symptonen anorexia??

[missunderstood]

hallo...
ik wil niet zeuren ofzo.. maar ik heb echt dat ik heel veel op mijn gewicht let.. eigenlijk ben ik al aan de lijn vanaf dat ik 12 was ofzo. niet dat iemand me dik vind want dat is nog nooit gezegd maar iedereen vind me juist dun. alleen vind ik dat zelf totaal niet!! ik ben 168 m en weeg 51 kg.. en ik weet nu niet goed of ik nou wel bepaalde 'problemen' met eten heb of niet.. vorig jaar heb ik een tijdje mn eten uitgekotst maar daar ben ik wel mee gestopt.. nu merk ik alleen weer dat die neiging tot kotsen weer terug komt. ik let ook heel veel op cal. en afgelopen vakantie was het zo dat ik niet eens meer cola of iets durfde te drinken omdat daar teveel cal in zitten.. zelfs geen multivitamine of iets dergelijks.. Ik wilde alleen nog water.. (en eigenljk wil ik het nu nog steeds) ik eet alleen sochtends een stukje brood en savonds bijv een aardappeltje met wat eten. me ouders zeggen dat steeds dat ik meer moet eten maar ik wil het gewoon niet want ik voel me echt schuldig!! zelfs als ik teveel fruit op heb ben ik bang dat ik te dik wordt. aan de ene kant heb ik wel eens dat ik mezelf wel dun vind en dan denk ik van ik doe eens een kort truitje aan.. en dan smiddags eet ik wat en dan voel ik me buik zo opzwellen dat ik echt spijt heb van het truitje.. heel de dag me buik in houd en niet goed meer door de straaat durf te lopen. ik heb weleens een vreetbui.. maar echt heel soms en dan compenseer ik de volgende dag weer met weinig eten. ik vraag me nu gewoon af of ik een probleem heb.. want er staat dat je dan ook superveel sport enzo maar dat doe ik weer niet alleen echt met eten. het is gewoon zo dat ik me er echt dik uitvind zien.... ik kijk echt in elke spiegel, winkelruit, autoglas om te kijken of k niet te dik ben en meestal heb ik zoiets van ewww mn benen blijven maar dik!! en me buik ook... ik weet nu niet zo goed wat ik nou moet doen...

het vreemde is nog dat ik het niet echt erg zou vinden om anorexia te krijgen omdat ik zoiets heb van het helpt alleen om af te vallen.. das echt een scary gedachte

ik hoop dat iemand me kan helpen of dat er iemand is die dit herkend..
xxxx

[Quiana]

Zoek hulp.

Dit doet me heel erg denken aan een eetstoornis nl.
En volgens mij weet je zelf ook wel dat er iets niet
goed zit, anders had je niet zo'n topic geopend, of wel?

Je eten uit kotsen is niet goed, compenseren is niet goed,
en zo kan ik nog wel wat punten eruit halen.
Je hoeft niet aan de 'regels' of wat dan ook te voldoen
om een eetstoornis te hebben, het is per persoon verschillend.

Ga naar je huisarts, naar je ouders, wat dan ook,
maar zoek hulp, voordat het te laat is.

Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt om
er vanaf te komen. En ook al lijkt het je nu niet erg
om anorexia te hebben, als je er midden in zit,
is het echt geen pretje.

Inderdaad, zoek hulp. Je verhaaltje klinkt alsof je óf al een eetstoornis hebt, óf er eentje aan het ontwikkelen bent. Ik hoop voor jou dat het eerste niet het geval is, want dat is natuurlijk nog moeilijker terug te draaien.
Als je het moeilijk vindt om er met je ouders over te praten, praat er dan eerst met vriend(inn)en over om te 'oefenen' in erover praten, of ga naar de huisarts zonder dat je ouders het weten.

Het is in elk geval goed van je dat je zelf doorhebt dat je verkeerd bezig bent, dat is al een begin

[missunderstood]

hmm.. ik weet niet of ik dat ga doen(hulp zoeken). ik vind het op zich nog niet zo erg.. en ik heb het nog niet.. dus ik kijk wel. maar thnx voor reacting.
x

missunderstood schreef op 22-08-2003 @ 11:18:
hmm.. ik weet niet of ik dat ga doen(hulp zoeken). ik vind het op zich nog niet zo erg.. en ik heb het nog niet.. dus ik kijk wel.

