Ik herken een heel stuk van jouw onzekerheid in mezelf, mijn broer en mijn vader.
Mijn onzekerheid is (bijna) volledig verdwenen met de jaren. (Zoals Stefanie dus zegt. ) Alleen was ik zo onzeker toen ik in de lagere school zat. Vanaf mijn 12de ging het veel beter door leuke vrienden en een goede omgeving.
Onzekerheid zit nu eenmaal in je persoonlijkheid. Maar je twijfels bespreken met je vrienden werkte bij mij altijd heel goed. Vergeet niet dat je vrienden niet zomaar je vrienden zijn. Ze vinden je leuk om bepaalde redenen en dat verandert zomaar niet. Probeer er met hen eens over te praten als je ergens mee zit. Anders blijf je daar maar over piekeren of je schuldig over voelen. Echte vrienden zullen daar naar luisteren en er begrip voor opbrengen.
Door een leuke omgeving, goede vrienden en toffe momenten zal je zelfvertrouwen ook toenemen. Probeer van deze momenten te genieten. En als je dan ergens mee zit, kun je hier altijd aan terug denken.
Wat dat zoenen met andere jongens betreft, sluit ik me aan bij Botervleug
. Het is voorbij en je kan er nu niets meer aan doen. Maar momenteel heb je wel een vriendje waarmee het klikt en die je begrijpt. ;-)