help svp

me ouders straks weer: je gaat je vriendin bellen en vragen om naar de film te gaan of iets anders blablabla.

ik heb dus geen zin om te bellen en weet bij voorbaat al dat mijn vriendin ook geen zin heeft. in de vorige vakantie heeft ze al duidelijk gemaakt dat ze in de vakantie niet van plan is iets af te spreken met iemand. dan gaat ze thuis hangen. nou, ik hang vaak ook thuis, al zou ik soms best wel es wat willen doen.

maarja, me ouders zijn nu ff weg. maar straks komen ze weer terug. En ik heb er ervaring mee dat ze allebei dan weer hartstikke kwaad zijn dat ik niet gebeld heb . ze dwingen me eigenlijk gewoon iets af te spreken.

wat nu??

ze doen dat wel vaker dat soort dingen. bv. laatst ging ik dus naar een feest. Ik moest perse een bepaald stel kleren aan die ik dus absoluut niet aan wou. niks was goed behalve dat. begonnen ze dus weer heel kwaad te worden toen ik dat nie aan had dus komt 't er op neer dat ik 't toch maar aan heb gedaan. ze verplichten me ook naar de schoonheidsspecialiste te gaan. ik vind 't helemaal niet leuk, doet hartstikke zeer, en 't helpt in mijn ogen ook geen ene zier.
ze zitten tegenwoordig ook elke dag te vragen of ik me gezicht wel heb gewassen (met speciaal spul) want ze vinden dat ik er niet uit zie (qua puistjes). op school zegge ze dat niet, maar thuis krijg ik bijna elke dag te horen dat ik meer aan mezelf moet doen enz. ik vind 't toch ook niet leuk dat ik ze heb.

tja, dat zijn eigenlijk allemaal voorbeelden van dit:
Waarom verplichten ze me alles
Ze vinden dat ik al vrijheid genoeg heb..

"als je later op kamers woont mag je zelf weten wat je doet"

sorry voor allllll die voorbeelden , maar dat moest ik ff zeggen.

waren/zijn jullie ouders ook zo??

[mathfreak]

Ik ben zelf altijd erg vrij gelaten door mijn ouders, dus ik ben blij dat ik niet mee heb hoeven maken wat jij mee moet maken.
Mijn voorstel is misschien erg cru, maar ik denk dat je je ouders gewoon moet vertellen dat je het niet prettig vindt dat zij alle beslissingen voor je menen te moeten nemen, maar dat je het op prijs zou stellen als je zelf de vrijheid zou hebben om te beslissen wat je graag wilt. Je bent per slot van rekening geen klein kind meer, maar al lang op weg naar je periode van volwassenheid.
Ik weet niet waarom je ouders zo doen. Misschien vinden ze het moeilijk om te accepteren dat hun dochter geen klein meisje meer is, maar dat ze al een jonge vrouw begint te worden. Als dat inderdaad zo is denk ik dat je daar zeker met ze over moet praten, al was het alleen maar om meer begrip voor elkaars situatie te krijgen.
Als je er behoefte aan mocht hebben om verder met me te praten, dan kun je me bereiken via mijn e-mailadres arno.van.asseldonk.nl.

[Rabbi Daniel]

Wat een rotouders!

Ze dwingen je om dingen te doen, om naar een 'schoonheidsspecialist' te gaan?????

Dat KAN toch niet...

Maar ja, het zal wel zo zijn.

Maar, als iemand zoiets bij mij zou proberen, hoeven ze er absoluut niet op te rekenen dat ik er ook maar één minuut aan mee zou werken...

[blacky]

Sow, dat zouden mijn ouders dus echt niet moeten proberen.
Wat een rot-ouders heb jij zeg, sorry hoor, maar ik zou er ook knettergek van worden.
Ik zou alleen niet weten wat je er aan moet doen, maar in ieder geval heel veel sterkte

bedankt voor de reacties

ik heb er al vaak over geruzied, maar 't helpt niet echt. maar goed, ik zal er mee door gaan (ze 't proberen duidelijk te maken).

(deze topic kan *floeps* wegzijn, ik ben bang dat m'n broertje 'm ziet, dus wees niet verbaasd )

enne, meewerken... dat doe ik ook niet hoor

gister nog. we winkelen en ze laat me weer een truitje zien, ik heb al 2 keer gezegd dat ik 'm niet wil. nu pas ik hem en zeg dat ik hem echt niet wil. maar ja, ze koopt 'm
daar hoef ik niet eens aan mee te werken

(ik heb wel es dat ik eerst iets niet mooi vind en een tijd later wel hoor. en zij denkt dus: straks vindt ze hem heel mooi, maar toch. ik ga dit gewoon nooit mooivinden )en ook niet dragen

[Dit bericht is aangepast door marianne22 (01-01-2002).]

[Sister Bliz]

Ik herken het wel een beetje. Overbezorgd wat juist verstikkend werkt. Ook je voorbeeld met die kleren. Ik weet ook dat praten niet helpt, bijna niet. Je bent 'pas' 14, en blijf maar hopen dat het beter wordt. Blijf dingen ondernemen, zo laat je zien dat je niet meer het kleine meisje blijft en hopelijk laten ze dan wat meer met rust en je eigen ding doen. Zo ging het bij mij.