Op het moment dat je het wel echt hebt, is het veel moeilijker om er af te komen. En je bent aardig op weg (als je het niet al hebt). Ik heb zelf geen anorexia gehad, ken wel mensen die het hebben en geloof me, dat is NIET leuk.

[Somebody Special]

Ik kwam laatst op straat een jonge vrouw tegen die met en zondevoeding over straat moest. Lijkt je dat leuk, de hele dag zo'n slangetje in je neus?
Als dat zo is moet je vooral doorgaan met waar je mee bezig bent.
Of je stopt met menstrueren en kan geen kinderen meer krijgen, ook niet echt iets waar je op zit te wachten lijkt me..

[[D0RIEN]]

missunderstood schreef op 22-08-2003 @ 11:18:
hmm.. ik weet niet of ik dat ga doen(hulp zoeken). ik vind het op zich nog niet zo erg.. en ik heb het nog niet.. dus ik kijk wel. maar thnx voor reacting.
x

ik kan je uit eigen ervaring zeggen dat je niet altijd doorhebt of je wel of niet een eetstoornis hebt, maar je moet toegeven dat het toch niet al te gezond is wat je doet.
jouw verhaal is precies mijn verhaal, dus ik herken het heel goed, maar als je echt weet wat anorexia is dan zou je het toch echt ietsje erger vinden. dunner worden is namelijk niet het enige wat er gebeurt. oh en voor anorexia hoef je niet perse superveel te sporten hoor. ik ken anorexia-patiënten die in hun hele leven nog nooit gesport hebben, maar toch zo dun waren dat ze een paar maanden geleden overleden zijn.

ik zou ook hulp zoeken. heb ik ook gedaan. was moeilijk, maar ben er nu heel erg blij mee dat ik die stap heb gedaan. leven is een stuk leuker als je wat minder geobsedeerd bent namelijk.
maar goed, jouw keuze natuurlijk.

als je behoefte hebt om te praten mag je me altijd pm'en.

[miss chocolate]

missunderstood schreef op 20-08-2003 @ 11:45:


het vreemde is nog dat ik het niet echt erg zou vinden om anorexia te krijgen omdat ik zoiets heb van het helpt alleen om af te vallen.. das echt een scary gedachte

ik hoop dat iemand me kan helpen of dat er iemand is die dit herkend..
xxxx [/B]

Ik herken wel iets in jouw verhaal..! Maar bij mij is het allemaal iets minder...Ik heb wel zo'n gedachten van dat het me niks uit maakt als ik anorexia krijg, want dan word ik aleen maar dun en ik denk ook dat ik er zo weer mee kan stoppen ...Maar als je daar goed overnadenkt klopt het allemaal niet en wordt het eng!
Maar ik zou echt hulp gaan zoeken, of aan een vriendin vertellen, als je dat nog niet gedaan hebt....Kan veel helpen...!

Zoals de voorgaande posters al zeiden: Zoek hulp!

Ik ken ook iemand die anorexia had en die was op een gegeven moment zo verzwakt dat ze opgenomen moest worden. Ze zag er verschrikkelijk uit.

[missunderstood]

hmm dat durf ik niet echt.. en ik denk ook dat het maar tijdelijk is.. tja kweenie.. het ene moment heb ik het minder.. ok ik eet wel niet maar das nu meer omdat ik geen honger heb.. ik heb gewoon het id dat ik het zelf overdrijf.. ofzo niet dat het niet waar is wat ik heb geschreve. maar het lijkt wel alsof ik anorexia als excuus wil gebruiken om met iemand over dingen te praten. ik wil ook eigenlijk niet geholpen worden omdat ik het wel 'handig'vind. tja heel vaag

[Mara]

Je compenseert een vreetbui met weinig eten? Hoe kan dat, als je normaal al alleen maar een stukje brood en een aardappel eet?

Simpele conclusie: Eetstoornis.

Aan de ene kant snap ik wel wat je bedoelt met het niet erg vinden van het hebben van een eetstoornis (klopt die zin wel?) , dit heb ik ook wel eens. Dan denk ik "had ik maar anorexia, dan viel ik tenminste af" maar daarna ben ik weer realistisch en denk "doe niet zo achterlijk."

En stel je zelf deze vraag: Is dat dun zijn het wel waard? De meeste mensen vinden het niet mooi, en daarbij is het heel ongezond.
Dan ben je straks zo dun als je zelf wil, maar dan lig je met een slangetje in je neus in het ziekenhuis.

