Adam en Eva

[Meadow]

Toen ik gisteren onder de douche stond, stond ik na te denken over het verhaal van Adam en Eva. En ineens bedacht ik me dat het zo moeilijk is, dat Eva wordt gestraft voor het eten van de appel. De appel bevat de kennis van goed en kwaad, dus hoe kan Eva van te voren ook maar een clue hebben gehad van dat het fout is wat ze deed? En daarnaast, een God die zo vergevingsgezind zou moeten zijn als de christelijke God zou zoiets van een onschuldige mens moeten kunnen begrijpen.

In de joodse godsdienst schijnt het zo te zijn dat het een soort verhaal is over opgroeien en je onschuld verliezen, en dus een verklaring waarom kinderen zijn zoals ze zijn, en waarom je voor ze moet zorgen etc. Ik heb hier echter geen goede bron voor, alleen een herinnering dat ik het ooit ergens gelezen heb. Pas bij de christenen worden Adam en Eva gestraft omdat Eva de appel eet.

Hoe kijken jullie hiertegenaan? Ik zou het graag horen van mensen met verschillende geloofsovertuigingen. En zou je dit ook zo kunnen interpreteren dan je kinderen kennelijk erg hard moet straffen? Zou dat een verklaring (gedeeltelijk) kunnen zijn voor de strenge opvoedingen die kinderen in christelijke gezinnen mijns inziens vaak krijgen?



Ik ben zelf niet gelovig, maar wel opgevoed door een moeder die theologe is, dus ik ben wel heel erg geinteresseerd in religie en de visies daarop. Ik hoop op reacties en discussie .

[Uice]

Ten eerste: in het oorspronkelijke verhaal gaat het niet om een appel, er wordt alleen gesproken over een 'vrucht'.

Ten tweede: dit verhaal is natuurlijk een mooie metafoor voor de manier waarop religie met haar volgelingen omgaat. Echte kennis van goed en kwaad heb je zelf niet nodig, daar heb je God voor. Volg blind.

Je kunt het Eva dan ook inderdaad niet kwalijk nemen dat ze de vrucht at. Ze had immers, zonder kennis van goed en kwaad, totaal geen reden God boven de slang te vertrouwen. Maar goed, daar denken de gelovers anders over. Het is een verhaal dat blinde gehoorzaamheid oplegt, een basisprincipe waar je als religieus mens aan moet voldoen. Dat is de eerste les die de Bijbel ons leert.

(Niet helemaal waar trouwens, in het oorspronkelijke joodse verhaal heeft Adam voor Eva een andere vrouw, Lilith. Zij vertrekt uit het paradijs omdat ze zich naar Adam's smaak te feministisch gedraagt, en dan vooral op seksueel gebied. De eerste les van de Bijbel is dus eigenlijk het belang van de ongelijkheid tussen de seksen.)

[Freddy Godskind]

Eva wist dat als ze van die vruchten zou nemen, dat zij dan zou sterven. Adam wist het direct van God en Eva wist het van Adam. God had Adam verzocht om niet van die vruchten te eten. En Adam had Eva verzocht om die gehele boom niet eens aan te raken. Volgens Adam zou ze al sterven, zodra ze die boom aanraakte.

Ik zie niet in hoe ik hieruit kan interpreteren dat ik kinderen streng moet opvoeden. Er zijn ook interpretaties dat Adam en Eva als volwassenen geschapen waren, met het verstand van volwassenen. Adam sprak al op de 1e dag van zijn bestaan. En ook liep hij al. Verder was hij al snel in staat om al de dieren een naam te geven. En toen hem Eva gegeven werd, werd zij op dezelfde dag al zijn vrouw. Volgens mij waren die 2 best wel verstandig en moeten zij geweten hebben wat sterven is. En als ze dat niet wisten dan toch wel wat leven is.

Ik denk dat God het ook kon begrijpen dat zij dat gedaan hadden en dat God hun gewoon heeft kunnen vergeven. Wel heeft Hij hun alle 3 er op aangesproken en de hele schepping vervloekt. Dit zie ik dan als een tijdelijke tuchtiging, want in de toekomst zal God de aarde weer nieuw maken. Je leest bijv. ook dat Adam de schuld op God probeert af te schuiven door te zeggen dat het aan vrouw lag die Hij hem gegeven had. En de vrouw zei dat zij verleid werd door de slang. En de slang lachtte zich rot, want die had hun erin geluist. Ik vind het zelf soms ook moeilijk te begrijpen, want de slang was hierin de agressor.

Toch lees je ook dat God met hun verder wil. De mens schaamde zich voor zijn naaktheid en God maakte hun vervolgens kleren, zodat zij zich weer aangenaam konden voelen, zodra God bij hun was.

[JaJ]

Ik ben het met mogelijk met uice eens wat de strekking van het verhaal betreft: de mens had op God moeten vertrouwen. Een kanttekening hierbij: misschien moeten we de strekking subtiel veranderen: "de mens had met een gerust hart kunnen vertrouwen op God." We hebben dat echter niet gedaan, we hebben de zorgeloze verzorging van God en het paradijs opgegeven voor de mogelijkheid onze eigen keuzes te maken (namelijk gebaseert op kennis van goed en kwaad)

Uice brengt het geheel als een negatieve onderdrukking van de mens door God, maar het zijn interessante vragen die dit oproept: de afweging tussen vrije wil en simpel geluk, de vraag of wij ons zorgeloos geluk kunnen voorstellen zonder vrije wil, en wat niet al. Ook het feit dat Eva niet wist wat haar te wachten stond, en de vraag of dit verhaal dus een vertolking is van de neiging van de mens naar eigen keuze.