Het grote Zwangerschaps-, Baby- en Opgroeitopic #17

Vogelvrij schreef:

Iemand in een comment op dat artikel zegt dat het een heel normale Scandinavische naam is

Ik snap eigenlijk niet dat mensen het onzin vinden dat bepaalde namen in dat artikel genoemd worden, het zijn toch allerlei verschillende lijstjes en de associaties die zij erbij heeft, het gaat niet om een algemene geldigheid en het is ook geen lijst met enkel de bizarste/ stomste namen of zo. Ik was zelf ook al bezig met de nieuwe namenlijst van de svb uit te pluizen, maar had blijkbaar nog niet alle opmerkelijke dingen gezien Het is inderdaad wel dat de een treffender is dan de ander, zoals bij Asmae inderdaad, maar zij kan ook niet alles weten En voor namen als Qiqi en Tjarlie is niet echt een excuus, ik vind het echt een taak van een ambtenaar om dan te zeggen: 'Nou hè, meestal wordt deze naam zo geschreven...'

Ja, maar ik denk dat dat ook wel gedaan is... Een kennis van mijn moeder werkt bij de gemeente en zij vertelde wel dat ze het altijd even benoemde als mensen een spelfout leken te maken of dat het echt té idioot voor woorden was. Maar als mensen dat echt graag willen, heb je dan volgens mij ook weinig te rikketikken. En wie weet noemt over dertig jaar iedereen hun kind zo. Neemt niet weg dat ik het ook wel echt heel lelijk vind.

[Vogelvrij]

@Mutant: Ja, maar ik bedoel: een naam kan ook opmerkelijk zijn omdat 'ie ineens erg populair geworden is o.i.d.


Jaaaa! Ik kende de betekenis van Jizz niet, maar echt, mocht ik mijn kind overwegen om zo te noemen, dan zou ik het wel eerst even googelen en dan van gedachte veranderen

@Ingegerd: Wow, je hebt vast gelijk, maar dat is echt schokkend, want dat betekent dus dat mensen willens en wetens hun kind opzadelen met zo'n naam...

Vogelvrij schreef:

@Mutant: Ja, maar ik bedoel: een naam kan ook opmerkelijk zijn omdat 'ie ineens erg populair geworden is o.i.d.


Jaaaa! Ik kende de betekenis van Jizz niet, maar echt, mocht ik mijn kind overwegen om zo te noemen, dan zou ik het wel eerst even googelen en dan van gedachte veranderen

@Ingegerd: Wow, je hebt vast gelijk, maar dat is echt schokkend, want dat betekent dus dat mensen willens en wetens hun kind opzadelen met zo'n naam...

Ik was het met je eens, vandaar dat ik zei dat ze gewoon voor haar opmerkelijk waren, het is niet dat er een stemming is geweest ofzo ^^ Voor mij kan Jan opmerkelijk zijn, voor anderen is het iets anders.

En ja, nu heeft ze het blijkbaar wel gegoogled of iemand heeft haar de link bezorgd. Maar als je dan toch wil weten of er meerdere meisjes met die naam zijn, google dan even op voorhand en kom dan te weten met wat je je dochter opzadelt.

Ze heeft ook nog een andere dochter: Joé. Jimmy, Jennifer, Joé en Jizz, het allitereert zo mooi...

https://www.facebook.com/jennifer.vandorstrieff/info

Ik moet een beetje huilen.

Vogelvrij schreef:

@Ingegerd: Wow, je hebt vast gelijk, maar dat is echt schokkend, want dat betekent dus dat mensen willens en wetens hun kind opzadelen met zo'n naam...

Mijn vader zou zeggen "Sommige mensen hebben nu eenmaal een hekel aan hun kinderen!"
Al gaat het natuurlijk om hoe je ze opvoedt en liefdevol en bla weetikwat, maar toch. Qiqi is wel echt heel lelijk.
En ik ging de naam Jizz googlen, kwam bij een forum uit waar een moeder vroeg "Ik ben dertig weken zwanger en willen graag een naam met dubbele initialen, JJ, voor onze dochter. Wat vinden jullie van Jizzy-Joy?"

