin geen armoede en klassentegenstellingen meer heersten, conform het marxistische model. Dat het communisme in de eerste fase is blijven steken is te wijten aan de communistische machthebbers die hun macht niet meer wilden afstaan. En daarin heb jij dan gelijk, namelijk de dat centralisering van de macht en één leider zorgen voor het 'corrumperen van de macht'. |
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Nieuwsberichten zonder nieuwswaarde à la 'Tiswah' ('was 't maar wah') Verwijderd | 500 | 08-05-2006 16:04 | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
" De nachtmerrie van een links Kabinet " Sanctus | 296 | 06-04-2006 10:24 | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Europese Grondwet II Mark Almighty | 500 | 01-06-2005 22:44 | |
Lichaam & Gezondheid |
Het Grote Voeding en Gezondheids-topic #49 Verwijderd | 498 | 03-05-2005 10:23 | |
Muziek |
Daar is ie dan: 1e DRYATHON! 86dagreed | 246 | 07-05-2003 19:33 | |
Huiswerkvragen: Klassieke & Moderne talen |
Franse feestdagen marlies | 4 | 16-09-2001 19:05 |