[never mind]

Ok, zelfte boodschap: hulp zoeken, maar dat heb je nual vaker gehoort.

Je wilt géén hulp zoeken geef je aan, je hebt daar drie duidelijke redenen voor:

ik vind het op zich nog niet zo erg.. en ik heb het nog niet.. dus ik kijk wel.

Ik denk dat dat vooral uitstel gedrag is, je zegt dat je het nog niet hebt maar uit je verhaal kan ik heel duidelijk concluderen dat je wel dergelijk op weg bent, volgens mij ben je nu al aan de te lichte kant dus, als je zo doorgaat, wordt je écht ongezond! Voordat dat gebeurd (en zoals een andere forummer al zei, aan de zondevoeding zit) moet je iets doen. Anders kom je in het ritme en dan wíl je niks meer doen omdat je denkt dat je best "goed bezig" bent.. En volgens mij ben je namelijk al een beetje in dat stadium..

hmm dat durf ik niet echt..

Ik denk dat je bang bent dat, wanneer je naar de huisarts gaat, die de diagnose anorexia stelt... Je moet je daar overheen zetten! Leven zonder steeds de drang voelen om niets te eten is echt veel prettiger. En bovendien: eens anorexia, altijd anorexia. Je wilt hopelijk toch niet zo worden als mijn tante die nu volgens mij al 40 jaar heel intensief met haar gewicht bezig is (dat weliswaar niet meer laag zit, of ze lol in haar leven heeft? Ik heb haar nog nooit een taartje zien eten..)

en ik denk ook dat het maar tijdelijk is.. ik heb gewoon het id dat ik het zelf overdrijf.. ofzo niet dat het niet waar is wat ik heb geschreve. maar het lijkt wel alsof ik anorexia als excuus wil gebruiken om met iemand over dingen te praten.

Je haalt nu je eigen verhaal onderuit, je ontkent het dus een beetje, ik denk dat je jezelf op deze manier probeert te overtuigen dat je niet naar de dokter hoeft en dat er toch helemaal niks aan de hand is. Maar volgens mij (en alle anderen op dit forum!) is er dus heel duidelijk wél iets aan de hand (en volgens mij weet jij dat ook heeel goed, je hebt niet voor niets dit topic geopend)

Hier is het telefoonnummer van Stichting Anorexia Nervosa en Bolumia Nervosa, zij kunnen je proffesioneel (en volgens mij ook anoniem) adviseren. Bellen kan nooit kwaad! ik hoop dat je er iets mee doet voor het te laat is! 0900-8212433 (20 ct per min)

Héél veel sterkte en succes!
Annet

[missunderstood]

maar als ik dat zou willen bellen dan komt dat op de rekening te staan en dat wil ik al helemaal niet!! ik wil het best maar dat kan dus niet wnat dan zouden me ouders het gelijk weten.. doordat iedereen het zei van dat het slecht was.. dacht ik vandaag (ik had een sinaasappel op en als avondeten twee lepels krieltjes met sla en vlees) hmm misschien hebben ze gelijk en moetik iets gaan eten.. ik had alleen geen honger maar dacht zoiets van misschien is het echt goed.. dus ik nam twee crackers met kaas.. en een cup a soupje.. na 4 happen hebi k die weggegooid omdati k niet meer wilde hebben(teveel cal. om eerlijk te zijn).. en nu voel ik me zoooooo schuldig!!! dat ik het toch gedaan hep! opeens heb ik zoiets van het is helemaal niet goed ik omet alleen eten als ik honger hep en dat had ik vandaaag nog niet dus was het overbodig!!
dit is dus iets waarom ik ook geen hulp wil zoeken.. ik weet zeker dat ik meer meot gaan eten.. niet dat ik een stoornis zou hebben maar zoiezo dat ik eerst wat meer moet gaan eten en dat wil ik echt neit omdat ik me dan zoo verrot voel erna..
als ik het zelf zo lees klinkt het ook wel niet echt normaal.. maar ik vind hulp zoeken echt eng want dan lijk ik gek!! en als je verhalen hoort van mensen die het echt hebben die hebben eht 10x zo erg en dan vind ik me een aansteller als ik hiermee hulp zou gaan zoeken....
eh ik hoop dat het te volgen is.