Ingegerd schreef:

Mijn vader zou zeggen "Sommige mensen hebben nu eenmaal een hekel aan hun kinderen!"
Al gaat het natuurlijk om hoe je ze opvoedt en liefdevol en bla weetikwat, maar toch. Qiqi is wel echt heel lelijk.
En ik ging de naam Jizz googlen, kwam bij een forum uit waar een moeder vroeg "Ik ben dertig weken zwanger en willen graag een naam met dubbele initialen, JJ, voor onze dochter. Wat vinden jullie van Jizzy-Joy?"

OMG

Als het niet zo fucking erg was voor het kind, zou ik gewoon zeggen, doen! Maar je hebt het kind er mee, niet de ouders.

Jizzy-Joy bestaat blijkbaar al, ze is een model van 12 jaar ofzo.

[Pluis]

Oh my god die namenlijst Hoe heet je? O'. O-wat? gewoon O'. Oh. :')

Niet geheel ongerelateerd, in mijn ploeg zit dus een meisje met de naam 'Mei'. Nou is daar op zich nog niet echt iets mis mee, maar ga maar eens een gesprek voeren .

'Van wie is dit shirt?'
'Ja, van Mei.'
' Van jou of van Mei?'

Nu gaat het meestal van 'Van wie is dit?'
'Mei'
'Mei?'
'Mei, april, juni.'

Maar dat is toch ook sneu. Dan geef je een kind een naam als Mei, dan zit ze dus voor eeuwig met dit soort problemen opgescheept.

Ach. Dat krijg je met afkortingen ook. Nichtje wordt veel 'mijn genoemd, en als het verwarrend is zoek je een oplossing. Die april mei juni heb je misschien ook nodig bij meike ofzo. Veel namen hebben wel enige verwarring.

[igfy]

Ik vind uit dat lijstje vooral dingen als Queen-ensiellyque vrij ernstig. Bedoelden de ouders Angelique met het tweede gedeelte van die naam? En waarom zou je er in godsnaam Queen voorzetten. Ik zou mijn naam echt veranderen als ik zo'n naam had gekregen...

Bij ons in de buurt woont trouwens een Djermy, ook vrij ernstig. Ik heb je moeder in kwestie op facebook, en heb haar meerdere pogingen tot Engels zien doen, waarbij ze de simpelste woorden op dit soort manieren schrijft, dus ik vrees dat het gewoon onwetendheid is. Maar als ambtenaar zou ik inderdaad toch wel een keer vragen of ze dit soort namen zeker weten...

Lusi schreef:

Ach. Dat krijg je met afkortingen ook. Nichtje wordt veel 'mijn genoemd, en als het verwarrend is zoek je een oplossing. Die april mei juni heb je misschien ook nodig bij meike ofzo. Veel namen hebben wel enige verwarring.

Ik vind een afkorting wel wat anders dan het echt als naam geven. Zo'n afkorting kiezen mensen nog zelf voor meestal . Als iemand Meike heet, en je vraagt in een kleedkamer 'van wie is dit' dan zegt er niemand 'Ja, van Mei!' Lijkt me ten minste.

[Daantje_0705]

Kennen jullie het programma 'kleine baby's grote zorg' op SBS6? Het is opgenomen op de IC neonatologie en de verloskamers van het Sophia Kinderziekenhuis. Dochtertje van mijn collega is met 25 weken daar geboren en zij is het toen gaan kijken en toen wilde ik ook wel eens zien hoe het er daar aan toe gaat. Vind het wel interessant Ik kan het geen aflevering droog houden hoor maar wel heel mooi om te zien allemaal.

igfy, behalve ontwetendheid kan bv. dyslexie of wat dan ook natuurlijk...maar in dat geval zou ik voor een naam als Kim gaan ofzo...dat zal in de meeste gevallen wel goed gaan (tenzij je er Kimm, Kym of Cim van maakt ofzo...).

