Ik deze week een aantal keer op café geweest met mijn vrienden van mijn jeugdbeweging. Een jongen (laten we hem seppe nemen) waar ik stiekem verliefd op ben is ook lid van mijn jeugdbeweging. Hij is nog vrijgezel en wordt constant versierd door andere meisjes, waardoor ik wat terughoudender ben en ik van nature al verlegen ben. Ik heb een stukje gesprek van zijn vrienden opgevangen over het feit dat seppe het gedacht heeft dat een meisje (ik weet niet wie) niet in hem gedesinteresseerd is maar zijn vrienden vinden dat normaal omdat hij steeds met andere meisjes in de weer is en dat dat meisje dan natuurlijk wat afstandelijker is. en ook nog dat er ene tegen de andere zeiden, "tom deed juist teken van: da komt goed tussen die twee". Tegen mij wordt er natuurlijk niets gezegd en de naam seppe komt nooit voor in een gesprek tegen mij. vaak als ik erbij kom staan vallen de gesprekken gewoon stil.
Er wordt gezegd dat je oren jeuken als mensen over je praten, dit kan natuurlijk niet maar toch heb ik het gevoel gehad dat er de hele tijd over mij geroddeld werd en gesproken werd en ik heb het gevoel dat ik heel de tijd aangestaard werd. Ik ben dan bvb in gesprek met mijn vrienden en ik kijk dan eens naar opzij of naar achter en zie dan ineens een paar koppen snel wegdraaien en als ik dan later nog eens kijk doen ze het weer. Soms sta ik ook met mijn gezicht naar hun, en hij stond met een vriend te praten maar hij en zijn vriend waren al pratend heel de tijd aan het kijken. ik ging met nieuwjaar rond 4u naar huis en zag dat hij vanuit het raam van cafe naar mij aan het staren was terwijl ik mijn fiets aan het nemen was en hij bleef echt de hele tijd kijken. Een meisje heeft hem vorige week vrijdag proberen te kussen, maar hij heeft dat niet toegelaten en sindsdien staart zij mij ook aan, en probeerde ze achteraf haar arm om mijn schouders te doen, niet echt, maar ze stond achter mij en ik had haar niet gezien en ik zag ineens haar hand over mijn schouder komen, maar mij zo net niet aanraken.
Hij is tegen iedereen heel sociaal en heel open, maar bij mij klapt hij helemaal dicht. Hij spreekt amper tegen mij, hij is dan heel stil; hij kust meisjes die hij kent op de wang als hij ze tegenkomt, maar mij geeft die steeds een high five, hij doet dat bij niemand anders.
Vrijdag was het ook heel druk op cafe en hij heeft een tijdje met zijn vriendengroep achter die van mij gestaan en wij hebben de hele tijd met onze rug tegen elkaar aan gestaan.
ik heb het gevoel dat die gesprekken steeds over mij gaan. dus ik ben volgens mij paranoia aan het worden
|