[Chloe Siere]

je probeert gewicht kwijt te raken (wat absoluut niet nodig is!! absoluut NIET!) op een foute manier. door jouw eetpatroon raakt jouw lichaam van slag als je een keer ietsje meer eet dan normaal. hierdoor kom je juist ontzettend snel aan. en je buik raakt sneller opgezwollen doordat je lichamen maar kleine hoeveelheden aankan omdat je zo weinig eet.

eigenlijk ben je wel in de goede richting. jij zit namelijk als 1 van de eerste in dat je een eetprobleem hebt. en als je zo doorgaat wordt het nog veel te ernstig ook. doe er dus wat aan. ga anders met een dietiste praten. misschien dat die jou kan overtuigen wat gezond eten nou precies is en dat je daar echt niet van aankomt.
maar eigenlijk moet je eerst het idee kwijt dat je te zwaar bent. misschien moet je met een psycholoog praten. want je weet eigenlijk donders goed dat je niet te dik bent, het heeft waarschijnlijk een andere oorzaak. misschien zit je ergens anders mee, schreeuw je daarom om aandacht en ga je dit "verwerken" door zo weinig te eten. hierdoor weet je dat andere mensen dit zullen opmerkingen en zich gaan afvragen waarom je zo bezig bent.

ga dus praten! dat is echt belangrijk.

[never mind]

missunderstood schreef op 24-08-2003 @ 19:48:
maar als ik dat zou willen bellen dan komt dat op de rekening te staan en dat wil ik al helemaal niet!! ik wil het best maar dat kan dus niet wnat dan zouden me ouders het gelijk weten.. doordat iedereen het zei van dat het slecht was.. dacht ik vandaag (ik had een sinaasappel op en als avondeten twee lepels krieltjes met sla en vlees) hmm misschien hebben ze gelijk en moetik iets gaan eten.. ik had alleen geen honger maar dacht zoiets van misschien is het echt goed.. dus ik nam twee crackers met kaas.. en een cup a soupje.. na 4 happen hebi k die weggegooid omdati k niet meer wilde hebben(teveel cal. om eerlijk te zijn).. en nu voel ik me zoooooo schuldig!!! dat ik het toch gedaan hep! opeens heb ik zoiets van het is helemaal niet goed ik omet alleen eten als ik honger hep en dat had ik vandaaag nog niet dus was het overbodig!!
dit is dus iets waarom ik ook geen hulp wil zoeken.. ik weet zeker dat ik meer meot gaan eten.. niet dat ik een stoornis zou hebben maar zoiezo dat ik eerst wat meer moet gaan eten en dat wil ik echt neit omdat ik me dan zoo verrot voel erna..
als ik het zelf zo lees klinkt het ook wel niet echt normaal.. maar ik vind hulp zoeken echt eng want dan lijk ik gek!! en als je verhalen hoort van mensen die het echt hebben die hebben eht 10x zo erg en dan vind ik me een aansteller als ik hiermee hulp zou gaan zoeken....
eh ik hoop dat het te volgen is.

Eerst even over dat telefoonnummer, je ouders kunnen dat alleen te weten komen wanneer je ouders alle gebelde telefoonnummers opvragen en zelfs dan weten ze waarshijnlijk nog niet, ze zien dan wel een telefoonnummer maar van wie dat is weten ze dus niet. Maar je kan ook bureau jeugdzorg bellen, het telefoonnummer daarvan staat in de telefoongids. (ik denk dat voor jou een stichting die er veel vanaf weet bellen het handigste is, ze kunnen je goed informeren en je hoeft dan nog niet naar de dokter enzo)

Weet je zeker dat je jezelf er niet van overtuigd dat je geen honger hebt? Want zo ontsettend weinig eten lijkt me niet erg gezond... Of wil je gewoon niks eten omdat je weet dat je je daarna kut voelt? Het kan ook zijn dat je lichaam onlangs gewend is aan weinig eten (als ikeen week ziek bent geweest en niks gegeten heb kan ik bijvoorbeeld de dagen erna ook weinig eten omdat ik dan gewoon ontsettend snel vol zit), maar dat neemt niet weg dat het ongezond is!

Enne jij lijkt helemaal niet gek als je nu hulp gaat zoeken! Dan ben je juist hardstikke verstandig joh! Je zoekt hulp voordat je één van die meisjes bent die écht een supererg probleem hebben, nu valt het gelukkig allemaal nog een beetje te overzien..