Er zit trouwens ook wel een verschuiving in namen...de schrijfwijze van de namen van onze twee dochters waren toen we er voor kozen niet de gebruikelijke schrijfwijze, maar inmiddels worden er per jaar meer kinderen geboren waarbij je de naam zo schrijft dan de andere schrijfwijzen...

Leonoor schreef:

igfy, behalve ontwetendheid kan bv. dyslexie of wat dan ook natuurlijk...maar in dat geval zou ik voor een naam als Kim gaan ofzo...dat zal in de meeste gevallen wel goed gaan (tenzij je er Kimm, Kym of Cim van maakt ofzo...).

Er zit trouwens ook wel een verschuiving in namen...de schrijfwijze van de namen van onze twee dochters waren toen we er voor kozen niet de gebruikelijke schrijfwijze, maar inmiddels worden er per jaar meer kinderen geboren waarbij je de naam zo schrijft dan de andere schrijfwijzen...

Ik vind het bij jullie dochters wel grappig dat ik het zelf eigenlijk 'logischere' schrijfwijzen vind dan de andere opties, heel vaak zie je het juist andersom; van een logische schrijfwijze het juist onlogischer maken.

[Volk]

Ik ken een meisje dat Felony heet, haar moeder hoorde het woord de dag voor de bevalling in een rapnummer en vond het mooi klinken

In verband met googlebaarheid: Een achterneefje heet heeft de voornaam van een lelijke oude rocker met de achternaam Pop. Mijn nicht lag in het ziekenhuis te bevallen en ze hoorden een nummer van hem op de radio. Toen dachten ze: Ach, dat is ook wel tof!

Andijvie schreef:

Ik vind het bij jullie dochters wel grappig dat ik het zelf eigenlijk 'logischere' schrijfwijzen vind dan de andere opties, heel vaak zie je het juist andersom; van een logische schrijfwijze het juist onlogischer maken.

Dat vind ik zelf ook. Maar kennelijk waren er destijds meer mensen die er anders over dachten... Maar in de ene naam zit natuurlijk een 'overbodige letter' en in de andere naam een 'overbodig accent'; de uitspraak zou door het verwijderen van beide dingen niet veranderen. Toch staat het voor mij met die ene letter en met dat accent logischer dan zonder. Dat is ook de reden dat ze er in staan, want eigenlijk gingen we voor 'zo eenvoudig mogelijk'.

Blauw engeltje meldplicht! hoe gaat het?

Volk schreef:

Ik ken een meisje dat Felony heet, haar moeder hoorde het woord de dag voor de bevalling in een rapnummer en vond het mooi klinken

Omg

[blauw engeltje]

Klaverhap schreef:

Blauw engeltje meldplicht! hoe gaat het?

prima, dankje
hoewel, prima, ik moet ook niet overdrijven hé, niet altijd éven prima natuurlijk. ben nu 37w3d zwanger, en de nachten beginnen wel zwaarder te worden nu. ik begin last te krijgen van zure oprispingen, ik vind geen houding meer, ... dus mja, vermoeidheid. Morgen maak ik mijn laatste dag op het werk, jeuj
maar over het algeméén mag ik eigenlijk echt niet klagen! als er geen sneeuw had gelegen ging ik nu nog met de fiets naar het werk overdag is het allemaal best te doen dus.
ik verwacht pas over een week of drie te bevallen - ben uitgerekend op 8 februari, maar ben van R. ook over tijd gegaan, dus we zullen wel zien! afwachten hé

Spannend!! Gek hoor, met 37+3 was ik dus (aan het) bevallen!

Oh en wat werk je nog lang door dan zeg! Heb je straks dan langer verlof na de bevalling?

J. slaapt nu trouwens sinds twee weken door! Echt heel bizar Zo werd ze nog 3x per nacht wakker en was slapen in haar eigen bed een straf, ineens ging ze gewoon van zeven tot zeven slapen. Dus ik voel me echt gigantisch uitgerust nu! Bizar om niet meer iedere nacht naast een klein, wakker meisje te liggen Ze wordt 's nachts trouwens wel nog wakker, maar ze kletst dan even tegen zichzelf, zoekt een speen en gaat weer slapen.

