Wat politici nou echt doen na de verkiezingen

[Eye of Sauron]

Alle lijsttrekkers van de partijen die bij de verkiezingen gewonnen hebben zijn bij Mark Rutte thuis op bezoek gekomen om het samen te vieren. Het is een terugkerende traditie waar het Nederlandse volk geen weet van heeft…

De dag na de verkiezingen, Mark Ruttes huis, 9 uur s avonds.

Job Cohen stapte de kamer binnen. “Sorry dat ik zo laat ben.” verontschuldigde hij zich. “Maar ik moest nog even een bosje PVDA-rozen oppikken voor de gastvrouw.” Hij overhandigde Mark Rutte een bos rode rozen. “Leuk hoor” zei die. “Is in ieder geval beter dan waar Jan Marijnissen vorige keer mee aankwam nadat de SP zo veel gewonnen had” merkte Femke Halsema op. Marianne Thieme begon te lachen. “Owja dat weet ik nog. Het feestje was toen bij hem thuis en hij gaf iedereen een SP-tomaatsponsje kado maar hij had er niet bij verteld dat we daarmee aan het eind van de avond de afwas moesten doen.” Kees van der Staaij keek om zich heen. “Zeg is Geert Wilders er eigenlijk niet? Hij had toch ook gewonnen?” “Ja ik heb besloten om hem maar niet uit te nodigen” antwoordde Mark Rutte “Dan had hij waarschijnlijk twaalf brede bodyguards meegebracht en daar is mijn kamer te klein voor.” “Denk ook dat het dan heel wat minder gezellig zou zijn geworden” voegde Job Cohen er aan toe. Femke Halsema zuchtte een beetje. Ze had zich eigenlijk verheugd op twaalf gespierde mannen in pak in dat kleine kamertje. Ze had het in ieder geval zeker niet erg gevonden als er een paar bij haar op de bank kwamen zitten. In plaats daarvan zat ze nu naast de magere Kees van der Staaij die ze nou niet bepaald aantrekkelijk vond. Bovendien stonk zijn aftershave een uur in de wind.
“Zeg wat gaan we eigenlijk doen?” vroeg Alexander Pechtold opeens. Mark Rutte legde een stok kaarten op tafel. “Ik wilde gaan pokeren” zei hij. “Ze zeggen toch altijd: geluk in het spel is pech in de liefde? Nou ik ben vrijgezel zoals jullie weten dus ik ga vast winnen vanavond” Femke Halsema stond op en ging aan de pokertafel zitten. “Prima” zei ze. “lijkt me enig om een VVD-er van zijn geld te beroven.” “Ik heb geen geld bij me” zei Alexander Pechtold toen. “Mijn vrouw beheerd bij ons thuis de portemonnee” “Ik ook niet” voegde Job Cohen er aan toe. “Die rozen heb ik eigenlijk uit de tuin van je buurman gejat Mark” Mark Rutte trok een geniepig lachje. Daar hoopte hij eigenlijk al op. “En als we nu eens om iets anders spelen dan geld? Kleren bijvoorbeeld?” “Strippoker dus?” merkte Alexander Pechtold op. “ach waarom ook niet he” Niemand wilde voor spelbreker uitgemaakt worden dus even later zaten ze allemaal aan de pokertafel. Mark Rutte lachte in zijn vuistje terwijl hij de kaarten deelde. Stiekem had hij Marianne Thieme altijd al eens naakt willen zien. En hij had de anderen niet verteld dat hij pokerkampioen was van zijn studentendispuut dus hij had alle vertrouwen in zijn overwinning.
Een uur later lachte Mark Rutte niet meer. Hij had weliswaar het grootste deel van de handen gewonnen, maar Kees van der Staaij bleek zon belabberde pokeraar te zijn dat hij al in zijn onderbroek zat terwijl de rest alleen nog maar schoenen of sokken had uit hoeven te trekken. En niemand had eigenlijk de behoefde om hem naakt te zien. “Ik heb geen zin meer” zei hij. “Ik ook niet” riep iemand “ik ook niet” riep nog iemand en binnen een paar seconden had iedereen zijn kaarten neergegooid. “Alleen Kees van der Staaij zat nog met zijn kaarten in zijn hand. “He waarom stoppen jullie nu allemaal? Het begon net leuk te worden!” Femke Halsema begon te kokhalzen. “Ik moet even naar het toilet” mompelde terwijl ze de kamer uit vluchtte.

Tot zover ben ik nu gekomen, ik hoop dat jullie het wat vinden? Ik ben nog over een vervolg aan het denken want het verhaal is nog niet echt af.

Bij ons in Vlaanderen gaan ze gewoon pinten pakken na de verkiezing. Of ze nu gewonnen of verloren hebben.

maar dat terzijde.
Is denk ik beetje een Amerikaanse traditie geloof ik? Zo'n humoristische vertellingen over bekende figuren enzo....
Ja, ik lees dat wel graag.

[Vogelvrij]

“Mijn vrouw beheerd bij ons thuis de portemonnee”

Beheert! En een puntje aan het einde van de zin.

Verder... Ach, het is wat flauw, maar wel leuk om te lezen inderdaad.