Wat lief!

Hier hebben de slaapproblemen extreme vormen aangenomen. 's Avonds ben ik twee tot drie (en de laatste dagen vier) uur lang bezig haar in slaap te krijgen en eenmaal in slaap wordt ze elke anderhalf uur wakker. 's nachts is ze vaak ook nog 1 a 2 uur wakker, meestal tussen 4 en 6. En rond 7 uur staat ze op.

Poe, lijkt me vreselijk zwaar.

Misschien bemoeierig (en onervaren) van me hoor, maar moet je telkens bij haar zijn om haar in slaap te krijgen? Helpt de Supernannymethode niet, haar op een gegeven moment gewoon neerleggen, en nog wel in de kamer aanwezig zijn, maar niks meer zeggen enzo?
Of is ze daar nog te klein voor?

Ik had vroeger ook zulke slaapproblemen, en mijn moeder ging dan steeds een stukje verder weg zitten. Eerst lag ze nog een tijdje op een matras naast m'n bed, daarna een stukje verder, daarna op de gang. Totdat ik gewend was dat ze wegging.

En als ze 's nachts wakker is, krijst ze jullie dan wakker, en moet je echt naar haar toe? Of kan je haar ook gewoon laten?

Vooral nieuwsgierigheid hoor.

Ze blijft niet liggen, ze gaat altijd meteen staan in bed. Als ik erbij blijf gaat ze eerst spelen en na een tijdje huilen. Ze wordt altijd huilend wakker en hoe langer ik wacht met naar haar toe gaan, hoe wakkerder ze wordt en hoe langer het dus duurt om haar weer in slaap te krijgen.

Dat was hier ook lang zo, feestnachtjes waarin ze gewoon klaarwakker was en brullen zodra ik uit het zicht verdween. Ik geloof dat ze nu begrijpt dat ik er wel nog ben als ze me niet ziet. Ze zwaait zelfs als ik de kamer uit loop
Hopelijk snapt M. dat ook ineens van de een op de andere dag, Klaverhap!

[drukknoopje]

Hier slaap ik ook nog steeds niet door, T. is nu anderhalf en wordt meestal 2x per nacht wakker. Meestal gaat hij na een slokje drinken wel weer slapen, maar nu heeft hij de waterpokken dus is het feest 's nachts. Maarja, dat gaat wel weer over. En ik hoop dat hij op een dag net doet als J. van Andijvie, maar zo niet, ach, slaapgebrek went wel. Een beetje.
Als ik hem trouwens laat huilen, houd hij dat anderhalf uur vol (en toen heb ik hem eruit gehaald, want ik kon het niet meer aanhoren), zodat M. ook wakker is, en dan duurt het een uur voor hij enigzins is gekalmeerd. Hem 20 minuutjes eruit halen en dan weer verder slapen is veruit de meest praktische oplossing. Het in slaap komen/alleen in bed liggen is hier geen probleem, tot hij wakker wordt.

Hier heb ik haar ook nooit alleen laten huilen, in bed huilde ze niet minder gemeend dan bv nadat ze gevallen was, dus ik vind niet dat ik haar dan moet laten huilen (doe ik ook niet als ze gevallen is). We hebben heel wat nachten gespendeerd aan haar in haar eigen bed krijgen en haar zover krijgen dat ze bleef liggen (telkens weer neer leggen, over rug wrijven, hand vasthouden, etc), op een gegeven moment vond ze het voldoende als we haar hand even vasthielden door de spijltjes heen. Inmiddels gaat ze volgens mij wel soms nog staan als ik de kamer uit ben, maar ze gaat ook weer zelf liggen en huilt niet meer.

[blauw engeltje]

Andijvie schreef:

Spannend!! Gek hoor, met 37+3 was ik dus (aan het) bevallen!

Oh en wat werk je nog lang door dan zeg! Heb je straks dan langer verlof na de bevalling?

in België ben je verplicht één week voor de uitgerekende datum thuis te blijven, ik blijf thuis van 2.5w voor de uitgerekende datum (en ik ben vorige keer overtijd gegaan, dus dat is best nog vroeg eigenlijk). in totaal heb je 15w, waarvan je 6w voor de bevalling kan nemen, en 9w erna. hetgeen je voor de bevalling niet neemt, kan je overdragen naar de periode nà de bevalling. daarom blijven er héél veel vrouwen pas op 39w thuis, om na de bevalling 14w bij hun kindje te kunnen zijn. stel dat je 6w voor je uitgerekende datum al stopt met werken, en je gaat 10d overtijd (you never know), heb je wel sowieso nog steeds recht op die 9w.
ik ga in totaal zo'n zeven maanden thuis zijn, ik neem na de 15w bevallingsrust nog 10w onbetaald verlof (borstvoedingsverlof, is een gunst van mijn werkgever want ik heb er eigenlijk geen 'recht' op, ze zijn niet verplicht om hiermee akkoord te gaan), en daarna neem ik nog een deel van mijn gewone vakantiedagen op, waardoor ik pas in augustus weer ga werken

[blauw engeltje]

pfoe, wat een zware nachten beschrijven jullie! heel veel respect hoor, ik weet niet of ik het zou aankunnen! waarschijnlijk wel natuurlijk, als je erin zit moet je erdoor, maar toch, ik kan het me moeilijk voorstellen ... echt chapeau!!

Ik roep ook vaak genoeg dat ik het écht niet meer trek, maar ja. Je kunt gewoon niets anders doen dan gewoon maar doorpakken. Althans niet zonder al je principes overboord te gooien.

Hier sinds de eerste zwangerschap geen nacht meer doorgeslapen...grotendeels door mezelf, ik word iedere nacht gewoon meerdere keren wakker... Maar nu met D. 'natuurlijk' ook door haar...want die komt ook nog bijna iedere nacht wel één of meerdere keren en J. natuurlijk ook nog wel eens.

[Vogelvrij]

Oké, ik ben weer eventjes een beetje genezen van mijn kinderwens (die altijd nogal aangewakkerd wordt door die svb-namenlijst...), als ik die verhalen over die gebroken nachten zo lees

Hebben jullie kindjes allemaal een eigen kamer?

Gelukkig zijn er (wat mij betreft) meer positieve dingen aan kinderen dan negatieve dingen als slapeloze nachten. Ik heb de slapeloze nachten er tenminste (meer dan) voor over.

J. en D. hebben allebei een eigen kamer, maar D. slaapt nog bij ons op de kamer. 't is wel de bedoeling dat ze binnenkort naar haar eigen kamer verhuist, maar eigenlijk vind ik het wel fijn en makkelijk dat ze lekker naast me ligt. Heeft er ook mee te maken dat D.'s kamer op zolder is...dus overdag twee trappen op en 's nachts dan ook een trap als ze wakker wordt.

[drukknoopje]

Vogelvrij schreef:

Hebben jullie kindjes allemaal een eigen kamer?

Nee, hier slapen ze samen. Eerst uit ruimtegebrek, want wij hebben maar twee slaapkamers, maar nu denk ik dat als wij 'opeens' een derde kamer zouden hebben, ik de kinderen nog samen zou laten slapen. Ze hebben echt veel aan elkaar als ze in bed liggen, ik merk dat ze het fijn vinden dat de ander er is. Ook op vakanties is het handig dat ze samen slapen, daardoor vinden ze vreemde slaapkamers niet echt eng en durven ze alleen op een andere verdieping dan ons te slapen, want ze hebben elkaar (wat echt wel heel schattig is). Afgelopen weekend is dat weer bewezen, ze gingen zonder ook maar een kik te geven slapen in ons vakantiehuisje.
Het scheelt wel dat M een goede slaper is en zelden wakker wordt als T huilt, de eerste nacht dat ze samen sliepen werd ze er een keer wakker van maar daarna sliep ze erdoor. Al met al is ze misschien 3x wakker van hem geworden, en ze gaat dan heel makkelijk weer slapen. T slaapt er inmiddels ook door als M wakker is, soms ook als ze 's ochtends uit bed gaat (zij slaapt in een peuterbedje en komt bij ons als ze wakker is geworden).
Toen T nog een baby was sliep hij bij ons op de kamer, in een wiegje. Toen hij 10 mnd oud was, is hij verhuisd naar zijn ledikant op M's kamer. Hij probeerde toen steeds uit het wiegje te klimmen dus het was niet verantwoord meer om hem daarin te laten slapen, en een ledikant past niet op onze slaapkamer, die is daar te klein voor.

[Grassprietjes]

Jeetje wat een probleemslapers hebben jullie zeg! @Klaverhap, ik snap zó goed dat je zegt dat je het niet meer trekt! Heb je al eens een weekend bijgetankt? Lekker een weekendje samen met man weg ofzo? Bijslapen?

J. is nu bijna zeven maanden en sinds de kerstvakantie slaapt hij van 's avonds 23.00-00.00 tot 's morgens 06.00 of 07.00 - soms tot 08.00. Nu pas merk ik hoe erg ik langer dan drie uur slapen heb gemist! Daarvoor was hij echt elke drie - vier uur wakker. Vannacht was J. om 02.00 wakker en toen was ik best wel geirriteerd, want ik had een zware dag gehad (poes in laten slapen) - maar toen moest ik even denken aan een collega die met haar zoontje van drie nog elke nacht twee keer wakker is en toen kon ik er wel weer even mee om gaan. J. heeft dit incidenteel en daar prijs ik mezelf toch elke dag gelukkig mee.

Ik merk dat sinds J. meer eet en voornamelijk fv krijgt hij veel beter slaapt. Sinds ongeveer 2 maanden slaapt hij op zijn eigen kamer en dat is een uitkomst voor ons en voor hem. J. is heel erg onrustig en alleen in het donker slapen is voor hem heel prettig. Sinds twee dagen zijn de slaapkamerdeuren ook dicht (dat vond ik wel heel erg moeilijk - en nog steeds).

[indigo]

Wow wat lijkt me dat zwaar zeg, die halve nachten slaap. Zeker als je weer moet gaan werken - tijdens je verlof kun je ook nog 's middags slapen enzo. Wat die baby's bezielt . Hebben jullie nog een soort taakverdeling met jullie man/vriend om dit een beetje op te lossen?

Met een baby en een peuter valt er 's middags vaak ook weinig te slapen... Slapen wanneer het kan (dus op tijd naar bed) en af en toe 'waarnemen' voor elkaar is dan de beste optie... Mijn man wordt 's nachts eigenlijk nooit wakker van de kinderen, maar hij gaat er in het weekend wel eens als eerste uit, zodat ik nog even kan blijven liggen.

En op een gegeven moment weet je niet beter...natuurlijk 'tast' het je aan, maar je raakt er in zekere zin wel aan gewend.

Hier sliep ze tot voorkort overdag ook erg slecht, dus viel er voor mij ook niet echt bij te slapen. Wel eens een uurtje gedaan overdag, maar ik werd dan echt gebroken wakker, ik had gewoon meer slaap nodig dan 1 of 2 uurtjes achter elkaar. Mijn man probeerde het wel over te nemen 's nachts, maar dat resulteerde in een brullend kind dat gewoon wilde drinken, dus ja, ik moest wel

Maar naast alle gebroken nachten is het ook echt heerlijk hoor. De laatste keer dat mijn dochter 's nachts bij mij in bed lag, zei ze lachend (en klaarwakker);'Mama!' Nou, dan mag ze wel naast me liggen hoor
Ze is nu ook telkens zo vrolijk en lief, echt heerlijk <333

[Volk]

Ik weet dat het erbij hoort, maar ik vind het toch wel echt heel bewonderenswaardig dat jullie gewoon alles doen met gebroken nachten. Knap hoor. Ik word al gek als de kat me te vroeg wakker komt maken voor voer.

Misschien offtopic maar ik vraag het lekker toch. Hoe wisten jullie dat je klaar was voor het moederschap?

[Grassprietjes]

Volk schreef:

Hoe wisten jullie dat je klaar was voor het moederschap?

Niet en ik vraag het me nu soms nog wel eens af .

Maar een enkele nacht slecht slapen is ook echt anders dan (vrijwel) alle nachten. Het gaat, denk ik, om de 'regelmaat'. En je hebt natuurlijk ook weinig keus: je hebt een kind om voor te zorgen. Dus je moet wel door. En natuurlijk zit je er wel eens doorheen, ik tenminste wel, en dan weet je weer dat je er even op moet letten dat je weer een beetje bijtankt.

Ik wist niet dat ik klaar was voor het moederschap...tenminste, je weet niet wat je precies moet/kunt verwachten, dus weet je denk ik nooit of je er klaar voor bent. Maar als je gevoelsmatig neigt naar 'ik wil zo graag kinderen' en dat je daar bewust ook voor gaat, dan ben je er, denk ik, klaar voor. Betekent natuurlijk niet dat altijd alles voor 100% goed gaat, maar een moeder (en vader) is ook maar een mens.

[drukknoopje]

Volk schreef:

Misschien offtopic maar ik vraag het lekker toch. Hoe wisten jullie dat je klaar was voor het moederschap?

Zoals de rest al zegt, niet. Ik wilde gewoon HEEL graag (nog) een kind. Het ideale moment om moeder te worden is er mi niet, en fouten maakt iedereen.

indigo schreef:

Wow wat lijkt me dat zwaar zeg, die halve nachten slaap. Zeker als je weer moet gaan werken - tijdens je verlof kun je ook nog 's middags slapen enzo. Wat die baby's bezielt . Hebben jullie nog een soort taakverdeling met jullie man/vriend om dit een beetje op te lossen?

Hier is de taakverdeling simpel: ik doe alles 's nachts. Ik ben dan ook thuisblijfmoeder en man werkt veel (eigen zaak) dus dat vind ik ook logisch. Bovendien krijgt zoontje nog borstvoeding en dat moet ik toch echt zelf doen. En man slaapt heel erg vast, het kost mij meer moeite om hem wakker te krijgen dan om er zelf uit te gaan.
Heel af en toe, zo eens per kwartaal ofzo, blijf ik op zondag wel langer liggen 's ochtends, vooral als er een kind ziek is (geweest) en ik er dus nog vaker uit ben geweest dan die gemiddelde twee-drie keer.
En wat Leonoor zegt, je raakt eraan gewend. Ik had van tevoren ook niet verwacht dat ik het zou volhouden om er anderhalf jaar lang minstens 1x en vaak nog veel vaker, uit te gaan 's nachts. Maar als je er middenin zit, doe je dat gewoon.
T heeft nu waterpokken en ik ben er vannacht om 00.30 uit geweest, om 2.30 en om 3.30, toen heeft hij bij ons geslapen tot 6.30 (dus dan slaap ik maar half, want ik ben altijd bang dat hij in z'n slaap uit bed kukelt) en daarna was hij wakker. Maar ik ben niet moe ofzo eigenlijk.

[engeltje]

Bij ons gaat mijn man er meestal uit als een van de oudsten wakker is. Ik zorg voor de jongste die nog heel regelmatig wakker is, ik gok zo'n 3 keer per nacht gemiddeld. Zwaar vind ik het niet zo: hij ligt bij ons 'in bed', dwz in een omgebouwd ledikantje tegen ons bed aan waardoor hij zo door kan schuiven ons bed in. Heeft ie honger, dan kan hij drinken en slaap ik ondertussen heerlijk verder. Met de kou nu ligt hij wel echt bij ons in bed, omdat het anders te koud is.

Grassprietjes schreef:

Jeetje wat een probleemslapers hebben jullie zeg! @Klaverhap, ik snap zó goed dat je zegt dat je het niet meer trekt! Heb je al eens een weekend bijgetankt? Lekker een weekendje samen met man weg ofzo? Bijslapen?

Nee, ik vind beide kinderen nog te jong om een heel weekend uit te besteden. En M. is héél eenkennig, ze neemt alleen genoegen met mij. Bijtanken doe ik met nachten zoals afgelopen nacht: ze sliep van 21:00 tot 8:00 en is "maar" vier keer wakker geworden. En ik slaap af en toe eens uit in het weekend.

Leonoor schreef:

Met een baby en een peuter valt er 's middags vaak ook weinig te slapen... Slapen wanneer het kan (dus op tijd naar bed) en af en toe 'waarnemen' voor elkaar is dan de beste optie... Mijn man wordt 's nachts eigenlijk nooit wakker van de kinderen, maar hij gaat er in het weekend wel eens als eerste uit, zodat ik nog even kan blijven liggen.

En op een gegeven moment weet je niet beter...natuurlijk 'tast' het je aan, maar je raakt er in zekere zin wel aan gewend.

En dit ja.

Volk schreef:

Hoe wisten jullie dat je klaar was voor het moederschap?

Wat de rest zegt. Zolang de wil er maar is en als je je verantwoordelijkheid kunt nemen.

Volk schreef:

Ik weet dat het erbij hoort, maar ik vind het toch wel echt heel bewonderenswaardig dat jullie gewoon alles doen met gebroken nachten. Knap hoor.

Inderdaad zeg
mijn zoon is altijd een makkelijke slaper geweest, als baby was hij meer aan het slapen dan wakker en nu is hij nog steeds een makkelijke slaper, hij slaapt heel snel in en wordt echt nooit ergens wakker van, maar dan ook echt nóóit.
We gingen laatst op vakantie en 's nachts vertrekken. Ik had hem extra vroeg naar bed gestuurd en toen we hem wakker wilde maken had hij al zeker een uur of 7 geslapen. Wij die kamer binnen, op fluistertoon en klopjes op zijn rug gevend probeerde we hem wakker te krijgen maar geen reactie. Licht aan en hardop zijn naam zeggen, meer lichten aan, roepen, radio aan, heel hard roepen en toen werd ie eindelijk een soort van wakker

Alleen hopen dat ie over een paar jaar wat meer waarde gaat hechten aan uitslapen want dat doet hij niet zo vaak

Pfoe, als ik dit zo lees besef ik eens te meer dat ik echt een goed slapend kind ''moet'' krijgen... ik ben heel gevoelig voor te weinig slaap, na twee korte of slechte nachten word ik al zowat ziek, dus zo'n kind als dat van jullie zou voor mij echt heel slecht uitpakken. Hmmm.

En natuurlijk, echt knap vind ik het.

[Grassprietjes]

Quis 3.0 schreef:

Pfoe, als ik dit zo lees besef ik eens te meer dat ik echt een goed slapend kind ''moet'' krijgen... ik ben heel gevoelig voor te weinig slaap, na twee korte of slechte nachten word ik al zowat ziek, dus zo'n kind als dat van jullie zou voor mij echt heel slecht uitpakken. Hmmm.

En natuurlijk, echt knap vind ik het.

Dat had ik ook - gevoelig voor te weinig slaap. Maar dat went echt wel.

[Daantje_0705]

De verhalen die jullie hier vertellen zijn ook wel een reden dat ik voorlopig eigenlijk geen kinderen wil. Ik ben chronisch ziek, heb een druk leven en heb m'n slaap gewoon nodig om te overleven. Mijn collega's vertellen ook niet echt hoopgevende verhalen dus ik zie het gewoon ff niet zitten. Ik ga nu met vlagen al heel erg vroeg naar bed, hoe moet dat dan zijn met kinderen